own terms, it can claim considerabl

own terms, it can claim considerable success in the short term. The recovery from the crisis, reaching 6.7 percent GDP growth in 2003 , exceeded almost everyone's expectations. Most people had more money in their pockets. Thousands of businesses revived. The stock market soared.
Although Thaksin paid lip service to the ideas of sufficiency and self-reliance, his economic policies and his true feelings were clearly diametrically opposed:
Today the world is very interconnected. We are one part of the world, and we cannot close the country and stand alone having nothing to do with anybody—just living off fishing and harvesting rice. No way. To have concrete buildings, to have anything, we had to grow through interconnection with the outside world. (Pran
2004a, 204)
Thaksinomics approaches the national economy as a bundle of resources to be "managed" to deliver a higher "profit." The keys to raising profit are better skills and better infrastructure but, especially, more entrepreneurship to exploit the potential of the resources available. Government has a "developmentalist" role to encourage and nurture entrepreneurship, from the biggest conglomerate to the grassroots. The main two developmentalist strategies are directing capital and providing packages of assistance to priority sectors, projects, and firms. Resources that are currently partially or fully outside the mainstream economy—including semisubsistence peasants, the disabled poor, and the criminal underground—have to be brought within the system. More regional cooperation can help in two ways: first by breaking down barriers to widen the market and the scope of resources available; second, by providing more protection against international instability.
Thaksin's "dual track" is an attempt to apportion the spheres of capital. Thailand's manufacturing has become integrated into global production chains. It will grow only if Thailand is more attractive as a site for investment than alternatives. But senrice industries are still protected by legal barriers, and grassroots enterprises are

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เงื่อนไข เป็นเจ้าของมันสามารถเรียกร้องความสำเร็จมากในระยะสั้น การกู้คืนจากภาวะวิกฤต ถึงการเติบโตของ GDP ร้อยละ 6.7 ใน 2003 เกือบของทุกคนคาดคะเนไว้ คนส่วนใหญ่มีเงินในกระเป๋าของพวกเขา พันธุรกิจฟื้นขึ้นมา ตลาดหลักทรัพย์เพิ่มสูงขึ้นแม้ว่าทักษิณจ่ายบริการริมฝีปากกับแนวคิดพอเพียงและพึ่งพาตนเอง นโยบายเศรษฐกิจของเขาและความรู้สึกที่แท้จริงของเขาได้ชัดเจนเชียรต้าน:วันนี้โลกถูกเชื่อมต่อกันมาก เราเป็นส่วนหนึ่งของโลก และเราไม่สามารถปิดประเทศ และโดดเดี่ยวมีอะไรที่ต้องทำกับใคร — เพียงชีวิตตกปลา และการเก็บเกี่ยวข้าว ไม่มีทาง มีอาคารคอนกรีต มีอะไร เราได้เติบโตผ่านการเชื่อมต่อกับโลกภายนอก (ปราณ2004a, 204)ทักษิโณมิควิธีเศรษฐกิจเป็นกลุ่มของทรัพยากรที่จะสามารถ "จัดการ" ส่งสูงกว่า "กำไร" คีย์ในการเพิ่มกำไรมีทักษะดีขึ้นและโครงสร้างพื้นฐานที่ดีขึ้น แต่ โดยเฉพาะ อย่างยิ่ง ผู้ประกอบการเพิ่มเติมเพื่อใช้ประโยชน์จากศักยภาพของทรัพยากรที่พร้อมใช้งาน รัฐบาลมีบทบาท "developmentalist" เพื่อส่งเสริม และบ่มเพาะผู้ประกอบการ จากธุรกิจที่ใหญ่ที่สุดเพื่อให้รากหญ้า Developmentalist สองยุทธศาสตร์กำกับเมืองหลวง และให้แพคเกจช่วยเหลือกับความสำคัญภาค โครงการ และบริษัท ทรัพยากรที่มีอยู่ในปัจจุบันบางส่วน หรือทั้งหมดอยู่นอกเศรษฐกิจกระแสหลัก ซึ่งรวม ถึงชาวนา semisubsistence ยากจนผู้พิการ อาชญากรใต้ดิน — ต้องถูกพิจารณาภายในระบบ สามารถช่วยเพิ่มเติมความร่วมมือระดับภูมิภาคในสองวิธี: แรก โดยทำลายลงอุปสรรคในการขยายตลาดและขอบเขตของทรัพยากรที่มีอยู่ ที่สอง โดยให้เพิ่มเติมการป้องกันความไม่เสถียรของนานาชาติทักษิณ "ติดตามคู่" เป็นความพยายามที่แบ่งกลุ่มท้องถิ่นของเมืองหลวง การผลิตของไทยได้กลายเป็นรวมเข้าไปในห่วงโซ่การผลิตทั่วโลก มันจะเติบโตเฉพาะในกรณีที่ประเทศไทยจะดึงดูดเป็นเว็บไซต์สำหรับการลงทุนมากกว่าทางเลือก แต่ยังคงมีป้องกันอุตสาหกรรม senrice โดยอุปสรรคทางกฎหมาย และวิสาหกิจรากหญ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เงื่อนไขของตัวเองก็สามารถเรียกร้องความสำเร็จมากในระยะสั้น การฟื้นตัวจากวิกฤตถึงการเติบโตของ GDP ร้อยละ 6.7 ในปี 2003 เกือบเกินความคาดหวังของทุกคน คนส่วนใหญ่มีเงินในกระเป๋าของพวกเขา พันของธุรกิจฟื้นขึ้นมา การลงทุนในตลาดหุ้นเพิ่มสูงขึ้น
แม้ว่าทักษิณจ่ายริมฝีปากบริการกับความคิดความพอเพียงและการพึ่งตนเอง, นโยบายเศรษฐกิจของเขาและความรู้สึกที่แท้จริงของเขาถูกต่อต้านอย่างชัดเจนเชียร:
วันนี้เป็นโลกที่เชื่อมต่อกันมาก เราเป็นส่วนหนึ่งของโลกและเราไม่สามารถปิดประเทศและยืนอยู่คนเดียวมีอะไรจะทำอย่างไรกับใครเพียงแค่มีชีวิตอยู่การประมงและการเก็บเกี่ยวข้าว ไม่มีทาง. จะมีอาคารคอนกรีตมีสิ่งที่เรามีการเติบโตผ่านเชื่อมต่อโครงข่ายกับโลกภายนอก (ปราณ
2004a, 204)
ทักษิแนวทางเศรษฐกิจของประเทศเป็นมัดของทรัพยากรที่จะ "จัดการ" เพื่อส่งมอบที่สูงขึ้น "กำไร". กุญแจสู่การเพิ่มผลกำไรมีทักษะที่ดีขึ้นและโครงสร้างพื้นฐานที่ดีขึ้น แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ประกอบการมากขึ้นในการใช้ประโยชน์จากศักยภาพของทรัพยากรที่มีอยู่ รัฐบาลมีบทบาท "developmentalist" เพื่อส่งเสริมและบ่มเพาะผู้ประกอบการจากกลุ่ม บริษัท ที่ใหญ่ที่สุดในระดับรากหญ้า หลักสองกลยุทธ์ developmentalist มีการกำกับเงินทุนและการให้บริการแพคเกจการให้ความช่วยเหลือในการจัดลำดับความสำคัญภาคโครงการและ บริษัท ทรัพยากรที่มีอยู่บางส่วนหรือเต็มนอกกระแสหลักเศรษฐกิจรวมทั้ง semisubsistence ชาวนาคนพิการคนยากจนและมีความผิดทางอาญาใต้ดินจะต้องถูกนำมาในระบบ ความร่วมมือในภูมิภาคอื่น ๆ ที่สามารถช่วยในสองวิธีแรกโดยทำลายลงอุปสรรคในการขยายตลาดและขอบเขตของทรัพยากรที่มีอยู่; ที่สองโดยการให้ความคุ้มครองมากขึ้นกับความไม่แน่นอนต่างประเทศ
ทักษิณ "คู่ขนาน" เป็นความพยายามที่จะแบ่งทรงกลมของเงินทุน การผลิตของไทยได้กลายเป็นแบบบูรณาการเข้ากับห่วงโซ่การผลิตทั่วโลก มันจะเติบโตเฉพาะในกรณีที่ประเทศไทยเป็นประเทศที่น่าสนใจมากขึ้นเป็นเว็บไซต์สำหรับการลงทุนกว่าทางเลือก แต่อุตสาหกรรม senrice ได้รับการคุ้มครองโดยยังคงอุปสรรคทางกฎหมายและสถานประกอบการในระดับรากหญ้าที่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เงื่อนไขเอง ก็สามารถเรียกร้องความสำเร็จมากในระยะสั้น การฟื้นตัวจากวิกฤต ถึงขยายตัวร้อยละ 6.7 ในปี 2003 เกินคาดเกือบทุกคน คนส่วนใหญ่มีมากกว่าเงินในกระเป๋าของพวกเขา พันธุรกิจฟื้น หุ้นในตลาดเพิ่มสูงขึ้นแม้ว่า พ.ต.ท. ทักษิณ จ้างบริการปากกับความคิดของความพอเพียงและการพึ่งตนเอง นโยบายเศรษฐกิจของเขา และความรู้สึกที่แท้จริงของเขา ก็ตรงข้ามกัน :วันนี้ โลกมีความเชื่อมโยงกัน เราเป็นส่วนหนึ่งของโลก , และเราไม่สามารถปิดประเทศและยืนอยู่คนเดียวมีอะไรกับใคร ใช้ชีวิตไปตกปลาและเก็บเกี่ยวข้าว ไม่มีทาง มี อาคารคอนกรีต มีอะไรที่พวกเราได้เติบโตผ่านการเชื่อมต่อกับโลกภายนอก ( ปราณ2004a 204 )แนวเศรษฐกิจทักษิโณมิกส์เป็นมัดของทรัพยากรที่จะถูก " จัดการ " เพื่อให้กำไรสูงกว่า " " ปุ่มเพื่อเพิ่มกำไรเป็นทักษะที่ดีและโครงสร้างพื้นฐานที่ดีแต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ประกอบการมากขึ้นเพื่อใช้ประโยชน์จากศักยภาพของทรัพยากรที่มีอยู่ รัฐบาล " Developmentalist " บทบาทการส่งเสริมและบ่มเพาะผู้ประกอบการ จาก เป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดในระดับรากหญ้า . หลักสอง Developmentalist กลยุทธ์กำกับทุน และให้แพคเกจช่วยเหลือให้ความสำคัญภาค โครงการและบริษัท ทรัพยากรที่มีอยู่ในขณะนี้บางส่วนหรือเต็มนอกกระแสเศรษฐกิจ รวมทั้ง semisubsistence ชาวนา คนพิการ คนยากจน และอาชญากรใต้ดินต้องนำภายในระบบ ความร่วมมือระดับภูมิภาคมากขึ้นสามารถช่วยในสองวิธีแรกโดยทำลายลงอุปสรรคเพื่อขยายตลาดและขอบเขตของทรัพยากรที่มีอยู่ ที่สอง โดยให้เพิ่มเติมป้องกันความไม่มั่นคงระหว่างประเทศ" ทักษิณสองเพลง " คือ ความพยายามที่จะแบ่งสันปันส่วนทรงกลมของทุน ประเทศไทยผลิตได้กลายเป็นแบบบูรณาการในเครือข่ายการผลิตระดับโลก มันก็จะเติบโต แต่ถ้าประเทศไทยเป็นน่าสนใจมากขึ้นเป็นเว็บไซต์เพื่อการลงทุนกว่าทางเลือกอื่น แต่อุตสาหกรรม senrice ยังคงป้องกันโดยอุปสรรคทางกฎหมายและองค์กรระดับรากหญ้าเป็น