Ho Chi Minh was the communist leade

Ho Chi Minh was the communist leader of North Vietnam from the end of World War II until his death in 1969. Born in a village in central Vietnam, his original name was either Nguyen Sinh Cung or Nguyen Tat Thanh (sources vary) and he was educated in Hue and apprenticed to a technical institute in Saigon. He left for Europe in 1911 and was in England when World War I began. After the war he moved to Paris and was active in socialist organizations into the 1920s. He visited the Soviet Union to study revolutionary tactics and was sent to China to spread communism throughout Asia; he founded the Indochinese Communist Party in 1930 and spent the rest of the decade living in China and the Soviet Union. During World War II he was in Vietnam, where he organized the League for the Independence of Vietnam, called the Viet Minh. He was jailed briefly (1942-43) by the anti-communist Nationalist Chinese, during which time he took the name Ho Chi Minh ("He Who Enlightens"). After World War II Ho Chi Minh proclaimed the independence of the Democratic Republic of Vietnam with himself as president. He led the Viet Minh through eight years of underground resistance against French colonial forces (1946-54), then turned to guerilla warfare against the anti-communist government in South Vietnam. By the time the United States became involved in the fight against the Viet Minh (and its successor, the Viet Cong), Ho Chi Minh was in failing health and not as active in directing his forces. He was, however, "Uncle Ho," the symbol of the communists' willingness to sacrifice and to endure a war of attrition. He died in 1969, six years before the U.S. withdrew from South Vietnam.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โฮจิมินห์เป็นผู้นำคอมมิวนิสต์ของเวียดนามเหนือจากจุดสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่สองจนสิ้นพระชนม์ใน 1969 เกิดในหมู่บ้านในเวียดนามกลาง ชื่อเดิมของเขาคือ เหงียน Sinh Cung หรือเหงียนทานห์ตาด (แหล่งที่มาแตกต่างกัน) และเขาได้ศึกษาว และ apprenticed กับสถาบันวิชาการในไซ่ง่อน เขาซ้ายสำหรับยุโรปใน 1911 และในอังกฤษเมื่อเริ่มสงครามโลกครั้งนั้น หลังจากสงคราม เขาย้ายไปปารีส และถูกใช้งานในองค์กรสังคมนิยมในปี 1920 เขาชมสหภาพโซเวียตเพื่อศึกษากลยุทธ์ที่ปฏิวัติ และถูกส่งไปจีนแพร่กระจายคอมมิวนิสต์เอเชีย เขาก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีนใน 1930 และใช้เวลาเหลือของทศวรรษที่อาศัยอยู่ในประเทศจีนและสหภาพโซเวียต ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง เขามีในเวียดนาม ซึ่งเขาจัดลีกเอกราชเวียดนาม เรียกโฮจิมินห์ประเทศเวียดนาม เขาถูกคุกสั้น ๆ (ปี 1942-43) โดยการต่อต้านคอมมิวนิสต์ชาตินิยมของจีน ในช่วงเวลาที่เขาเอาชื่อโฮจิมินห์ ("เขาที่ Enlightens") หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองโฮจิมินห์ประกาศความเป็นอิสระของการประชาธิปไตยสาธารณรัฐเวียดนามด้วยตัวเองเป็นประธาน เขานำโฮจิมินห์เวียดนามผ่านแปดปีต้านใต้ดินต่อต้านกองทัพอาณานิคมฝรั่งเศส (1946-54), แล้วเปิดสงครามโจรต่อต้านรัฐบาลต่อต้านคอมมิวนิสต์ในเวียดนามใต้ โดยเวลาสหรัฐอเมริกากลายเป็นเกี่ยวข้องกับการต่อสู้กับโฮจิมินห์เวียดนาม (และของสืบ คอเวียด), โฮจิมินห์ถูกสุขภาพล้มเหลว และไม่ เป็นใช้งานอยู่ในกองทัพของผู้กำกับ เขาได้ อย่างไรก็ตาม "ลุงโฮจิมินห์ สัญลักษณ์ของคอมมิวนิสต์ความตั้งใจเสียสละ และตรากตรำการสงคราม attrition เขาตายใน 1969 หกปีก่อนที่สหรัฐฯ ต้องถอนตัวออกจากเวียดนามใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โฮจิมินห์เป็นผู้นำคอมมิวนิสต์เวียดนามเหนือจากจุดสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่สองจนกระทั่งเขาเสียชีวิตในปี 1969 เกิดในหมู่บ้านแห่งหนึ่งในภาคกลางของเวียดนามที่ชื่อเดิมของเขาเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งเหงียน Sinh Cung หรือเหงียนตาด Thanh (แหล่งที่มาแตกต่างกันไป) และเขาก็ การศึกษาในเมืองเว้และแวะไปสถาบันเทคนิคในไซ่ง่อน เขาออกจากยุโรปในปี 1911 และอยู่ในประเทศอังกฤษเมื่อสงครามโลกครั้งที่ผมเริ่ม หลังสงครามเขาย้ายไปปารีสและมีบทบาทในองค์กรสังคมนิยมลงในปี ค.ศ. 1920 เขาไปเยือนสหภาพโซเวียตเพื่อศึกษากลยุทธ์การปฏิวัติและถูกส่งไปยังประเทศจีนคอมมิวนิสต์ที่จะแพร่กระจายไปทั่วเอเชีย เขาก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีนในปี 1930 และใช้เวลาที่เหลือของทศวรรษที่อาศัยอยู่ในประเทศจีนและสหภาพโซเวียต ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองที่เขาอยู่ในเวียดนามที่เขาจัดลีกเป็นอิสระของเวียดนามที่เรียกว่าเวียดมิ เขาถูกตัดสินจำคุกเป็นเวลาสั้น ๆ (1942-1943) โดยต่อต้านคอมมิวนิสต์ชาติจีนช่วงเวลาที่เขาเอาชื่อโฮจิมินห์ ("ผู้ทรง Enlightens") หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองโฮจิมินประกาศเอกราชของสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนามที่มีตัวเองเป็นประธาน เขานำเวียดมิผ่านแปดปีของการรบแบบกองโจรกับกองกำลังอาณานิคมของฝรั่งเศส (1946-1954) แล้วหันไปรบแบบกองโจรต่อต้านรัฐบาลต่อต้านคอมมิวนิสต์ในเวียดนามใต้ ตามเวลาที่ประเทศสหรัฐอเมริกามีส่วนร่วมในการต่อสู้กับเวียดมิ (และทายาทของกองเวียดนาม) ที่โฮจิมินห์ที่อยู่ในความอ่อนแอของร่างกายและไม่เป็นที่ใช้งานในการกำกับกองกำลังของ เขาเป็นอย่างไร "ลุงโฮ" เป็นสัญลักษณ์ของความเต็มใจที่คอมมิวนิสต์ 'ที่จะเสียสละและอดทนสงครามล้างผลาญ เขาเสียชีวิตในปี 1969 หกปีก่อนสหรัฐถอนตัวออกจากเวียดนามใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โฮจิมินห์เป็นคอมมิวนิสต์ผู้นำของเวียดนามเหนือจากการสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่สองจนกระทั่งเขาตายในปี 1969 เกิดในหมู่บ้านในภาคกลางของเวียดนาม ชื่อเดิมของเขาคือทั้งเหงียน เหงียน ธาน Sin กุงหรือ ททท. ( แหล่งที่มาแตกต่างกัน ) และเขาได้รับการศึกษาใน เว้ apprenticed กับสถาบันวิชาการในไซ่ง่อน เขาซ้ายสำหรับยุโรปในปี 1911 และในอังกฤษเมื่อสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเริ่มหลังจากที่สงครามเขาย้ายไปปารีสและมีการใช้งานในองค์กรสังคมนิยมในปารีส เขาไปเยี่ยมสหภาพโซเวียต เพื่อศึกษายุทธวิธีการปฏิวัติและถูกส่งไปยังประเทศจีนเพื่อกระจายลัทธิคอมมิวนิสต์ทั่วเอเชีย เขาก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีนในปี 1930 และใช้เวลาที่เหลือของทศวรรษที่อาศัยอยู่ในประเทศจีนและสหภาพโซเวียต ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองเขาอยู่ที่เวียดนามที่เขาจัดลีกเพื่อเอกราชของเวียดนาม เรียกว่า มินห์ เวียดนาม . เขาถูกคุมขังสั้นๆ ( 1942-43 ) โดยต่อต้านคอมมิวนิสต์ชาตินิยมจีน ในระหว่างเวลาที่เขาเอาชื่อโฮจิมินห์ ( " ผู้ที่ enlightens " ) หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองโฮจิมินห์ประกาศเอกราชของสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนามที่มีตัวเองเป็นประธานเขานำมินห์เวียดนามถึงแปดปีของความต้านทานใต้ดินต่อต้านกองกำลังอาณานิคมฝรั่งเศส ( 1946-54 ) แล้วกลายเป็นกองโจรสงครามต่อต้านรัฐบาลคอมมิวนิสต์ในเวียดนามใต้ โดยเวลาที่สหรัฐอเมริกากลายเป็นที่เกี่ยวข้องในการต่อสู้กับพวกเวียตมินห์ ( และผู้สืบทอดเวียดกง ) , โฮจิมินห์มีล้มเหลวสุขภาพและไม่ปราดเปรียวในการบังคับของเขา เขาคืออย่างไรก็ตาม " ลุงโฮ " สัญลักษณ์ของคอมมิวนิสต์ ' ความเต็มใจที่จะเสียสละ และอดทน เป็นสงครามแห่งการล้างผลาญ . เขาเสียชีวิตในปี 1969 หกปีก่อนที่สหรัฐถอนตัวออกจากเวียดนามใต้