Arousal refers to the state of bein

Arousal refers to the state of being alert physically and internally. Various body system and hormones may contribute to alertness (20). The concept of arousal may include the physical, psychological, physiological, and emotional arousal. In the study of memory, emotional arousal is focused on more than the other types of arousal. MacKay and Ahmetzanov (25) conducted a study on the relationship between emotional arousal and memory by using taboo stroop paradigm. They predicted better memory for taboo words (which were more emotionally arousing) than neutral words. It was found that the participants performed better in experimental conditions that were associated with emotionally arousing words (taboo words) than the conditions with neutral words (26). This result complements the study of Heuer and Reisberg (27), that found better retention in long-term recall with a high level of emotional arousal. Similarly, a high level of arousal leads to enhancement of both short-term and long-term memory. In an experiment conducted by Corteen (cited in 27), which used aurally presented words, it was reported that higher recall was found after 20 minutes and two week delays. The same result was reported in an experiment which used a single arousing word. Recall performance was found to be better with words that have arousal effect than non-arousal words. However, there was also evidence on the detrimental effects of arousal especially on short-term retention. For instance in learning, the participants who have high arousal effect remembered better in the delayed recall rather than shortly after learning process. According to Kleinsmith and Kaplan (28), words that can produce greater arousal effect were better remembered after one week than two minutes after the learning process. Thus, from the studies mentioned above, the level of arousal evoked by environmental stimuli can have a significant effect on memory performance in whether the short-term or long-term memory storage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อารมณ์หมายถึงสถานะของการแจ้งเตือนทางร่างกาย และภายใน ระบบต่าง ๆ ในร่างกาย และฮอร์โมนอาจนำไปสู่ความตื่นตัว (20) แนวคิดของอารมณ์อาจรวมถึงกายภาพ จิตใจ สรีรวิทยา และความตื่นตัวทางอารมณ์ ในการศึกษาของหน่วยความจำ อารมณ์อารมณ์เน้นมากกว่าชนิดอื่น ๆ ของความตื่นตัว แมคเคย์และ Ahmetzanov (25) ดำเนินการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างอารมณ์ความตื่นตัวและหน่วยความจำ โดยใช้กระบวนทัศน์ต้องห้าม stroop พวกเขาคาดว่า หน่วยความจำดีขึ้นคำต้องห้าม (ซึ่งมีมากกว่าอารมณ์ arousing) กว่าคำพูดเป็นกลาง ก็พบว่า ผู้เข้าร่วมดำเนินการดีขึ้นในสภาพการทดลองที่สัมพันธ์กับอารมณ์ปลุกใจคำ (คำต้องห้าม) มากกว่าเงื่อนไขที่ มีคำกลาง (26) ผลลัพธ์นี้ช่วยเสริมการศึกษาของ Heuer และ Reisberg (27), ที่พบการเก็บรักษาในระยะยาวจำมีระดับสูงของความตื่นตัวทางอารมณ์ ในทำนองเดียวกัน ความตื่นตัวในระดับสูงที่นำไปสู่การเพิ่มประสิทธิภาพของหน่วยความจำทั้งระยะสั้น และระยะยาว การทดลองที่ดำเนินการ โดย Corteen (อ้างถึงใน 27), ซึ่งใช้นำเสนอล้ำคำ ก็มีรายงานว่า พบสูงขึ้นเรียกคืนหลังจาก 20 นาทีและการหน่วงเวลาสองสัปดาห์ มีรายงานผลลัพธ์เดียวกันในการทดลองซึ่งใช้คำ arousing เดียว เรียกคืนประสิทธิภาพการทำงานพบว่ามีคำที่มีลักษณะเร้าอารมณ์กว่าคำไม่เร้าอารมณ์ อย่างไรก็ตาม ได้นอกจากนี้หลักฐานเกี่ยวกับผลเสียของการเร้าอารมณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเก็บข้อมูลระยะสั้น ตัวอย่างเช่น ในการเรียนรู้ ผู้เรียนที่มีความตื่นตัวสูงผลจดจำดีกว่า ในการเรียกคืนล่าช้า แทนหลัง จากกระบวนการเรียนรู้ ตาม Kleinsmith และ Kaplan (28), คำที่สามารถผลิตผลยิ่งเร้าอารมณ์ได้ดีกว่าจำหลังจากหนึ่งสัปดาห์กว่าสองนาทีหลังจากกระบวนการเรียนรู้ ดังนั้น จากการศึกษาดังกล่าวข้างต้น ระดับของอารมณ์ evoked โดยสิ่งเร้าสิ่งแวดล้อมสามารถมีผลกระทบต่อประสิทธิภาพการทำงานของหน่วยความจำในว่าเก็บหน่วยความจำระยะสั้น หรือระยะยาวได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เร้าอารมณ์หมายถึงสถานะของการเป็นการแจ้งเตือนทางร่างกายและภายใน ระบบต่างๆของร่างกายและฮอร์โมนอาจนำไปสู่​​การเตรียมพร้อม (20) แนวคิดของการเร้าอารมณ์อาจรวมถึงทางกายภาพจิตวิทยาทางสรีรวิทยาและเร้าอารมณ์ความรู้สึก ในการศึกษาของหน่วยความจำที่เร้าอารมณ์ความรู้สึกจะเน้นมากกว่าประเภทอื่น ๆ ของความเร้าอารมณ์ แมคเคย์และ Ahmetzanov (25) ดำเนินการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างเร้าอารมณ์ความรู้สึกและความทรงจำโดยใช้กระบวนทัศน์ Stroop ต้องห้าม พวกเขาคาดการณ์ของหน่วยความจำที่ดีกว่าสำหรับคำต้องห้าม (ซึ่งถูกอารมณ์ปลุกใจ) กว่าคำพูดที่เป็นกลาง นอกจากนี้ยังพบว่าผู้เข้าร่วมดำเนินการที่ดีขึ้นในเงื่อนไขการทดลองที่เกี่ยวข้องกับคำพูดอารมณ์ปลุกใจ (คำต้องห้าม) มากกว่าเงื่อนไขด้วยคำพูดที่เป็นกลาง (26) ผลนี้จะช่วยเสริมการศึกษาของ Heuer และ Reisberg (27) ที่พบว่าการเก็บรักษาที่ดีกว่าในการเรียกคืนในระยะยาวที่มีระดับสูงของการเร้าอารมณ์ความรู้สึก ในทำนองเดียวกันระดับสูงของการเร้าอารมณ์ทางนำไปสู่​​การเพิ่มประสิทธิภาพของหน่วยความจำทั้งระยะสั้นและระยะยาว ในการทดลองดำเนินการโดย Corteen (อ้างถึงในวันที่ 27) ซึ่งใช้คำพูดที่นำเสนอ aurally ก็มีรายงานว่าการเรียกคืนที่สูงขึ้นก็พบว่าหลังจาก 20 นาทีและความล่าช้าสองสัปดาห์ ผลเดียวกันมีรายงานว่าในการทดสอบซึ่งใช้คำปลุกใจเดียว ประสิทธิภาพการเรียกคืนก็จะพบว่าดีขึ้นด้วยคำที่มีผลกระทบต่อการเร้าอารมณ์กว่าคำพูดที่ไม่เร้าอารมณ์ แต่ก็ยังมีหลักฐานเกี่ยวกับผลกระทบที่เป็นอันตรายของความเร้าอารมณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเก็บรักษาในระยะสั้น ยกตัวอย่างเช่นในการเรียนรู้ผู้เข้าร่วมที่มีผลกระทบต่อความตื่นตัวสูงจำที่ดีขึ้นในการเรียกคืนล่าช้ามากกว่าไม่นานหลังจากที่กระบวนการเรียนรู้ ตามที่ Kleinsmith และแคปแลน (28) คำที่สามารถผลิตผลเร้าอารมณ์มากขึ้นถูกจำดีขึ้นหลังจากหนึ่งสัปดาห์กว่าสองนาทีหลังจากที่กระบวนการเรียนรู้ ดังนั้นจากการศึกษาดังกล่าวข้างต้นในระดับของการเร้าอารมณ์ปรากฏโดยสิ่งเร้าสิ่งแวดล้อมสามารถมีผลกระทบต่อประสิทธิภาพการทำงานของหน่วยความจำในไม่ว่าจะเป็นระยะสั้นหรือเก็บความทรงจำระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเร้าอารมณ์ หมายถึง สภาพของร่างกาย และการแจ้งเตือนภายใน ระบบต่างๆ ในร่างกาย และฮอร์โมนอาจมีผลต่อความตื่นตัว ( 20 ) แนวคิดของการกระตุ้นอาจรวมถึงทางกายภาพ จิตใจ ร่างกาย และการกระตุ้นทางอารมณ์ ในการศึกษาของหน่วยความจำ การเร้าอารมณ์ มุ่งเน้นมากขึ้นกว่าประเภทอื่น ๆของการกระตุ้น . และไอ ahmetzanov ( 25 ) ได้ทำการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการเร้าอารมณ์และความจำ โดยใช้ข้อห้าม Stroop กระบวนทัศน์ . พวกเขาทำนายความทรงจำที่ดีสำหรับคำที่ต้องห้าม ( ซึ่งมีมากกว่าอารมณ์กระตุ้น ) กว่าคำพูดที่เป็นกลาง พบว่า กิจกรรมดี ในที่สภาวะการทดลองที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์กระตุ้นคำ ( คำที่ต้องห้าม ) กว่าเงื่อนไข ด้วยคำพูดที่เป็นกลาง ( 26 ) ผลการศึกษาและประสบการณ์ Heuer reisberg ( 27 ) , ที่พบในการเก็บรักษาดีกว่าจำระยะยาวที่มีระดับสูงของการเร้าอารมณ์ ในทำนองเดียวกันระดับของความเร้าอารมณ์ นำไปสู่การเพิ่มความจำทั้งระยะสั้นและระยะยาว ในการทดลองดำเนินการโดย corteen ( อ้างใน 27 ) ซึ่งใช้ aurally เสนอคำ มีรายงานว่าได้พบหลังจากกว่า 20 นาที และ 2 สัปดาห์ล่าช้า ผลเดียวกันมีรายงานในการทดลองซึ่งใช้งานเดียวนะ เรียกคืนประสิทธิภาพพบจะดีกว่า ด้วยคำพูดที่มีผลกระตุ้นเร้าอารมณ์กว่าโนนคำ อย่างไรก็ตาม ยังมีหลักฐานที่เป็นอันตราย ผลของการเร้าอารมณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเก็บรักษาระยะสั้น ตัวอย่างในการเรียนรู้ ผู้เรียนที่มีผลกระตุ้นสูงจำได้ดีขึ้นในล่าช้าเรียกคืนมากกว่าหลังจากการเรียนรู้กระบวนการ ตาม kleinsmith และ Kaplan ( 28 ) , คำที่สามารถผลิตได้มากขึ้น ดีขึ้น กระตุ้นผลจำหลังจากหนึ่งสัปดาห์กว่าสองนาทีหลังจากขั้นตอนการเรียนรู้ ดังนั้น จากการศึกษาดังกล่าวข้างต้น ระดับของความเร้าอารมณ์ที่เกิดจากการกระตุ้นจากสิ่งแวดล้อมจะมีผลต่อประสิทธิภาพในความทรงจำว่า ระยะสั้น หรือ ระยะยาวความจำ