ต่อมา เจ้าบ่าวก็เดืนมารับน้าของฉันด้วยสีหน้า ดีใจ และเขินอาย น้าของฉันมีรอยยิ้มที่สดใส และ เจ้าบ่าวต้องตะลึงกับความงามความอ่อนหวานของน้าฉันในขณะนั้น
จากนั้น ก็เป็นพิธีการตอนเย็น คืองานราตรีเป็นช่วงที่บ่าวสาวเฉลิมฉลองกันอย่างมีความสุข
สุดท้าย ก็ถึงเวลาส่งตัวน้าของฉันกับเจ้าบ่าว เข้าห้องหอ น้าของฉันกับเจ้าบ่าว ก็มีความสุข
ท้ายสุดนี้ บ่าวสาวก็รับคำอวยพรจากพ่อแม่ของตนเอง เพื่อเป็นศิริ มงคล แก่ ตนเอง แล้วคำบอกเล่าเกี่ยวกับการใช้ชีวิตคู่ว่าถึงการใช้ชีวิตร่วมกัน ต้องให้อภัยกัน หนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยกัน