THE VACATION WAS LONGER THAN TWO WE

THE VACATION WAS LONGER THAN TWO WEEKS, that, Mike Donovan had to admit.
It had been six months, with pay. He admitted that, too. But that, as he explained
furiously, was fortuitous. U. S. Robots had to get the bugs out of the multiple robots, and
there were plenty of bugs, and there are always at least half a dozen bugs left for the
field-testing. So they waited and relaxed until the drawing-board men and the slide-rule
boys had said “OK!” And now he and Powell were out on the asteroid and it was not OK.
He repeated that a dozen times, with a face that had gone beety, “For the love of Pete,
Greg, get realistic. What’s the use of adhering to the letter of the specifications and
watching the test go to pot? It’s about time you got the red tape out of your pants and
went to work.”
“I’m only saying,” said Gregory Powell, patiently, as one explaining electronics
to an idiot child, “that according to spec, those robots are equipped for asteroid mining
without supervision. We’re not supposed to watch them.”
“All right. Look -- logic!” He lifted his hairy fingers and pointed. “One: That new
robot passed every test in the home laboratories. Two: United States Robots guaranteed
their passing the test of actual performance on an asteroid. Three: The robots are not
passing said tests. Four: If they don’t pass, United States Robots loses ten million credits
in cash and about one hundred million in reputation. Five: If they don’t pass and we can’t
explain why they don’t pass, it is just possible two good jobs may have to be bidden a
fond farewell.”
Powell groaned heavy behind a noticeably insincere smile. The unwritten motto
of United States Robot and Mechanical Men Corp. was well known: “No employee
makes the same mistake twice. He is fired the first time.”
Aloud he said, “You’re as lucid as Euclid with everything except the facts.
You’ve watched that robot group for three shifts, you redhead, and they did their work
perfectly. You said so yourself. What else can we do?”
“Find out what’s wrong, that’s what we can do. So they did work perfectly when I
watched them. But on three different occasions when I didn’t watch them, they didn’t
bring in any ore. They didn’t even come back on schedule. I had to go after them.”
“And was anything wrong?”
“Not a thing. Not a thing. Everything was perfect. Smooth and perfect as the
luminiferous ether. Only one little insignificant detail disturbed me -- there was no ore.”
Powell scowled at the ceiling and pulled at his brown mustache. “I’ll tell you
what, Mike. We’ve been stuck with pretty lousy jobs in our time, but this takes the
iridium asteroid. The whole business is complicated past endurance. Look, that robot,
DV-5, has six robots under it. And not just under it -- they’re part of it.”
“I know that--”
“Shut up!” said Powell, savagely, “I know you know it, but I’m just describing
the hell of it. Those six subsidiaries are part of DV-5 like your fingers are part of you and
it gives them their orders neither by voice nor radio, but directly through positronic fields.
Now -- there isn’t a roboticist back at United States Robots that knows what a positronic
field is or how it works. And neither do I. Neither do you.”
“The last,” agreed Donovan, philosophically, “I know.”
“Then look at our position. If everything works -- fine! If anything goes wrong --
we’re out of our depth and there probably isn’t a thing we can do, or anybody else. But
the job belongs to us and not to anyone else so we’re on the spot, Mike.” He blazed away
for a moment in silence. Then, “All right, have you got him outside?”
“Yes.”
“Is everything normal now?”
“Well he hasn’t got religious mania, and he isn’t running around in a circle
spouting Gilbert and Sullivan, so I suppose he’s normal.”
Donovan passed out the door, shaking his head viciously.
Powell reached for the “Handbook of Robotics” that weighed down one side of
his desk to a near-founder and opened it reverently. He had once jumped out of the
window of a burning house dressed only in shorts and the “Handbook.” In a pinch, he
would have skipped the shorts.
The “Handbook” was propped up before him, when Robot DV-5 entered, with
Donovan kicking the door shut behind him.
Powell said somberly, “Hi, Dave. How do you feel?”
“Fine,” said the robot. “Mind if I sit down?” He dragged up the specially
reinforced chair that was his, and folded gently into it.
Powell regarded Dave -- laymen might think of robots by their serial numbers;
roboticists never -- with approval. It was not over-massive by any means, in spite of its
construction as thinking-unit of an integrated seven-unit robot team. It was seven feet tall,
and a half-ton of metal and electricity. A lot? Not when that half-ton has to be a mass of
condensers, circuits, relays, and vacuum cells that can handle practically any
psychological reaction known to humans. And a positronic brain, which with ten pounds
of matter

THE VACATION WAS LONGER THAN TWO WEEKS, that, Mike Donovan had to admit.
It had been six months, with pay. He admitted that, too. But that, as he explained
furiously, was fortuitous. U. S. Robots had to get the bugs out of the multiple robots, and
there were plenty of bugs, and there are always at least half a dozen bugs left for the
field-testing. So they waited and relaxed until the drawing-board men and the slide-rule
boys had said “OK!” And now he and Powell were out on the asteroid and it was not OK.
He repeated that a dozen times, with a face that had gone beety, “For the love of Pete,
Greg, get realistic. What’s the use of adhering to the letter of the specifications and
watching the test go to pot? It’s about time you got the red tape out of your pants and
went to work.”
 “I’m only saying,” said Gregory Powell, patiently, as one explaining electronics
to an idiot child, “that according to spec, those robots are equipped for asteroid mining
without supervision. We’re not supposed to watch them.”
 “All right. Look -- logic!” He lifted his hairy fingers and pointed. “One: That new
robot passed every test in the home laboratories. Two: United States Robots guaranteed
their passing the test of actual performance on an asteroid. Three: The robots are not
passing said tests. Four: If they don’t pass, United States Robots loses ten million credits
in cash and about one hundred million in reputation. Five: If they don’t pass and we can’t
explain why they don’t pass, it is just possible two good jobs may have to be bidden a
fond farewell.”
 Powell groaned heavy behind a noticeably insincere smile. The unwritten motto
of United States Robot and Mechanical Men Corp. was well known: “No employee
makes the same mistake twice. He is fired the first time.”
 Aloud he said, “You’re as lucid as Euclid with everything except the facts.
You’ve watched that robot group for three shifts, you redhead, and they did their work
perfectly. You said so yourself. What else can we do?”
 “Find out what’s wrong, that’s what we can do. So they did work perfectly when I
watched them. But on three different occasions when I didn’t watch them, they didn’t
bring in any ore. They didn’t even come back on schedule. I had to go after them.”
 “And was anything wrong?”
 “Not a thing. Not a thing. Everything was perfect. Smooth and perfect as the
luminiferous ether. Only one little insignificant detail disturbed me -- there was no ore.”
 Powell scowled at the ceiling and pulled at his brown mustache. “I’ll tell you
what, Mike. We’ve been stuck with pretty lousy jobs in our time, but this takes the
iridium asteroid. The whole business is complicated past endurance. Look, that robot,
DV-5, has six robots under it. And not just under it -- they’re part of it.”
 “I know that--”
 “Shut up!” said Powell, savagely, “I know you know it, but I’m just describing
the hell of it. Those six subsidiaries are part of DV-5 like your fingers are part of you and
it gives them their orders neither by voice nor radio, but directly through positronic fields.
Now -- there isn’t a roboticist back at United States Robots that knows what a positronic
field is or how it works. And neither do I. Neither do you.”
 “The last,” agreed Donovan, philosophically, “I know.”
 “Then look at our position. If everything works -- fine! If anything goes wrong -- 
we’re out of our depth and there probably isn’t a thing we can do, or anybody else. But
the job belongs to us and not to anyone else so we’re on the spot, Mike.” He blazed away
for a moment in silence. Then, “All right, have you got him outside?”
 “Yes.”
 “Is everything normal now?”
 “Well he hasn’t got religious mania, and he isn’t running around in a circle
spouting Gilbert and Sullivan, so I suppose he’s normal.”
 Donovan passed out the door, shaking his head viciously.
 Powell reached for the “Handbook of Robotics” that weighed down one side of
his desk to a near-founder and opened it reverently. He had once jumped out of the
window of a burning house dressed only in shorts and the “Handbook.” In a pinch, he
would have skipped the shorts.
 The “Handbook” was propped up before him, when Robot DV-5 entered, with
Donovan kicking the door shut behind him.
 Powell said somberly, “Hi, Dave. How do you feel?”
 “Fine,” said the robot. “Mind if I sit down?” He dragged up the specially
reinforced chair that was his, and folded gently into it.
 Powell regarded Dave -- laymen might think of robots by their serial numbers;
roboticists never -- with approval. It was not over-massive by any means, in spite of its
construction as thinking-unit of an integrated seven-unit robot team. It was seven feet tall,
and a half-ton of metal and electricity. A lot? Not when that half-ton has to be a mass of
condensers, circuits, relays, and vacuum cells that can handle practically any
psychological reaction known to humans. And a positronic brain, which with ten pounds
of matter

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

วันหยุดได้นานกว่าสองสัปดาห์ ว่า โดโนแวนไมค์มีการยอมรับได้หกเดือน ค่าจ้าง เขาเข้าที่ เกินไป แต่ว่า เขาอธิบายกระโชก แก้ไข fortuitous หุ่นยนต์ของอเมริกาได้รับข้อผิดพลาดจากหุ่นยนต์หลาย และมีข้อบกพร่องมากมาย และมีข้อบกพร่องอย่างน้อยครึ่งโหลเหลือสำหรับการภาค เพื่อให้พวกเขารอ และผ่อนคลายจนผู้ชายกระดานวาดภาพและกฎสไลด์เด็กชายได้กล่าวว่า "OK" และตอนนี้ เขาและพาวเวลล์อยู่บนดาวเคราะห์น้อย และก็ไม่ได้ตกลงเขาซ้ำว่า ครั้งโหล กับใบหน้าที่ได้ beety "สำหรับความรักของพีทเกร็ก สมจริงได้ คือการใช้ระยะยาวตัวอักษรของข้อกำหนด และชมการทดสอบเจ๊ง มันเป็นเกี่ยวกับเวลาที่คุณมีเทปสีแดงจากกางเกงของคุณ และจึงไปทำงาน" "ฉันเพียงบอก กล่าวว่า เกรกอรีพาวเวล อดทน เป็น electronics หนึ่งอธิบายเพื่อเด็กคนโง่ "ว่า ตามสเป็ค เหล่าหุ่นยนต์เพียบสำหรับดาวเคราะห์ทำเหมืองโดยไม่ดูแล เราไม่ควรจะดูพวกเขา" "สิทธิทั้งหมด ดู - ตรรกะ เขายกนิ้วขนของเขา และชี้ "หนึ่ง: ใหม่นั่นหุ่นยนต์ผ่านทุกการทดสอบในห้องปฏิบัติการภายในบ้าน ที่สอง: สหรัฐอเมริกาหุ่นยนต์รับประกันของพวกเขาผ่านการทดสอบประสิทธิภาพที่แท้จริงของดาวเคราะห์น้อย สาม: หุ่นยนต์ไม่ได้ผ่านการทดสอบกล่าว สี่: ถ้าพวกเขาไม่ผ่าน หุ่นยนต์ของสหรัฐอเมริกาเสียเครดิตสิบล้านเงินสดและประมาณหนึ่งร้อยล้านในชื่อเสียง ห้า: ถ้าพวกเขาไม่ผ่าน และเราไม่สามารถอธิบายว่า ทำไมพวกเขาไม่ผ่าน มันเป็นไปได้เพียงสองงานที่ดีอาจจะถูกห้ามไม่ให้เข้ารักอำลา" พาวเวลล์ครวญครางหนักอยู่เบื้องหลังรอยยิ้ม insincere อย่างเห็นได้ชัด คำขวัญลักษณ์หุ่นยนต์ไทยและจักรกลผู้ชาย Corp. ถูกรู้จักกันดี: "ไม่มีลูกจ้างทำผิดเดียวกันสองครั้ง เขาถูกยิงครั้งแรก" เสียงเขากล่าวว่า "คุณสุวิมลเป็นเป็น Euclid ด้วยทุกอย่างยกเว้นข้อเท็จจริงคุณได้ดูกลุ่มหุ่นยนต์สำหรับสามกะ คุณแดง และพวกเขาทำงานอย่างสมบูรณ์ คุณพูดให้ตัวเอง อื่นอย่างไร" "หาอะไร ที่เราทำอย่างไร ดังนั้นพวกเขาได้ทำงานอย่างสมบูรณ์เมื่อฉันเฝ้าดูพวกเขา แต่ในสามโอกาสแตกต่างกันเมื่อผมไม่ได้ดูพวกเขา พวกเขาไม่ได้นำแร่ใด ๆ ไม่ได้กลับมาตามกำหนดเวลา ผมจะไปหลังจากที่พวกเขา" "และผิดอะไร" "ไม่ได้เป็นสิ่งนั้น ไม่ได้เป็นสิ่ง เสร็จสมบูรณ์ ราบรื่น และเป็นอีเธอร์ luminiferous เพียงแต่รายละเอียดสำคัญหนึ่งรบกวน--ได้แร่ไม่มี" พาวเวลล์ scowled ที่เพดาน และดึงที่หนวดสีน้ำตาลของเขา "ผมจะบอกคุณอะไร ไมค์ เราได้รับการติดอยู่กับเทพนิยายสวยงานในเวลาของเรา แต่นี้ใช้เวลาในiridium ดาวเคราะห์น้อย ธุรกิจมีความซับซ้อนผ่านความอดทน ดู หุ่นยนต์ที่DV-5 มีหกหุ่นยนต์ภายใต้ และไม่เพียงใต้มัน - เป็นส่วนหนึ่งของมัน" "ฉันรู้ว่า-" "ปิดอัพ" กล่าวว่า พาวเวล savagely "ผมรู้ว่าคุณรู้ว่า แต่ฉันเพียงแค่อธิบายนรกของมัน บริษัทย่อยหกเหล่านั้นเป็นส่วนหนึ่งของ DV-5 เหมือนนิ้วมือของคุณเป็นส่วนหนึ่งของคุณ และมันทำให้พวกเขาสั่งไม่ ตามเสียงหรือวิทยุ แต่ ผ่านเขตข้อมูล positronic โดยตรงตอนนี้ - ไม่มี roboticist ที่กลับไปที่หุ่นยนต์ของไทยที่รู้ว่าสิ่งที่ positronicฟิลด์ หรือวิธีการทำงาน และที่ไม่มีฉัน ไม่มีคุณ" ซิ การยอมรับโดโนแวน ปรัชญา "ฉันรู้" "แล้วดูที่ตำแหน่งของเรา ถ้าทุกอย่างทำงานได้ - ดี ถ้าผิดอะไร- เรายังไม่มีความลึกของเรา และคงไม่มีสิ่งเราทำ หรือใครอื่น แต่งานเป็นของเรา และไม่ ให้คนอื่นดังนั้นเราจึงได้ทันที ไมค์" เขาสร้างห่างกันสำหรับช่วงเวลาในความเงียบ แล้ว ",คุณมีเขานอก" "ใช่" "คือปกติทุกอย่างตอนนี้ "ดีเขาไม่ได้มีความบ้าคลั่งทางศาสนา และเขาไม่ได้ทำงานรอบในวงกลมถึงกิลเบิร์ตและซัลลิแวน ดังนั้นฉันคิดว่า เขาเป็นปกติ" โดโนแวนผ่านออกประตู เขาหัวสั่นหฤโหด พาวเวลล์ถึงสำหรับการ "คู่มือของหุ่นยนต์" ที่กระเตื้องจากด้านหนึ่งของโต๊ะของเขาเพื่อความใกล้ผู้ก่อตั้ง และเปิด reverently เมื่อมีเพิ่มจากการหน้าต่างของบ้านเขียนสวมเพียงกางเกงขาสั้นและ "คู่มือ" ในยามจำเป็น เขาจะข้ามไปกางเกง "คู่มือ" รับ propped ขึ้นก่อน เมื่อหุ่นยนต์ DV-5 ป้อน ด้วยโดโนแวนเตะประตูปิดหลังเขา พาวเวลกล่าวว่า somberly, "Hi เดฟ คุณรู้สึกอย่างไร" "ดี กล่าวว่า หุ่นยนต์ "รังเกียจถ้าฉันนั่งลง" เขาลากขึ้นพิเศษเก้าอี้เสริมของเขา และพับลงไปเบา ๆ พาวเวลล์ถือเดฟ - ฆราวาสคิดของหุ่นยนต์ โดยหมายเลขประจำสินค้าของพวกเขาroboticists - ไม่ มีการอนุมัติ ก็ไม่ได้ใหญ่เกินก็ แม้ของตนก่อสร้างเป็นหน่วยความคิดของทีมงานหุ่นยนต์เจ็ดหน่วยบูรณาการ มันเป็นเจ็ดฟุตสูงและครึ่งตันของโลหะและไฟฟ้า เยอะแยะ ไม่เมื่อตันครึ่งนั้นจะต้องมี มวลคอนเดนเซอร์ วงจรไฟฟ้า รีเลย์ และดูดเซลล์ที่สามารถจัดการใด ๆ ในทางปฏิบัติปฏิกิริยาทางจิตที่เรียกว่ามนุษย์ และ positronic ในสมอง ซึ่ง ด้วยสิบปอนด์ของสสาร

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

วันหยุดยาวกว่าสองสัปดาห์ที่ไมค์โดโนแวนต้องยอมรับ
มันเคยหกเดือนกับการจ่าย เขายอมรับว่ามากเกินไป แต่ในขณะที่เขาอธิบาย
คึกเป็นเหตุบังเอิญ สหรัฐอเมริกาหุ่นยนต์ได้รับข้อผิดพลาดออกมาจากหุ่นยนต์หลายและ
มีความอุดมสมบูรณ์ของข้อบกพร่องและมีเสมออย่างน้อยครึ่งโหลโรคจิตเหลือสำหรับ
การทดสอบภาคสนาม ดังนั้นพวกเขารอคอยและผ่อนคลายจนคนวาดภาพคณะกรรมการและสไลด์กฎ
ชายได้กล่าวว่า "OK!" และตอนนี้เขาและเวลล์ออกมาบนดาวเคราะห์น้อยและมันก็ไม่ตกลง
เขาซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าโหลครั้งด้วยใบหน้าที่มี beety หายไป "สำหรับความรักของพีทที่
เกร็กจะได้รับจริง คือการใช้การยึดมั่นในตัวอักษรของรายละเอียดและสิ่งที่
ดูการทดสอบไปที่หม้อ? มันเกี่ยวกับเวลาที่คุณมีเทปสีแดงออกมาจากกางเกงของคุณและ
ไปทำงาน. "
" ฉันก็แค่พูดว่า "เกรกอรี่เวลล์กล่าวว่าอดทนเป็นหนึ่งอธิบายอิเล็กทรอนิกส์
เพื่อเด็กงี่เง่า" ว่าตามข้อมูลจำเพาะของหุ่นยนต์เหล่านี้จะ พร้อมอุปกรณ์สำหรับการทำเหมืองดาวเคราะห์น้อย
โดยไม่มีผู้ดูแล เราไม่ควรที่จะดูพวกเขา. "
" ขวาทั้งหมด ดู - ลอจิก "เขายกขนนิ้วมือของเขาและชี้! "หนึ่ง: นั่นใหม่
หุ่นยนต์ผ่านการทดสอบทุกในห้องปฏิบัติการที่บ้าน สอง: United States หุ่นยนต์รับประกัน
ผ่านการทดสอบผลการดำเนินงานที่เกิดขึ้นจริงของพวกเขาในดาวเคราะห์น้อย สาม: หุ่นยนต์จะไม่
ส่งผ่านการทดสอบดังกล่าว ที่สี่: หากพวกเขาไม่ผ่าน, สหรัฐอเมริกาหุ่นยนต์สูญเสียสิบล้านสินเชื่อ
เงินสดและประมาณหนึ่งร้อยล้านบาทในชื่อเสียง ห้า: หากพวกเขาไม่ผ่านและเราไม่สามารถ
อธิบายได้ว่าทำไมพวกเขาไม่ผ่านก็เป็นไปได้เพียงแค่สองงานที่ดีอาจจะต้องมีการเชิญ
อำลารัก ".
พาวเวลครางหนักอยู่เบื้องหลังรอยยิ้มที่จริงใจอย่างเห็นได้ชัด คำขวัญเป็นลายลักษณ์อักษร
ของสหรัฐอเมริกาหุ่นยนต์และวิศวกรรมผู้ชายคอร์ปเป็นที่รู้จักกันดี "ไม่มีพนักงาน
ทำผิดเดียวกันสองครั้ง เขาถูกยิงเป็นครั้งแรก. "
ดังเขากล่าวว่า" คุณเป็นที่ชัดเจนเป็น Euclid กับทุกอย่างยกเว้นข้อเท็จจริง
คุณเคยดูว่ากลุ่มหุ่นยนต์สำหรับสามกะคุณ redhead และพวกเขาก็ทำงานของพวกเขา
ได้อย่างสมบูรณ์แบบ คุณบอกว่าเพื่อให้ตัวเอง อะไรที่เราจะทำอย่างไร "
" ค้นหาว่ามีอะไรที่ไม่ถูกต้องว่าเป็นสิ่งที่เราสามารถทำได้ ดังนั้นพวกเขาจึงทำงานได้อย่างสมบูรณ์เมื่อฉัน
เฝ้าดูพวกเขา แต่ครั้งที่สามที่แตกต่างกันเมื่อฉันไม่ได้ดูพวกเขาพวกเขาไม่ได้
นำแร่ใด ๆ พวกเขาไม่ได้กลับมาตามกำหนดเวลา ฉันได้ไปหลังจากที่พวกเขา. "
" และอะไรผิดหรือเปล่า? "
" สิ่งที่ไม่ สิ่งที่ไม่ ทุกอย่างเป็นที่สมบูรณ์แบบ ราบรื่นและสมบูรณ์แบบเป็น
อีเทอร์เปล่งแสง เพียงหนึ่งรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ไม่มีนัยสำคัญรบกวนฉัน - มีแร่ไม่ ".
พาวเวล scowled ที่เพดานและดึงหนวดสีน้ำตาลของเขา "ฉันจะบอกคุณ
สิ่งที่ไมค์ เราได้รับการติดอยู่กับงานหมัดสวยในเวลาของเรา แต่ตอนนี้จะใช้เวลาที่
ดาวเคราะห์น้อยอิริเดียม ธุรกิจทั้งหมดมีความซับซ้อนความอดทนที่ผ่านมา ดูหุ่นยนต์ที่
DV-5 มีหกหุ่นยนต์ภายใต้มัน และไม่เพียง แต่ภายใต้มัน -. พวกเขากำลังส่วนหนึ่งของมัน "
" ฉันรู้ว่าในปัจจุบันผู้ "
!" หุบปาก "กล่าวว่าพาวเวลทารุณ" ฉันรู้ว่าคุณรู้ว่ามัน แต่ฉันแค่อธิบาย
นรกของมัน บรรดา บริษัท ย่อยหกเป็นส่วนหนึ่งของ DV-5 เช่นนิ้วมือของคุณเป็นส่วนหนึ่งของคุณและ
จะทำให้พวกเขาไม่สั่งด้วยเสียงหรือวิทยุ แต่โดยตรงผ่านทุ่งโพสิตรอน
ในตอนนี้ - ไม่มี roboticist กลับไปที่สหรัฐอเมริกาหุ่นยนต์ที่รู้ว่าสิ่งที่โพสิตรอน
ข้อมูลหรือวิธีการทำงาน และไม่ทำฉันก็ไม่ชอบคุณ. "
" สุดท้าย "ตกลงที่โดโนแวน, ปรัชญา," ฉันรู้ว่า. "
" แล้วมองไปที่ตำแหน่งของเรา หากทุกอย่างทำงาน - ดี! ถ้ามีอะไรผิดพลาด -
เราออกจากความลึกของเราและอาจไม่ได้เป็นสิ่งที่เราสามารถทำได้หรือใครอื่น แต่
งานที่เป็นของเราและไม่ให้คนอื่นดังนั้นเราในจุดที่ไมค์. "เขาเป็นประกายออกไป
สักครู่ในความเงียบ จากนั้น "สิทธิทั้งหมดที่คุณมีให้เขาออกไปข้างนอก?"
"ใช่."
"คือทุกอย่างปกติตอนนี้?"
"ดีที่เขาไม่ได้มีความบ้าคลั่งศาสนาและเขาไม่ได้วิ่งไปรอบ ๆ เป็นวงกลม
พ่นกิลเบิร์ซัลลิแวนและเพื่อให้ ฉันคิดว่าเขาเป็นปกติ. "
โดโนแวนเดินออกประตูสั่นศีรษะของเขาเลวทรามต่ำช้า
พาวเวลถึงสำหรับ "คู่มือของหุ่นยนต์" ที่ชั่งน้ำหนักลงอีกด้านหนึ่งของ
โต๊ะทำงานของเขาไปใกล้ผู้ก่อตั้งและเปิดมันเคารพ ครั้งหนึ่งเขาเคยกระโดดออกจาก
หน้าต่างของบ้านเผาไหม้เพียงสวมใส่ในกางเกงขาสั้นและ "คู่มือ." ในเหน็บแนมเขา
จะได้ข้ามกางเกงขาสั้น
"การ Handbook" เขาก็หนุนขึ้นก่อนที่เขาเมื่อหุ่นยนต์ DV-5 เข้ากับ
โดโนแวนเตะประตูปิดอยู่ข้างหลังเขา
พาวเวลกล่าวว่าเศร้าหมอง "สวัสดีเดฟ คุณรู้สึกอย่างไร? "
" ดี "หุ่นยนต์ดังกล่าว "คิดว่าฉันนั่งลง?" เขาลากขึ้นมาเป็นพิเศษ
เก้าอี้เสริมที่เป็นของเขาและพับเบา ๆ เป็นมัน
พาวเวลได้รับการยกย่องเดฟ - ฆราวาสอาจจะคิดว่าของหุ่นยนต์โดยตัวเลขอนุกรมของพวกเขา;
roboticists ไม่เคย - ด้วยความเห็นชอบ มันเป็นไม่เกินขนาดใหญ่โดยวิธีใด ๆ ทั้งๆที่ของ
การก่อสร้างเป็นความคิดของหน่วยของทีมหุ่นยนต์เจ็ดหน่วยบูรณาการ มันเป็นเจ็ดฟุตสูง
และครึ่งตันของโลหะและไฟฟ้า มาก? ไม่ว่าเมื่อครึ่งตันจะต้องมีมวลของ
คอนเดนเซอร์วงจรรีเลย์และเซลล์สูญญากาศที่สามารถจัดการในทางปฏิบัติใด ๆ ที่
เกิดปฏิกิริยาทางด้านจิตใจที่รู้จักกันกับมนุษย์ และสมองโพสิตรอนซึ่งมีสิบปอนด์
ของเรื่อง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

วันหยุดพักผ่อนนานกว่าสองสัปดาห์ ที่ไมค์โดโนแวนก็ต้องยอมรับมันมีหกเดือนกับจ่าย เขายอมรับว่า ด้วย แต่ที่เขาอธิบายคึกได้โดยบังเอิญ . สหรัฐหุ่นยนต์ต้องเอาแมลงออกของหุ่นยนต์หลายและมีมากมายของแมลง และมีเสมออย่างน้อยครึ่งโหลข้อบกพร่องด้านซ้ายสำหรับการทดสอบภาคสนาม ดังนั้นพวกเขาต้องรอและผ่อนคลายจนกระดานวาดภาพคนและสไลด์กฎเด็กชายพูด " โอเค ! " ตอนนี้พาวล์ออกไปบนดาวเคราะห์น้อยและมันไม่โอเคเขาย้ำว่า เป็นสิบๆ ครั้ง ด้วยใบหน้าที่ได้ไป beety " สำหรับความรักของพีทเกรก ได้สมจริง อะไรคือประโยชน์ของวิธีการที่ตรงกับตัวอักษรของข้อมูลและดูการทดสอบไปหม้อ มันเกี่ยวกับเวลาที่คุณมีเทปสีแดงออกจากกางเกงของคุณไปทำงาน "" ผมพูด " เกรกอรี่ พาวล์ , อดทน , เป็นคนอธิบาย อิเล็กทรอนิกส์จะโง่เด็ก " ว่า ตามสเป็ค หุ่นยนต์เหล่านี้จะพร้อมสำหรับดาวเคราะห์น้อยเหมืองโดยไม่มีการ เราไม่ควรที่จะดูพวกเขา . "" ก็ได้ " ฟังนะ . . . ตรรกะ ! " เขายกปลายนิ้วของเขาและมีขนแหลม หนึ่งใหม่ที่หุ่นยนต์ผ่านทุกการทดสอบในบ้าน ห้องปฏิบัติการ สอง : สหรัฐอเมริกาหุ่นยนต์ รับประกันของพวกเขาผ่านการทดสอบประสิทธิภาพที่แท้จริงบนดาวเคราะห์น้อย สาม : หุ่นยนต์ไม่ได้ผ่านกล่าวว่า การทดสอบ 4 : ถ้าพวกเขาไม่ผ่านสหรัฐอเมริกาหุ่นยนต์แพ้สิบล้านเครดิตเงินสดประมาณหนึ่งร้อยล้านบาทในชื่อเสียง 5 : ถ้าพวกเขาไม่ผ่าน และเราไม่สามารถอธิบายว่าทำไมพวกเขาไม่ส่ง มันเป็นเพียงที่เป็นไปได้สองงานที่ดีอาจจะต้องสั่งเป็นรัก " อำลาพาวเวลล์ครางหนักหลังรอยยิ้มไม่จริงใจอย่างเห็นได้ชัด คําขวัญที่กำหนดไว้ของสหรัฐอเมริกาหุ่นยนต์และเครื่องกลคนคอร์ปเป็นที่รู้จัก : " ไม่มี พนักงานทำให้ซ้ำสอง เขาถูกไล่ออกครั้งแรก”เสียงดัง เขากล่าวว่า " คุณเป็นชัดเจนตามที่ยูคลิดกับทุกอย่าง ยกเว้นความจริงคุณเคยเห็นหุ่นยนต์กลุ่มสามกะ คุณแดง และพวกเขาทำงานของพวกเขาอย่างสมบูรณ์แบบ คุณพูดเองนะ เราจะทำอะไรได้ ? "" หาอะไร นั่นคือสิ่งที่เราสามารถทำ เพื่อให้พวกเขาทำงานอย่างสมบูรณ์ เมื่อฉันดูพวกเขา แต่สามครั้งเมื่อผมไม่ได้ดูพวกเขา พวกเขาไม่ได้เอาใด ๆ . พวกเขาไม่ได้กลับมาตามกำหนด ผมจะตามไป "" มีอะไรเหรอ ? "" ไม่ใช่หรอก ไม่ใช่หรอก ทุกอย่างสมบูรณ์แบบ ราบรื่นและสมบูรณ์แบบเป็นเปล่งแสง อีเทอร์ เพียงหนึ่งไม่สำคัญรายละเอียดรบกวนฉัน . . . ไม่มี . . "พาวเวลล์หน้าบึ้งที่เพดานและดึงหนวดสีน้ำตาลของเขา " ผมจะบอกคุณว่า ไมค์ เราอยู่ด้วยสวยๆงานในเวลาของเรา แต่นี้จะใช้เวลาอิริเดียมดาวเคราะห์น้อย ธุรกิจทั้งหมดจะผ่านความซับซ้อน ดูสิ หุ่นยนต์dv-5 มีหกหุ่นยนต์ภายใต้มัน และไม่เพียง แต่ภายใต้มัน . . . พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของมัน "" ฉันรู้ . . . "" หุบปาก ! ! ! " บอกว่า พาวล์ อย่างทารุณ ผมรู้ว่าคุณรู้ แต่ฉันเพียงแค่อธิบายนรกของมัน หก บริษัท ย่อยเป็นส่วนหนึ่งของ dv-5 เหมือนนิ้วมือของคุณเป็นส่วนหนึ่งของ คุณ และมันช่วยให้พวกเขา คำสั่งหรือเสียงหรือวิทยุ แต่ positronic โดยตรงผ่านช่องตอนนี้ . . . ไม่มี roboticist กลับมาที่หุ่นยนต์สหรัฐอเมริกา ที่รู้ว่าอะไรเป็น positronicฟิลด์ หรือ ว่ามันทำงานยังไง และฉันก็ทำไม่ได้ คุณก็เหมือนกัน "" สุดท้าย " ตกลงโดโนแวน นักปราชญ์ " ฉันรู้ " ." แล้วดูตำแหน่งของเรา ถ้าทุกอย่าง . . . ไม่เป็นไร ! ถ้ามีอะไรผิดพลาด --เราออกจากความลึกของเราและมันอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เราทำ หรือคนอื่น แต่งานนี้เป็นของเรา ไม่ใช่ใคร ดังนั้นเรากำลังอยู่ในจุดที่ " เขาเจิดจ้าไป ไมค์สักพักในความเงียบ แล้ว " เอาล่ะ เจอเขาข้างนอก "" ใช่ " ." ทุกอย่างเป็นปกติแล้ว "" เขาไม่ได้มีความบ้าคลั่งทางศาสนา และเขาไม่ได้วิ่งรอบเป็นวงกลมพ่น กิลเบิร์ต แอนด์ ซัลลิแวน ดังนั้นฉันคิดว่ามันปกติโดโนแวนผ่านออกประตู , สั่นศีรษะของเขาอย่างเหี้ยมโหดพาวเวลล์ถึง " คู่มือหุ่นยนต์ " ที่หนักลง ด้านหนึ่งของเขาเป็นผู้ก่อตั้งและโต๊ะใกล้เปิดมันด้วยความ . เขาเคยกระโดดออกจากหน้าต่างของบ้านที่กำลังไฟไหม้ใส่แค่กางเกงขาสั้นและ " คู่มือ " ในหยิกเขาอยากได้กางเกงขาสั้นข้าม" คู่มือ " ถูก propped ขึ้นตรงหน้าเขา เมื่อหุ่นยนต์ dv-5 เข้ามาด้วยโดโนแวนเตะประตูปิดตามหลังเขาsomberly Powell กล่าวว่า " ไฮ เดฟ คุณรู้สึกยังไงบ้าง "ดี " , " กล่าวว่า หุ่นยนต์ " ถ้าผมจะนั่งด้วย ? " เขาลากขึ้นเป็นพิเศษเก้าอี้เสริมที่เป็น และพับเบา ๆลงไปพาวเวลล์ถือว่าเดฟ -- นัทอาจจะคิดว่าของหุ่นยนต์ โดยหมายเลขของพวกเขาCMU ไม่เคย . . . กับ อนุมัติ มันไม่ได้มากกว่าขนาดใหญ่ โดยวิธีการใด ๆ แม้ของการคิดหน่วยของหน่วยบูรณาการ 7 หุ่นยนต์ทีม มันสูงเจ็ดฟุตครึ่งตันของโลหะ และไฟฟ้า เยอะไหมครับ ไม่เมื่อที่ครึ่งตันได้เป็นจำนวนมากคอนเดนเซอร์ , วงจรรีเลย์และเซลล์สูญญากาศ ที่สามารถจัดการจริงใด ๆ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.