"Hey. Lefille. This man.""What abou

"Hey. Lefille. This man."


"What about him?"


"He was an adventurer from that time."


"That time? Oh…"


She suddenly raised her voice in realization. Lefille must have also realized. Because of the numerous wounds and the excessive bleeding, she didn’t notice at first, but it was the guard who was the loudest at the time when she was kicked out of the caravan group.


Did he run all the way here alone after he was attacked by the Mazoku? Or did he come for help? It could be for either purpose, but regardless, it will terrible leaving him like this.


Suimei gathered mana in his palms and gave instructions to Lefille.


"Lefille. Put him down. I’ll use healing magic."


"Ahh. Understood."


Lefille hesitated for a moment, but understood the gravity of the situation and laid the man down onto the ground as per Suimei’s instructions.


The girl who was walking an earnest path didn’t seem to harbour any resentment.


"Please."


"Yeah."


To those words, Suimei nodded and started casting healing magic on the man. If he wasn’t on the verge of death, his method should be able to heal him. For physical wounds, spirit magic was effective. Negative symptoms from the excessive lost of blood couldn’t be avoided, but that could be cured with restorative magic too.


Under the adventurer was a magic formation of the same color as the magic coming from Suimei’s hand. With a faintly rising emerald color, the adventurer’s wound gradually closed up.


However.


"..."


At that point, Suimei stopped.


Halfway through treatment, Suimei silently looked at the adventurer and put down the hand supplying the treatment.


"Huh…?"


To that, Lefille was visibly bewildered. As far as she could tell, he had abandoned the treatment halfway through. To Suimei who had lowered his hand, Lefille raised her voice in urgency.


"Suimei-kun! What happened? Why did you stop?!?"


"...It’s impossible. The Astral Body has been irreversibly exhausted. No matter how much we heal this man, it’s useless."


Can’t be done. Can’t be cured. Impossible to heal. However, to Lefille who had just seen the wounds close, this explanation probably wouldn’t make any sense.


Having seen the physical wounds heal, it was natural for Lefille to doubt this explanation.


"D-Didn’t you see that? Weren’t his wounds just healed? That doesn’t seem meaningless. So why?..."


"The wounds did close. However…"


"Then…"


He should be able to be healed, is what she wanted him to say. But Suimei, with a bitter face while grinding his teeth, interrupted those words with a shake of his head.


Lefille who saw that had a face filled with questions.


"Why…?"


Lefille’s disappointment was painful. A sense of helplessness was probably tumbling around in her heart. Even if the other person was someone she’d hated before, the bitterness Lefille felt wouldn’t stop.


Lefille, however, was suspicious that Suimei had stopped for another reason.


"Suimei-kun. It can’t be that you stopped treatment because this man was the one who kicked me out of the group? Don’t look down on me. I don’t care what happened back then. So hurry up and continue the treatment!"


"..."


"Suimei-kun!"


"It’s no good. It’s true that it’s as Lefille saw, I can heal the wounds. However, it’s also as I said. The astral body, in other words, the soul and its vessel, the psyche shell, has been worn away. No matter how much he is treated, he won’t survive for long."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เฮ้. Lefille. ผู้ชายคนนี้." "สิ่งที่เกี่ยวกับเขา?" "เขาเป็นนักผจญภัยจากเวลานั้น." "ตอนนั้น? โอ้ ... " ทันใดนั้นเธอก็ยกเสียงของเธอในการก่อ Lefille ต้องยังได้ตระหนัก เพราะบาดแผลจำนวนมากและมีเลือดออกมากเกินไปที่เธอไม่ได้สังเกตเห็นในตอนแรก แต่มันเป็นยามที่เป็นเสียงดังในเวลานั้นเมื่อเธอถูกเตะออกจากกลุ่มคาราวาน. เขาก็ไม่ใช้ทุกวิธีที่นี่คนเดียวหลังจากที่เขา ถูกโจมตีโดย Mazoku? หรือเขามาขอความช่วยเหลือ? มันอาจจะเพื่อวัตถุประสงค์อย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ไม่ว่ามันจะน่ากลัวออกจากเขาเช่นนี้. Suimei รวบรวมมานะในฝ่ามือของเขาและให้คำแนะนำในการ Lefille. "Lefille. ใส่เขาลง. ฉันจะใช้การรักษาความมหัศจรรย์." "อ่า. เข้าใจ " Lefille ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่เข้าใจแรงโน้มถ่วงของสถานการณ์และวางคนที่ลงบนพื้นดินตามคำแนะนำ Suimei ของ. หญิงสาวที่กำลังเดินเส้นทางอย่างจริงจังไม่ได้ดูเหมือนจะปิดบังความไม่พอใจใด ๆ . " กรุณา. " " ใช่ . " คำพูดเหล่านั้น Suimei พยักหน้าและเริ่มร่ายเวทย์รักษาเกี่ยวกับชายคนนั้น ถ้าเขาไม่ได้อยู่บนปากเหวแห่งความตาย, วิธีการของเขาควรจะสามารถรักษาเขาให้หาย สำหรับบาดแผลทางร่างกาย, มายากลจิตวิญญาณมีประสิทธิภาพ อาการทางลบมากเกินไปจากการสูญเสียเลือดไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ แต่ที่สามารถรักษาให้หายขาดได้ด้วยเวทมนตร์บูรณะเกินไป. ภายใต้การผจญภัยการก่อตัวเป็นความมหัศจรรย์ของสีเดียวกับความมหัศจรรย์ที่มาจากมือของ Suimei มีสีเขียวมรกตที่เพิ่มขึ้นอย่างแผ่วเบาแผลผจญภัยของค่อยๆปิดเพิ่มขึ้น. . อย่างไรก็ตาม" ... " ณ จุดที่ Suimei หยุด. ผ่านไปครึ่งทางรักษา Suimei เงียบ ๆ มองไปที่นักผจญภัยและใส่ลงมือการจัดหาการรักษา. "อืมมม ... ? " นั้น Lefille ถูกสับสนอย่างเห็นได้ชัด เท่าที่เธอจะบอกเขาได้ละทิ้งครึ่งหนึ่งผ่านการรักษา เพื่อ Suimei ที่ได้ลดลงมือของเขา Lefille ขึ้นเสียงของเธอในการเร่งด่วน. "Suimei-kun! เกิดอะไรขึ้นทำไมคุณหยุด?!?" " ... มันเป็นไปไม่ได้. คล้ายดาวร่างกายได้หมดลงอย่างถาวร. ไม่ว่ามาก เรารักษาคนนี้ก็ไร้ประโยชน์. " ไม่สามารถทำได้ ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ เป็นไปไม่ได้ที่จะรักษา อย่างไรก็ตามเพื่อให้ Lefille ที่ได้เห็นเพียงแค่แผลใกล้, คำอธิบายนี้อาจจะไม่ทำให้รู้สึกใด ๆ . เห็นมีบาดแผลทางกายภาพรักษามันเป็นธรรมชาติสำหรับ Lefille จะสงสัยคำอธิบายนี้. "D-ไม่อนุญาตคุณเห็นว่า? weren 'T บาดแผลของเขาเพียงแค่การเยียวยาหรือไม่ที่ไม่ได้ดูเหมือนไม่มีความหมาย. ดังนั้นทำไม? ... " " บาดแผลไม่ใกล้. แต่ ... " " แล้ว ... " เขาควรจะสามารถที่จะได้รับการเยียวยาเป็นสิ่งที่เธออยากให้เขาพูด แต่ Suimei กับใบหน้าขมขณะที่บดฟันของเขาขัดคำพูดเหล่านั้นมีการสั่นไหวของหัวของเขา. Lefille ที่เห็นว่ามีใบหน้าที่เต็มไปด้วยคำถาม. "ทำไม ... ?" ผิดหวัง Lefille เป็นความเจ็บปวด ความรู้สึกของการไร้อำนาจอาจจะเป็นไม้ลอยไปรอบ ๆ ในหัวใจของเธอ แม้ว่าคนอื่น ๆ เป็นคนที่เธอต้องการเกลียดก่อนขมขื่น Lefille รู้สึกว่าจะไม่หยุด. Lefille แต่เป็นที่น่าสงสัยว่า Suimei ได้หยุดด้วยเหตุผลอื่น. "Suimei คุง. มันไม่สามารถเป็นได้ว่าคุณหยุดการรักษา เพราะชายคนนี้เป็นคนเดียวที่เตะผมออกจากกลุ่มหรือไม่ไม่มองลงมากับฉัน. ฉันไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นกลับมาแล้ว. ดังนั้นรีบขึ้นและยังคงรักษา! " " ... " " Suimei คุง ! " " มันไม่ดี. มันเป็นความจริงว่ามันเป็น Lefille เห็นผมสามารถรักษาแผล. แต่ก็ยังมีที่ผมกล่าวว่า. ร่างในคำอื่น ๆ , จิตวิญญาณและเรือของเปลือกจิตใจได้รับการสวมใส่ ห่างออกไป. ไม่ว่าเขาจะได้รับการรักษาเขาจะอยู่ได้นาน. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เฮ้ lefille . ชายผู้นี้ "" เรื่องอะไร ? "" เขาเป็นนักผจญภัยจากเวลาที่ " ." ในตอนนั้น โอ้ . . . . . . . "จู่ๆเธอก็ขึ้นเสียงในความจริง lefille ต้องตระหนัก เพราะบาดแผลมากมาย และเสียเลือดมาก เธอไม่ได้สังเกตในตอนแรก แต่มันเป็นยามที่ดังที่สุดในเวลาเมื่อเธอถูกไล่ออกจากกลุ่มคาราวานเขาวิ่งมาที่นี่คนเดียว หลังจากที่เขาถูกโจมตีโดยมาโซคุ ? หรือเขามาช่วย มันอาจจะเพื่อให้วัตถุประสงค์ แต่ไม่ว่ามันจะร้ายทิ้งเค้าแบบนี้suimei รวบรวมมานาในฝ่ามือของเขา และให้คำแนะนำเพื่อ lefille ." lefille . วางเขาลง ข้าจะใช้เวทย์รักษา”" อ้า เข้าใจ”lefille ลังเลนิดหน่อย แต่เข้าใจแรงโน้มถ่วงของสถานการณ์ และถูกชายลงบนพื้น ตามคำแนะนำ suimei .หญิงสาวที่กำลังเดินทางจริงจังไม่เหมือนท่าเรือไม่พอใจใด ๆ" ได้โปรด "" ใช่ " .คำพูดเหล่านั้น suimei พยักหน้าและเริ่มร่ายเวทย์รักษาในมนุษย์ ถ้าเขาไม่เจียนตาย วิธีการของเขาจะสามารถรักษาเขาได้ บาดแผลทางกาย วิญญาณมายากลที่มีประสิทธิภาพ อาการทางลบจากการเสียเลือด ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ แต่สามารถรักษาให้หายขาดด้วยบูรณะเวทมนตร์ด้วยภายใต้นักผจญภัยเป็นเวทมนตร์สร้างสีเดียวกับวิเศษมาจาก suimei ของมือ กับสีมรกตจางๆ ขึ้น แผลของนักผจญภัยที่ค่อย ๆปิดขึ้นอย่างไรก็ตาม" . . . . . . . "ณ จุดนั้น suimei หยุดครึ่งทางผ่านการรักษา suimei เงียบมองนักผจญภัยและใส่มือการรักษาลง" หือ . . . ? "ที่เห็นได้ชัด lefille กำลังสับสน เท่าที่เธอสามารถบอกได้ว่า เขาได้ละทิ้งการรักษาครึ่งทางผ่าน เพื่อ suimei ที่ลดมือของเขา lefille ขึ้นเสียงในด่วน" suimei คุง ! เกิดอะไรขึ้น ? ทำไมคุณถึงหยุดล่ะ ! ? "" . . . . . . . มันเป็นไปไม่ได้ ร่างกาย Astral ได้รับเสียหายหมด ไม่ว่าเราจะรักษาเขา มันไม่มีประโยชน์ "ไม่สามารถทำได้ ไม่หายแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะรักษา อย่างไรก็ตาม lefille ที่เพิ่งเห็นแผลปิด คำอธิบายนี้อาจจะไม่ทำให้รู้สึกใด ๆเห็นมีแผลกายรักษา มันเป็นธรรมชาติ lefille สงสัยคำอธิบายนี้" d-didn ไม่เห็นรึไง ไม่ได้แผลก็หายดีแล้วเหรอ ที่ดูเหมือนไม่มีความหมาย ดังนั้นทำไม ? . . . . . . . "" แผลแล้วปิด แต่ . . . . . . "" แล้ว . . . . . . . "เขาควรจะได้รับการรักษา คือ สิ่งที่เธอต้องการให้เขาพูด แต่ suimei ด้วยสีหน้าขมขื่นขณะบดฟัน ขัดคำเหล่านั้นกับสั่นศีรษะของเขาlefille ที่เห็นนั้นมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยคำถาม" ทำไม . . . ? "lefille ของความผิดหวัง เจ็บปวด ความรู้สึกหมดหนทางคงตีลังการอบในหัวใจเธอ ถ้าคนอื่นเป็นคนที่เธอเกลียดก่อน ความขม lefille ก็ไม่ยอมหยุดlefille แต่สงสัยว่า suimei ได้หยุดเพราะเหตุผลอื่น" suimei คุง เป็นไปไม่ได้ที่คุณหยุดการรักษา เพราะชายคนนี้เป็นคนที่เตะผมออกจากกลุ่ม อย่าดูถูกฉัน ฉันไม่สนใจว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น ดังนั้นรีบขึ้น และยังคงรักษา !" . . . . . . . "" suimei คุง ! "" มันไม่ดี มันเป็นความจริงว่ามันเป็น lefille เห็น , ฉันสามารถรักษาแผล อย่างไรก็ตาม มันยังเป็นฉันกล่าวว่า ร่างกาย Astral , ในคำอื่น ๆจิตวิญญาณและเรือ psyche เปลือก ใส่แล้วทิ้ง ไม่ว่าเขาจะปฏิบัติมาก เขาจะอยู่ไม่ได้นาน .