Kaka came to a dead end. "Oops." K

Kaka came to a dead end.



"Oops." Kaka said and turned back the way they came. He looked down at the mark he had drawn and saw that it was pointing a different direction. "Someone's been changing my marks." The saiyan boy said. "It's not fare!!"He yelled, throwing the chalk to the ground.



"That's right, It's not FARE." A voice called out behind Kaka Then four voices began to laugh at what the first had said. "But that's only half of it!"



Kaka shot up and turned to the voices. Two sets of guards were standing in front of two doors. One set had on black and red armor, while the other two had blue and white armor. Kaka walked up to the red and black soldiers. "But, this was a dead end a minute ago." he said.



"Nope; that's the dead end behind you!" A blue and white guard said. He was old, and had a beard. A large turtle shell sat on his back.



The saiyan boy looked behind him and saw a dead end. "The walls keep switching on me! What the hell am I supossed to do?!"



"Well the only way out of here is to try one of the doors behind us." One red and black guard said. He was tall and bald, and had a third eye on his fourhead.



"One leads to the castle at the center of the labyrinth, and the other one leads to surtain death!!" The other red and black guard said. He had a scar across his eye and long, black hair.



"Which one's which?" Kaka asked.



"We can't tell you." a red and black guard said.



"Why not?" Kaka asked.



The two red guards stared at each other then began to whisper about something. "We don't know." The female guard said. She had blonde hair and a red bandana tied in a bow. "But they do." The two guards looked at the two others next to them.



"Oh. We'll just ask them, then." Kaka said nonchalantly.



"You can't ask us." said the old man. "You can only ask one of us, it's in the rules. But I must warn you; one of us tells the truth, and one of us always lies. Here's a hint, always lies," the old guard said as he tilted his head toward his younger partner.



"I do not! I tell the truth!" He protested.



"Oh, what a lie!" The two guards began to argue with each other while the red and black guards laughed at them.



Kaka walked over to the older blue guard. "Alright, answer yes or no," He said. "Would he say that this door leads to the castle?" He pointed at the other guard.



"Um. . . . Yes. . ." The guard said.



"Then. . . this other door leads to the castle, and this door leads to surtain death." Kaka said.



"Well how do you know?" The guard asked sarcastically. "He could be telling the truth."



"But then you wouldn't be. So if you told me that he said yes, I'd know the answer is really no." Kaka explained.



"But I could be telling the truth!" The old guard said.



"Then he would be lying, so if you told me the answer was yes, I'd know the answer would still be no," Kaka said.



"Wait a minute." The guard said. "Is that right?" He asked the red and black guards.



"I dun'no! I never understood it!" The girl said and they all laughed.



"No, it's right! I know it is!" Kaka said. the blue and white guards stepped out of the way so Kaka could walk through. He pushed the door open and took a step inside. "I think I'm better at this!" He took another step and fell through the floor.

. . .



"He's in the ubliet," Vegeta said as he stared into a crystal ord that showed the younger saiyan falling through a hole. The people gathered around the prince began to laugh. "Shut up! He should have given up by know."

"He'll never give up!" A guard said to Vegeta.

"Really? He'll soon give up when the midget takes him back to the beginning and he relizes he has to start all over again," Vegeta said.

. . .

Hands attached to the walls of the hole grabbed and pulled at the Saiyan boy. They clung to his arms and legs to help slow him down. "Ouch! Let me go!!" Kaka cried. He tried to break free from the hands' grasp, but they clearly weren't about to let go any time soon.

A pair of hands formed a mouth and began to speak. "What do you mean, 'help'?. We are helping."

"We're helping hands," Another group of hands formed an entire face.

"Your hurting me!" Kaka said.

"Would you like us to let go?" The first pair of hands said. The hands let go of the young saiyan and he began to fall, but they grabbed onto him again. "Come on, which way? Up, or down?"

"What?" Kaka said.

"Which way? Where is your big descision pointed? Which way do you want to go, Hhm?" Asked the hands.

"I . . . I guess I want to go down," Kaka said unsure of himself.

"He chose down!" The hands yelled.

"He chose down? Okay!!"

"Wait, was that wrong?" Kaka gasped. The hands released him and he began to fall down once again. The young saiyan fell through a trap door and landed har on his butt. There was nothing but blackness around him. He heard foot steps echo through the darkness. "Who's there?"

"Me," A familiar voice said. a small flame popped into sight and lit a candle that filled the hole with light. Krillin stood near a table on which the candle sat and stared at the pare that had fallen from above.

"Oh, it's you Krillin!" Kaka said.

"Oh, yes, well, I knew you were bound to get into trouble as soon as I met you, so I've come to give you a hand," Krillin said.

Kaka looked around the now lit hole. "Oh. your looking around now, aren't you. As I guess you've noticed, there isn't any doors. Only the hole." Krillin said satcastically. "This is an ubliet. The labyrinth's full of 'em."

"Really? I didn't know that," Kaka said as he turned around in a circle, taking in his surroundings.

"Stop acting so smart. You don't even know what an ubliet is!"

"I suposse you do then."

"Yes, it's a place people put other people to forget about them! Now, what you want to do is get out of here; and it just so happens that I know a shortcut, out of the whole labyrinth."

"No, I can't give up, not now! I've come too far!" Kaka protested. He sat down on a rock. "No. . . I can do this."

"Of course you can. But it gets a lot worse from here on in," Krillin said as he patted Kaka on the knee.

"Why are you so conserened about me?" Kaka asked.

"Well I just am! Nice, young boy. Terrible, black ubliet." Krillin juestured around him.

Kaka looked down onto the dwarf's pouch that hung from his hip. Jewls and gold filled it to the rim. "You. . . You like jewlry, don't you?"

"Maybe. . ." Krillin said.

Kaka pulled off a braclet made of white sea shells and held it out to Krillin." If you help me throught the labyrinth, I'll give you this."

Krillin stared at the braclet in aw. "What is that made of any way?"

Kaka shrugged. ". . .Poocca Shells. . .You like it don't you?"

"Eh, so so,"

"Well okay," Kaka said. "Guess I won't give it to you then!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Kaka มาตายสิ้นสุด "โอ๊ะ" Kaka กล่าว และปิดแบบที่พวกเขามา เขามองลงที่หมายเขาได้วาด และเห็นว่า มันถูกชี้ทิศทางที่แตกต่างกัน "คนมีการเปลี่ยนเครื่องของฉัน" เด็ก saiyan กล่าว "มันไม่ใช่ค่าโดยสาร!!" เขา yelled โยนชอล์กพื้นดิน "ถูกต้อง ไม่ใช่อาหาร" เสียงเรียกมาหลัง Kaka แล้วเริ่มสี่เสียงหัวเราะที่มีการกล่าวว่า สิ่งแรก "แต่นั่นเป็นเพียงครึ่งหนึ่งของมัน" Kaka ขึ้น และเปิดเสียง ยามสองชุดก็ยืนอยู่หน้าประตูสอง ชุดหนึ่งมีสีดำ และสีแดงเกราะ ในขณะที่อีกสองมีเกราะสีน้ำเงิน และสีขาว Kaka เดินขึ้นทหารสีแดง และสีดำ "แต่ นี้คือตายสิ้นสุดนาทีที่ผ่านมา" เขากล่าวว่า "Nope ก็ตายสิ้นสุดหลังคุณ" ยามฟ้า และขาวกล่าว เขาคือเก่า และมีเครา กระดองเต่าตัวใหญ่นั่งบนหลังของเขา เด็ก saiyan วิด และเห็นตายสิ้นสุด "กำแพงให้สลับกับฉัน อะไรนรกฉัน supossed จะทำอย่างไร! " "ดีทางเดียวออกจากที่นี่ได้ลองประตูหลังเรา" รักษาสีแดง และสีดำหนึ่งกล่าว เขาสูง และหัวล้าน และมีตาที่สามของเขา fourhead "หนึ่งนำไปสู่ปราสาทของเขาวงกต และอีกเครื่องหนึ่งนำไปสู่ความตาย surtain !!" อื่น ๆ สีแดง และดำยามกล่าว เขามีรอยแผลเป็นตาของเขาและผมยาว สีดำ "ที่หนึ่งคือที่ Kaka ถาม รักษาสีแดง และสีดำกล่าวว่า "เราไม่สามารถบอกคุณ" "ทำไมไม่" Kaka ถาม ยุวชนแดงสองจ้องไปที่อื่น ๆ แล้วเริ่มกระซิบเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง "เราไม่ทราบ" เจ้าหน้าที่หญิงกล่าว เธอมีผมสีบลอนด์ และโพกแดงผูกในธนู "แต่ทำ" สองยามมองที่สองคนอยู่นั้น "โอ้ เราจะเพียงขอให้พวกเขา แล้วกัน" Kaka nonchalantly กล่าว "คุณไม่สามารถขอให้เรา" กล่าวว่า คน "คุณสามารถร้องขอเท่าหนึ่ง เราอยู่ในกฎ แต่ต้องเตือนคุณ หนึ่งเราบอกความจริง และหนึ่งของเราอยู่เสมอ นี่คือคำแนะนำ อยู่เสมอ ยามเก่าว่า เป็นเขายืดศีรษะไปยังคู่ค้าของเขาอายุน้อยกว่า "ฉันไม่ ฉันพูดความจริง" เขาปฏิเสธจ่าย "โอ้ โกหกอะไร! " ยามสองเริ่มโต้เถียงกันขณะหัวเราะยามสีแดง และสีดำที่พวกเขา Kaka เดินผ่านยามฟ้าเก่า "ครับ คำตอบใช่หรือไม่ เขากล่าวว่า "เขาพูดว่า ประตูนี้นำไปสู่ปราสาท" เขาชี้ไปที่เจ้าหน้าที่อื่น ๆ "Um. . . . ใช่โธ่" ยามกล่าว "แล้วกัน.. ประตูนี้นำไปสู่ปราสาท และประตูนี้นำไปสู่ความตาย surtain " Kaka กล่าว "ดีคุณทราบได้อย่างไร" ยามถาม sarcastically "เขาอาจจะบอกความจริง" "ได้แล้ว คุณจะไม่สามารถ ดังนั้นถ้าคุณบอกฉันว่า เขากล่าวว่า ใช่ รู้ คำตอบคือจริง ๆ ไม่" Kaka อธิบาย "แต่ฉันไม่สามารถจะบอกความจริง" ยามชรากล่าว " แล้วเขาจะได้นอน ดังนั้นถ้าคุณบอกผมคำตอบคือ ใช่ รู้คำตอบจะยังคงไม่, " Kaka กล่าวว่า "รอสักครู่" ยามกล่าว "ไม่ใช่หรือไม่" เขาถามยามสีแดง และสีดำ "ฉัน dun'no ฉันไม่เคยเข้าใจมัน" เธอกล่าว และพวกเขาทั้งหมดหัวเราะ "ไม่มี มันถูก ฉันรู้ว่า มันเป็น" Kaka กล่าว สีฟ้า และสีขาวยามก้าวออกไปเพื่อให้ Kaka สามารถเดินผ่าน เขาผลักประตูเปิด และเอาขั้นตอนภายใน "ฉันคิดว่า ฉันดีกว่านี้" เขาเอาอีกก้าว และตกถึงพื้น . . . "เขาใน ubliet การ, " Vegeta กล่าวว่า ตามที่เขาเริ่มเป็นคริสตัลเป็นใบสั่งที่แสดงให้เห็นว่า saiyan อายุที่ตกผ่านรู คนที่รวบรวมสถานเจ้าชายเริ่มหัวเราะ "หยุดพูด เขาควรกำหนดขึ้นโดยรู้ ""เขาจะสู้ไม่ถอย" ทหารยามพูดกับ Vegeta"จริง ๆ Vegeta กล่าวว่า คงจะเร็ว ๆ นี้ให้ค่าเมื่อ midget จะเขากลับเริ่มต้นและเขาต้องเริ่มต้นทั้งหมดกว่าอีก relizes,". . .มือแนบกับผนังหลุมคว้า และดึงที่เด็ก Saiyan พวกพืชเพื่อแขนและขาเพื่อช่วยชะลอเขาพระ "เอ้า ผมไป!!" Kaka ที่ร้อง เขาพยายามทำลายฟรีจากความเข้าใจของมือ แต่พวกเขาไม่ชัดเจนจะให้ไปตลอดเวลาเร็ว ๆ นี้คู่มือรูปปาก และเริ่มพูด "อะไรคุณหมายถึง 'วิธีใช้' หรือไม่ เราช่วย""เรากำลังช่วยมือ กลุ่มอื่นของมือเกิดขึ้นใบหน้า"คุณทำร้ายฉัน" Kaka กล่าว"คุณอยากให้ไปหรือไม่" มือคู่แรกกล่าว มือปล่อย saiyan หนุ่ม และเขาเริ่มตก แต่พวกเขาคว้าบนเขาอีกครั้ง "โธ่ วิธีใด ขึ้น หรือลง""อะไร" Kaka กล่าว"ทางไหน ซึ่งเป็นการบ่งชี้ descision คุณใหญ่ วิธีที่คุณต้องการไป Hhm " ขอมือ"I . . . ผมคิดว่า อยากลงไป กล่าวว่า Kaka แน่ใจตัวเอง"เขาเลือกลง" มือ yelled"เขาเลือกลง ดี!!""รอ ผิดที่" Kaka gasped ปล่อยมือเขา และเขาเริ่มล้มลงอีกครั้ง Saiyan หนุ่มตกผ่านประตูกับดัก และที่ดินฮาร์บนก้นของเขา ไม่มีอะไรแต่ blackness รอบเขา เขาได้ยินเสียงก้องตอนเท้าผ่านความมืด "ใครอยู่ที่นั่น""ผม เสียงคุ้นเคยกล่าว เปลวไฟเล็ก popped ในสายตา และแสงเทียนที่เติมหลุมไฟ Krillin ยืนใกล้ตารางที่นั่งเทียน และจ้องไปที่ pare ที่ได้ตกลงมาจากข้างต้น"โอ้ มันเป็น Krillin คุณ" Kaka กล่าว"โอ้ ใช่ ดี ฉันรู้ว่า คุณถูกผูกไว้จะได้รับในปัญหาทันทีที่ฉันพบคุณ ฉันมาให้มือ Krillin กล่าวว่าKaka มองรอบ ๆ หลุมไฟขณะนี้ "โอ้ ของคุณมองรอบ ๆ ตอนนี้ ไม่ได้คุณ ตามที่ผมคิดว่า คุณได้สังเกตเห็น ไม่มีประตูใด ๆ เฉพาะหลุม" Krillin satcastically กล่าว "นี้ได้ ubliet เขาวงกตของเต็ม 'em""จริง ๆ ฉันไม่รู้ว่า Kaka กล่าวขณะที่เขาหันไปรอบ ๆ เป็นวงกลม ในสภาพแวดล้อมของเขา"หยุดทำหน้าที่เพื่อให้สมาร์ท คุณไม่ได้รู้อะไร ubliet เป็น! ""ฉัน suposse คุณแล้วกัน""ใช่ มันเป็นคนที่ใส่คนอื่นเพื่อลืมพวกเขา ตอนนี้ สิ่งที่คุณต้องการทำเป็นไปของที่นี่ และมันก็เกิดขึ้นว่า ผมรู้ทางลัด ออกจากเขาวงกตทั้งหมด""ไม่ ฉันไม่ยอมแพ้ ไม่ได้ตอนนี้ ฉันมาไกล" Kaka ที่ปฏิเสธจ่าย เขานั่งลงบนก้อนหิน "หมายเลข... ฉันจะทำ""แน่นอนได้ แต่มันจะแย่ลงเป็นจำนวนมากจากการเดินทางใน Krillin กล่าวกับเขา patted Kaka บนเข่า"เหตุใดคุณมี conserened เกี่ยวกับฉัน" Kaka ถาม"ฉันเป็นอย่างดี เด็กดี เด็ก น่ากลัว สีดำ ubliet " Juestured Krillin รอบเขาKaka ดูลงบนกระเป๋าของแคระที่แขวนจากสะโพกของเขา Jewls และทองเติมไปริม "คุณ... คุณชอบลเวล ไม่คุณ? ""โธ่ที" Krillin กล่าวKaka ดึงออก braclet ที่ทำจากเปลือกหอยทะเลสีขาว และจัดออกไป Krillin" ถ้าคุณช่วยฉันคิดเขาวงกต ฉันจะให้คุณนี้"Krillin จ้องไปที่ braclet ในกม. "สิ่งที่ทำอย่างใด? "Kaka ยักไหล่ ". . . หอย Poocca ชอบคุณคุณ""เอ๊ะ มาก, ""ดีเอาล่ะ Kaka กล่าว "คิดว่า ฉันจะมอบให้แก่คุณแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาก้ามาถึงปลายตาย. "อ๊ะ." กาก้ากล่าวและหันกลับมาทางที่พวกเขามา เขามองลงไปที่เครื่องหมายเขาได้วาดและเห็นว่ามันถูกชี้ทิศทางที่แตกต่างกัน "ใครบางคนได้รับการเปลี่ยนเครื่องหมายของฉัน." เด็ก saiyan กล่าวว่า "มันไม่ได้ค่าโดยสาร !!" เขาตะโกนโยนชอล์กกับพื้นดิน. "ที่เหมาะสม, มันไม่ได้ค่าโดยสาร." เสียงร้องออกมาอยู่ข้างหลังกาก้าจากนั้นสี่เสียงเริ่มที่จะหัวเราะในสิ่งที่แรกที่ได้กล่าวว่า "แต่นั่นเป็นเพียงครึ่งหนึ่งของมัน!" กาก้ายิงขึ้นและหันไปเสียง สองชุดของอังกฤษกำลังยืนอยู่หน้าประตูสองบาน ชุดหนึ่งมีเกราะสีดำและสีแดงขณะที่อีกสองมีเกราะสีฟ้าและสีขาว กาก้าเดินขึ้นไปยังทหารสีแดงและสีดำ "แต่นี่เป็นปลายตายนาทีที่ผ่านมา." เขากล่าวว่า. "Nope นั่นเป็นปลายตายอยู่ข้างหลังคุณ!" ยามฟ้าและสีขาวกล่าวว่า เขาเป็นคนเก่าและมีเครา กระดองเต่าขนาดใหญ่นั่งอยู่บนหลังของเขา. เด็ก saiyan มองอยู่ข้างหลังเขาและเห็นปลายตาย "ผนังให้สลับกับฉัน! อะไรที่ฉันกำลังจะทำ supossed ?!" "ดีวิธีเดียวที่ออกจากที่นี่คือการพยายามหนึ่งของประตูที่อยู่เบื้องหลังเรา." หนึ่งยามแดงและสีดำกล่าวว่า เขาเป็นคนที่สูงและหัวล้านและมีตาที่สามของเขาใน fourhead. "หนึ่งนำไปสู่ปราสาทที่ศูนย์ของเขาวงกต, และอื่น ๆ หนึ่งจะนำไปสู่ ​​surtain ตาย !!" อื่น ๆ ยามแดงและสีดำกล่าวว่า เขามีแผลเป็นทั่วตาและระยะยาวของเขา, ผมสีดำ. "ซึ่งเป็นที่หนึ่งหรือไม่?" กาก้าถาม. "เราไม่สามารถบอกคุณได้." ยามแดงและสีดำกล่าวว่า. "ทำไมไม่?" กาก้าถาม. ยามสองสีแดงจ้องมองที่แต่ละอื่น ๆ จากนั้นก็เริ่มที่จะกระซิบอะไรบางอย่างเกี่ยวกับ "เราไม่รู้." ยามหญิงกล่าวว่า เธอมีผมสีบลอนด์และผ้าพันคอสีแดงผูกโบว์ "แต่พวกเขาทำ." ยามสองคนมองไปที่อีกสองคนไปให้พวกเขา. "โอ้. เราก็จะขอให้พวกเขาแล้ว." กาก้ากล่าวว่าเมินเฉย. "คุณไม่สามารถขอให้เรา." กล่าวว่าชายชรา "คุณสามารถขอให้คนของเราก็อยู่ในกฎระเบียบ แต่ผมต้องเตือนคุณ.. หนึ่งของเราบอกความจริงและเป็นส่วนหนึ่งของเราอยู่เสมอนี่คือคำแนะนำเป็นเสมออยู่" ทหารเก่ากล่าวว่าในขณะที่เขาเอียงของเขา มุ่งหน้าไปยังคู่ที่อายุน้อยกว่าเขา. "ผมไม่ได้ผมบอกความจริง!" เขาประท้วง. "โอ้สิ่งที่โกหก!" ยามสองคนเริ่มที่จะเถียงกับแต่ละอื่น ๆ ในขณะที่ยามแดงและสีดำหัวเราะเยาะพวกเขา. กาก้าเดินไปยามฟ้าเก่า "เอาล่ะตอบใช่หรือไม่" เขากล่าวว่า "เขาจะบอกว่าประตูนี้จะนำไปสู่ปราสาทได้หรือไม่" เขาชี้ไปที่ยามอื่น ๆ . "อืม.... ใช่..." ยามกล่าวว่า. "แล้ว... นี้ประตูอื่น ๆ ที่จะนำไปสู่ปราสาทและประตูนี้จะนำไปสู่การเสียชีวิต surtain." กาก้ากล่าวว่า. "ดีอย่างไรคุณรู้หรือไม่" ยามถามประชด "เขาอาจจะบอกความจริง." "แต่แล้วคุณจะไม่เป็น. ดังนั้นถ้าคุณบอกฉันว่าเขากล่าวว่าใช่ผมรู้คำตอบที่เป็นจริงไม่." กาก้าอธิบาย. "แต่ผมอาจจะบอกความจริง!" ยามเก่ากล่าวว่า. "จากนั้นเขาจะโกหกดังนั้นถ้าคุณบอกผมว่าคำตอบที่ถูกใช่ฉันต้องการรู้คำตอบจะยังคงไม่มี" กาก้ากล่าวว่า. "รอนาที." ยามกล่าวว่า "นั่นถูกต้องใช่ไหม?" เขาถามยามแดงและสีดำ. "ผม dun'no ฉันไม่เคยเข้าใจมัน!" หญิงสาวกล่าวว่าและพวกเขาทั้งหมดหัวเราะ. "ไม่มันเหมาะสมฉันรู้ว่ามัน!" กาก้ากล่าวว่า ยามฟ้าและสีขาวก้าวออกมาจากวิธีการที่กาก้าเพื่อให้สามารถเดินผ่าน เขาผลักประตูเปิดและเอาขั้นตอนภายใน "ฉันคิดว่าฉันดีกว่านี้!" เขาเข้ามาอีกก้าวหนึ่งและลดลงผ่านชั้น. . . "เขาอยู่ใน ubliet" ผักกล่าวว่าในขณะที่เขาจ้องมองเข้าไปในอ๊อดคริสตัลที่แสดงให้เห็น saiyan อายุน้อยตกผ่านรู คนที่รวมตัวกันรอบเจ้าชายเริ่มที่จะหัวเราะ "หุบปาก! เขาควรจะได้รับค่าโดยรู้." "เขาไม่เคยจะให้ขึ้น!" ยามกล่าวว่าผัก. "จริงเหรอ? ไม่ช้าเขาก็จะให้ขึ้นเมื่อคนแคระพาเขากลับไปที่จุดเริ่มต้นและเขา relizes เขาได้เริ่มต้นอีกครั้ง" ผักกล่าวว่า. . . มือที่ติดอยู่กับผนังของหลุมคว้าและดึงเด็กไซยานิน พวกเขายังยึดติดกับแขนและขาของเขาที่จะช่วยชะลอเขาลง "อุ๊ย! ให้ฉันไป !!" กาก้าร้องไห้ เขาพยายามที่จะหลุดพ้นจากความเข้าใจในมือ 'แต่พวกเขาอย่างชัดเจนไม่ได้เกี่ยวกับการที่จะปล่อยให้ไปเวลาเร็ว ๆ นี้. คู่ของมือที่เกิดขึ้นปากและเริ่มที่จะพูด "สิ่งที่คุณหมายถึง 'ช่วย' ?. เราจะช่วยให้." "เราจะช่วยให้มือ" กลุ่มของมืออีกที่เกิดขึ้นทั่วทั้งใบหน้า. "ของคุณทำร้ายฉัน!" กาก้ากล่าวว่า. "คุณต้องการที่จะให้เราไป?" คู่แรกของมือกล่าวว่า มือปล่อยให้ไปของ saiyan หนุ่มและเขาก็เริ่มที่จะลดลง แต่พวกเขาคว้าบนเขาอีกครั้ง "มาซึ่งวิธี? ขึ้นหรือลง?" "คืออะไร" กาก้ากล่าวว่า. "ทางไหน? อยู่ที่ไหน descision ใหญ่ของคุณชี้? ทางไหนที่คุณอยากจะไป Hhm?" ถามมือ. "ฉัน... ผมคิดว่าผมต้องการที่จะลงไป" กาก้ากล่าวว่าไม่แน่ใจในตัวเอง. "เขาเลือกที่จะลงมา!" มือตะโกน. "เขาเลือกลง? ​​เอาล่ะ !!" "รอคือการที่ผิดหรือเปล่า?" กาก้าอ้าปากค้าง มือปล่อยให้เขาและเขาก็เริ่มที่จะล้มลงอีกครั้ง saiyan หนุ่มสาวลดลงผ่านประตูกับดักและที่ดิน har บนก้นของเขา ไม่มีอะไร แต่ความมืดรอบ ๆ ตัวเขาเป็น เขาได้ยินเสียงเท้าขั้นตอนที่สะท้อนผ่านความมืด "นั่นใครน่ะ?" "ฉัน" เสียงที่คุ้นเคยกล่าวว่า เปลวไฟเล็ก ๆ ผุดขึ้นมาในสายตาและแสงเทียนที่เต็มไปด้วยหลุมที่มีแสง Krillin ยืนอยู่ใกล้โต๊ะที่เทียนและนั่งจ้องที่ Pare ที่ได้ลดลงจากด้านบน. "โอ้ก็ Krillin คุณ!" กาก้ากล่าวว่า. "โอ้ใช่ดีฉันรู้ว่าคุณกำลังมุ่งที่จะได้รับเป็นปัญหาทันทีที่ผมได้พบกับคุณดังนั้นฉันได้มาเพื่อให้คุณมือ" Krillin กล่าว. Kaka มองไปรอบ ๆ หลุมไฟในขณะนี้ "โอ้. คุณมองไปรอบ ๆ ขณะนี้ไม่ได้คุณ. ขณะที่ผมคิดว่าคุณได้สังเกตเห็นมีไม่ได้ประตูใด ๆ . เพียงหลุม." Krillin กล่าว satcastically "นี่คือ ubliet. เขาวงกตเต็มรูปแบบของ 'em." "จริงเหรอ? ผมไม่ทราบว่า" กาก้ากล่าวว่าในขณะที่เขาหันไปรอบ ๆ เป็นวงกลมการในสภาพแวดล้อมของเขา. "หยุดทำหน้าที่เพื่อให้สมาร์ท. คุณทำไม่ได้ ! ได้รู้ว่าสิ่ง ubliet คือ " ". ฉัน suposse ที่คุณทำแล้ว" "ใช่มันเป็นสถานที่ที่คนทำให้คนอื่น ๆ ที่จะลืมเกี่ยวกับพวกเขาตอนนี้สิ่งที่คุณต้องการจะทำคือการได้รับออกจากที่นี่และมันเกิดขึ้นเพียงเพื่อที่ ฉันรู้ว่าทางลัดออกจากเขาวงกตทั้งหมด. " "ไม่ฉันไม่สามารถให้ได้ไม่ได้ตอนนี้ผมได้มาไกลเกินไป!" กาก้าออกมาประท้วง เขานั่งลงบนก้อนหิน "ไม่.. ฉันสามารถทำเช่นนี้." "แน่นอนคุณสามารถ. แต่จะได้รับเป็นจำนวนมากที่เลวร้ายยิ่งจากที่นี่ใน" Krillin กล่าวว่าในขณะที่เขาตบที่หัวเข่ากาก้า. "ทำไมคุณจึง conserened เกี่ยวกับฉัน" กาก้าถาม. "ดีฉันเพียงแค่ฉัน! Nice, เด็กหนุ่ม. แย่มาก ubliet สีดำ." Krillin juestured รอบ ๆ ตัวเขา. Kaka มองลงไปสู่กระเป๋าของคนแคระที่ห้อยลงมาจากสะโพกของเขา Jewls และทองที่เต็มไปด้วยมันไปที่ขอบ "คุณ... คุณชอบ jewlry, คุณไม่?" "บางที..." Krillin กล่าว. กาก้าดึงออก braclet ทำจากเปลือกหอยสีขาวและถือมันออกไป Krillin. "ถ้าคุณช่วยฉันคิดเขาวงกตที่ฉันจะให้คุณนี้." Krillin จ้องที่ braclet ในอั "สิ่งที่เป็นที่ทำมาจากทางใด?" กาก้ายักไหล่ ".. .Poocca หอย.. .You เช่นนั้นคุณไม่?" "เอ๊ะดังนั้น" "อืมโอเค" กาก้ากล่าวว่า "เดาฉันจะไม่ให้มันอยู่กับคุณแล้ว!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาก้ามาถึงทางตัน



" อุ๊บ " กาก้า กล่าว และหันหลังกลับไปทางพวกเขามา เขาก้มลงมองรอยที่เขาวาด และเห็นว่า มันชี้ไปทิศทางที่แตกต่างกัน ใครเคยเปลี่ยนเครื่องหมายของฉัน . " Saiyan เด็กกล่าว มันไม่ใช่อาหาร ! ! " เขาตะโกน ขว้างชอล์คพื้นดิน .



" ใช่แล้ว มันไม่ได้ค่าโดยสาร" เสียงเรียกจากข้างหลัง กาก้าแล้วเสียงสี่เสียงเริ่มหัวเราะในสิ่งที่แรกที่ได้กล่าว แต่นั่นเป็นเพียงครึ่งหนึ่งของมัน ! "



กาก้ายิงขึ้นและหันไปทางเสียง สองชุดของยามที่ยืนอยู่หน้าประตู 2 บาน ชุดหนึ่งมีสีดำและเกราะสีแดง ส่วนอีกสองคนมีสีฟ้าและสีขาวหุ้ม กาก้าเดินเข้ามา ทหารแดงและสีดำ " แต่นี่มันทางตันนะ " เขากล่าว



" ไม่ ; เป็นทางตันอยู่ข้างหลังคุณ ! สีฟ้า และ การ์ดขาวกล่าวว่า เขาแก่แล้ว และมีหนวด มีกระดองเต่าขนาดใหญ่นั่งบนหลังของเขา . . . . . .



Saiyan เด็กมองด้านหลังเห็นทางตัน” ผนังให้เปลี่ยนในฉัน ฉันเป็นบ้าอะไรมาตรฐานทำ ! ! ! "



" คือทางออกเดียวของที่นี่คือการพยายามหนึ่งของประตูด้านหลัง สีแดง และ ดำ " ยามพูด เขาตัวสูงและหัวล้านและมีตาที่สามบน fourhead ของเขา . . . . . .



" หนึ่ง นำไปสู่ปราสาทที่อยู่ตรงกลางเขาวงกต และอีกหนึ่งนำไปสู่ surtain ความตาย ! ! " อื่น ๆสีแดง ยามดำกล่าว เขามีแผลเป็นทั่วตา ผมยาวสีดำ



" ตัวไหน " กาก้าถาม



" เราไม่สามารถบอกคุณได้ คือ สีแดง และ ดำบอกว่า " ยาม



" ทำไมไม่ ? "



สงสัยถามสองแดงยามจ้องมองที่แต่ละอื่น ๆจากนั้นก็เริ่มกระซิบอะไรบางอย่าง " เราไม่รู้ รปภ. หญิง กล่าว เธอมีผมสีบลอนด์และผ้าพันคอสีแดงผูกโบว์ " แต่พวกเขาทำ " การ์ดสองคนมองสองคนข้างๆ



" โอ้ เราก็แค่ถามพวกเขาแล้ว " กาก้าพูดหน้าตาเฉย .



" เราก็ไม่ . . . " ชายชราว่า " คุณถามได้แค่หนึ่งในพวกเรา มันอยู่ในกฎแต่ฉันต้องเตือนคุณ หนึ่ง ของ เรา จะพูดความจริง และหนึ่งในพวกเราอยู่เสมอ นี่คือคำใบ้อยู่เสมอ " ยามเก่ากล่าวว่าเขาเอียงหัวไปทางน้องคู่



" ฉันทำไม่ ฉันพูดความจริง ! เขาประท้วง . .



" โอ้ ช่างเป็นคำโกหก ! การ์ดสองคนที่เริ่มที่จะโต้แย้งกับแต่ละอื่น ๆในขณะที่ทหารแดงและสีดำหัวเราะเยาะพวกเขา .



กาก้าเดินมาที่เก่า ฟ้ายาม” เอาล่ะตอบ ใช่ หรือ ไม่ " เขากล่าว เขาจะบอกว่า ประตูนี้ นำไปสู่ปราสาท ? เขาแหลมในยามอื่น ๆ .



" เอ่อ . . . . . . . . ใช่ . . . . . . . " ยามพูด



" . . . . . . . ประตูไปสู่ปราสาท และประตูนี้นำไปสู่ surtain ความตาย " กาก้า กล่าว



" แล้วคุณรู้ได้ยังไง ? " ยามถามแบบประชด เขาอาจจะพูดความจริง "



" แต่แล้ว คุณ จะ ไม่ เป็นฉะนั้น ถ้าคุณบอกฉันว่าเขาจะตอบว่า ใช่ ฉันก็รู้คำตอบจริงๆ คือไม่ " กาก้าอธิบาย



" แต่ฉันอาจจะพูดความจริง ! ทหารเก่าบอกว่า



" แล้วเขาก็ต้องโกหก ถ้าคุณบอกผมว่าคำตอบคือ ใช่ ผมรู้คำตอบก็ยังคงเป็น " กาก้า กล่าว



" เดี๋ยว " ทหารกล่าว ใช่มั้ย ? " เขาถามยามแดง และ ดำ



" ฉัน dun'no ! ผมไม่เคยเข้าใจมัน" สาวน้อยพูดและพวกเขาทั้งหมดหัวเราะ



" ไม่ ใช่ ! ฉันรู้ว่ามัน ! กาก้า กล่าว ยามฟ้าขาวก้าวออกไปแล้ว กาก้า อาจเดินผ่าน เขาผลักประตูเปิดและก้าวเข้าไปข้างใน " ฉันคิดว่า ฉันเก่งเรื่องนี้ ! " เขาเอาขั้นตอนอื่นและตกถึงพื้น

. . . . . . .



" เขาอยู่ใน ubliet ," เบจิต้าพูดเมื่อเขาจ้องคริสตัลสั่งให้น้อง Saiyan ล้มผ่านรู ประชาชนมารวมตัวกันรอบๆ " เจ้าชายหัวเราะขึ้น หุบปาก ! เขาควรจะให้ขึ้นว่า "

" เขาจะไม่มีวันยอมแพ้ ! ยามพูดกับเบจีต้า

" จริงๆเหรอ ? เขาจะให้เร็วขึ้นเมื่อไอ้เตี้ยพาเขากลับไปที่จุดเริ่มต้นและเขา relizes เขาจะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง " เบจิต้าพูด

. . . . . . .

มือติดผนังของหลุมคว้าและดึงที่ Saiyan เด็ก พวกเขายึดติดกับขาและแขนของเขาเพื่อช่วยช้าเขาลง โอ๊ย ! ปล่อยข้าไป ! " กาก้าร้องไห้ เขาพยายามที่จะหลุดพ้นจากมือคว้า แต่พวกเค้าไม่ใช่เรื่องที่จะปล่อยเวลาเร็ว ๆ .

คู่มือรูปแบบปากและเริ่มที่จะพูด . " คุณหมายความว่าอะไร ' ช่วย ' เรากำลังช่วย "

" เราก็เป็นมือช่วย" อีกกลุ่มหนึ่งมือขึ้นทั้งหน้า

" คุณทำร้ายฉัน ! "

" กาก้า กล่าวว่า อยากให้เราปล่อย ? คู่แรกของมือกล่าวว่า มือปล่อยจาก Saiyan เด็กและเขาเริ่มตก แต่ก็คว้าตัวเขาอีกครั้ง " เร็วเข้า ไปทางไหน ขึ้นหรือลง ?

" อะไร "

" กาก้า กล่าว ซึ่งทาง แล้วมันใหญ่ descision แหลม ? วิธีที่คุณต้องการไป หืมม ? " ถามมือ

" ฉัน . . . . . . .ฉันคิดว่าฉันต้องไป " กาก้า กล่าวว่า ไม่แน่ใจในตัวเอง

" เขาเลือกลง ! " มือตะโกน

" เขาเลือกลง โอเค ! "

" เดี๋ยว นั่นอะไร ? Kaka อ้าปากค้าง . มือปล่อยเขาและเขาก็ล้มลงอีกครั้ง saiyan หนุ่มล้มผ่านประตูและลงจอดและที่ก้นด้วย ไม่มีอะไรเลยนอกจากความมืดรอบ ๆตัวเขา เขาได้ยินเสียงก้าวเท้าสะท้อนผ่านความมืด” นั่นใคร ? "

" ฉัน" เสียงที่คุ้นเคยกล่าว เปลวไฟเล็ก ๆ ผุดขึ้นมาในสายตา และจุดเทียนที่เต็มไปด้วยหลุมด้วยแสง คุริลินยืนอยู่ใกล้โต๊ะที่เทียนนั่งจ้องแพร ที่หล่นจากข้างบน

" โอ้ นี่คุณคุริริน ! " กาก้าพูด

" โอ้ ใช่ ฉันรู้ว่าคุณจะได้รับเป็นปัญหาเท่าที่ผมเจอเธอ ฉันมาช่วยเธอ

" คุริริน กล่าวคาคาดูตอนนี้ไฟหลุม” โอ้ คุณมองไปรอบ ๆแล้ว ไม่ใช่คุณ ฉันเดาว่า คุณได้สังเกตเห็นว่า ไม่มีประตู เพียงหลุม " คุริรินบอกว่า satcastically ” นี้เป็น ubliet . เขาวงกตของเต็มเลย "

" จริงๆเหรอ ? ฉันไม่รู้ว่า " กาก้า กล่าว ขณะที่เขาหันไปรอบ ๆเป็นวงกลม ถ่ายในสภาพแวดล้อมของเขา . . . . . .

" หยุดการกระทำที่ฉลาดมาก คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็น ubliet ! "

" ผม suposse คุณแล้ว "

" ใช่ มันเป็นสถานที่ที่คนใส่ คน อื่น ๆลืมเกี่ยวกับพวกเขา ตอนนี้สิ่งที่คุณต้องทำคือออกไปจากที่นี่ และมันก็บังเอิญว่าผมรู้จักทางลัดออกจากเขาวงกตทั้งหมด . "

" ไม่ ผมไม่ยอม ไม่ใช่ตอนนี้ ! ผมมาไกลเกินไปแล้ว ! " Kaka แย้งขึ้น เขานั่งลงบนหิน” ไม่ . . . ฉันสามารถทำเช่นนี้ . "

" แน่นอนคุณสามารถ แต่มันจะแย่กว่านี้เยอะ จากที่นี่" คุริรินกล่าวว่าเขา patted kaka บนเข่า

" ทำไมคุณถึง conserened เกี่ยวกับฉัน ? กาก้าถาม

" ผมก็เป็น ! หนุ่มๆ เลย น่ากลัว , สีดำ ubliet " คุริริน juestured รอบตัวเขา

กาก้ามองลงบนถุงแคระที่แขวนจากสะโพก jewls และทองเต็มถึงขอบ . คุณ . . . . . . . คุณชอบด้า จิวเวอร์รี่ ใช่ไหม ? "

" อาจจะ . . . . . . .

" คุริริน กล่าวKaka ดึงออกจาก braclet ทำมาจากเปลือกหอยสีขาวและถือมันกับคุริริน " ถ้าคุณช่วยฉันคิดเขาวงกต ข้าจะให้สิ่งนี้กับเธอ "

คุริลินจ้องมอง braclet ในอ่า . อะไรที่ทำจากวิธีใด ?

สงสัยยัก " . . . . . . . . poocca เปลือกหอย . . . . . . . คุณชอบมันมั้ย ?

" เอ๊ะ ถึงแล้ว "

" ก็โอเค " กาก้ากล่าว เดาว่า ผมจะไม่ได้ให้คุณแล้ว !