Salmonella is an important foodborn

Salmonella is an important foodborne pathogen that causes illness worldwide. It is estimated that 93.8 million cases occur globally each year, which results in approximately 155,000 deaths ( Majowicz et al., 2010). The genus consists of two species, Salmonella enterica and Salmonella bongori, and more than 2500 serovars. Some serovars, such as Enteritidis, Typhimurium, Newport, Infantis, Virchow, Hadar and Agona have been the most frequently isolated serovars from humans throughout the world from 2001 to 2007 ( Guibourdenche et al., 2010 and Hendriksen et al., 2011).

Specifically, S. Infantis has been one of the 15 most isolated serovars in African, Asian, European, North American, Oceanic and Latin American countries ( Hendriksen et al., 2011). S. Infantis has been isolated from veterinary and human hospitals, foods such as vegetables and meat and production animals, such as broiler chickens ( Dunowska et al., 2007, Merino et al., 2003, Nógrády et al., 2008 and Shahada et al., 2006).

Salmonella pathogenicity involves chromosomal genes present in the Salmonella pathogenicity islands (SPIs), of which SPI-1 and SPI-2 are the most extensively studied. The SPI-1-associated proteins include the following: effectors proteins, Sop (SopA–E); proteins associated with invasion, SipA and InvA; translocon assembly protein SipD and flagella associated proteins, FlgK, FljB and FlgL. The SPI-2-associated proteins, SsaR and SifA, are associated with survival and replication within host cells ( Giacomodonato et al., 2007, Hur et al., 2011, Shah et al., 2011 and Zou et al., 2012). Moreover, there are virulence-associated plasmids that have the spv operon, which consists of five genes (spvRABCD), are associated with Salmonella survival and growth in macrophages ( Rychlík et al., 2006).

Molecular typing methods, such as: pulsed-field gel electrophoresis (PFGE), repetitive sequence-based PCR (rep-PCR) and Multilocus Sequence Typing (MLST), have been used successfully in Salmonella epidemiological and phylogenetic studies ( Albufera et al., 2009, Campioni et al., 2012, Fonseca et al., 2006, Harbottle et al., 2006, Hauser et al., 2012, Johnson et al., 2001, Kotetishvili et al., 2002, Merino et al., 2003 and Ross and Heuzenroeder, 2008).

There is very limited data available on the molecular characteristics of S. Infantis isolated in Brazil, despite its clinical importance ( Fonseca et al., 2006). In Brazil, S. Infantis has been isolated from human sources, hospital outbreaks and food items, including mayonnaise, poultry meat, among others ( Fonseca et al., 2006, Hofer and Reis, 1994, Moraes et al., 2000, Pessoa-Silva et al., 2002, Tavechio et al., 1996 and Tavechio et al., 2002). From 1950 to 2003, S. Infantis was among the sixth most isolated serovars from human and non-human sources in São Paulo State, Brazil, behind Enteritidis, Typhimurium and other common serovars ( Fernandes et al., 2006, Taunay et al., 1996 and Tavechio et al., 2002).

Therefore, molecular typing studies with the strains of this serovar, isolated from food and human sources, may improve the understanding of the epidemiology of S. Infantis in Brazil. It should be emphasized that according to the available published data, there are currently no MLST studies on Salmonella isolated from Brazil.

Thus, the aims of this study were to type S. Infantis strains isolated from human sources and food items over a 25-year period in Brazil using enterobacterial repetitive intergenic consensus-PCR (ERIC-PCR), PFGE and MLST, and to investigate the presence of some virulence markers. These data were analyzed to gain a deeper understanding of the epidemiology and pathogenic potential of S. Infantis strains isolated for more than two decades in this country.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระดับการศึกษา foodborne สำคัญที่เป็นสาเหตุของการเจ็บป่วยทั่วโลกได้ มีประเมินว่า 93.8 ล้านเกิดขึ้นทั่วโลกแต่ละปี มีผลเสียชีวิตประมาณ 155,000 (Majowicz et al., 2010) ตระกูลนี้ประกอบด้วยชนิดที่สอง enterica ซัลซัล bongori และมากกว่า 2500 serovars บาง serovars, Enteritidis, Typhimurium นิวพอร์ท Infantis, Virchow, Hadar และ Agona ได้ serovars บ่อยแยกจากมนุษย์ทั่วโลกปี 2001-2007 (Guibourdenche et al., 2010 และ Hendriksen et al., 2011)โดยเฉพาะ Infantis s ได้แล้วหนึ่ง serovars แยกมากที่สุด 15 ประเทศแอฟริกา เอเชีย ยุโรป อเมริกาเหนือ โอเชียนิค และละตินอ (Hendriksen et al., 2011) S. Infantis ได้แยกจากอาหารเช่นผักและเนื้อสัตว์และผลิตสัตว์ เช่นไก่ โรงพยาบาลสัตวแพทย์ และมนุษย์ (Dunowska et al., 2007 สแตนดาร์ดและ al., 2003, Nógrády et al., 2008 และ Shahada และ al., 2006)Pathogenicity สายเกี่ยวข้องกับยีนของโครโมโซมที่อยู่ในระดับ pathogenicity เกาะ (SPIs), SPI-1 และ SPI-2 กำลัง studied อย่างกว้างขวางมากที่สุด โปรตีน SPI-1-สัมพันธ์รวมต่อไปนี้: เบสโปรตีน สบ (ร่าง – E); โปรตีนเกี่ยวข้องกับการบุกรุก SipA และ InvA โปรตีนของแอสเซมบลี translocon SipD และ flagella สัมพันธ์โปรตีน FlgK, FljB และ FlgL SPI-2-สัมพันธ์โปรตีน SsaR และ SifA เกี่ยวข้องกับความอยู่รอดและการจำลองแบบภายในเซลล์โฮสต์ (Giacomodonato et al., 2007, Hur et al., 2011 ชาห์ et al., 2011 และ Zou et al., 2012) นอกจากนี้ มี virulence สัมพันธ์ plasmids ที่ operon spv ซึ่งประกอบด้วย 5 ยีน (spvRABCD) เกี่ยวข้องกับระดับอยู่รอดและเจริญเติบโตในบังเอิญ (Rychlík และ al., 2006)พิมพ์วิธีการ เช่นโมเลกุล: electrophoresis ฟิลด์สูงเจ (PFGE), PCR สแตนซ้ำตามลำดับ (ตัวแทน-PCR) และ Multilocus ลำดับพิมพ์ (MLST), การใช้ประสบความสำเร็จในระดับศึกษา phylogenetic และความ (Albufera et al., 2009, Campioni et al., 2012, Fonseca และ al., 2006, Harbottle และ al., 2006 ซังท์ et al., 2012, Johnson และ al., 2001, Kotetishvili และ al., 2002 สแตนดาร์ดและ al., 2003 และรอสส์และ Heuzenroeder , 2008)มีข้อมูลที่จำกัดมากลักษณะโมเลกุลของ Infantis s ได้ที่แยกต่างหากในบราซิล แม้ มีความสำคัญทางคลินิก (Fonseca และ al., 2006) ในบราซิล Infantis s ได้มีการแยกจากแหล่งที่มนุษย์ โรงพยาบาลแพร่ระบาด และ รายการอาหาร มายองเนส รวมทั้งเนื้อสัตว์ปีก หมู่คนอื่น ๆ (Fonseca และ al., 2006, Hofer และใส่ 1994, al. Moraes et, 2000, Pessoa Silva et al., 2002, Tavechio et al., 1996 และ Tavechio และ al., 2002) จากปี 1950 2003, Infantis s ได้ถูกผู้ที่หกสุดแยกต่างหาก serovars จากมนุษย์ และไม่ใช่มนุษย์แหล่งในรัฐเซาเปาลู บราซิล หลัง Enteritidis, Typhimurium และ serovars อื่น ๆ ทั่วไป (Fernandes et al., 2006, Taunay et al., 1996 และ Tavechio และ al., 2002)ดังนั้น โมเลกุลพิมพ์ศึกษากับสายพันธุ์นี้ serovar แยกต่างหากจากอาหารและแหล่งมนุษย์ อาจปรับปรุงความเข้าใจวิทยาการระบาดของ S. Infantis ในบราซิล มันควรจะเน้นว่า ตามเผยแพร่ข้อมูล มีกำลังศึกษาไม่ MLST บนสายแยกต่างหากจากประเทศบราซิลดังนั้น จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้ได้พิมพ์ Infantis s ได้สายพันธุ์ที่แยกต่างหากจากมนุษย์แหล่งและรายการอาหารช่วงระยะเวลา 25 ปีในบราซิลใช้ enterobacterial ซ้ำ intergenic มติ-PCR (เอริค-PCR), PFGE และ MLST และ การตรวจสอบสถานะของเครื่องหมายบาง virulence มีวิเคราะห์ข้อมูลเหล่านี้ได้รับความเข้าใจลึกซึ้งของการระบาดและศักยภาพ pathogenic ของ S. Infantis สายพันธุ์ที่แยกต่างหากสำหรับมากกว่าสองทศวรรษที่ผ่านมาในประเทศนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Salmonella เป็นเชื้อโรคที่เกิดจากอาหารที่สำคัญที่ทำให้เกิดการเจ็บป่วยทั่วโลก มันเป็นที่คาดว่า 93,800,000 กรณีที่เกิดขึ้นทั่วโลกในแต่ละปีซึ่งจะส่งผลในการเสียชีวิตประมาณ 155,000 (Majowicz et al., 2010) ประเภทประกอบด้วยสองสายพันธุ์เชื้อ Salmonella enterica และ bongori Salmonella และอื่น ๆ กว่า 2,500 serovars บาง serovars เช่น Enteritidis, Typhimurium นิวพอร์ต Infantis, ชอว, ดาร์และ Agona ได้รับ serovars ส่วนใหญ่มักจะแยกจากมนุษย์ทั่วโลก 2001-2007 (Guibourdenche et al., 2010 และ Hendriksen et al., 2011) โดยเฉพาะเอส Infantis ได้รับหนึ่งใน 15 serovars โดดเดี่ยวที่สุดในแอฟริกา, เอเชีย, ยุโรป, อเมริกาเหนือ, มหาสมุทรและประเทศละตินอเมริกา (Hendriksen et al., 2011) เอส Infantis ได้รับการแยกออกจากโรงพยาบาลสัตว์และมนุษย์อาหารเช่นผักและเนื้อสัตว์และสัตว์การผลิตเช่นไก่เนื้อ (Dunowska et al., 2007 สเปน et al., 2003 Nógrády et al., 2008 และ Shahada et al., 2006). โรค Salmonella เกี่ยวข้องกับยีนของโครโมโซมอยู่ในหมู่เกาะที่เกิดโรคเชื้อ Salmonella (Spis) ที่ SPI-1 และ SPI-2 เป็นส่วนใหญ่การศึกษาอย่างกว้างขวาง โปรตีน SPI-1-ที่เกี่ยวข้องดังต่อไปนี้: โปรตีนเอฟเฟคสบ (โสภา-E); โปรตีนที่เกี่ยวข้องกับการบุกรุก SIPA และ InvA; translocon โปรตีน SipD ประกอบและ flagella โปรตีนที่เกี่ยวข้อง FlgK, FljB และ FlgL โปรตีน SPI-2-เกี่ยวข้อง SsaR และ SIFA ที่เกี่ยวข้องกับความอยู่รอดและการจำลองแบบภายในเซลล์โฮสต์ (Giacomodonato et al., 2007, เฮอร์ et al., 2011 อิหร่าน et al., 2011 และ Zou et al., 2012) . นอกจากนี้ยังมีพลาสมิดรุนแรงที่เกี่ยวข้องที่มี operon spv ซึ่งประกอบด้วยห้ายีน (spvRABCD) มีความเกี่ยวข้องกับความอยู่รอดของเชื้อ Salmonella และการเจริญเติบโตในขนาดใหญ่ (Rychlík et al, 2006).. วิธีการพิมพ์ระดับโมเลกุลเช่น pulsed- ข่าวคราวสนาม (PFGE) ซ้ำลำดับตาม PCR (ตัวแทน-PCR) และ Multilocus ลำดับพิมพ์ดีด (MLST) ได้รับการใช้ประสบความสำเร็จใน Salmonella ศึกษาทางระบาดวิทยาและสายวิวัฒนาการ (Albufera et al., 2009 Campioni et al., 2012, Fonseca et al., 2006 Harbottle et al., 2006 Hauser et al., 2012, จอห์นสัน, et al., 2001, Kotetishvili et al., 2002 สเปน et al., 2003 และรอสส์และ Heuzenroeder 2008). มี เป็นข้อมูลที่ จำกัด มากที่มีอยู่ในลักษณะโมเลกุลของเอส Infantis แยกในบราซิลแม้จะมีความสำคัญทางคลินิก (Fonseca et al., 2006) ในบราซิล Infantis เอสได้รับการแยกออกจากแหล่งที่มาของมนุษย์ระบาดโรงพยาบาลและรายการอาหารรวมถึงมายองเนส, เนื้อสัตว์ปีกอื่น ๆ ในกลุ่ม (Fonseca et al., 2006, อ็อฟและเรส์ปี 1994 Moraes et al., 2000 Pessoa- ซิลวา et al., 2002 Tavechio et al., 1996 และ Tavechio et al., 2002) จาก 1950-2003 เอส Infantis เป็นหนึ่งในหก serovars แยกมากที่สุดจากแหล่งที่มาของมนุษย์และไม่ใช่มนุษย์ในรัฐเซาเปาลู, บราซิล, ที่อยู่เบื้องหลัง Enteritidis, Typhimurium และอื่น ๆ ที่ serovars ทั่วไป (เฟอร์นันเด et al., 2006 Taunay et al., ปี 1996 และ Tavechio et al., 2002). ดังนั้นการพิมพ์ศึกษาในระดับโมเลกุลที่มีสายพันธุ์ของ serovar นี้แยกจากอาหารและแหล่งที่มาของมนุษย์อาจจะปรับปรุงความเข้าใจของระบาดวิทยาของเอส Infantis ในบราซิล มันควรจะเน้นว่าตามข้อมูลที่เผยแพร่ที่มีอยู่ขณะนี้ไม่มีการศึกษาใน MLST Salmonella ที่แยกได้จากบราซิล. ดังนั้นจุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้เป็นพิมพ์ Infantis เอสสายพันธุ์ที่แยกได้จากแหล่งที่มาของมนุษย์และรายการอาหารกว่า 25 ปี ระยะเวลาที่ใช้ในบราซิล intergenic Enterobacterial ซ้ำฉันทามติ-PCR (ERIC-PCR) และ PFGE MLST และการตรวจสอบการปรากฏตัวของตัวบ่งชี้ความรุนแรงบาง ข้อมูลเหล่านี้ถูกนำมาวิเคราะห์เพื่อให้ได้รับความรู้ความเข้าใจในด้านระบาดวิทยาและทำให้เกิดโรคที่อาจเกิดขึ้นของเอส Infantis สายพันธุ์ที่แยกมานานกว่าสองทศวรรษในประเทศนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แบคทีเรียเป็นเชื้อโรคที่ทําให้เกิดโรคอาหารเป็นพิษที่สำคัญทั่วโลก มันคือประมาณว่าเกี่ยวกับล้านกรณีที่เกิดขึ้นทั่วโลกในแต่ละปี ซึ่งผลลัพธ์ประมาณ 155 , 000 คน majowicz et al . , 2010 ) สกุลแบ่งออกเป็น 2 ชนิด enterica Salmonella Salmonella bongori และกว่า 2 , 500 ซีโรวาร์ . บางซีโรวาร์ เช่น enteritidis typhimurium , นิวพอร์ต infantis วีร์โชว์ , ,ดาร์ และ Agona ได้รับบ่อยที่สุดแยกโนจากมนุษย์ทั่วโลก จากปี 2550 ( guibourdenche et al . , 2010 และ เ ดริกเซ่น et al . , 2011 )

โดยเฉพาะ เอส infantis ได้รับหนึ่งใน 15 แยกมากโนในแอฟริกา , เอเชีย , ยุโรป , อเมริกาเหนือ มหาสมุทร และละตินอเมริกัน ประเทศ ( เ ดริกเซ่น et al . , 2011 ) sinfantis ได้ถูกแยกจากสัตวแพทย์ และโรงพยาบาลของมนุษย์ อาหาร เช่น ผัก และเนื้อสัตว์ และการผลิต เช่น ไก่ ( dunowska et al . , 2007 , Merino et al . , 2003 , N ó GR . kgm ดี้ et al . , 2008 และ shahada et al . , 2006 ) .

การเกี่ยวข้องกับโครโมโซมของเชื้อ พันธุกรรมใน Salmonella ก้ำเกาะ ( spis )ซึ่ง spi-1 spi-2 มากที่สุดอย่างกว้างขวางและมีการศึกษา การ spi-1-associated โปรตีน ได้แก่ โปรตีนอีกครั้งหนึ่ง สบ ( โสภา ( e ) ; โปรตีนที่เกี่ยวข้องกับการบุกรุก , SIPA inva ; sipd ประกอบ translocon โปรตีนและโปรตีนที่เกี่ยวข้อง flgk แฟลกเจลลา , , และ fljb flgl . การ spi-2-associated โปรตีน ssar ซีฟ่า , และ ,เกี่ยวข้องกับความอยู่รอดและการทำซ้ำภายในเซลล์โฮสต์ ( giacomodonato et al . , 2007 , เฮอร์ et al . , 2011 , Shah et al . , 2011 และ Zou et al . , 2012 ) นอกจากนี้ยังมีโรคที่เกี่ยวข้องพลาสมิดที่ได้หากโอเปอรอน ซึ่งประกอบด้วยห้ายีน ( spvrabcd ) เกี่ยวข้องกับการอยู่รอดของ Salmonella และการเจริญเติบโตในมาโครฟาจ ( rychl í k et al . , 2006 ) .

โมเลกุลพิมพ์วิธีเช่น :พัลฟิลด์ gel electrophoresis ( PFGE ) ลำดับซ้ำจาก PCR ( ตัวแทน PCR ) และ multilocus ลำดับการพิมพ์ ( mlst ) , มีการใช้ประสบความสำเร็จในด้านระบาดวิทยา ซึ่งเชื้อและศึกษา ( Albufera et al . , 2009 , campioni et al . , 2012 , ฟอนเซก้า et al . , 2006 , ฮาร์เบอเทิล et al . , 2006 , เฮาเซอร์ et al . , 2012 , จอห์นสัน et al . , 2001 , kotetishvili et al . , 2002 , Merino et al . ,2003 และ Ross และ heuzenroeder , 2008 ) .

มี จำกัด มากของข้อมูลในลักษณะโมเลกุลของเอส infantis แยกในบราซิล แม้จะมีความสําคัญทางคลินิก ( ฟอนเซคา et al . , 2006 ) ในบราซิล , สหรัฐอเมริกา infantis ได้ถูกแยกจากแหล่งระบาด และมนุษย์ โรงพยาบาล สินค้า อาหาร ได้แก่ มายองเนส , เนื้อสัตว์ปีก , หมู่คนอื่น ๆ ( ฟอนเซคา et al . , 2006 , โฮเฟอร์ และข้าว , 1994 ,มอเรียน et al . , 2000 , เปสโซ ซิลวา et al . , 2002 tavechio et al . , 1996 และ tavechio et al . , 2002 ) จาก 1950 ถึง 2003 S . infantis ในหมู่ผู้ที่หกแยกมากจากแหล่งที่มาของมนุษย์และไม่ใช่มนุษย์ - โนในเซาเปาลูรัฐบราซิล หลัง enteritidis นาโน , และอื่น ๆทั่วไป ( Fernandes et al . , 2006 , taunay et al . , 1996 และ tavechio et al . , 2002 ) .

เพราะฉะนั้นโมเลกุลพิมพ์การศึกษาที่มีสายพันธุ์ซีโรวาร์นี้แยกจากอาหารและแหล่งมนุษย์อาจปรับปรุงความเข้าใจของระบาดวิทยาของ S . infantis ในบราซิล มันควรจะเน้นว่าตามงานเผยแพร่ข้อมูล ขณะนี้มีไม่ mlst การศึกษาเชื้อซัลโมเนลลาที่แยกได้จากบราซิล .

ดังนั้นวัตถุประสงค์ในการศึกษาครั้งนี้คือ ชนิด S .infantis สายพันธุ์ที่แยกได้จากมนุษย์และแหล่งสินค้าอาหารกว่า 25 ปีในบราซิลใช้ enterobacterial ซ้ำส่าเอกฉันท์ PCR ( eric-pcr ) และ mlst PFGE และตรวจสอบการแสดงตนของบางเครื่องหมายความรุนแรง . ข้อมูลเหล่านี้มาวิเคราะห์เพื่อให้ได้รับความเข้าใจลึกของระบาดวิทยาและศักยภาพของเชื้อ S .infantis สายพันธุ์ที่แยกได้มากกว่าสองทศวรรษในประเทศนี้