It’s Impolite to Not Return a Favor

It’s Impolite to Not Return a Favor

The curtain of night fell and time was approaching midnight. The New Moon Profound Palace was also completely peaceful. Yun Che had not fallen asleep yet; he continued to meditate for some time, and finally restored about half his profound strength. When he opened his eyes, his consciousness sank into the Sky Poison Pearl.

The world before his eyes immediately became emerald green. He was almost about to look for the Nascent Profound Core he had gotten from Lan Xueruo, but as soon as he took a step, he stopped in place and was spellbound by the scene in front of him.

In this endless aquamarine world, a fresh-faced girl dressed entirely in scarlet had her eyes closed as she quietly laid there. She seemed to have no sense of security; her legs were bent, for her entire person was curled up like a small kitten. There was no coldness, nor murderous intent….. Only a kind of feeling that would make one want to tenderly and affectionately, embrace her in their bosom.

Yun Che’s footsteps stopped at that place. He didn’t move forward, but instead withdrew silently.

When he came in again, he carried a thin blanket in his hand.

As he quietly arrived at Jasmine’s side, Yun Che softly bent at the waist. Jasmine was still asleep and was currently unable to use any profound strength. She had thoroughly let her guard down within this completely independent space, and as a result, did not sense his approach.

She spends most of her time sleeping inside the Sky Poison Pearl, but I had actually forgotten to prepare a soft bed for her.

Yun Che felt somewhat guilty as he gently spread the blanket open.

Seeing Jasmine up close was a complete, visual enjoyment. This was because of just how adorable she was; her exquisitely tender face was as clear as crystal and as pretty as a picture. Her skin was white like snow, and her long eyelashes were as thin as cicada wings. In the wake of each and every trembling breath, her entire adorable face that was peerless beyond compare, was breathtakingly beautiful.

Her blood-red hair that spread on the floor almost blended together with her luxurious red dress. It accentuated her jade-like face, her vermillion colored lips, her snow-white arms with a hint of pink, and her milky snow-white legs under the dress, into something that struck the chord of one’s heart even harder. Her petite and tender body under the contour of the dress was even more so, indescribably charming and attractive. This Smoky Fairy Dress was exceedingly expensive and was not something that any ordinary girl could properly wear. But on Jasmine’s body, it was inexplicably harmonious. It was as if only this sort of extremely extravagant garment, was worthy of Jasmine’s noble aura, which she inadvertently revealed…. And was also worthy of her status as a princess.

Yun Che couldn’t help but squat there and watch her for a long time, and wasn’t even willing to move his gaze away. Her snow-white delicately small nose moved slightly to accompany her breathing as a small pool of saliva also hung on the corner of her pink and tender lips. She had also unconsciously held the tip of her right hand’s index finger between her slightly opened lips. Her sleeping posture was no different than that of an ordinary girl’s…. It should be said, that she was still a little girl to begin with.

However, that excessively curled up body, clearly revealed that she had an even less sense of security than an ordinary girl.

Gently, Yun Che pulled up the blanket that was unfolded, and covered it on top of Jasmine’s body.

As if she felt the feeling of the blanket on top of her body, Jasmine’s eyes slightly quivered, and then little by little, her hazy eyes opened.

Yun Che’s hand stopped in midair, and formed a somewhat awkward smile as he thought about what to say, but then saw that Jasmine’s eyes had become more and more blurry. Slowly, a thin layer of mist was actually cast upon them.

“Elder…. Brother….”

Her gaze penetrated through the mist, and looked at Yun Che mindlessly. From her mouth, a dreamlike murmur sounded.

“….” Yun Che opened his mouth. Even though Jasmine’s eyes were open, she was evidently not fully awake, and even regarded him as someone from her dream.

Elder brother? Did she dream of her dead elder brother?

A petite snow-white hand extended out and gently grabbed the center of his hand. Jasmine looked at him blankly, as a trace of heartbreaking sorrow hid behind her voice: “Elder Brother… You came into Jasmine’s dream again… To see Jasmine?…..”

Yun Che kept his entire body still and for a while, didn’t know whether or not he should speak. At this time, he saw that the mist in Jasmine’s eyes had finally condensed into a teardrop, and slowly slid down from her white and spotless face…. At the same time, her hazy and blurry gaze started to become clear, little by little.

A surge of strong energy came from his hand and pushed him, making him fall on his butt. Jasmine had already stood

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นถ้อยกลับโปรดปรานม่านคืนตก และเวลาใกล้เที่ยงคืน พระราชวัง Profound จันทร์ใหม่ก็เงียบสนิท Che ยุนได้ไม่ลดลงหลับได้ เขายังคงนั่งสมาธิบางครั้ง และในที่สุด คืนความแข็งแรงประมาณครึ่งหนึ่งของเขาอย่างลึกซึ้ง เมื่อเขาเปิดตาของเขา จิตสำนึกของเขาจมลงมุกวางยาพิษฟ้าโลกก่อนที่ดวงตาของเขาทันทีกลายเป็นสีเขียวมรกต เขาก็เกือบจะมองสำหรับหลักลึกซึ้งก่อ เขามีอากาศจาก Lan Xueruo แต่ทันทีที่เขาเอาขั้นตอน เขาหยุดในสถานที่ และถูกหลงใหล โดยฉากหน้าของเขาในโลกนี้อความารีนโคตร สาวเผชิญสดทั้งหมดในสีแดงมีดวงตาของเธอปิดเป็นเธอเงียบ ๆ วางมี เธอดูเหมือนจะมีความรู้สึกไม่มีความปลอดภัย ขาของเธอถูกงอ สำหรับบุคคลทั้งหมดของเธอถูกม้วนขึ้นเช่นลูกแมวเล็ก มีความหนาวเย็นไม่ หรือ murderous เจตนา... เฉพาะชนิดของความรู้สึกที่จะต้องนุ่มนวล และ เสน่หา โอบกอดเธอในคู่หูของพวกเขายุน Che เท้าหยุดสถานที่ เขาไม่ได้ย้ายไปข้างหน้า แต่แทน ไม่เงียบเมื่อเขามาอีก เขาบรรทุกผ้าห่มบาง ๆ ในมือของเขาเหมือนเขาอย่างเงียบ ๆ ที่ด้านซ้ายของจัสมิน ยุน Che เบางอที่เอว มะลิยังหลับใหล และไม่สามารถใช้แรงที่ลึกซึ้งใด ๆ เธอได้อย่างทั่วถึงให้เธอยามลงในพื้นที่นี้อิสระอย่างสมบูรณ์ และเป็นผล ไม่รู้สึกวิธีเธอใช้เวลาของเธอนอนหลับภายในไข่มุกพิษฟ้า แต่ฉันมีจริงลืมเตรียมนวลสำหรับเธอYun Che รู้สึกค่อนข้างผิดเป็นเขากระจายค่อย ๆ เปิดผ้าห่มจัสมินมองเห็นใกล้ก็มีความสุขสมบูรณ์ ภาพ นี้ได้เนื่องจาก มีเพียงรักเธอ ใบหน้าอ่อนโยนประณีตถูกใสใส และสวยเป็นรูปภาพ ผิวของเธอขาวเหมือนหิมะ และเธอขนตายาวบางเป็นปีกซิเคด้า ในการปลุกของทุก trembling ปาก ใบหน้าน่ารักของเธอทั้งที่ยอดเยี่ยมเกินเปรียบเทียบ เป็นอันสวยงามผมสีแดงเลือดที่กระจายอยู่บนพื้นเกือบผสมร่วมกับชุดของเธอสีแดงหรูหรา มันเน้นใบหน้าเหมือนหยก ริม ฝีปากของเธอสี vermillion แขนของสีชมพู หิมะสีขาวแห่ง และขาเธอขาวหิมะสีขาวแห่งภายใต้การแต่งตัว เป็นสิ่งที่หลงคอร์ดใจยาก เล็ก และชำระร่างกายของเธอภายใต้เส้นของถูกมากมาก ไฮไลท์มีเสน่ห์ และน่าสนใจ ชุดนี้นางฟ้าควันมีราคาแพงเหลือเกิน และไม่ใช่สิ่งที่สาวสามัญใด ๆ สามารถสวมใส่ได้อย่างถูกต้อง แต่ในร่างกายของจัสมิน มันเป็นความสามัคคี inexplicably ออก จะได้ว่า เท่านี้จัดเรียงของเสื้อผ้าหรูหรามาก น่าของจัสมิโนเบิลออร่า ซึ่งเธอเปิดเผยโดยไม่ได้ตั้งใจ... และคุ้มค่าของสถานะของเธอเป็นเจ้าหญิงChe ยุนไม่สามารถช่วยแต่มี squat และดูเธอเป็นเวลานาน และไม่สามารถย้ายสายตาของเขา จมูกเล็กอย่างหิมะสีขาวแห่งเธอย้ายไปเล็กน้อยไปกับเธอหายใจเป็นสระขนาดเล็กของน้ำลายยัง แขวนมุมของริมฝีปากของเธอสีชมพู และเงิน นอกจากนี้เธอยังโดยไม่รู้ตัวได้จัดขึ้นปลายนิ้วชี้ของมือขวาของเธอระหว่างริมฝีปากเปิดเล็กน้อยของเธอ ท่านอนของเธอก็ไม่แตกต่างกว่าของผู้หญิงธรรมดา... มันควรจะกล่าวว่า ว่า เธอยังคงเป็นสาวน้อยที่จะเริ่มต้นด้วยอย่างไรก็ตาม ที่เกินม้วนขึ้นร่างกาย อย่างชัดเจนเปิดเผยว่า เธอมีแม้แต่น้อยรู้สึกปลอดภัยกว่าเป็นสาวสามัญเบา ๆ ยุน Che ดึงขึ้นแบบครอบคลุมที่ถูกกางออก และครอบคลุมด้านร่างกายของมะลิว่าเธอรู้สึกความรู้สึกของผ้าห่มบนร่างกายของเธอ ตาของมะลิเล็กน้อย quivered และนั้น ค่อย ๆ ดวงตาของเธอมัวมือยุน Che หยุดอยู่ในอากาศ และเกิดรอยยิ้มค่อนข้างอึดอัดเขาคิดเกี่ยวกับสิ่งที่จะพูด แต่แล้ว เห็นว่า ตาของจัสมินกลายเป็นมัวมาก ช้า ชั้นบาง ๆ ของหมอกถูกจริงโยนมา"ผู้สูงอายุ น้อง..."เธอจ้องมองทะลุผ่านละออง และมองที่ยุน Che mindlessly จากปากของเธอ เมอร์เมอร์ฝันฟัง“….” Yun Che เปิดปากของเขา แม้ว่าดวงตาของมะลิถูกเปิด เธออย่างเห็นได้ชัดไม่ตื่นอยู่ และแม้ว่าเขาเป็นคนจากความฝันของเธอElder brother? Did she dream of her dead elder brother?A petite snow-white hand extended out and gently grabbed the center of his hand. Jasmine looked at him blankly, as a trace of heartbreaking sorrow hid behind her voice: “Elder Brother… You came into Jasmine’s dream again… To see Jasmine?…..”Yun Che kept his entire body still and for a while, didn’t know whether or not he should speak. At this time, he saw that the mist in Jasmine’s eyes had finally condensed into a teardrop, and slowly slid down from her white and spotless face…. At the same time, her hazy and blurry gaze started to become clear, little by little.A surge of strong energy came from his hand and pushed him, making him fall on his butt. Jasmine had already stood

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันไม่สุภาพที่จะไม่กลับมาชอบผ้าม่านของคืนลดลงและเวลาที่ถูกใกล้เที่ยงคืน นิวมูนพาเลซลึกซึ้งก็ยังเงียบสงบอย่างสมบูรณ์ Yun เจ๊ไม่ได้ผล็อยหลับไปยัง; เขายังคงนั่งสมาธิบางครั้งและในที่สุดก็เรียกคืนประมาณครึ่งหนึ่งของความแข็งแรงของเขาลึกซึ้ง เมื่อเขาเปิดตาของเขามีสติของเขาจมลงไปในยาพิษเพิร์ลสกาย. โลกก่อนที่ดวงตาของเขาทันทีกลายเป็นสีเขียวมรกต เขาเกือบจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับการมองหาหลัก Profound ตั้งไข่เขาได้อากาศจากลาน Xueruo แต่ทันทีที่เขาก้าวเขาหยุดในสถานที่และถูกเคลิบเคลิ้มได้โดยฉากในด้านหน้าของเขา. ในโลกสีฟ้านี้ไม่มีที่สิ้นสุดสด สาว -faced แต่งตัวทั้งหมดในสีแดงเข้มได้ปิดตาของเธอขณะที่เธออย่างเงียบ ๆ วางมี เธอดูเหมือนจะมีความรู้สึกของการรักษาความปลอดภัยไม่มี ขาของเธอได้รับการงอสำหรับคนทั้งหมดของเธอได้รับการขดตัวเหมือนลูกแมวขนาดเล็ก ไม่มีความหนาวเย็นก็มิได้เจตนาฆาตกรรม ... .. เพียงชนิดของความรู้สึกที่จะทำให้หนึ่งต้องการที่จะอ่อนโยนและสนิทสนมกอดเธอไว้ในอกของพวกเขา. รอยเท้า Yun เจ๊หยุดอยู่ที่สถานที่ที่ เขาไม่ได้ก้าวไปข้างหน้า แต่แทนที่จะถอนตัวออกเงียบ ๆ . เมื่อเขาเข้ามาในห้องอีกครั้งเขาดำเนินผ้าห่มบาง ๆ ในมือของเขา. ในขณะที่เขาอย่างเงียบ ๆ มาถึงที่ด้านจัสมิน, ยุนเชงอเบา ๆ ที่เอว จัสมินก็ยังคงนอนหลับและไม่สามารถที่จะใช้ความแข็งแรงลึกซึ้งใด ๆ ในขณะนี้ เธอได้อย่างทั่วถึงให้เธอยามลงภายในพื้นที่อิสระอย่างสมบูรณ์นี้และเป็นผลให้ไม่ได้รู้สึกวิธีการของเขา. เธอใช้เวลาส่วนใหญ่ของเธอนอนหลับอยู่ภายในพิษเพิร์ลสกาย แต่ผมลืมจริงเพื่อเตรียมความพร้อมเตียงนุ่มสำหรับเธอYun เจ๊รู้สึกว่าค่อนข้างมีความผิดในขณะที่เขาค่อยๆแพร่กระจายผ้าห่มเปิด. เห็นจัสมินอย่างใกล้ชิดเป็นที่สมบูรณ์ความสุขกับภาพ เป็นอย่างนี้เพราะเพียงวิธีที่น่ารักของเธอเป็น; ใบหน้าอ่อนโยนของเธออย่างประณีตเป็นที่ชัดเจนเป็นผลึกและเป็นสวยเป็นภาพ ผิวของเธอเป็นสีขาวเหมือนหิมะและขนตายาวของเธอก็เป็นบางเป็นปีกจักจั่น ในการปลุกของแต่ละคนและทุกลมหายใจตัวสั่นใบหน้าที่น่ารักของเธอทั้งที่เป็นอดุลเกินเปรียบเทียบเป็นที่สวยงามโลดโผน. ผมเลือดสีแดงของเธอที่แพร่กระจายอยู่บนพื้นเกือบปั่นรวมกันกับชุดสีแดงของเธอที่หรูหรา มันเน้นใบหน้าของเธอหยกเหมือนริมฝีปากสี Vermillion แขนของเธอด้วยหิมะสีขาวของเธอกับคำใบ้ของสีชมพูและขาหิมะสีขาวของเธอภายใต้การแต่งกายเป็นสิ่งที่หลงคอร์ดของหัวใจหนึ่งของได้ยาก เธอเล็กกระทัดรัดและอ่อนโยนของร่างกายภายใต้รูปร่างของการแต่งกายได้มากยิ่งขึ้นดังนั้นมีเสน่ห์และน่าสนใจอย่างคลุมเครือ นี้ Smoky แต่งตัวนางฟ้ามีราคาแพงเหลือเกินและไม่ได้เป็นสิ่งที่หญิงสาวธรรมดา ๆ อย่างถูกต้องสามารถสวมใส่ แต่ในร่างกายของจัสมินมันเป็นความสามัคคีอย่างลึกลับ มันเป็นเพียงการเรียงลำดับของการตัดเย็บเสื้อผ้าฟุ่มเฟือยมากนี้ก็คุ้มค่าของกลิ่นอายโนเบิลจัสมินซึ่งเธอเปิดเผยโดยไม่ได้ตั้งใจ ... และยังคุ้มค่าของสถานะของเธอเป็นเจ้าหญิง. Yun เจ๊ไม่สามารถช่วย แต่หมอบมีและดูเธอมาเป็นเวลานานและก็ไม่ได้ยินดีที่จะย้ายสายตาของเขาออกไป เธอหิมะสีขาวจมูกเล็กประณีตย้ายออกไปเล็กน้อยจะมาพร้อมกับการหายใจของเธอเป็นสระว่ายน้ำขนาดเล็กของน้ำลายยังแขวนอยู่บนมุมของสีชมพูและริมฝีปากอ่อนโยนของเธอ นอกจากนี้เธอยังได้จัดขึ้นโดยไม่รู้ตัวปลายนิ้วชี้ของมือข้างขวาของเธอระหว่างริมฝีปากเปิดเล็กน้อยของเธอ ท่าทางการนอนหลับของเธอก็ไม่ได้แตกต่างจากสาวธรรมดาของ ... มันควรจะกล่าวว่าเธอยังเป็นสาวน้อยที่จะเริ่มต้นด้วย. แต่ที่โค้งงอมากเกินไปร่างกายอย่างเห็นได้ชัดเผยว่าเธอมีความรู้สึกแม้แต่น้อยการรักษาความปลอดภัยกว่าสาวธรรมดา. เบา ๆ Yun Che ดึงขึ้นผ้าห่มที่อยู่ กางออกและปกคลุมมันอยู่ด้านบนของร่างกายจัสมิน. ราวกับว่าเธอรู้สึกความรู้สึกของผ้าห่มที่ด้านบนของร่างกายของเธอตาจัสมินก็สั่นเล็กน้อยและเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วละน้อยตาหมอกเธอเปิด. มือ Yun เจ๊หยุดอยู่กลางอากาศและ รูปแบบที่มีรอยยิ้มที่น่าอึดอัดใจบ้างในขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับสิ่งที่จะพูด แต่แล้วเห็นว่าตาจัสมินได้กลายเป็นมากขึ้นและเบลอมากขึ้น ช้าชั้นบาง ๆ ของหมอกถูกโยนจริงกับพวกเขา. "พี่ ... บราเดอร์ ... . " เธอจ้องมองทะลุผ่านหมอกและมองไปที่ยุนเจ๊ไม่มีเหตุผล จากปากของเธอบ่นฝันเป่า. " ... ." ยุนเจ๊เปิดปากของเขา แม้ว่าตาจัสมินเปิดเธอก็เห็นได้ชัดว่าไม่ตื่นตัวอย่างเต็มที่และยังได้รับการยกย่องว่าเขาเป็นใครบางคนจากความฝันของเธอ. พี่ชาย? เธอฝันของพี่ชายเธอตาย? เล็กกระทัดรัดมือหิมะสีขาวขยายออกและค่อยๆคว้าศูนย์กลางของมือของเขา จัสมินมองไปที่เขา blankly เป็นร่องรอยของความเศร้าโศกเสียใจซ่อนอยู่เบื้องหลังเสียงของเธอ: "บราเดอร์พี่ ... คุณเข้ามาในความฝันของจัสมินอีกครั้ง ... หากต้องการดูจัสมิน ... .. " ยุนเจ๊เก็บไว้ทั้งร่างกายของเขายังคงและในขณะที่ didn ' ทราบหรือไม่ว่าเขาควรจะพูด ในเวลานี้เขาเห็นว่ามีหมอกบางในสายตาของจัสมินได้รวมตัวสุดท้ายในหยดน้ำตาและค่อยๆเลื่อนลงมาจากหน้าขาวสะอาดสะอ้านของเธอ ... ในเวลาเดียวกันเธอจ้องมองหมอกและตาพร่าเริ่มที่จะกลายเป็นที่ชัดเจนนิด ๆ . กระชากของพลังงานที่แข็งแกร่งมาจากมือของเขาและผลักเขาทำให้เขาตกอยู่ในก้นของเขา จัสมินยืนอยู่แล้ว