Among the students who were still r

Among the students who were still running, strange moans and groans came about here and there.
Each was forcing their heavy footsteps as the tread.
They wanted to give up. But for the sake of their group members, they could not do so at all costs.
They had not have lunch, and they could very well forgo dinner for their entire group.
‘This is why it’s called training of hell.’
‘Very fittingly put on the timetable.’
While contemplating again and again, they were forcing themselves to keep moving.
At this time, Min Sura sank to the floor in exhaustion. She sat there for a long time while panting.
“No, no more…I can’t do it anymore.”
At the sight of this, Lee Hyun who was far in front, came back.
“Piggyback.”
“Huh?”
“Piggyback. It didn’t mention anything about this on the board so I think it’s ok.”
“Yes, but…I’m heavy.”
“Don’t worry, you’re prolly not as much as before since you’ve spent a lot already.”
Lee Hyun had experience in rice delivery.
Giving a person a piggyback ride was much easier than carry a bag of rice!
‘In comparison to bringing up loads of brick up the stairs, this is much easier.’
Min Sura, with conflicted emotions, leaned on Lee Hyun’s back carefully.
“If it gets heavy…please let me off.”
“Okay.”
It wasn’t hard for Lee Hyun to carry.
He rested both hands on his thighs to push himself up and was moving slowly at first. This attracted the eyes of the students around them.
Some envied, some praised!
It was already a tough thing to carry a girl when one was already physically spent!
But what they saw after was the real surprise.
Dadadadadak.
Lee Hyun was holding onto Min Sura as he ran.
“Huh?”
“What th…”
They were already having a hard time walking!
If they had known Lee Hyun had to adjust his speed in consideration, they’d be in for a real surprise.
‘If I try to get back as soon as possible, I’ll have nothing to do but act appropriately with those people. I’ll just roughly match the leading ones and that’ll do.’
Lee Hyun ran within the leading group of the second lap.
“Aaa, so hard.”
“I’m dying, dying. If it have ice cream to eat right now would be wonderful.”
“Even if it’s just some cold water…”
As soon as the other students arrived, they dropped to the ground and sounded sickly.
Min Sura’s face also strained.
‘He really gave me a piggyback and ran.’
She was filled with anxiety when she thought that she would be put back down if she was too heavy.
But they really arrived running steadfastly.
She knew he had lots of male friends, but she just realized that the sheet anchor she thought she had wasn’t there.
That projected onto Lee Hyun; and Lee Hyun appeared much more favorable in her eyes.
Having returned after two laps around the island, before long it was already time for dinner.
Lee Hyun immediately started preparing food.
The foods he was making this time were grilled chops covered in rosemary sauce and Mediterranean shellfish soup.
Although he could have just made the grilled pork to eat, he but specifically opted out for the more labor intensive dishes because he thought about the amount of work their jaws would be doing otherwise.
“Hyeong, let me help you.”
Park Sunjo came over with his hands ready.
The other group members, unless they weren’t presented at the moment, were lying on the ground gasping for air intensively to be able to do anything else.
Fortunately for Park Sunjo as he made into the first group during the first lap at the 29th place.
Lee Hyun asked while trimming the ribs.
“Have you done or watched a lot of cooking at home?”
“No. I don’t watch it. I don’t go into the kitchen so I almost never see it.”
“But there must be a dish you can do.”
“Yes, I can make a bowl of ramen well.”
“…Do you know how to peel fruits?”
“Peeling? I’ve never seen it done before. If you leave it to me then I’ll try.”
“Wash the dishes.”
Lee Hyun rather chose to suffer alone.
In Royal Road, he can receive help from his party members as they have a basis for cooking to trim the materials and such.
But now in the real world, since there was no such thing as Cooking skill to keep things tolerable, he decided to directly work on them all.
But Seoyoon was exempt from cooking even with the skill.
The worse food!
Even comparing to fighting off a fever from the cold, a human with highest spirit would die if they were forced to eat something so tough.
If Seoyoon was somewhere within the vicinity of the dish, it would dried up somehow.
‘Welp yeah. Anywhere in this world, there are people who are incompatible with this sort of stuff because they’re not fated to suffer.’
The smoke billow from the fire was huge as Lee Hyun grilled the ribs.
“You need?”
Hong Seonye offered him a towel.
She came and brought him a clean towel.
Her hair and face were wet as if she had just gone to wash her face with water.
“Because of me that you had to do two laps when you’re not supposed to. I’m so sorry. It must have been tough.”
This time also, Lee Hyun answered candidly.
“It was not a big deal.”
“The professors are really too much, If we come here for an MT then why the hell are we training!”
When women strongly criticize something, the point they’re making usually lies contrary to what they’re saying.
Essential, the right thing to do in this situation that could blossom into that of friendship is to agree and pass judgment on the said subject.
Rather than using one’s logic or offer a solution, just use a few simple easy to understand words accordingly to increase points.
On the other hand, Lee Hyun took a good look at Hong Seonye like he had never done so before and roughly replied.
“The implied hell’s training is too easy.”
“It’s easy?”
“It doesn’t need to be called ‘training of hell.’”
Generally, if something is named that, then it shouldn’t be so easy

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในหมู่นักเรียนที่ยังคงวิ่งที่แปลกและครวญครางครางมาเกี่ยวกับที่นี่และมี.
แต่ละคนได้บังคับให้รอยเท้าหนักของพวกเขาเป็นดอกยาง.
พวกเขาต้องการที่จะให้ขึ้น แต่เพื่อประโยชน์ของสมาชิกในกลุ่มของพวกเขาพวกเขาไม่สามารถทำเช่นนั้นค่าใช้จ่ายทั้งหมด.
พวกเขาไม่เคยได้รับประทานอาหารกลางวันและพวกเขาเป็นอย่างดีอาจละเลยการรับประทานอาหารค่ำสำหรับกลุ่มทั้งหมดของพวกเขา.
'นี่คือเหตุผลที่มันเรียกว่าการฝึกอบรมจากนรก.'
'มากกระเสียน วางบนตารางเวลา.
ในขณะที่ใคร่ครวญอีกครั้งและอีกครั้งที่พวกเขาถูกบังคับให้ตัวเองเพื่อให้ย้าย.
ในเวลานี้มินสุระจมลงไปกองกับพื้นในความอ่อนล้า เธอนั่งอยู่ที่นั่นเป็นเวลานานในขณะที่หอบ.
"ไม่มีไม่มาก ... ฉันไม่สามารถทำมันได้อีกต่อไป."
ในสายตาของนี้, ลีฮยอนก็ยังห่างไกลที่อยู่ตรงหน้ากลับมา.
"Piggyback."
"หือ?"
"Piggyback มันไม่ได้พูดถึงอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ในคณะกรรมการดังนั้นฉันคิดว่ามันโอเค.
"" ใช่ แต่ ... ฉันหนัก.
"" ไม่ต้องกังวลคุณ prolly ไม่มากเท่าก่อนตั้งแต่ที่คุณได้ใช้เวลา จำนวนมากอยู่แล้ว.
"ลีฮยอนมีประสบการณ์ในการส่งมอบข้าว.
ให้คนนั่งวิ่งเป็นเรื่องง่ายกว่าที่พกถุงข้าว!
'ในการเปรียบเทียบกับนำขึ้นโหลดของอิฐขึ้นบันไดนี้เป็นเรื่องง่าย.
มินสุระ กับอารมณ์ขัดแย้งโน้มตัวอยู่บนหลังของลีฮยอนอย่างระมัดระวัง.
"หากได้รับหนัก ... โปรดให้ฉันออก."
"โอเค."
มันไม่ได้เป็นเรื่องยากสำหรับลีฮยอนที่จะดำเนินการ.
เขาวางมือทั้งสองข้างบนต้นขาของเขาที่จะผลักดันตัวเองขึ้นและ กำลังจะย้ายไปอย่างช้า ๆ ในตอนแรก นี้ดึงดูดสายตาของนักเรียนรอบตัวพวกเขา.
บางคนอิจฉาบางยกย่อง!
มันก็เป็นสิ่งที่ยากที่จะดำเนินการเป็นสาวเมื่อได้แล้วใช้เวลาร่างกาย!
แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นว่าหลังจากที่เป็นแปลกใจจริง.
Dadadadadak.
ลีฮยอนถือบน มินสุระขณะที่เขาวิ่ง.
"หือ?"
"สิ่งที่ th ... "
พวกเขามีอยู่แล้วมีเวลาที่ยากเดิน!
ถ้าพวกเขาได้รู้จักลีฮยอนมีการปรับความเร็วของเขาในการพิจารณาพวกเขาต้องการจะแปลกใจในการที่แท้จริง.
ถ้า ฉันพยายามที่จะได้รับกลับมาโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ผมจะมีอะไรที่จะทำ แต่ทำหน้าที่อย่างเหมาะสมกับคนเหล่านั้น ฉันเพิ่งจะประมาณตรงกับคนชั้นนำและที่จะทำ.
ลีฮยอนวิ่งในกลุ่มชั้นนำของรอบที่สอง.
"Aaa จึงยาก."
"ฉันกำลังจะตายตาย ถ้ามันมีไอศครีมที่จะกินในขณะนี้จะเป็นที่ยอดเยี่ยม.
"" แม้ว่าจะเป็นเพียงบางส่วนน้ำเย็น ...
"ทันทีที่นักเรียนคนอื่นๆ มาถึงพวกเขาลดลงถึงพื้นดินและฟังอ่อนแอ.
ใบหน้ามิสุระยังเครียด.
'เขาจริงๆ ให้ฉันวิ่งและวิ่ง.
เธอเป็นคนที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวลเมื่อเธอคิดว่าเธอจะถูกนำกลับมาลงถ้าเธอหนักเกินไป.
แต่พวกเขาจริงๆเข้ามาทำงานอย่างเหนียวแน่น.
เธอรู้ว่าเขามีจำนวนมากของเพื่อนชาย แต่เธอก็ตระหนักว่า สมอแผ่นที่เธอคิดว่าเธอมีไม่ได้มี.
ที่ฉายลงบนลีฮยอน; และลีฮยอนปรากฏมากขึ้นดีในดวงตาของเธอ.
ต้องกลับมาหลังจากรอบสองรอบเกาะอีกไม่นานมันก็ถึงเวลาแล้วสำหรับอาหารค่ำ.
ลีฮยอนทันทีที่เริ่มการเตรียมอาหาร.
อาหารที่เขาทำในครั้งนี้ได้รับการสับย่างครอบคลุมในซอสโรสแมรี่ และน้ำซุปหอยทะเลเมดิเตอร์เรเนียน.
แม้ว่าเขาจะได้ทำเพียงแค่หมูย่างที่จะกินเขา แต่เฉพาะเลือกออกไปสำหรับอาหารที่เข้มข้นแรงงานมากขึ้นเพราะเขาคิดเกี่ยวกับปริมาณของงานที่ขากรรไกรของเขาจะทำอย่างอื่น.
"Hyeong ให้ฉันช่วยให้คุณ .
"ปาร์คSunjo มาด้วยมือของเขาพร้อม.
สมาชิกกลุ่มอื่นจนกว่าพวกเขาจะไม่ได้ถูกนำเสนอในช่วงเวลาที่กำลังนอนอยู่บนพื้น gasping สำหรับอากาศอย่างเข้มงวดเพื่อให้สามารถทำอะไรอย่างอื่น.
โชคดีสำหรับ Park Sunjo ในขณะที่เขาทำ เข้ากลุ่มแรกในช่วงแรกตักในสถานที่ 29.
ลีฮยอนถามในขณะที่การตัดแต่งซี่โครง.
"คุณทำหรือดูจำนวนมากของการทำอาหารที่บ้าน?"
"ฉบับที่ ผมไม่ได้ดูมัน ฉันไม่ไปเข้าไปในครัวเพื่อให้ฉันแทบจะไม่เคยเห็นมัน.
"" แต่จะต้องมีจานคุณสามารถทำ.
"" ใช่ฉันสามารถทำให้ชามราเม็งดี.
"" ... คุณรู้วิธีที่จะปอกเปลือกผลไม้ ?
"" ปอกเปลือก? ฉันไม่เคยเห็นมันทำมาก่อน หากคุณปล่อยให้ฉันแล้วฉันจะพยายาม.
"" ล้างจาน.
"ลีฮยอนค่อนข้างเลือกที่จะต้องทนทุกข์ทรมานอยู่คนเดียว.
ในรอยัลโรเขาสามารถได้รับความช่วยเหลือจากสมาชิกพรรคของเขาขณะที่พวกเขามีพื้นฐานสำหรับการปรุงอาหารในการตัดวัสดุที่ และเช่น.
แต่ตอนนี้ในโลกจริงเนื่องจากไม่มีสิ่งเช่นทักษะการทำอาหารเพื่อให้สิ่งที่เลวเขาตัดสินใจที่จะโดยตรงทำงานกับพวกเขาทั้งหมด.
แต่ Seoyoon ได้รับการยกเว้นจากการปรุงอาหารแม้จะมีสกิล.
อาหารเลว!
แม้การเปรียบเทียบ เพื่อต่อสู้กับไข้จากความหนาวเย็นของมนุษย์ที่มีจิตวิญญาณสูงสุดจะตายถ้าพวกเขาถูกบังคับให้กินบางสิ่งบางอย่างที่ยากลำบาก.
ถ้า Seoyoon อยู่ที่ไหนสักแห่งที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงของจานก็จะแห้งขึ้นอย่างใด.
'Welp ใช่ ที่ใดก็ได้ในโลกนี้มีคนที่มีความเข้ากันไม่ได้กับการจัดเรียงของสิ่งที่พวกเขากำลังเพราะโชคไม่ได้นี้จะประสบ.
มีคลื่นควันจากไฟไหม้เป็นใหญ่เป็นลีฮยอนย่างซี่โครง.
"คุณต้อง?"
ฮ Seonye เสนอให้เขา ผ้าขนหนู.
เธอมาและนำเขาผ้าเช็ดตัวสะอาด.
ผมและใบหน้าของเธอเปียกราวกับว่าเธอได้ไปเพียงเพื่อล้างหน้าด้วยน้ำของเธอ.
"เพราะผมว่าที่คุณต้องทำรอบสองเมื่อคุณไม่ควรที่จะ ฉันขอโทษ. มันต้องได้รับยาก.
"เวลานี้ยังนี้ลีฮยอนตอบตรงไปตรงมา."
มันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่.
"" อาจารย์เป็นจริงมากเกินไปถ้าเรามาที่นี่สำหรับมอนแทนาแล้วทำไมนรกที่เราฝึกอบรม
"เมื่อผู้หญิงขอวิพากษ์วิจารณ์สิ่งที่จุดที่พวกเขากำลังทำอยู่มักจะตรงกันข้ามกับสิ่งที่พวกเขากำลังพูด.
จำเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่จะทำในสถานการณ์เช่นนี้ที่จะเบ่งบานเป็นว่ามิตรภาพคือการยอมรับและผ่านการตัดสินในเรื่องดังกล่าว.
แต่ กว่าการใช้ตรรกะอย่างใดอย่างหนึ่งหรือเสนอวิธีการแก้ปัญหาเพียงใช้ไม่กี่ง่ายง่ายต่อการเข้าใจคำพูดตามที่จะเพิ่มจุด.
ในทางกลับกันลีฮยอนเอาดูดีที่ฮ่องกง Seonye เหมือนอย่างที่เขาไม่เคยทำมาก่อนและตอบว่าประมาณ.
"การ การฝึกอบรมนรกโดยนัยของเป็นเรื่องง่ายเกินไป.
"" มันเป็นเรื่องง่าย?
"" มันไม่จำเป็นที่จะต้องเรียกว่า 'การฝึกอบรมจากนรก.'
"โดยทั่วไปถ้ามีอะไรบางอย่างที่มีชื่อที่แล้วมันไม่ควรจะเป็นเรื่องง่ายมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในหมู่นักเรียนที่ยังวิ่ง เสียงครางแปลกๆ ครางมาเกี่ยวกับที่นี่และมี .
แต่ละบังคับของฝีเท้าหนักๆที่ย่ำ .
ที่พวกเขาต้องการที่จะให้ขึ้น แต่เพื่อประโยชน์ของสมาชิกในกลุ่มของพวกเขา พวกเขาสามารถทำที่ค่าใช้จ่ายทั้งหมด .
พวกเขาไม่ได้รับประทานอาหารกลางวัน และพวกเขาเป็นอย่างดีสามารถละเลยอาหารเย็นสำหรับกลุ่มของพวกเขาทั้งหมด .
นี่คือทำไมมันเรียกว่าการฝึกนรก '
." เปรี๊ยะใส่ตารางเวลา '
ขณะใคร่ครวญอีกครั้งและอีกครั้ง พวกเขาถูกบังคับให้ตัวเองไปเรื่อยๆ
เวลานี้ มินสุราษฎร์จมกับพื้นด้วยความอ่อนเพลีย เธอนั่งอยู่ตรงนั้นเป็นเวลานานในขณะที่ . .
" ไม่ ไม่ . . . . . . . ผมจะไม่ทำอีกแล้ว "
ที่เห็นนี้ ลีฮยอนที่ห่างไกลในหน้ากลับมา .
" ขี่หลัง "
" หือ ? "
" ขี่หลัง .มันไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ในบอร์ด ดังนั้นฉันคิดว่ามันก็โอเค . "
" ใช่ แต่ . . . . . . . ฉันหนัก "
" ไม่ต้องห่วง คุณ prolly ไม่มากเท่าก่อน เพราะคุณได้ใช้เงินไปเยอะแล้ว "
ลีฮยอนมีประสบการณ์ในข้าว
ให้ส่ง คนขี่หลังได้ง่ายกว่าแบกถุงข้าว
ถ้าเปรียบเทียบกับเรื่องโหลดของอิฐขึ้นบันไดนี้ '
ง่ายกว่าเยอะมินซูร่ากับขัดแย้งอารมณ์ พิง ลีฮยอนกลับอย่างระมัดระวัง .
" ถ้ามันหนัก . . . . . . . ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะค่ะ "

" โอเค " นั้นไม่ยาก ลีฮยอนแบก .
เขา rested สองมือบนต้นขาของเขา เพื่อดันตัวเองขึ้นและย้ายช้าในตอนแรก ที่ดึงดูดสายตาของคนรอบข้าง
บางคนอิจฉา บางคนยกย่อง !
มันเป็นเรื่องยากที่จะแบกผู้หญิง เมื่อเป็นแล้วร่างกายใช้เวลา !
แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นหลังจากถูกเซอร์ไพรส์จริง dadadadadak
.
ลีฮยอนอยู่กับมินร่าในขณะที่เขาวิ่ง .
" หือ ? "

" แล้ว . . . " แล้วพวกเขามีเวลาที่ยากเดิน !
ถ้าพวกเขาได้รู้จัก ลี ฮุน ต้องปรับความเร็วในการพิจารณา พวกเขาจะแปลกใจในการ จริง
' ถ้าฉันพยายามกลับมาเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ฉันก็จะไม่ทำ แต่ทำอย่างเหมาะสมกับคนเหล่านั้น ฉันเพิ่งจะเกือบตรงคนชั้นนําและจะทำ '
ลีฮยอนวิ่งภายในกลุ่มนำของตักที่สอง .
" AAA อย่างหนัก "
" ฉันกำลังจะตาย จะตาย ถ้ามันมีไอศครีมให้กิน ตอนนี้จะเป็นที่ยอดเยี่ยม . "
" ถึงจะแค่น้ำเย็น "
. . . . . . .ทันทีที่นักเรียนคนอื่นๆ มาถึง พวกเขาลดลงไปที่พื้นดินและดูขี้โรค .
หน้ามินสุราษฎร์ยังตึงเครียด เขาให้ฉันขี่หลังจริงๆ

และก็วิ่ง . . ' เธอเต็มไปด้วยความกังวล เมื่อเธอคิดว่าเธอจะใส่กลับลงถ้าเธอหนักเกินไป แต่พวกเขาก็มาถึง
วิ่ง แน่วแน่ .
เธอรู้ว่าเขามีเพื่อนผู้ชายแต่เธอเพิ่งตระหนักได้ว่าแผ่นยึดเค้าคิดว่า เค้าไม่ได้อยู่ที่นั่น .
ที่ฉาย ลี ฮุน และ ลี ฮุน ปรากฏ มาก ดีในสายตามากกว่านี้
มีกลับมารอบสองรอบเกาะ ไม่นานมันก็เวลาอาหารเย็นแล้ว ลีฮยอนทันที

เริ่มเตรียมอาหารอาหารที่เขาทำให้เวลาย่างซอสโรสแมรี่สับปกคลุมในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและหอยซุป แม้ว่าเขาจะเพิ่ง
หมูปิ้งให้กิน เขาเลือกแต่เฉพาะสำหรับแรงงานมากขึ้นเข้มข้นอาหารเพราะเขาคิดปริมาณงานที่ขากรรไกรของพวกเขาจะทำอย่างอื่น .
" พี่ ปล่อยผม ช่วยให้คุณ "
ปาร์คซุนโจมากับมือพร้อม
สมาชิกกลุ่มอื่น ๆ ถ้าพวกเขาไม่ได้นำเสนอในขณะนี้ , นอนบนพื้น gasping สำหรับอากาศและสามารถทำสิ่งอื่น
โชคดีสำหรับปาร์คซุนโจเขาให้เป็นกลุ่มแรกในรอบแรกที่ 29
ลีฮยอนถามในขณะที่ตัดซี่โครง .
" มี ที่คุณทำหรือดูมากของการทำอาหารที่บ้าน ? "
" ไม่ ฉันไม่ดูฉันไม่เข้าไปในครัวแล้ว ฉันแทบไม่เคยเห็น "
" แต่ต้องมีจานที่คุณสามารถทำ . "
" ใช่ฉันสามารถทำราเมนดี "
" . . . . . . . คุณรู้วิธีปอกผลไม้ "
" ลอก ? ผมไม่เคยเห็นมันมาก่อน ถ้าคุณให้ผม แล้วผมจะลอง "
" ล้างจาน "
ลีฮยอนค่อนข้างเลือกลำบากอยู่คนเดียว
หลวงถนนเขาสามารถได้รับความช่วยเหลือจากสมาชิกพรรคของเขาตามที่พวกเขามีพื้นฐานสำหรับการปรุงอาหารเพื่อตัดวัสดุและเช่น .
แต่ตอนนี้ในโลกจริง เพราะไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็นอาหารฝีมือเก็บสิ่งของได้ เขาตัดสินใจที่จะทำงานกับพวกเขาโดยตรงทั้งหมด แต่ seoyoon
ถูกยกเว้นจากการทำอาหารด้วยทักษะ .
แย่กว่าอาหาร
แม้จะเทียบกับต่อสู้กับไข้จากเย็นมนุษย์กับวิญญาณสูงจะตายถ้าพวกเขาถูกบังคับให้กินอะไรลำบาก
ถ้า seoyoon บางแห่งภายในบริเวณใกล้เคียงของจานก็จะแห้งขึ้นเท่านั้นเอง . . .
'welp ครับ ที่ไหนในโลกนี้ มีคนที่ไม่เข้ากันกับของแบบนี้ เพราะมันไม่มีโอกาสประสบ '
ควันคลื่นจากไฟขนาดใหญ่ที่เป็นลีฮยอนย่างซี่โครง .
" คุณต้องการอะไร ? "
ฮง seonye เสนอเขาเช็ด
เธอมาและพาเขาผ้าขนหนูสะอาด .
ผมของเธอและใบหน้าเปียกเหมือนเพิ่งไปล้างหน้าด้วยน้ำ .
" เพราะฉัน คุณต้องทำสองรอบ เมื่อคุณไม่ควรจะไป ฉันขอโทษ มันคงยาก "
เวลานี้ยัง ลีฮยอนตอบๆ .
" มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ "
" อาจารย์ก็เกินไปจริงๆ