Hmm, it seems that if you kill a du

Hmm, it seems that if you kill a dungeon boss under certain conditions, it’s possible for the 【Book of Psalms】 to record the kill.

By the way, when I saw the entry 【Solo Kill】 I decided to contact Minokichi-kun via his cuff to find out if he had cleared it as well. However, he couldn’t comprehend it since it seems the times he saw something similar to what I was describing, he wasn’t completely conscious and thus had stated that he completely forgot about it.

It seems that it was displayed for Minokichi-kun as well though. Ah well, there’s no changing the past. It’s not an urgent matter either.

After I killed the Cyclops, as I was about to leave, I noticed that there were five people, both men and women standing in the doorway with their gazes fixated in my direction.

The people in the doorway were a one-handed swordswoman who appeared to be the leader of the group, a young Werebear holding a large shield, an old Dwarf with a splendid beard, a human woman that was most likely a Conjurer, and a young human woman that appeared to be a battle cleric.

I guess they were a party that had intended to challenge the boss room next after me, so I decided it would be best to keep the exchange brief with a small greeting.

As I approached though, the young female cleric fainted. As she slowly fell backwards, I noticed that she showed the whites of her eyes.

The female magician besides the young women embraced her closely in order to protect her as she fell, but it seems that she was too fatigued to support her as well as the two fell together to the ground. Although this one seemed to still be conscious, she didn’t try to get back up, I wondered why but simply assumed that she was also exhausted.

The young Werebear had removed his equipment and lied down, showing me his stomach. Though in all honestly I hesitated to touch the belly of the unfamiliar Werebear. Though his fur had gotten a little dirty, it still had a pleasant feeling similar to that of a fluffy pillow or sofa.

The old Dwarf was standing at attention, perhaps out of respect for me given that I was alone. However, it seems that it was too much for the old Dwarf as he quickly fainted as well. Even as he fainted from probable total exhaustion due to his old age, he still showed an extreme level of discipline as he maintained his stance even as he had fallen unconscious.

Only the female leader had remained standing, though her limbs were trembling. Each time I took a step forward her body flinched in response, her eyes beginning to tear up as I drew near.

I didn’t do anything bad, however, I suppose it was a combination of exhaustion combined with my presence. I suppose since they were quite tired already, the shock of my short warm-up and snack was a bit much for them.

The moment I tried to call out to the female leader, she immediately sunk down and became incontinent. Since it wasn’t any use, I just quickly passed her. It didn’t seem like anyone would pursue me for now.

Although her friends were the only ones in this place besides me, I thought she’s probably be embarrassed like that so I handed her a towel made from my thread as I quickly greeted her and made my way out.

Well, in the end they didn’t say so much as a word and I made my way in the opposite direction in order to return to the surface.

I had no problems getting out after that and I flew through the sky again in order to return to the Amber Palace from the back streets. Today, I only gained two new abilities from the Cyclops, though, since it was a good harvest, I’d say that it was a day well spent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อืมมันก็ดูเหมือนว่าถ้าคุณฆ่าเจ้านายดันเจี้ยนภายใต้เงื่อนไขบางอย่างก็เป็นไปได้สำหรับ【หนังสือบทสวด】การบันทึกฆ่า. โดยวิธีการที่เมื่อฉันเห็นรายการ【เดี่ยวฆ่า】ฉันตัดสินใจที่จะติดต่อ Minokichi คุงผ่าน ข้อมือของเขาเพื่อดูว่าเขาได้เคลียร์เป็นอย่างดี แต่เขาไม่สามารถเข้าใจมันตั้งแต่มันดูเหมือนว่าเวลาที่เขาเห็นสิ่งที่คล้ายกับสิ่งที่ผมอธิบายว่าเขาไม่ได้สติและสมบูรณ์จึงได้ระบุว่าเขาสมบูรณ์ลืมเกี่ยวกับมัน. ดูเหมือนว่ามันก็แสดงให้ Minokichi คุง ได้เป็นอย่างดีว่า อาดีมีไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่ผ่านมา มันไม่ได้เป็นเรื่องเร่งด่วนอย่างใดอย่างหนึ่ง. หลังจากที่ผมฆ่าไซคลอปส์ที่ผมกำลังจะออกจากที่ผมสังเกตเห็นว่ามีห้าคนทั้งชายและหญิงที่ยืนอยู่ในทางเข้าประตูที่มีการอาศัยการมองตาของพวกเขาจับจ้องไปในทิศทางของฉัน. คนที่อยู่ในทางเข้าประตูได้ ดาบมือเดียวที่ดูเหมือนจะเป็นผู้นำของกลุ่มที่ Werebear ถือหนุ่มโล่ขนาดใหญ่แคระเก่าที่มีเคราที่สวยงามมนุษย์ผู้หญิงที่เป็นส่วนใหญ่มีแนวโน้มมายากลและมนุษย์ผู้หญิงสาวที่ดูเหมือนจะเป็น พระต่อสู้. ผมคิดว่าพวกเขาเป็นบุคคลที่มีความตั้งใจที่จะท้าทายห้องเจ้านายต่อไปหลังจากที่ฉันดังนั้นฉันคิดว่ามันจะดีที่สุดเพื่อให้สั้น ๆ แลกเปลี่ยนกับอวยพรขนาดเล็ก. ขณะที่ผมเดินเข้ามาใกล้ แต่พระหนุ่มหญิงเป็นลม ขณะที่เธอค่อย ๆ ลดลงไปข้างหลังผมสังเกตเห็นว่าเธอแสดงให้เห็นว่าคนผิวขาวของดวงตาของเธอ. นักมายากลหญิงนอกจากนี้หญิงสาวกอดเธออย่างใกล้ชิดเพื่อที่จะปกป้องเธอขณะที่เธอลดลง แต่ดูเหมือนว่าเธอเหนื่อยเกินไปที่จะสนับสนุนเธอเช่นเดียวกับ ทั้งสองร่วมกันลดลงไปที่พื้น แม้ว่าคนนี้ดูเหมือนจะยังคงมีสติเธอไม่ได้พยายามที่จะได้รับกลับมาขึ้นผมก็สงสัยว่าทำไม แต่เพียงสันนิษฐานว่าเธอได้หมดยัง. หนุ่ม Werebear ได้ออกอุปกรณ์ของเขาและโกหกลงแสดงให้ฉันท้องของเขา แม้ว่าในความซื่อสัตย์สุจริตทุกอย่างที่ฉันลังเลที่จะสัมผัสท้องของ Werebear ที่ไม่คุ้นเคย แม้ว่าขนของเขามีอากาศสกปรกเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ยังมีความรู้สึกที่น่ารื่นรมย์คล้ายกับที่ของหมอนนุ่มหรือโซฟา. คนแคระเก่า ๆ ได้ถูกยืนอยู่ที่ความสนใจอาจจะเป็นการแสดงความเคารพสำหรับผมที่ได้รับว่าผมเป็นคนเดียว แต่ดูเหมือนว่ามันมากเกินไปสำหรับคนแคระเก่าในขณะที่เขาเป็นลมได้อย่างรวดเร็วเช่นกัน แม้ในขณะที่เขาเป็นลมจากความเหนื่อยล้ารวมน่าจะเนื่องมาจากอายุของเขาเขาก็ยังคงแสดงให้เห็นว่าอยู่ในระดับที่รุนแรงของการมีวินัยในขณะที่เขาเก็บรักษาท่าทางของเขาแม้ในขณะที่เขาได้ลดลงหมดสติ. เฉพาะผู้นำหญิงก็ยังคงยืนอยู่ แต่แขนขาของเธอถูกสั่น ทุกครั้งที่ผมเอาขั้นตอนต่อร่างกายของเธอสะดุ้งในการตอบสนองดวงตาของเธอเริ่มที่จะฉีกขึ้นขณะที่ผมเข้ามาใกล้. ฉันไม่ได้ทำอะไรที่ไม่ดี แต่ผมคิดว่ามันเป็นส่วนผสมของความอ่อนล้ารวมกับการแสดงตนของฉัน ผมคิดว่าตั้งแต่พวกเขาค่อนข้างเหนื่อยแล้วช็อตของการอุ่นเครื่องและขนมขบเคี้ยวของฉันสั้นเป็นบิตมากสำหรับพวกเขา. ขณะที่ผมพยายามที่จะโทรออกไปยังผู้นำหญิงที่เธอจมลงทันทีและกลายเป็นที่ไม่หยุดยั้ง เพราะมันไม่ได้ใช้งานใด ๆ ที่ฉันเพิ่งผ่านของเธอได้อย่างรวดเร็ว มันไม่ได้ดูเหมือนทุกคนจะไล่ตามฉันตอนนี้. แม้ว่าเพื่อน ๆ ของเธอเป็นคนเดียวในสถานที่แห่งนี้นอกจากฉันฉันคิดว่าเธออาจจะอายเช่นนั้นดังนั้นฉันส่งเธอผ้าขนหนูที่ทำจากด้ายของฉันเป็นฉันอย่างรวดเร็วได้รับการต้อนรับเธอและ ทำให้ทางของฉันออก. ดีในท้ายที่สุดพวกเขาไม่ได้พูดมากเป็นคำพูดและผมทำวิธีของฉันในทิศทางที่ตรงข้ามเพื่อที่จะกลับไปยังพื้นผิว. ผมไม่มีปัญหาการออกและหลังจากนั้นผมบินผ่าน ท้องฟ้าอีกครั้งเพื่อที่จะกลับไปยังพระราชวังแอมเบอร์จากถนนด้านหลัง วันนี้ผมได้รับเพียงสองความสามารถใหม่จากไซคลอปส์ แต่เนื่องจากมันเป็นเก็บเกี่ยวที่ดีผมบอกว่ามันเป็นวันที่ใช้จ่ายได้ดี