Non-reducing sugars, such as sucros

Non-reducing sugars, such as sucrose, have also been shown to inhibit carotenoid oxidation. A number of mechanisms have been proposed to account for the ability of sucrose to increase the chemical stability of astaxanthin in nanodispersions. Sucrose decreases the concentration of oxygen dissolved in the aqueous phase and increases the viscosity of the aqueous phase, leading to a decrease in the diffusion of reactive species to the droplet surface and acting as a free radical scavenger. However, reducing sugars have been shown to promote oxidation in aqueous colloidal dispersions (Huang, Kakuda, & Cui, 2001). The origin of this pro-oxidative effect is the ability of reducing sugars to reduce transition metal ions to their most active state. Any other type of food component that can act as a reducing agent for transition metals may also be effective at promoting oxidation (McClements & Decker, 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำตาลไม่ลด เช่นซูโครส ได้รับการแสดงเพื่อยับยั้งออกซิเดชั่นแคยัง จำนวนของกลไกที่ได้รับการเสนอบัญชีสำหรับความสามารถของซูโครสเพื่อเพิ่มความเสถียรทางเคมีของ astaxanthin ใน nanodispersions น้ำตาลซูโครสความเข้มข้นของออกซิเจนที่ละลายในสารละลายที่ลดลง และเพิ่มความหนืดของการอควี นำไปสู่การลดลงของการแพร่พันธุ์ปฏิกิริยาผิวหยด และเป็น scavenger อนุมูลอิสระ อย่างไรก็ตาม การลดน้ำตาลได้รับการแสดงเพื่อส่งเสริมการเกิดออกซิเดชันใน colloidal dispersions อควี (Huang, Kakuda และ Cui, 2001) มาของผลกระทบนี้โปออกซิเดชันคือ ความสามารถในการลดน้ำตาลลดไอออนโลหะเปลี่ยนไปเป็นสถานะใช้งานอยู่มากที่สุด การประกอบอาหารที่สามารถทำหน้าที่เป็นตัวแทนลดเปลี่ยนโลหะ ชนิดอื่น ๆ อาจมีประสิทธิภาพในการส่งเสริมการเกิดออกซิเดชัน (McClements & ชั้น 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลดน้ำตาลไม่เช่นซูโครสยังได้รับการแสดงเพื่อยับยั้งการเกิดออกซิเดชัน carotenoid จำนวนของกลไกที่ได้รับการเสนอไปยังบัญชีสำหรับความสามารถของน้ำตาลเพื่อเพิ่มความมั่นคงทางเคมีของ astaxanthin ใน nanodispersions ซูโครสลดลงความเข้มข้นของออกซิเจนที่ละลายในเฟสน้ำและเพิ่มความหนืดของเฟสน้ำที่นำไปสู่​​การลดลงของการแพร่กระจายของสายพันธุ์ปฏิกิริยากับพื้นผิวของหยดและทำหน้าที่เป็นคนเก็บขยะอนุมูลอิสระ อย่างไรก็ตามการลดน้ำตาลได้รับการแสดงเพื่อส่งเสริมการเกิดออกซิเดชันในน้ำกระจายคอลลอยด์ (หวางคะกุดะและ Cui, 2001) ที่มาของเรื่องนี้มีผลบังคับใช้โปรออกซิเดชันคือความสามารถในการลดน้ำตาลเพื่อลดไอออนของโลหะการเปลี่ยนแปลงไปสู่​​สภาพที่ใช้งานมากที่สุด ใด ๆ ชนิดอื่น ๆ ของส่วนประกอบอาหารที่สามารถทำหน้าที่เป็นตัวแทนการลดโลหะการเปลี่ยนแปลงก็อาจจะมีประสิทธิภาพในการส่งเสริมการเกิดออกซิเดชัน (McClements & Decker, 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ลดน้ำตาลเช่นซูโครส , นอกจากนี้ยังมีการแสดงเพื่อยับยั้งในการเกิดออกซิเดชัน จำนวนของกลไกได้รับการเสนอบัญชีสำหรับความสามารถของซูโครสเพื่อเพิ่มเสถียรภาพทางเคมีของแอสตาแซนธินใน nanodispersions . ซูโครสลดลงความเข้มข้นของออกซิเจนละลายในน้ำเพิ่มความหนืดของเฟสและเฟสน้ำ ทำให้เกิดการลดลงในการกระจายของปฏิกิริยาชนิดแสงที่ผิวและทำหน้าที่เป็นสารอนุมูลอิสระกินของเน่า อย่างไรก็ตาม การลดน้ำตาลได้ถูกแสดงเพื่อส่งเสริมการออกซิเดชันในสารละลายคอลลอยด์ dispersions ( หวง Kakuda , & j , 2001 ) ที่มาของผลโปรเกิด ความสามารถในการ ลดน้ำตาล ลดปริมาณโลหะที่เปลี่ยนสถานะที่ใช้งานมากที่สุดของพวกเขา ชนิดอื่น ๆของอาหาร ส่วนประกอบที่สามารถทำหน้าที่เป็นตัวแทนเพื่อลดการเปลี่ยนโลหะนอกจากนี้ยังอาจจะมีประสิทธิภาพในการส่งเสริมการออกซิเดชัน ( mcclements & Decker , 2000 )