2. Materials and Methods 2.1. Local

2. Materials and Methods
2.1. Locale of the research
Sundarban forms the southern part of the Gangetic delta between the Hooghly River in the west in India and the Meghna River in the east in Bangladesh. It is a system of islands formed by deposition of silt and sand where the River Ganga meets the Bay of Bengal. It spreads over an area of 20,400 km2 of which two-third belongs to Bangladesh, and one-third belongs to India spreading over North and South 24 Parganas District of West Bengal State. There are 102 islands in Indian part of Sundarban which are crisscrossed by innumerable canals, creeks and tributaries of which 54 islands have human habitation encompassing 19 Development Blocks (13 under South 24 Parganas and 6 under North 24 Parganas District). Sundarban constitutes a special forest eco-system known as mangrove eco-system found at the coastal areas of the tropical and subtropical regions of the world. Extremely poor communication, transportation and conveyance facilities make the region almost inaccessible during the rainy season. Maintenance and strengthening of embankments are the basic requirements for supporting the lives of this deltaic region. Field research was carried out in four villages selected on the basis of location, livelihood and backwardness. Selected villages were Samser Nagar, Jemspur, Bagulakhali and Moukhali. Samser Nagar (Kalitala Gram Panchayat, Hingalganj Block, North 24 Parganas District) is situated at Indo-Bangladesh border beside the Kalindi River on the fringe of Sundarban Reserve Forest. Jemspur (Laheripur Gram Panchayat, Gosaba Block, South 24 Parganas District) too is a forest-fringe village. Inhabitants of these two villages depended heavily on forest and river for their livelihood. On the other hand, Bagulakhali (Chunakhali Gram Panchayat, Basanti Block, South 24 Parganas District) and Moukhali (Tambuldaha-1 Gram Panchayat, Canning-2 Block, South 24 Parganas District) are non-forest fringe villages, hence no direct dependence on forest for their livelihood. Among the study villages, Bagulakhali was most well connected with urban area especially Kolkata, and Samser Nagar was most interior village with least connectivity with urban area (Das, 2005). Villagers in the study villages were engaged in the production of cattle (desi), buffalo (swamp), sheep (Garole), goat (Black Bengal), pig (desi), duck (desi, Muscuovy), chicken (Rhode Island Red, Ranchi, desi) and goose (white and grey). Livestock was asset for the villagers. Cattle and buffalo were reared mainly to perform various agricultural operations. Sheep, goat, pig, duck, chicken and goose rearing mainly served the purpose of savings, small cash needs and family food requirements. A combination of cattle, goat, duck and chicken was a common herd composition across the class, caste and religion (Das, 2005). Cattle were hardy, but yielded poor as they were raised mainly on grazing in the harvested field and paddy straw in stall with little or no external input (Das, 2005; Das and Tripathi, 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. วัสดุและวิธีการ 2.1 การตั้งของการวิจัย Sundarban forms the southern part of the Gangetic delta between the Hooghly River in the west in India and the Meghna River in the east in Bangladesh. It is a system of islands formed by deposition of silt and sand where the River Ganga meets the Bay of Bengal. It spreads over an area of 20,400 km2 of which two-third belongs to Bangladesh, and one-third belongs to India spreading over North and South 24 Parganas District of West Bengal State. There are 102 islands in Indian part of Sundarban which are crisscrossed by innumerable canals, creeks and tributaries of which 54 islands have human habitation encompassing 19 Development Blocks (13 under South 24 Parganas and 6 under North 24 Parganas District). Sundarban constitutes a special forest eco-system known as mangrove eco-system found at the coastal areas of the tropical and subtropical regions of the world. Extremely poor communication, transportation and conveyance facilities make the region almost inaccessible during the rainy season. Maintenance and strengthening of embankments are the basic requirements for supporting the lives of this deltaic region. Field research was carried out in four villages selected on the basis of location, livelihood and backwardness. Selected villages were Samser Nagar, Jemspur, Bagulakhali and Moukhali. Samser Nagar (Kalitala Gram Panchayat, Hingalganj Block, North 24 Parganas District) is situated at Indo-Bangladesh border beside the Kalindi River on the fringe of Sundarban Reserve Forest. Jemspur (Laheripur Gram Panchayat, Gosaba Block, South 24 Parganas District) too is a forest-fringe village. Inhabitants of these two villages depended heavily on forest and river for their livelihood. On the other hand, Bagulakhali (Chunakhali Gram Panchayat, Basanti Block, South 24 Parganas District) and Moukhali (Tambuldaha-1 Gram Panchayat, Canning-2 Block, South 24 Parganas District) are non-forest fringe villages, hence no direct dependence on forest for their livelihood. Among the study villages, Bagulakhali was most well connected with urban area especially Kolkata, and Samser Nagar was most interior village with least connectivity with urban area (Das, 2005). Villagers in the study villages were engaged in the production of cattle (desi), buffalo (swamp), sheep (Garole), goat (Black Bengal), pig (desi), duck (desi, Muscuovy), chicken (Rhode Island Red, Ranchi, desi) and goose (white and grey). Livestock was asset for the villagers. Cattle and buffalo were reared mainly to perform various agricultural operations. Sheep, goat, pig, duck, chicken and goose rearing mainly served the purpose of savings, small cash needs and family food requirements. A combination of cattle, goat, duck and chicken was a common herd composition across the class, caste and religion (Das, 2005). Cattle were hardy, but yielded poor as they were raised mainly on grazing in the harvested field and paddy straw in stall with little or no external input (Das, 2005; Das and Tripathi, 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. วัสดุและวิธีการ
2.1 สถานที่เกิดเหตุของการวิจัย
Sundarban รูปแบบทางตอนใต้ของ Gangetic เดลต้าระหว่างแม่น้ำ Hooghly ในทางทิศตะวันตกในอินเดียและแม่น้ำเมกอยู่ทางทิศตะวันออกในประเทศบังกลาเทศ มันเป็นระบบของหมู่เกาะที่เกิดจากการทับถมของตะกอนและหาดทรายที่แม่น้ำคงคาตรงกับอ่าวเบงกอล มันจะกระจายไปทั่วพื้นที่ 20,400 กิโลเมตร 2 ซึ่งสองในสามเป็นของบังคลาเทศและเป็นหนึ่งในสามเป็นของอินเดียแผ่กระจายไปทั่วภาคเหนือและภาคใต้ 24 Parganas ตำบลของรัฐเบงกอลตะวันตก มี 102 หมู่เกาะในส่วนของอินเดีย Sundarban ซึ่งเต็มไปด้วยคลองมีนับไม่ถ้วนลำห้วยและลำน้ำสาขาที่ 54 เกาะที่มีมนุษย์อาศัยอยู่ครอบคลุม 19 บล็อกการพัฒนา (13 ภายใต้ใต้ 24 Parganas และ 6 ภายใต้ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ 24 Parganas อำเภอ) Sundarban ถือว่าเป็นระบบนิเวศป่าไม้พิเศษที่เรียกว่าป่าชายเลนระบบนิเวศที่พบในพื้นที่ชายฝั่งทะเลของภูมิภาคเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของโลก การสื่อสารที่ไม่ดีอย่างยิ่งการขนส่งและสถานที่ยานพาหนะให้พื้นที่เกือบไม่สามารถเข้าถึงได้ในช่วงฤดูฝน การบำรุงรักษาและเสริมสร้างความเข้มแข็งของเขื่อนเป็นความต้องการขั้นพื้นฐานสำหรับการสนับสนุนชีวิตของภูมิภาค deltaic นี้ การวิจัยภาคสนามได้รับการดำเนินการในหมู่บ้านสี่เลือกบนพื้นฐานของสถานที่ทำมาหากินและล้าหลัง หมู่บ้านที่เลือกไว้เป็น Samser ปติ Jemspur, Bagulakhali และ Moukhali Samser ปติ (Kalitala กรัม Panchayat บล็อก Hingalganj เหนือ 24 Parganas อำเภอ) ตั้งอยู่ที่ชายแดนอินโดบังคลาเทศข้างแม่น้ำ Kalindi บนขอบของ Sundarban ป่าสงวน Jemspur (Laheripur กรัม Panchayat บล็อก Gosaba ใต้ 24 Parganas อำเภอ) ก็เป็นหมู่บ้านป่าชายขอบ คนที่อาศัยอยู่ของทั้งสองหมู่บ้านขึ้นอย่างมากในป่าและแม่น้ำสำหรับการดำรงชีวิตของพวกเขา ในทางตรงกันข้าม, Bagulakhali (Chunakhali กรัม Panchayat บล็อก Basanti ใต้ 24 Parganas อำเภอ) และ Moukhali (Tambuldaha-1 กรัม Panchayat, กระป๋อง-2 บล็อกใต้ 24 Parganas อำเภอ) จะไม่ป่าหมู่บ้านขอบจึงไม่มีการพึ่งพาโดยตรงต่อ ป่าสำหรับการดำรงชีวิตของพวกเขา ท่ามกลางหมู่บ้านการศึกษา Bagulakhali ถูกเชื่อมต่อกันดีที่สุดมีพื้นที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองโกลกาตาและ Samser ปติเป็นหมู่บ้านส่วนใหญ่ภายในมีการเชื่อมต่อน้อยกับเขตเมือง (ดา 2005) ชาวบ้านในหมู่บ้านการศึกษาได้มีส่วนร่วมในการผลิตของวัว (Desi) ควาย (ท่วม) แกะ (Garole) แพะ (สีดำเบงกอล) หมู (Desi) เป็ด (Desi, Muscuovy) ไก่ (Rhode Island แดง จี Desi) และห่าน (สีขาวและสีเทา) ปศุสัตว์เป็นสินทรัพย์สำหรับชาวบ้าน วัวและควายที่ถูกเลี้ยงเป็นหลักในการดำเนินการทางการเกษตรหลายชนิด แกะแพะหมูเป็ดไก่และห่านที่เลี้ยงส่วนใหญ่ทำหน้าที่วัตถุประสงค์ของการออมที่ต้องการเงินสดขนาดเล็กและความต้องการอาหารของครอบครัว การรวมกันของวัวแพะเป็ดและไก่เป็นองค์ประกอบฝูงร่วมกันข้ามชั้นวรรณะและศาสนา (ดา 2005) วัวถูกบึกบึน แต่ให้ผลไม่ดีเท่าที่พวกเขาถูกยกขึ้นส่วนใหญ่ในการแทะเล็มในทุ่งนาที่เก็บเกี่ยวและฟางข้าวในคอกที่มีน้อยหรือไม่มีสัญญาณจากภายนอก (ดา 2005; ดาและ Tripathi 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . วัสดุและวิธีการ
2.1 . ตำแหน่งที่ตั้งของซันดาร์บานวิจัย
แบบฟอร์ม ภาคใต้ของกานเจติกเดลต้าระหว่างแม่น้ำ Hooghly ในตะวันตกในอินเดียและนกอินทรีแถบปีกแดงแม่น้ำทางทิศตะวันออกในบังคลาเทศ มันเป็นระบบของเกาะที่เกิดจากการทับถมของตะกอนและทรายที่แม่น้ำ Ganga ตรงอ่าวเบงกอล มันแพร่กระจายไปทั่วพื้นที่ของ , 400 ตารางกิโลเมตร ซึ่งสองในสามของบังคลาเทศและเป็นหนึ่งในสามเป็นของอินเดียแผ่กระจายไปทั่วเหนือและทางใต้ของรัฐ 24 parganas เวสต์เบงกอล มี 102 เกาะในส่วนของ Sundarban ซึ่งทับด้วยคลองนับไม่ถ้วนอินเดีย , ลำธารและแควที่ 54 เกาะมีมนุษย์อาศัยครอบคลุม 19 การพัฒนาบล็อก ( 13 ภายใต้ใต้ 24 parganas ต่ำกว่า 24 parganas เหนือตำบล )ซันดาร์บานถือว่าพิเศษป่าโค ระบบที่เรียกว่า ระบบนิเวศป่าชายเลน พบในพื้นที่ชายฝั่งทะเลของภูมิภาคเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของโลก การสื่อสารยากจนข้นแค้น การขนส่งและการขนส่งเครื่องทำให้พื้นที่เกือบจะไม่สามารถเข้าถึงได้ในช่วงฤดูฝนการบำรุงรักษาและการเพิ่มของเขื่อนมีความต้องการพื้นฐานเพื่อสนับสนุนชีวิตของภูมิภาคนี้ deltaic . การศึกษาครั้งนี้ได้ดำเนินการใน 4 หมู่บ้านที่เลือกบนพื้นฐานของสถานที่ วิถีชีวิต และการกลับไปกลับมา หมู่บ้านมี samser Nagar , jemspur bagulakhali moukhali , และ . samser Nagar ( kalitala กรัม Panchayat hingalganj , บล็อก24 parganas เหนือตำบล ) ตั้งอยู่ที่อินโดบังคลาเทศขอบข้างกัลลินดิแม่น้ำบนขอบของ Sundarban สงวนป่า jemspur ( laheripur กรัม Panchayat gosaba , บล็อก , ใต้ 24 parganas ตำบล ) ด้วยเป็นป่าใกล้หมู่บ้าน ชาวเมืองทั้งสองหมู่บ้าน depended หนักในป่าและแม่น้ำเพื่อชีวิตของพวกเขา บนมืออื่น ๆ , bagulakhali ( Panchayat chunakhali กรัม ,บาซันติบล็อกใต้ 24 parganas ตำบล ) และ moukhali ( tambuldaha-1 กรัม Panchayat canning-2 , บล็อก , ใต้ 24 parganas ตำบล ) ไม่ใช่หมู่บ้านชายขอบป่าจึงไม่ตรงการพึ่งพาป่าเพื่อชีวิตของพวกเขา ระหว่างการศึกษา หมู่บ้าน bagulakhali มากเชื่อมต่อกับพื้นที่เมืองโดยเฉพาะอย่างยิ่งในโกลกาตาและ samser Nagar เป็นหมู่บ้านที่มีการเชื่อมต่ออย่างน้อยที่สุดภายในพื้นที่ ( Das , 2005 ) ชาวบ้านในการศึกษาหมู่บ้านหมั้นในการผลิตของโค ( เนย ) , ควาย ( บึง ) แกะ ( garole ) , แพะดำ ( เบงกอล ) , หมู ( เดซี่ ) เป็ด ( Desi muscuovy , ) , ไก่ ( โรดไอแลนด์แดง , Ranchi , Desi ) และห่าน ( สีขาวและสีเทา ) ปศุสัตว์เป็นสินทรัพย์สำหรับชาวบ้านโคและกระบือที่เลี้ยงส่วนใหญ่มีการดําเนินการเกษตรต่าง ๆ แกะ แพะ หมู เป็ด ไก่ ห่าน วัตถุประสงค์ของการออมและเลี้ยงส่วนใหญ่ให้บริการความต้องการเงินสดขนาดเล็กและความต้องการอาหารของครอบครัว การรวมกันของโค กระบือ แพะ เป็ด และไก่เป็นฝูงทั่วไปองค์ประกอบข้ามชนชั้นวรรณะและศาสนา ( Das , 2005 ) วัวถูกทรหดแต่ให้ผลไม่ดีเช่นที่พวกเขาถูกยกเป็นทุ่งเลี้ยงสัตว์ในฟิลด์ และเก็บเกี่ยวข้าวเปลือกฟางในคอกที่มีน้อยหรือไม่มีสัญญาณภายนอก ( Das , 2005 ; ดาส และ ทริปาธิ , 2008 )