After I was carried away, they chec

After I was carried away, they checked my condition at the house.

The ancestors were able to confirm that to some extent.

I imagined Novem’s flustered state. When we were young, she was much less reliable than she is now.

“Also, when you say save, specifically, what would I be doing?”

It looked like the First Generation was waiting for me to say that.

『The truth is, the ones who stole the treasure are a bandit troupe. They’re living in an abandoned mine somewhere around the city of Dalien. So you’ll sneak in and regain the treasured 『Gem』 before returning. Think you can handle it?』

He kept glaring at me as if to tell me to do it, but the Second and the rest of them were opposed.

『Impossible. A bandit troupe, you say? Even that Zelphy adventurer girl would be in a pinch there. And wait, there’s too little information, so it’s too dangerous.』

The Third Generation was of the same opinion.

『I think she should just bring it up with the Knights or Dalien’s soldiers. Also, that’s a matter the lord here should be dealing with himself, right?』

The rest of them said pretty much the same thing.

The Seventh said that my safety was the most important, it seemed.

『In the first place, It’s out of the question to have Lyle dispatch foes at the moment. There’s too much of a limit on his Mana usage, and on top of that, would their party be just Lyle and Zelphy? Even if you bring Novem along, how much of a fighting force does that girl offer?』

The enemy was a troupe, so their numbers were likely to be high.

Against an unknown force, just how large of a number can we muster? There were many uncertain factors, and the ancestors were opposed to it.

『I want to save her! I couldn’t get my feelings across! Also, she’s seeking help from Lyle at the moment… this has to be fate!』

『No, it’s just a misunderstanding.』

As the Fourth Generation said that with resolution, The First Generation fell back into his chair. I did feel sad when looking at him, but if you told me to take out a thief troupe, it was a little troubling.

And wait, the only time I went up against humans was that match with Celes.

I doubt that it would serve as good reference.

But there, the First Generation started muttering to himself.

『Of course. I mean, it’s my blood. Even if you get it to Count status, the contents are still the same.』

Snap… it was like a sound like that resonated through the room.

『No, I’m sorry. I was an idiot for placing expectations on you guys. I just had some light expectations that Lyle over there, who carries some royal blood would take some action or another, but that’s right… when it comes down to it, you’re all just my descendants. You know your caliber.』

On the First’s transparent display, everyone seemed rather irritated.

“Eh, um… e-everyone?”

『… W-we can totally d-do it. There’s just no merit.』

As the fourth said that, the Second agreed.

『Don’t group us together with you. If we get serious, than a mere bandit brigade or two would be annihilated before you know it!』

The Third spoke quietly in an angry voice.

『This guy’s definitely looking down on us. Even like this, I’ve led troops, and crushed plenty a bandit hold myself, you know? The times have changed from when you were around, Founder. 』

The First Generation stirred it up even more.

『No, no, don’t worry about it. In the end, you can’t do anything, right? You guys all say you’ve experienced war, but generally, you just watched from the back, and left it all to your subordinates, right? No, since you’re all nobles, I don’t think that’s bad. If you pushed yourself and stepped out on the front, you’d just trouble the others.

Hearing that, the Fifth glared at him.

『What? We were commanding on the front lines, not that you need to know. And wait, it’s not us, but Lyle that’s going to be fighting them, right? Also I haven’t said a word about him not being able to do it.』

The Sixth Generation was the same.

『It’s quite a novel feeling to be called a coward. But this time, Lyle is going to be the one doing it. Like he is right now, I think it will be difficult. Oh, I never said he wouldn’t be capable of doing it.』

The First added more onto it.

『It’s not my problem, so don’t look so menacing. And wait, so it was true when they said you were weak. Oh my, I’m not talking about you guys, please understand that.』

While saying he wasn’t talking about us, he surveyed us all with a grin.

The Seventh, who had risen from his chair, pointed his finger at the First and spoke.

『Even if we were doing it, you wouldn’t be lending a finger! On top of not cooperating with Lyle, you’ll order him to save others!?』

The First lowered his fist onto the table.

A bang reverberated, silencing everyone.

『If it’s to save that Aria girl, then I’ll lend my all! The Skill I have, and how to use it, I’ll give it all to Lyle! But that’s only if he’d do it, of course!』

Hearing that, the irritated faces of those around returned to normal.

Looking at that scene, I was quite shaken up.

The First was also opening his eyes wide with surprise. And there, the Fourth Generation took the lead.

『Well then, the First Generation will be lending Lyle his assistance. With this, we’ve finally managed to resolve one of our major problems.』

『… Eh?』

The First Generation had been left behind by the conversation. Within that flow, the Third Generation directed a smile at me.

『Isn’t that fabulous, Lyle? With this, you can finally use a Skill.』

“Y-yes… u-um… what was that just now?”

As I inquired about the situation that had just occured, the Fifth offered an explanation with a tired tone.

『No, it’s just that he was trying to provoke us, so we used that to get the First Generation to concede. No matter the case, I doubt he’ll take back what he said just now. And wait, you’re not the sort of wimp who would do something like that, right First Generation?』

『A-a man doesn’t go back on his word!』

After hearing that, everyone stood from their chairs and started off towards their personal rooms.

The Sixth Generation called out to me regarding my future.

『Lyle, when you wake up, make sure to get some information out of Aria. Also, make sure you ask the First about his Skill. Things’ll get busy for you.』

The ancestors returned to their rooms with smiles on their faces.

Only the First and I remained.

“… U-um…?”

『S-so they got me…』

As I looked at him make a truly regretful face, I began to get curious about just what the situation was in reality.

–

–

–

『Then I’ll be giving you a Skill explanation, okay?』

After everyone else returned, I was dragged off to the First Generation’s room.

The room took the form of the estate he lived in. But from my point of view, it was more like a hut.

“Yes. Well, skills are generally one per person, right? How would I put it to use…”

I received an explanation from him.

『It’s originally a single Skill. When it’s sealed in a gem, then Skills that aren’t yours can generally only be used at their basic levels. If you’ve got talent, perhaps it’s possible otherwise. In your case, I’m going to be teaching you.』

While stored in a gem, it was impossible to draw out the performance of the Skill the original wielder was able to wield, apparently.

However, Jewels have different circumstances, it seems.

『You know my Skill, right?』

“I heard it was called Full Over.”

The First Generation’s Skill was, by its pure simplicity, an effective one.

『Ability-wise, it raises your basic abilities by ten to twenty percent. Just think of it as becoming ten to twenty percent stronger.』

“Yes.”

The First Generation told me about his own skill, but with just that, it seems he understood it was impossible for me to take out the Bandit Troupe.

Even if he was rotten, he was once a feudal lord, and he felt that it won’t end prettily.

Even so, he was trying to get his descendant to save the one who was the spitting image of his first love.

『One if its applications is called 【Limit Burst】. It lets you remove your body’s limiter, and strengthens it, umm… it recovers you as you fight.』

“Recovery, is it?”

『Yeah, I don’t know the specifics, but apparently if you go over the limit, and overuse your body, then normally, you’d break yourself.』

As he talked about what was normal, it was as if he was implying he wasn’t normal.

(No, well… I guess he doesn’t look like a normal person, at least.)

The savage-styled First Generation glared at me.

『You were just thinking something strange, weren’t you?』

“N-no, not really!”

『Then I’ll continue the explanation. Pretty much, I’ll be letting you use that enhancement Skill that lets you break your boundaries. However, with your body, what you can stand is probably… about three minutes?』

“Eh? Isn’t that an important point!? Please don’t just vaguely throw out three minutes there!”

A restriction was applied to the Skill’s use.

The reason seemed to be that my body wouldn’t be able to handle it.

『Listen here, if you use this one on yourself, it’ll strengthen you, but if you use it on an injured person, it can speed up their recovery. It’s ‘cause it even strengthens regeneration!』

It really was an amazing Skill.

It was quite simple, but if you thought about it, those were some extraordinary abilities.

『Now try using it, why don’t you?』

“… Um, how?”

And like that, my training under the First started.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากที่ฉันทำไป พวกเขาตรวจสอบเงื่อนไขของฉันที่บ้านบรรพบุรุษสามารถยืนยันว่า ในบางกรณีได้ฉันจินตนาการ Novem ของรัฐเกิดความสับสน เมื่อเราถูกหนุ่ม เธอมีความน่าเชื่อถือมากน้อยกว่าเธอตอนนี้"นอกจากนี้ เมื่อคุณพูดบันทึก โดยเฉพาะ จะฉันจะทำอะไร"มันดูเหมือนรุ่นแรกรอให้ฉันพูดความจริง 『The คือ คนที่ขโมยสมบัติ คณะโจร พวกเขากำลังอยู่ในการละทิ้งเหมืองอยู่รอบ ๆ เมือง Dalien ดังนั้น คุณจะแอบใน และอีก 『Gem』 คระก่อน คิดว่า คุณสามารถจัดการได้หรือไม่ทางการตลาดเขาเก็บแกลริงที่ผมเหมือนจะบอกฉันจะทำ แต่ข้ามที่สองและส่วนเหลือของพวกเขา『Impossible คณะบัณฑิต คุณพูดว่า แม้ว่า Zelphy นักผจญภัยสาวจะหยิกมี และรอ ไม่มีข้อมูลน้อยเกินไป จึงอันตรายเกินไปทางการตลาดรุ่นที่สามมีความเห็นเดียวกัน『I คิดว่า เธอควรเพียงนำค่ากับอัศวิน หรือทหารของ Dalien ยัง ซึ่งเป็นเรื่องพระเจ้าที่นี่ควรจะจัดการกับตัวเอง ขวา? ทางการตลาดส่วนเหลือของพวกเขากล่าวว่า สิ่งเดียวกันสวยมากเจ็ดกล่าวว่า ความปลอดภัยของฉันเป็นสิ่งสำคัญที่สุด เหมือนสถานแรก 『In ได้จากคำถาม มีศัตรู Lyle จัดส่งในขณะนี้ มีมากเกินไปของข้อจำกัดการใช้ Mana ของเขา และด้านบนของที่ พรรคจะเพียง Lyle และ Zelphy ถ้าคุณนำ Novem ตาม จำนวนแรงต่อสู้ไม่ข้อเสนอสาว? ทางการตลาดThe enemy was a troupe, so their numbers were likely to be high.Against an unknown force, just how large of a number can we muster? There were many uncertain factors, and the ancestors were opposed to it.『I want to save her! I couldn’t get my feelings across! Also, she’s seeking help from Lyle at the moment… this has to be fate!』『No, it’s just a misunderstanding.』As the Fourth Generation said that with resolution, The First Generation fell back into his chair. I did feel sad when looking at him, but if you told me to take out a thief troupe, it was a little troubling.And wait, the only time I went up against humans was that match with Celes.I doubt that it would serve as good reference.But there, the First Generation started muttering to himself.『Of course. I mean, it’s my blood. Even if you get it to Count status, the contents are still the same.』Snap… it was like a sound like that resonated through the room.『No, I’m sorry. I was an idiot for placing expectations on you guys. I just had some light expectations that Lyle over there, who carries some royal blood would take some action or another, but that’s right… when it comes down to it, you’re all just my descendants. You know your caliber.』On the First’s transparent display, everyone seemed rather irritated.“Eh, um… e-everyone?”『… W-we can totally d-do it. There’s just no merit.』As the fourth said that, the Second agreed.『Don’t group us together with you. If we get serious, than a mere bandit brigade or two would be annihilated before you know it!』The Third spoke quietly in an angry voice.『This guy’s definitely looking down on us. Even like this, I’ve led troops, and crushed plenty a bandit hold myself, you know? The times have changed from when you were around, Founder. 』The First Generation stirred it up even more.『No, no, don’t worry about it. In the end, you can’t do anything, right? You guys all say you’ve experienced war, but generally, you just watched from the back, and left it all to your subordinates, right? No, since you’re all nobles, I don’t think that’s bad. If you pushed yourself and stepped out on the front, you’d just trouble the others.Hearing that, the Fifth glared at him.『What? We were commanding on the front lines, not that you need to know. And wait, it’s not us, but Lyle that’s going to be fighting them, right? Also I haven’t said a word about him not being able to do it.』The Sixth Generation was the same.『It’s quite a novel feeling to be called a coward. But this time, Lyle is going to be the one doing it. Like he is right now, I think it will be difficult. Oh, I never said he wouldn’t be capable of doing it.』The First added more onto it.『It’s not my problem, so don’t look so menacing. And wait, so it was true when they said you were weak. Oh my, I’m not talking about you guys, please understand that.』
While saying he wasn’t talking about us, he surveyed us all with a grin.

The Seventh, who had risen from his chair, pointed his finger at the First and spoke.

『Even if we were doing it, you wouldn’t be lending a finger! On top of not cooperating with Lyle, you’ll order him to save others!?』

The First lowered his fist onto the table.

A bang reverberated, silencing everyone.

『If it’s to save that Aria girl, then I’ll lend my all! The Skill I have, and how to use it, I’ll give it all to Lyle! But that’s only if he’d do it, of course!』

Hearing that, the irritated faces of those around returned to normal.

Looking at that scene, I was quite shaken up.

The First was also opening his eyes wide with surprise. And there, the Fourth Generation took the lead.

『Well then, the First Generation will be lending Lyle his assistance. With this, we’ve finally managed to resolve one of our major problems.』

『… Eh?』

The First Generation had been left behind by the conversation. Within that flow, the Third Generation directed a smile at me.

『Isn’t that fabulous, Lyle? With this, you can finally use a Skill.』

“Y-yes… u-um… what was that just now?”

As I inquired about the situation that had just occured, the Fifth offered an explanation with a tired tone.

『No, it’s just that he was trying to provoke us, so we used that to get the First Generation to concede. No matter the case, I doubt he’ll take back what he said just now. And wait, you’re not the sort of wimp who would do something like that, right First Generation?』

『A-a man doesn’t go back on his word!』

After hearing that, everyone stood from their chairs and started off towards their personal rooms.

The Sixth Generation called out to me regarding my future.

『Lyle, when you wake up, make sure to get some information out of Aria. Also, make sure you ask the First about his Skill. Things’ll get busy for you.』

The ancestors returned to their rooms with smiles on their faces.

Only the First and I remained.

“… U-um…?”

『S-so they got me…』

As I looked at him make a truly regretful face, I began to get curious about just what the situation was in reality.

–

–

–

『Then I’ll be giving you a Skill explanation, okay?』

After everyone else returned, I was dragged off to the First Generation’s room.

The room took the form of the estate he lived in. But from my point of view, it was more like a hut.

“Yes. Well, skills are generally one per person, right? How would I put it to use…”

I received an explanation from him.

『It’s originally a single Skill. When it’s sealed in a gem, then Skills that aren’t yours can generally only be used at their basic levels. If you’ve got talent, perhaps it’s possible otherwise. In your case, I’m going to be teaching you.』

While stored in a gem, it was impossible to draw out the performance of the Skill the original wielder was able to wield, apparently.

However, Jewels have different circumstances, it seems.

『You know my Skill, right?』

“I heard it was called Full Over.”

The First Generation’s Skill was, by its pure simplicity, an effective one.

『Ability-wise, it raises your basic abilities by ten to twenty percent. Just think of it as becoming ten to twenty percent stronger.』

“Yes.”

The First Generation told me about his own skill, but with just that, it seems he understood it was impossible for me to take out the Bandit Troupe.

Even if he was rotten, he was once a feudal lord, and he felt that it won’t end prettily.

Even so, he was trying to get his descendant to save the one who was the spitting image of his first love.

『One if its applications is called 【Limit Burst】. It lets you remove your body’s limiter, and strengthens it, umm… it recovers you as you fight.』

“Recovery, is it?”

『Yeah, I don’t know the specifics, but apparently if you go over the limit, and overuse your body, then normally, you’d break yourself.』

As he talked about what was normal, it was as if he was implying he wasn’t normal.

(No, well… I guess he doesn’t look like a normal person, at least.)

The savage-styled First Generation glared at me.

『You were just thinking something strange, weren’t you?』

“N-no, not really!”

『Then I’ll continue the explanation. Pretty much, I’ll be letting you use that enhancement Skill that lets you break your boundaries. However, with your body, what you can stand is probably… about three minutes?』

“Eh? Isn’t that an important point!? Please don’t just vaguely throw out three minutes there!”

A restriction was applied to the Skill’s use.

The reason seemed to be that my body wouldn’t be able to handle it.

『Listen here, if you use this one on yourself, it’ll strengthen you, but if you use it on an injured person, it can speed up their recovery. It’s ‘cause it even strengthens regeneration!』

It really was an amazing Skill.

It was quite simple, but if you thought about it, those were some extraordinary abilities.

『Now try using it, why don’t you?』

“… Um, how?”

And like that, my training under the First started.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่ผมได้ดำเนินการออกไปพวกเขามีการตรวจสอบสภาพของฉันที่บ้าน. บรรพบุรุษก็สามารถที่จะยืนยันว่ามีขอบเขต. ฉันคิดรัฐลน Novem ของ เมื่อเราเป็นเด็กเธอก็มีความน่าเชื่อถือน้อยกว่าตอนนี้เธออยู่. "นอกจากนี้เมื่อคุณบอกว่าบันทึกเฉพาะสิ่งที่ฉันจะทำ?" มันดูเหมือนรุ่นแรกที่รอคอยผมที่จะบอกว่า. 「ความจริงก็คือ คนที่ขโมยสมบัติเป็นคณะโจร พวกเขากำลังอาศัยอยู่ในเหมืองร้างบางรอบเมือง Dalien ดังนั้นคุณจะแอบในและฟื้นรัก「อัญมณี」ก่อนที่จะกลับ คิดว่าคุณสามารถจัดการกับมันได้หรือไม่」เขายังคงจ้องมองมาที่ฉันราวกับจะบอกให้ผมทำมัน แต่ครั้งที่สองและส่วนที่เหลือของพวกเขาไม่เห็นด้วย. 「เป็นไปไม่ได้ คณะโจร A, คุณพูด? แม้กระทั่งว่าสาวนักผจญภัย Zelphy จะอยู่ในหยิกมี และรอมีข้อมูลน้อยเกินไปดังนั้นมันอันตรายเกินไป. 'รุ่นที่สามเป็นความคิดเห็นแบบเดียวกัน. 「ฉันคิดว่าเธอก็ควรจะนำมันขึ้นกับอัศวินหรือทหาร Dalien ของ นอกจากนี้ที่เป็นเรื่องลอร์ดที่นี่ควรจะจัดการกับตัวเองใช่มั้ย? 」ส่วนที่เหลือของพวกเขากล่าวว่าสวยมากสิ่งเดียวกัน. เจ็ดกล่าวว่าความปลอดภัยของฉันคือสิ่งที่สำคัญที่สุดก็ลำบาก. 「ในครั้งแรกที่มันออกมา จากคำถามที่จะมีการจัดส่งศัตรูไลล์ในขณะนี้ มีมากเกินไปของการ จำกัด การใช้งานของเขามานะและด้านบนของที่พรรคของพวกเขาจะเป็นเพียงไลล์และ Zelphy? แม้ว่าคุณจะนำ Novem พร้อมวิธีการมากของกองกำลังต่อสู้ไม่ว่าข้อเสนอสาว? 」ศัตรูที่ถูกคณะดังนั้นตัวเลขของพวกเขามีแนวโน้มที่จะสูง. กับกองกำลังไม่ทราบเพียงวิธีการที่มีขนาดใหญ่ของจำนวนที่เราสามารถรวบรวม? มีปัจจัยที่ไม่แน่นอนมากและบรรพบุรุษเป็นศัตรูกับมัน. 「ฉันต้องการที่จะบันทึกของเธอ! ฉันไม่สามารถรับความรู้สึกของฉันข้าม! นอกจากนี้เธอขอความช่วยเหลือจากไลล์ในขณะนี้ ... นี้จะต้องมีชะตากรรม! 」「ไม่มันเป็นเพียงความเข้าใจผิด. 'ในฐานะที่เป็นรุ่นที่สี่กล่าวว่ามีความละเอียดรุ่นแรกลดลงกลับเข้ามาในเก้าอี้ของเขา ผมไม่รู้สึกเศร้าเมื่อมองไปที่เขา แต่ถ้าคุณบอกผมที่จะออกจากคณะขโมยมันเป็นเพียงเล็กน้อยหนักใจ. และรอเพียงครั้งเดียวที่ผมไปขึ้นกับมนุษย์คือการแข่งขันกับ Celes. ผมสงสัยว่ามันจะทำหน้าที่ เป็นข้อมูลอ้างอิงที่ดี. แต่มีการรุ่นแรกเริ่มพึมพำกับตัวเอง. 「แน่นอน ฉันหมายความว่ามันเป็นเลือดของฉัน แม้ว่าคุณจะได้รับมันจะนับสถานะเนื้อหาจะยังคงเดิม. 'สแนป... มันเป็นเหมือนเสียงสะท้อนเช่นเดียวกับที่ผ่านห้องพัก. 「ไม่มีฉันขอโทษ ผมเป็นคนบ้าสำหรับการวางความคาดหวังเกี่ยวกับการที่พวกคุณ ฉันเพิ่งมีบางความคาดหวังของแสงที่ไลล์ที่นั่นที่อุ้มบางกองเลือดจะดำเนินการบางส่วนหรืออื่น แต่ที่ถูกต้อง ... เมื่อมันลงมาให้มันคุณทั้งหมดเพียงลูกหลานของฉัน คุณจะรู้ว่าความสามารถของคุณ. 'บนจอแสดงผลที่โปร่งใสแรกของทุกคนดูเหมือนค่อนข้างหงุดหงิด. "เอ๊ะ ... อืมอีทุกคนหรือไม่" 「 ... W-เราทั้งหมดสามารถ d-ทำมัน มีบุญเพียงแค่ไม่ได้. 'ในฐานะที่เป็นหนึ่งในสี่บอกว่าสองตกลงกัน. 「ไม่กลุ่มเราเข้าด้วยกันกับคุณ หากเราได้รับร้ายแรงกว่ากองพลโจรเพียงหนึ่งหรือสองจะถูกทำลายก่อนที่คุณจะรู้ว่ามัน! 」ที่สามพูดเงียบๆ ในเสียงโกรธ. 「ผู้ชายคนนี้แน่นอนมองลงมาให้กับพวกเรา แม้เช่นนี้ผมได้นำทัพและบดมากมายถือโจรตัวเองคุณรู้หรือไม่? ครั้งที่มีการเปลี่ยนแปลงจากเมื่อคุณเป็นรอบก่อตั้ง 」รุ่นแรกขยับขึ้นมากยิ่งขึ้น. 「ไม่มีไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ ในท้ายที่สุดแล้วคุณไม่สามารถทำอะไรใช่มั้ย? พวกคุณทุกคนว่าคุณเคยมีประสบการณ์สงคราม แต่โดยทั่วไปคุณเพียงแค่ดูจากด้านหลังและทิ้งทุกอย่างให้ผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณใช่มั้ย? ไม่มีตั้งแต่คุณขุนนางทั้งหมดผมไม่คิดว่าไม่ดี หากคุณผลักดันตัวเองและก้าวออกมาที่ด้านหน้าคุณต้องการเพียงแค่ปัญหาคนอื่น ๆ . ได้ยินว่าห้าจ้องมาที่เขา. 「อะไร? เราถูกผู้บังคับบัญชาในแนวหน้าที่ไม่ว่าคุณจำเป็นต้องรู้ และรอมันไม่ใช่เรา แต่ไลล์ที่จะต้องต่อสู้กับพวกเขาใช่มั้ย? นอกจากนี้ผมยังไม่ได้กล่าวคำเกี่ยวกับตัวเขาไม่สามารถที่จะทำมัน. 'รุ่นที่หกได้เหมือนกัน. 「มันค่อนข้างจะเป็นความรู้สึกที่นวนิยายเรื่องนี้จะเรียกว่าเป็นคนขี้ขลาด แต่ครั้งนี้ไลล์จะเป็นหนึ่งในการทำมัน เหมือนอย่างที่เขาเป็นตอนนี้ผมคิดว่ามันจะเป็นเรื่องยาก โอ้ฉันไม่เคยบอกว่าเขาจะไม่สามารถทำมัน. 'ครั้งแรกที่เพิ่มมากขึ้นบนมัน. 「มันไม่ใช่ปัญหาของฉันจึงไม่ได้ดูน่ากลัวดังนั้น และรอเพื่อให้มันเป็นจริงเมื่อพวกเขาบอกว่าคุณกำลังอ่อนแอ โอ้ฉันไม่ได้พูดคุยเกี่ยวกับพวกคุณโปรดเข้าใจว่า. 'ในขณะที่เขาบอกว่าเขาไม่ได้พูดคุยเกี่ยวกับเราเขาสำรวจพวกเราทุกคนพร้อมกับรอยยิ้ม. ที่เจ็ดที่ได้เพิ่มขึ้นจากเก้าอี้ของเขาชี้นิ้วของเขาที่ ครั้งแรกและพูด. 「แม้ว่าเรากำลังทำมันคุณจะไม่ให้ยืมนิ้ว! ด้านบนของไม่ได้ให้ความร่วมมือกับไลล์คุณจะสั่งให้เขาช่วยคนอื่น ๆ !? 」แรกลดลงกำปั้นของเขาลงบนโต๊ะ. ปังสะท้อน, เงียบทุกคน. 「ถ้ามันจะบันทึกว่าผู้หญิงเพลงแล้วฉันจะให้ยืมของฉัน ทั้งหมด! ทักษะที่ผมมีและวิธีการใช้งานฉันจะให้ทุกอย่างให้ไลล์! แต่ที่เฉพาะในกรณีที่เขาต้องการทำมันแน่นอน! 」ได้ยินว่าใบหน้าระคายเคืองของคนรอบข้างกลับสู่ปกติ. มองไปที่ฉากนั้นผมก็สั่นขึ้นค่อนข้าง. ครั้งแรกก็ยังเปิดตาของเขากว้างด้วยความประหลาดใจ และมีรุ่นที่สี่นำเอา. 「ดีแล้วรุ่นแรกจะได้รับการให้กู้ยืม Lyle ช่วยเหลือ ด้วยวิธีนี้เราได้ในที่สุดการจัดการในการแก้ปัญหาหนึ่งที่สำคัญของเรา. 」「... เอ๊ะ? 」รุ่นแรกที่ได้รับการทิ้งโดยการสนทนา ภายในไหลนั้น Third Generation กำกับรอยยิ้มที่ฉัน. 「ไม่ว่านิยายไลล์? ด้วยวิธีนี้คุณก็สามารถใช้ทักษะ. '"Y-ใช่... ยูเอ่อ ... สิ่งที่เป็นที่เพียงแค่ตอนนี้?" ขณะที่ผมได้สอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่ห้าที่นำเสนอคำอธิบายด้วยน้ำเสียงเหนื่อย. 「ไม่มี ก็เพียงว่าเขากำลังพยายามที่จะยั่วยุให้เราเพื่อให้เราใช้ที่จะได้รับรุ่นแรกที่จะยอมรับ ไม่ว่ากรณีที่ผมสงสัยว่าเขาจะใช้เวลากลับสิ่งที่เขาพูดเพียงแค่ตอนนี้ และรอคุณไม่ได้เรียงลำดับของคนน่าเบื่อที่จะทำบางสิ่งบางอย่างเช่นว่ารุ่นที่เหมาะสมแรก? 」「คนAa ไม่ได้ไปกลับในคำพูดของเขา! 」หลังจากที่ได้ยินว่าทุกคนลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ของพวกเขาและเริ่มออกไปทางของพวกเขาห้องพักส่วนบุคคล. รุ่นที่หกเรียกว่าออกมาให้ฉันเกี่ยวกับอนาคตของฉัน. 「ไลล์เมื่อคุณตื่นขึ้นมาให้แน่ใจว่าจะได้รับข้อมูลบางส่วนออกจาก Aria ยังให้แน่ใจว่าคุณถามเป็นครั้งแรกเกี่ยวกับทักษะของเขา Things'll รับไม่ว่างสำหรับคุณ. 'บรรพบุรุษกลับไปยังห้องพักของพวกเขาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขา. เพียงครั้งแรกและฉันยังคงอยู่. "... U-หนอ ... ?" 「 S-เพื่อให้พวกเขามีฉัน ... 」ขณะที่ผมมองไปที่เขาทำให้ใบหน้าเสียใจอย่างแท้จริงผมเริ่มที่จะได้รับอยากรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เป็นสถานการณ์ที่ในความเป็นจริง. - - - 「หรือไม่แล้วฉันจะให้คุณมีคำอธิบายสกิลโอเค」หลังจากที่ทุกคนกลับอื่นผมถูกลากออกไปเป็นครั้งแรกห้องพักของรุ่น. ห้องพักในรูปของอสังหาริมทรัพย์ที่เขาอาศัยอยู่ใน. แต่จากมุมมองของฉันมันก็มากขึ้นเช่นกระท่อม. "ใช่ ดีทักษะโดยทั่วไปจะมีเพียงคนเดียวต่อใช่มั้ย? ฉันจะนำไปใช้ ... "ผมได้รับการอธิบายจากเขา. 「มันเดิมเป็นทักษะเดียว เมื่อมันปิดผนึกในอัญมณีที่แล้วทักษะที่ไม่ได้คุณสามารถโดยทั่วไปจะใช้เฉพาะในระดับพื้นฐานของพวกเขา หากคุณมีความสามารถที่อาจจะเป็นไปได้อื่น ๆ ในกรณีของคุณฉันจะได้รับการสอน. 'ในขณะที่เก็บไว้ในอัญมณีที่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะดึงออกมาจากการปฏิบัติงานของทักษะปัดป้องเดิมก็สามารถที่จะควงเห็นได้ชัด. แต่เพชรมีสถานการณ์ที่แตกต่างดูเหมือนว่า . 「คุณจะรู้ว่าทักษะของฉันใช่มั้ย? 」"ผมได้ยินมันถูกเรียกว่าเต็มกว่า." ของพวกรุ่นแรกสกิลได้โดยความเรียบง่ายบริสุทธิ์หนึ่งที่มีประสิทธิภาพ. 「ความสามารถฉลาดมันจะเพิ่มความสามารถขั้นพื้นฐานของคุณโดยสิบถึงร้อยละยี่สิบ . เพียงแค่คิดว่ามันเป็นกลายเป็นสิบถึงร้อยละยี่สิบแข็งแกร่ง. '"ใช่." รุ่นแรกบอกฉันเกี่ยวกับความสามารถของเขาเอง แต่มีเพียงที่ดูเหมือนว่าเขาเข้าใจว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับผมที่จะออกจากโจรคณะ. แม้ว่า เขาได้รับการเน่าเสียเขาครั้งหนึ่งเคยเป็นศักดินาลอร์ดและเขารู้สึกว่ามันจะไม่จบพริ้ม. ดังนั้นแม้เขาพยายามที่จะได้รับลูกหลานของเขาที่จะบันทึกคนที่เป็นคายภาพของความรักครั้งแรกของเขา. 「หนึ่งหาก การใช้งานที่เรียกว่า【】 จำกัด ถ่ายภาพต่อเนื่อง มันช่วยให้คุณลบ จำกัด ของร่างกายของคุณและเพิ่มความแข็งแกร่งของมันอืมม ... มันกู้คืนคุณเป็นคุณต่อสู้. '"การกู้คืนมันคืออะไร" 「ใช่ผมไม่ทราบว่าเฉพาะ แต่เห็นได้ชัดว่าถ้าคุณไปเกินขีด จำกัด และ มากเกินไปร่างกายของคุณแล้วตามปกติคุณจะทำลายตัวเอง. 'ในขณะที่เขาพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นปกติก็เป็นถ้าเขาอ้างว่าเขาไม่ได้เป็นปกติ. (ไม่ดี ... ผมคิดว่าเขาดูไม่เหมือนปกติ คนอย่างน้อย.) ป่าเถื่อนสไตล์รุ่นแรกจ้องมาที่ผม. 「คุณเป็นเพียงแค่การคิดสิ่งที่แปลกก็ไม่ได้คุณ? 」"N ไม่มีไม่ได้จริงๆ!" 「แล้วฉันจะยังคงคำอธิบาย สวยมากผมจะให้คุณใช้ทักษะที่การเพิ่มประสิทธิภาพที่ช่วยให้คุณแบ่งขอบเขตของคุณ แต่ด้วยร่างกายของคุณสิ่งที่คุณสามารถยืน ... น่าจะประมาณสามนาที? 」"เอ๊ะ? ไม่ว่าจุดสำคัญ !? กรุณาอย่าเพียงรางโยนออกสามนาทีที่นั่น! "ข้อจำกัด ที่ถูกนำมาใช้กับการใช้ทักษะของ. เหตุผลที่ดูเหมือนจะเป็นไปได้ว่าร่างกายของฉันจะไม่สามารถที่จะจัดการกับมัน. 「ฟังที่นี่ถ้าคุณใช้หนึ่งในตัวเองนี้ ก็จะสร้างความเข้มแข็งของคุณ แต่ถ้าคุณใช้มันในผู้เสียหายก็สามารถเพิ่มความเร็วในการกู้คืนของพวกเขา มันเป็นเพราะมันยิ่งเพิ่มความแข็งแกร่งของการฟื้นฟู! 」จริงๆมันเป็นทักษะที่น่าตื่นตาตื่นใจ. มันก็ง่ายมาก แต่ถ้าคุณคิดว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ผู้ที่มีบางความสามารถพิเศษ. 「ตอนนี้ลองใช้มันทำไมคุณไม่? 」"... อืม อย่างไร "และเช่นเดียวกับที่การฝึกอบรมของฉันภายใต้ครั้งที่เริ่มต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากที่ผมถูกหามออกไป พวกเขาตรวจสอบสภาพของฉันที่บ้าน

บรรพบุรุษสามารถยืนยันว่าบ้าง

ฉันคิดโนเว็มก็สับสนรัฐ ตอนที่เรายังเป็นเด็ก เธอยิ่งน่าเชื่อถือกว่าตอนนี้

" นอกจากนี้เมื่อคุณพูดบันทึก , โดยเฉพาะ , มีอะไรที่ฉันต้องทำ ? "

มันเหมือนรุ่นแรกรอฉันพูดแบบนั้น

『ความจริงคือคนที่ขโมยสมบัติไปเป็นโจร เป็นนักแสดง พวกเขาอาศัยอยู่ในเหมืองร้าง แถวๆ เมือง dalien . ดังนั้นคุณจะแอบเข้าไปตักตวงสมบัติ『อัญมณี』ก่อนกลับด้วย คิดว่าคุณสามารถจัดการกับมันได้หรือไม่ 』

เขาเอาแต่จ้องผมราวกับจะบอกให้ผมทำมัน แต่สองและส่วนที่เหลือของพวกเขาเป็นนอกคอก

『เป็นไปไม่ได้ โจรฯ คุณพูดแม้ว่า zelphy นักผจญภัยสาวจะแย่แล้ว และ เดี๋ยวมีข้อมูลน้อยเกินไป ดังนั้น มันอันตรายเกินไป 』

รุ่นที่สามของความเห็นเดียวกัน

『ฉันคิดว่าเธอควรจะพูดกับอัศวินหรือ dalien ของทหาร นอกจากนี้ ที่สำคัญองค์นี้ควรจะจัดการกับตัวเอง , ใช่มั้ย ? 』

ทุกคนบอกว่าสวยมากเหมือนกัน . .

ที่ 7 กล่าวว่า ความปลอดภัยเป็นสำคัญที่สุด ดู

『ในสถานที่แรก , มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมีไลน์ส่งศัตรูในตอนนี้ มีมากเกินไปของขีด จำกัด บนเขามานะ การใช้งาน และด้านบนนั้น จะเป็นเพียงพรรคของไลล์และ zelphy ? ถ้าคุณพาโนเว็มพร้อมมากแค่ไหน สู้แรงไม่ได้ ผู้หญิงที่เสนอ ? 』

ศัตรูเป็นนักแสดง "ดังนั้นตัวเลขของพวกเขามีแนวโน้มที่จะสูง

กับแรงไม่ทราบเพียงวิธีใหญ่ของตัวเลขที่เราสามารถรวบรวม ? มีหลายปัจจัยที่ไม่แน่นอนและบรรพบุรุษนอกคอกมัน

『ฉันต้องการที่จะช่วยเธอ ฉันไม่สามารถรับความรู้สึกผ่าน นอกจากนี้ เธอมองหาความช่วยเหลือจากไลน์ในขณะนี้ . . . . . . . นี่ต้องเป็นโชคชะตา 』

『ไม่ มันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด 』

เป็นรุ่นที่สี่กล่าวว่ามีความละเอียด รุ่นแรกลดลงกลับเข้ามาในเก้าอี้ของเขา ฉันรู้สึกเศร้าเมื่อมองเขา แต่ถ้าคุณบอกว่าจะเอาโจรฯ มันเป็นเพียงเล็กน้อยรบกวน

รอ เวลาที่ผมไปกับมนุษย์ คือ การแข่งขันกับเซเลส

ฉันสงสัยว่ามันจะใช้เป็นข้อมูลอ้างอิงดี

แต่มี รุ่นแรกเริ่มพึมพำกับตัวเอง

『แน่นอน ฉันหมายถึง มันคือเลือดของฉัน ถ้าคุณได้รับมันนับสถานะ เนื้อหายังเหมือนเดิม 』

ถ่าย . . . . . . . มันเหมือนเสียงแบบนั้น resonated ผ่านห้อง

『ไม่ , ฉันขอโทษ ฉันมันโง่ที่วางความคาดหวังต่อพวกคุณ ฉันมีความคาดหวังบางแสงที่ไลน์ตรงนั้น ใครมีเลือดบางพระจะใช้เวลาดำเนินการบางอย่างหรืออื่นแต่นั่นแหละ . . . . . . . เมื่อมันมาถึง คุณก็แค่ลูกหลานของฉัน คุณรู้ขนาดของคุณ 』

บนแรกโปร่งใสแสดง ทุกคนดูเหมือนจะค่อนข้างรำคาญ

" เอ่อ . . . . . . . e-everyone ? "

『 . . . . . . . เราสามารถทั้งหมดพวกมัน ไม่มีบุญ 』

เป็นสี่บอกว่า ตกลงสอง

『ไม่กลุ่มเราอยู่ด้วยกันกับคุณ ถ้าเราเอาจริงกว่าโจรเพียงเพลิงหรือสองจะถูกทำลายก่อนที่คุณจะรู้ว่ามัน ! 』

สามพูดอย่างเงียบ ๆในเสียงโกรธ

『นี้เขาต้องดูถูกเรา แม้อย่างนี้ ฉันนำกองทัพ และบดมากมายโจรไว้เอง คุณรู้มั้ย ? ครั้งมีการเปลี่ยนแปลงจากเมื่อคุณกำลังรอบ ผู้ก่อตั้ง 』

รุ่นแรกขยับขึ้นอีก

『ไม่กังวลเกี่ยวกับมันในตอนท้ายคุณจะไม่ทำอะไรเลยใช่มั้ย ? พวกเธอทุกคนว่า เธอมีประสบการณ์สงคราม แต่โดยทั่วไปคุณเพียงแค่ดูจากด้านหลัง และไปผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณ ใช่ไหม ? ไม่ , ไหนๆก็ขุนนาง ข้าไม่คิดว่ามันแย่ ถ้าคุณผลักดันตัวเองและก้าวออกมาด้านหน้า คุณก็เดือดร้อนคนอื่น

ฟังว่า ห้าถลึงตาใส่เขา

『อะไร ?เราสั่งในบรรทัดที่ด้านหน้า คุณต้องรู้ รอ ไม่ใช่เรา แต่ไลน์ที่กำลังจะสู้กับพวกเขาใช่มั้ย ? ฉันยังไม่ได้พูดสักคำว่าเขาไม่สามารถทำมัน 』

รุ่นที่หกได้เหมือนกัน

『มันค่อนข้างใหม่ รู้สึกจะเรียกว่า คนขี้ขลาด แต่คราวนี้ ไลน์ จะเป็นคนทำมัน เหมือนเขาอยู่ตอนนี้ฉันคิดว่ามันคงยาก โอ้ ผมไม่เคยพูดว่าเขาจะไม่ทำมัน 』

แรกเพิ่มลงบนมัน

『มันไม่ใช่ปัญหาของผม ก็เลยดูไม่ค่อยเป็นอันตราย รอ งั้นมันก็เป็นความจริงเมื่อพวกเขากล่าวว่าคุณอ่อนแอ โอ้ ฉันไม่ได้พูดถึงนาย โปรดเข้าใจ 』

ขณะที่พูดเขาไม่ได้พูดถึงเรา เขาสำรวจเราด้วยรอยยิ้ม

1ใครมีเพิ่มขึ้นจากเก้าอี้ของเขา นิ้วชี้ของเขาที่แรกและพูด

『ถึงแม้ว่าเรากำลังทำมัน คุณไม่ควรให้ยืมนิ้ว ! บนไม่ร่วมมือกับไลน์ คุณจะสั่งให้เขาไปช่วยคนอื่น ? 』

แรกลดหมัดลงบนโต๊ะ ปัง reverberated

,
『ปิดปากทุกคน ถ้ามันช่วยอาเรีย สาว ผมจะยืมของฉันทั้งหมด ! ทักษะที่ผมมี และวิธีการที่จะใช้มัน