Hermione nodded and gave him a sole

Hermione nodded and gave him a solemn look. "I know. We can go out tonight if you'd like."He shook his head. "Fix things at the trauma center. I want us to go on a trip for our second anniversary. You should take off two weeks because we'll be going to Rome.""Okay, I'll see if I can get the two weeks. I need to find someone to be in charge while I'm gone, and I've told Neville he can go on vacation next time I did, so he's out.""Fine. Just do what you need to do," Draco said before placing a kiss on her cheek. "I have to go back to the office. I'll see you at home?" he asked her. She nodded and smiled slightly. He said his goodbye's to his parents and then left."You know about the pre-nup clause already, don't you?" Lucius asked as he walked over to take the baby from her.Hermione looked back at Narcissa and noticed that she was asleep. She nodded. "I've known for a long time.""Then you know that you have only three months to conceive and then you will be divorced. What are you waiting for?" he asked her, rocking the girl gently. When Hermione didn't reply, he sighed in annoyance. "Unless you're waiting for the end of the marriage so that you can keep the money."Hermione looked outraged. "Even if we do end up going our separate ways, I will not take his money. You should know by now that money matters very little to me. Congratulations on the birth of your daughter, but I must go," she said before walking out of the room, feeling tears burn her eyes.…………………………Hermione stood out on the wide terrace of the villa his family owned in Rome. The view was beautiful and the weather was perfect. There was a small breeze blowing at the long tresses of her hair and ruffling the hem of her white sundress. She was tired of her situation with Draco. Nothing had changed in the last few months except the fact that he hadn't been so cold towards her as before. But she couldn't help but feel sad that in two weeks they would no longer be a married couple.There was no way of knowing what Draco felt for her because they didn't speak about it. There were times when the look in his eyes made her think that maybe he did love her, but he never said the words. Neither did she, anyway. Though she felt it in her heart that maybe she had fallen in love with him, there was no way she would admit it now, at the end of everything.The breeze carried his scent over and Hermione turned to look at Draco as he stood by the door, his eyes on her. She knew so much about him now. The way he thought, his ideals, his dreams, his voice, his scent. She sighed and pushed her hair away from her face as he approached her slowly. As her lips parted to say something to break the silence, he cupped her face and brought his lips to hers. He kissed her deep and slow, tasting her until they pulled away for a much needed breath. His hands were in her hair, fingers grasping the silky curls and holding her close to him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฮอร์ไมโอพยักหน้าและทำให้เขาดูเคร่งขรึม "ฉันรู้ว่า. เราสามารถออกไปในคืนนี้หากคุณต้องการ."
เขาส่ายหัว "สิ่งที่แก้ไขที่ศูนย์การบาดเจ็บ. ฉันต้องการให้เราไปในการเดินทางสำหรับวันครบรอบที่สองของเรา. คุณควรจะปิดสองสัปดาห์เพราะเราจะไปยังกรุงโรม."
"เอาล่ะฉันจะดูว่าฉันจะได้รับสองสัปดาห์. ฉันต้องไปหาคนที่จะอยู่ในความดูแลในขณะที่ฉันหายไปและผมเคยบอกกับเนวิลล์เขาสามารถไปในวันหยุดครั้งต่อไปที่ผมทำเพื่อให้เขาออก "
"วิจิตร. เพียงแค่ทำสิ่งที่คุณต้องการจะทำ" เดรโกกล่าวว่าก่อนที่จะวางจูบที่แก้มของเธอ "ฉันต้องไปกลับไปที่สำนักงาน. ฉันจะเห็นคุณที่บ้าน?" เขาถามเธอ เธอพยักหน้าและยิ้มเล็กน้อย เขากล่าวคำอำลาของเขากับพ่อแม่ของเขาและไปทางซ้ายแล้ว
"คุณรู้เกี่ยวกับข้อก่อน nup แล้ว, Don'
เฮอร์ไมโอมองกลับมาที่นาร์ซิสและพบว่าเธอกำลังนอนหลับ เธอพยักหน้า "ผมเคยรู้จักกันมาเป็นเวลานาน."
"แล้วคุณรู้ว่าคุณมีเพียงสามเดือนที่จะตั้งครรภ์และจากนั้นคุณจะได้รับการหย่าร้าง. คุณจะรออะไรอีก?" เขาถามเธอโยกสาวเบา ๆ เมื่อเฮอร์ไมโอไม่ตอบเขาถอนหายใจในการแกล้ง "ถ้าคุณกำลังรอสำหรับการสิ้นสุดของการแต่งงานเพื่อให้คุณสามารถเก็บเงิน."
เฮอร์ไมโอมองโกรธ "แม้ว่าเราจะจบลงไปทางแยกของเราก็จะไม่ใช้เงินของเขา. คุณควรรู้โดยขณะนี้ว่าเรื่องเงินน้อยมากที่จะฉัน. ขอแสดงความยินดีในวันเกิดของลูกสาวของคุณ แต่ผมต้องไป" เธอกล่าวก่อนที่จะเดิน ออกจากห้องน้ำตารู้สึกเผาดวงตาของเธอ
..............................
เฮอร์ไมโอออกมายืนบนระเบียงกว้างของวิลล่าครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของในกรุงโรม มุมมองที่สวยงามและสภาพอากาศที่สมบูรณ์แบบ มีสายลมพัดขนาดเล็กที่ปอยผมยาวของเส้นผมของเธอและชายครุย sundress สีขาวของเธอคือ เธอเป็นคนที่เหนื่อยกับสถานการณ์ของเธอกับเดรโก ไม่มีอะไรที่มีการเปลี่ยนแปลงในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมายกเว้นความจริงที่ว่าเขาไม่ได้รับเพื่อให้เย็นต่อเธอเป็นมาก่อน แต่เธอก็ไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกเศร้าที่ในอีกสองสัปดาห์ที่พวกเขาจะได้ไม่ต้องเป็นคู่แต่งงาน
ไม่มีทางทราบว่าสิ่งที่เดรโกรู้สึกว่าเธอไม่ได้เพราะพวกเขาไม่ได้พูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ มีหลายครั้งที่มองในดวงตาของเขาทำให้เธอคิดว่าบางทีเขาอาจจะไม่ได้ความรักของเธอ แต่เขาไม่เคยพูดคำว่า เธอก็ไม่อยู่แล้ว แม้เธอจะรู้สึกว่ามันอยู่ในหัวใจของเธอว่าเธออาจจะได้ตกหลุมรักกับเขาไม่มีทางที่เธอจะยอมรับมันตอนนี้ไม่มีที่สิ้นสุดของทุกอย่าง
สายลมดำเนินกลิ่นของเขามากกว่าและเฮอร์ไมโอหันไปดูที่เดรโกขณะที่เขายืนอยู่ที่ประตูดวงตาของเขากับเธอ เธอรู้มากเกี่ยวกับเขาในขณะนี้ วิธีที่เขาคิดว่าอุดมการณ์ของเขาความฝันของเขาเสียงของเขากลิ่นของเขา เธอถอนหายใจและผลักดันให้ผมของเธอออกไปจากใบหน้าของเธอในขณะที่เขาเดินเข้ามาใกล้เธออย่างช้าๆ ในฐานะที่เป็นริมฝีปากของเธอแยกบางสิ่งบางอย่างที่จะบอกว่าจะทำลายความเงียบที่เขาป้องใบหน้าของเธอและนำริมฝีปากของเขาเพื่อเธอ เขาจูบเธอลึกและช้าชิมเธอจนกว่าพวกเขาจะดึงออกไปสำหรับลมหายใจที่จำเป็นมาก มือของเขาอยู่ในผมของเธอนิ้วโลภหยิกเนียนและการถือครองของเธอใกล้ชิดกับเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Hermione พยักหน้าและให้เขาดูเคร่งขรึม "ฉันรู้ เราสามารถออกไปคืนนี้ถ้าคุณต้องการ "
เขาส่ายหัวของเขา "แก้ไขสิ่งต่างๆที่ศูนย์การบาดเจ็บ ฉันต้องการให้เราไปในการเดินทางสำหรับวันครบรอบครั้งที่สองของเรา คุณควรจะออกจากสองสัปดาห์เพราะเราจะไปกรุงโรม "
"โอเคฉันจะดูว่าฉันจะได้รับสองสัปดาห์ ฉันต้องการที่จะหาคนที่จะอยู่ในการเรียกเก็บเงินในขณะที่ฉันหายไปและฉันได้บอกเนวิลล์เขาสามารถไปในวันหยุดครั้งต่อไปที่ผมทำเพื่อให้เขาออกไป "
"ปรับ เพียงแค่ทำในสิ่งที่คุณต้องทำ "Draco กล่าวก่อนที่จะวางจูบบนแก้มของเธอ "ฉันต้องกลับไปที่สำนักงาน ฉันจะเห็นคุณที่บ้าน? "เขาถามเธอ เธอพยักและยิ้มเล็กน้อย เขากล่าวว่าการอำลาของเขากับพ่อแม่ของเขาและจากนั้นซ้าย
"คุณรู้เกี่ยวกับคำสั่งซื้อล่วงหน้าแล้ว, คุณไม่ใช่หรือไม่? " ลูซีที่ถามขณะที่เขาเดินไปใช้ลูกน้อยจากเธอ
Hermione มองกลับมาที่ Narcissa และสังเกตเห็นว่าเธอหลับ เธอพยักตัว "ผมได้รู้จักกันมานานแล้ว "
"แล้วคุณรู้ว่าคุณมีเพียงสามเดือนที่จะตั้งครรภ์และจากนั้นคุณจะหย่าร้าง สิ่งที่คุณรอ? "เขาถามเธอโยกสาวเบาๆ เมื่อ Hermione ไม่ได้ตอบเขาได้หายใจในความรำคาญ "ถ้าคุณกำลังรอการสิ้นสุดของการแต่งงานเพื่อให้คุณสามารถเก็บเงินได้ "
Hermione มอง "แม้ว่าเราจะจบลงด้วยวิธีการแยกต่างหากของเรา, ฉันจะไม่ใช้เงินของเขา. คุณควรรู้โดยตอนนี้เงินที่สำคัญน้อยมากกับฉัน. ขอแสดงความยินดีกับการเกิดของลูกสาวของคุณแต่ฉันต้องไป "เธอกล่าวก่อนที่จะเดินออกจากห้องพักรู้สึกน้ำตาเผาผลาญตาของเธอ
..............................
Hermione บนระเบียงกว้างของวิลล่าครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของในกรุงโรม ดูที่พักอื่นที่เหมือนกัน มีสายลมขนาดเล็กเป่าที่ tresses ยาวของผมของเธอและทำให้การปิดล้อมของ sundress สีขาวของเธอ เธอเหนื่อยกับสถานการณ์ของเธอกับ Draco ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมายกเว้นความจริงที่ว่าเขาไม่ได้เป็นเย็นดังนั้นต่อเธอเป็นก่อน แต่เธอไม่สามารถช่วยแต่รู้สึกเศร้าที่ในสองสัปดาห์พวกเขาจะไม่เป็นคู่แต่งงานอีกต่อไป
ไม่มีทางที่จะรู้ว่า Draco รู้สึกอย่างไรสำหรับเธอเพราะพวกเขาไม่ได้พูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ มีบางครั้งที่มองในสายตาของเขาทำให้เธอคิดว่าเขาอาจจะรักเธอแต่เขาไม่เคยพูดคำ ไม่ใช่เธอ, อย่างไรก็ตาม. แม้ว่าเธอรู้สึกในหัวใจของเธอว่าบางทีเธออาจตกหลุมรักเขาไม่มีทางที่เธอจะยอมรับมันตอนนี้ในตอนท้ายของทุกอย่าง
สายลมมีกลิ่นหอมของเขามากกว่าและ Hermione หันไปดู Draco ขณะยืนอยู่ข้างประตูตาของเขาบนเธอ เธอรู้มากเกี่ยวกับเขาตอนนี้ วิธีที่เขาคิด, อุดมคติของเขา, ความฝันของเขา, เสียงของเขา, กลิ่นของเขา. เธอหายใจและผลักผมของเธอออกไปจากใบหน้าของเธอขณะที่เขาไปถึงเธอช้า ในฐานะที่เป็นริมฝีปากของเธอแหวกที่จะพูดอะไรบางอย่างที่จะทำลายความเงียบเขาไสวใบหน้าของเธอและนำริมฝีปากของเขาไปที่เธอ เขาจูบลึกและช้าชิมเธอจนกว่าพวกเขาจะดึงออกไปสำหรับลมหายใจที่จำเป็นมาก มือของเขาอยู่ในผมของเธอนิ้วมือจับหยิกเนียนและถือของเธอใกล้ชิดกับเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฮอร์ไมโอนี่พยักหน้าและมองเขาอย่างจริงจัง ฉันรู้แล้ว เราสามารถออกไปคืนนี้ถ้าคุณต้องการ
เขาส่ายหน้า รักษาที่ศูนย์อุบัติเหตุ ฉันคิดว่าเราจะไปเที่ยวฉลองครบรอบสองปี คุณควรพักสองสัปดาห์เพราะเราจะไปโรม
โอเคฉันจะดูว่าฉันสามารถได้รับเหล่านี้สองสัปดาห์ ฉันต้องการใครสักคนที่จะรับผิดชอบเมื่อฉันไม่อยู่ฉันบอกเนวิลล์ว่าฉันสามารถไปในวันหยุดต่อไปดังนั้นเขาจึงออกไป
ดีจัง ทำในสิ่งที่คุณต้องทำเดรโกกล่าวว่าก่อนที่จะจูบแก้มของเธอ ฉันต้องกลับไปที่ออฟฟิศ แล้วเจอกันที่บ้านนะ เขาถามเธอ เธอพยักหน้าและยิ้ม เขาบอกลาพ่อแม่ของเขาและจากไป
คุณรู้ข้อตกลงก่อนแต่งงานไม่ใช่เหรอ ลูเซียสเดินและถามว่าเขาจะเอาเด็กไปจากเธอ
เฮอร์ไมโอนี่มองกลับไปที่นาร์ซิสซาและพบว่าเธอหลับไปแล้ว เธอพยักหน้า ผมรู้มานานแล้ว
แล้วคุณรู้ว่าคุณมีเพียงสามเดือนที่จะตั้งครรภ์และคุณจะหย่า คุณรออะไรอยู่ เขาถามเธอและเขย่าผู้หญิงเบาๆ เฮอร์ไมโอนี่ไม่ตอบเขาถอนหายใจด้วยความโกรธ ถ้าคุณรอจนกว่าจะสิ้นสุดของการแต่งงานของคุณเพื่อให้คุณสามารถบันทึกเงิน
เฮอร์ไมโอนี่ดูโกรธมาก ฉันจะไม่ใช้เงินของเขาแม้ว่าเราจะแยกทางกันในที่สุด คุณควรรู้ว่าตอนนี้เงินไม่สำคัญสำหรับฉัน ยินดีด้วยกับการเกิดของลูกสาวของคุณแต่ฉันต้องไปแล้วเธอกล่าวว่าก่อนที่เธอจะเดินออกจากห้องรู้สึกว่าน้ำตาไหม้ตาของเธอ
ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ
เฮอร์ไมโอนี่ยืนอยู่บนระเบียงกว้างของบ้านครอบครัวของเขาในกรุงโรม ทิวทัศน์สวยงามและอากาศก็ดี สายลมอ่อนพัดผมยาวของเธอและ wrinkling กระโปรงสีขาวของเธอ เธอเหนื่อยกับความสัมพันธ์กับเดรโก ในไม่กี่เดือนที่ผ่านมาไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงยกเว้นว่าเขาไม่ได้เย็นชากับเธอเหมือนที่เขาเคยเป็น แต่เธอไม่สามารถช่วยแต่รู้สึกเศร้าและสองสัปดาห์ต่อมาพวกเขาไม่ได้แต่งงานกัน
ไม่มีทางที่จะรู้ว่าเดรโกรู้สึกกับเธอเพราะพวกเขาไม่ได้พูด บางครั้งสายตาของเขาทำให้เธอรู้สึกว่าเขาอาจจะชอบเธอแต่เขาไม่เคยพูด เธอไม่ได้อยู่ดี ถึงแม้ว่าเธอจะรู้สึกว่าเธออาจจะตกหลุมรักเขาเธอไม่สามารถยอมรับว่ามันจบลงแล้ว
สายลมพัดผ่านกลิ่นของเขาเฮอร์ไมโอนี่หันไปมองเดรโกยืนอยู่ที่ประตูดวงตาของเขาจ้องมองเธอ เธอรู้จักเขาดี วิธีคิดของเขาความฝันของเขาเสียงของเขากลิ่นของเขา ขณะที่เขาเข้ามาใกล้เธอถอนหายใจและผลักผมของเธอออกไปจากใบหน้าของเธอ เมื่อเธอเปิดริมฝีปากของเธอที่จะพูดบางอย่างเพื่อทำลายความเงียบเขาถือใบหน้าของเธอและใส่ริมฝีปากบนใบหน้าของเธอ เขาจูบเธออย่างช้าๆและลิ้มรสเธอจนกระทั่งพวกเขาดึงเธอออกไปและสูดลมหายใจลึกๆ มือของเขาติดอยู่ในผมของเธอนิ้วของเขาจับลอนนุ่มและกอดเธอไว้แน่น