IntroductionOne of the cross-lingui

Introduction
One of the cross-linguistic phonological differences that has been widely
investigated in numerous studies is the voicing contrast (e.g., Lotz, Abramson,
Gerstman, Ingemann & Nemser 1960; Caramazza, Yeni-Komshian, Zurif &
Carbone 1973; Williams 1977; Flege & Eefting 1987a; Bohn & Flege 1993;
Kuijpers 1996; Werker & Pegg 1997). Many of these studies have focused on
second language (L2) perception and production of non-native stop categories
that do not occur in learners’ native phonological systems. Other studies focus
on L2 perception and production of stop categories that are realized differently
phonetically in a learner’s native language (Strange et al. 1998).
The current study further investigates how L2 learners perceive non-native
voicing contrasts. However, while previous research has focused on learners
whose L1 has fewer stop categories than those that exist in a target language, the
current study assesses the performance of learners whose L1 has more stop
categories than the L2. Because of this wider inventory in the learners’ native
stop system, these learners are not expected to have any difficulty learning the
target stop categories. It would be sufficient for them to just use their L1 system
to categorize L2. The purpose of this study is, however, to investigate whether
learners do reorganize their phonological inventory when they learn a second
language, although there is no need to do so. The second language learners who
are investigated in this study are Thai learners of English.
According to Lisker & Abramson (1964), stops in Thai are phonologically
realized with three categories of contrast: long-lead, short-lag and long-lag
voicing. These three categories are approximately the same as the three total
phonetic realizations of English. However, English is a two-category language.
Some native speakers of English produce the two stop categories in word-initial
position as voiceless unaspirated (short-lag voicing) and voiceless aspirated
(long-lag voicing). However, other English speakers produce the two categories
as prevoiced (long-lead voicing) and voiceless aspirated (long-lag voicing).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำ
หนึ่งแตกต่างคำโครงสร้างประโยคข้ามภาษาศาสตร์ได้อย่างกว้างขวาง
ตรวจสอบในการศึกษามากมายมี voicing ความคมชัด (เช่น Lotz, Abramson,
Gerstman, Ingemann & Nemser 1960 Caramazza, Yeni-Komshian, Zurif &
Carbone 1973 วิลเลียมส์ 1977 Flege Eefting & 1987a Flege & Bohn 1993;
Kuijpers 1996 Werker &เพ็กก์ 1997) ของการศึกษานี้เน้น
สองภาษา (L2) รับรู้และการผลิตประเภทหยุดไม่ใช่เจ้า
ที่ไม่เกิดขึ้นในระบบคำโครงสร้างประโยคภาษาของผู้เรียน อื่น ๆ ศึกษาความ
รู้ L2 และผลิตหยุดประเภทที่เกิดขึ้นจริงแตกต่าง
ตามการออกเสียงในภาษาของผู้เรียน (Strange et al. 1998) .
การศึกษาปัจจุบันเพิ่มเติมตรวจสอบวิธีเรียน L2 สังเกตถิ่น
voicing ความแตกต่าง อย่างไรก็ตาม ขณะวิจัยก่อนหน้านี้ได้เน้นเรียน
ที่ L1 มีประเภทหยุดน้อยกว่าที่มีอยู่ในภาษาเป้าหมาย การ
ปัจจุบันศึกษาประเมินประสิทธิภาพของการเรียน L1 ได้หยุดเพิ่มเติม
ประเภทกว่า L2 เนื่องจากสินค้าคงคลังนี้กว้างขึ้นในพื้นเมืองผู้เรียน
หยุดระบบ ผู้เรียนเหล่านี้ไม่ต้องมีการเรียนรู้ความยากลำบากใด ๆ การ
เป้าหมายประเภทหยุด มันจะเพียงพอสำหรับพวกเขาเพียงแค่ใช้ระบบของ L1
L2 จัดประเภท วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือ อย่างไรก็ตาม การตรวจสอบว่า
เรียนจัดระเบียบสินค้าคงคลังคำโครงสร้างประโยคของพวกเขาเมื่อพวกเขาเรียนรู้ที่สอง
ภาษา มีไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น เรียนภาษาที่สองที่
ตรวจสอบในการศึกษานี้มีนักเรียนไทยอังกฤษ
ตาม Lisker & Abramson (1964), หยุดในไทยมี phonologically
รู้ตัวสามประเภทแตกต่าง: การรอ คอยยาว สั้นความล่าช้า และความล่า ช้ายาว
เสียง ทั้งสามประเภทนี้มีประมาณเหมือนกับรวมสาม
realizations ออกเสียงภาษาอังกฤษ อย่างไรก็ตาม ภาษาอังกฤษเป็นภาษาสองประเภท
บางภาษาอังกฤษผลิตประเภทหยุดสองคำแรก
วางตำแหน่งเป็นเสียง unaspirated (ความล่าช้าสั้น voicing) และเสียง aspirated
(voicing ความล่าช้ายาว) อย่างไรก็ตาม อื่น ๆ ลำโพงอังกฤษผลิตประเภทสอง
prevoiced (รอนาน voicing) และเสียง aspirated (ความล่าช้ายาว voicing)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
หนึ่งในความแตกต่างของเสียงข้ามภาษาที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง
ในการศึกษาการตรวจสอบจำนวนมากเป็นตรงกันข้ามประกาศ (เช่น Lotz, อาบรามสัน,
Gerstman, Ingemann และ Nemser 1960; Caramazza, Yeni-Komshian, Zurif และ
Carbone 1973; วิลเลียมส์ 1977; Flege และ Eefting 1987A; Bohn และ Flege 1993;
Kuijpers 1996; Werker และเป็กก์ 1997) ๆ ของการศึกษาเหล่านี้มีความสำคัญกับ
ภาษาที่สอง (L2) การรับรู้และการผลิตในประเภทป้ายที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา
ที่ไม่ได้เกิดขึ้นในระบบเสียงเรียนพื้นเมือง การศึกษาอื่น ๆ มุ่งเน้น
การรับรู้ L2 และการผลิตของประเภทครบวงจรที่มีการตระหนักถึงความแตกต่างกัน
อัยการในภาษาพื้นเมืองของผู้เรียน (แปลกและคณะ. 1998)
ศึกษาในปัจจุบันต่อไปสำรวจวิธีการเรียนรู้ L2 ที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา
แตกต่างประกาศ อย่างไรก็ตามในขณะที่การวิจัยก่อนหน้านี้ได้มุ่งเน้นไปที่การเรียนรู้
ที่มี L1 มีประเภทที่หยุดน้อยกว่าผู้ที่มีอยู่ในภาษาเป้าหมายที่
ศึกษาในปัจจุบันประเมินผลการปฏิบัติงานของผู้เรียนที่มี L1 มีหยุดเพิ่มเติม
หมวดหมู่กว่า L2 เนื่องจากสินค้าคงคลังที่กว้างขึ้นนี้ในการเรียนของพื้นเมือง
ระบบหยุดการเรียนเหล่านี้ไม่ได้คาดว่าจะมีความยากลำบากในการเรียนรู้ใด ๆ
ประเภทหยุดเป้าหมาย มันจะเพียงพอสำหรับพวกเขาจะเพียงแค่ใช้ระบบของพวกเขา L1
L2 เพื่อจัดหมวดหมู่ วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คืออย่างไรที่จะตรวจสอบว่า
ผู้เรียนจะจัดระเบียบสินค้าคงคลังเสียงของพวกเขาเมื่อพวกเขาเรียนรู้สอง
ภาษาถึงแม้จะมีความต้องการที่จะทำเช่นนั้นไม่ เรียนภาษาที่สองที่
มีการสอบสวนในการศึกษาครั้งนี้เป็นผู้เรียนภาษาไทยภาษาอังกฤษ
ตามที่ Lisker และอาบรามสัน (1964), หยุดในไทย phonologically
ตระหนักกับสามประเภทของความคมชัด: ยาวตะกั่วระยะสั้นและระยะยาวล่าช้าล่าช้า
ประกาศ ทั้งสามประเภทประมาณเดียวกันขณะที่ทั้งสามรวม
การรับรู้สัทอักษรภาษาอังกฤษ แต่ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองหมวดหมู่
บางเจ้าของภาษาของภาษาอังกฤษในการผลิตทั้งสองประเภทหยุดในคำเริ่มต้น
ตำแหน่งเป็นใบ้ซึ่งไม่ออกเสียงพ่น (สั้นล่าช้าประกาศ) และสำลักใบ้
(ยาวล่าช้า voicing) แต่พูดภาษาอังกฤษอื่น ๆ ที่ผลิตทั้งสองประเภท
เป็น prevoiced (ยาวนำไปสู่การประกาศ) และสำลักใบ้ (ยาวล่าช้า voicing)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
หนึ่งของภาษาศาสตร์ระบบเสียงข้ามความแตกต่างที่ได้รับอย่างกว้างขวาง
ตรวจสอบในการศึกษามากมายเป็นเสียงคมชัด ( เช่นล็อตส์เอเบริมสัน gerstman ingemann
, , , & nemser 1960 ; caramazza ใหม่ komshian , ,
zurif & Carbone 1973 ; วิลเลียมส์ 2520 ; flege & eefting 1987a ; โบน& flege 1993 ;
kuijpers 1996 ; werker &เพ็ก 1997 ) หลายของการศึกษาเหล่านี้ได้เน้น
สองภาษา ( 2 ) การรับรู้และการผลิตภาษา ประเภทหยุด
ที่ไม่เกิดขึ้นในแบบพื้นเมืองระบบเสียง . การศึกษาอื่น ๆในการโฟกัส
L2 และการผลิตหยุดประเภทที่ตระหนักแตกต่างกัน
อัยการในภาษาของผู้เรียนพื้นเมือง ( แปลก et al . 1998 ) .
การศึกษาปัจจุบันเพิ่มเติมในเรื่องผู้เรียน L2
รับรู้ภาษาประกาศความแตกต่าง . อย่างไรก็ตาม ในขณะที่งานวิจัยก่อนหน้านี้ได้เน้นผู้เรียนที่มี L1
มีน้อยกว่าหยุดประเภทที่มีอยู่ในภาษาเป้าหมาย ,
การศึกษาในปัจจุบันประเมินสมรรถนะของผู้เรียนที่ได้หยุดอีกประเภทกว่า
L1 L2 . เพราะมันกว้าง สินค้าคงคลังในแบบพื้นเมือง
หยุดระบบ ผู้เรียนเหล่านี้คาดว่าจะไม่มีปัญหาในการเรียนรู้
ประเภทหยุดเป้าหมาย มันจะเพียงพอที่จะใช้ระบบการจัดหมวดหมู่ของ L1 L2
. วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ อย่างไรก็ตาม เพื่อตรวจสอบว่าผู้เรียนจะจัดระเบียบสินค้าคงคลัง
ระบบเสียงของพวกเขาเมื่อพวกเขาเรียนรู้ภาษาที่สอง
แม้ว่าไม่มีความจำเป็นจะต้องทำเช่นนั้น สองภาษา ผู้เรียนได้ศึกษาในการศึกษานี้

ของนักศึกษาไทยที่เรียนภาษาอังกฤษตาม lisker &เอเบริมสัน ( 1964 ) , หยุดในไทย phonologically
ตระหนักกับสามประเภทของความคมชัด : ยาวตะกั่ว ความล่าช้าที่สั้น และ ยาว ล้าหลัง
เสียง . ทั้งสามประเภทนี้จะประมาณเดียวกับสาม realizations รวม
สัทศาสตร์ภาษาอังกฤษ อย่างไรก็ตาม ภาษาอังกฤษเป็นภาษาสองประเภท .
บางเจ้าของภาษาผลิตทั้งสองประเภทในเบื้องต้น
คำหยุดอโฆษะสิถิล ( ตำแหน่งสั้นความล่าช้าเสียง ) และเสียง aspirated
( ยาวล่าช้าประกาศ ) อย่างไรก็ตาม การพูดภาษาอังกฤษอื่น ๆผลิตสองประเภท
เป็น prevoiced ( ยาวนำเสียง ) และเสียงลม ( ยาวล่าช้าประกาศ )