Most coral reefs in the wider Carib

Most coral reefs in the wider Caribbean have been showing alarming signs of decline in recent
years. Coral diseases and bleaching were monitored seasonally from 2003 to 2007 using the modified CARICOMP
protocol with a stratified design to assess spatial and temporal variability in community level coral disease prevalence (proportion of affected colonies) at six reefs along an inshore-offshore gradient in La Parguera, southwest
coast of Puerto Rico. Temperature loggers were deployed in each reef to assess co-variation between disease prevalence and virulence, and temperature. Virulence was assessed in Montastraea faveolataby tagging colonies, marking diseased edges, photographing and following them through time. Overall, all major reef-building species
and other common reef groups were variously affected by disease and bleaching. Eleven diseases affected up to
42 species of scleractinian corals, 5 octocorals, 2 hydrocorals, 3 zoanthids, 2 sponges and 2 crustose coralline algae.
Bleaching affected 52 species of corals, 22 octocorals, 3 hydrocorals, 2 zoanthids and 3 sponges. The prevalence of
the diseases compromised coral health and varied significantly between seasons within years as well as among
reefs within years and across years for each reef. White plague, yellow band and bleaching were the most prevalent and damaging diseases. Three white plague, two yellow band outbreaks and three bleaching events of different intensities were observed during the five years of study. Yellow band disease increased in prevalence (from
4 % to 30%) and virulence (0.8 ± 0.2 to 3.9 ± 1.4 cm/month) over 6 years, becoming one of the most important agents
of coral mortality. Higher disease prevalence was consistently found at the mid-shelf and shelf-edge reefs than in
reefs closest to the shoreline. The combination of white plague disease outbreaks, the intensive bleaching of 2005
and the chronic yellow band caused an average 53 % of live coral tissue loss in four years, the highest coral mortalities ever recorded in southwest Puerto Rico

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนใหญ่แนวปะการังในทะเลแคริบเบียนที่กว้างขึ้นได้รับการแสดงสัญญาณที่น่ากลัวของการลดลงในเร็ว ๆ
ปี โรคปะการังฟอกขาวและถูกตรวจสอบตามฤดูกาล 2003-2007 ใช้ CARICOMP ปรับเปลี่ยน
โปรโตคอลด้วยการออกแบบที่แบ่งชั้นที่จะประเมินความแปรปรวนเชิงพื้นที่และเวลาในระดับชุมชนชุกโรคปะการัง (สัดส่วนของโคโลนีที่ได้รับผลกระทบ) ที่หกพร้อมแนวลาดฝั่ง-ต่างประเทศใน La Parguera ทางตะวันตกเฉียงใต้
ของชายฝั่งเปอร์โตริโก ตัดไม้อุณหภูมิถูกนำไปใช้ในแต่ละแนวจะประเมินร่วมแตกต่างระหว่างความชุกของโรคและความรุนแรงและอุณหภูมิ ความรุนแรงได้รับการประเมินในการติดแท็ก Montastraea faveolataby อาณานิคมลายขอบโรคและการถ่ายภาพต่อไปนี้พวกเขาผ่านช่วงเวลาที่ โดยรวมทุกสายพันธุ์ที่สร้างแนวปะการังที่สำคัญ
และกลุ่มอื่น ๆ ที่พบในแนวปะการังได้รับผลกระทบที่แตกต่างจากโรคและการฟอก อีเลฟเว่โรคได้รับผลกระทบถึง
42 สายพันธุ์ของปะการัง scleractinian 5 octocorals 2 hydrocorals 3 zoanthids 2 ฟองน้ำและ 2 crustose สาหร่ายหินปูน.
ฟอกได้รับผลกระทบ 52 สายพันธุ์ของปะการัง 22 octocorals 3 hydrocorals, 2 และ 3 zoanthids ฟองน้ำ ความชุกของ
โรคทำลายสุขภาพของปะการังและแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างฤดูกาลภายในปีเช่นเดียวกับในหมู่
ปะการังภายในปีและข้ามปีสำหรับแต่ละแนว ภัยพิบัติสีขาว, สีเหลืองและวงฟอกเป็นที่แพร่หลายมากที่สุดและสร้างความเสียหายโรค สามภัยพิบัติสีขาวสองระบาดวงสีเหลืองและเหตุการณ์ที่สามของการฟอกสีเข้มที่แตกต่างกันถูกตั้งข้อสังเกตในช่วงห้าปีของการศึกษา โรควงเหลืองที่เพิ่มขึ้นในความชุก (จาก
4% ถึง 30%) และความรุนแรง (0.8 ± 0.2-3.9 ± 1.4 ซม. / เดือน) ในช่วง 6 ปีที่ผ่านมากลายเป็นหนึ่งในตัวแทนที่สำคัญที่สุด
ของการตายของปะการัง ความชุกของโรคสูงขึ้นอย่างต่อเนื่องก็พบว่าในช่วงกลางเก็บรักษาและแนวการเก็บรักษาที่ทันสมัยกว่าใน
แนวที่ใกล้กับชายฝั่ง การรวมกันของการระบาดของโรคกาฬโรคสีขาว, ฟอกสีที่เข้มข้นของปี 2005
และวงสีเหลืองเรื้อรังที่เกิดเฉลี่ย 53% ของการสูญเสียเนื้อเยื่อปะการังในช่วงสี่ปีที่ปะการังตายที่สูงที่สุดที่เคยบันทึกไว้ในทิศตะวันตกเฉียงใต้เปอร์โตริโก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปะการังแนวปะการังกว้างที่สุดในแคริบเบียนได้แสดงสัญญาณที่น่ากลัวของการลดลงในล่าสุด
ปี โรคและฟอกขาวปะการังถูกฤดูกาล ตั้งแต่ปี 2007 โดยดัดแปลง caricomp
โปรโตคอลที่มีการออกแบบและประเมินพื้นที่และเวลาในระดับชุมชนของปะการังโรคความชุก ( สัดส่วนของผลกระทบอาณานิคม ) ที่ 6 แนวปะการังตามลาดต่างประเทศเข้าหาฝั่งใน ลา parguera ชายฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ของเปอร์โตริโก
อุณหภูมิๆถูกใช้งานในแต่ละแนว เพื่อประเมินความผันแปรระหว่างความชุกและความรุนแรง Co , โรคและอุณหภูมิประเมินความรุนแรงใน montastraea faveolataby ติดป้ายอาณานิคมบนขอบป่วย ถ่ายภาพและต่อไปนี้ผ่านเวลา โดยรวมทุกสาขาปะการังชนิดอาคาร
และกลุ่มอื่น ๆ ทั่วไปเป็นแนวปะการังหลากหลายที่ได้รับผลกระทบจากโรคและฟอกขาว โรค 11 ผลกระทบขึ้น

42 ชนิดของปะการัง scleractinian 5 octocorals hydrocorals zoanthids 2 , 3 ,2 อัน 2 ครัสโตสสาหร่าย .
ฟอกขาวผลกระทบ 52 ชนิดของปะการัง , 22 octocorals 3 hydrocorals 2 zoanthids 3 ฟองน้ำ . ความชุกของโรคทำลายสุขภาพ
ปะการังและแตกต่างกันอย่างมากระหว่างฤดูกาลภายในปีเช่นเดียวกับในหมู่
แนวปะการังภายในปี ข้ามปี แต่ละแนวปะการัง โรคระบาดสีขาววงสีเหลือง ฟอกสี คือโรคที่แพร่หลายมากที่สุดและเกิดความเสียหาย ามขาวระบาด สองวงสีเหลืองที่ระบาด และสามเหตุการณ์ของความเข้มที่แตกต่างกัน พบว่ามีการฟอกขาวในช่วงห้าปีของการศึกษา โรคแถบสีเหลืองเพิ่มขึ้นในความชุก (
4 % 30 % ) และความรุนแรง ( 0.8 ± 0.2 ถึง 3.9 ± 1.4 ซม. / เดือน ) กว่า 6 ปี เป็นหนึ่งในตัวแทน
ที่สำคัญที่สุดการตายของปะการัง ความชุกโรคสูงต่อเนื่องเป็นพบในชั้นกลางและชั้นขอบแนวปะการังมากกว่า
แนวปะการังใกล้ชายฝั่ง การรวมกันของการระบาดโรคกาฬโรค ขาว เข้ม ฟอก 2005
และวงดนตรีเหลืองเรื้อรังที่เกิดขึ้นเฉลี่ยร้อยละ 53 ของการสูญเสียเนื้อเยื่อปะการังสด ใน 4 ปี mortalities ปะการังสูงสุดที่เคยบันทึกไว้ในตะวันตกเฉียงใต้ของเปอร์โตริโก