Figure 3.19 shows the sender’s view

Figure 3.19 shows the sender’s view of the range of sequence numbers in a GBN
protocol. If we define base to be the sequence number of the oldest unacknowledged
packet and nextseqnum to be the smallest unused sequence number (that is, the
sequence number of the next packet to be sent), then four intervals in the range of
sequence numbers can be identified. Sequence numbers in the interval [0,base-1]
correspond to packets that have already been transmitted and acknowledged. The interval
[base,nextseqnum-1] corresponds to packets that have been sent but not yet
acknowledged. Sequence numbers in the interval [nextseqnum,base+N-1] can be used for packets that can be sent immediately, should data arrive from the upper
layer. Finally, sequence numbers greater than or equal to base+N cannot be used until
an unacknowledged packet currently in the pipeline (specifically, the packet with
sequence number base) has been acknowledged.
As suggested by Figure 3.19, the range of permissible sequence numbers for
transmitted but not yet acknowledged packets can be viewed as a window of size N
over the range of sequence numbers. As the protocol operates, this window slides
forward over the sequence number space. For this reason, N is often referred to as
the window size and the GBN protocol itself as a sliding-window protocol. You
might be wondering why we would even limit the number of outstanding, unacknowledged
packets to a value of N in the first place. Why not allow an unlimited
number of such packets? We’ll see in Section 3.5 that flow control is one reason to
impose a limit on the sender. We’ll examine another reason to do so in Section 3.7,
when we study TCP congestion control.
In practice, a packet’s sequence number is carried in a fixed-length field in the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปที่ 3.19 แสดงมุมมองของผู้ส่งของช่วงของหมายเลขลำดับ GBNโพรโทคอลการ ถ้าเรากำหนดที่ต้องการลำดับเลขเก่าที่สุด unacknowledgedแพคเก็ตและ nextseqnum เป็น หมายเลขลำดับที่ใช้น้อยที่สุด (นั่นคือ การหมายเลขลำดับของแพคเก็ตถัดไปที่จะส่ง), แล้ว 4 ช่วงในช่วงสามารถระบุหมายเลขลำดับ หมายเลขลำดับในช่วง [0 ฐาน-1]สอดคล้องกับแบบแล้วถูกส่งผ่าน และยอมรับ ช่วง[ฐาน nextseqnum-1] ตรงกับแพ็กเก็ตที่ส่งไปแล้วแต่ไม่ได้ยอมรับ สามารถใช้หมายเลขลำดับในช่วง [nextseqnum ฐาน + N-1] แพ็คเก็ตที่สามารถส่งได้ทันที ควรข้อมูลมาจากที่สูงชั้น สุดท้าย หมายเลขลำดับมากกว่าหรือเท่ากับฐาน + N ไม่สามารถใช้ได้จนถึงมีแพคเก็ต unacknowledged อยู่ในท่อ (โดยเฉพาะ แพ็คเก็ตด้วยหมายเลขลำดับพื้นฐาน) ได้ถูกยอมรับว่าแนะนำโดยรูป 3.19 ช่วงของอนุญาตลำดับหมายเลขสำหรับนำส่ง แต่ไม่ได้รับการยอมรับแพคเก็ตสามารถใช้เป็นหน้าต่างขนาด Nผ่านช่วงของหมายเลขลำดับ เป็นโพรโทคอลดำเนิน หน้าต่างนี้ภาพนิ่งไปข้างหน้าเหนือช่องว่างหมายเลขลำดับ ด้วยเหตุนี้ N มักจะเรียกว่าขนาดของหน้าต่างและ GBN โพรโทคอตัวเองเป็นโพรโทคอหน้าต่างบานเลื่อน คุณอาจจะสงสัยว่า ทำไมเราจะจำกัดจำนวนคงเหลือ unacknowledged แม้แพคเก็ตเพื่อค่าของ N ในสถานแรก ทำไมไม่อนุญาตให้มีได้ไม่จำกัดจำนวนแพคเก็ตดังกล่าว เราจะเห็นใน 3.5 ส่วนที่ควบคุมกระแสเป็นเหตุผลหนึ่งในการกำหนดข้อจำกัดผู้ส่ง เราจะตรวจสอบอีกเหตุผลในส่วน 3.7เมื่อเราศึกษาควบคุม TCP แออัดในทางปฏิบัติ หมายเลขลำดับของแพคเก็ตจะดำเนินการในเขตข้อมูลความยาวคงที่ในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปที่ 3.19 แสดงให้เห็นถึงมุมมองของผู้ส่งของช่วงของตัวเลขลำดับใน GBN
โปรโตคอล ถ้าเรากำหนดฐานเป็นหมายเลขลำดับของการไม่ถูกยอมรับที่เก่าแก่ที่สุดในแพ็คเก็ตและ nextseqnum จะเป็นหมายเลขลำดับที่ไม่ได้ใช้ที่เล็กที่สุด (ที่อยู่, หมายเลขลำดับของแพ็กเก็ตต่อไปที่จะถูกส่งไป) จากนั้นสี่ช่วงเวลาที่อยู่ในช่วงของหมายเลขลำดับสามารถระบุ หมายเลขลำดับในช่วง [0, ฐาน 1] สอดคล้องกับแพ็คเก็ตที่ได้รับการส่งและได้รับการยอมรับ ช่วง[ฐาน nextseqnum-1] สอดคล้องกับแพ็คเก็ตที่ได้รับการส่งไป แต่ยังไม่ได้รับการยอมรับ หมายเลขลำดับในช่วง [nextseqnum ฐาน + N-1] สามารถใช้สำหรับแพ็คเก็ตที่สามารถส่งได้ทันทีข้อมูลควรจะมาถึงจากบนชั้น สุดท้ายหมายเลขลำดับที่มากกว่าหรือเท่ากับฐาน + N ไม่สามารถนำมาใช้จนแพ็คเก็ตไม่ถูกยอมรับในปัจจุบันท่อ(เฉพาะแพ็คเก็ตที่มีฐานหมายเลขลำดับ) ได้รับการยอมรับ. ที่แนะนำโดยรูปที่ 3.19 ช่วงของหมายเลขลำดับที่อนุญาตสำหรับส่งแพ็คเก็ตได้รับการยอมรับ แต่ยังไม่สามารถถูกมองว่าเป็นหน้าต่างที่มีขนาดยังไม่มีในช่วงของตัวเลขลำดับ ในฐานะที่เป็นโปรโตคอลดำเนินหน้าต่างนี้เลื่อนไปข้างหน้าพื้นที่หมายเลขลำดับ ด้วยเหตุนี้ยังไม่มีข้อความที่มักจะถูกเรียกว่าขนาดของหน้าต่างและโปรโตคอล GBN ตัวเองเป็นหน้าต่างบานเลื่อนโปรโตคอล คุณอาจสงสัยว่าทำไมเราจะ จำกัด จำนวนของที่โดดเด่นไม่ถูกยอมรับแพ็คเก็ตกับมูลค่าของไม่มีในสถานที่แรก ทำไมไม่ช่วยให้ไม่ จำกัดจำนวนของแพ็กเก็ตดังกล่าวหรือไม่ เราจะเห็นในส่วนที่ 3.5 การควบคุมการไหลที่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่จะกำหนดวงเงินในผู้ส่ง เราจะตรวจสอบเหตุผลที่จะทำเช่นนั้นในข้อ 3.7 อีกเมื่อเราศึกษาTCP ควบคุมความแออัด. ในทางปฏิบัติหมายเลขลำดับแพ็คเก็ตที่จะดำเนินการในสนามที่มีความยาวคงที่ใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แสดงรูปเมื่อของผู้ส่งทิวทัศน์ช่วงลำดับตัวเลขในการค้นหา
โปรโตคอล ถ้าเรากำหนดฐานจะเป็นหมายเลขลำดับของคนโตชื่อ
เก็ตและ nextseqnum เป็นลำดับเลขไม่ได้ใช้น้อยที่สุด ( คือ
ลำดับเลขของแพ็คเก็ตต่อไปต้องส่ง ) แล้ว 4 ช่วงในช่วง
หมายเลขลําดับที่สามารถระบุได้ ลำดับตัวเลขในช่วง [ 0 ,base-1 ]
สอดคล้องกับแพ็กเกจที่ได้รับการถ่ายทอด และการยอมรับ ช่วงเวลา
[ ฐาน nextseqnum-1 ] สอดคล้องกับแพ็กเก็ตที่ถูกส่งมา แต่ยังไม่ได้
รับทราบ ลำดับตัวเลขในช่วง [ nextseqnum ฐาน N - 1 ] สามารถใช้สำหรับแพ็คเก็ตที่สามารถส่งได้ทันที ให้ข้อมูลมาจากชั้นบน

ในที่สุดลำดับตัวเลขที่มากกว่าหรือเท่ากับฐาน n ไม่สามารถใช้จนกว่า
เป็นชื่อเก็ตอยู่ในท่อ ( โดยเฉพาะ แพ็คเก็ตกับ
หมายเลขลำดับฐาน ) ที่ได้รับการยอมรับ .
เป็นข้อเสนอแนะจากรูปเมื่อ ช่วงของหมายเลขลําดับที่อนุญาตสำหรับ
ส่งแต่ยังไม่ได้ยอมรับแพ็กเก็ตสามารถดูเป็นหน้าต่างของ ขนาด n
กว่าช่วงของหมายเลขลำดับเป็นพิธีสารภายใต้หน้าต่างนี้ภาพนิ่ง
ไปข้างหน้ามากกว่าหมายเลขลําดับพื้นที่ ด้วยเหตุนี้ , มักจะเรียกว่า
ขนาดหน้าต่างและค้นหาตัวเองเป็นโพรโทคอลโพรโทคอลการเลื่อนหน้าต่าง คุณ
อาจจะสงสัยว่าทำไมเราต้องยัง จำกัด จำนวนของที่โดดเด่นขึ้น
ซองเป็นค่าของ n ในสถานที่แรก ทำไมไม่ช่วยให้ไม่ จำกัด จำนวนของแพ็กเก็ตเช่น
?เราจะเห็นในส่วน 3.5 ที่ควบคุมอัตราการไหลเป็นหนึ่งเหตุผล

กำหนดขีด จำกัด เกี่ยวกับผู้ส่ง เราจะตรวจสอบเหตุผลที่จะทำเช่นนั้นในส่วน 3.7
เมื่อเราศึกษาการควบคุมความแออัดทีซีพี
ในทางปฏิบัติของ packet ลำดับหมายเลขที่ใช้ในเขตข้อมูลความยาวคงที่ใน