PATHWAY 1: INDIVIDUAL FACTORSIntrau

PATHWAY 1: INDIVIDUAL FACTORS
Intrauterine environment

The emerging literature on behavioral teratogenicity is worthy of serious consideration. In a Danish cohort, maternal prenatal smoking was linked to arrests for violent and non-violent crimes in males (Brennan et al., 1999). Preschoolers prenatally exposed to alcohol were found to be hyperactive, have frequent temper tantrums (amounting to impulsive aggressivity), and have difficulties with transitions (Olson et al., 1992). The effects of violence on pregnant women with resultant neurohormonal changes in the maternal fetal axis has also been reported Research has also demonstrated that antisocial behavior with attendant hypo sensitivity to stress is correlated with lower levels of corticotropin releasing hormone (CRH) during pregnancy (Susman, 1999).

Gender differences

When gender specific forms of aggression are considered, there is evidence to suggest that girls are as aggressive as boys (Moretti and Odgers, 2002). Girls tend to engage in relational aggression while males tend to display overt aggression, both forms of aggression are equally hostile. The results of pre-school studies indicate that girls display higher levels of relational aggression than boys, and the gender difference is well established by middle childhood. Onset and developmental trajectories are different between boys and girls. Although boys exhibit more physical aggression in early childhood, which decreases over time, girls display the opposite pattern, with low levels of aggression during early childhood only to peak much later (Moretti and Odgers, 2002).

Temperament and emotional traits

The emotional life of infants and preschoolers is quite rich. Feelings of anger, rage, and shame with lack of empathy has been shown to occupy a central role in the emotional experiences of aggressive infants and preschoolers (Kaufman, 1996). Infants with difficult temperaments are more likely to be aggressive and have behavioral difficulties in later childhood (Kingston and Prior, 1995).

Go to:
PATHWAY 2: DISTURBED FAMILY DYNAMICS, PARENTAL CHARACTERISTICS, AND PARENTING PRACTICES
There are both direct and indirect effects of disturbed family dynamics on aggression. Parental characteristics are connected to a child’s behavior problems and to the promotion of a child’s healthy development.

The presence of siblings who serve as a target for aggression is an indirect effect and increases the risk of becoming physically aggressive in the high aggression trajectory group (Tremblay et al, 2004). Well noted direct risk factors in the high aggression trajectory group include: maternal age, alcohol and tobacco use during pregnancy; maternal antisocial history during school years; antisocial fathers and inter-parental conflict (Kupersmidt et al., 1995; Hawkins et al, 1998, Tremblay et al., 2004). Preschoolers coping with high levels or intensity of family conflict struggle emotionally and may express their hostility physiologically through heart rate activity or skin conductance response. El-Sheikh et al, (1994) monitored preschoolers for heart rate and skin conductance whilst they were watching an angry interaction between two adults. Girls from high conflict homes exhibited more heart rate reactivity to the argument. For boys, physical violence in the home was negatively associated with heart rate reactivity. These boys also exhibited higher skin conductance responses.

Lamb (1987) emphasized father’s role in a child’s healthy development. Reports of deviant parental models are more frequent with aggressive children. The link between parental antisocial attitudes and violent behavior of children has been reported. (Hawkins et al, 1998) Tremblay et al (2004) noted that the relationship between a father’s antisocial behavior and childhood aggression was weaker when compared to the association with maternal criminal history. The authors did recognize the limitations of this finding in that this could be the result of their reliance on mother’s reports.

The effects of parental mental illness and aggression are also reported (Webster-Stratton and Hammond, 1988). The combination of a depressed mother’s emotional unavailability, her difficulties in teaching self-regulation to her children and focusing negative attention on undesirable behavior are all associated with aggression (Webster-Stratton and Hammond, 1988; Webster-Stratton and Herbert, 1994). Research findings have consistently suggested that mothers with hyperactive, aggressive children are more impatient, power assertive and less consistent (Campbell, 1995; Patterson et al., 1989).

Dynamic tensions between a mother and child may also result in aggressive behavior among preschoolers. Childrelated factors include difficult temperament, irritability, anxious attachment and extrinsic motivation. Mother-related factors include nonresponsive parenting, difficulty in parenting, inability to control the child, or the use of coercive control, harsh discipline or shame and humiliation. These factors result in the disengagement of the dyad, with resultant bi-directional developmental sequences (Shaw et al., 2000a).

Go to:
PATHWAY 3: EXPOSURE TO VIOLENCE AND BEHAVIORAL AGGRESSION
Young children can experience both direct and indirect effects of violence. They remain vulnerable targets of violent events, especially in the context of violence within the family (Straus, 1974). Most serious physical abuse occurs in the first year of a child’s life. Young children exposed to trauma engage in destructive behaviors more than their non-maltreated peers. Physically abused children and youth have been shown to engage in other-directed destructive behaviors while sexually maltreated children have been found to engage in more self-directed destructive behaviors (Taussig and Litrownik, 1997). Children who are spanked show more aggressive behavior towards their peers (Strassberg et al., 1994).

Preschoolers who witness their parent’s death through violence exhibit a mixture of emotional and behavioral disturbances and are at risk for developing aggressive behavior (Payton and Krocker-Tuskan, 1988). They often develop a conflicting sense of loyalty, and can even develop aggressive behavior as if to identify with the aggressor (Van Dalen and Glasserman, 1997).

Violence in the media

The results are mixed regarding the effects of TV viewing by preschoolers. The important findings suggest that when a program provokes aggressive fantasies, preschoolers seem to be most susceptible. The impact of aggressive content can be toned down if children view TV with a trusted adult who can guide them. Studies have suggested a causal direction from heavy TV viewing to aggressive behavior (Fried et al., 2000; Gupta et al., 2001; Silvern and Williamson, 1987; Singer and Singer, 1981).

Go to:
PATHWAY 4: LIVING IN VIOLENT NEIGHBORHOODS
Children living in violent neighborhoods are aptly described as children living in urban war zones (Garbarino et al., 1991). They face a two-fold problem; these children lack prosocial adult role models to guide them and they do not have the opportunity to develop internalized self-control through developmentally appropriate play. Absence of competent, involved caregivers to provide supervision induces some children to create their own pseudocommunity and acquire protection elsewhere through antisocial groups.

Community violence is shown to affect the violent behavior of preschoolers in a differential manner. Those who witness violence seem to show internalized symptoms while those children who were victimized by violence exhibit externalizing behaviors (Guerra et al., 2003; Shahnifar et al., 2000).

Finally, Loeber and Hay (1994) found that nondeviant peers both rejected children who showed early signs of conduct problems, and attributed aggressive meanings to the normal behaviors of deviant children. Targeted children also saw aggressive motives in others. Gradually, these targeted children became involved in deviant peer groups themselves. This landmark study illustrated how a child’s peer group can contribute to the stability of aggression over development.

Go to:
PATHWAY 5: ATTACHMENT RELATIONSHIPS
The attachment system between infant and caregiver is essentially a biologically based regulatory system. Attachment is the cornerstone for security and comfort. During the attachment process children learn to develop self-regulatory capacity for both affect and behavior (Weinfeld et al., 1999).

Attachment relationships are important for promoting experience dependent brain maturation. In the context of early infancy most of these experiences are happening in mother/ caregiver- infant dyadic interaction. The care giving experiences provided accelerate neuronal activity and synaptic connections. Lack of care giving experiences, such as is experienced in neglectful situations, promotes the phenomenon of “pruning’, where programmed cell death is brought about (Siegel, 2001). The orbitofrontal region of the brain is particularly dependent on experience-dependent stimulation. In contrast, experienceexpectant processes are genetically driven and require minimum specific environmental stimulation.

In sub optimal instances of infant-mother attachment, insecure attachment can take many forms, including the disorganized-disoriented type (D pattern). The child who is disorganized in attachment experiences frightened, frightening or disoriented behavior from the caregiver (Main and Hesse, 1990). This attachment pattern is found to be associated with childhood aggression.

Disorganized attachment emanates from early maternal neglect and later parental abuse. This may lead to insufficient regulation of infant rages with resultant unmodulated aggression (Schore, 2001) (Lyons-Ruth, 1996).

Aspects of the intergenerational violence pattern must also be noted. If the caregivers are frightened, or frightening (abusive) and have unresolved trauma, then the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทางเดินที่ 1: แต่ละปัจจัยสภาพแวดล้อม intrauterineวรรณคดีเกิดบน teratogenicity พฤติกรรมน่าพิจารณาอย่างจริงจังได้ ใน cohort เดนมาร์ก สูบบุหรี่ก่อนคลอดแม่ถูกเชื่อมโยงกับการจับกุมในการก่ออาชญากรรมรุนแรง และไม่ใช้ความรุนแรงในเพศชาย (เบรนแนน et al., 1999) Preschoolers prenatally สัมผัสกับแอลกอฮอล์พบซุกซนผิดปกติ มี tantrums อารมณ์บ่อย (เกิน impulsive aggressivity), และมีปัญหากับช่วงการเปลี่ยนภาพ (โอลสัน et al., 1992) รวมทั้งมีรายงานผลกระทบของความรุนแรงในหญิงตั้งครรภ์มีผลแก่ neurohormonal แกนเวชศาสตร์มารดาและทารกในครรภ์การวิจัยยังได้แสดงว่า พฤติกรรม antisocial กับ hypo ภูมิตำแหน่งความไวต่อความเครียดถูก correlated ระดับล่างของ corticotropin ปล่อยฮอร์โมน (CRH) ในระหว่างตั้งครรภ์ (Susman, 1999)เพศความแตกต่างเมื่อพิจารณารูปแบบเฉพาะเพศของรุกราน มีหลักฐานแนะนำว่า หญิงมีเป็นก้าวร้าวเป็นเด็กชาย (Moretti และ Odgers, 2002) ผู้หญิงมักจะ มีส่วนร่วมในเชิงรุกรานในขณะที่เพศชายมีแนวโน้มรุกรานแจ่มแจ้ง แสดงรูปแบบของการรุกรานที่เป็นมิตรกัน ผลการศึกษาที่โรงเรียนล่วงหน้าบ่งชี้ว่า ผู้หญิงแสดงระดับสูงของเชิงรุกรานมากกว่าเด็กผู้ชาย และต่างเพศกันได้ก่อตั้งขึ้น โดยเด็กกลาง เริ่มมีอาการและ trajectories พัฒนาแตกต่างกันระหว่างชายและหญิง แม้ว่าเด็กชายแสดงกายภาพมากกว่ารุกรานในปฐมวัย ซึ่งลดเวลา หญิงแสดงรูปแบบตรงกันข้าม ระดับต่ำสุดของการรุกรานในช่วงปฐมวัยจะ peak มากในภายหลัง (Moretti และ Odgers, 2002)Temperament และลักษณะทางอารมณ์ชีวิตจิตใจของทารกและ preschoolers มีค่อนข้างหลากหลาย ได้รับการแสดงความรู้สึกโกรธ โกรธ และอับอายขาดการเอาใจใส่ที่ครองบทบาทเซ็นทรัลในประสบการณ์ทางอารมณ์ของทารกก้าวร้าวและ preschoolers (Kaufman, 1996) ทารกกับ temperaments ยากมีแนวโน้มที่จะก้าวร้าว และมีปัญหาพฤติกรรมในวัยเด็กในภายหลัง (คิงส์ตันและก่อน 1995)ลุยเลย:ทางเดินที่ 2: รบกวน DYNAMICS ครอบครัว ลักษณะผู้ปกครอง และไปปฏิบัติมีทั้งทางตรง และทางอ้อมผลของรบกวนครอบครัว dynamics รุกราน ลักษณะปกครองเชื่อมต่อปัญหาพฤติกรรมของเด็ก และ การส่งเสริมการพัฒนาสุขภาพเด็กของพี่น้องที่เป็นเป้าหมายการรุกรานเป็นผลทางอ้อม และเพิ่มความเสี่ยงของการก้าวร้าวทางกายภาพในกลุ่มวิถีรุกรานสูง (Tremblay et al, 2004) ดีสังเกตปัจจัยเสี่ยงโดยตรงในกลุ่มวิถีรุกรานสูงรวม: อายุแม่ แอลกอฮอล์ และยาสูบที่ใช้ในระหว่างตั้งครรภ์ ประวัติแม่ antisocial ระหว่างโรงเรียนปี บิดา antisocial และ inter-parental ความขัดแย้ง (Kupersmidt และ al., 1995 ฮอว์กินส์ et al, 1998, Tremblay et al., 2004) Preschoolers เผชิญกับระดับสูงหรือความเข้มของความขัดแย้งต่อสู้อารมณ์ และอาจแสดงเป็นศัตรูของพวกเขา physiologically โดยใช้อัตราการเต้นหัวใจกิจกรรมหรือผิวหนังต้านทานตอบ เอลชีค et al, (1994) ตรวจสอบ preschoolers สำหรับอัตราการเต้นหัวใจความต้านทานของผิวในขณะที่พวกเขากำลังเฝ้าดูการโต้ตอบโกรธระหว่างผู้ใหญ่ทั้งสอง จากความขัดแย้งสูงบ้านจัดแสดงการเกิดปฏิกิริยาอัตราการเต้นหัวใจเพิ่มเติมกับอาร์กิวเมนต์ ความรุนแรงทางกายภาพในบ้านถูกไม่ส่งเกี่ยวข้องกับการเกิดปฏิกิริยาอัตราการเต้นหัวใจสำหรับเด็กผู้ชาย เด็กผู้ชายเหล่านี้ยังจัดแสดงการตอบสนองในการต้านทานผิวสูงบทบาทพ่อถูกเน้นแกะ (1987) ในการพัฒนาสุขภาพเด็ก รายงานของผู้ปกครองรุ่น deviant บ่อยกว่าเด็กที่ก้าวร้าวได้ มีการรายงานการเชื่อมโยงระหว่างผู้ปกครอง antisocial ทัศนคติและพฤติกรรมรุนแรงของเด็ก (ฮอว์กินส์ et al, 1998) Tremblay et al (2004) กล่าวว่า ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรม antisocial ของพ่อเด็กรุกรานแข็งแกร่งเมื่อเทียบกับความสัมพันธ์กับอาญาประวัติแม่ ผู้เขียนไม่รู้จักข้อจำกัดของการค้นหานี้ในที่นี้อาจเป็นผลของการพึ่งพารายงานของแม่ผลกระทบของการเจ็บป่วยโรคจิตโดยผู้ปกครองและรุกรานก็รายงาน (เว็บสเตอร์วิและแฮมมอนด์ 1988) มีเธอความยากลำบากในการควบคุมตนเองสอนเด็กของเธอ และเน้นความสนใจลบพฤติกรรมที่ไม่พึงปรารถนาทั้งของแม่ซึมเศร้าอารมณ์ไม่พร้อมใช้งาน ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการรุกราน (เว็บสเตอร์วิและแฮมมอนด์ 1988 Webster-Stratton และเฮอร์เบิร์ต 1994) พบมีแนะนำอย่างสม่ำเสมอแม่กับเด็กที่ซุกซนผิดปกติ ก้าวร้าวรักมากขึ้น การทำความ ไม่สอดคล้องกัน (แคมป์ เบลล์ 1995 Patterson et al., 1989)แบบความตึงเครียดระหว่างแม่และลูกอาจทำให้พฤติกรรมก้าวร้าว preschoolers Childrelated ปัจจัยรวม temperament ยาก irritability แนบกระตือรือร้น และแรงจูงใจที่สึกหรอ ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับแม่รวมนี่ nonresponsive ความยากลำบากในการเป็นตัวหลัก ไม่สามารถควบคุมเด็ก หรือใช้ coercive วินัยรุนแรง หรืออับอาย และขายหน้า ปัจจัยเหล่านี้ส่งผล disengagement ของ dyad มีผลแก่ทิศทางพัฒนาลำดับ (ชอว์ et al., 2000a)ลุยเลย:ทางเดินที่ 3: สัมผัสกับความรุนแรงและพฤติกรรมรุกรานเด็กได้สัมผัสทั้งทางตรง และทางอ้อมผลกระทบของความรุนแรง พวกเขายังคงเป้าหมายเสี่ยงของเหตุการณ์รุนแรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทของความรุนแรงภายในครอบครัว (Straus, 1974) ละเมิดทางกายภาพที่รุนแรงส่วนใหญ่เกิดขึ้นในปีแรกของชีวิตเด็ก เด็กสัมผัสกับบาดเจ็บมีส่วนร่วมในพฤติกรรมทำลายมากกว่าเพื่อนของพวกเขาไม่ใช่ maltreated เด็กที่ถูกทารุณกรรมทางร่างกายและได้รับการแสดงเพื่อเข้าร่วมในพฤติกรรมทำลาย other-directed ในขณะที่เด็กทางเพศ maltreated พบในพฤติกรรมทำลายโดยตรงด้วยตนเองมากขึ้น (Taussig และ Litrownik, 1997) เด็กจะ spanked แสดงพฤติกรรมก้าวร้าวมากขึ้นต่อกับเพื่อน ๆ ของเขา (Strassberg et al., 1994)Preschoolers ที่เป็นพยานการตายของแม่ของพวกเขาผ่านความรุนแรงแสดงส่วนผสมของการแปรปรวนทางอารมณ์ และพฤติกรรม และเสี่ยงพัฒนาพฤติกรรมก้าวร้าว (Payton และ Krocker-Tuskan, 1988) พวกเขามักจะพัฒนาความรู้สึกขัดแย้งของสมาชิก และแม้กระทั่งสามารถพัฒนาพฤติกรรมก้าวร้าวกับจะระบุกับผู้รุกราน (Van Dalen และ Glasserman, 1997)ความรุนแรงในสื่อผสมผลเกี่ยวกับผลกระทบของการดูทีวี โดย preschoolers ผลการวิจัยที่สำคัญแนะนำว่า เมื่อโปรแกรมเรียก fantasies ก้าวร้าว preschoolers ดูเหมือนจะไวต่อมากที่สุด ผลกระทบของเนื้อหาก้าวร้าวสามารถจะเหลืองกระชับลงถ้าเด็กดูโทรทัศน์พร้อมกับผู้ใหญ่เชื่อถือได้ที่สามารถแนะนำได้ ศึกษาได้แนะนำทิศทางเชิงสาเหตุจากการดูทีวีหนักไปทางพฤติกรรมก้าวร้าว (ทอดและ al., 2000 กุปตา et al., 2001 Silvern และ Williamson, 1987 นักร้องและนักร้อง 1981)ลุยเลย:ทางเดินที่ 4: อาศัยอยู่ในละแวกใกล้เคียงที่รุนแรงเด็กที่อาศัยอยู่ในละแวกใกล้เคียงรุนแรง aptly อธิบายไว้ว่าเป็นเด็กที่อาศัยอยู่ในเขตเมืองสงคราม (Garbarino et al., 1991) ได้ พวกเขาเผชิญกับปัญหาสองพับ เด็กเหล่านี้ขาดบทบาทผู้ใหญ่ prosocial รุ่นพวก และพวกเขาไม่มีโอกาสในการพัฒนาอารมณ์ internalized ผ่านการเล่นที่เหมาะสม developmentally ของอำนาจ เกี่ยวข้องเรื้อรังให้ดูแลก่อให้เกิดเด็กบางสร้าง pseudocommunity ของตนเอง และได้รับการป้องกันผ่าน antisocial กลุ่มอื่น ๆแสดงความรุนแรงในชุมชนมีผลต่อพฤติกรรมรุนแรงของ preschoolers ในลักษณะที่แตกต่าง ผู้ที่เป็นพยานความรุนแรงดูเหมือนจะแสดงอาการ internalized ในขณะที่เด็กที่ตกเป็นเหยื่อจากความรุนแรงแสดงพฤติกรรม (Guerra และ al., 2003; externalizing Shahnifar และ al., 2000)สุดท้าย Loeber และเฮย์ (1994) พบว่า nondeviant เพื่อนทั้งสองปฏิเสธเด็กที่แสดงให้เห็นว่าสัญญาณเริ่มต้นของปัญหาประพฤติ และเกิดจากความก้าวร้าวหมายถึงพฤติกรรมที่ปกติของเด็ก deviant เป้าหมายเด็กก็เห็นคนอื่นไม่สนคำครหาก้าวร้าว ค่อย ๆ เด็กเป้าหมายเริ่มเกี่ยวข้องกลุ่ม deviant เพื่อนตัวเอง การศึกษานี้มาร์คแสดงวิธีกลุ่มเพื่อนเด็กสามารถนำไปสู่ความมั่นคงของการรุกรานมากกว่าพัฒนาลุยเลย:ทางเดินที่ 5: ความสัมพันธ์ที่แนบมาระบบแนบระหว่างเด็กและภูมิปัญญาคือ เป็นชิ้นตามระเบียบระบบ สิ่งที่แนบมาเป็นพื้นฐานสำหรับความปลอดภัยและความสะดวกสบาย ระหว่างสิ่งที่แนบมา เด็กกระบวนการเรียนรู้เพื่อพัฒนากำลัง self-regulatory ผลและลักษณะการทำงาน (Weinfeld et al., 1999)ความสัมพันธ์ที่แนบมีความสำคัญในการส่งเสริมแก่สมองขึ้นอยู่กับประสบการณ์ ในบริบทของช่วงวัยเด็ก ของประสบการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นในแม่ / เด็กภูมิปัญญา dyadic โต้ ประสบการณ์ให้การดูแลที่ให้เร่งเชื่อมต่อ synaptic และกิจกรรม neuronal ขาดการดูแลที่ให้ประสบการณ์ เช่นมีประสบการณ์ในสถานการณ์ที่ละเลย ส่งเสริมปรากฏการณ์ของ "ตัด", ที่นำเซลล์ช่องโปรแกรมตายเกี่ยวกับ (Siegel, 2001) ภูมิภาค orbitofrontal ของสมองโดยเฉพาะอย่างยิ่งขึ้นอยู่กับขึ้นอยู่กับประสบการณ์กระตุ้นได้ ในทางตรงกันข้าม กระบวนการ experienceexpectant แปลงพันธุกรรมควบคุม และต้องกระตุ้นสิ่งแวดล้อมเฉพาะขั้นต่ำในย่อยอย่างเหมาะสมของมารดาทารกแนบ สิ่งที่แนบที่ไม่ปลอดภัยสามารถใช้หลายรูปแบบ รวมทั้งชนิดระสาย-disoriented (รูป D) เด็กระสายในแนบประสบการณ์ทำกลัว น่ากลัว หรือ disoriented ภูมิปัญญา (หลักและเฮ 1990) พบรูปแบบที่แนบมานี้จะเกี่ยวข้องกับการรุกรานของวัยเด็กแนบโล้เป็นพายที่ emanates จากต้นแม่ละเลยและในภายหลังโดยผู้ปกครองละเมิด นี้อาจนำไปสู่การควบคุมไม่เพียงพอของทารก rages มีผลแก่ unmodulated รุกราน (Schore, 2001) (รสรูธ 1996) ได้ยังต้องบันทึกด้านรูปแบบความรุนแรง intergenerational ถ้าเรื้อรังที่กลัว หรือน่ากลัว (คำผรุสวาท) และได้แก้ไขการบาดเจ็บ นั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

PATHWAY ที่ 1: ปัจจัยส่วนบุคคล
สภาพแวดล้อมมดลูกวรรณกรรมที่เกิดขึ้นใหม่ใน teratogenicity พฤติกรรมมีคุณค่าของการพิจารณาอย่างจริงจัง ในหมู่เดนมาร์ก, สูบบุหรี่ก่อนคลอดของมารดาที่เชื่อมโยงกับการจับกุมในข้อหาก่ออาชญากรรมความรุนแรงและไม่ใช้ความรุนแรงในเพศชาย (เบรนแนน et al., 1999) เด็กก่อนวัยเรียนคลอดสัมผัสกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์พบว่ามีสมาธิมีอารมณ์เกรี้ยวกราดบ่อย (จำนวนหยาบห่าม) และมีปัญหาที่มีการเปลี่ยน (โอลสัน et al., 1992) ผลกระทบของการใช้ความรุนแรงกับผู้หญิงตั้งครรภ์ที่มีการเปลี่ยนแปลง neurohormonal ผลในแกนของทารกในครรภ์มารดายังได้รับรายงานการวิจัยยังแสดงให้เห็นว่าพฤติกรรมต่อต้านสังคมที่มีความไวสำหรับผู้ที่เข้าร่วมประชุมกับความเครียดมีความสัมพันธ์กับระดับต่ำของ corticotropin ปล่อยฮอร์โมน (CRH) ในระหว่างตั้งครรภ์ (Susman, 1999). ความแตกต่างของเพศเมื่อรูปแบบเฉพาะของการรุกรานทางเพศได้รับการพิจารณามีหลักฐานที่จะชี้ให้เห็นว่าสาว ๆ จะเป็นก้าวร้าวเป็นชาย (เร็ตและ Odgers, 2002) หญิงมีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในการรุกรานสัมพันธ์ในขณะที่ผู้ชายมีแนวโน้มที่จะแสดงความก้าวร้าวแจ่มแจ้งทั้งในรูปแบบของการรุกรานที่เป็นมิตรมีความเท่าเทียมกัน ผลจากการศึกษาก่อนวัยเรียนระบุว่าแสดงหญิงระดับที่สูงขึ้นของการรุกรานสัมพันธ์กว่าเด็กผู้ชายและความแตกต่างทางเพศจะดีขึ้นโดยในวัยเด็กกลาง วิถีการโจมตีและการพัฒนาที่แตกต่างกันระหว่างชายและหญิง แม้ว่าชายแสดงความก้าวร้าวกายมากขึ้นในวัยเด็กซึ่งลดลงเมื่อเวลาผ่านไปสาว ๆ รูปแบบการแสดงผลตรงข้ามที่มีระดับต่ำของการรุกรานในช่วงวัยเด็กเท่านั้นที่จะสูงสุดในภายหลัง (เร็ตและ Odgers, 2002). อารมณ์และลักษณะทางอารมณ์อารมณ์ของชีวิต ทารกและเด็กก่อนวัยเรียนที่อุดมไปด้วยค่อนข้าง ความรู้สึกของความโกรธความโกรธและความอับอายกับการขาดการเอาใจใส่ได้รับการแสดงที่จะครอบครองมีบทบาทสำคัญในประสบการณ์ทางอารมณ์ของเด็กทารกและเด็กก่อนวัยเรียนในเชิงรุก (ลิตร 1996) ทารกที่มีอารมณ์ยากที่มีแนวโน้มที่จะก้าวร้าวและมีปัญหาพฤติกรรมในวัยเด็กภายหลัง (คิงส์ตันและก่อน 1995). ไปที่: PATHWAY 2: DISTURBED การเปลี่ยนแปลงในครอบครัว, ลักษณะของผู้ปกครองและการปฏิบัติอบรมเลี้ยงดูที่มีผลกระทบทั้งทางตรงและทางอ้อมของการรบกวนอยู่ การเปลี่ยนแปลงในครอบครัวในการรุกราน ลักษณะผู้ปกครองมีส่วนเกี่ยวข้องกับปัญหาพฤติกรรมของเด็กและเพื่อส่งเสริมการพัฒนาสุขภาพของเด็ก. การปรากฏตัวของพี่น้องที่ทำหน้าที่เป็นเป้าหมายสำหรับการรุกรานเป็นผลกระทบทางอ้อมและเพิ่มความเสี่ยงของการเป็นร่างกายเชิงรุกในกลุ่มวิถีรุกรานสูง (Tremblay et al, 2004) ตั้งข้อสังเกตดีปัจจัยเสี่ยงโดยตรงในกลุ่มวิถีรุกรานสูงรวมถึงอายุของมารดาการใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์และยาสูบในระหว่างการตั้งครรภ์ มารดาประวัติศาสตร์สังคมในช่วงปีที่โรงเรียน บรรพบุรุษต่อต้านสังคมและความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครอง (Kupersmidt, et al, 1995;. ฮอว์กิน et al, 1998 Tremblay et al, 2004). เด็กก่อนวัยเรียนการรับมือกับระดับที่สูงหรือความรุนแรงของความขัดแย้งในครอบครัวต่อสู้อารมณ์และอาจมีการแสดงความเป็นศัตรูของพวกเขาผ่านทางสรีรวิทยากิจกรรมอัตราการเต้นหัวใจหรือการตอบสนอง conductance ผิว el-Sheikh, et ​​al (1994) การตรวจสอบเด็กก่อนวัยเรียนสำหรับอัตราการเต้นหัวใจและ conductance ผิวขณะที่พวกเขากำลังเฝ้าดูการทำงานร่วมกันระหว่างสองโกรธผู้ใหญ่ สาวจากบ้านของความขัดแย้งสูงแสดงปฏิกิริยาอัตราการเต้นหัวใจมากขึ้นในการโต้แย้ง สำหรับเด็กความรุนแรงทางกายภาพในบ้านมีความสัมพันธ์เชิงลบกับการเกิดปฏิกิริยาอัตราการเต้นหัวใจ ชายเหล่านี้ยังแสดงการตอบสนองสูง conductance ผิว. แกะ (1987) เน้นบทบาทของพ่อในการพัฒนาสุขภาพของเด็ก รายงานของรูปแบบที่ผู้ปกครองมีความเบี่ยงเบนบ่อยมากขึ้นกับเด็กก้าวร้าว การเชื่อมโยงระหว่างทัศนคติต่อต้านสังคมของผู้ปกครองและพฤติกรรมความรุนแรงของเด็กที่ได้รับรายงาน (ฮอว์กิน, et al, 1998) Tremblay, et al (2004) ตั้งข้อสังเกตว่าความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมต่อต้านสังคมของพ่อและการรุกรานในวัยเด็กได้ปรับตัวลดลงเมื่อเทียบกับการเชื่อมโยงกับประวัติอาชญากรรมของมารดา ผู้เขียนได้รับรู้ข้อ จำกัด ของการหานี้ในที่นี้อาจเป็นผลมาจากความเชื่อมั่นของพวกเขาในรายงานของแม่. ผลกระทบของการเจ็บป่วยทางจิตของผู้ปกครองและการรุกรานนี้ยังจะมีการรายงาน (เว็บสเตอร์-สแตรทตันและแฮมมอนด์, 1988) การรวมกันของความไม่พร้อมทางอารมณ์หดหู่แม่ของความยากลำบากของเธอในการเรียนการสอนการควบคุมตนเองให้กับเด็กของเธอและมุ่งเน้นความสนใจในเชิงลบเกี่ยวกับพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการรุกราน (เว็บสเตอร์-สแตรทตันและแฮมมอนด์ 1988;-เว็บสเตอร์สแตรทตันและเฮอร์เบิร์ 1994) ผลการวิจัยมีข้อเสนอแนะอย่างสม่ำเสมอว่าแม่ที่มีสมาธิเด็กก้าวร้าวใจร้อนมากขึ้นอำนาจการแสดงออกที่เหมาะสมและสอดคล้องน้อย (แคมป์เบล 1995;. แพตเตอร์สัน, et al, 1989). ความตึงเครียดแบบไดนามิกระหว่างแม่และเด็กนอกจากนี้ยังอาจส่งผลให้เกิดพฤติกรรมก้าวร้าวในหมู่เด็กก่อนวัยเรียน ปัจจัย Childrelated รวมถึงอารมณ์ที่ยากหงุดหงิด, สิ่งที่แนบมากังวลและแรงจูงใจภายนอก ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับแม่รวมถึงการอบรมเลี้ยงดู nonresponsive ยากลำบากในการเลี้ยงดูไม่สามารถที่จะควบคุมเด็กหรือการใช้การควบคุมบังคับวินัยรุนแรงหรือความละอายและความอัปยศอดสู ปัจจัยเหล่านี้ส่งผลให้หลุดพ้นของ dyad ที่มีลำดับการพัฒนาผลแบบสองทิศทาง (ชอว์, et al, 2000a).. ไปที่: PATHWAY ที่ 3: การได้รับสารไปสู่ความรุนแรงและพฤติกรรมก้าวร้าวของเด็กหนุ่มสาวจะได้พบกับผลกระทบทั้งทางตรงและทางอ้อมจากการใช้ความรุนแรง พวกเขายังคงเป้าหมายที่มีความเสี่ยงของเหตุการณ์ความรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทของความรุนแรงภายในครอบครัว (เตราสส์, 1974) ทำร้ายร่างกายที่ร้ายแรงที่สุดที่เกิดขึ้นในปีแรกของชีวิตของเด็ก เด็กหนุ่มสัมผัสกับการบาดเจ็บส่วนร่วมในพฤติกรรมทำลายมากขึ้นกว่าเพื่อนที่ไม่ประทุษร้ายของพวกเขา เด็กที่ถูกทารุณกรรมทางร่างกายและเยาวชนได้รับการแสดงที่จะมีส่วนร่วมในพฤติกรรมทำลายกำกับอื่น ๆ ในขณะที่เด็กประทุษร้ายทางเพศได้รับพบว่ามีส่วนร่วมในกำกับตนเองพฤติกรรมทำลาย (วส์ซิคและ Litrownik, 1997) เด็กที่ได้รับการลงโทษการแสดงพฤติกรรมก้าวร้าวมากขึ้นต่อเพื่อนของพวกเขา (Strassberg et al., 1994). เด็กก่อนวัยเรียนที่เป็นพยานการตายของพ่อแม่ของพวกเขาผ่านความรุนแรงจัดแสดงส่วนผสมของระเบิดอารมณ์และพฤติกรรมและมีความเสี่ยงในการพัฒนาพฤติกรรมก้าวร้าว (เพย์ตันและ Krocker-Tuskan , 1988) พวกเขามักจะพัฒนาความรู้สึกที่ขัดแย้งกันของความจงรักภักดีและยังสามารถพัฒนาพฤติกรรมก้าวร้าวเช่นถ้าจะระบุกับผู้รุกราน (Van Dalen และ Glasserman, 1997). ความรุนแรงในสื่อผลการผสมเกี่ยวกับผลกระทบของการดูทีวีโดยเด็กก่อนวัยเรียน ค้นพบที่สำคัญแสดงให้เห็นว่าเมื่อโปรแกรมกระตุ้นให้เกิดจินตนาการก้าวร้าวเด็กก่อนวัยเรียนดูเหมือนจะอ่อนแอมากที่สุด ผลกระทบของเนื้อหาก้าวร้าวสามารถกระชับลงถ้าเด็กดูโทรทัศน์ที่มีผู้ใหญ่ที่เชื่อถือได้ที่สามารถให้คำแนะนำพวกเขา การศึกษามีข้อเสนอแนะทิศทางสาเหตุจากทีวีหนักเพื่อดูพฤติกรรมก้าวร้าว (ทอด, et al, 2000; Gupta et al, 2001; ทำด้วยเงินและวิลเลียมสัน, 1987; นักร้องและนักร้อง, 1981...) ไปที่: PATHWAY 4: LIVING IN รุนแรง ละแวกใกล้เคียงเด็กที่อาศัยอยู่ในละแวกใกล้เคียงที่รุนแรงจะมีการอธิบายเหมาะเจาะเป็นเด็กที่อาศัยอยู่ในเขตสงครามเมือง (Garbarino et al., 1991) พวกเขาต้องเผชิญกับปัญหาที่เกิดขึ้นสองเท่า; เด็กเหล่านี้ขาดแบบอย่างผู้ใหญ่ prosocial จะแนะนำพวกเขาและพวกเขาไม่ได้มีโอกาสที่จะพัฒนา internalized ควบคุมตนเองผ่านการเล่นการพัฒนาที่เหมาะสม กรณีที่ไม่มีอำนาจที่เกี่ยวข้องกับการดูแลผู้ป่วยที่จะให้การดูแลเด็กบางคนที่ก่อให้เกิดการสร้าง pseudocommunity ของตัวเองและได้รับการป้องกันอื่น ๆ ผ่านกลุ่มต่อต้านสังคม. ความรุนแรงในชุมชนแสดงให้เห็นว่าส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมความรุนแรงของเด็กก่อนวัยเรียนในลักษณะที่แตกต่างกัน บรรดาผู้ที่เป็นพยานความรุนแรงดูเหมือนจะแสดงอาการ internalized ในขณะที่เด็กคนที่ตกเป็นเหยื่อของความรุนแรงจัดแสดงพฤติกรรม externalizing (Guerra et al, 2003;.. Shahnifar, et al, 2000). สุดท้าย Loeber และเฮย์ (1994) พบว่าคนรอบข้างทั้งสองปฏิเสธ nondeviant เด็กที่แสดงให้เห็นสัญญาณเริ่มต้นของปัญหาการปฏิบัติและประกอบความหมายในเชิงรุกเพื่อพฤติกรรมปกติของเด็กที่ผิดปกติ กำหนดเป้าหมายเด็กยังเห็นแรงจูงใจเชิงรุกในคนอื่น ๆ ค่อยๆกำหนดเป้าหมายเด็กเหล่านี้มีส่วนร่วมในกลุ่มเพื่อนเบี่ยงเบนตัวเอง สถานที่การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่ากลุ่มเพื่อนของเด็กสามารถมีส่วนร่วมเพื่อความมั่นคงของการรุกรานในช่วงการพัฒนา. ไปที่: PATHWAY ที่ 5: เอกสารแนบความสัมพันธ์ของระบบสิ่งที่แนบมาระหว่างทารกและการดูแลผู้ป่วยเป็นหลักทางชีวภาพตามระบบการกำกับดูแล สิ่งที่ส่งมาเป็นรากฐานที่สำคัญเพื่อความปลอดภัยและความสะดวกสบาย ในระหว่างกระบวนการสิ่งที่แนบมาเด็กเรียนรู้ที่จะพัฒนาขีดความสามารถการกำกับดูแลตนเองทั้งส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมและ (Weinfeld et al., 1999). ความสัมพันธ์ของสิ่งที่แนบมามีความสำคัญต่อประสบการณ์การส่งเสริมการเจริญเติบโตขึ้นอยู่กับสมอง ในบริบทของวัยเด็กมากที่สุดในช่วงต้นของประสบการณ์เหล่านี้จะเกิดขึ้นในแม่ / caregiver- ทารกปฏิสัมพันธ์ dyadic ประสบการณ์การให้การดูแลให้เร่งทางประสาทและการเชื่อมต่อ synaptic ขาดการดูแลให้ประสบการณ์เช่นมีประสบการณ์ในสถานการณ์ละเลยส่งเสริมปรากฏการณ์ของ "การตัดแต่งกิ่ง 'ที่การตายของเซลล์โปรแกรมจะถูกนำมาเกี่ยวกับ (ซีเกล, 2001) ภูมิภาค orbitofrontal ของสมองโดยเฉพาะอย่างยิ่งขึ้นอยู่กับการกระตุ้นขึ้นอยู่กับประสบการณ์ ในทางตรงกันข้ามกระบวนการ experienceexpectant เป็นแรงผลักดันทางพันธุกรรมและต้องมีการกระตุ้นสิ่งแวดล้อมขั้นต่ำที่เฉพาะเจาะจง. ในกรณีที่ดีที่สุดของสิ่งที่แนบย่อยนมแม่ที่ไม่ปลอดภัยสิ่งที่แนบมาได้หลายรูปแบบรวมทั้งชนิดที่ไม่เป็นระเบียบ-disoriented (รูปแบบ D) เด็กที่อยู่ในระเบียบประสบการณ์ที่แนบมากลัวพฤติกรรมที่น่ากลัวหรือวุ่นวายจากผู้ดูแล (หลักและเฮสส์ 1990) รูปแบบที่แนบมานี้พบว่าจะเกี่ยวข้องกับการรุกรานในวัยเด็ก. สิ่งที่แนบระเบียบเล็ดลอดออกมาจากการละเลยของมารดาในช่วงต้นและการละเมิดต่อมาผู้ปกครอง ซึ่งอาจนำไปสู่การควบคุมไม่เพียงพอของ rages ทารกที่มีความก้าวร้าวผล unmodulated (Schore, 2001) (Lyons-รู ธ , 1996). ลักษณะของรูปแบบการฝึกการใช้ความรุนแรงนอกจากนี้ยังต้องมีการสังเกต ถ้าผู้ดูแลจะกลัวหรือน่ากลัว (ที่ไม่เหมาะสม) และมีการบาดเจ็บที่ได้รับการแก้ไขแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เส้นทางที่ 1 : บุคคลปัจจัยสิ่งแวดล้อม


มดลูกเกิดวรรณกรรมเทอราโทเจนิซิตีพฤติกรรมมีคุณค่าของการพิจารณาอย่างจริงจัง . ในเดนมาร์กตั้งแต่มารดาก่อนคลอด สูบบุหรี่ที่เชื่อมโยงกับการจับกุมข้อหาก่อความรุนแรงและไม่ใช่อาชญากรรมรุนแรงในเพศชาย ( เบรน et al . , 1999 ) เด็ก prenatally ตากพบปริมาณแอลกอฮอล์จะซุกซนผิดปกติมีบ่อย ๆ ไม่โวยวาย ( เป็นแบบ aggressivity ) และมีปัญหากับการเปลี่ยน ( โอลสัน et al . , 1992 )ผลของความรุนแรงต่อหญิงตั้งครรภ์ที่มีผล neurohormonal การเปลี่ยนแปลงในแกนของทารกในครรภ์มารดายังได้รับรายงานวิจัยยังพบว่า พฤติกรรมต่อต้านสังคม กับพ่อบ้านภายใต้ความไวต่อความเครียด มีความสัมพันธ์กับระดับล่างปล่อยฮอร์โมนคอร์ติโคโทรปิน ( CRH ) ระหว่างการตั้งครรภ์ ( ซัสเมิ่น , 1999 ) .

ความแตกต่าง

เมื่อเพศเฉพาะรูปแบบของการรุกราน ถือว่ามีหลักฐานเพื่อแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงเป็นก้าวร้าวเป็นเด็กผู้ชาย ( มอเร็ตติ และ ออดเจิร์ส , 2002 ) ผู้หญิงมีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในการรุกรานสัมพันธ์ในขณะที่ผู้ชายมักจะแสดงความก้าวร้าวชัดเจน ทั้งรูปแบบของการรุกรานจะเป็นศัตรูกันผลของการศึกษาปฐมวัย พบว่า หญิงที่แสดงระดับที่สูงขึ้นของการรุกรานสัมพันธ์มากกว่าชาย และเพศ เป็นที่ยอมรับโดยวัยเด็กตอนกลาง การโจมตีและวิถีการพัฒนาที่แตกต่างกันระหว่างชายและหญิง ถึงแม้ลูกแสดงความก้าวร้าวทางกายมากกว่าเด็กปฐมวัยที่ลดลงเมื่อเวลาผ่านไป ผู้หญิงแสดงแบบแผนที่ตรงข้ามกันกับระดับต่ำของการรุกรานในช่วงวัยเด็กเท่านั้นที่ยอดมากในภายหลัง ( มอเร็ตติ และ ออดเจิร์ส , 2002 ) .

อารมณ์และอารมณ์ลักษณะ

อารมณ์ชีวิตของทารกและเด็ก ค่อนข้างรวย ความรู้สึกของความโกรธ , ความโกรธและความอับอายกับการขาดการเอาใจใส่ ได้รับการแสดงเพื่อครอบครองบทบาทในประสบการณ์ทางอารมณ์ของเด็ก เด็กที่ก้าวร้าว และคอฟแมน , 1996 )ทารกด้วยอารมณ์ที่ยากจะก้าวร้าวและมีปัญหาพฤติกรรมในวัยเด็ก ( ซึ่งภายหลังและก่อน , 1995 ) .

ไป :
) 2 : รบกวนครอบครัวการเปลี่ยนแปลงลักษณะของผู้ปกครอง และปฏิบัติเลี้ยงดู
มีทั้งทางตรงและทางอ้อมของรบกวนครอบครัว Dynamics ที่ก้าวร้าวลักษณะของผู้ปกครอง เกี่ยวข้องกับปัญหาพฤติกรรมของเด็กและส่งเสริมการพัฒนาสุขภาพของเด็ก

มีพี่น้องที่เป็นเป้าหมายสำหรับการรุกรานเป็นทางอ้อม และเพิ่มความเสี่ยงของการเป็นก้าวร้าวทางร่างกายในระดับสูงการรุกรานวิถีกลุ่ม เทรมเบลย์ et al , 2004 )ดีระบุปัจจัยความเสี่ยงโดยตรงในการรุกรานวิถีกลุ่ม ได้แก่ มารดาที่มีอายุ การใช้แอลกอฮอล์และบุหรี่ระหว่างตั้งครรภ์ ประวัติ ต่อต้านสังคม ของมารดาในระหว่างปีโรงเรียน พ่อต่อต้านสังคม และความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครอง ( kupersmidt et al . , 1995 ; Hawkins et al , 1998 , เทรมเบลย์ et al . , 2004 )เด็กเผชิญกับ ระดับ สูง หรือ ความเข้มของการต่อสู้และความขัดแย้งในครอบครัว อารมณ์ อาจจะแสดงความเป็นปรปักษ์ของพวกเขาให้เราผ่านกิจกรรมการตอบสนองอัตราการเต้นของหัวใจหรือระบบผิวหนัง เอลชีค et al ( 1994 ) การตรวจสอบเด็กสำหรับอัตราการเต้นของหัวใจ และในขณะที่พวกเขากำลังเฝ้าดูผิวระบบปฏิสัมพันธ์โกรธระหว่างผู้ใหญ่สองคนสาวๆจากบ้านเกิดความขัดแย้งสูงมีอัตราการเต้นของหัวใจมากกว่าการโต้เถียง สำหรับเด็กชาย ความรุนแรงทางกายภาพ ในบ้านมีความสัมพันธ์ทางลบกับการเต้นของหัวใจ เด็กๆเหล่านี้ยังมีระบบการตอบสนองที่สูงผิว

แกะ ( 1987 ) เน้นบทบาทในการพัฒนาสุขภาพของเด็ก รายงานของรุ่นพ่อแม่มีปัญหาบ่อยมากขึ้นกับเด็กก้าวร้าว