“You don’t have to come with me,” W

“You don’t have to come with me,” Will said as we ran.

“What are you talking about?” I huffed.

“This is all my own shit, and you don’t have to get any more involved-”

“Wait,” I interrupted, holding out my arm to stop him. We were in a reception area, and on the floor was a glowing circle of runes. I recognized the symbols as the same ones used for portals, but the whole setup was different. There was nothing on the walls, just the circle etched into the carpeted floor.

“I have a score to settle with this guy too,” I reminded Will. Granted, so did Wulver and Henry, but I had convinced them to leave the battlefield and wait for me. They weren’t fighters, and just as Will didn’t want me to risk my life I hadn’t wanted them to risk theirs. Hypocrite that I was, I had already made it all the way here, so I’d might as well see it through to the end.

Will made no other protests and instead took a closer look at the circle. “Did Bill go to the Ether?” he wondered.

“I’m not sure, but the fact that he left this open in plain sight for us to find has to mean that this is a trap.” For him to place this so meticulously in a lobby just screamed how much he wanted us to go through.

“But he’s on the other side of this portal.”

“Maybe.”

Will took a deep breath. “Alright, here goes.”

The two of us stepped into the center of the circle. I held my breath, half expecting something to explode or kill us. But as the light enveloped us I felt the familiar sensation of being transported through a different plane and into the Ether, and when we emerged we were greeted by a field covered in a blanket of white snow. In the distance were green trees and a few buildings-

Wait, this was still Earth.

And right before us, Bill Dawson plucked at a harp, its haunting melody the only sound in the whole area. How or why he got such a large instrument out here was beyond me. “Do you recognize this place, William?” Bill asked calmly, his tone a contrast to the tantrum he had thrown when we last saw him just moments before.

“Can’t say I do,” Will said with cold indifference.

Bill sighed and stepped away from the harp, but the music continued to play, the strings vibrating on their own. “I suppose you came here for this,” he said, holding out the soul cage.

“Let him go,” Will demanded.

Bill smirked. “As you wish,” he said as he opened the box.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณไม่ได้มากับฉัน จะกล่าวว่า เราวิ่ง"สิ่งที่คุณกำลังพูดถึง" ฉันจึง huffed"นี้เป็นอึของตัวเอง และไม่ได้รับใด ๆ เพิ่มเติมเกี่ยวข้อง-""รอ ฉันขัดจังหวะ ถือออกแขนฉันจะหยุดเขา เราในบริเวณแผนกต้อนรับ และบนพื้นวงกลมเรืองแสงของรู ผมรู้จักสัญลักษณ์เป็นคนเดียวที่ใช้สำหรับพอร์ทัล แต่การตั้งค่าทั้งหมดก็แตกต่างกัน ก็ไม่มีอะไรบนผนัง วงการแกะสลักเป็นพื้นพรม"ฉันมีคะแนนเฉ่งกับผู้ชายคนนี้เกินไป ฉันนึกถึงจะ ได้รับ ดังนั้นไม่ Wulver และเฮนรี่ แต่ฉันก็เชื่อพวกเขาออกจากสนามรบ และรอฉัน พวกเขาไม่สู้ และเหมือนว่าจะไม่ต้องการให้ชีวิตมีความเสี่ยง ไม่อยากให้พวกเขามีความเสี่ยง ปากอย่างใจอย่างที่ผมเป็น ฉันได้แล้วทำทุกวิธีที่นี่ ดังนั้นฉันจะอาจด้วยเห็นว่าผ่านจุดสิ้นสุดจะทำให้ไม่มีการประท้วงอื่น ๆ และเข้ามาแทน วงกลม "ทำเงินไปอีเธอร์" เขาสงสัย"ไม่แน่ใจ แต่ความจริงที่เขาซ้ายนี้เปิดอยู่ในสายตาธรรมดาที่เราจะหาไม่ได้หมายความ ว่า นี่เป็นกับดัก" สำหรับเขาที่จะทำนี้จึงพิถีพิถันในล็อบบี้เพียงกรีดร้องว่า เขาต้องการเราไปผ่าน"แต่เขาอยู่ในด้านอื่น ๆ ของเว็บไซต์นี้""ที"จะเอาลมหายใจลึก "ไม่เป็นไร ที่นี่ไป"สองเราก้าวเข้าสู่ศูนย์กลางของวงกลม ผมจัดฟัน ครึ่งหวังสิ่งเพื่อกระจาย หรือฆ่าเรา แต่เป็นแสงที่ห่อหุ้มเรา รู้สึกความรู้สึกที่คุ้นเคยของถูกส่ง ผ่านเครื่องบินต่าง ๆ และ ในอีเธอร์ และเมื่อเราเกิด เรารักษา โดยเขตครอบคลุมอยู่ในผ้าห่มหิมะ ในระยะต้นไม้สีเขียวและกี่อาคาร-รอ ก็โลกและขวาก่อนเรา ดอว์สันสูตรดึงที่พิณ ทำนองเพลงหลอนของเสียงเพียงอย่างเดียวในพื้นที่ทั้งหมด อย่างไร หรือทำไมเขาได้เช่นเครื่องมือขนาดใหญ่ออกจากที่นี่ได้เกินฉัน "คุณรู้จักสถานที่แห่งนี้ วิลเลียม" ตั๋วถามใจเย็น เขาโทนตัดกับอารมณ์ฉุนเฉียวเขามี thrown เมื่อเราเห็นเขาครั้งสุดท้ายช่วงเวลาเพียงก่อนนั้น"ไม่พูดทำอย่างไร จะกล่าว ด้วยความไม่แยแสเย็นเงินถอนหายใจ และก้าวออกไปจากพิณ แต่เพลงยังคงเล่น สายสั่นด้วยตนเอง "ฉันคิดว่า คุณมาที่นี่สำหรับการนี้ เขากล่าวว่า ถือออกกรงจิตวิญญาณจะเรียกร้อง "ให้เขาไปบิล smirked "ตามที่คุณต้องการ เขากล่าวว่า เขาเปิดกล่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คุณไม่ต้องมากับฉัน" จะกล่าวว่าในขณะที่เราวิ่ง

"คุณกำลังพูดถึงอะไร?" ฉัน huffed

"ทั้งหมดนี้เป็นอึของตัวเองและคุณจะได้ไม่ต้องรับการใด ๆ involved- มากขึ้น"

"รอ" ผมขัดจังหวะถือเอาแขนของฉันจะหยุดเขา เราอยู่ในพื้นที่รับสัญญาณและบนพื้นเป็นวงกลมที่เร่าร้อนของรู ฉันได้รับการยอมรับสัญลักษณ์เป็นคนเดียวกับที่ใช้สำหรับพอร์ทัล แต่การตั้งค่าทั้งหมดเป็นที่แตกต่างกัน ไม่มีอะไรบนผนังเพียงวงกลมฝังลงในพื้นปูพรมเป็น

"ผมมีคะแนนที่จะชำระกับผู้ชายคนนี้มากเกินไป" ผมจะเตือน ที่ได้รับเพื่อให้ได้ Wulver และเฮนรี่ แต่ผมเชื่อว่าพวกเขาจะออกจากสนามรบและรอฉัน พวกเขาไม่ได้สู้และเช่นเดียวกับจะไม่อยากให้ฉันที่จะเสี่ยงต่อชีวิตของฉันฉันไม่ได้อยากให้พวกเขามีความเสี่ยงที่พวกเขา เสแสร้งว่าฉันเป็นฉันได้ทำแล้วทุกอย่างที่นี่ดังนั้นฉันเช่นกันอาจจะเห็นมันผ่านไปที่สิ้นสุด

จะทำให้ไม่มีการประท้วงอื่น ๆ และแทนที่จะเอามองใกล้ที่วงกลม "ได้ค่าไปที่อีเธอร์ได้หรือไม่" เขาสงสัย

"ผมไม่แน่ใจ แต่ความจริงที่ว่าเขาทิ้งนี้เปิดในสายตาธรรมดาที่เราจะพบว่ามีความหมายถึงว่านี่เป็นกับดัก." สำหรับเขาที่จะสถานที่แห่งนี้จึงพิถีพิถันในล็อบบี้เพียงกรีดร้องว่าเขาอยากให้เรา ผ่าน.

" แต่เขาอยู่ในด้านอื่น ๆ ของพอร์ทัลนี้."

"บางที."

จะเอาลมหายใจลึก "เอาล่ะนี่จะไป."

เราสองคนก้าวเข้าสู่ศูนย์กลางของวงกลม ผมจัดลมหายใจของฉันครึ่งหนึ่งคาดหวังว่าสิ่งที่จะเกิดการระเบิดหรือฆ่าเรา แต่เป็นแสงห่อหุ้มเราผมรู้สึกว่าความรู้สึกที่คุ้นเคยของถูกส่งผ่านทางเครื่องบินที่แตกต่างกันและเข้าไปในอีเธอร์และเมื่อเราโผล่ออกมาเราได้รับการต้อนรับจากสนามครอบคลุมในผ้าห่มของหิมะสีขาว ในระยะทางมีต้นไม้สีเขียวและไม่กี่ buildings-

รอสักครู่นี้ก็ยังคงโลก

และขวาก่อนเราบิลดอว์สันที่ดึงพิณทำนองหลอนของเสียงเฉพาะในพื้นที่ทั้งหมด หรือว่าทำไมเขาถึงได้ดังกล่าวเป็นเครื่องมือที่มีขนาดใหญ่ออกจากที่นี่ก็เกินฉัน "คุณรู้จักสถานที่แห่งนี้วิลเลียม" บิลถามอย่างใจเย็นน้ำเสียงของเขาตรงกันข้ามกับความโกรธเคืองที่เขาได้โยนเมื่อเราเห็นเขาที่ผ่านมาช่วงเวลาเพียงแค่ก่อน

"ไม่สามารถพูดได้ว่าฉันทำ" จะบอกว่าไม่แยแสกับความหนาวเย็น

บิลถอนหายใจและก้าวออกไปจากพิณ แต่เพลงยังคงเล่นสตริงสั่นของตัวเอง "ฉันคิดว่าคุณมาที่นี่สำหรับเรื่องนี้" เขากล่าวถือออกกรงจิตวิญญาณ

"ให้เขาไป" จะเรียกร้อง

บิล smirked "ในขณะที่คุณต้องการ" เขากล่าวในขณะที่เขาเปิดกล่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คุณไม่ต้องไปกับฉัน " จะบอกว่า ขณะที่เราวิ่ง" นายพูดเรื่องอะไร ? " ฉัน huffed ." นี่เป็นเวรของผมเองทั้งหมด และไม่ต้องมาเกี่ยวข้องอีก "" เดี๋ยวก่อน " ฉันขัดจังหวะ รั้งแขนของฉันที่จะหยุดเขา เราอยู่ในพื้นที่ต้อนรับ และบนพื้นเป็นวงกลมเรืองแสงของรูน ผมจำสัญลักษณ์ที่เหมือนกันที่ใช้พอร์ทัล แต่การตั้งค่าทั้งหมดที่แตกต่างกันคือ มีอะไรบนกำแพง แค่วงกลมฝังเข้าไปในพรมพื้น" ฉันจะคิดบัญชีกับผู้ชายคนนี้ด้วย " ฉันเตือนจะ ได้รับแล้ว wulver และเฮนรี่ แต่ผมมั่นใจว่าพวกเขาจะออกจากสนามรบ และ รอฉันด้วย พวกเขาไม่ได้สู้ และเหมือนจะไม่อยากให้ฉันเสี่ยงชีวิตของฉันฉันไม่ต้องการความเสี่ยงของพวกเขา เสแสร้งว่าฉันเป็น ฉันได้ทำมันทั้งหมดนี่ ฉันก็น่าจะเห็นมันจนจบจะได้ไม่มีการประท้วงอื่น ๆและแทน ใช้เวลามองใกล้ที่วงกลม " ทำบิลไป Ether " เขาก็สงสัยว่า" ผมไม่มั่นใจ แต่ความจริงที่ว่า เขาไปเปิดในสายตาธรรมดาสำหรับเราที่จะหาได้หมายความว่ามันเป็นกับดัก " สำหรับเขา สถานที่นี้จึงพิถีพิถันในล็อบบี้ก็ร้องว่าเขาต้องการให้เราผ่าน" แต่เขาในด้านอื่น ๆของเว็บไซต์นี้" บางที "จะเอาลมหายใจลึก " เอาล่ะ ไปกันเถอะ "เราสองคนเดินเข้าสู่ศูนย์กลางของวงกลม ผมกลั้นหายใจครึ่งหนึ่งคาดหวังบางอย่างที่จะระเบิดหรือฆ่าเรา แต่เป็นแสงห่อหุ้มเราฉันรู้สึกความรู้สึกที่คุ้นเคยของถูกขนส่งผ่านเครื่องบินที่แตกต่างกันและในอีเทอร์ และเมื่อเราเกิดเราถูกทักทายโดยสนามห่มผ้าห่มของหิมะขาว ใน ระยะมีต้นไม้เขียว และบางอาคารเดี๋ยว นี้ยังคงเป็นโลกและก่อนที่เรา บิล ดอว์สันดึงที่พิณ มันหลอกหลอนทำนองเสียงเดียวในพื้นที่ทั้งหมด อย่างไรหรือทำไม เขามีเครื่องมือเช่นขนาดใหญ่ที่นี่คือเกินฉัน " คุณจำสถานที่นี้ วิลเลี่ยม " บิลถามอย่างใจเย็น น้ำเสียงของเขาตรงกันข้ามกับโมโหเขาได้โยนครั้งสุดท้ายที่เราเห็นเขาเพียงครู่ก่อน" ผมพูดไม่ได้ " จะบอกว่าหนาวไม่ต่างกันบิลถอนหายใจและก้าวออกไปจากพิณ แต่เพลงยังคงเล่น สายสั่น ด้วยตนเอง " ฉันคิดว่าคุณมาที่นี่ " เขากล่าวรั้งวิญญาณกรง" ปล่อยเค้าไป " จะเรียกร้องบิล แสยะยิ้ม " ตามใจคุณ " เขาพูดเมื่อเขาเปิดกล่อง