organic matter stabilisation was co

organic matter stabilisation was comparable to the results observed
in reactors with larger volume or on industrial plants (Bernal
et al., 1998; Tognetti et al., 2008; Doublet et al., 2011).
3.2.3. Organic matter transformation during composting
The evolution in the distribution of organic matter among the
biochemical fractions was similar in all reactors, with all CV ranging
from 6 to 19%, except for HEM fraction which evolution was
poorly reproducible (Table 1). The stabilisation of compost organic
matter during composting was explained by the increase of the LIC
fraction and the decrease of the CEL, HEM and the W100 fractions
(Fig. 4). The average losses were 62 ± 5, 31 ± 17, 68 ± 7, 50 ± 11 and
12 ± 13% of the initial W100, SOL, HEM, CEL and LIC fractions,
respectively. The W100, SOL and HEM fractions rapidly decreased
during the first weeks, then remained constant as observed with
larger composting devices (Francou et al., 2008; Doublet et al.,
2011), whereas the decrease in the CEL fraction was mostly
observed after 41 days during the maturation phase. The hot water
extracted readily available C and N sources for the microbial biomass
(Said-Pullicino et al., 2007) which were degraded first. The
lag phase in the degradation of the CEL fraction has previously
been observed and was explained by the presence of a C source
more easily metabolised in the earlier stages of composting (Eiland
et al., 2001) and by the inhibition of the activity of the cellulolytic
microorganisms at high temperatures (Jouraiphy et al., 2005). The
degradation of CEL and HEM fractions exceeded 50% of the initial
contents as most often observed, regardless of the given scale of
composting (Jouraiphy et al., 2005; Cayuela et al., 2006; Alburquerque
et al., 2009; Doublet et al., 2011). The LIC fraction tended to decrease
slightly or remained stable, indicating the resistance of this
fraction to biodegradation. However, lignin degradation occurred
during composting and thermophilic micro-fungi are the most
important lignin degraders with an optimal activity around 50 C
(Tuomela et al., 2000) and lignin degradation increased with the
duration of the thermophilic phase. In the small-scale pilots, the
LIC fraction degradation reached similar extent than in 170-l
reactors (Francou et al., 2008; Doublet et al., 2011). It remained
lower than observed during the composting of sewage sludge on
full-scale composting plants probably because of the shorter duration
of the thermophilic phase (Jouraiphy et al., 2005; Cayuela
et al., 2006). The LIC:(CEL + HEM) ratio increased with compost organic
matter stabilisation during the process (Francou et al., 2008)
(Table 1). The degradation of the HEM and CEL fractions and/or the
oxidation of the LIC fraction may have fed de novo the water soluble

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อินทรีย์ stabilisation ถูกเทียบได้กับผลลัพธ์ที่สังเกต
ในเตาปฏิกรณ์ กับไดรฟ์ข้อมูลขนาดใหญ่ หรือโรงงานอุตสาหกรรม (Bernal
et al., 1998 Tognetti et al., 2008 คำซ้อนในภาษาร้อยเอ็ด al., 2011) .
3.2.3 แปลงอินทรีย์ระหว่างหมัก
วิวัฒนาการในการกระจายของอินทรีย์ในการ
เศษชีวเคมีที่ในเตาปฏิกรณ์ทั้งหมด มีทั้งหมด CV ตั้งแต่
จาก 6 19% ยกเว้นเศษเฮ็มวิวัฒนาการใดถูก
งานจำลอง (ตารางที่ 1) Stabilisation ของปุ๋ยอินทรีย์
เรื่องในระหว่างการหมักที่อธิบายการเพิ่มขึ้นของ LIC
เศษและลดการ CEL เฮ็ม และ
(Fig. 4) ส่วน W100 ขาดทุนเฉลี่ยได้ 62 ± 5, 31 ± 17, 68 ± 7, 50 ± 11 และ
12 ± 13% ของการเริ่มต้น W100 โซล เฮ็ม CEL และ LIC เศษ,
ตามลำดับ ลดลงอย่างรวดเร็วเศษ W100 โซล และเฮ็ม
ในระหว่างสัปดาห์แรก แล้วยังคงคงที่สังเกตด้วย
ใหญ่หมักอุปกรณ์ (Francou et al., 2008 คำซ้อนในภาษาร้อยเอ็ด al.,
2011), ใน ขณะลดลงในเศษ CEL ถูกส่วนใหญ่
สังเกตหลังวัน 41 ระยะพ่อแม่ น้ำร้อน
สกัดพร้อม C และ N แหล่งสำหรับชีวมวลจุลินทรีย์
(กล่าวว่า Pullicino et al., 2007) ซึ่งถูกลดขั้นแรก
ขั้นตอนความล่าช้าในการย่อยสลายของเศษ CEL ได้ก่อนหน้านี้
ถูกสังเกต และถูกอธิบาย โดยสถานะของแหล่ง C
metabolised ได้ง่ายขึ้นในระยะของการหมัก (Eiland
et al., 2001) และยับยั้งการ cellulolytic
จุลินทรีย์ที่อุณหภูมิสูง (Jouraiphy et al., 2005) ใน
ของเศษส่วนเฮ็มและ CEL เกิน 50% ของต้น
เนื้อหาเป็นส่วนใหญ่มักจะสังเกต โดยกำหนดมาตราส่วนของ
หมัก (Jouraiphy et al., 2005 Cayuela และ al., 2006 Alburquerque
et al., 2009 คำซ้อนในภาษาร้อยเอ็ด al., 2011) เศษ LIC มีแนวโน้มลด
เล็กน้อย หรือยังคงมีเสถียรภาพ แสดงความต้านทานนี้
เศษ biodegradation อย่างไรก็ตาม เกิดการย่อยสลาย lignin
ระหว่างหมัก และ thermophilic ไมโครเชื้อรามีมากที่สุด
degraders lignin สำคัญ ด้วยกิจกรรมที่เหมาะสมประมาณ 50 C
(Tuomela et al., 2000) และย่อยสลาย lignin เพิ่มกับ
ระยะเวลาของระยะ thermophilic ในนักบินระบุ การ
ย่อยสลายเศษ LIC ถึงขอบเขตที่เหมือนกว่าใน 170 l
เตาปฏิกรณ์ (Francou et al., 2008 คำซ้อนในภาษา et al., 2011) ก็ยังคง
ต่ำกว่าที่พบในระหว่างการหมักของกากตะกอนบน
หมักพืชอาจเนื่องจากระยะเวลาสั้นกว่าขนาดเต็ม
ของเฟส thermophilic (Jouraiphy et al., 2005 Cayuela
et al., 2006) อัตราส่วน:(CEL HEM) LIC เพิ่ม ด้วยปุ๋ยอินทรีย์
เรื่อง stabilisation ในระหว่างกระบวนการ (Francou et al., 2008)
(Table 1) ย่อยสลายของเศษส่วนเฮ็มและ CEL หรือ
ออกซิเดชันของเศษ LIC อาจมีเลี้ยง de novo น้ำละลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสถียรภาพสารอินทรีย์เคียงกับผลการสังเกต
ในเครื่องปฏิกรณ์ที่มีปริมาณขนาดใหญ่หรือในโรงงานอุตสาหกรรม (Bernal
et al, 1998. Tognetti et al, 2008.. คู่, et al, 2011)
3.2.3 การเปลี่ยนแปลงอินทรียวัตถุในระหว่างการหมัก
วิวัฒนาการในการกระจายของสารอินทรีย์ในหมู่
เศษส่วนทางชีวเคมีเป็นที่คล้ายกันในเครื่องปฏิกรณ์ทั้งหมดที่มี CV ทั้งหมดตั้งแต่
6-19% ยกเว้นส่วน HEM ซึ่งวิวัฒนาการเป็น
ซ้ำไม่ดี (ตารางที่ 1) รักษาเสถียรภาพของปุ๋ยหมักอินทรีย์
สารในระหว่างการหมักได้รับการอธิบายโดยการเพิ่มขึ้นของ LIC
ส่วนและลดลง CEL, HEM และเศษส่วน W100
(รูปที่ 4). การสูญเสียเฉลี่ย 62 ± 5, 31 ± 17, 68 ± 7, 50 ± 11 และ
12 ± 13% ของการเริ่มต้น W100, SOL, HEM, CEL และ LIC เศษส่วน
ตามลำดับ W100, SOL และ HEM เศษส่วนลดลงอย่างรวดเร็ว
ในช่วงสัปดาห์แรกแล้วคงเป็นที่สังเกตด้วย
อุปกรณ์การหมักขนาดใหญ่ (Francou et al, 2008.. คู่, et al,
2011) ในขณะที่การลดลงของส่วน CEL ส่วนใหญ่
ตั้งข้อสังเกตหลังจากที่ 41 วันในช่วงระยะการเจริญเติบโต น้ำร้อน
สกัดแหล่งซีและยังไม่มีความพร้อมสำหรับมวลชีวภาพจุลินทรีย์
(พูด Pullicino-et al. 2007) ซึ่งได้รับการลดลงครั้งแรก
ขั้นตอนความล่าช้าในการย่อยสลายของส่วน CEL ได้ก่อนหน้านี้
ถูกตั้งข้อสังเกตและได้รับการอธิบายโดยการปรากฏตัวของมา C
เผาผลาญได้ง่ายขึ้นในช่วงก่อนหน้านี้ของการทำปุ๋ยหมัก (ไอ
et al., 2001) และโดยการยับยั้งการทำงานของ เซลลูโลส
จุลินทรีย์ที่อุณหภูมิสูง (Jouraiphy et al. 2005)
การย่อยสลายของ CEL และ HEM เศษส่วนเกิน 50% ของการเริ่มต้น
เนื้อหาเป็นที่สังเกตส่วนใหญ่มักจะไม่คำนึงถึงระดับที่กำหนดของ
การทำปุ๋ยหมัก (Jouraiphy et al, 2005. Cayuela et al, 2006. เกร์
et al. 2009; คู่และ al., 2011) LIC ส่วนมีแนวโน้มลดลง
เล็กน้อยหรือคงที่แสดงให้เห็นความต้านทานของนี้
ส่วนการย่อยสลายทางชีวภาพ อย่างไรก็ตามการย่อยสลายลิกนินที่เกิดขึ้น
ในระหว่างการหมักและอุณหภูมิไมโครรามีมากที่สุด
degraders ลิกนินที่สำคัญกับกิจกรรมที่เหมาะสมประมาณ 50 องศาเซลเซียส
(Tuomela, et al., 2000) และลิกนินการย่อยสลายเพิ่มขึ้นกับ
ระยะเวลาของขั้นตอนที่อุณหภูมิ ในนักบินขนาดเล็ก
ส่วนย่อยสลาย LIC ถึงขอบเขตที่คล้ายกันกว่า 170 ลิตร
เครื่องปฏิกรณ์ (Francou et al, 2008.. คู่, et al, 2011) มันยังคงอยู่
ต่ำกว่าที่พบในระหว่างการหมักของกากตะกอนน้ำเสียใน
โรงงานหมกเต็มรูปแบบอาจจะเป็นเพราะระยะเวลาสั้น
ของเฟสอุณหภูมิ (Jouraiphy et al, 2005. Cayuela
et al. 2006) LIC (CEL + HEM) อัตราการเพิ่มขึ้นด้วยปุ๋ยหมักอินทรีย์
เสถียรภาพเรื่องในระหว่างกระบวนการ. (Francou et al, 2008)
(ตารางที่ 1) การย่อยสลายของ HEM และ CEL เศษส่วนและ / หรือ
การเกิดออกซิเดชันของส่วน LIC อาจจะได้รับการเลี้ยงดูโนโวเดละลายน้ำได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสถียรภาพสารอินทรีย์ถูกเมื่อเทียบกับผลที่พบในเครื่องปฏิกรณ์
มีปริมาณขนาดใหญ่ หรือในโรงงานอุตสาหกรรม ( นาล
et al . , 1998 ; tognetti et al . , 2008 ; ดับเลต et al . , 2011 ) .
3.2.3 . การเปลี่ยนแปลงอินทรียวัตถุในการหมัก
วิวัฒนาการในการกระจายของสารอินทรีย์ใน
เศษส่วนชีวเคมีใกล้เคียงกันในเครื่องปฏิกรณ์ทั้งหมดกับทุกพันธุ์ตั้งแต่
ตั้งแต่ 6 ถึง 19 เปอร์เซ็นต์ยกเว้นส่วนที่กุ๊นวิวัฒนาการคือ
ไม่ดี ) ( ตารางที่ 1 ) การรักษาเสถียรภาพของปุ๋ยอินทรีย์ ปุ๋ยหมัก ได้อธิบายเรื่องระหว่าง
โดยการเพิ่มขึ้นของสัดส่วน LIC
และการลดลงของเซล เฮม และ w100 เศษส่วน
( รูปที่ 4 ) ขาดทุนเฉลี่ย 62 ± 5 , 31 ± 17 , 68 ± 7 , 50 ± 11
12 ± 13% ของเริ่มต้น w100 ซอล กุ๊น cel และเศษส่วน , LIC
ตามลำดับการ w100 , โซลและปิดล้อมเศษส่วนลดลงอย่างรวดเร็ว
ในระหว่างสัปดาห์แรกแล้วคงที่ เท่าที่สังเกตด้วยอุปกรณ์ทำปุ๋ยหมักขนาดใหญ่ (
francou et al . , 2008 ; ดับเลต et al . ,
2011 ) , ในขณะที่ลดลงในเซลส่วนส่วนใหญ่
สังเกตหลังจาก 41 วันในระหว่างการเจริญเติบโตระยะ น้ำร้อนสกัดพร้อม

C และ N แหล่งจุลินทรีย์ ( pullicino et al . ,2007 ) ซึ่งถูกย่อยสลายก่อน
lag phase ในการย่อยสลายของเซลส่วนก่อนหน้านี้ได้ถูกพบและถูกอธิบายโดย
มีที่มา C
ง่ายขึ้น metabolised ในขั้นตอนก่อนหน้านี้ของการหมัก ( เกาะที่ตั้ง
et al . , 2001 ) และโดยการยับยั้งกิจกรรมของจุลินทรีย์ที่ย่อยสลายเซลลูโลส
ที่อุณหภูมิสูง ( jouraiphy et al , . , 2005 )
การสลายตัวของเซลและปิดล้อมเศษส่วนเกิน 50% ของปริมาณเริ่มต้น
เป็นส่วนใหญ่มักจะสังเกต โดยไม่คำนึงถึงขนาดของปุ๋ยหมักให้
( jouraiphy et al . , 2005 ; cayuela et al . , 2006 ; alburquerque
et al . , 2009 ; ดับเลต et al . , 2011 ) ส่วน LIC มีแนวโน้มลดลง
เล็กน้อยหรือทรงตัว บ่งชี้การต้านทานของส่วนนี้
เพื่อการย่อยสลาย . อย่างไรก็ตามที่เกิดขึ้นในระหว่างการหมัก และย่อยสลายลิกนิน
และไมโครเชื้อราที่สุด
ที่สำคัญความสามารถในการย่อยสลายด้วยกิจกรรมที่เหมาะสมน้ำประมาณ 50  C
( tuomela et al . , 2000 ) และย่อยสลายลิกนินจะเพิ่มขึ้นตามระยะเวลาของขั้นตอนและ
. ในนักบินขนาดเล็ก
ส่วน LIC ถึงขอบเขตการย่อยสลายคล้ายกันมากกว่าในเครื่องปฏิกรณ์ 170-l
( francou et al . , 2008 ; ดับเลต et al . ,2011 ) มันยังคง
ต่ำกว่าสังเกตในระหว่างการทำปุ๋ยหมักกากตะกอนในพืชหมัก
เต็มที่คงเป็นเพราะระยะเวลาที่สั้นลง
ของเฟสและ ( jouraiphy et al . , 2005 ; cayuela
et al . , 2006 ) Lic ( Cel กุ๊น ) อัตราส่วนเพิ่มขึ้น Stabilisation
อินทรีย์ปุ๋ยหมักในระหว่างกระบวนการ ( francou et al . , 2008 )
( ตารางที่ 1 )การย่อยสลายของขอบและเศษส่วนเซลและ / หรือ
ออกซิเดชันของเศษส่วน LIC อาจเลี้ยงอีกครั้งที่ละลายน้ำ