moonbunnycafe.comDKC – Chapter 407P

moonbunnycafe.com
DKC – Chapter 407

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 407 – Secret collection room (3)

It slapped towards Beichen Ying’s head with a thunderous roar, with the strength of five thousand kilograms——

“Careful!” Nangong Liuyun’s expression changed slightly!

However, no sooner said than done, who Nangong Liuyun stood too far away, wanted to rush forth to save him, but it was already too late.

If Beichen Ying was slapped by that huge claw, his whole head would become paste!

Seeing that his life was in imminent peril!

Just at this critical moment.

Su Luo appeared.

Nobody would have anticipated, even Su Luo herself hadn’t expected that her appearance would completely change this fight, with their side that was thoroughly at a disadvantage.

Su Luo’s hand held that spirit pinball, just when she was about to toss it at the fierce black tiger, but all of a sudden, her expression changed.

Just when she was about to toss it, the spirit pinball had already been replaced with the Amethyst Crystal Fish!

This was not because Su Luo was reluctant to use the spirit pinball, rather, it was the result of the Amethyst Crystal Fish screeching in her head.

Su Luo’s control of her strength was very good, and she directly sent the Amethyst Crystal Fish smashing towards that fierce black tiger’s claw that was full of formidable power.

Originally, that claw was merely ten centimeters away from Beichen Ying’s head. However, due to an extra Amethyst Crystal Fish appearing above Beichen Ying’s head, that fierce black tiger abruptly restrained its claw. It directly grabbed towards that Amethyst Crystal Fish and immediately uncaringly abandoned Beichen Ying.

The fierce black tiger, with both hands, cupped that Amethyst Crystal Fish. It had a somewhat incredulous and also extremely excited expression….

The originally intense battle, because of the fierce black tiger having stopped fighting, quieted down.

Nangong Liuyun walked quickly to Su Luo’s side, with a dark face, he coldly chided her: “Didn’t I tell you to be obedient and stay behind? How could you be this disobedient!”

Su Luo somewhat embarrassingly stuck out her tongue, but wouldn’t say anything.

“Didn’t I tell you that this was an eighth rank magical beast! What is a minor, insignificant, little third rank doing over here? Do you dislike not dying quickly enough, am I right?” Nangong Liuyun’s expression was coldly solemn, overbearingly interrogating her, a trace of lingering fear and concern flashing through his eyes.

He was really fierce…Su Luo stuck her tongue out.

“Isn’t it because I was worried about you.” Su Luo said in a very low voice with her head hanging down.

“What did you say?” Nangong Liuyun’s originally furious expression stiffened in a split second, afterwards, he asked somewhat unnaturally.

“If you didn’t hear it then forget it! Humph. If it was not for me coming, you guys won’t be able to beat it!” Su Luo, not without some smugness, raised an eyebrow: “I just saved Beichen Ying’s life, hey, Beichen Ying, do you admit to this grace of saving your life?”

“Acknowledged, acknowledged, I certainly will admit to it. I must admit it.” Beichen Ying shook his head and with great difficulty, became clear-headed. Now, he was still patting his chest from the lingering fear: “Just a moment ago I really did take a trip to the gates of hell. Even now, my heart is still jumping with ‘ba-thump, ba-thump’ sounds.”

Su Luo smugly raised an eyebrow towards Nangong Liuyun: “Did you not see, he was saved by me.”

Nangong Liuyun didn’t know whether to laugh or cry, finally, he could only let out a deep sigh and in a spoiling manner, rubbed her head: “This time, it is because your luck was good. Next time, you need to be obedient, have you memorized it?”

“Which time has my luck been bad?” Su Luo, who was somewhat unconvinced, said: “Luck is also a part of strength, this you must acknowledge as the truth.”

While they were speaking, Lan Xuan, who had been sent flying into the wall by one kick from the fierce black tiger, covered his chest that was hurting and walked over with lurching steps. He was very perplexed as he interrupted: “What’s going on? Is there an armistice?”

Beichen Ying disgruntledly kicked him in the butt. Pointing at the fierce black tiger that was still super excited, he peevishly rolled his eyes. “Haven’t you grown some eyes? Still can’t see clearly? This matter was obviously something that could be avoided…we, however…alas…our battle could be considered to have been fought in vain. This injury was also suffered in vain.”

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

moonbunnycafe.comDKC – 407 บทบทก่อนหน้ากรุนด์ฟอส โครงการหน้ากรุนด์ฟอส บทถัดไปห้อง 407 บท – ห้องลับเก็บ (3)มันตบหัวลปักหยิงมีการแผดเสียงสนั่น กับความแรงของห้าพันกิโลกรัมต่อ — —"ระวัง" Nangong Liuyun แสดงการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยอย่างไรก็ตาม แล้ว พูดทำ Nangong Liuyun ยืนไกลเกินไป อยากรีบบันทึกเขาไว้ แต่มันก็สายเกินไปแล้วถ้าหยิงลปักถูกตบ โดยที่กรงเล็บใหญ่ ศีรษะของเขาทั้งหมดจะกลายเป็น วางเห็นว่าชีวิตของเขาเป็นในคามอันตรายเพียงช่วงเวลาที่สำคัญSu Luo ปรากฏไม่มีใครจะคาด แม้ Su Luo เองไม่ได้คาดว่า ลักษณะของเธอจะเปลี่ยนการต่อสู้ครั้งนี้ กับด้านของพวกเขาที่เป็นรองอย่างสมบูรณ์Su Luo มือถือว่าวิญญาณ pinball เมื่อเธอได้โยนที่เสือดุร้าย แต่จู่ ๆ นิพจน์ของเธอเปลี่ยนแปลงเพียงเมื่อเธอจะโยนมัน พินบวิญญาณได้แล้วถูกแทนที่ ด้วยพลอยคริสตัลปลานี่ไม่เพราะ Su Luo อยากใช้พินบวิญญาณ ค่อนข้าง มันเป็นผลของการร้องเสียงกรี๊ดพลอยคริสตัลปลาในหัวของเธอSu Luo ควบคุมความแข็งแรงของเธอดีมาก และเธอส่งพลอยคริสตัลปลาดีต่อกรงเล็บของเสือการดำที่รุนแรงที่น่าสะพรึงกลัวอำนาจโดยตรงOriginally, that claw was merely ten centimeters away from Beichen Ying’s head. However, due to an extra Amethyst Crystal Fish appearing above Beichen Ying’s head, that fierce black tiger abruptly restrained its claw. It directly grabbed towards that Amethyst Crystal Fish and immediately uncaringly abandoned Beichen Ying.The fierce black tiger, with both hands, cupped that Amethyst Crystal Fish. It had a somewhat incredulous and also extremely excited expression….The originally intense battle, because of the fierce black tiger having stopped fighting, quieted down.Nangong Liuyun walked quickly to Su Luo’s side, with a dark face, he coldly chided her: “Didn’t I tell you to be obedient and stay behind? How could you be this disobedient!”Su Luo somewhat embarrassingly stuck out her tongue, but wouldn’t say anything.“Didn’t I tell you that this was an eighth rank magical beast! What is a minor, insignificant, little third rank doing over here? Do you dislike not dying quickly enough, am I right?” Nangong Liuyun’s expression was coldly solemn, overbearingly interrogating her, a trace of lingering fear and concern flashing through his eyes.He was really fierce…Su Luo stuck her tongue out.“Isn’t it because I was worried about you.” Su Luo said in a very low voice with her head hanging down.“What did you say?” Nangong Liuyun’s originally furious expression stiffened in a split second, afterwards, he asked somewhat unnaturally.“If you didn’t hear it then forget it! Humph. If it was not for me coming, you guys won’t be able to beat it!” Su Luo, not without some smugness, raised an eyebrow: “I just saved Beichen Ying’s life, hey, Beichen Ying, do you admit to this grace of saving your life?”“Acknowledged, acknowledged, I certainly will admit to it. I must admit it.” Beichen Ying shook his head and with great difficulty, became clear-headed. Now, he was still patting his chest from the lingering fear: “Just a moment ago I really did take a trip to the gates of hell. Even now, my heart is still jumping with ‘ba-thump, ba-thump’ sounds.”Su Luo smugly raised an eyebrow towards Nangong Liuyun: “Did you not see, he was saved by me.”Nangong Liuyun didn’t know whether to laugh or cry, finally, he could only let out a deep sigh and in a spoiling manner, rubbed her head: “This time, it is because your luck was good. Next time, you need to be obedient, have you memorized it?”“Which time has my luck been bad?” Su Luo, who was somewhat unconvinced, said: “Luck is also a part of strength, this you must acknowledge as the truth.”While they were speaking, Lan Xuan, who had been sent flying into the wall by one kick from the fierce black tiger, covered his chest that was hurting and walked over with lurching steps. He was very perplexed as he interrupted: “What’s going on? Is there an armistice?”Beichen Ying disgruntledly kicked him in the butt. Pointing at the fierce black tiger that was still super excited, he peevishly rolled his eyes. “Haven’t you grown some eyes? Still can’t see clearly? This matter was obviously something that could be avoided…we, however…alas…our battle could be considered to have been fought in vain. This injury was also suffered in vain.”Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

moonbunnycafe.comdkc –บทที่ 407ก่อนหน้าบท | โครงการหน้า | บทถัดไปบทที่ 407 ) สะสม ( 3 ) ห้องลับตบหัวแล้วต่อด้วยเสียงคำรามดังสนั่น เป่ยเฉินหยิน กับ ความแข็งแรงของห้าพันกิโล --" ระวัง ! " สีหน้าของนังก๊อก liuyun เปลี่ยนแปลงเล็กน้อย !อย่างไรก็ตาม อย่างทันทีทันใด ซึ่งนังก๊อก liuyun ยืนไกลเกินไป อยากจะวิ่งออกไปช่วยเค้า แต่มันสายเกินไปแล้วถ้ายิงถูกตบโดย 2536 ขนาดใหญ่กรงเล็บทั้งหัวของเขา จะกลายเป็นวาง !เพราะชีวิตของเขาอยู่ในอันตรายที่ใกล้เข้ามา !แค่ช่วงเวลาสำคัญนี้ซู หลัว ปรากฏไม่มีใครคาดการณ์ได้ แม้ ซู ลู เองไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะเปลี่ยนลักษณะการต่อสู้ กับฝ่ายที่ถี่ถ้วน เสียเปรียบซูลู มือถือที่วิญญาณ Pinball , เมื่อเธอกำลังจะทอยที่เสือดำดุร้าย แต่จู่ๆสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปเมื่อเธอจะทิ้งมันแล้ว ลูกวิญญาณก็ถูกแทนที่ด้วย Amethyst คริสตัลปลา !นี้ไม่ได้เพราะ ซู ลู ก็ไม่เต็มใจที่จะใช้เบาะสำหรับปักเข็ม , วิญญาณค่อนข้าง มันคือผลของพลอยสีม่วงผลึกปลา . . . ในหัวของเธอซูหลัว ควบคุมพลังของเธอได้ ดี มาก และ เธอส่งโดยตรงอเมทิสต์คริสตัลดีต่อปลาที่ดุร้ายของเสือกรงเล็บสีดำที่เต็มไปด้วยพลังที่น่ากลัวแต่เดิมที่กรงเล็บเป็นเพียง 10 เซ็นติเมตรห่างจากหัวเป่ยเฉิน Ying . อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการเสริม Amethyst คริสตัลปลาปรากฏเหนือหัวเป่ยเฉินหยินว่าเสือดุร้ายสีดำชะงักยับยั้งของกรงเล็บ โดยตรงต่อ Amethyst คริสตัลคว้าปลาทิ้งทันที uncaringly beichen ยิ๋งเสือสีดำดุร้าย ด้วยสองมือ ถ้วยที่ Amethyst คริสตัลปลา มันก็ยังไม่เชื่อ และยังค่อนข้างตื่นเต้นมาก การแสดงออก . . . . . . .การต่อสู้เดิมเข้ม เพราะเสือดุร้ายสีดำมีหยุดต่อสู้ เงียบลงนังก๊อก liuyun เดินรวดเร็วด้านโซลู ด้วยใบหน้าที่มืดมิด เขาเย็นชาดุเธอ : " ผมไม่ได้บอกคุณว่าให้เชื่อฟังและอยู่เบื้องหลัง วิธีที่คุณสามารถได้รับนี้ไม่เชื่อฟัง ! "ซูหลัวค่อนข้างเปิ่นติดลิ้นของเธอออก แต่ไม่พูดอะไร" ผมไม่ได้บอกคุณว่ามันเป็นแปดอันดับสัตว์วิเศษ ! สิ่งที่เป็นผู้เยาว์ , ไม่สำคัญ , อันดับที่สามน้อยมาทำอะไรที่นี่ ? คุณไม่ชอบไม่ได้ตายเร็วพอแล้ว ใช่มั้ย ? " สีหน้าของนังก๊อก liuyun คือเย็นชาขรึม overbearingly สอบสวนเธอ ร่องรอยของความกลัวและความกังวลวาบผ่านดวงตาของเขาเขาน่ากลัวจริงๆ . . . . . . ซู หลัว แลบลิ้นออกมา" ไม่ใช่เพราะผมเป็นห่วงคุณ ซู ลู พูดด้วยเสียงต่ำมากหัวห้อยลง" คุณพูดเรื่องอะไร ? " นังก๊อก liuyun เดิมโกรธสีหน้าที่แข็งตึงได้ในเสี้ยววินาที หลังจากนั้น เขาถามค่อนข้างผิดธรรมดา" ถ้าไม่ได้ยินก็ช่างมัน ! ฮึ ถ้ามันไม่ได้สำหรับฉันมา พวกเธอจะไม่สามารถเอาชนะมัน ! " ซู หลัว โดยไม่มี smugness ยกคิ้ว : " ฉันเพิ่งช่วยชีวิตของเป่ยเฉินยิ่งชีวิต เฮ้ เป่ยเฉิน Ying , คุณยอมรับพระคุณนี้บันทึกชีวิตของคุณ "" รับทราบ รับรู้ ฉันก็จะยอมรับมัน ผมต้องยอมรับว่ามัน " เป่ยเฉิน Ying ส่ายหัวและด้วยความยากลำบากก็ชัดไป ตอนนี้ , เขาก็ยังคงลูบหน้าอกจากเอ้อระเหยกลัว : " เมื่อกี้ผมได้เดินทางไปที่ประตูของนรก ตอนนี้หัวใจของฉันมันยังกระโดด กับ บา บา ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก เสียง " . "ซูหลัวอย่างไม่คบหาสมาคมยกคิ้วต่อ นังก๊อก liuyun : " คุณเห็น เขาได้ช่วยชีวิตฉันนังก๊อก liuyun ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ ในที่สุด เขาได้แต่ถอนหายใจลึก และในอีกลักษณะ ลูบหัวเธอ : " ในครั้งนี้ เป็นเพราะโชคของคุณดี คราวหน้า เธอต้องเชื่อฟัง คุณจำมันได้เหรอ ? "" เวลาที่ได้โชคของฉันไม่ดี ? " ซู ลู ที่ค่อนข้างไม่มั่นใจ กล่าวว่า " โชคดีที่ยังเป็นส่วนหนึ่งของความแข็งแกร่ง นี้คุณจะต้องรับทราบความจริง”ขณะที่พวกเขาพูด , LAN ซวน , ผู้ที่เคยส่งบินเข้าไปในผนังด้วยลูกเตะจากพยัคฆ์ดำที่ดุร้ายที่ปกคลุมหน้าอกที่ถูกทำร้ายและเดินไปกับการเซถลาขั้นตอน เขาก็งงเขาขัดจังหวะ : " เกิดอะไรขึ้น ? มีการพักรบ ? "เป่ยเฉิน Ying disgruntledly เตะเขาในก้น ชี้ไปที่เสือดุร้ายสีดำที่ยังคงตื่นเต้น เขากระเง้ากระงอดรีดตาของเขา " คุณยังไม่โต บางตา ยังมองไม่ชัด ? เรื่องนี้เป็นสิ่งที่เห็นได้ชัดที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ . . . . . . . แต่เรา . . . . . . . อนิจจา . . . . . . . การต่อสู้ของเราอาจจะถือว่าได้สู้ๆ การบาดเจ็บนี้ยังลำบากในการเรียน "ก่อนหน้าบท | โครงการหน้า | บทถัดไป