practical diet formulations, which

practical diet formulations, which were also utilised in the present study, there is limited room to economically manipulate the formulation to increase digestible carbohydrate levels. Lipid inclusion levels used in the current study are optimal for greenlip abalone,as such,are also a limited source of energy. It would be beneficial in future studies to investigate novel dietary ingredients, such as dried macroalgae, with particular consideration to the carbohydrate content, composition and carbohydrate digestibility, to achieve a protein sparing effect. This may also lead to further improvements to growth and reduction to feed cost. Test diets were formulated with input from all of the Australian commercial abalone feed producers, and were designed to be isoenergentic, while maintaining the optimal crude lipid level of ~3.6% for greenlip abalone (. Due to the inherent lipid content of the other dietary protein sources, fish oil levels decreased as dietary protein level increased. Fish oil, and the fish oil in fish meal, contains essential long chain n-3 polyunsaturated fatty acids (LC n-3 PUFAs): eicosapentaenoic acid (20:5n-3, EPA), docosapentaenoic acid (22:5n-3, DPA) and docosahexaenoic acid (22:6n-3, DHA) . LC n-3 PUFAs are important for cellular membrane structure and function, controlling and regulating cellular metabolism, and many other aspects of animal physiology . The LC n-3 PUFA fatty acid profiles of the salmon fish meal and salmon oil used in the current study were not analysed. However, using the analysed crude lipid level of salmon fish meal and salmon fish oil (16 and 100%, respectively; Table 2), and the fatty acid levels of Atlantic salmon by-products (Nichols et al., 2002), the EPA, DPA, DHA and ∑LC n-3 PUFA levels were calculated to be lowest in the 36% CP diet, 0.071,0.023,0.108 and 0.202%,respectively.There are conflicting reports in the literature pertaining to the LC n-3 PUFA requirement of abalone. suggested the EPA and DHA requirement of greenlip abalone was 0.3% of the diet, especially at cooler water temperatures, which would suggest that the 36% CP diet in the current study may have been LC n-3 PUFA deficient. However, also concluded that maximum growth would be achieved, with no addition of fish oil, when the dietary fish meal inclusion was greater than 8% (fish meallipid level of 8%; EPA = 0.014; DPA = 0.002; DHA = 0.011; ∑LC n-3 PUFA = 0.026%), which was far exceeded in all diets used in the current study. In addition, the gene expression of Δ-6 desaturase and elongase 2 and the bioaccumulation of LC n-3 PUFA demonstrated in hybrid abalone(H.laevigata×H.rubra)suggest that this closely related hybrid are able to desaturate and chain elongate the precursor linolenic acid (18:3n-3, ALA) to EPA and DHA . In the current study, the lipid fractions of de-hulled lupin meal, and to a lesser extent solvent extracted soybean meal, contained moderate levels of the precursor ALA , and likely supplemented dietary LC n-3 PUFA. Moreover, reported that if ALA is present in the diet, growth of abalone (H. tuberculata) is not compromised after 200 days compared to control animals fed a fish oil diet. Throughout the study, no apparent gross disease symptoms, but a low number of mortalities were observed, which compared favourably with commercial facilities during routine tank harvesting of stocking procedures. However, significantly higher mortalities at 14 °C (7.64%) compared to 17 °C (2.09%) and 20 °C (2.43%) were observed. Stone et al. (2013) similarly observed significantly higher mortalities at 14 °C(6.60%),than 18 °C(1.25%)or22 °C(1.25%).In contrast,summer mortality is the major concern to the abalone farmers in southern Australia during periods of high summer water temperatures (N22 °C) where mortality rate scan be up to 50%.The moderate, yet significantly higher mortalities at low water temperatures observed in the current study might be easily overlooked on-farm. A higher amount of “walk-outs” during the dark period, particularly after monthly weight checks, occurred at 14 °C compared to 17 and 20 °C. These animals were typically found alive, and returned to their respective tanks immediately. “Walk-outs” were also observed in
H.midaewhenheldat12–20 °C,buttheydonotseemtobewatertemperaturerelated(Britz et al.,1997).The reason for “walk-outs” andthe higher mortalities at 14 °C deserves further investigation as it may be currently overlooked on-farm. In conclusion, this study adds to the knowledge of the nutritional requirement of greenlip abalone throughout their production cycle, by investigating the optimal dietary protein level for 6-month old, post-weaned greenlip abalone at a more precise water temperature range. When considering SGR, feed consumption rate, FCR and protein deposition, there were no apparent benefits to feed 6-month old greenlip abalone high protein diets at 14 or 17 °C.Therefore,were commendadietary protein level of 29%CP(21.9%digestible protein) with a digestible energy level of 12.5 MJ kg−1 at 14 and 17 °C, which was the minimum recommendation for 1-year old greenlip abalone by Stone et al. (2013). Although care must be taken when comparing between studies, as different sized animals and water temperatures were used Stone et al. (2013) previously recommended a dietary protein level of 34.7%CP(26.7%digestible protein)for slightly larger 1-year old greenlip abalone at 22 °C. In the current study, although dietary protein had no significant effect on SGR of abalone at 20 °C, abalone consumed less feed and there was a tendency for an improved FCR, but also a significantly lower PER, as animals were fed increased dietary protein level, therefore, we suggest that it may beneficial for greenlip abalone to be switched to a diet containing 34.7% CP (26.7% digestible protein) once the water temperature reaches 20 °C.The dietary protein recommendations presented in this study were derived using greenlip abalone that have been selected for growth and survival at higher summer water temperatures, such as those experienced in South Australian waters and Port Phillip Bay, Victoria. It may be beneficial to switch to higher protein diets at lower temperatures in areas where abalone have been selected to grow at lower water temperatures, such as Tasmania and coastal Victoria. Further research to determine the appropriate water temperature to switch to higher protein diets in Tasmania and coastal Victoria may be required to fine tune on-farm feeding practices.The current study and providea much clearer understanding of the protein requirements for 6-month,1-yearand 2-year old greenlip abalone at a range of relevant water temperatures.
Acknowledgements
The authors would like to thank the Australian Abalone Growers Association, the Australian Seafood Cooperative Research Centre (Project 2010/736: Development of formulated diets for cultured abalone), the Fisheries Research and Development Corporation and the Marine Innovation Southern Australia for their financial support. We also thank Joel Scanlon of Aqua feed Australia, Kym Heidenreich and Dr. Tom Coote of Eyre Peninsula Aquafeeds, and Dr. Rhys Hauler and Dr. Matthew Bransden of Skretting Australia for their input into diet formulations. We also thank Raymond Cultura of SADRI Aquatic Sciences, Australasian Experimental Stock feed Extrusion Centre, for the manufacture of the experimental diets. Thanks also to Ms. Elise Schaefer, Ms. Hanru Wang, Ms. Georgia Mercer, Mr Brett Lange and Ms. Krishna-Lee Currie for the technical assistance. Mr. Bansemer holds an Australian Seafood Cooperative Research Centre scholarship (2011/251).The authors would also like to acknowledge this support.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สูตรอาหารที่เป็นประโยชน์ ที่ยังถูกใช้ในการศึกษาปัจจุบัน มีห้องจำกัดจัดการกำหนดเพื่อเพิ่มระดับคาร์โบไฮเดรต digestible กาญจน์ ระดับรวมไขมันที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบันจะดีที่สุดสำหรับ greenlip เป๋าฮื้อ เช่น เป็นแหล่งพลังงานที่จำกัด มันจะเป็น beneficial ในอนาคตศึกษาวิพากษ์นวนิยายอาหารส่วนผสม เช่น macroalgae แห้ง กับพิจารณาเฉพาะเนื้อหาคาร์โบไฮเดรต องค์ประกอบ และคาร์โบไฮเดรต digestibility เพื่อให้ได้โปรตีนที่ sparing ผล นี้ยังอาจทำให้ปรับปรุงการเจริญเติบโตและลดต้นทุนการเลี้ยง ทดสอบอาหารได้ด้วยสูตรที่ป้อนข้อมูลจากผู้ผลิตหอยเป๋าฮื้อเชิงพาณิชย์ออสเตรเลียที่อาหารทั้งหมด และถูกออกแบบให้มี isoenergentic ในขณะที่รักษาระดับไขมันน้ำมันดีที่สุดของ ~3.6% สำหรับหอยเป๋าฮื้อ greenlip ( เนื่องจากเนื้อหาแต่กำเนิดไขมันแหล่งอาหารโปรตีนอื่น ๆ ระดับน้ำมัน fish ลดระดับอาหารโปรตีนเพิ่มขึ้น น้ำมันปลา น้ำมัน fish ในอาหาร fish ประกอบด้วยลูกโซ่ยาวที่สำคัญ n 3 ไขมันกรดไขมัน (PUFAs n-3 LC): กรด eicosapentaenoic (20:5n-3, EPA), กรด docosapentaenoic (22:5n-3, DPA) และกรด docosahexaenoic (22:6n-3 ดีเอชเอ) PUFAs n-3 LC เป็นสิ่งสำคัญสำหรับโครงสร้างของเยื่อเซลล์และฟังก์ชัน การควบคุม และการควบคุมการเผาผลาญเซลลูลาร์ และด้านอื่น ๆ ของสัตว์ ไม่มี analysed LC n 3 PUFA กรดไขมัน profiles fish แซลมอนอาหารและน้ำมันปลาแซลมอนที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม โดยใช้ระดับไขมัน analysed น้ำมันปลาแซลมอน fish อาหารและน้ำมันปลาแซลมอน fish (100% และ 16 ตามลำดับ ตาราง 2), และระดับกรดไขมันของปลาแซลมอนแอตแลนติกสินค้าพลอย (นิโคลและ al., 2002), EPA, DPA ดีเอชเอ และ ∑LC n-3 PUFA ระดับคำนวณได้จะต่ำในอาหาร CP 36%, 0.071,0.023,0.108 และ 0.202%,respectively ยังมีรายงาน conflicting ในวรรณคดีที่เกี่ยวข้องกับความต้องการ n-3 PUFA ของ LC ของหอยเป๋าฮื้อ แนะนำความต้องการ EPA และดีเอชเอของหอยเป๋าฮื้อ greenlip เป็น 0.3% ของอาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เย็นน้ำอุณหภูมิ ซึ่งจะแนะนำว่า อาหาร CP 36% ในการศึกษาปัจจุบันอาจมี LC n 3 PUFA deficient อย่างไรก็ตาม ยังสรุปว่า เติบโตสูงสุดจะได้รับ ไม่บวกน้ำมัน fish เมื่อการ fish อาหารอาหารรวมมากกว่า 8% (fish meallipid ระดับ 8% น้ำมันเบนซิน = 0.014 DPA = 0.002 ดีเอชเอ = 0.011 ∑LC n-3 PUFA = 0.026%), ซึ่งไกลเกินในอาหารทั้งหมดที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบัน นอกจากนี้ bioaccumulation ของ PUFA n-3 LC และยีนของδยอด 6 desaturase และ elongase 2 แสดงในหอยเป๋าฮื้อผสม (H.laevigata×H.rubra) แนะนำว่า ไฮบรินี้เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดจะ desaturate และโซ่ elongate linolenic กรดสารตั้งต้น (18:3n-3 อลา) EPA และดีเอชเอ ในการศึกษาปัจจุบัน ส่วนไขมันอาหารนำ de-hulled และตัวทำละลายเท่ากับน้อยกว่าแยกกากถั่วเหลือง อยู่ระดับปานกลางของสารตั้งต้นอลา กอาจเสริมอาหาร LC n 3 PUFA นอกจากนี้ รายงานว่า ว่าอลาในอาหาร เจริญเติบโตของหอยเป๋าฮื้อ (H. tuberculata) จะไม่สมบูรณ์หลังจากเปรียบเทียบในการควบคุมสัตว์เลี้ยงอาหารน้ำมัน fish 200 วัน ตลอดการศึกษา อาการโรคชัดเจนรวม แต่จำนวนน้อย mortalities สุภัค ซึ่งเปรียบเทียบ favourably กับสิ่งอำนวยความสะดวกทางการค้าระหว่างถังประจำสร้างกระบวนงานที่เก็บเกี่ยว อย่างไรก็ตาม significantly mortalities สูงที่ 14 ° C (7.64%) เมื่อเทียบกับ 17 ° C (2.09%) และสุภัค 20 ° C (2.43%) หิน et al. (2013) สังเกตในทำนองเดียวกัน significantly สูง mortalities ที่ 14 ° C (6.60%), กว่า 18 ° C (1.25%) or22 ° C(1.25%) ในทางตรงกันข้าม ร้อนตายเป็นกังวลสำคัญเกษตรกรเป๋าฮื้อออสเตรเลียใต้ช่วงที่ร้อนสูงน้ำอุณหภูมิ (N22 ° C) ซึ่งอัตราการตายสแกนได้สูงสุด 50% ปานกลาง ยัง significantly mortalities สูงกว่าน้ำต่ำที่อุณหภูมิในการศึกษาปัจจุบันอาจได้มองข้ามในฟาร์ม จำนวนเงินสูงของ "เดินลึกหนาบาง" ช่วงมืด เกิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากตรวจสอบน้ำหนักรายเดือน ที่ 14 ° C เมื่อเทียบกับ 17 และ 20 องศาเซลเซียส สัตว์เหล่านี้มักจะพบมีชีวิตอยู่ และส่งกลับไปของพวกเขาแต่ละถังทันที "เดินลึกหนาบาง" ยังสุภัคH.midaewhenheldat12–20 ° C, buttheydonotseemtobewatertemperaturerelated (Britz et al., 1997) เหตุผลสำหรับการ "เดินลึกหนาบาง" และ mortalities สูงที่ 14 ° C สมควรเพิ่มเติมตรวจสอบมันอาจจะกำลังข้ามในฟาร์ม เบียดเบียน ศึกษาเพิ่มความรู้ของความต้องการทางโภชนาการของหอยเป๋าฮื้อ greenlip ตลอดวงจรการผลิตของพวกเขา โดยตรวจระดับโปรตีนอาหารที่เหมาะสมที่สุดสำหรับหอยเป๋าฮื้อ 6 - เดือนเก่า หลังหย่านมถึง greenlip ที่ช่วงอุณหภูมิน้ำชัดเจนยิ่งขึ้น เมื่อพิจารณา SGR อาหารปริมาณอัตรา FCR และโปรตีนสะสม มี benefits ไม่ชัดเจนการกินอาหารโปรตีนสูง 6 - เดือนเก่า greenlip เป๋าฮื้อที่ 14 หรือ 17 องศาเซลเซียส ดังนั้น ได้โปรตีน commendadietary ระดับ 29% CP(21.9%digestible protein) กับระดับพลังงาน digestible 12.5 kg−1 MJ ที่ 14 และ 17 ° C ซึ่งเป็นการแนะนำขั้นต่ำสำหรับ 1 - ปี greenlip เป๋าฮื้อโดยหิน et al. (2013) แม้ระมัดเมื่อเปรียบเทียบระหว่างการศึกษา เป็นขนาดสัตว์ และใช้น้ำอุณหภูมิ หิน et al. (2013) ก่อนหน้านี้ทำระดับโปรตีนอาหารของ 34.7%CP(26.7%digestible protein) สำหรับ greenlip เป๋าฮื้อ 1 - ปีเล็กน้อยใหญ่ที่ 22 องศาเซลเซียส ในการศึกษาปัจจุบัน แต่อาหารโปรตีนก็ไม่มีผลต่อ significant SGR ของหอยเป๋าฮื้อที่ 20 ° C เป๋าฮื้อใช้อาหารน้อยลง และมีแนวโน้มสำหรับ FCR ปรับปรุง significantly ที่ต่ำต่อ มีเลี้ยงสัตว์เพิ่มขึ้นที่ระดับโปรตีนอาหาร ดังนั้น เราขอแนะนำว่า มันอาจ beneficial สำหรับหอยเป๋าฮื้อ greenlip ให้สลับกับอาหารที่ประกอบด้วย 34.7% CP (26.7% digestible protein) เมื่ออุณหภูมิน้ำถึง 20 องศาเซลเซียส โปรตีนอาหารคำแนะนำในการศึกษานี้ได้มาใช้เป๋าฮื้อ greenlip ที่แล้วเจริญเติบโตและอยู่รอดที่สูงกว่าน้ำอุณหภูมิในฤดูร้อน เช่นที่พบในน่านน้ำออสเตรเลียใต้และ Port Phillip Bay วิคตอเรีย มันอาจจะสลับกับอาหารโปรตีนสูงที่อุณหภูมิต่ำกว่าบริเวณที่ถูกเลือกหอยเป๋าฮื้อเติบโตที่อุณหภูมิน้ำต่ำลง เช่นทัสมาเนียและชายฝั่งวิคตอเรีย beneficial วิจัยเพิ่มเติมเพื่อตรวจสอบอุณหภูมิน้ำที่เหมาะสมเพื่อสลับไปยังอาหารโปรตีนสูงในทัสมาเนียและชายฝั่งวิคตอเรียอาจจำเป็นต้อง fine ทูน-ฟาร์มปฏิบัติอาหาร การศึกษาปัจจุบันและ providea มากชัดเจนเข้าใจความต้องการโปรตีนสำหรับ 6 เดือน 1-yearand 2 - ปี greenlip เป๋าฮื้อที่ช่วงของอุณหภูมิน้ำที่เกี่ยวข้องถาม-ตอบผู้เขียนอยากขอขอบคุณออสเตรเลียเป๋าฮื้อเกษตรกรสมาคม ออสเตรเลียทะเลสหกรณ์ศูนย์วิจัย (โครงการ 2010/736: พัฒนาสูตรอาหารสำหรับหอยเป๋าฮื้ออ่าง), วิจัยประมง และ บริษัทพัฒนา และทะเลนวัตกรรมภาคใต้ออสเตรเลียสำหรับการสนับสนุนของพวกเขา financial เรายังขอบคุณ Joel Scanlon ของ Aqua อาหารออสเตรเลีย Kym Heidenreich และดร.ทอม Coote ของคาบสมุทรแอร์ Aquafeeds และดร. Rhys Hauler และดร. Matthew Bransden Skretting ออสเตรเลียสำหรับการป้อนข้อมูลลงในสูตรอาหาร เรายังขอบคุณ Cultura เรย์มอนด์ SADRI น้ำวิทยา หุ้นออกทดลองเลี้ยงศูนย์อัด สำหรับการผลิตอาหารการทดลอง ขอขอบคุณนางสาว Elise Schaefer นางสาว Hanru วัง นางสาวจอร์เจียเซ็ตต์ นาย Brett แลนจ์ และนางสาวกฤษณาลีเอ็มบาสซี่สำหรับความช่วยเหลือทางเทคนิค นาย Bansemer มีการศึกษาศูนย์วิจัยสหกรณ์ทะเลออสเตรเลีย (2011/251) ผู้เขียนต้องการสนับสนุนนี้ยอมรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สูตรอาหารในทางปฏิบัติซึ่งถูกนำมาใช้ในการศึกษานี้มีห้องพักที่ จำกัด ในการจัดการเศรษฐกิจสูตรเพื่อเพิ่มระดับคาร์โบไฮเดรตที่ย่อย รวมระดับไขมันที่ใช้ในการศึกษาในปัจจุบันมีความเหมาะสมสำหรับการ greenlip หอยเป๋าฮื้อเป็นเช่นนี้ยังเป็นแหล่งที่ จำกัด ของพลังงาน มันจะเป็นประโยชน์ในสายทางการศึกษาในอนาคตที่จะตรวจสอบส่วนผสมอาหารนวนิยายเช่นสาหร่ายแห้งมีการพิจารณาโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเนื้อหาคาร์โบไฮเดรตองค์ประกอบและการย่อยคาร์โบไฮเดรตโปรตีนเพื่อให้บรรลุผลประหยัด นอกจากนี้ยังอาจนำไปสู่การปรับปรุงเพิ่มเติมในการเจริญเติบโตและการลดค่าใช้จ่ายอาหาร อาหารการทดสอบสูตรด้วยการป้อนข้อมูลจากผู้ผลิตหอยเป๋าฮื้อเชิงพาณิชย์ออสเตรเลียฟีดและได้รับการออกแบบมาให้ isoenergentic ในขณะที่รักษาระดับไขมันดิบที่ดีที่สุดของ ~ 3.6% สำหรับ greenlip หอยเป๋าฮื้อ (. เนื่องจากเนื้อหาของไขมันโดยธรรมชาติของโปรตีนอื่น ๆ แหล่งที่มาสายดวลจุดโทษระดับน้ำมันลดลงตามระดับโปรตีนเพิ่มขึ้นน้ำมันปลาและสายน้ำมันดวลจุดโทษในสายอาหารดวลจุดโทษที่มีสายยาวที่สำคัญ n-3 กรดไขมันไม่อิ่มตัว (LC n-3 PUFAs). กรด eicosapentaenoic (20: 5n-3, EPA) กรด docosapentaenoic (22: 5n-3, DPA) และกรด docosahexaenoic (22:. 6n-3, DHA) LC n-3 PUFAs มีความสำคัญสำหรับโครงสร้างเมมเบรนของเซลล์และฟังก์ชั่นการควบคุมและการควบคุมการเผาผลาญเซลลูลาร์และอื่น ๆ อีกมากมาย ด้านสรีรวิทยาสัตว์. โดย LC n-3 PUFA กรดไขมันโปรไฟ les ของอาหารมื้อสายแซลมอนดวลจุดโทษและน้ำมันปลาแซลมอนนำมาใช้ในการศึกษาในปัจจุบันยังไม่ได้รับการวิเคราะห์. แต่ใช้การวิเคราะห์ระดับไขมันดิบของสายปลาแซลมอนอาหารดวลจุดโทษและไฟปลาแซลมอนน้ำมันดวลจุดโทษ (16 และ 100% ตามลำดับ. ตารางที่ 2) และระดับของกรดไขมันในปลาแซลมอนแอตแลนติกโดยผลิตภัณฑ์ (นิโคลส์, et al, 2002) ที่ EPA, DPA, ดีเอชเอและΣLC n-3 PUFA ระดับนี้จะถูกคำนวณจะเป็นต่ำสุดใน 36% อาหารซีพี 0.071,0.023,0.108 และ 0.202% respectively.There มีความขัดแย้ง icting รายงานในวรรณคดีที่เกี่ยวข้องกับความต้องการ LC n-3 PUFA ของหอยเป๋าฮื้อ แนะนำ EPA และ DHA ความต้องการของ greenlip หอยเป๋าฮื้อเป็น 0.3% ของอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่อุณหภูมิน้ำเย็นซึ่งจะแสดงให้เห็นว่าอาหาร CP 36% ในการศึกษาในปัจจุบันอาจจะได้รับ LC n-3 PUFA เดอไฟเพียงพอ แต่ยังสรุปว่าการเจริญเติบโตสูงสุดจะได้รับการประสบความสำเร็จด้วยนอกเหนือจากไม่มีไฟน้ำมันดวลจุดโทษเมื่อสายอาหารรวมอาหารดวลจุดโทษสูงกว่า 8% (FI ระดับดวลจุดโทษ meallipid 8%; EPA = 0.014; DPA = 0.002; DHA = 0.011; Σ LC n-3 PUFA = 0.026%) ซึ่งไกลเกินในอาหารทั้งหมดที่ใช้ในการศึกษาในปัจจุบัน นอกจากนี้การแสดงออกของยีนของΔ-6 desaturase และ elongase ที่ 2 และการสะสมทางชีวภาพของ LC n-3 PUFA แสดงให้เห็นถึงไฮบริดหอยเป๋าฮื้อ (H.laevigata × H.rubra) ชี้ให้เห็นว่าไฮบริดนี้เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดสามารถที่จะ desaturate และห่วงโซ่ยาว สารตั้งต้นกรดไลโนเลนิ (18: 3n-3, ALA) เพื่อ EPA และ DHA ในการศึกษาปัจจุบันเศษส่วนไขมันของ-ปลาอาหารหมาป่าและในระดับน้อยตัวทำละลายสกัดกากถั่วเหลืองที่มีระดับปานกลางของผู้นำ ALA และเสริมอาหารที่มีแนวโน้ม LC n-3 PUFA นอกจากนี้ยังมีรายงานว่าถ้า ALA มีอยู่ในอาหารที่การเจริญเติบโตของหอยเป๋าฮื้อ (เอช tuberculata) จะไม่บุกรุกหลังจาก 200 วันเมื่อเทียบกับการควบคุมสัตว์เลี้ยงสายดวลจุดโทษอาหารน้ำมัน ตลอดการศึกษาที่ไม่มีอาการของโรคขั้นต้นที่เห็นได้ชัด แต่จำนวนที่ต่ำของการตายถูกตั้งข้อสังเกตซึ่งเมื่อเทียบกับสิ่งอำนวยความสะดวกทางการค้าระหว่างการเก็บเกี่ยวประจำรถถังของขั้นตอนการปล่อย แต่นัยสำคัญที่สูงขึ้นอย่างมีนัยไฟตายที่ 14 ° C (7.64%) เมื่อเทียบกับ 17 ° C (2.09%) และ 20 ° C (2.43%) ถูกตั้งข้อสังเกต หิน et al, (2013) ตั้งข้อสังเกตในทำนองเดียวกันการตายนัยสำคัญสายอย่างมีสูงกว่า 14 ° C (6.60%) กว่า 18 ° C (1.25%) or22 ° C (1.25%). ในทางตรงกันข้ามการตายในช่วงฤดูร้อนเป็นความกังวลที่สำคัญในการเกษตรกรหอยเป๋าฮื้อในภาคใต้ของออสเตรเลียในช่วง ระยะเวลาของฤดูร้อนอุณหภูมิของน้ำสูง (N22 ° C) ที่อัตราการตายสแกนได้ถึง 50% ได้โดยเริ่มต้นในระดับปานกลางอย่างมีนัยนัยสำคัญ แต่อัตราการตายที่สูงขึ้นที่อุณหภูมิน้ำต่ำสังเกตในการศึกษาในปัจจุบันอาจจะมองข้ามได้ง่ายในฟาร์ม จำนวนเงินที่สูงขึ้นของการ "เดินลึก" ในช่วงเวลาที่มืดโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการตรวจสอบน้ำหนักรายเดือนที่เกิดขึ้นในวันที่ 14 องศาเซลเซียสเมื่อเทียบกับ 17 และ 20 องศาเซลเซียส สัตว์เหล่านี้ถูกพบโดยทั่วไปจะมีชีวิตอยู่และกลับไปที่รถถังของตนทันที "เดินลึกหนาบาง" นอกจากนี้ยังพบใน
H.midaewhenheldat12-20 องศาเซลเซียส buttheydonotseemtobewatertemperaturerelated (Britz et al., 1997) เหตุผลในการ "เดินลึกหนาบาง" andthe ตายสูงกว่า 14 องศาเซลเซียสควรได้รับการตรวจสอบต่อไปในขณะที่มันอาจจะเป็นในขณะนี้ได้โดยง่าย มองข้ามในฟาร์ม โดยสรุปการศึกษาครั้งนี้จะเพิ่มความรู้เกี่ยวกับความต้องการทางโภชนาการของ greenlip หอยเป๋าฮื้อตลอดทั้งวงจรการผลิตของพวกเขาโดยการตรวจสอบระดับโปรตีนที่เหมาะสมสำหรับ 6 เดือนเก่าหลังหย่านม greenlip หอยเป๋าฮื้อน้ำที่แม่นยำมากขึ้นช่วงอุณหภูมิ เมื่อพิจารณาการ SGR อัตราการบริโภคอาหาร FCR และการสะสมโปรตีนไม่มี TS ประโยชน์ Fi ที่ชัดเจนที่จะเลี้ยง 6 เดือน greenlip หอยเป๋าฮื้อเก่าอาหารที่มีโปรตีนสูงถึง 14 หรือ 17 ° C.Therefore ถูกระดับโปรตีน commendadietary 29% CP (21.9% ย่อย โปรตีน) ที่มีระดับพลังงานย่อย 12.5 กิโลกรัม MJ-1 วันที่ 14 และ 17 องศาเซลเซียสซึ่งเป็นคำแนะนำขั้นต่ำสำหรับ 1 ปีหอยเป๋าฮื้อ greenlip เก่าหิน et al, (2013) แม้ว่าจะต้องระมัดระวังเป็นพิเศษเมื่อเปรียบเทียบระหว่างการศึกษาเป็นสัตว์ที่มีขนาดแตกต่างกันและอุณหภูมิของน้ำที่ใช้หิน et al, (2013) ก่อนหน้านี้แนะนำระดับโปรตีน 34.7% CP (26.7% โปรตีนที่ย่อย) สำหรับขนาดใหญ่กว่าเล็กน้อย 1 ปีหอยเป๋าฮื้อ greenlip เก่าวันที่ 22 ° C ในการศึกษาในปัจจุบันแม้ว่าโปรตีนไม่มีผลลาดเทมีนัยสำคัญใน SGR ของหอยเป๋าฮื้อที่ 20 ° C, หอยเป๋าฮื้อบริโภคอาหารน้อยลงและมีแนวโน้มที่ดีขึ้น FCR แต่ยังมีอย่างมีนัยนัยสำคัญต่ำกว่า PER เป็นสัตว์ที่ได้รับการเลี้ยงดูเพิ่มระดับโปรตีน ดังนั้นเราขอแนะนำว่ามันอาจ Bene ไฟทางการสำหรับหอยเป๋าฮื้อ greenlip ที่จะเปลี่ยนเป็นอาหารที่มี 34.7% CP (26.7% โปรตีนที่ย่อย) ที่ครั้งหนึ่งเคยอุณหภูมิของน้ำถึง 20 ° C.The คำแนะนำโปรตีนที่นำเสนอในการศึกษาครั้งนี้ได้มาใช้ greenlip หอยเป๋าฮื้อ ที่ได้รับการคัดเลือกสำหรับการเจริญเติบโตและความอยู่รอดที่อุณหภูมิน้ำในช่วงฤดูร้อนที่สูงขึ้นเช่นผู้ที่มีประสบการณ์ในน่านน้ำออสเตรเลียใต้และอ่าว Port Phillip วิกตอเรีย มันอาจจะเป็นประโยชน์ทางการสายเพื่อสลับไปยังอาหารที่มีโปรตีนสูงที่อุณหภูมิต่ำกว่าในพื้นที่ที่มีหอยเป๋าฮื้อได้รับการคัดเลือกจะเติบโตที่ลดอุณหภูมิของน้ำเช่นแทสมาเนียและชายฝั่งวิกตอเรีย นอกจากนี้การวิจัยเพื่อตรวจสอบอุณหภูมิของน้ำที่เหมาะสมเพื่อสลับไปยังอาหารที่มีโปรตีนสูงขึ้นในแทสมาเนียและชายฝั่งวิคตอเรียอาจจะต้องปรับแต่ง fi ภาคตะวันออกเฉียงเหนือในฟาร์มให้อาหาร practices.The ศึกษาในปัจจุบันและ Providea ความเข้าใจที่ชัดเจนมากขึ้นของความต้องการโปรตีนสำหรับ 6 เดือน, 1 . yearand 2 ปีหอยเป๋าฮื้อ greenlip
เก่าที่ช่วงของอุณหภูมิของน้ำที่เกี่ยวข้องคำนิยมผู้เขียนอยากจะขอขอบคุณเป๋าฮื้อสมาคมเกษตรกรผู้ปลูกออสเตรเลียออสเตรเลียอาหารทะเลสหกรณ์ศูนย์วิจัย
(โครงการ 2010/736: การพัฒนาสูตรอาหารสำหรับเพาะเลี้ยงหอยเป๋าฮื้อ) ที่ การวิจัยและพัฒนาประมง Corporation และนวัตกรรมทางทะเลทางตอนใต้ของประเทศออสเตรเลียที่ให้การสนับสนุนทางการเงินของพวกเขา นอกจากนี้เรายังขอขอบคุณฟีดโจเอลสแคนล่อนของ Aqua ออสเตรเลียคิม Heidenreich และดร. ทอมคู้ตของคาบสมุทรแอร์ Aquafeeds และดร. ริส Hauler ดร. แมทธิวและ Bransden Skretting ของออสเตรเลียสำหรับการป้อนข้อมูลของพวกเขาในสูตรอาหาร นอกจากนี้เรายังขอขอบคุณเรย์มอนด์ Cultura ของ Sadri วิทยาศาสตร์ทางน้ำ, การทดลองเลี้ยงเซียนหุ้น Extrusion ศูนย์สำหรับการผลิตอาหารทดลอง ขอบคุณไปยังนางสาวเอลิเซ่ Schaefer นางสาว Hanru วังนางสาวจอร์เจียเมอร์เซอร์นายเบร็ทมีเหตุมีผลและนางสาวกฤษณะกะหรี่-Lee สำหรับความช่วยเหลือด้านเทคนิค นาย Bansemer ถือทุนการศึกษาอาหารทะเลสหกรณ์ศูนย์วิจัยออสเตรเลีย (2011/251) ผู้เขียนได้โดยเริ่มต้นยังต้องการที่จะรับทราบการสนับสนุนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สูตรอาหารที่เป็นประโยชน์ ซึ่งยังใช้ในการศึกษา มีการคอรัปชั่น จำกัด ห้องจัดการกำหนดเพื่อเพิ่มระดับของคาร์โบไฮเดรตที่ย่อย . การใช้ในการศึกษาในระดับปัจจุบันที่ greenlip หอยเป๋าฮื้อ , เช่น , ยัง เป็นแหล่ง จำกัด ของพลังงาน มันคงจะดีถ่ายทอดหัวใจไปการศึกษาในอนาคตเพื่อศึกษาส่วนผสมอาหารใหม่เช่น ( แห้ง โดยพิจารณาให้คาร์โบไฮเดรต องค์ประกอบ และ การย่อยคาร์โบไฮเดรต เพื่อให้ได้โปรตีน ที่มีผลต่อ นี้อาจนำไปสู่การปรับปรุงต่อไป เพื่อการเจริญเติบโต และการลดต้นทุนค่าอาหาร . อาหารทดสอบสูตรที่มีการป้อนข้อมูลจากทั้งหมดของออสเตรเลียหอยเป๋าฮื้อเชิงพาณิชย์ ผู้ผลิตอาหารสัตว์ และถูกออกแบบมาเพื่อ isoenergentic ,ในขณะที่การรักษาที่ดีที่สุดดิบไขมันระดับ ~ 3.6% สำหรับ greenlip เป๋าฮื้อ ( . เนื่องจากโดยธรรมชาติของอาหารไขมันอื่น ๆแหล่งโปรตีน น้ำมันจึงลดลงตามระดับภาษาอังกฤษระดับโปรตีนเพิ่มขึ้น น้ำมันปลาและน้ำมันในอาหารจึง sh sh จึงมีความยาว n-3 กรดไขมันไม่อิ่มตัว ( LC การให้กรดไขมัน n-3 PUFA ) : eicosapentaenoic acid ( 20:5n-3 , EPA ) , docosapentaenoic acid ( 22 :5n-3 ดีพีเอ ) และ docosahexaenoic acid ( 22:6n-3 , DHA ) LC การให้กรดไขมัน n-3 PUFA เป็นสิ่งสำคัญสำหรับโครงสร้างเยื่อเซลล์และฟังก์ชั่นการควบคุมและการควบคุมเซลล์ และหลาย ๆด้านของสรีรวิทยาของสัตว์ LC กรดไขมัน n-3 PUFA Pro จึงเลสของปลาแซลมอนน้ำมันปลาแซลมอนอาหารจึงอาจใช้ในการศึกษาปัจจุบันไม่ได้วิเคราะห์ อย่างไรก็ตามใช้วิเคราะห์ระดับไขมันปลาแซลมอนดิบจึง SH อาหารแซลมอนและน้ำมันจึง SH ( 16 และ 100% ตามลำดับ ตาราง 2 ) และระดับของกรดไขมันปลาแซลมอนแอตแลนติกผลพลอยได้ ( นิโคล et al . , 2002 ) , EPA , DHA DPA ∑ LC , n-3 PUFA และคำนวณเป็นค่าระดับ 36 เปอร์เซ็นต์และโปรตีน อาหาร และ 0.071,0.023, 0.108 0.202 ตามลำดับมีคอนfl icting รายงานในวรรณคดีที่เกี่ยวข้องกับ LC n-3 PUFA ความต้องการของหอยเป๋าฮื้อ แนะนำ EPA และ DHA ของความต้องการ greenlip หอยเป๋าฮื้อเป็น 0.3 % ของอาหาร , โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เย็น อุณหภูมิน้ำ ซึ่งจะแสดงให้เห็นว่า 36% CP Diet ในการศึกษาปัจจุบันได้ LC n-3 PUFA เดอ จึง cient . อย่างไรก็ตาม ยังพบว่า การเติบโตสูงสุดจะได้รับไม่มีส่วนของน้ำมันจึงดวลจุดโทษ เมื่ออาหารมื้อจึงอาจรวมมากกว่า 8 % ( จึงอาจ meallipid ระดับ 8% ; EPA = 0.014 ; DPA = 0.002 ; DHA = 0.011 ; ∑ LC n-3 PUFA = 0.026 % ) ซึ่งอยู่ไกลเกินในอาหารทั้งหมดที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบัน นอกจากนี้ การแสดงออกของยีน desaturase elongase Δ - 6 และ 2 และการสะสมของ LC n-3 PUFA ) ในลูกผสมเป๋าฮื้อ ( h.laevigata × hรูบร้า ) แสดงให้เห็นว่ามันเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดไฮบริดสามารถ desaturate และโซ่ยาว precursor กรดไลโนเลนิก ( 18:3n-3 ALA EPA และ DHA , ) . ในการศึกษาปัจจุบัน ไขมันของปลาป่นและลูปิน และน้อยกว่าขอบเขตตัวทำละลายสกัดถั่วเหลือง สารตั้งต้นที่มีระดับปานกลางของเอ๋ และอาจเสริมอาหาร LC n-3 PUFA . นอกจากนี้รายงานว่าถ้าเอ๋เป็นปัจจุบันในอาหาร , การเจริญเติบโตของหอยเป๋าฮื้อ ( H . tuberculata ) จะไม่บุกรุก หลังจาก 200 วันเมื่อเทียบกับการควบคุมสัตว์ที่ได้รับจึง SH น้ำมันอาหาร ตลอดการศึกษาไม่ปรากฏอาการโรคเบื้องต้น แต่จำนวนต่ำของ mortalities ลดลง ซึ่งเมื่อเทียบกับเครื่องเชิงพาณิชย์ ดังนั้นในระหว่างรูทีนถัง ขั้นตอนการเก็บเกี่ยวถุงน่อง อย่างไรก็ตามsigni จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อสูงกว่าที่ 14 ° C ( + mortalities % ) เมื่อเทียบกับ 17 ° C ( 2.09 % ) และ 20 ° C ( 2.43 % ) พบว่า หิน et al . ( 2013 ) โดยสังเกต signi จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อสูงกว่าที่ 14 ° C ( mortalities 6.45 % ) กว่า 18 ° C ( 1.25% ) or22 ° C ( 1.25% ) ในทางตรงกันข้ามอัตราการตายในช่วงฤดูร้อนเป็นปัญหาหลักของเกษตรกรในภาคใต้ เป๋าฮื้อออสเตรเลียในช่วงฤดูร้อน อุณหภูมิน้ำสูง ( n22 ° C ) ที่อัตราการสแกนได้ถึง 50 เปอร์เซ็นต์ ปานกลาง แต่ signi จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ mortalities สูงต่ำ อุณหภูมิน้ำที่พบในการศึกษาในปัจจุบันอาจจะมองข้ามได้ง่ายในฟาร์ม เป็นจำนวนเงินที่สูงขึ้นของ " เดินออกไป " ในช่วงเวลาที่มืดโดยเฉพาะหลังจากการตรวจสอบน้ำหนักรายเดือน , เกิดขึ้นที่ 14 ° C เมื่อเทียบกับ 17 และ 20 องศา สัตว์เหล่านี้มักจะพบยังมีชีวิตอยู่ และส่งกลับไปยังถังของตนทันที " เดินออกไป " ถูกพบใน
h.midaewhenheldat12 – 20 ° C , buttheydonotseemtobewatertemperaturerelated ( บริทซ์ et al . , 1997 )เหตุผลที่ " เดินออกไป " และ mortalities 14 ° C สูงกว่าที่สมควรได้รับการสอบสวนเพิ่มเติมเพราะอาจถูกมองข้ามอยู่ในฟาร์ม โดยสรุปการศึกษานี้เพื่อเพิ่มความรู้ของความต้องการทางโภชนาการของ greenlip หอยเป๋าฮื้อตลอดวงจรการผลิต โดยศึกษาระดับโปรตีนที่เหมาะสมสำหรับ 6 เดือนเก่าหลังหย่านม greenlip หอยเป๋าฮื้อที่อุณหภูมิน้ำที่แม่นยำมากขึ้น เมื่อพิจารณาอัตราการใช้เมล็ดอาหาร , สะสมโปรตีน ไม่มีความดีจึง TS เลี้ยงหอยเป๋าฮื้ออายุ 6 เดือน greenlip โปรตีนสูง diets ที่ 14 หรือ 17 องศา c.therefore , ระดับโปรตีน commendadietary 29 เปอร์เซ็นต์ CP ( 21.9 % ที่ย่อยโปรตีน ) กับระดับพลังงานย่อยของ 12.5 กก. − 1 ที่ 14 และเอ็มเจ 17 ° Cซึ่งเป็นข้อเสนอแนะขั้นต่ำสำหรับ 1 ปีเก่า greenlip หอยเป๋าฮื้อ โดยหิน et al . ( 2013 ) แต่ต้องระวังเมื่อเปรียบเทียบระหว่างการศึกษาที่แตกต่างกันขนาดสัตว์ อุณหภูมิน้ำที่ใช้หิน et al . ( 2013 ) ก่อนหน้านี้แนะนำระดับโปรตีนของ 34.7 % CP ( 26.7% ย่อยโปรตีน ) ขนาดใหญ่ 1 ปีเก่า greenlip หอยเป๋าฮื้อที่ 22 องศา ในการศึกษาปัจจุบันแม้ว่าอาหาร โปรตีน ไม่มี signi จึงไม่มีผลต่อ SGR หอยเป๋าฮื้อที่ 20 ° C , เป๋าฮื้อสามารถกินอาหารได้น้อยลง และมีแนวโน้มการเปลี่ยน แต่ยัง signi จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อลดต่อ เป็นสัตว์เลี้ยง เพิ่มระดับโปรตีนในอาหารดังนั้นเราจึงแนะนำว่ามันอาจจะดีสำหรับ greenlip จึง่เป๋าฮื้อจะเปลี่ยนเป็นอาหารผสม 34.7 % CP ( 267 % โปรตีนจาก ) เมื่ออุณหภูมิน้ำถึง 20 องศา c . ใยอาหาร โปรตีน มีข้อเสนอแนะ ในการศึกษานี้ได้ใช้ greenlip หอยเป๋าฮื้อที่ได้รับเลือกสำหรับการเจริญเติบโตและอัตรารอดสูงกว่าในฤดูร้อน อุณหภูมิน้ำ เช่น ผู้ที่มีประสบการณ์ในออสเตรเลียใต้น้ำ และพอร์ตฟิลลิปเบย์ , วิคตอเรียมันอาจจะดีจึง่เพื่อสลับไปยังอาหารโปรตีนสูงที่อุณหภูมิต่ำในพื้นที่ที่หอยเป๋าฮื้อได้รับเลือกให้เติบโตในอุณหภูมิของน้ำต่ำกว่า เช่น แทสมาเนียและวิคตอเรีย ชายฝั่ง การวิจัยเพื่อหาอุณหภูมิน้ำที่เหมาะสมเพื่อสลับไปยังอาหารโปรตีนสูงในแทสมาเนียและวิคตอเรียชายฝั่งอาจจะต้องปรับแต่งในฟาร์มเลี้ยงจึงไม่ปฏิบัติการศึกษาในปัจจุบันและ providea ความเข้าใจที่ชัดเจนมากของความต้องการโปรตีนสำหรับอย่างต่อเนื่อง 1-yearand อายุ 2 ปี greenlip หอยเป๋าฮื้อที่ช่วงอุณหภูมิของน้ำที่เกี่ยวข้อง ขอบคุณ

ผู้เขียนขอขอบคุณสมาคมชาวสวนเป๋าฮื้อออสเตรเลีย ออสเตรเลีย อาหารทะเล สหกรณ์ศูนย์วิจัย ( โครงการ 2010 / 736 : การพัฒนาสูตรอาหารสำหรับเพาะเลี้ยงหอยเป๋าฮื้อ )ประมงการวิจัยและ บริษัท พัฒนาและนวัตกรรมที่นาวิกโยธินภาคใต้ออสเตรเลียของพวกเขาจึง nancial สนับสนุน นอกจากนี้เรายังขอขอบคุณโจสแกลลอนของอาหารสัตว์น้ำออสเตรเลีย คิม และ ดร. ทอม heidenreich คู้ตของคาบสมุทรแอร์ aquafeeds และดร. ริส และ ดร. แมทธิว bransden hauler ของ skretting ออสเตรเลียสำหรับการป้อนข้อมูลลงในอาหารสูตร .นอกจากนี้เรายังขอขอบคุณเรย์มอนด์ cultura ใน Sadri วาริชศาสตร์ , หุ้นอาหาร Australasian ทดลองรีดศูนย์สำหรับการผลิตของอาหารทดลอง ยังขอบคุณคุณเอลีส เชเฟอร์ คุณ hanru วัง มิสจอร์เจียเมอร์อเบรท แลง และนางสาวกฤษณะอีกะหรี่ สำหรับความช่วยเหลือด้านเทคนิค นาย bansemer ถือออสเตรเลีย อาหารทะเล สหกรณ์ศูนย์วิจัยทุนการศึกษา ( 2011 / 251 )ผู้เขียนยังต้องการรับการสนับสนุนนี้
.