around issues of race — had a stron

around issues of race — had a strong Northern component targeting white working class “ethnics.” But I only realized writing my book that I was raised in the capital of the GOP’s Northern strategy.

You can argue with my geography. Macomb County, Michigan, right outside Detroit, is considered the ancestral home of the Reagan Democrats, thanks to Stan Greenberg’s pioneering polling on how voters there transitioned from backing John F. Kennedy in 1960 to Ronald Reagan in 1980, mainly around crime and race.

But while Macomb County gave us Eminem and Alice Cooper, my ancestral home, southwestern Long Island, gave us Bill O’Reilly and Sean Hannity, the loudest, lingering voices of the white backlash that emerged in my childhood (The PBA’s Patrick Lynch, also Irish Catholic, grew up nearby in Bayside, Queens). That backlash had a lot to do with fearing crime and chaos, and reflexively defending cops, two issues that again polarized Americans around race in 2014 – even in liberal New York, and even in a time when the city, overall, is incomparably calmer and safer than it was decades ago.

I saw that polarization personally this year, on Facebook, where I’m in touch with family and childhood friends. Some of them are Long Island Republicans I love very much. We have an unspoken pact: we stick to commenting on one another’s kids and pets and leave politics alone. But recent headlines about police killings eroded that agreement, with a few people cautiously, respectfully, disagreeing with my posts. And even apolitical people — even a few Democrats — posted news stories defending police and attacking protesters, whether in Ferguson, Mo., or here in New York.

It reminded me of growing up, and the peculiar politics of southwestern Long Island in the 60s and 70s. It was more like Outer Queens: mainly working class migrants from Brooklyn and the Bronx who’d fled the city in the early 60s. It was about having a yard and a two-car garage and a bedroom for every kid; it was also about what’s euphemistically called white flight.

It wasn’t just race: the flight was driven by crime and arson and riots, and a sense that the world was unraveling. I tried to write about some of this sympathetically in my book: the transformation of New York in the 1960s and 70s was scary. Crime and arson rates spiked: the murder rate jumped 150 percent between 1965 and 1973; property crime jumped by a third. Some of my uncles and cousins were cops and firemen, including my mother’s two brothers. She worried about them every day, and so did I.

But for a whole lot of people, it was all about race. Conservatives made sure of that, with William F. Buckley running for mayor in 1965 mocking the liberal idea that social factors drove the rising crime rate – as if poverty and racism could “make Negro crime any less criminal.”

Significantly, that comment came in a debate over whether cops needed civilian review. Almost every major urban riot of the 1960s – Harlem and Philadelphia in 1964, Watts in 1965, Newark and Detroit in 1967 – was touched off by police misconduct. When Mayor John Lindsay appointed a police review board, Pat Lynch’s Patrolmen’s Benevolent Association sponsored a ballot initiative to repeal it. To the shock of liberal Manhattan, a coalition of outer-borough Jews and “white ethnics” voted with the cops.

In 1977, Democrat Ed Koch shoved aside Mario Cuomo and Bella Abzug to become mayor, partly powered by the white backlash. But Republican Rudy Giuliani took backlash politics to a new level, without ambivalence. The epidemic of police violence against unarmed black men under Giuliani – the killings of Patrick Dorismund and Amadou Diallo; the sodomizing of Abner Louima with a broom handle at a Brooklyn precinct – proceeded with no apologies from the mayor. Dorismund was “no altar boy,” Giuliani insisted – though in fact the dead man had been an altar boy.Talk about using the holidays to flush bad news. Between the salacious internal Sony emails, the Obama administration’s watershed reset of U.S.-Cuban relations, and Christmas the average American will not get reporting on the fine print in the Senate Committee report nor a full analysis of the ambiguous CIA response.

In this case the devil really is in the details. For years the public was told the torture techniques saved lives, prevented additional terror attacks and helped lead to the capture of Osama bin Laden. Not so, says the Senate report, which goes on to chronicle years of obfuscation, deceit and deception by a CIA that was hell-bent on covering its tracks. Now the CIA is saying it is “unknowable” if the torture techniques produced results.

Even well into the Obama administration the Agency continued to go to the extraordinary steps of hacking into the Senate Committee’s computers. The Agency’s track record already includes the covert destruction in 2005 of 92 videos of detainee interrogations, which would have been critical to congressional investigators. In 2010 a federal special prosecutor declined to prosecute.

What emerges from the Senate report is a CIA that post-9/11 quickly turned to outside contractors and used multiple “black sites” where they employed what they euphemistically called “enhanced interrogation techniques.” These practices included waterboarding, forced rectal feeding, extended sleep deprivation, keeping subjects in prolonged stress positions including standing on broken bones, closing detainees into coffin-like boxes, staging of mock executions, as well as making threats to kill or rape detainee family members.

Dozens of individuals were wrongfully detained by the CIA and two of the Agency’s informants were mistakenly tortured. One detainee died of hypothermia after 48 hours of sleep deprivation, getting doused with cold water and being chained to a concrete floor.

Certainly these are all activities that would be defined as illegal under the United Nations Convention Against Torture, which the United States ratified in 1994. Under the terms of the Convention there are no “exceptional circumstances,” like preventing a potential terrorist act, which would permit the use of these techniques that deliberately inflict “severe pain or suffering, whether physical or mental.”

Excessive force by police, and rampant racism, was never acceptable, not even in the years of crime and chaos. But what stuns me now is: crime is way down. Arson is almost non-existent. There are no more riots. Most protests against police abuse are peaceful. Sure, there are a few saboteurs smashing windows and punching cops, but you’ll also see a whole lot of protesters trying to stop them – and it seems most of the violent folks are white.

With one critical exception: Ismaaiyl Brinsley, the mentally ill Brooklyn native who shot his ex-girlfriend (an Air Force reservist) in Baltimore, then shot Rafael Ramos and Wenjian Liu.

*

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รอบปัญหาของการแข่งขันซึ่งมีส่วนประกอบเหนือแรงกำหนดเป้าหมายระดับทำงานสีขาว "ethnics " แต่ฉันเท่านั้นรับรู้เขียนหนังสือของฉันที่ขึ้นระดับกลยุทธ์เหนือของ GOPคุณสามารถโต้เถียงกับภูมิศาสตร์ของฉัน เขต Macomb มิชิแกน ขวานอกดีทรอยต์ ถือเป็นบ้านโบราณของประชาธิปัตย์เรแกน ด้วยสแตนผลงานบุกเบิกโพลล์ในวิธีที่ทำให้ผู้ลงคะแนนมี transitioned จากสนับสนุนจอห์นเอฟเคนเนดี้ใน 1960 กับโรนัลด์เรแกนในปี 1980 สถานอาชญากรรมและการแข่งขันส่วนใหญ่แต่ในขณะที่เขต Macomb ให้เอ็มมิเน็ม และอลิซคูเปอร์ ฉันโบราณบ้าน ตะวันตกเฉียงใต้ยาวเกาะ ให้เราเก็บเงิน O'Reilly และ Sean Hannity เสียงดังที่สุด ลิงเกอร์ริงการ์ ของแบคแลชสีขาวที่เกิดในวัยเด็กของฉัน (PBA Patrick Lynch ยังไอริชคาทอลิก เติบโตใกล้เคียงใน Bayside ควีนส์) ว่า แบคแลชไปทำกลัวอาชญากรรมและความวุ่นวาย และ reflexively ป้องกันตำรวจ ปัญหาที่สองที่อีก ขั้วอเมริกันรอบการแข่งขัน ในปี 2557 – แม้ ในนิวยอร์กเสรี และแม้กระทั่ง ในเวลาเมื่อการเมือง รวม เป็นแค่น้อง และปลอดภัยกว่า ทศวรรษที่ผ่านมานั้นผมเห็นที่โพลาไรซ์ตัวปีนี้ บน Facebook ฉันอยู่กับเพื่อนวัยเด็กและครอบครัว บางส่วนจะเกาะยาว Republicans รักมาก เรามีสนธิสัญญาการ unspoken: เราติดให้ข้อคิดเห็นเด็กและสัตว์เลี้ยงของกัน และปล่อยให้การเมืองเพียงอย่างเดียว แต่พาดหัวข่าวล่าสุดเกี่ยวกับฆาตกรรมตำรวจเกิดข้อตกลงที่ มีกี่คนเดิน รับ disagreeing กับข้อความของฉัน คนแม้ apolitical — แม้ประชาธิปัตย์กี่ — ลงข่าวปกป้องตำรวจ และโจมตีผู้ประท้วง ในเฟอร์กูสัน เดือน หรือนี่ในนิวยอร์กแจ้งเตือนฉันของโต และการเมืองตะวันตกเฉียงใต้เกาะยาวในยุค 60s และ 70s แปลกประหลาด มันเป็นเหมือนควีนส์ภายนอก: ส่วนใหญ่ทำงานเรียนอพยพจากบรู๊คลินและเดอะบร็องซ์ที่หนีในช่วงต้นยุค 60s มันเกี่ยวกับมีศอก และคัน 2 และห้องนอนเด็กทุก ก็ยังเกี่ยวกับสิ่ง euphemistically ที่เรียกว่าสีขาวบินมันไม่ได้เพียงแข่งขัน: เที่ยวบินถูกขับเคลื่อน โดยอาชญากรรม และลอบวางเพลิง และจลาจล และความรู้สึกที่ได้รอบโลก พยายามที่จะเขียนเกี่ยวกับบางส่วนของ sympathetically ในหนังสือของฉัน: การเปลี่ยนแปลงของ New York ในปี 1960 และ 70s น่ากลัว อาชญากรรมและการลอบวางเพลิงราคา spiked: อัตราการฆาตกรรมไป 150 เปอร์เซ็นต์ระหว่างปี 1965 และ 1973 อาชญากรรมคุณสมบัติที่เพิ่มขึ้น โดยที่สาม ลุงและลูกพี่ลูกน้องของฉันถูกตำรวจและพนักงานดับเพลิง รวมทั้งแม่ของสองพี่น้อง เธอกังวลเกี่ยวกับพวกเขาทุกวัน และนั้น เหมือนกันแต่สำหรับทั้งผู้คนจำนวนมาก มีการแข่งขัน อนุรักษ์นิยมทำที่ กับ William F. Buckley ทำงานนายกเทศมนตรีใน 1965 เยาะเย้ยความคิดเสรีนิยมที่ว่า ปัจจัยทางสังคมขับรถอัตราอาชญากรรมที่เพิ่มขึ้น – ว่าความยากจนและเหยียดสามารถ "ได้ Negro อาชญากรรมใด ๆ น้อยกว่าอาญา"อย่างมีนัยสำคัญ ให้ข้อคิดเห็นมาในการอภิปรายว่าตำรวจตรวจสอบพลเรือนที่จำเป็น เกือบทุกหลักเมืองจลาจลของช่วงปี 1960 – ไทม์สแควร์และฟิลาเดลเฟียในปี 1964 วัตต์ในปี 1965 นวร์กและดีทรอยต์ใน 1967 – ถูกสัมผัสออก โดยตำรวจประพฤติ เมื่อนายกเทศมนตรีจอห์นลินด์เซย์แต่งตั้งคณะกรรมการเป็นตำรวจ Pat Lynch Patrolmen สมาคมกลายสนับสนุนความคิดริเริ่มลงคะแนนเพิกถอนนั้น ทำให้สะดุ้งของแมนฮัตตันเสรี สัมพันธมิตรนอก borough ชาวยิวและ "ขาว ethnics" โหวตกับตำรวจใน 1977 คอ Ed ประชาธิปัตย์ shoved เฉย Mario Cuomo และเบลลา Abzug เป็น นายกเทศมนตรี ขับเคลื่อน โดยแบคแลชสีขาวบางส่วน แต่พล Rudy Giuliani เอาแบคแลชเมืองระดับใหม่ โดย ambivalence โรคระบาดความรุนแรงตำรวจกับอาวุธสีดำผู้ชายภายใต้ Giuliani – ฆาตกรรมของ Patrick Dorismund และ Amadou Diallo การ sodomizing ของ Louima อับเนอร์กับจับไม้กวาดที่ห้องบรู๊คลิน – ครอบครัวจากนายกเทศมนตรี ด้วยโทษไม่ Dorismund ได้ "ไม่บูชาบอย Giuliani ยืนยัน – แม้ว่าในความเป็นจริงคนตายเคยเป็นเด็กบูชาพูดคุยเกี่ยวกับการใช้วันหยุดเพื่อล้างข่าวร้าย ระหว่าง salacious ภายในโซนี่อีเมล์ Obama การจัดการลุ่มน้ำใหม่ความสัมพันธ์สหรัฐคิวบา และคริสต์มาสเฉลี่ยอเมริกันจะไม่ได้รับรายงานในการพิมพ์ความละเอียดในรายงานของคณะกรรมการวุฒิสภาหรือวิเคราะห์เต็มรูปแบบของการตอบสนองที่ชัดเจน CIAในกรณีนี้ มารจริง ๆ ได้รายละเอียด ปีประชาชนได้บอกเทคนิคบันทึกชีวิตทรมาน ป้องกันการโจมตีก่อการร้ายเพิ่มเติมและรออาการก็โอไปจับภาพของโอซามาบินลาเดน ไม่ได้ กล่าวว่า รายงานวุฒิสภา ซึ่งไปบน chronicle obfuscation หลอกลวง และหลอกลวง โดย CIA ที่ hell-bent บนครอบคลุมเพลงของปี ตอนนี้ CIA บอกว่า มัน เป็น "unknowable" ถ้าผลผลิตเทคนิคการทรมานแม้เป็นบริหาร Obama หน่วยงานต่อไปขั้นตอนพิเศษจากการลักลอบเข้าไปในคอมพิวเตอร์ของคณะกรรมการสภา ประวัติของหน่วยงานรวมถึงทำลายแอบแฝงแล้วในปี 2005 ของวิดีโอของ detainee interrogations ซึ่งมีความสำคัญต่อการสืบสวนตั้ง 92 ในปี 2553 ที่พนักงานอัยการพิเศษกลางปฏิเสธการดำเนินคดีสิ่งบ่งบอกจากรายงานวุฒิสภาเป็น CIA ที่โพสต์-9/11 การผู้รับเหมาภายนอก และใช้หลาย "สีดำไซต์" ที่พวกเขาทำงานอะไรพวกเขา euphemistically เรียกว่า "เทคนิคขั้นสูงการสอบปากคำ" อย่างรวดเร็ว แนวทางปฏิบัติเหล่านี้รวม waterboarding บังคับให้อาหารไส้ ขยายโหมดสลีมา รักษาวิชาในตำแหน่งความเครียดเป็นเวลานานรวมทั้งยืนบนกระดูกหัก การปิดขังในหีบศพเช่นกล่อง การแบ่งระยะของการดำเนินการจำลอง ตลอดจนการคุกคามการฆ่าหรือข่มขืน detainee ครอบครัวWrongfully ลอยลำของบุคคล โดย CIA และคุณค่าของหน่วยงานทั้งสองได้แสดงทรมาน Detainee หนึ่งของ hypothermia เสียชีวิตหลังจาก 48 ชั่วโมงของการนอนหลับมา การสาดน้ำ ด้วยน้ำเย็นและเป็น chained พื้นคอนกรีตแน่นอนเหล่านี้เป็นกิจกรรมที่จะกำหนดเป็นกฎหมายภายใต้สหประชาชาติประชุมกับทรมาน ที่สำคัญสหรัฐอเมริกาในปี 1994 ภายใต้เงื่อนไขของการประชุม มีไม่ "สถานการณ์ เช่นป้องกันการเกิดผู้ก่อการร้ายตามพระราชบัญญัติ ซึ่งจะอนุญาตให้มีการใช้เทคนิคเหล่านี้ที่ตั้งใจทำดาเมจบาง"รุนแรงปวดหรือทุกข์ทรมาน ทางกายภาพ หรือจิตใจ"แรงมากเกินไป โดยตำรวจ เหยียดอาละวาด ไม่ยอมรับ ไม่ได้ในปีอาชญากรรมและความวุ่นวาย แต่สิ่ง stuns ฉันตอนนี้: อาชญากรรมเป็นวิธีลง ลอบวางเพลิงจะเกือบไม่มีอยู่ จลาจลเพิ่มเติมไม่ได้ ประท้วงตำรวจละเมิดส่วนใหญ่จะเงียบสงบ แน่นอน มีกี่ saboteurs ตำรวจที่ดีที่สุด windows และเจาะ แต่คุณยังจะเห็นเป็นจำนวนมากทั้งผู้ประท้วงที่พยายามหยุด–และดูเหมือนว่า ส่วนใหญ่คนมีความรุนแรงเป็นสีขาวมีข้อยกเว้นสำคัญหนึ่ง: Ismaaiyl Brinsley พื้นเมือง Brooklyn ป่วยจิตใจที่พี่เขาแฟนเก่าแฟน (ที่กองทัพอากาศ reservist) ในบัลติมอร์ แล้วยิง Ramos Rafael และหลิว Wenjian*

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แก้ไขปัญหาของการแข่งขัน - มีส่วนประกอบของภาคเหนือที่แข็งแกร่งการกำหนดเป้าหมายการทำงานระดับสีขาว แต่ฉันเท่านั้นที่ตระหนักว่าการเขียนหนังสือของฉันที่ฉันถูกยกขึ้นในเมืองหลวงของภาคเหนือกลยุทธ์ของจีโอ "ethnics.". คุณสามารถโต้เถียงกับภูมิศาสตร์ของฉัน คอมบ์มณฑลมิชิแกนด้านนอกดีทรอยต์ถือว่าเป็นบ้านของบรรพบุรุษของเดโมแครลด์เรแกนขอบคุณผู้บุกเบิกการสำรวจของสแตนกรีนเบิร์กกับวิธีการที่ผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่มีการเปลี่ยนจากการสนับสนุนจอห์นเอฟเคนเนดี้ในปี 1960 โรนัลด์เรแกนในปี 1980 ส่วนใหญ่ทั่วอาชญากรรมและการแข่งขันแต่ในขณะที่คอมบ์มณฑลให้เรา Eminem และอลิซคูเปอร์บ้านของบรรพบุรุษของฉันลองไอส์แลนด์ตะวันตกเฉียงใต้ให้เราบิลรีลลี่และฌอน Hannity, ดัง, เอ้อระเหยเสียงของฟันเฟืองสีขาวที่เกิดขึ้นในวัยเด็กของฉัน (PBA แพทริคลินช์ยัง ชาวไอริชคาทอลิกเติบโตขึ้นมาใกล้เคียงใน Bayside, ควีนส์) ฟันเฟืองที่มีจำนวนมากจะทำอย่างไรกับความกลัวอาชญากรรมและความสับสนวุ่นวายและโต้ตอบโดยตำรวจปกป้องสองประเด็นที่ขั้วอีกครั้งชาวอเมริกันรอบการแข่งขันในปี 2014 - แม้ในเสรีนิยมนิวยอร์กและแม้จะอยู่ในช่วงเวลาที่เมืองโดยรวมเป็นเหลือใจสงบและ ปลอดภัยกว่ามันเป็นทศวรรษที่ผ่านมา. ผมเห็นโพลาไรซ์ที่บุคคลในปีนี้บน Facebook ที่ผมอยู่ในการติดต่อกับครอบครัวและเพื่อนในวัยเด็ก บางส่วนของพวกเขาเป็นรีพับลิกันลองไอส์แลนด์ที่ฉันรักมาก เรามีข้อตกลงที่ไม่ได้พูดเรายึดติดอยู่กับความคิดเห็นที่หนึ่งที่เด็กคนอื่นและสัตว์เลี้ยงและปล่อยการเมืองคนเดียว แต่หัวข้อข่าวล่าสุดเกี่ยวกับการฆ่าตำรวจกัดเซาะข้อตกลงที่มีไม่กี่คนที่ระมัดระวังกราบไม่เห็นด้วยกับการโพสต์ของฉัน และผู้คนแม้เหี้ยน - แม้ไม่กี่พรรคประชาธิปัตย์ - โพสต์ข่าวปกป้องตำรวจและโจมตีผู้ประท้วงไม่ว่าจะเป็นเฟอร์กูสันโมหรือที่นี่ในนิวยอร์ก. มันทำให้ผมนึกถึงของการเจริญเติบโตและการเมืองที่แปลกประหลาดของลองไอส์แลนด์ทางตะวันตกเฉียงใต้ในยุค 60s และ 70s มันเป็นเหมือนด้านนอกควีนส์: ส่วนใหญ่เป็นแรงงานข้ามชาติที่ทำงานชั้นจาก Brooklyn และบรองซ์ที่ต้องการหนีออกจากเมืองในช่วงต้นยุค 60s มันเป็นเกี่ยวกับการมีและลานจอดรถสองรถและห้องนอนสำหรับเด็กทุกคน มันก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับสิ่งที่เรียกว่าสละสลวยสีขาวบิน. มันไม่ใช่แค่การแข่งขัน: บินได้แรงหนุนจากอาชญากรรมและการลอบวางเพลิงและการจลาจลและความรู้สึกว่าโลกได้รับการคลี่คลาย ผมพยายามที่จะเขียนเกี่ยวกับบางส่วนของนี้เห็นใจในหนังสือของฉัน: การเปลี่ยนแปลงของนิวยอร์กในทศวรรษที่ 1960 และ 70s น่ากลัว อาชญากรรมและอัตราการลอบวางเพลิงถูกแทง: อัตราการฆาตกรรม 150 เพิ่มขึ้นร้อยละระหว่างปี 1965 และ 1973; ทรัพย์สินอาชญากรรมเพิ่มขึ้นโดยที่สาม บางส่วนของลุงและญาติของฉันมีตำรวจและเจ้าหน้าที่ดับเพลิงรวมทั้งแม่ของฉันพี่ชายสองคน เธอกังวลเกี่ยวกับพวกเขาทุกวันและเพื่อให้ได้ที่หนึ่งแต่สำหรับจำนวนมากทั้งจากคนมันคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับการแข่งขัน พรรคอนุรักษ์นิยมทำให้แน่ใจว่ากับวิลเลียมเอฟบัคลี่วิ่งนายกเทศมนตรีในปี 1965 เย้ยหยันความคิดเสรีนิยมว่าปัจจัยทางสังคมที่ส่งผลให้อัตราการเกิดอาชญากรรมที่เพิ่มขึ้น - ". ทำให้อาชญากรรมนิโกรใด ๆ ทางอาญาน้อย" เช่นถ้าความยากจนและการเหยียดสีผิวสามารถอย่างมีนัยสำคัญที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นใน ถกเถียงกันว่าตำรวจจำเป็นต้องทบทวนพลเรือน เกือบทุกจลาจลในเมืองที่สำคัญของปี 1960 - ฮาร์เล็มและฟิลาเดลในปี 1964 วัตต์ในปี 1965 นิวอาร์และดีทรอยต์ในปี 1967 - ได้รับการสัมผัสโดยการประพฤติมิชอบของตำรวจ เมื่อนายกเทศมนตรีจอห์น Lindsay รับการแต่งตั้งเป็นคณะกรรมการตำรวจแพ็ตลินช์สายตรวจของกุศลสมาคมได้รับการสนับสนุนความคิดริเริ่มการลงคะแนนเสียงจะยกเลิกมัน ที่จะช็อตของแมนฮัตเสรีนิยมพันธมิตรของนอกเขตเลือกตั้งชาวยิวและ "มีคนผิวขาว" ได้รับการโหวตกับตำรวจได้. มาในปี 1977 พรรคประชาธิปัตย์เอ็ดโคช์ผลักดันมาริโอ Cuomo และเบลล่า Abzug ที่จะกลายเป็นนายกเทศมนตรีขับเคลื่อนส่วนหนึ่งฟันเฟืองเป็นสีขาว แต่พรรครีพับลิรูดี้จูเลียเอาการเมืองฟันเฟืองในระดับใหม่โดยไม่ต้องสับสน การแพร่ระบาดของความรุนแรงตำรวจกับคนดำอาวุธภายใต้จูเลียนี - ฆ่าแพทริค Dorismund และโดว์อัลโล; sodomizing ของอับเนอร์ Louima กับด้ามไม้กวาดที่ย่านบรูคลิ - ได้ดำเนินการขอโทษจากนายกเทศมนตรี Dorismund คือ "เด็กประจำแท่นบูชาไม่มี" จูเลียนียืนยัน - แต่ในความเป็นจริงคนตายได้รับแท่นบูชา boy.Talk เกี่ยวกับการใช้วันหยุดในการล้างข่าวร้าย ระหว่างอีเมลโซนี่ตัณหาภายในรีเซ็ตลุ่มน้ำบริหารของโอบามาของความสัมพันธ์สหรัฐฯคิวบาและคริสต์มาสเฉลี่ยของชาวอเมริกันจะไม่ได้รับรายงานเกี่ยวกับการปรับพิมพ์ในรายงานคณะกรรมาธิการวุฒิสภาหรือการวิเคราะห์เต็มรูปแบบของการตอบสนองของซีไอเอที่ไม่ชัดเจน. ในกรณีนี้ มารจริงๆอยู่ในรายละเอียด ปีที่ผ่านมาประชาชนก็บอกว่าเทคนิคการทรมานช่วยชีวิต, การป้องกันการโจมตีก่อการร้ายเพิ่มเติมและช่วยนำไปสู่การจับตัวของอุซามะบินลาเดน Not จึงกล่าวว่ารายงานของวุฒิสภาซึ่งก็จะปีพงศาวดารของ obfuscation การหลอกลวงและการหลอกลวงจาก CIA ว่าเป็นนรกบนครอบคลุมราง ตอนนี้ซีไอเอจะบอกว่ามันคือ "หยั่งรู้" ถ้าเทคนิคการทรมานผลิตผลลัพธ์. แม้ดีในโอบามาบริหารหน่วยงานอย่างต่อเนื่องเพื่อไปยังขั้นตอนพิเศษของการเจาะเข้าไปในเครื่องคอมพิวเตอร์ของคณะกรรมาธิการวุฒิสภา บันทึกการติดตามของหน่วยงานอยู่แล้วรวมถึงการทำลายที่กำบังในปี 2005 จาก 92 วิดีโอของการสอบสวนผู้ต้องสงสัยซึ่งจะมีความสำคัญในการตรวจสอบรัฐสภา ในปี 2010 รัฐบาลกลางอัยการพิเศษปฏิเสธที่จะดำเนินคดี. อะไรโผล่ออกมาจากรายงานของวุฒิสภาเป็นซีไอเอที่โพสต์ 11/09 หันได้อย่างรวดเร็วเพื่อผู้รับเหมาภายนอกและใช้หลาย "เว็บไซต์ดำ" ที่พวกเขามีงานทำสิ่งที่พวกเขาสละสลวยเรียกว่า "การปรับปรุงเทคนิคการซักถาม." วิธีการเหล่านี้รวม waterboarding บังคับให้อาหารทางทวารหนักอดนอนการขยายการรักษาอาสาสมัครในตำแหน่งความเครียดเป็นเวลานานรวมทั้งการยืนอยู่บนกระดูกหักปิดอนุสัญญาลงในกล่องโลงศพเหมือนการแสดงละครการประหารชีวิตจำลองเช่นเดียวกับที่ทำให้ภัยคุกคามที่จะฆ่าหรือถูกคุมขังข่มขืนสมาชิกในครอบครัว . นับสิบของบุคคลที่ถูกคุมขังโดยมิชอบโดยซีไอเอและสองของข้อมูลของหน่วยงานที่ถูกทรมานผิดพลาด หนึ่งในผู้ต้องสงสัยเสียชีวิตจากอุณหภูมิหลังจาก 48 ชั่วโมงของการอดนอนได้รับการราดด้วยน้ำเย็นและถูกล่ามโซ่ไว้กับพื้นคอนกรีต. แน่นอนเหล่านี้เป็นกิจกรรมทั้งหมดที่จะได้รับการกำหนดให้เป็นกฎหมายภายใต้อนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการต่อต้านการทรมานซึ่งสหรัฐอเมริกาเป็นที่ยอมรับใน ปี 1994 ภายใต้เงื่อนไขของการประชุมไม่มี "กรณีพิเศษ" เช่นการป้องกันการกระทำการก่อการร้ายที่อาจเกิดขึ้นซึ่งจะอนุญาตให้ใช้เทคนิคเหล่านี้ที่จงใจสร้างความเจ็บปวด "ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงหรือความทุกข์ทรมานไม่ว่าจะทางร่างกายหรือจิตใจ." แรงมากเกินไปโดยเจ้าหน้าที่ตำรวจ และชนชาติอาละวาดก็ไม่เคยได้รับการยอมรับไม่ได้ในปีที่ผ่านมาของอาชญากรรมและความสับสนวุ่นวาย แต่สิ่งที่ตะลึงงันฉันตอนนี้คืออาชญากรรมทางลง การลอบวางเพลิงเกือบจะไม่มีอยู่จริง ไม่มีการจลาจลมากขึ้น การประท้วงส่วนใหญ่กับการล่วงละเมิดทางตำรวจจะเงียบสงบ ตรวจสอบว่ามีไม่กี่ต้องโทษทุบหน้าต่างและตำรวจไล่ แต่คุณยังจะเห็นจำนวนมากทั้งจากกลุ่มผู้ประท้วงพยายามที่จะหยุดพวกเขา - และดูเหมือนว่าส่วนใหญ่ของคนที่มีความรุนแรงเป็นสีขาว. ด้วยข้อยกเว้นที่สำคัญ: Ismaaiyl Brinsley, จิตใจ พื้นเมืองป่วยบรูคลิที่ยิงอดีตแฟนสาวของเขา (กองหนุนกองทัพอากาศ) ในบัลติมอร์, ยิงแล้วราฟาเอลรามอสและ Wenjian หลิว. *

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รอบ ๆประเด็นของการแข่งขัน ได้แข็งแรงภาคเหนือส่วนประกอบเป้าหมายขาวชนชั้น " ชาติพันธุ์ " แต่ฉันเพิ่งจะรู้เขียนหนังสือของฉันที่ฉันถูกยกขึ้นในเมืองหลวงของกลยุทธ์ทางตอนเหนือของ GOP .

คุณสามารถโต้เถียงกับภูมิศาสตร์ของฉัน คอมบ์เคาน์ตี้ มิชิแกน อยู่ข้างนอก ดีทรอยต์ ถือว่าเป็นบ้านของบรรพบุรุษของเรแกน ประชาธิปัตย์ขอบคุณกรีนเบิร์กกล่าวว่าสแตนเลือกตั้ง ผู้มีสิทธิเลือกตั้งมี transitioned จากการสนับสนุน จอห์น เอฟ เคนเนดี้ในปี 1960 กับโรนัลด์เรแกนในปี 1980 ส่วนใหญ่รอบอาชญากรรมและการแข่งขัน

แต่ในขณะที่ตัวแทนเขตให้ Eminem และอลิซ คูเปอร์ บ้านเดิมของผม และเกาะยาว ให้เราบิลลี่ และฌอน แฮนนิตี้ ดังที่สุด ,เสียงของฟันเฟืองที่เอ้อระเหยสีขาวเกิดขึ้นในวัยเด็กของฉัน ( ของ PBA แพทริคลินช์ , ไอริชคาทอลิก โตใกล้เคียงในเบย์ไซด์ , ราชินี ) ที่ฟันเฟือง มีเรื่องต้องทำมากมาย ด้วยกลัวความผิดและความสับสนวุ่นวายและ reflexively ปกป้องตำรวจ สองประเด็นที่อีกขั้วอเมริกันรอบการแข่งขันในปี 2014 และแม้กระทั่งในนิวยอร์กเสรีนิยม และแม้ในเวลาที่เมืองโดยรวมเป็นเหลือใจ สงบและปลอดภัยมากขึ้นกว่าที่เป็นทศวรรษที่ผ่านมา

ผมเห็นที่โพลาไรซ์เองปีนี้ ใน Facebook ที่ผมติดต่อกับครอบครัวและเพื่อนในวัยเด็ก บางส่วนของพวกเขาเป็นเกาะยาวรีพับลิกัน ฉัน รัก มาก เรามีข้อตกลงกัน : เราติดชมกันเด็กและสัตว์เลี้ยงและออกจากการเมืองเพียงอย่างเดียวแต่ล่าสุด พาดหัวเรื่องฆ่าตำรวจได้ สัญญา กับคนไม่ค่อยเลย ไม่เห็นด้วยกับการโพสต์ของฉัน และคือคน - แม้แต่น้อย - ข่าวปชป. โพสต์ปกป้องตำรวจและโจมตีผู้ประท้วงว่า เฟอร์กูสัน โม หรือที่นี่ในนิวยอร์ก

มันทำให้ฉันเติบโตขึ้นและที่ประหลาดเกาะการเมืองทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ในยุค 60s และ 70s มันดูเหมือนควีนส์นอก : ส่วนใหญ่ทำงานเรียนและผู้อพยพจาก Brooklyn บรองซ์ที่หนีออกจากเมืองในยุค 60 ต้น มันมีหลาและสองอู่รถและห้องนอนสำหรับเด็กทุกคน มันก็มีอะไร euphemistically เรียกว่าสีขาวบิน

ไม่ใช่แค่การแข่งขัน :เที่ยวบินถูกขับเคลื่อนด้วยอาชญากรรมและการลอบวางเพลิงและการจลาจล และรู้สึกว่าโลกถูกเปิดเผย . ฉันพยายามที่จะเขียนเกี่ยวกับบางส่วนของนี้ sympathetically ในหนังสือของฉัน : การเปลี่ยนแปลงของนิวยอร์กในทศวรรษที่ 1960 และ 70s ที่น่ากลัว อาชญากรรมและอัตราการวางเพลิงแหลม : อัตราการฆาตกรรมเพิ่มขึ้น 150 เปอร์เซ็นต์ระหว่างปี 1965 และอาชญากรรมทรัพย์สินเพิ่มขึ้นโดยสาม บางส่วนของลุงและญาติเป็นตำรวจและพนักงานดับเพลิงรวมถึงแม่ของ 2 พี่น้อง เธอกังวลเกี่ยวกับพวกเขาทุกวันและดังนั้นฉัน

แต่สำหรับหลายๆ คน มันคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับการแข่งขัน อนุรักษ์นิยมมั่นใจได้เลยกับ William F . บัคลี่ย์วิ่งนายกเทศมนตรีในปี 1965 เยาะเย้ยความคิดเสรีนิยมที่สังคมขับรถขึ้นอัตราอาชญากรรม ( เช่นถ้าความยากจนและการเหยียดเชื้อชาติ " อาจทำให้ความผิดทางอาญาใด ๆผิวดำน้อย "

อย่างมากความเห็นนั้นมา ในการถกเถียงกันว่าตำรวจต้องการตรวจสอบพลเรือน เกือบทุกสาขาในเมืองจลาจลของปี 1960 – Harlem และฟิลาเดลเฟีย ในปี 1964 วัตต์ในปี 1965 , Newark ดีทรอยต์ในปี 1967 และถูกจับโดยตำรวจทำผิด เมื่อนายกเทศมนตรีจอห์น ลินด์เซย์ แต่งตั้งคณะกรรมการตรวจสอบของแพทช์ตำรวจ , สายตรวจใจดีของสมาคมสนับสนุนลงคะแนนความคิดริเริ่มที่จะยกเลิกมันการช็อคของแมนฮัตตัน เสรีนิยม และนอกเขตเลือกตั้งยิวและ " ชาติพันธุ์ " สีขาวให้กับตำรวจ

ใน 1977 พรรคประชาธิปัตย์ Ed Koch ผลักไสออกไปมาริโอ Cuomo และเบลล่า แอ็บซักเป็นนายกเทศมนตรี โดยขับเคลื่อนด้วยฟันเฟืองสีขาว แต่รีพับลิกันรูดี้จูเลียนีเอาฟันเฟืองการเมืองไปยังระดับใหม่โดยที่ไม่แน่ใจการแพร่ระบาดของตำรวจใช้ความรุนแรงกับคนไม่มีอาวุธสีดำใต้จูเลียน–เรื่องของแพทริคและ dorismund Amadou diallo ; sodomizing เนอร์ louima กับด้ามไม้กวาดในเขต Brooklyn และดำเนินการกับไม่มีคำขอโทษจากนายกเทศมนตรี dorismund คือ " ไม่มีเด็กประจำแท่นบูชา " จูเลียน ยืนยัน – แม้ว่าในความเป็นจริงแล้วมีแท่นบูชา บอยพูดคุยเกี่ยวกับการใช้วันหยุดเพื่อล้างข่าวร้าย ระหว่างความลามกภายในโซนี่อีเมล , Obama ต้นน้ำใหม่ของความสัมพันธ์สหรัฐ - คิวบา และคริสต์มาส เฉลี่ยคนอเมริกันจะไม่ได้รับการรายงานพิมพ์ดีในรายงานของวุฒิสภาและการวิเคราะห์ทั้งหมดของการตอบสนองที่ซีไอเอคลุมเครือ .

ในกรณีนี้มารอยู่ในรายละเอียดปี ประชาชนบอกว่าการทรมานเทคนิคบันทึกชีวิต ป้องกันการโจมตีก่อการร้ายเพิ่มเติมและช่วยนำไปสู่การจับ Osama ถังที่รับภาระ ไม่ดัง กล่าวว่า รายงานของวุฒิสภา ซึ่งไปในพงศาวดารปีความงงงัน , หลอกลวงและการหลอกลวงโดยซีไอเอที่ถูกนรกงอในครอบคลุมเพลงของ ตอนนี้ CIA บอกว่ามัน " ไม่อาจเข้าใจ " ถ้าการทรมานเทคนิคการผลิตผล

แม้แต่ใน Obama บริหารหน่วยงานอย่างต่อเนื่องเพื่อไปที่ขั้นตอนพิเศษของการแฮ็คเข้าไปในคอมพิวเตอร์ คณะกรรมาธิการวุฒิสภา . บันทึกการติดตามของหน่วยงานแล้ว รวมถึงการทำลายแอบแฝงใน 2548 92 วิดีโอของการสอบปากคำนักโทษซึ่งจะได้รับการสอบสวนรัฐสภา ใน 2010 อัยการพิเศษรัฐบาลปฏิเสธที่จะดำเนินคดีกับ

สิ่งที่โผล่ออกมาจากรายงานวุฒิสภาเป็นซีไอเอที่ 9 / 11 ได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นผู้รับเหมาภายนอก และใช้หลายเว็บไซต์ " สีดำที่พวกเขาใช้สิ่งที่พวกเขาเรียกว่า " euphemistically ปรับปรุงเทคนิคการสอบสวน " แนวทางปฏิบัติเหล่านี้ ได้แก่ ทรมาน บังคับให้อาหารขยายทวารหนัก การอดนอน การรักษาคน ยืนอยู่บนตำแหน่งความเครียดนาน ได้แก่ กระดูกหักปิดขังเป็นโลงศพเช่นกล่อง , การแสดงละครของเลียนแบบการประหารชีวิต รวมทั้งขู่ฆ่า หรือสมาชิกในครอบครัวนักโทษข่มขืน

นับสิบของบุคคลก็กักตัวโดย CIA และสองของหน่วยงานผู้ให้ข้อมูลเป็นสิ่งที่ทรมาน นักโทษตายหนึ่งเกิดหลังจาก 48 ชั่วโมง การอดนอน การสาดน้ำเย็น และถูกล่ามโซ่ไว้กับพื้นเป็นคอนกรีต .

แน่นอนเหล่านี้ทุกกิจกรรมที่จะถูกกำหนดเป็นกฏหมายภายใต้อนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการต่อต้านการทรมานที่สหรัฐอเมริกาให้สัตยาบันในปี 1994 ภายใต้เงื่อนไขของสนธิสัญญาจะไม่มี " สถานการณ์พิเศษ " เช่นการป้องกันผู้ก่อการร้ายที่มีศักยภาพ ซึ่งจะอนุญาตให้มีการใช้เทคนิคเหล่านี้ที่จงใจสร้าง " ความเจ็บปวดที่รุนแรง หรือทุกข์ไม่ว่าทางร่างกายหรือจิตใจ . "

มากเกินไปบังคับ โดยตำรวจ และอาละวาด racism ไม่เคยยอมรับ แม้แต่ในช่วงปีของอาชญากรรมและความวุ่นวาย แต่สิ่งที่ฉันตอนนี้คืออาชญากรรม stuns เป็นวิธีลง การลอบวางเพลิง เกือบจะไม่มีอยู่แล้ว ไม่มีจลาจล ส่วนใหญ่ต่อต้านตำรวจละเมิดจะสงบ ตรวจสอบว่ามีไม่กี่ผู้ก่อวินาศกรรมทำลายหน้าต่างและต่อยตำรวจแต่คุณจะพบมากของผู้ประท้วงพยายามที่จะหยุดพวกเขา ) และดูเหมือนว่าส่วนใหญ่ของ folks ที่รุนแรงเป็นสีขาว

กับวิกฤตข้อยกเว้น : ismaaiyl บรินสลีย์ , ป่วยทางจิต บรู๊คลิน พื้นเมือง ที่ยิงแฟนเก่าของเขา ( กองทัพอากาศทหารกองหนุน ) ในบัลติมอร์ แล้วก็ยิงราฟาเอล รามอส และ wenjian
หลิว
*