2.4. Estimate of greenhouse gas emi

2.4. Estimate of greenhouse gas emission from sugarcane
cultivation
Greenhouse gas emissions were estimated from the production
and application of fertilizers, herbicides and pesticides, burning
and fossil fuels used during cultivation practices. Information was
obtained from interviews of sugarcane farmers for the whole
period of sugarcane planting. For fertilizer, both chemical and
organic forms were applied. N2O emissions (direct and indirect)
from the amount of N applied were estimated (IPCC, 2006). CO2
emissions from urea use were accounted for by using the IPCC
emission factor (IPCC, 2006). For field burning, greenhouse gas
emissions were based on the area and the fraction of the field area
that practiced burning using country specific emission factors
(Table 1). These included residue to crop ratio, dry matter fraction,
fraction burn in field (Garivait, 2005). The percentages of sugarcane
burned were analyzed from farmer interviews (68.5% of sugarcane
biomass was burned; 30.8% from pre-harvest and 37.7% from postharvest).
CO2 emissions from biomass burning were not accounted
for because itwas assumed that CO2 is re-absorbed when sugarcane
plants are regrown in the next cropping season. For fossil fuel,
gasoline and diesel used in insecticides application, tillage, irrigation
and sugarcane transportation from sugarcane farm to sugar
mill were considered. The emissions were basically estimated from
the amount of fuels used and the emission factors from those given
by IPCC (IPCC, 2006) as listed in Table 1.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.4 การประเมินก๊าซเรือนกระจกจากอ้อยเพาะปลูกมีประเมินการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการผลิตและการใช้ปุ๋ย สารเคมีกำจัดวัชพืชและสารกำจัดศัตรูพืช เขียนและเชื้อเพลิงฟอสซิลที่ใช้ในระหว่างปฏิบัติการเพาะปลูก ข้อมูลได้รับจากการสัมภาษณ์เกษตรกรอ้อยสำหรับทั้งหมดรอบระยะเวลาของการปลูกอ้อย สำหรับปุ๋ย สารเคมีทั้งสอง และฟอร์มอินทรีย์ถูกนำไปใช้ ปล่อย N2O (ทางตรง และทางอ้อม)จากจำนวน N ที่ใช้ถูกประเมิน (IPCC, 2006) CO2ปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการใช้ยูเรียได้คิดโดย IPCCปัจจัยมลพิษ (IPCC, 2006) สำหรับฟิลด์การเผาไหม้ ก๊าซเรือนกระจกปล่อยได้ตามพื้นที่และเศษส่วนของฟิลด์ที่ฝึกฝนการเขียนโดยใช้ปัจจัยมลพิษเฉพาะประเทศ(ตาราง 1) เหล่านี้รวมสารตกค้างพืชอัตราส่วน เศษส่วนเรื่องแห้งเขียนเศษส่วนในฟิลด์ (Garivait, 2005) เปอร์เซ็นต์ของอ้อยเขียนได้วิเคราะห์จากการสัมภาษณ์ชาวนา (68.5% ของอ้อยชีวมวลถูกเขียน 30.8% จากก่อนการเก็บเกี่ยวและ 37.7% จากหลัง)ปล่อย CO2 จากการเผาไหม้ชีวมวลก็ไม่นำมาพิจารณาสำหรับเนื่องจากมันถูกสันนิษฐานว่า CO2 เป็นการดูดซึมเมื่ออ้อยพืชคือ regrown ในฤดูถัดไปครอบ สำหรับเชื้อเพลิงฟอสซิลน้ำมันเบนซินและดีเซลที่ใช้ในการใช้ยาฆ่าแมลง tillage ชลประทานและการขนส่งอ้อยจากฟาร์มอ้อยน้ำตาลโรงสีได้ถือ ปล่อยถูกประเมินจากพื้นจำนวนเชื้อเพลิงที่ใช้และปัจจัยการปล่อยก๊าซจากผู้รับโดย IPCC (IPCC, 2006) เป็นแสดงในตารางที่ 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.4 การประเมินการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากอ้อย
การเพาะปลูก
การปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้ประมาณจากการผลิต
และการประยุกต์ใช้ปุ๋ยและยาฆ่าแมลงสารเคมีกำจัดวัชพืช, การเผาไหม้
เชื้อเพลิงฟอสซิลและใช้ในระหว่างการปฏิบัติการเพาะปลูก ข้อมูลได้
ที่ได้รับจากการสัมภาษณ์เกษตรกรอ้อยสำหรับทั้ง
ระยะเวลาในการปลูกอ้อย สำหรับปุ๋ยทั้งทางเคมีและ
รูปแบบอินทรีย์ถูกนำไปใช้ การปล่อยก๊าซ N2O (ทางตรงและทางอ้อม)
จากจำนวนเงินของ N ประยุกต์ประมาณ (IPCC, 2006) CO2
ปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการใช้ปุ๋ยยูเรียถูกบันทึกโดยใช้ IPCC
การปล่อยปัจจัย (IPCC, 2006) สำหรับการเผาไหม้สนามก๊าซเรือนกระจก
การปล่อยขึ้นอยู่กับพื้นที่และส่วนของพื้นที่เขต
ที่ได้รับการฝึกฝนการเผาไหม้โดยใช้ประเทศเฉพาะปัจจัยการปล่อย
(ตารางที่ 1) เหล่านี้รวมถึงสารตกค้างต่อพืชส่วนวัตถุแห้ง
ส่วนในด้านการเผาไหม้ (Garivait, 2005) เปอร์เซ็นต์ของอ้อย
ไฟไหม้ได้รับการวิเคราะห์จากการสัมภาษณ์เกษตรกร (68.5% ของอ้อย
ชีวมวลถูกเผา; 30.8% จากก่อนการเก็บเกี่ยวและ 37.7% จากหลังการเก็บเกี่ยว)
การปล่อยก๊าซ CO2 จากการเผาไหม้ชีวมวลที่ไม่ได้คิด
เพราะเป็นการกำหนดข้อสัญญาสันนิษฐานว่า CO2 เป็นอีกครั้งที่การดูดซึม เมื่ออ้อย
พืช regrown ในฤดูการปลูกพืชต่อไป สำหรับฟอสซิลเชื้อเพลิง
น้ำมันเบนซินและดีเซลที่ใช้ในการประยุกต์ใช้ยาฆ่าแมลงแบบการชลประทาน
และการขนส่งอ้อยจากไร่อ้อยน้ำตาล
โรงสีได้รับการพิจารณา ปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้ประมาณโดยทั่วไปจาก
ปริมาณของเชื้อเพลิงที่ใช้และปัจจัยการปล่อยจากผู้ที่ได้รับ
โดย IPCC (IPCC, 2006) ตามที่ระบุไว้ในตารางที่ 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.4 . การประเมินการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการปลูกอ้อย

การปล่อยก๊าซเรือนกระจกประมาณได้จากการผลิตและการใช้ปุ๋ย
, สารเคมีกำจัดวัชพืชและยาฆ่าแมลง และการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลที่ใช้ในการเพาะปลูก
) ข้อมูลที่ได้จากการสัมภาษณ์เกษตรกรอ้อย

สำหรับระยะเวลาทั้งหมดของอ้อยปลูก สำหรับปุ๋ย เคมีและ
รูปแบบอินทรีย์ที่ใช้ . การปล่อยก๊าซ N2O ( โดยตรงและโดยอ้อม )
จากปริมาณ N ใช้ประมาณ ( IPCC , 2006 ) การปล่อยก๊าซ CO2
จากปุ๋ยยูเรียใช้ร้อยละ โดยใช้ IPCC
emission factor ( IPCC , 2006 ) ข้อมูลการเผาไหม้ก๊าซเรือนกระจก
ปล่อยตามพื้นที่และสัดส่วนของพื้นที่สนามที่ใช้ฝึก
เผาเฉพาะประเทศปล่อยปัจจัย
( ตารางที่ 1 )ได้แก่ กากพืชแห้งอัตราส่วนเศษส่วน , เศษส่วนเขียนในฟิลด์ (
garivait , 2005 ) เปอร์เซ็นต์ของอ้อย
เผา วิเคราะห์ข้อมูลจากการสัมภาษณ์ชาวนา ( 68.5 % ของปริมาณอ้อย
ถูกเผา ; 30.8 % จากการเก็บเกี่ยวก่อนและพบ % จากหลังการเก็บเกี่ยว ) .
การปล่อย CO2 จากการเผาไหม้ชีวมวลไม่คิด
เพราะมันถือว่าเป็นดูดซึม CO2 เมื่ออ้อย
พืช Ingredients ต่อไปในฤดูการปลูก . สำหรับเชื้อเพลิงฟอสซิล
เบนซินและดีเซลใช้ในยาฆ่าแมลง การไถพรวน ชลประทาน และการขนส่งอ้อยจากไร่อ้อย

โรงสีน้ำตาลถูกพิจารณา การปล่อยเป็นพื้นที่คำนวณจากปริมาณเชื้อเพลิงที่ใช้และ

เพิ่มปัจจัยจากผู้ที่ได้รับโดย IPCC ( IPCC , 2006 ) ตามที่ระบุไว้ในตารางที่ 1 .