An overview of the extensive cosmet

An overview of the extensive cosmetics industry in the EU,Japan, China, and the U.S. has revealed that Europe’s market size is almost as large as the U.S. and Japan combined (European Commission, 2007). Moreover, the number of the hairdressers in Italy is among the highest in EU countries. There is approximately one hairdresser for every 400 inhabitants and there are estimated to be over 100,000 shops providing hairdressing services such as barbershops, hairdressing salons and the like. The cosmetics industry has created a large number of products
for hair-care, some for cleaning (shampoo, lotions and powders),others for hairstyling (oils, ointments, brilliantines, creams, gels and lacquers), and others for altering a hair’s the shape and colour (dyes, bleaches, products for waving and straightening). The ingredients
used in these products are numerous and of different chemical natures since each product is intended to perform multiple actions; for example, a shampoo must be able to simultaneously
wash, treat and perfume hair.
The EU Inventory of Cosmetic Ingredients contains over 5000 substances including 1400 vegetable based, 300 animal based and about 3300 synthetic ingredients (Commission Decision, 2006). In particular, it was found that volatile organic compounds (VOCs), methacrylates, and phthalates are the most abundant components in hair-care products. In Italy, hairdressing products are cosmetics and their production and sale is regulated by EU Commission Directive 2010/4/CE. These products are divided into 5 classes depending on the different type of treatment/work they are used for and a list is included of the main substances which may
determine pathological effects on humans under specific conditions of use (Commission Directive, 2010). In order to safeguard health, the same legislation includes a number of prohibitions,
restrictions and conditions of use related to the chemicals used in the formulation of these cosmetics.
Due to the nature of the ingredients, a hairdresser may be exposed to hundreds of different chemicals through both their skin and respiratory system. Such exposure can also affect customers and anyone who uses cosmetic products at home. The principal health problems related to these products can be grouped into three categories: musculoskeletal strain disorders, skin irritation and hand dermatitis, and upper and lower respiratory symptoms and illnesses (Czene et al., 2003; Wojciechowska et al., 2007; Galliote et al., 2008; Halliday-Bell et al., 2009). Hence, the knowledge of a product’s composition and its mode of use as described on the label or attached instruction sheet is important in order to carry out an exposure risk assessment and safeguard users’ health.
There is growing interest in the scientific community to learn more about VOCs due to the concern about their impact on human health (Sexton et al., 2004; Viegi et al., 2004; Carpenter and Sly,2011). In the present study, volatile organic compounds were monitored in hairdressing salons in order to assess the indoor air quality of these environments as well as the level of exposure to VOCs of the people working in or frequenting them. The study conducted a one-week monitoring campaign with diffusive samplers in 12 hairdressing salons to identify the most abundant VOCs and their main emission sources (objects or activities). In addition, information about the main characteristics of the work environments and the types of activities carried out was obtained with questionnaires. Specific information about the products being used was obtained from the product labels which were collected. The impact of the work activities and the products used on the levels of pollution inside the hairdressing salons was then investigated.
Finally, two integrated indicators based on health risk assessment were introduced in order to assess the criticality level of the investigated environments and rank them accordingly. The first was the IAQ Total Hazard Ratio Indicator (THRI) which concerns non-cancer risk. The second was the IAQ Cancer Risk Indicator (CRI) which was designed using available unit risk estimates (UREs) that established the dosage corresponding to a specific level of cancer risk.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพรวมของอุตสาหกรรมเครื่องสำอางมากมายในสหภาพยุโรป ญี่ปุ่น จีน และสหรัฐอเมริกาได้เปิดเผยว่า ขนาดตลาดของยุโรปอยู่เกือบจะเป็นสหรัฐอเมริกา และญี่ปุ่นรวม (ซี 2007) นอกจากนี้ จำนวนช่างอิตาลีคือในที่สุดใน eu มีประมาณหนึ่งช่างทำผมสำหรับทุก 400 คน และมีอยู่ประมาณ กว่า 100000 ร้านค้าบริการ เช่น barbershops ร้านผมเช่นผม อุตสาหกรรมเครื่องสำอางได้สร้างผลิตภัณฑ์เป็นจำนวนมากสำหรับผมดูแล ทำความสะอาด (แชมพู โลชั่นและผง), บางคนอื่น ๆ สำหรับยอดเยี่ยม (น้ำมัน ointments, brilliantines ครีม เจ และ lacquers), และอื่น ๆ สำหรับผมดัดแปลงของรูปร่างและสี (สีย้อม สารฟอกขาว ผลิตภัณฑ์สำหรับโบก และยืด) ส่วนผสมใช้ในผลิตภัณฑ์เหล่านี้มีมากมาย และของธรรมชาติเคมีแตกต่างกันเนื่องจากแต่ละผลิตภัณฑ์มีวัตถุประสงค์เพื่อทำการดำเนินการหลาย ตัวอย่าง แชมพูต้องพร้อมผมล้าง รักษา และน้ำหอม สินค้าคงคลังใน EU ส่วนผสมเครื่องสำอางประกอบด้วยสาร 5000 กว่ารวม 1400 ผักตาม สัตว์ 300 ใช้และส่วนผสมสังเคราะห์ประมาณ 3300 (คณะกรรมการตัดสิน 2006) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันถูกค้นพบว่า สารอินทรีย์ระเหย (VOCs), methacrylates และ phthalates เป็นส่วนประกอบมากที่สุดในผลิตภัณฑ์ดูแลเส้นผม ในประเทศอิตาลี ผลิตภัณฑ์ผมเป็นเครื่องสำอางและผลิตของพวกเขา และขายกำหนดโดย EU เสริมคำสั่ง 2010/4/CE ผลิตภัณฑ์เหล่านี้จะแบ่งออกเป็น 5 ชั้นตามชนิดต่าง ๆ ของพวกเขาจะใช้สำหรับทำงานรักษา และรายการเป็นที่รวมของสารหลักซึ่งอาจกำหนดลักษณะทางพยาธิวิทยาในมนุษย์ภายใต้เงื่อนไขเฉพาะของใช้ (เสริมสั่ง 2010) เพื่อปกป้องสุขภาพ กฎหมายเดียวกันมีจำนวน prohibitionsข้อจำกัดและเงื่อนไขการใช้งานที่เกี่ยวข้องกับสารเคมีที่ใช้ในการกำหนดเครื่องสำอางเหล่านี้ ช่างตัดผมอาจแสดงถึงสารเคมีต่าง ๆ ผ่านของผิวหนังและระบบทางเดินหายใจเนื่องจากธรรมชาติของส่วนผสม แสงดังกล่าวสามารถมีผลกระทบต่อลูกค้าและผู้ที่ใช้ผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางที่บ้าน ปัญหาสุขภาพที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์เหล่านี้สามารถจัดกลุ่มออกเป็นสามประเภท: โรคต้องใช้ musculoskeletal ผิวหนังอักเสบระคายเคืองและมือ และบน และล่างอาการทางเดินหายใจและโรค (Czene et al., 2003 Wojciechowska et al., 2007 Galliote et al., 2008 Halliday-Bell et al., 2009) ดังนั้น ความรู้องค์ประกอบของผลิตภัณฑ์และวิธีการใช้อธิบายในป้ายชื่อหรือคำสั่งที่แนบแผ่นเป็นสำคัญเพื่อดำเนินการประเมินความเสี่ยงความเสี่ยง และรักษาสุขภาพของผู้ใช้ มีความสนใจมากขึ้นในชุมชนวิทยาศาสตร์เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ VOCs เนื่องจากความกังวลเกี่ยวกับผลกระทบของสุขภาพ (Sexton et al., 2004 Viegi et al., 2004 ช่างไม้ และกลับกลอก 2554) ในการศึกษาปัจจุบัน สารระเหยอินทรีย์ถูกตรวจสอบในร้านผมเพื่อที่จะประเมินคุณภาพอากาศภายในอาคารของสภาพแวดล้อมเหล่านี้เป็นระดับของการสัมผัสกับ VOCs ของคนทำงาน หรือ frequenting ให้ การศึกษาดำเนินการแคมเปญหนึ่งสัปดาห์ตรวจสอบกับ diffusive samplers ในร้านผม 12 ระบุ VOCs อุดมสมบูรณ์ที่สุดและแหล่งมลพิษหลักการ (วัตถุหรือกิจกรรม) ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับลักษณะหลักของสภาพแวดล้อมการทำงานและชนิดของกิจกรรมที่ดำเนินการกับแบบสอบถาม ข้อมูลเฉพาะเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ที่ใช้ได้รับจากป้ายชื่อผลิตภัณฑ์ที่ถูกเก็บรวบรวม ผลกระทบของงานกิจกรรมและผลิตภัณฑ์ที่ใช้ในระดับของมลพิษภายในร้านผมถูกตรวจสอบแล้วสุดท้าย ตัวบ่งชี้รวมที่สองที่ใช้ในการประเมินความเสี่ยงสุขภาพได้รับการแนะนำประการที่สามคือระดับของสภาพแวดล้อมที่ investigated ประเมิน และจัดอันดับให้ตาม ครั้งแรก IAQ รวมอันตรายอัตราการตัวบ่งชี้ (THRI) ซึ่งเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของมะเร็งไม่ได้ สองการ IAQ มะเร็งความเสี่ยงตัวบ่งชี้ (สถาบันวิจัยจุฬา) ซึ่งถูกออกแบบโดยใช้หน่วยที่มีความเสี่ยงประเมิน (UREs) ที่กำหนดขนาดที่สอดคล้องกับระดับเฉพาะความเสี่ยงมะเร็ง ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพรวมของอุตสาหกรรมเครื่องสำอางอย่างกว้างขวางในยุโรป , ญี่ปุ่น , จีน และสหรัฐ ได้เปิดเผยว่า ตลาดยุโรป ขนาดเกือบเท่าสหรัฐและญี่ปุ่นรวมกัน ( European Commission , 2007 ) มิหนำซ้ำ ผมอิตาลีเป็นหนึ่งในที่สูงที่สุดในประเทศสหภาพยุโรป มีประมาณหนึ่งช่างทำผมทุก 400 ชาว มีประมาณกว่า 100000 ร้านค้า ให้บริการตัดแต่งทรงผมเช่น barbershops , salons hairdressing และชอบ อุตสาหกรรมเครื่องสำอางได้สร้างจำนวนมากของผลิตภัณฑ์
สำหรับดูแลเส้นผม , ทําความสะอาด ( แชมพู โลชั่นและผง ) , อื่น ๆสำหรับทรงผม ( น้ำมัน , ointments brilliantines , ครีม , เจลและแล็คเกอร์ ) , และคนอื่น ๆสำหรับผมคือการดัดแปลงรูปร่างและสี ( สี , ฟอกขาว ,ผลิตภัณฑ์สำหรับโบกมือและยืด ) ส่วนผสมที่ใช้ในผลิตภัณฑ์เหล่านี้
เป็นจํานวนมาก และของธรรมชาติทางเคมีที่แตกต่างกันเนื่องจากแต่ละผลิตภัณฑ์มีวัตถุประสงค์เพื่อดำเนินการหลาย ตัวอย่างเช่น แชมพูต้องพร้อมกัน
ล้างดูแลผมน้ำหอม
สหภาพยุโรปสินค้าคงคลังของส่วนผสมเครื่องสำอางมีกว่า 5000 รวมทั้งสารที่ 1400 ผักตาม300 จากสัตว์และประมาณ 3300 สังเคราะห์ส่วนผสม ( การตัดสินใจของคณะกรรมการ 2006 ) โดยเฉพาะ พบว่าสารอินทรีย์ระเหยง่าย ( VOCs ) , เมทาคีเลท และพาทาเลต เป็นองค์ประกอบที่มีมากที่สุดในผลิตภัณฑ์ดูแลเส้นผม ในอิตาลี , ผลิตภัณฑ์ผมมีเครื่องสําอางและการผลิตและการขายจะถูกควบคุมโดยคณะกรรมาธิการ EU Directive 2010 / 4 / CEผลิตภัณฑ์เหล่านี้จะแบ่งออกเป็น 5 ชั้น ขึ้นอยู่กับชนิดของงานรักษาพวกเขาและใช้สำหรับรายการรวมของหลักสารซึ่งอาจ
ตรวจสอบผลพยาธิวิทยาในมนุษย์ภายใต้เงื่อนไขที่เฉพาะเจาะจงของการใช้ ( Commission Directive 2010 ) เพื่อที่จะปกป้องสุขภาพ กฎหมายเดียวกัน รวมถึงตัวเลขของหวงห้าม
,ข้อจำกัดและเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับสารเคมีที่ใช้ในการกำหนดของเครื่องสำอางเหล่านี้ .
เนื่องจากธรรมชาติของส่วนผสม ช่างตัดผมอาจได้รับหลายร้อยชนิดทั้งของผิวหนังและระบบทางเดินหายใจ เช่นแสงยังสามารถส่งผลกระทบต่อลูกค้าและทุกคนที่ใช้ผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางที่บ้านหลักปัญหาสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์เหล่านี้สามารถแบ่งออกเป็นสามประเภท : กล้ามเนื้อความเครียดความผิดปกติของผิวหนังระคายเคือง และอักเสบมือและบนและล่างอาการทางเดินหายใจและโรค ( czene et al . , 2003 ; wojciechowska et al . , 2007 ; galliote et al . , 2008 ; ฮอลลิเดย์ เบลล์ et al . , 2009 ) ดังนั้นความรู้เกี่ยวกับส่วนประกอบของผลิตภัณฑ์และรูปแบบการใช้ที่ระบุไว้บนฉลากหรือแนบแผ่นการสอนเป็นสิ่งสำคัญเพื่อที่จะดําเนินการ ประเมินความเสี่ยง และปกป้องสุขภาพของผู้ใช้
มีความสนใจที่เพิ่มมากขึ้นในชุมชนวิทยาศาสตร์เพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับสารอินทรีย์ระเหยง่ายเนื่องจากความกังวลเกี่ยวกับผลกระทบต่อสุขภาพของมนุษย์ ( เซกซ์ตัน et al . , 2004 ; viegi et al . , 2004 ;ช่างไม้และเจ้าเล่ห์ , 2011 ) ในการศึกษาสารระเหยอินทรีย์ที่ได้ตรวจสอบในร้านตัดแต่งทรงผมเพื่อประเมินคุณภาพอากาศในร่มของสภาพแวดล้อมเหล่านี้ รวมทั้งระดับของการสัมผัสกับสารของคนที่ทำงาน หรือบ่อยของพวกเขาการศึกษาวิจัยหนึ่งสัปดาห์การตรวจสอบแคมเปญที่มีการแพร่ตัวอย่าง 12 ร้านผมระบุสารชุกชุมมากที่สุดและแหล่งกำเนิดหลักของพวกเขา ( วัตถุหรือกิจกรรมต่างๆ ) นอกจากนี้ ข้อมูลเกี่ยวกับลักษณะสำคัญของงานสิ่งแวดล้อม และประเภทของกิจกรรมที่ดำเนินการได้ด้วยคนข้อมูลเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ที่ใช้ ได้จากป้ายผลิตภัณฑ์ที่ถูกเก็บรวบรวม ผลกระทบของกิจกรรมการทำงานและผลิตภัณฑ์ที่ใช้ในระดับของมลพิษภายในร้านผมก็ศึกษา .
ในที่สุดสองตัวชี้วัดแบบผสมผสานบนพื้นฐานของการประเมินความเสี่ยงด้านสุขภาพมีการแนะนำเพื่อประเมินระดับของระบบตรวจสอบสภาพแวดล้อมและจัดอันดับตาม ส่วนแรก คือ ตัวบ่งชี้รวมอัตราส่วนอากาศ อันตราย ( thri ) ซึ่งความกังวลความเสี่ยงมะเร็งไม่อย่างที่สองคือความเสี่ยงมะเร็ง IAQ บ่งชี้ ( CRI ) ซึ่งถูกออกแบบมา โดยใช้หน่วยของการประเมินความเสี่ยง ( ures ) ที่สร้างปริมาณที่สอดคล้องกับระดับที่เฉพาะเจาะจงของการเกิดมะเร็ง