that emanate from all volume elemen

that emanate from all volume elements of the cylinder of matter inside the object that are simultaneously irradiated by the penetrant X-ray microbeam are recorded. Thus, rather than recording (in parallel) a series of line integrals of the linear absorption coefficient during a one-dimensional ω-scan (as is the case in absorption tomography – see Eqn 1), a (sequential) series of line integrals of the secondary signals (fluorescence or diffraction) that emerge from the irradiated object are recorded during a two-dimensional (x, ω) or three-dimensional (x, z, ω) scan. A marked disadvantage of first-generation tomography is therefore the much lower degree of parallelism that can be achieved during data acquisition. In what follows, we exclusively deal with data obtained during two-dimensional (x, ω) scans.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ emanate จากไดรฟ์ข้อมูลทั้งหมดที่มีบันทึกองค์ประกอบของรูปทรงกระบอกของเรื่องภายในวัตถุที่พร้อมได้ irradiated โดย microbeam เอ็กซ์เรย์วัสดุ ดังนั้น แทนบันทึก (ขนาน) ชุดของบรรทัดปริพันธ์ของค่าสัมประสิทธิ์การดูดซับเชิงเส้นระหว่างแกนω one-dimensional (เป็นกรณีในคอมพิวเตอร์ดูดซึม – ดู Eqn 1), เส้นปริพันธ์ของสัญญาณรอง (fluorescence หรือการเลี้ยวเบน) ที่เกิดจากวัตถุ irradiated ชุด (ตามลำดับ) มีบันทึกไว้ในระหว่างสองมิติ (x ω) หรือสามมิติ (x, z ω) สแกน ข้อเสียเครื่องของคอมพิวเตอร์รุ่นจึงมากต่ำกว่าระดับของ parallelism ที่สามารถทำได้ในระหว่างการซื้อข้อมูล ในสิ่งต่อไปนี้ เราขอนำเสนอจัดการกับข้อมูลที่ได้ในระหว่างการสแกนแบบสองมิติ (x ω)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ออกมาจากองค์ประกอบทั้งหมดของปริมาณของถังของเรื่องภายในวัตถุที่มีการฉายพร้อมกันโดยการแทรกซึม microbeam X-ray มีการบันทึกไว้ ดังนั้นแทนที่จะบันทึก (ในแบบคู่ขนาน) ชุดของอินทิกรัสายของค่าสัมประสิทธิ์การดูดซึมเชิงเส้นในช่วงหนึ่งมิติωสแกน (เช่นในกรณีของการดูดซึมเอกซ์เรย์ - เห็นสม 1), (ลำดับ) ชุดของอินทิกรัสายของ สัญญาณที่สอง (เรืองแสงหรือการเลี้ยวเบน) ที่เกิดจากวัตถ​​ุที่ผ่านการฉายรังสีที่มีการบันทึกไว้ในช่วงสองมิติ (x, ω) หรือสามมิติ (x, Z, ω) สแกน ข้อเสียของการทำเครื่องหมายเอกซ์เรย์รุ่นแรกจึงเป็นระดับต่ำมากของความเท่าเทียมที่สามารถทำได้ในระหว่างการเก็บข้อมูล ในสิ่งต่อไปนี้เราเฉพาะการจัดการกับข้อมูลที่ได้รับในช่วงสองมิติ (x, ω) สแกน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ไหลจากองค์ประกอบทั้งหมดปริมาตรของทรงกระบอกขึ้นภายในวัตถุที่ผ่านการฉายรังสีด้วยพร้อมกัน microbeam แทรกซึมอยู่ในบันทึก ดังนั้น แทนที่จะบันทึก ( ขนาน ) เป็นชุดของส่วนประกอบบรรทัดของสัมประสิทธิ์การดูดกลืนเชิงเส้นใน 1 มิติω - สแกน ( เป็นกรณีสำหรับการดูดซึมโทโมกราฟีเห็น eqn 1 )( ต่อเนื่อง ) ชุดของส่วนประกอบสายสัญญาณทุติยภูมิ ( เรืองแสงหรือ diffraction ) ที่โผล่ออกมาจากวัตถุจะถูกบันทึกไว้ในระหว่างการฉายรังสีแบบสองมิติ ( x , ω ) หรือ 3 มิติ ( x , z , ω ) สแกน ข้อเสียของการทำเครื่องหมาย tomography รุ่นแรกจึงเป็นการลดระดับของความมากที่สามารถเกิดขึ้นได้ระหว่างการเก็บข้อมูล ในสิ่งต่อไปนี้เราแจกเฉพาะกับข้อมูลที่ได้ระหว่างสองมิติ ( x , ω ) สแกน