“So… What were you thinking about a

“So… What were you thinking about a while ago?” [Jeanne]
“Nothing in particular, just how lucky we are is all.” [Fina]
“Oh, so it’s that. But yeah… a normally definitely wouldn’t let us live this luxuriously.” [Jeanne]
“We get to send lots of cash back home~, we get to rest~, what a great place to work at~” [Maria]
“Come to think of it, you three came from the same village, huh?” [Li Ling]
“That’s right~” [Maria]
“But with no strong magical beasts, no special products, and a land that’s not particularly healthy… it’s just a poor village.” [Fina]
“Since you’re working away for your families, are you guys planning to leave this work eventually?” [Li Ling]

It’s true that there’re those who work away from home and eventually come back, but we have no plans of doing so.

“As long as the boss’s fine with it, then we’ll work forever~” [Maria]
“This job allows us to send more money than anything else, and more than anything, we don’t know if we’ll be hired again after retiring once.” [Fina]
“After all, if the boss opens up recruitment, then form the looks of things there’ll be a flood of applicants. Speaking of which, how about you and Fei-san? I heard you were peddlers in the past, but…” [Jeanne]
“Our country’s very dangerous. Me and my dad, we don’t plan on going back.” [Li Ling]

What kind of country’s Gilmar anyway? It’s big but really far, so its name’s about all I know about it. While living in the village, I thought it’d be a good idea to familiarize myself with the name of this country and the surrounding towns, so unfortunately, I couldn’t get time to gather more information regarding the farther countries.

And from the looks of things, just like me, Maria and Jeanne also couldn’t understand. I mean, I get that it’s dangerous, but exactly how is it dangerous? Realizing that, Li Ling-san explained.

“For a long long time now, Gilman’s been at war. Not with other countries, but inside. The different nobles inside have been warring on endlessly. Apparently, it’s a scramble for the founder king’s equipment. When the king died, the nobles immediately fought each other in hopes to gain it.” [Li Ling]
“A war to steal a weapon?” [Jeanne]
“Not just a weapon, but also an armor and a helmet. Apparently, the all of the king’s equipment have an amazing power concealed within it. And once one gathers all of those, then that person will receive power and become the strongest, gaining the right to rule the country… or so the story goes. But that story should be fake.” [Li Ling]
“Even until now?” [Jeanne]
“Right now they’re fighting for vengeance. After one succeeds, the other will start fighting for vengeance. Like this the cycle just repeats itself. And it’s because of this that the country’s a mess, and there’re plenty of bandits. I don’t have any relatives left in Gilmar, so Iplan to live in this peaceful country.” [Li Ling]
“Then, let’s do our best from now on together ~” [Maria]
“I look forward to working with you as well.” [Fina]

As I was saying that, the tea and sweets came.

“Sorry for making you wait, here’re your black tea and seasonal fruits pie.” [Waitress]

Jeanne’s and Maria’s eyes sparkled when they saw the pie the waitress brought with her.

“It’s here! It’s here! I’ve wanted to eat this!” [Jeanne]
“Itadakima~su.” [Maria]

Following after the two, I and Li Ling-san eat as well. And as soon as that pie entered my mouth, the indescribable sweetness and freshness of various fruits mixing spread inside my mouth. Delicious!

“Yep, just as rumored, this is good.” [Jeanne]
“I’m in bliss~” [Maria]

Just as Jeanne and Maria said, Li Ling-san also agrees. After that, we continued to talk over tea and pie. And after finishing the conversation on clothes, Jeanne suddenly cut in.

“By the way, what do you guys think of our boss?” [Jeanne]
“What’s this all of the sudden~?” [Maria]
“A letter came from the village, right?” [Jeanne]

True, a letter did come. A letter from our worrying parents arrived just a few days ago.

“In my letter, various things like, “Are your senior employees and boss treating you badly? Are they harassing you?” You know, various things pressing for my relationships in work.” [Jeanne]

Well those kind of bosses do exist, so I guess it’s only normal for even Jeanne’s parents to be worried. My letter’s also nonchalantly asking about those things.

“Of course, I wrote back that it’s a good store, and that there’re no men trying to use their position to woo me. But as for the boss, I don’t really know much~” [Maria]
“Really?” [Jeanne]
“Well yeah, after all, I barely anything about him aside from being a good kid. All I know is that he has a lot of slimes, and that he lives in the mine inside a house he built.” [Maria]

Now that she mentions it, that’s certainly the case. Whenever we talk to the boss, it’s mostly about the store’s equipment, the customers’ reception, and the salary of the employees. We barely talk of anything outside that.

And so, we all started to think for a bit after that. But in the end, we could only come up with, “He’s a good kid.” And we ended the conversation there. I should get to know the boss better, little by little. Li Ling-san and I don’t plan on encroaching too much, but Jeanne and Maria look way too eager about this. I should probably take care not to be a bother.

As I was thinking that, we finished the tea and the sweets. Without noticing it, we’ve overstayed at the store, so we left. After that, we walked around the town for a bit, then we went back to the dorm.

My wallet got a bit lighter today, but something like this’s no problem. Once I save up a bit, I’ll go with the others to that store again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ดังนั้น... สิ่งคุณคิดขณะที่ผ่านมา" [ฌอง]"อะไรในเฉพาะ โชคดีเพียงไรเราจะได้ทั้งหมด" [ฟิ]"โอ้ อื่น ๆ ได้ที่ ใช่...แต่แน่นอนโดยปกติจะไม่ให้เราอาศัยอยู่นี้หรูหรา " [ฌอง]"เราได้รับการส่งเงินกลับบ้านมากมาย ~, เราได้รับการพักผ่อน ~, อะไรเหมาะในการทำงานที่ ~ " [มาเรีย]"มาถึงคิดดูของมัน คุณสามมาจากหมู่บ้านเดียวกัน ฮะ" [ลี่หลิง]"ถูกต้อง ~ " [มาเรีย]"แต่สัตว์วิเศษไม่แข็งแรง ไม่มีสินค้าพิเศษ และที่ดินที่ไม่ดีต่อสุขภาพอย่างยิ่ง...จึงเป็นเพียงหมู่บ้านยากจน" [ฟิ]"เนื่องจากคุณกำลังทำงานอยู่สำหรับครอบครัวของคุณ พวกคุณวางแผนที่จะออกจากงานนี้ในที่สุด" [ลี่หลิง]มันเป็นความจริงที่มีกำลังคนที่ทำงานจากบ้าน และในที่สุดกลับมา แต่เรามีแผนไม่ทำเช่นนั้น"ตราบใดที่เจ้านายของดีด้วย แล้วเราจะทำงานตลอดไป ~ " [มาเรีย]"งานนี้ช่วยให้เราส่งเงินให้มากกว่าอย่างอื่น และมากกว่าสิ่งใด เราไม่รู้ว่าถ้าเราจะจ้างอีกครั้งหลังจากออกครั้งเดียว" [ฟิ]"หลังจากที่ทุก ถ้าเจ้านายเปิดค่าการสรรหาบุคลากร รูปแบบลักษณะของสิ่งที่ จะมีน้ำท่วมของผู้สมัคร พูดที่ วิธีการเกี่ยวกับคุณ และ ซานเฟย ผมได้ยินคุณถูก peddlers ในอดีต แต่... " [ฌอง]"ประเทศของเราของอันตรายมาก ฉันและพ่อของฉัน เราไม่วางแผนจะกลับ" [ลี่หลิง]อะไรของประเทศของ Gilmar ได้ใหญ่ แต่ ไกลจริง ๆ ดังนั้นชื่อของเกี่ยวกับทั้งหมดที่ฉันรู้ ในขณะที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้าน ฉันคิดว่า มันจะเป็นความคิดที่ดีเพื่อตัวเอง ด้วยชื่อของประเทศนี้และเมืองโดยรอบ ดังนั้นอับ สับสนเวลาเพื่อรวบรวมข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับประเทศไกลและจากรูปลักษณ์ของสิ่ง เช่นฉัน มาเรียและฌองยังไม่เข้าใจ ผมหมายถึง เจ็บที่เป็นอันตราย แต่แน่นอนว่ามันอันตรายหรือไม่ ตระหนักถึงที่ หลี่หลิงซังอธิบาย "ยาวนานขณะนี้ Gilman ของการสงครามที่ ไม่ มีประเทศอื่น ๆ แต่ภายใน ขุนนางแตกต่างกันภายในมีการ warring ในไม่รู้จบ เห็นได้ชัด เป็นการช่วงชิงของคิงผู้ก่อตั้งอุปกรณ์ เมื่อพระราชาตาย ขุนนางที่ทันทีสู้กันในหวังที่จะได้รับมัน" [ลี่หลิง]"สงครามการขโมยอาวุธหรือไม่" [ฌอง]"ไม่ได้เป็นเพียง อาวุธ แต่ยังมีเกราะ และหมวกกันน็อค เห็นได้ชัด ทั้งหมดของอุปกรณ์ของกษัตริย์มีเพาน่าปกปิดอยู่ภายใน และหนึ่งรวบรวมทั้งหมดของ แล้วบุคคลนั้นจะได้รับพลังงาน และกลายเป็น แข็งแกร่ง การได้รับสิทธิในการปกครองประเทศ... หรือเพื่อให้ เรื่องราวไป แต่เรื่องที่ควรจะปลอม" [ลี่หลิง]"แม้จนถึงขณะนี้หรือไม่" [ฌอง]“Right now they’re fighting for vengeance. After one succeeds, the other will start fighting for vengeance. Like this the cycle just repeats itself. And it’s because of this that the country’s a mess, and there’re plenty of bandits. I don’t have any relatives left in Gilmar, so Iplan to live in this peaceful country.” [Li Ling]“Then, let’s do our best from now on together ~” [Maria]“I look forward to working with you as well.” [Fina]As I was saying that, the tea and sweets came.“Sorry for making you wait, here’re your black tea and seasonal fruits pie.” [Waitress]Jeanne’s and Maria’s eyes sparkled when they saw the pie the waitress brought with her.“It’s here! It’s here! I’ve wanted to eat this!” [Jeanne]“Itadakima~su.” [Maria]Following after the two, I and Li Ling-san eat as well. And as soon as that pie entered my mouth, the indescribable sweetness and freshness of various fruits mixing spread inside my mouth. Delicious!“Yep, just as rumored, this is good.” [Jeanne]“I’m in bliss~” [Maria]Just as Jeanne and Maria said, Li Ling-san also agrees. After that, we continued to talk over tea and pie. And after finishing the conversation on clothes, Jeanne suddenly cut in.“By the way, what do you guys think of our boss?” [Jeanne]“What’s this all of the sudden~?” [Maria]“A letter came from the village, right?” [Jeanne]True, a letter did come. A letter from our worrying parents arrived just a few days ago.“In my letter, various things like, “Are your senior employees and boss treating you badly? Are they harassing you?” You know, various things pressing for my relationships in work.” [Jeanne]Well those kind of bosses do exist, so I guess it’s only normal for even Jeanne’s parents to be worried. My letter’s also nonchalantly asking about those things.“Of course, I wrote back that it’s a good store, and that there’re no men trying to use their position to woo me. But as for the boss, I don’t really know much~” [Maria]“Really?” [Jeanne]“Well yeah, after all, I barely anything about him aside from being a good kid. All I know is that he has a lot of slimes, and that he lives in the mine inside a house he built.” [Maria]Now that she mentions it, that’s certainly the case. Whenever we talk to the boss, it’s mostly about the store’s equipment, the customers’ reception, and the salary of the employees. We barely talk of anything outside that.And so, we all started to think for a bit after that. But in the end, we could only come up with, “He’s a good kid.” And we ended the conversation there. I should get to know the boss better, little by little. Li Ling-san and I don’t plan on encroaching too much, but Jeanne and Maria look way too eager about this. I should probably take care not to be a bother.
As I was thinking that, we finished the tea and the sweets. Without noticing it, we’ve overstayed at the store, so we left. After that, we walked around the town for a bit, then we went back to the dorm.

My wallet got a bit lighter today, but something like this’s no problem. Once I save up a bit, I’ll go with the others to that store again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ดังนั้น ... สิ่งที่คุณกำลังคิดเกี่ยวกับในขณะที่ที่ผ่านมา?" [จีน]
"ไม่มีอะไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพียงว่าโชคดีที่เรามีทั้งหมด." [Fina]
"โอ้ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่ แต่ใช่ ... ปกติแน่นอนจะไม่ให้เรามีชีวิตอยู่อย่างหรูหรานี้.
"[จีน]" เราได้รับการส่งเงินสดจำนวนมากกลับบ้าน ~ ที่เราได้รับในส่วนที่เหลือ ~ สิ่งที่สถานที่ที่ดีในการทำงานที่ ~
"[มาเรีย]" มาคิดว่าคุณสามมาจากหมู่บ้านเดียวกันฮะ?
"[หลี่หลิง]" ที่เหมาะสม ~
"[มาเรีย]" แต่ไม่มีสัตว์ที่มีมนต์ขลังที่แข็งแกร่งไม่มีผลิตภัณฑ์พิเศษและดินแดนที่ไม่ดีต่อสุขภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ... มัน เพียงหมู่บ้านที่ไม่ดี.
"[Fina]" นับตั้งแต่ที่คุณกำลังทำงานออกไปสำหรับครอบครัวของคุณเป็นพวกคุณวางแผนที่จะออกจากงานนี้ในที่สุด? "[หลี่หลิง] มันเป็นความจริงว่ามีกำลังคนที่ทำงานอยู่ห่างจากบ้านและในที่สุดก็มา กลับมา แต่เรามีแผนการที่ไม่ทำเช่นนั้น. "ตราบใดที่ดีของเจ้านายกับมันแล้วเราจะทำงานตลอดไป ~" [มาเรีย] "งานนี้จะช่วยให้เราสามารถส่งเงินมากกว่าสิ่งอื่นใดและอื่น ๆ กว่าสิ่งใด เราไม่ทราบว่าเราจะได้รับการว่าจ้างอีกครั้งหลังจากที่เกษียณตัวเองในครั้งเดียว. "[Fina]" หลังจากที่ทุกคนถ้าเจ้านายเปิดรับสมัครแล้วในรูปแบบลักษณะของสิ่งที่จะมีน้ำท่วมของผู้สมัคร การพูดที่ว่าเกี่ยวกับคุณและเฟซัง? ผมได้ยินคุณเร่ในอดีตที่ผ่านมา แต่ ... "[จีน]" ประเทศของเราอันตรายมาก ฉันและพ่อของฉันเราไม่ได้วางแผนที่จะกลับมา. "[หลี่หลิง] ชนิดของ Gilmar ของประเทศหรือไม่? มันเป็นเรื่องใหญ่ แต่จริงๆไกลดังนั้นชื่อของมันเกี่ยวกับสิ่งที่ผมรู้เกี่ยวกับมัน ในขณะที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านที่ฉันคิดว่ามันจะเป็นความคิดที่ดีที่จะทำความรู้จักตัวเองที่มีชื่อของประเทศนี้และรอบ ๆ เมืองจึงน่าเสียดายที่ฉันไม่สามารถได้รับเวลาในการรวบรวมข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับประเทศที่ไกลออกไป. และจาก ลักษณะของสิ่งที่เช่นเดียวกับฉัน, มาเรียและจีนยังไม่สามารถเข้าใจ ฉันหมายความว่าฉันจะได้รับว่ามันเป็นอันตราย แต่ว่าวิธีการที่มันเป็นอันตรายหรือไม่? ไม่รู้ว่าหลี่หลิงซังอธิบาย. "เป็นเวลานานนานในขณะนี้กิลแมนได้รับอยู่ในภาวะสงคราม ไม่ได้อยู่กับประเทศอื่น ๆ แต่ภายใน ขุนนางที่แตกต่างกันภายในได้รับการสงครามไม่รู้จบ เห็นได้ชัดว่ามันเป็นอุปกรณ์สำหรับการแย่งชิงกษัตริย์ผู้ก่อตั้งที่ เมื่อกษัตริย์สิ้นพระชนม์ขุนนางทันทีต่อสู้กันในความหวังที่จะได้รับมัน. "[หลี่หลิง]" สงครามที่จะขโมยอาวุธ? "[จีน]" ไม่เพียง แต่อาวุธ แต่ยังเกราะและหมวกกันน็อก เห็นได้ชัดว่าทั้งหมดของอุปกรณ์ของกษัตริย์มีอำนาจที่มองไม่เห็นที่น่าตื่นตาตื่นใจอยู่ภายใน และครั้งหนึ่งเคยรวบรวมทุกคนแล้วคนที่จะได้รับพลังและกลายเป็นที่แข็งแกร่งได้รับสิทธิในการปกครองประเทศ ... หรือเพื่อให้เรื่องไป แต่เรื่องราวที่ควรจะเป็นของปลอม. "[หลี่หลิง]" แม้จนถึงขณะนี้? "[จีน]" ตอนนี้พวกเขากำลังต่อสู้เพื่อแก้แค้น หลังจากที่ประสบความสำเร็จอย่างใดอย่างหนึ่งที่อื่น ๆ ที่จะเริ่มต้นการต่อสู้เพื่อการแก้แค้น เช่นนี้วงจรเพียงซ้ำตัวเอง และมันก็เป็นเพราะเรื่องนี้ว่าประเทศที่เป็นระเบียบและมีอยู่มากมายของพวกโจร ฉันไม่ได้มีญาติ ๆ ที่เหลืออยู่ใน Gilmar ดังนั้น iPlan จะอาศัยอยู่ในประเทศที่สงบสุขนี้. "[หลี่หลิง]" จากนั้นให้ทำดีที่สุดของเราจากนี้ไปด้วยกัน ~ "[มาเรีย]" ฉันหวังว่าจะทำงานร่วมกับคุณเป็น ดี. "[Fina] ขณะที่ผมกำลังบอกว่าชาและขนมหวานมา." ขอโทษที่ทำให้คุณรอ here're ชาดำของคุณและผลไม้ตามฤดูกาลพาย. "[เสิร์ฟ] ฌานน์และตาของมาเรียเป็นประกายเมื่อพวกเขาเห็นพาย พนักงานเสิร์ฟมากับเธอ. "มันนี่! ที่นี่! ผมอยากที่จะกินแบบนี้! "[จีน]" Itadakima ~ su. "[มาเรีย] ต่อไปนี้หลังจากที่ทั้งสองผมและหลี่หลิงซังกินเช่นกัน และทันทีที่พายที่ป้อนปากของความหวานสุดจะพรรณนาและความสดของผสมผลไม้ต่างๆที่แพร่กระจายเข้าไปในปากของฉัน อร่อย! "ครับเช่นเดียวกับข่าวลือนี้เป็นสิ่งที่ดี." [จีน] "ผมอยู่ในความสุข ~" [มาเรีย] เช่นเดียวกับจีนและมาเรียกล่าวว่าหลี่หลิงซังยังตกลง หลังจากที่เรายังคงพูดคุยมากกว่าชาและพาย และหลังจากจบการสนทนาบนเสื้อผ้าจีนน์จู่ ๆ ก็ตัดใน. "โดยวิธีการทำในสิ่งที่พวกคุณคิดว่าเจ้านายของเราหรือไม่" [จีน] "สิ่งนี้คืออะไรทุกอย่างฉับพลัน ~?" [มาเรีย] "จดหมายมาจาก หมู่บ้านใช่มั้ย? "[จีน] ทรูตัวอักษรไม่มา จดหมายจากพ่อแม่ที่กังวลของเรามาถึงเพียงไม่กี่วันที่ผ่านมา. "ในจดหมายของฉันสิ่งต่างๆเช่นว่า" พนักงานอาวุโสของคุณและเจ้านายรักษาคุณไม่ดี? พวกเขาจะรบกวนคุณ? "คุณจะรู้ว่าสิ่งต่างๆกดสำหรับความสัมพันธ์ของฉันในการทำงาน." [จีน] ดีชนิดของผู้บังคับบัญชาผู้ที่ทำอยู่ดังนั้นฉันคิดว่ามันเป็นเพียง แต่ปกติที่แม้กระทั่งพ่อแม่ของจีนน์เป็นห่วง จดหมายของฉันยังเมินเฉยถามเกี่ยวกับสิ่งเหล่านั้น. "แน่นอนผมเขียนกลับมาว่ามันเป็นร้านค้าที่ดีและมีกำลังคนไม่พยายามที่จะใช้ตำแหน่งของพวกเขาที่จะแสวงหาฉัน แต่เป็นเจ้านายผมไม่ทราบจริงๆมาก ~ "[มาเรีย]" จริงเหรอ? "[จีน]" ดีจ้ะหลังจากที่ทุกสิ่งที่ฉันแทบจะไม่เกี่ยวกับเขานอกเหนือจากการเป็นเด็กดี ทั้งหมดที่ผมรู้ก็คือว่าเขามีจำนวนมากของ Slimes และที่เขาอาศัยอยู่ในเหมืองภายในบ้านที่เขาสร้างขึ้น. "[มาเรีย] ตอนนี้เธอกล่าวถึงมันว่าเป็นแน่นอนกรณี เมื่อใดก็ตามที่เราพูดคุยกับเจ้านายก็ส่วนใหญ่เกี่ยวกับอุปกรณ์เก็บของรับของลูกค้าและเงินเดือนของพนักงาน เราแทบจะไม่พูดอะไรที่นอก. และเพื่อให้เราทุกคนเริ่มคิดสำหรับบิตหลังจากที่ แต่ในท้ายที่สุดเราจะได้มาด้วย "เขาเป็นเด็กดี." และเราสิ้นสุดการสนทนามี ฉันควรจะได้รับรู้ว่าเจ้านายที่ดีขึ้นทีละนิด หลี่หลิงซังและฉันไม่ได้วางแผนที่จะรุกล้ำเข้าไปมากเกินไป แต่ฌานน์และมาเรียดูวิธีการกระตือรือร้นเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันอาจจะดูแลไม่ให้เป็นรำคาญ. ขณะที่ผมกำลังคิดว่าเราจบชาและขนม โดยไม่สังเกตเห็นมันเราได้ overstayed ที่ร้านเพื่อให้เราทิ้ง หลังจากที่เราเดินไปรอบ ๆ เมืองสำหรับบิตแล้วเราก็กลับไปที่หอพัก. กระเป๋าสตางค์ของฉันมีบิตเบาในวันนี้ แต่บางอย่างเช่นนี้ไม่มีปัญหา เมื่อฉันบันทึกขึ้นเล็กน้อยฉันจะไปกับคนอื่น ๆ ในการจัดเก็บอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" งั้น . . . เธอคิดเรื่องเมื่อกี้นี้ " [ จีน ]
" ไม่มีอะไรค่ะ แค่ว่า เราโชคดีแค่ไหนทั้งหมด . " [ ฟินา ]
" โอ้ มันเป็นอย่างนั้น แต่ . . . . . . . . ปกติจะไม่ทำให้เรามีชีวิตอยู่นี้หรูหรา . " [ จีน ]
" เราได้ส่งมากมาย ~ บ้านเงินสดกลับ เราก็ได้พัก ~ อะไรดีสถานที่ทำงาน ~ " [ มาเรีย ]
" มาคิดดู คุณสามออกมาจากหมู่บ้าน เหมือนกันฮะ" [ หลี่หลิง ]
" ใช่แล้ว ~ " [ มาเรีย ]
" แต่ไม่แรงมหัศจรรย์สัตว์ ไม่มีสินค้าพิเศษ และที่ดินที่ยังไม่แข็งแรง . . . . . มันเป็นแค่หมู่บ้านยากจน . " [ ฟินา ]
" เนื่องจากคุณกำลังทำงานอยู่สำหรับครอบครัวของคุณ คุณวางแผน ทิ้งงานนี้ในที่สุด " [ หลี่หลิง ]

มันเป็นความจริงว่ามีคนที่ทำงานอยู่ห่างจากบ้านและในที่สุดก็กลับมาแต่เรายังไม่มีแผนจะทำอย่างนั้น

" ตราบใดที่เจ้านายดี กับมัน เราก็จะทำงานตลอดไป ~ " [ มาเรีย ]
" งานนี้ช่วยให้เราสามารถส่งเงินให้มากกว่าสิ่งอื่น และยิ่งกว่าสิ่งใด เราไม่รู้ว่าเราจะได้รับการว่าจ้างอีกครั้งหลังจากเกษียณเมื่อ " [ ฟินา ]
" หลังจากทั้งหมดถ้าเจ้านายเปิดการรับสมัครแล้ว รูปแบบลักษณะของสิ่งที่จะต้องมีการท่วมของผู้สมัคร จากที่พูดมาวิธีการเกี่ยวกับคุณและเฟยซัง ? ฉันได้ยินว่าคุณถูกพ่อค้าเร่ในอดีต แต่ . . . . . . . " [ จีน ]
" ประเทศของเราอันตรายมาก ผมกับพ่อ เราก็ไม่คิดจะกลับ " [ หลี่หลิง ]

สิ่งที่ชนิดของประเทศ gilmar อยู่ดี มัน ใหญ่ แต่ ไกลจริงๆ แล้วชื่อของมันคือทั้งหมดที่ผมรู้เกี่ยวกับมัน ในขณะที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านฉันคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดีที่จะทำความรู้จักตัวเองด้วยชื่อของประเทศนี้ และเมืองรอบๆ ดังนั้น แต่น่าเสียดายที่ผมไม่สามารถหาเวลาเพื่อรวบรวมข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับประเทศไกล

และเท่าที่ดูแล้ว เหมือนฉัน มาเรีย และ จีน ยังไม่ค่อยเข้าใจ ฉันหมายถึง ฉันรู้ว่ามันอันตราย แต่จริงๆแล้วมันอันตรายไหม ? รู้ตัวว่าหลี่หลิงซานกล่าว

" ได้นาน เวลา ตอนนี้ กิลแมนกำลังอยู่ในสงคราม กับประเทศอื่น แต่ข้างใน ที่แตกต่างกันมีขุนนางภายในสงครามไม่รู้จบ . เห็นได้ชัดว่ามันแย่งอุปกรณ์ผู้ก่อตั้งของกษัตริย์ เมื่อกษัตริย์ตาย , ขุนนางทันทีต่อสู้กันในหวังที่จะได้รับมัน . " [ หลี่หลิง ]
" สงครามเพื่อขโมยอาวุธ ? " [ จีน ]
" ไม่ใช่แค่อาวุธแต่ยังเป็นเกราะและหมวก เห็นได้ชัดว่าทั้งหมดของอุปกรณ์ของกษัตริย์มีอำนาจที่น่าตื่นตาตื่นใจที่ซ่อนอยู่ภายใน และเมื่อหนึ่งรวบรวมทั้งหมดเหล่านั้น บุคคลนั้นจะได้รับพลังและกลายเป็นที่แข็งแกร่ง , ดึงดูดสิทธิที่จะปกครองประเทศ . . . . . . . เรื่องเป็นอย่างนั้น . . . แต่ เรื่อง ที่ น่าจะ ปลอม . " [ หลี่หลิง ]
" จนถึงตอนนี้ ? " [ จีน ]
" ตอนนี้พวกเขากำลังต่อสู้เพื่อแก้แค้นหลังจากประสบความสำเร็จ คนอื่นจะเริ่มการต่อสู้เพื่อแก้แค้น อย่างนี้ วงจรก็จะซ้ำรอยอีกครั้ง และมันเป็นเพราะประเทศที่เป็นระเบียบ และมีความอุดมสมบูรณ์ของพวกโจร ผมไม่มีญาติเหลืออยู่ใน gilmar ดังนั้น iplan ที่จะอาศัยอยู่ในประเทศนี้สงบ . " [ หลี่หลิง ]
" แล้ว เรามาทำให้ดีที่สุดกันเถอะจากนี้ไปด้วยกัน ~ " [ มาเรีย ]
" ผมมองไปข้างหน้าเพื่อทำงานกับคุณเช่นกัน" [ ฟินา ]

อย่างที่ผมบอกว่า น้ำชาและขนมมา

" ขอโทษที่ให้รอนะค่ะ ที่นี่เป็นชาดำและพายผลไม้ตามฤดูกาล " . [ หญิง ]

ของเจนนี่และมาเรีย ตาเป็นประกายเมื่อเห็นวงกลมพนักงานเสิร์ฟนำกับเธอ

" มันอยู่ที่นี่ ! มันอยู่ที่นี่ ! ฉันต้องการกินมัน ! " [ จีน ]
" itadakima ~ ซู " [ มาเรีย ]

ต่อไปนี้หลังจากที่สองและหลี่หลิงซานกินเช่นกันและทันทีที่พายเข้าปาก ความหวานที่คลุมเครือและความสดของผลไม้ผสมต่าง ๆกระจายอยู่ภายในปาก อร่อย !

" ใช่ เป็นเพียงข่าวลือ นี้เป็นสิ่งที่ดี " [ จีน ]
" ผมบริสุทธิ์ ~ " [ มาเรีย ]

อย่างที่เจนนี่และมาเรียกล่าวว่า หลี่ หลิงซาน ยังเห็นด้วย หลังจากนั้น เรายังคงคุยกันมากกว่าชาและพาย และหลังจากเสร็จสิ้นการสนทนาบนเสื้อผ้าเจนนี่ก็ตัด

" ว่าแต่ พวกนายคิดว่าหัวหน้าของเรา ? " [ จีน ]
" อะไรแบบนี้ ~ ~ ~ ~ [ มาเรีย ]
" จดหมายจากหมู่บ้านใช่ไหม " [ จีน ]

จริง จดหมายมา จดหมายจากพ่อแม่ของเรากังวลมาถึงเพียงไม่กี่วันก่อน . . .

" ในจดหมายของผม สิ่งต่างๆ ได้ เช่น " พนักงานอาวุโสและหัวหน้าทำตัวไม่ดีกับคุณ ? จะรบกวนคุณ" คุณรู้ว่าสิ่งต่าง ๆ การกดสำหรับความสัมพันธ์ในการทำงาน " . [ จีน ]

ดีชนิดของเจ้านายอยู่ ดังนั้นฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติ แม้กระทั่งจีน พ่อแม่จะเป็นห่วง จดหมายของฉันยังหน้าตาเฉยถามเรื่องแบบนั้น

" แน่นอน ฉันเขียนกลับไปว่า มันเป็นร้านที่ดี และไม่มีคนพยายามที่จะใช้ตำแหน่งของวูกับฉัน แต่สำหรับเจ้านายผมก็ไม่รู้อะไรมากหรอก ~ " [ มาเรีย ]
" จริงๆเหรอ ? " [ จีน ]
" อืม ใช่ แล้ว ฉันแทบจะไม่ได้อะไรเลยนอกจากเป็นเด็กดี ทั้งหมดที่ผมรู้คือ เขามีน้ำเหนียวๆนั่น และที่เขาอาศัยอยู่ในเหมืองบ้านเขาสร้าง " [ มาเรีย ]

ตอนนี้ที่เธอกล่าวถึง มันก็ กรณี เมื่อใดก็ตามที่เราพูดคุยกับเจ้านาย ส่วนใหญ่มันเกี่ยวกับอุปกรณ์ของร้าน