AnatomySnakes constitute the subord

Anatomy
Snakes constitute the suborder Serpentes (or Ophidia). In most snakes limbs are entirely lacking, but a few have traces of hind limbs. The skin, which is covered with horny scales, is shed, usually several times a year. The extremely long, narrow body is associated with distinctive internal features. The number of vertebrae is much larger than in most vertebrates, paired internal organs are arranged linearly rather than side by side, and only one lung is developed, except in members of the boa family, which have two lungs. The jaws of snakes are loosely jointed and extremely flexible. The pointed, backward-curved teeth are fused to the supporting bones of the head. There are no ears or movable eyelids; the eyes are covered by transparent "spectacles," or ocular scales. Snakes have good vision. They do not hear airborne sound waves, but can perceive low-frequency vibrations (100–700 Hz) transmitted from the ground to the bones of the skull. A chemosensory organ opens into the roof of the mouth; it receives stimuli from the forked tongue that constantly tastes the surroundings as the animal moves along. Snakes have no larynx or vocal chords, but are capable of producing a hissing sound.

Locomotion and Limblessness
A snake moves by means of muscular contraction, which can produce several types of locomotion, the commonest types being undulation and straight-line movement. Straight-line movement is aided by the ventral plates, elongated scales on the abdomen that overlap with their open ends pointing toward the tail. These plates can be moved forward by means of muscles attached to the ribs.

It is believed that snakes are descended from lizards, but how and why they evolved toward limblessness is uncertain. Some paleontologists have held that limblessness was an evolutionary advantage in the dense vegetation that formed the early environment of snakes, or that it developed to facilitate burrowing habits, but others believe that the earliest snakes evolved in an aquatic environment and are descended from marine reptiles related to mosasaurs. The fossil evidence for a land or marine origin is inconclusive.

Predation
Small snakes feed on insects and larger ones on proportionately larger animals. Their teeth are designed for catching and holding prey, but not for chewing. The construction of the jaws, the ribs, and the expandable skin enable them to swallow very large prey whole. Some snakes capture animals by pinning them to the ground; some—the constrictors—crush them by wrapping their bodies around them and squeezing; still others—the venomous snakes—inject poison into their victims. The poison, or venom, is produced by modified salivary glands from which it passes through either a groove or a hollow bore in the fangs, the enlarged, specialized teeth found in venomous snakes. A snake may bite a person when threatened or alarmed; if the snake is venomous the bite can sometimes prove fatal (see snakebite). Only by familiarity with the appearance of particular species, or by examination of the fangs, can the venomous snakes be distinguished from the harmless ones.

Reproduction
Fertilization is internal in snakes; as in lizards, the males have paired copulatory organs, either of which may be used in mating. Females of some species can store sperm for several years to insure future fertilization. In most species the female lays eggs; in some the eggs are incubated and hatched within the mother's body; in a few there is true viviparity, or live birth, with the young nourished by means of a placenta rather than an egg. Some egg-laying snakes brood the eggs, but there is no parental care of the young.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กายวิภาคศาสตร์งูเป็น suborder Serpentes (หรือ Ophidia) ในงูส่วนใหญ่ แขนขาทั้งหมดไม่มี แต่ไม่มีร่องรอยของเดนไฮนด์แขนขา ผิว ซึ่งถูกปกคลุม ด้วยเกล็ดมีเขา เป็นหลั่ง มักหลายครั้งต่อปี ตัวยาวมาก แคบจะเกี่ยวข้องกับคุณลักษณะภายในที่โดดเด่น มีขนาดใหญ่กว่าใน vertebrates ส่วนใหญ่จำนวน vertebrae อวัยวะภายในจัดเป็นคู่จะจัดเรียงเชิงเส้นแทนที่พัฒนาเคียงข้าง และเพียงหนึ่งปอด ยกเว้นในสมาชิกของครอบครัวบัว ซึ่งมีปอด 2 ก็งูมี jointed ซึ่ง และมีความยืดหยุ่นมาก ฟันชี้ ย้อนหลังโค้งเป็น fused เพื่อกระดูกสนับสนุนของหัวหน้า ไม่มีหูหรือเปลือกตาสามารถ ตาครอบคลุม โดยโปร่งใส "แว่นตา" หรือแนวระดับ งูมีวิสัยทัศน์ที่ดี พวกเขาไม่ได้ยินคลื่นเสียงอากาศ แต่สามารถสังเกตการสั่นสะเทือนความถี่ต่ำ (100-700 Hz) ส่งจากพื้นดินไปยังกระดูกของกะโหลกศีรษะ อวัยวะ chemosensory เปิดเป็นหลังคาของปาก ได้รับสิ่งเร้าจากลิ้น forked ที่รสชาติสภาพแวดล้อมตลอดเวลาสัตว์ย้ายไป งูไม่มีกล่องเสียงหรือ vocal chords แต่สามารถผลิตฟู่Locomotion และ LimblessnessA snake moves by means of muscular contraction, which can produce several types of locomotion, the commonest types being undulation and straight-line movement. Straight-line movement is aided by the ventral plates, elongated scales on the abdomen that overlap with their open ends pointing toward the tail. These plates can be moved forward by means of muscles attached to the ribs.It is believed that snakes are descended from lizards, but how and why they evolved toward limblessness is uncertain. Some paleontologists have held that limblessness was an evolutionary advantage in the dense vegetation that formed the early environment of snakes, or that it developed to facilitate burrowing habits, but others believe that the earliest snakes evolved in an aquatic environment and are descended from marine reptiles related to mosasaurs. The fossil evidence for a land or marine origin is inconclusive.PredationSmall snakes feed on insects and larger ones on proportionately larger animals. Their teeth are designed for catching and holding prey, but not for chewing. The construction of the jaws, the ribs, and the expandable skin enable them to swallow very large prey whole. Some snakes capture animals by pinning them to the ground; some—the constrictors—crush them by wrapping their bodies around them and squeezing; still others—the venomous snakes—inject poison into their victims. The poison, or venom, is produced by modified salivary glands from which it passes through either a groove or a hollow bore in the fangs, the enlarged, specialized teeth found in venomous snakes. A snake may bite a person when threatened or alarmed; if the snake is venomous the bite can sometimes prove fatal (see snakebite). Only by familiarity with the appearance of particular species, or by examination of the fangs, can the venomous snakes be distinguished from the harmless ones.ReproductionFertilization is internal in snakes; as in lizards, the males have paired copulatory organs, either of which may be used in mating. Females of some species can store sperm for several years to insure future fertilization. In most species the female lays eggs; in some the eggs are incubated and hatched within the mother's body; in a few there is true viviparity, or live birth, with the young nourished by means of a placenta rather than an egg. Some egg-laying snakes brood the eggs, but there is no parental care of the young.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กายวิภาคศาสตร์งูเป็นหน่วยย่อย Serpentes (หรือ Ophidia)
ในงูส่วนใหญ่แขนขาขาดทั้งหมด แต่ไม่กี่มีร่องรอยของขาหลัง ผิวที่ถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดเขาจะหลั่งหลายครั้งมักจะปี ยาวมาก, ร่างกายแคบมีความเกี่ยวข้องกับคุณสมบัติภายในที่โดดเด่น จำนวนกระดูกสันหลังมีขนาดใหญ่กว่าในสัตว์มีกระดูกสันหลังส่วนใหญ่คู่อวัยวะภายในจะถูกจัดเรียงเป็นเส้นตรงมากกว่าเคียงข้างและมีเพียงหนึ่งปอดมีการพัฒนายกเว้นในสมาชิกของครอบครัวงูเหลือมซึ่งมีสองปอด ขากรรไกรของงูที่มีร่วมกันอย่างหลวม ๆ และมีความยืดหยุ่นมาก ชี้ฟันย้อนหลังโค้งกำลังหลอมละลายเพื่อสนับสนุนกระดูกของศีรษะ มีหูหรือเปลือกตาที่สามารถเคลื่อนย้าย; ตาถูกปกคลุมไปด้วยความโปร่งใส "แว่นตา" หรือเกล็ดตา งูมีวิสัยทัศน์ที่ดี พวกเขาไม่ได้ยินเสียงคลื่นเสียงในอากาศ แต่สามารถรับรู้การสั่นสะเทือนความถี่ต่ำ (100-700 Hz) ส่งมาจากพื้นดินให้กับกระดูกของกะโหลกศีรษะ อวัยวะ chemosensory เปิดเข้าไปในหลังคาของปากนั้น ที่ได้รับการกระตุ้นจากลิ้นสองแฉกที่มีรสชาติที่สภาพแวดล้อมอย่างต่อเนื่องในขณะที่ย้ายสัตว์พร้อม งูไม่มีกล่องเสียงหรือแกนนำคอร์ด แต่มีความสามารถในการผลิตเสียงที่เปล่งเสียงดังกล่าว. การเคลื่อนไหวและ Limblessness งูย้ายโดยวิธีการของการหดตัวของกล้ามเนื้อซึ่งสามารถผลิตหลายประเภทของการเคลื่อนไหวชนิดที่พบมากที่สุดที่มีการผันผวนและการเคลื่อนไหวของเส้นตรง การเคลื่อนไหวของเส้นตรงได้รับความช่วยเหลือจากแผ่นหน้าท้อง, เครื่องชั่งน้ำหนักยาวบนหน้าท้องที่ทับซ้อนกับปลายเปิดของพวกเขาชี้ไปยังหาง แผ่นเหล่านี้สามารถก้าวไปข้างหน้าโดยใช้วิธีการที่แนบมากับกล้ามเนื้อซี่โครง. เป็นที่เชื่อกันว่างูจะสืบเชื้อสายมาจากกิ้งก่า แต่วิธีการและเหตุผลที่พวกเขาพัฒนาไปสู่ ​​limblessness คือความไม่แน่นอน paleontologists บางคนได้ถือได้ว่า limblessness เป็นประโยชน์วิวัฒนาการในพุ่มไม้ทึบที่ก่อตัวขึ้นกับสภาพแวดล้อมในช่วงต้นของงูหรือว่ามันพัฒนาขึ้นเพื่ออำนวยความสะดวกในนิสัยขุด แต่คนอื่น ๆ เชื่อว่างูแรกที่พัฒนาในสภาพแวดล้อมทางน้ำและมีการสืบเชื้อสายมาจากสัตว์เลื้อยคลานทางทะเลที่เกี่ยวข้อง เพื่อ mosasaurs หลักฐานฟอสซิลสำหรับที่ดินหรือแหล่งกำเนิดทางทะเลคือสรุปไม่ได้. ปล้นสะดมกินงูขนาดเล็กแมลงและคนที่มีขนาดใหญ่ในสัตว์ที่มีขนาดใหญ่เป็นสัดส่วน ฟันของพวกเขาได้รับการออกแบบสำหรับการจับและถือเหยื่อ แต่ไม่ได้เคี้ยว การก่อสร้างขากรรไกรซี่โครงและขยายผิวช่วยให้พวกเขาที่จะกลืนทั้งเหยื่อที่มีขนาดใหญ่มาก งูบางจับสัตว์โดยตรึงพวกเขาไปที่พื้นดิน; บางที่ constrictors-สนใจพวกเขาโดยการตัดร่างกายของพวกเขาไปรอบ ๆ พวกเขาและบีบ; คนอื่น ๆ ที่มีพิษงูพิษฉีดเข้าไปในผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของพวกเขา พิษหรือพิษที่ผลิตโดยต่อมน้ำลายมีการปรับเปลี่ยนจากการที่มันผ่านทั้งร่องหรือเจาะกลวงในเขี้ยวที่ขยายฟันเฉพาะที่พบในพิษงู งูอาจกัดคนเมื่อถูกคุกคามหรือตื่นตระหนก; ถ้าเป็นงูพิษกัดบางครั้งอาจพิสูจน์ร้ายแรง (ดูงู) โดยเฉพาะความคุ้นเคยกับการปรากฏตัวของสายพันธุ์โดยเฉพาะหรือโดยการตรวจสอบของเขี้ยวที่สามารถงูพิษจะแตกต่างจากคนที่ไม่เป็นอันตราย. การสืบพันธุ์การปฏิสนธิภายในเป็นงู; ในขณะที่จิ้งจกเพศชายได้จับคู่อวัยวะสังวาสอย่างใดอย่างหนึ่งที่อาจจะใช้ในการผสมพันธุ์ ผู้หญิงบางชนิดสามารถเก็บสเปิร์มเป็นเวลาหลายปีเพื่อประกันการปฏิสนธิในอนาคต ในสายพันธุ์มากที่สุดหญิงวางไข่; ในบางไข่จะฟักบ่มและภายในร่างกายของแม่; ในไม่กี่มี viviparity จริงหรือเกิดมีชีวิตอยู่กับหนุ่มหล่อเลี้ยงโดยวิธีการของรกมากกว่าไข่ บางงูวางไข่ฟักไข่ แต่ไม่มีการดูแลเอาใจใส่ของหนุ่มสาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งูกายวิภาคศาสตร์
เป็นหน่วยย่อย serpentes ( หรือ ophidia ) ส่วนใหญ่งูขาดแขนขาทั้งหมด แต่ไม่กี่มีร่องรอยของขาหลัง . ผิวที่ปกคลุมด้วยเกล็ด เงี่ยนไหล มักจะเป็นเวลาหลายปี แสนนาน ร่างกายที่แคบจะเกี่ยวข้องกับคุณสมบัติภายในที่โดดเด่น จำนวนของกระดูกมีขนาดใหญ่กว่าในสัตว์มีกระดูกสันหลังส่วนใหญ่จับคู่อวัยวะภายในเรียงกันเป็นเส้นตรงมากกว่า เคียงข้าง และปอดถูกพัฒนาขึ้น นอกจากสมาชิกในครอบครัวโบ ซึ่งมีสองปอด ขากรรไกรของงูจะหลวม ๆร่วมกันและมีความยืดหยุ่นมาก ชี้โค้งหลัง , ฟันเป็นรอยเพื่อสนับสนุนกระดูกของหัว ไม่มีหูหรือเคลื่อนย้ายตา ; ดวงตาถูกปกคลุมด้วยแว่นใส "" หรือตาเกล็ด งูมีวิสัยทัศน์ที่ดี พวกเขาไม่ได้ยินเสียงคลื่นในอากาศ แต่สามารถรับรู้การสั่นสะเทือนความถี่ต่ำ ( 100 - 700 Hz ) ที่ส่งจากพื้นดินถึงกระดูกของกะโหลกศีรษะ เป็น chemosensory อวัยวะเปิดเข้าไปในหลังคาของปาก ; มันได้รับสิ่งเร้าจากยกตนข่มท่านว่าตลอดเวลารสชาติสภาพแวดล้อมเป็นสัตว์ที่เคลื่อนที่ไป งูไม่มีกล่องเสียงหรือคอร์ดนั่นเองแต่สามารถผลิตฟ่อ

และการเคลื่อนไหว limblessness
งูเคลื่อนที่โดยการหดตัวของกล้ามเนื้อซึ่งสามารถผลิตหลายประเภทของ commonest เป็นลอนและการเคลื่อนไหวชนิดเส้นตรง การเคลื่อนไหวแนวตรงจะช่วยโดยจานล่างอีลองเกต เกล็ดบนลำตัวที่ทับซ้อนกับของพวกเขาเปิดปลายชี้ไปทางหางแผ่นเหล่านี้สามารถย้ายไปข้างหน้าด้วยวิธีการของกล้ามเนื้อติดซี่โครง

ก็เชื่อว่างูเป็นผู้สืบเชื้อสายมาจากกิ้งก่า แต่วิธีการและเหตุผลที่พวกเขาพัฒนาต่อ limblessness ไม่แน่นอน บางอย่างที่ limblessness paleontologists ได้จัดขึ้นเป็นประโยชน์วิวัฒนาการในพืชที่หนาแน่นขึ้นสภาพแวดล้อมยุคแรกของงู หรือที่พัฒนาขึ้นเพื่อช่วยซ่อนนิสัยแต่บางคนว่างูที่สุดวิวัฒนาการในสภาพแวดล้อมทางน้ำและสืบเชื้อสายมาจากสัตว์เลื้อยคลานทางทะเลที่เกี่ยวข้องกับโมซาซอรัส . หลักฐานฟอสซิลสำหรับที่ดินหรือทะเลที่มาไม่ชัดเจน ค่า

ขนาดเล็กกินแมลงและงูขนาดใหญ่ที่เป็นสัดส่วนขนาดใหญ่ของสัตว์ ฟันของพวกเขาถูกออกแบบมาสำหรับการจับและถือเหยื่อ แต่ไม่ได้เคี้ยว