Correlation between Skill Level and

Correlation between Skill Level and Time Preference
So far we have assumed a uniform distribution of all types implying that
the correlation between skill level and time preference is zero, whereas in
the first section the two-type model assumed perfect positive dependence
between skill and time preference. However, this may not be the case; the two
characteristics may be imperfectly correlated. At the same time, changing
the assumption of the correlation allows us to consider the robustness of our
results with respect to the distribution of types. Figures 1 and 2 present the
marginal tax rates on savings in the welfarist and paternalist cases with the
CES utility function.
From the figures we can see that the results for the marginal tax on savings
are fairly robust except for type 3. As the correlation between skill level and
time preference increases, or as the fraction of types 2 and 3 decreases, the
distortion on type 3’s savings decision increases significantly with both types
of government preferences. In the welfarist case, type 4 remains undistorted
regardless of the structure of the economy. Type 1 is also undistorted except
at very high levels of correlation, where his savings become taxed. In the
paternalistic case types 1 and 2 remain pooled and the tax on savings for type
4 is almost fixed at all levels of correlation. Note the two-type case (section 2)
which is equivalent to a correlation of one corresponds to the right boundaries
of Figures 1 and 2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ระหว่างระดับทักษะและตั้งค่าเวลาจนเราได้ถือว่ากระจายสม่ำเสมอของทุกหน้าที่ที่สหสัมพันธ์ระหว่างระดับทักษะและเวลา ตั้งค่าเป็นศูนย์ ในขณะที่ในส่วนแรกแบบสองชนิดถือว่าสมบูรณ์แบบพึ่งพาในเชิงบวกระหว่างทักษะและเวลาตั้งค่า อย่างไรก็ตาม นี้อาจไม่ใช่ ทั้งสองลักษณะอาจ correlated ไม่ ในเวลาเดียวกัน การเปลี่ยนแปลงสมมติฐานของความสัมพันธ์ที่ช่วยให้เราสามารถพิจารณาเสถียรภาพของเราผลเกี่ยวกับการกระจายของชนิด ตัวเลข 1 และ 2 อยู่อัตราภาษีกำไรประหยัดในกรณี welfarist และ paternalist ด้วยการงาน CES ฟังก์ชันอรรถประโยชน์จากตัวเลข เราสามารถดูที่ผลลัพธ์สำหรับการประหยัดภาษีกำไรค่อนข้างแข็งแกร่งมากยกเว้นประเภท 3 เป็นความสัมพันธ์ระหว่างระดับทักษะ และเวลาเพิ่มพิเศษ หรือ เป็นเศษส่วนชนิดที่ 2 และ 3 ลดลง การความผิดเพี้ยนในการตัดสินใจชนิดของ 3 ประหยัดเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทั้งสองชนิดของการกำหนดลักษณะของรัฐบาล ในกรณี welfarist ชนิด 4 ยังคง undistortedโดยโครงสร้างของเศรษฐกิจ ชนิด 1 แห่ง undistorted ยกเว้นระดับสูงของความสัมพันธ์ ซึ่งเป็นคิดของเขาประหยัด ในpaternalistic กรณีประเภท 1 และ 2 ยังคงรวมและภาษีในสำหรับชนิด4 ได้รับการแก้ไขเกือบทุกระดับของความสัมพันธ์ หมายเหตุกรณีสองชนิด (ส่วน 2)ซึ่งจะเท่ากับสหสัมพันธ์ของหนึ่งสอดคล้องกับขอบเขตเหมาะสมตัวเลข 1 และ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ระหว่างระดับความสามารถและการตั้งค่าเวลา
จนถึงขณะนี้เราได้ถือว่ากระจายสม่ำเสมอทุกประเภทหมายความว่า
ความสัมพันธ์ระหว่างระดับความสามารถและการตั้งค่าเวลาเป็นศูนย์ขณะที่ใน
ส่วนแรกรุ่นสองประเภทสันนิษฐานพึ่งพาบวกที่สมบูรณ์แบบ
ระหว่างทักษะและการตั้งค่าเวลา . แต่นี้ไม่อาจเป็นกรณี; สอง
ลักษณะอาจจะมีความสัมพันธ์ไม่สมบูรณ์ ในขณะเดียวกันการเปลี่ยน
สมมติฐานของความสัมพันธ์ช่วยให้เราที่จะต้องพิจารณาความทนทานของเรา
ผลที่เกี่ยวกับการกระจายตัวของประเภท รูปที่ 1 และ 2 ในปัจจุบัน
อัตราภาษีในเรื่องการออมใน welfarist และกรณี paternalist กับ
ฟังก์ชั่นยูทิลิตี้ในงาน CES.
จากตัวเลขที่เราจะเห็นได้ว่าผลของภาษีส่วนเพิ่มในเรื่องการออม
ที่ค่อนข้างแข็งแกร่งยกเว้นสำหรับประเภท 3. ในขณะที่ความสัมพันธ์ระหว่าง ระดับความสามารถและ
เวลาที่เพิ่มขึ้นของการตั้งค่าหรือเป็นส่วนของประเภทที่ 2 และ 3 ลดลง,
การบิดเบือนการตัดสินใจเกี่ยวกับประเภทเงินฝากออมทรัพย์ 3 เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับทั้งสองประเภท
ของการตั้งค่าของรัฐบาล ในกรณี welfarist ประเภท 4 ยังคงบิดเบือน
โดยไม่คำนึงถึงโครงสร้างของเศรษฐกิจ ประเภทที่ 1 คือการบิดเบือนยังยกเว้น
ในระดับที่สูงมากของความสัมพันธ์ที่เงินฝากออมทรัพย์ของเขากลายเป็นเก็บภาษี ใน
กรณีที่บิดาประเภทที่ 1 และ 2 ยังคงรวบรวมและภาษีเกี่ยวกับเงินฝากออมทรัพย์สำหรับประเภท
4 ได้รับการแก้ไขเกือบทุกระดับของความสัมพันธ์ หมายเหตุกรณีที่สองชนิด (ส่วนที่ 2)
ซึ่งเทียบเท่ากับความสัมพันธ์ของหนึ่งที่สอดคล้องกับขอบเขตที่เหมาะสม
ของรูปที่ 1 และ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ระหว่างระดับทักษะและ
ความชอบเวลาจนเราได้สันนิษฐานการกระจายสม่ำเสมอทุกประเภทหมายความว่า
ความสัมพันธ์ระหว่างระดับทักษะและเวลาการตั้งค่าเป็นศูนย์ ในขณะที่
ส่วนแรกสองประเภท แบบถือว่าสมบูรณ์แบบบวกการพึ่งพา
ระหว่างทักษะและความชอบครับ อย่างไรก็ตาม , นี้อาจเป็นกรณี ; 2
ลักษณะอาจจะเหนื่อยล้าความสัมพันธ์ .ในเวลาเดียวกัน , เปลี่ยน
สมมติฐานของความสัมพันธ์ที่ช่วยให้เราสามารถพิจารณาเสถียรภาพของผลของเรา
ที่มีต่อการกระจายของชนิด ตัวเลข 1 และ 2 ปัจจุบัน
ขอบภาษีการออมในคดี และ welfarist paternalist CES ฟังก์ชันอรรถประโยชน์ด้วย
.
จากตัวเลขที่เราสามารถเห็นผลลัพธ์ที่ได้สำหรับภาษีเพิ่มในเงินฝากออมทรัพย์
มีเสถียรภาพพอสมควร ยกเว้นประเภทที่ 3 .ขณะที่ความสัมพันธ์ระหว่างระดับทักษะและความชอบ
เพิ่มเวลา หรือเป็นเศษเสี้ยวของประเภทที่ 2 และ 3 ลดลง ประเภทออมทรัพย์ 3
บิดเบือนการตัดสินใจมากขึ้นอย่างมากกับทั้งสองชนิด
ของการตั้งค่าของรัฐบาล ใน welfarist คดีประเภทที่ 4 ยังคง undistorted
ไม่ว่าโครงสร้างของเศรษฐกิจ แบบที่ 1 เป็น undistorted ยกเว้น
ในระดับที่สูงมากของความสัมพันธ์ที่เงินฝากออมทรัพย์ของเขากลายเป็นเก็บภาษี ใน
กรณีบิดาชนิดที่ 1 และ 2 อยู่รวมและภาษีเป็นเงินออมสำหรับประเภท
4 เกือบจะคงที่ในทุกระดับของความสัมพันธ์ หมายเหตุสองประเภทคดี ( มาตรา 2 )
ซึ่งเทียบเท่ากับความสัมพันธ์ที่สอดคล้องกับขอบเขตของตัวเลขจริง

ที่ 1 และ 2