This is in line with different stud

This is in line with different studies on the intergenerational effects
of war-related trauma on child mental health [32]. These
studies have shown that, among other factors, ambivalent
attachment styles [33], violent and/or stressful family
atmosphere and communication patterns (from silence to
over disclosure) can explain how trauma can be transmitted
from one generation to the other [32].
To enhance our understanding of risk and resilience, we
evaluated correlates of displaced children’s mental health.
We found that primary caretaker’s mental health and
family functioning were independently associated with
displaced children’s mental health. As noted by Betancourt
and Khan [34], the family can influence the mental health
of war-affected children in two ways: either the family
forms a ‘protective shield’ against hardship or a child’s
management of war-stress is complicated because parents
or the family do not have the capacity to effectively
manage stress. In preschool children, the influence of the
family on child well-being may be even larger as the
family is often their main frame of reference [35].
In unadjusted analyses, we found that child exposure to
more than one traumatic event was more strongly associated
with mental health problems than exposure to a single
traumatic event. In a study by Kohrt et al. [36] aggregate
traumatic exposure, rather than single traumatic events,
was associated with poor mental health in former child
soldiers. Lastly, our study indicated that although social
support was associated with mental health problems in displaced children, the association was not independent. It
is likely that families that function better and caretakers
with better mental health are also more likely to seek social
support, hence explaining the lack of association in the
fully adjusted model [34].
Some methodological issues need to be considered.
First, this study was cross-sectional in design implying that
the identified correlates of mental health in displaced
children can not be referred to as risk or protective factors
as we are unable to determine a causal effect [37]. The
CBCL/1.5–5 is a parent-report questionnaire and the possibility
of information bias might be present. To address
this issue, we adjusted for caretaker’s/respondent’s mental
health and other family variables. Although these variables
mediated some of the effect, differences between displaced
and non-displaced children remained significant for the
total problems scale. We were unable to use standardized
instruments for assessing social support and trauma exposure
due to questionnaire length restrictions and/or the lack
of available instruments for very young children. This may
limit our findings with regard to the importance of social
support and traumatic events for the mental health of displaced
preschoolers. Furthermore, the stress problems scale
of the CBCL/1.5–5 had a marginally satisfactory internal
consistency in our sample. Hence, findings for this scale
should be interpreted cautiously and further research on the
reliability of this scale is necessary.
Defining the displacement status according to government
registration limits the generalizability of this study.
Approximately 23 % of the displaced in Colombia do not
register themselves, due to lack of knowledge or fear [3].
As the benefits of registration have been associated with
better mental health in war-exposed children [34], differences
between displaced and non-displaced children may
have been larger if unregistered displaced children had also
been included. It should furthermore be noted that only
school-going children were included in this study. Consequently,
findings may not be generalizable to 2–6 year olds
that do not attend kindergartens (approximately 33 % of
the population in Bogota´ [38]).
This study is the first to quantify the impact of forced
internal displacement on preschool children’s mental
health. To further elucidate this impact, longitudinal population-based
research including multiple respondents (i.e.
teachers, children, caregivers and parents) is desired. Also,
in-depth qualitative studies are needed to document the
changes that families go through after being forcibly
displaced due to an armed internal conflict. This information
can be used to gain a better understanding of how
forced internal displacement affects preschoolers and their
families. Considering this study’s findings, we recommend
interventions that focus on building family skills for coping
with forced internal displacement. This is likely to benefit
child mental health and caretaker’s mental health. In
addition, it is of importance to also be attentive to
intergenerational transmission of war-related trauma in
internally displaced children and also include indirectly
exposed children in interventions targeted at enhancing the
mental health of displaced families.
Acknowledgments We thank Aura Hernandez and Armando
Steven Prieto from Universida

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี่คือสอดคล้องกับการศึกษาแตกต่างกันในผล intergenerationalการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับสงครามในเด็กสุขภาพจิต [32] เหล่านี้ศึกษาแสดงให้เห็นที่ ระหว่างปัจจัยอื่น ๆ ไม่แน่ใจลักษณะที่แนบ [33] ครอบครัวรุนแรง หรือเครียดรูปแบบการสื่อสารและบรรยากาศ (จากเงียบไปผ่านการเปิดเผย) สามารถอธิบายวิธีการบาดเจ็บสามารถส่งจากรุ่นหนึ่งไปยังอื่น ๆ [32]เพื่อทำความเข้าใจความเสี่ยงและความยืดหยุ่น เราประเมินสัมพันธ์ย้ายเด็กสุขภาพจิตเราพบว่าสุขภาพจิตของผู้ดูแลหลักที่ และครอบครัวทำงานได้อย่างอิสระที่เกี่ยวข้องกับพลัดถิ่นสุขภาพจิตของเด็ก เท่าที่สังเกต โดย Betancourtและคาน [34], ครอบครัวสามารถมีอิทธิพลต่อสุขภาพจิตเด็กที่ได้รับผลกระทบสงครามในสองวิธี: ครอบครัวใดรูปแบบ 'โล่ป้องกัน' กับความยากลำบากหรือเด็กการจัดการความเครียดสงครามมีความซับซ้อนเนื่องจากผู้ปกครองหรือครอบครัวไม่มีความสามารถในการได้อย่างมีประสิทธิภาพจัดการความเครียด ในเด็กก่อนวัยเรียน อิทธิพลของการครอบครัวในความเป็นเด็กอาจใหญ่เป็นการครอบครัวมักจะเป็นของพวกเขาหลักกรอบอ้างอิง [35]วิเคราะห์ได้ปรับ เราพบว่าเด็กแสงเหตุการณ์เจ็บปวดมากกว่าหนึ่งถูกเชื่อมโยงอย่างรุนแรงมีปัญหาสุขภาพจิตมากกว่าแสงเดียวเหตุการณ์ของบาดแผล ในการศึกษาโดยรวม Kohrt et al. [36]แสงบาดแผล ไม่ใช่เหตุการณ์เดียวที่เจ็บปวดไม่เกี่ยวข้องกับสุขภาพจิตที่ดีในอดีตเด็กทหารที่ สุดท้าย การศึกษาของเราระบุว่า แม้ว่าสังคมสนับสนุนได้เชื่อมโยงกับปัญหาสุขภาพจิตในเด็กย้าย สมาคมไม่อิสระ มันไม่มีแนวโน้มที่ครอบครัวที่ทำงานได้ดีและผู้ปกครองมีสุขภาพจิตดีขึ้นก็มักจะแสวงหาสังคมสนับสนุน จึง อธิบายถึงการขาดความสัมพันธ์ในการปรับปรุงเต็มรูปแบบ [34]ปัญหาวิธีการพิจารณาการครั้งแรก การศึกษานี้มีป่วยแบบที่กล่าวคืออยู่อาจที่พลัดถิ่นสัมพันธ์ระบุของสุขภาพจิตในเด็กสามารถไม่สามารถเรียกว่าเป็นความเสี่ยงหรือปัจจัยป้องกันเราจะไม่สามารถตรวจสอบผลเชิงสาเหตุ [37] การCBCL/1.5-5 เป็นแบบสอบถามของรายงานหลักและความเป็นไปได้ข้อมูลของ อคติอาจไม่มีอยู่ ที่อยู่ปัญหานี้ เราปรับของผู้ดูแล/ ผู้ตอบจิตสุขภาพและตัวแปรอื่น ๆ สำหรับครอบครัว แม้ว่าตัวแปรเหล่านี้มีบางส่วนของผลกระทบ ความแตกต่างระหว่างพลัดถิ่นและเด็กพลัดถิ่นไม่สำคัญสำหรับการรวมปัญหาการชั่ง เราไม่สามารถใช้เป็นมาตรฐานเครื่องมือสำหรับการประเมินทางสังคมสนับสนุนและบาดเจ็บแสงเนื่องจากข้อจำกัดความยาวของแบบสอบถามหรือการขาดเครื่องมือที่ใช้สำหรับเด็กเล็ก พฤษภาคมนี้จำกัดผลการวิจัยของเราเกี่ยวกับความสำคัญของสังคมสนับสนุนและเหตุการณ์ที่เจ็บปวดสำหรับสุขภาพจิตของพลัดถิ่นเด็กก่อนวัยเรียน นอกจากนี้ การปรับขนาดของปัญหาความเครียดCBCL/1.5 – 5 มีความพึงพอใจเล็กน้อยภายในความสอดคล้องในตัวอย่างของเรา ดังนั้น ผลสำหรับระดับนี้ควรวิจัยเพิ่มเติม และตีความด้วยความระมัดระวังในการความน่าเชื่อถือของจำเป็นการกำหนดสถานะปริมาณกระบอกสูบตามรัฐบาลลงทะเบียนจำกัด generalizability ของการศึกษานี้ประมาณ 23% ของโคลอมเบียย้ายในไม่ลงทะเบียนตัวเอง เนื่องจากขาดความรู้ หรือกลัว [3]ประโยชน์ของการลงทะเบียนมี การเกี่ยวข้องกับสุขภาพจิตดีในสัมผัสสงครามเด็ก [34], แตกต่างระหว่างพลัดถิ่น และเด็กพลัดถิ่นไม่อาจมีขนาดใหญ่ถ้าไม่ลงทะเบียนย้ายเด็กยังมาพร้อม ควรนอกจากนี้สังเกตเท่านั้นเด็กไปโรงเรียนถูกรวมอยู่ในการศึกษานี้ ดังนั้นผลการวิจัยอาจ generalizable กับ 2 – 6 ปีที่ไม่ได้เข้าโรงเรียนอนุบาล (ประมาณ 33% ของประชากรใน Bogota´ [38])การศึกษานี้เป็นการกำหนดปริมาณผลกระทบของบังคับปริมาณกระบอกสูบภายในเด็กก่อนวัยเรียนของจิตสุขภาพ การเพิ่ม elucidate ผลกระทบนี้ ยาวตามประชากรรวมถึงผู้ตอบหลายคนคือครู เด็ก ผู้ดูแล และผู้ปกครอง) เป็นที่ต้องการ ยังการศึกษาคุณภาพเชิงลึกต้องการเอกสารการการเปลี่ยนแปลงที่ครอบครัวผ่านไปหลังจากที่ถูกบังคับให้พลัดถิ่นเนื่องจากความขัดแย้งภายในกอง ข้อมูลนี้สามารถใช้ได้ของวิธีพลัดภายในมีผลต่อเด็กก่อนวัยเรียนและครอบครัว พิจารณาผลของการศึกษานี้ เราขอแนะนำกิจกรรมที่มุ่งเน้นสร้างทักษะครอบครัวสำหรับการรับมือมีพลัดภายใน นี้มีแนวโน้มจะได้รับประโยชน์สุขภาพจิตของเด็กและสุขภาพจิตของผู้ดูแล ในนอกจากนี้ มันเป็นสำคัญยัง จะใส่ใจส่ง intergenerational การบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับสงครามในภายในพลัดถิ่นเด็ก และยัง มีอ้อมโดนเด็กในกิจกรรมเสริมสร้างการสุขภาพจิตของครอบครัวย้ายขอบคุณท่านว่ายน้ำออร่าและด็อกเตอร์อาร์มานโด acknowledgmentsใน Steven จาก Universida

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งสอดคล้องกับการศึกษาที่แตกต่างกันเกี่ยวกับผลกระทบฝึก
ของการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับสงครามเกี่ยวกับสุขภาพจิตเด็ก [32] เหล่านี้
การศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าท่ามกลางปัจจัยอื่น ๆ เด็ดขาด
รูปแบบที่แนบมา [33] ครอบครัวความรุนแรงและ / หรือเครียด
บรรยากาศและรูปแบบการสื่อสาร (จากความเงียบไป
กว่าการเปิดเผย) สามารถอธิบายวิธีการบาดเจ็บสามารถส่ง
จากรุ่นหนึ่งไปยังอีก [32] .
เพื่อเพิ่มความเข้าใจของความเสี่ยงและความยืดหยุ่นของเราเรา
ประเมินความสัมพันธ์ของสุขภาพจิตเด็กพลัดถิ่นของ.
เราพบว่าผู้ดูแลหลักของสุขภาพและจิตใจ
ครอบครัวการทำงานมีความสัมพันธ์อิสระกับ
สุขภาพจิตเด็กพลัดถิ่นของ เท่าที่สังเกตจาก Betancourt
และข่าน [34] ครอบครัวสามารถมีอิทธิพลต่อสุขภาพจิต
ของเด็กที่สงครามได้รับผลกระทบในสองวิธีทั้งครอบครัว
รูปแบบ 'โล่ป้องกัน' กับความยากลำบากหรือเด็ก
การจัดการของสงครามความเครียดมีความซับซ้อนเพราะพ่อแม่
หรือ ครอบครัวไม่ได้มีความสามารถในการได้อย่างมีประสิทธิภาพ
การจัดการความเครียด ในเด็กก่อนวัยเรียนอิทธิพลของ
ครอบครัวเด็กเป็นอยู่ที่ดีอาจจะยิ่งมีขนาดใหญ่เป็น
ครอบครัวมักจะเป็นกรอบหลักของการอ้างอิง [35].
ในการวิเคราะห์เท็มเพลตที่เราพบการเปิดรับเด็กที่
เหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจมากกว่าหนึ่งเป็นมากขึ้นอย่างมาก ที่เกี่ยวข้อง
กับปัญหาสุขภาพจิตกว่าการสัมผัสกับเดียว
เหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจ ในการศึกษาโดย Kohrt et al, [36] รวม
สัมผัสบาดแผลมากกว่าเหตุการณ์ที่เจ็บปวดเดียว
ที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพจิตเด็กยากจนในอดีต
ทหาร สุดท้ายการศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าถึงแม้ทางสังคม
การสนับสนุนที่เกี่ยวข้องกับปัญหาสุขภาพจิตในเด็กพลัดถิ่นสมาคมก็ไม่ได้เป็นอิสระ มัน
เป็นไปได้ว่าครอบครัวที่ทำงานได้ดีขึ้นและผู้ดูแลเด็ก
ที่มีสุขภาพจิตที่ดีขึ้นนอกจากนี้ยังมีแนวโน้มที่จะแสวงหาทางสังคม
การสนับสนุนจึงอธิบายการขาดของสมาคมใน
รูปแบบการปรับอย่างเต็มที่ [34].
บางประเด็นเกี่ยวกับระเบียบวิธีจะต้องพิจารณา.
ครั้งแรกที่การศึกษาครั้งนี้ เป็นแบบตัดขวางในการออกแบบหมายความว่า
มีความสัมพันธ์ระบุของสุขภาพจิตในพลัดถิ่น
เด็กไม่สามารถจะเรียกว่ามีความเสี่ยงหรือป้องกันปัจจัย
ที่เราไม่สามารถที่จะตรวจสอบผลกระทบเชิงสาเหตุ [37]
CBCL / 1.5-5 เป็นแบบสอบถามผู้ปกครองรายงานและความเป็นไปได้
ของการมีอคติข้อมูลอาจจะมีในปัจจุบัน เพื่อแก้ไข
ปัญหานี้เราปรับจิตของผู้ดูแล / ตอบของ
สุขภาพและตัวแปรอื่น ๆ ในครอบครัว แม้ว่าตัวแปรเหล่านี้
สื่อกลางบางส่วนของผลกระทบที่แตกต่างระหว่างย้าย
เด็กและไม่ย้ายยังคงสำคัญสำหรับ
ปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งหมดขนาด เราไม่สามารถที่จะใช้มาตรฐาน
เครื่องมือสำหรับการประเมินการสนับสนุนทางสังคมและความเสี่ยงการบาดเจ็บที่
เกิดจากการทำแบบสอบถามข้อ จำกัด ระยะเวลาและ / หรือขาด
ของเครื่องมือที่มีอยู่สำหรับเด็กเล็กมาก นี้อาจ
จำกัด การค้นพบของเราในเรื่องเกี่ยวกับความสำคัญของสังคมที่มี
การสนับสนุนและเหตุการณ์ที่เจ็บปวดสำหรับสุขภาพจิตของผู้พลัดถิ่น
เด็กก่อนวัยเรียน นอกจากนี้โยปัญหาความเครียด
ของ CBCL / 1.5-5 มีภายในที่น่าพอใจเล็กน้อย
สม่ำเสมอในตัวอย่างของเรา ดังนั้นผลการวิจัยสำหรับขนาดนี้
ควรจะตีความด้วยความระมัดระวังและการวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับ
ความน่าเชื่อถือของขนาดนี้เป็นสิ่งที่จำเป็น.
กำหนดสถานะการกระจัดตามรัฐบาล
ลงทะเบียน จำกัด generalizability ของการศึกษานี้.
ประมาณ 23% ของผู้พลัดถิ่นในประเทศโคลอมเบียไม่ได้
ลงทะเบียนตัวเอง เนื่องจากการขาดความรู้หรือความกลัว [3].
ในฐานะที่เป็นผลประโยชน์ของการลงทะเบียนได้เกี่ยวข้องกับ
สุขภาพจิตที่ดีขึ้นในสงครามสัมผัสเด็ก [34] ความแตกต่าง
ระหว่างผู้พลัดถิ่นและเด็กที่ไม่ได้ย้ายอาจ
ได้รับขนาดใหญ่ถ้าไม่ลงทะเบียนเด็กพลัดถิ่นก็ยังได้
รวม มันนอกจากนี้ควรจะตั้งข้อสังเกตว่ามีเพียง
เด็กนักเรียนที่กำลังถูกรวมอยู่ในการศึกษาครั้งนี้ ดังนั้น
ผลการวิจัยอาจจะไม่ generalizable เพื่อเด็กอายุ 2-6 ปี
ที่ไม่ได้เข้าร่วมโรงเรียนอนุบาล (ประมาณ 33% ของ
ประชากรใน Bogota' ม [38]).
การศึกษาครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่จะหาจำนวนผลกระทบของการบังคับ
รางภายในเด็กปฐมวัยของจิต
สุขภาพ. เพื่อเป็นการชี้ให้เห็นผลกระทบนี้ยาวประชากรตาม
การวิจัยรวมถึงผู้ตอบแบบสอบถามหลาย (เช่น
ครูเด็ก, ผู้ดูแลผู้ป่วยและผู้ปกครอง) เป็นที่ต้องการ นอกจากนี้
ในเชิงลึกการศึกษาเชิงคุณภาพที่มีความจำเป็นในเอกสาร
การเปลี่ยนแปลงที่ครอบครัวผ่านไปหลังจากที่ถูกบังคับให้
ย้ายเนื่องจากความขัดแย้งภายในกองกำลังติดอาวุธ ข้อมูลเหล่านี้
สามารถนำมาใช้เพื่อให้ได้รับความเข้าใจที่ดีของวิธีการ
บังคับภายในรางส่งผลกระทบต่อเด็กก่อนวัยเรียนของพวกเขาและ
ครอบครัว เมื่อพิจารณาจากผลการวิจัยของการศึกษาครั้งนี้เราขอแนะนำ
การแทรกแซงที่มุ่งเน้นทักษะการสร้างครอบครัวในการรับมือ
กับการเคลื่อนที่ภายในบังคับ นี้มีแนวโน้มที่จะได้รับประโยชน์
ด้านสุขภาพจิตเด็กและสุขภาพจิตของผู้ดูแล ใน
นอกจากนี้ยังมีความสำคัญที่จะยังให้ความใส่ใจกับ
การส่งฝึกของการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับสงครามใน
เด็กพลัดถิ่นภายในประเทศและยังรวมถึงทางอ้อม
เด็กเปิดเผยในการแทรกแซงการกำหนดเป้าหมายที่การเสริมสร้าง
สุขภาพจิตของครอบครัวพลัดถิ่น.
กิตติกรรมประกาศเราขอขอบคุณ Aura Hernandez และอาร์มันโด
สตีเว่นฆี จาก Universida

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้จะสอดคล้องกับผลการศึกษาที่แตกต่างกันในระหว่างรุ่นวัยสงครามเกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บในเด็ก 32 [ สุขภาพจิต ] เหล่านี้มีการศึกษาแสดงให้เห็นว่า ระหว่างปัจจัยอื่น ๆ , ลังเลสิ่งที่แนบมารูปแบบ [ 33 ] , ความรุนแรงและ / หรือเคร่งเครียดในครอบครัวบรรยากาศ และรูปแบบการสื่อสารจากความเงียบไปผ่านการเปิดเผยข้อมูล ) สามารถอธิบายวิธีการที่บาดเจ็บสามารถส่งจากรุ่นหนึ่งไปยังอีก [ 32 ]เพื่อเพิ่มความเข้าใจของความเสี่ยงและความยืดหยุ่น เราการประเมินความสัมพันธ์ของระดับสุขภาพจิตของเด็กเราพบว่า การดูแลสุขภาพจิต ของ และการทำหน้าที่ของครอบครัวเป็นอิสระที่เกี่ยวข้องกับพลัดถิ่นสุขภาพจิตเด็ก ตามที่ระบุไว้โดย เบตันคอร์ทและ Khan [ 34 ] , ครอบครัวสามารถมีอิทธิพลต่อสุขภาพจิตผลกระทบของสงครามเด็กในสองวิธี : ครอบครัวรูปแบบ " โล่ป้องกัน " กับความยากลำบากหรือของเด็กการจัดการความเครียดของสงครามมีความซับซ้อน เพราะพ่อแม่หรือครอบครัวไม่ได้มีความสามารถในการได้อย่างมีประสิทธิภาพจัดการความเครียด ในเด็กก่อนวัยเรียน อิทธิพลของครอบครัวอยู่ดีกินดี เด็กอาจจะใหญ่ขึ้นเป็นครอบครัวมักจะเป็นกรอบหลักของพวกเขาอ้างอิง [ 35 ]ในการศึกษายังไม่ปรับปรุง เราพบว่า เด็กแสงมากกว่าหนึ่งเหตุการณ์สะเทือนใจเป็นอย่างมากที่เกี่ยวข้องกับปัญหาสุขภาพจิตมากกว่าแสงเดี่ยวที่เหตุการณ์ ในการศึกษาโดย kohrt et al . [ 36 ] รวมการเปิดรับมากกว่าเหตุการณ์ traumatic เดี่ยวมีความสัมพันธ์กับสุขภาพจิตที่ไม่ดีในเด็ก อดีตทหาร ท้ายนี้ การศึกษาของเราพบว่า แม้ว่าสังคมสนับสนุนมีความสัมพันธ์กับปัญหาสุขภาพจิตในเด็กพลัดถิ่น สมาคมไม่อิสระ มันเป็นโอกาสที่ครอบครัวการทำงานและดูแลดีกว่ามีสุขภาพจิตดีกว่ายังมีโอกาสที่จะแสวงหาสังคมสนับสนุน ดังนั้นการอธิบายการขาดของสมาคมในพร้อมปรับรูปแบบ [ 34 ]ในบางปัญหาต้องได้รับการพิจารณาก่อนการศึกษาภาคตัดขวางในการออกแบบหมายความว่าระบุความสัมพันธ์ของสุขภาพจิตในพลัดถิ่นเด็กไม่สามารถเรียกว่าเป็นปัจจัยป้องกันความเสี่ยงหรือในขณะที่เราไม่สามารถหาสาเหตุผลกระทบ [ 37 ] ที่cbcl / 1.5 – 5 คือรายงานผู้ปกครอง แบบสอบถาม และความเป็นไปได้ข้อมูลอคติที่อาจจะนำเสนอ เพื่อที่อยู่ปัญหานี้เราปรับผู้ดูแล / ตอบแบบสอบถามของจิตสุขภาพและตัวแปรอื่น ๆ ในครอบครัว แม้ว่าตัวแปรเหล่านี้โดยบางส่วนของผล ความแตกต่างระหว่างพลัดและไม่เด็กพลัดถิ่นยังคงสำคัญสำหรับรวมปัญหาระดับ เราไม่สามารถที่จะใช้มาตรฐานเครื่องมือประเมินการสนับสนุนทางสังคม และการบาดเจ็บเนื่องจากข้อ จำกัด จำนวนความยาวและ / หรือขาดของเครื่องมือที่สามารถใช้ได้สำหรับเด็กมาก นี้อาจจำกัด การค้นพบ เกี่ยวกับความสำคัญของสังคมสนับสนุนและเหตุการณ์ traumatic สำหรับสุขภาพจิตของพลัดถิ่นเด็กวัยอนุบาล นอกจากนี้ ปัญหาความเครียดขนาดของ cbcl / 1.5 – 5 มีจำนวนเล็กน้อยภายในความสอดคล้องในตัวอย่างของเรา ดังนั้น การศึกษาระดับนี้ควรจะตีความด้วยความระมัดระวังและศึกษาเพิ่มเติมในความน่าเชื่อถือของขนาดนี้เป็นสิ่งที่จำเป็นการกำหนดสถานะตามรัฐบาลการลงทะเบียนวิชาเรียน จำกัด นี้ประมาณ 23 % ของผู้พลัดถิ่นในโคลัมเบียไม่ได้ลงทะเบียนด้วยตนเอง เนื่องจากขาดความรู้ หรือกลัว [ 3 ]เป็นประโยชน์ของการได้รับการเชื่อมโยงกับดีกว่าสุขภาพจิตในสงครามเปิดเผยเด็ก [ 34 ] , ความแตกต่างระหว่างเด็กพลัดถิ่นพลัดถิ่นและไม่อาจมีขนาดใหญ่ ถ้าไม่ได้จดทะเบียนเด็กพลัดถิ่นได้ยังได้รวม มันควรจะสังเกตว่าเท่านั้นนอกจากนี้เด็กโรงเรียนจะถูกรวมไว้ในการศึกษานี้ จากนั้นข้อมูลอาจจะไม่ generalizable อายุ 2 – 6 ปีที่ไม่ได้เข้าเรียนโรงเรียนอนุบาล ( ประมาณ 33 บาทประชากรในโบโกตาใหม่ [ 38 ] )การศึกษาครั้งนี้เป็นครั้งแรกเพื่อหาผลกระทบของการบังคับการเคลื่อนที่ของเด็กวัยอนุบาลจิตภายในสุขภาพ เพื่อศึกษาผลกระทบต่อสุขภาพของประชากรระยะยาวนี้การวิจัยรวมถึงหลายฝ่าย ( เช่นครู , เด็ก , ผู้ดูแลและผู้ปกครอง ) ที่ต้องการ นอกจากนี้ในเชิงลึกการศึกษาเชิงคุณภาพที่จำเป็นในการเอกสารการเปลี่ยนแปลงที่ครอบครัวผ่านหลังจากถูกบังคับพลัดถิ่นเนื่องจากมีความขัดแย้งด้วยอาวุธ ข้อมูลนี้สามารถใช้เพื่อให้ได้รับความเข้าใจที่ดีของวิธีการพลัดถิ่นภายในมีผลต่อเด็กและของพวกเขาครอบครัว พิจารณาผลการศึกษานี้ เราแนะนำการแทรกแซงที่เน้นทักษะการเผชิญปัญหาครอบครัวบังคับภายในกับการกระจัด นี้มีแนวโน้มที่จะได้รับประโยชน์สุขภาพจิตเด็ก และผู้ดูแลของสุขภาพจิต ในนอกจากนี้มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องใส่ใจกับยังสงครามเกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บในระหว่างรุ่นวัยส่งภายในเด็กพลัดถิ่นและยังรวมถึงทางอ้อมสัมผัสเด็กในการแทรกแซงที่มุ่งเสริมสร้างสุขภาพจิตของย้ายครอบครัวขอบคุณขอบคุณและราศี เฮอร์นันเดซ อาร์มานโด้จาก universid สตีเว่นี้ ปรีเ ต