TwoMag: Please tell us more about y

TwoMag: Please tell us more about your project with Pichet?

Shane Bunnag: Pichet and I have been working on a film, for now we are calling it Demon Dancer. It started by chance. I was lucky to catch Pichet’s solo performance, I am a Demon, and immediately afterwards, as I was leaving the theatre I asked him if I could film it at some point. It was not the first time I had seen his work but it touched me profoundly, in a way that I had never expected or experienced with dance. I am a Demon encapsulated many feelings I have about Thailand, and in particular Bangkok, feelings and intimations I had a hard time even defining. So when we met up to discuss filming we decided to take the project a few steps further, and attempt something more ambitious that could be a documentary about his process, a showcase for some of his past works, and a meditation on the state of Thailand. I am a Demon would serve as the backbone to a more expansive creative documentary. His only condition was that I take my time and get to know his work properly.

TwoMag: Is it an ongoing project/collaboration?

SB: We began with a film but after two years we seem to be working on exploring film rather than just making a single piece.

I took his request for slowness to heart, and yet it turns out that Pichet works rapidly. Since we started shooting he has completed four new dance performances, and several gallery pieces with artwork. He doesn’t seem to rest, he’s always either practicing, rehearsing or developing a new choreography.

We have just completed the stand-alone film of I am a Demon, with support from the Jim Thompson Foundation, which will serve as a basis for the rest of the piece. The performance is very exacting on Pichet both physically and psychologically. He gave me a few days to shoot, during which we broke the performance into segments, so we could choreograph the camera movements, and also capture the live intensity with a full-length run through at the end of each day. I felt like I was torturing him for three days, not that he complained, or ever missed a mark.

Apart from I am a Demon, I have been filming Pichet documentary style, in Bangkok, up country and in even in France. Separately from the main project, Demon Dancer, we are also planning a new short film based on his latest work, to shoot in November.

TwoMag: How is it a hybrid?

SB: I have been calling Demon Dancer a hybrid project, or a creative documentary, because it doesn’t fit the standard categories. The film will weave together staged performance and observational documentary, with archival material. It’s not going to explain the roots of traditional Thai dance, or give an overview of the dance community in Bangkok, but it will explore the process, character and unique work of an extraordinary artist.

Pichet’s work is often genre defying, blending classical Thai with contemporary dance, featuring verbal digressions and multimedia. It’s fitting to hybridize the documentary form in this case and also play around with some of the narrative elements Pichet introduces in his live performances, the social commentary, the subtext within physical language.

TwoMag: When can we expect to see the film(s)?

The wider project of exploring dance in film has only just begun but for this specific piece I think I’ve finally got enough material. Lee Chatametikool, one of Thai cinema’s greatest assets, is producing Demon Dancer. If we can raise the final funding, it would be great to complete the main project next year. In the meantime I am a Demon will play at festivals and our short film should be done by December.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

TwoMag: โปรดบอกข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับโครงการของคุณด้วยเชษฐShane บุนนาค: เชษฐและฉันได้ทำงานภาพยนตร์ สำหรับตอนนี้ เราจะเรียกมันว่าปีศาจนักเต้น เริ่มต้นโดยบังเอิญ ผมโชคดีที่จับของเชษฐประสิทธิภาพคนเดียว ฉันเป็นปีศาจ และ ทันทีหลังจากนั้น เป็นผิดโรงละคร ฉันถามเขาถ้า ผมสามารถฟิล์มในบางจุด มันไม่ได้เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นงานของเขา แต่มันคร๊อย่างลึกซึ้ง ที่ฉันคาดไว้ หรือมีประสบการณ์กับการเต้นรำไม่เคย ผมปีศาจที่นึ้หลายความรู้สึกที่ผมมีเกี่ยวกับประเทศไทย และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง กรุงเทพมหานคร ความรู้สึก และ intimations ที่ผมมีเวลายากลำบากแม้การกำหนด ดังนั้น เมื่อเราพบกันเพื่อพูดคุยถ่ายเราตัดสินใจที่จะเพิ่มเติมขั้นตอนโครงการ และพยายามสิ่งที่ ทะเยอทะยานมากขึ้นที่อาจเป็นสารคดีที่เกี่ยวกับกระบวนการของเขา การแสดงบางส่วนของเขาผ่านงาน และการทำสมาธิในรัฐไทย การสางผมจะทำหน้าที่เป็นหัวใจหลักในการสร้างสรรค์สารคดีผส สภาพของเขาเท่านั้นเป็นที่ฉันใช้เวลาของฉัน และได้รับรู้ว่างานของเขาอย่างถูกต้องTwoMag: เป็นการดำเนินโครงการ/ทำงานร่วมกันSB: เราเริ่มต้น ด้วยภาพยนตร์ แต่หลังจากสองปี ที่เราดูเหมือนจะทำงานบนฟิล์มการสำรวจ มากกว่าที่ทำเพียงชิ้นเดียวผมเอาขอเขาช้าไปหัวใจ และยัง ปรากฎว่าว่า เชษฐทำงานอย่างรวดเร็ว ตั้งแต่เราเริ่มถ่ายภาพ เขาได้เสร็จสิ้นแสดงเต้นรำใหม่สี่ และหลายชิ้นเก็บ ด้วยงานศิลปะ เขาไม่ดูเหมือนที่เหลือ เขาเสมอฝึก ทำการทดสอบ หรือพัฒนาท่าเต้นใหม่เรามีเพียงเสร็จฟิล์มแบบสแตนด์อโลนของผมปีศาจ ด้วยการสนับสนุนจากมูลนิธิทอมสัน Jim ซึ่งจะเป็นพื้นฐานสำหรับของชิ้น นี้ ประสิทธิภาพการทำงานเป็นความต้องการมากในเชษฐทั้งกาย และจิตใจ เขาให้ฉันกี่วันในการถ่ายภาพ ในระหว่างที่เรายากจนประสิทธิภาพการทำงานเป็นส่วน ดังนั้นเราสามารถทำการเคลื่อนไหวของกล้อง และยัง จับภาพความเข้มสดกับแบบเต็มตัววิ่งผ่านในตอนท้ายของแต่ละวัน ฉันรู้สึกเหมือนฉันถูกทรมานเขาสามวัน ไม่ว่า เขาบ่น หรือเคยพลาดเครื่องหมายนอก จากผมสาง ฉันมีถ่ายเชษฐสารคดีสไตล์ ในกรุงเทพ ต่างจังหวัด และในแม้แต่ในประเทศฝรั่งเศส แยกต่างหากจากโครงการหลัก นักเต้นปีศาจ เรายังวางแผนหนังสั้นใหม่อิงผลงานล่าสุดของเขา ยิงในเดือนพฤศจิกายนนี้TwoMag: คือลูกผสมSB: ผมเรียกปีศาจนักเต้นในโครงการ หรือสารคดีสร้างสรรค์ เนื่องจากมันไม่พอดีในประเภทมาตรฐาน ภาพยนตร์เรื่องนี้จะสานกันประสิทธิภาพการทำงานตามขั้นตอนและเชิงสารคดี ด้วยวัสดุจดหมายเหตุ มันจะไม่อธิบายรากของรำไทย หรือให้ภาพรวมของวงการเต้นในกรุงเทพ แต่มันจะสำรวจกระบวนการ ตัวละคร และทำเฉพาะงานของศิลปินพิเศษงานของเชษฐมักจะเป็นประเภทท้าทาย ผสมไทยดั้งเดิมกับการเต้นรำร่วมสมัย วาจา digressions และมัลติมีเดีย มันเหมาะอย่างยิ่งแบบฟอร์มเอกสารในกรณีนี้ และยัง เล่นกับบางองค์ประกอบบรรยายเชษฐแนะนำในการแสดงสดของเขา วิพากษ์วิจารณ์สังคม ข้อความย่อยในภาษาทางกายภาพTwoMag: จะไปดู film(s)เพียงได้เริ่มโครงการสำรวจเต้นในภาพยนตร์กว้าง แต่สำหรับชิ้นนี้เฉพาะ ฉันคิดว่า ฉันก็มีวัสดุเพียงพอ ลีชาตะเมธีกุล หนึ่งของภาพยนตร์ในประเทศไทยมากที่สุด มีการผลิตนักเต้นปีศาจ ถ้าเราสามารถเพิ่มทุนขั้นสุดท้าย มันจะดีในการดำเนินการโครงการหลักปีถัดไป ในระหว่างที่ผมจะเล่นเป็นปีศาจที่เทศกาล และหนังสั้นของเราควรจะทำ โดยธันวาคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

TwoMag: กรุณาบอกให้เราทราบเพิ่มเติมเกี่ยวกับโครงการของคุณกับพิเชษฐ์?

เชนบุนนาค: พิเชษฐ์และฉันได้รับการทำงานในภาพยนตร์สำหรับตอนนี้เราจะเรียกมันว่าปีศาจนักเต้น มันเริ่มต้นโดยบังเอิญ ผมโชคดีที่จะจับการแสดงเดี่ยวพิเชษฐ์ของฉันเป็นปีศาจและทันทีหลังจากที่ผมกำลังจะออกจากโรงละครฉันถามเขาว่าฉันจะถ่ายมันในบางจุด มันไม่ได้เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นการทำงานของเขา แต่มันสัมผัสฉันอย่างสุดซึ้งในทางที่ฉันไม่เคยคาดหวังหรือมีประสบการณ์กับการเต้นรำ ฉันเป็นปีศาจห่อหุ้มความรู้สึกที่ฉันมีจำนวนมากเกี่ยวกับประเทศไทยและโดยเฉพาะกรุงเทพฯและล้วงความรู้สึกที่ฉันมีช่วงเวลาที่ยากแม้กระทั่งการกำหนด ดังนั้นเมื่อเราได้พบเพื่อหารือเกี่ยวกับการถ่ายทำเราตัดสินใจที่จะใช้ในโครงการไม่กี่ขั้นตอนต่อไปและพยายามที่บางสิ่งบางอย่างที่มีความทะเยอทะยานมากขึ้นว่าอาจจะเป็นสารคดีเกี่ยวกับขั้นตอนของการแสดงบางส่วนของผลงานที่ผ่านมาของเขาและการทำสมาธิในรัฐแห่งประเทศไทย . ฉันเป็นปีศาจจะทำหน้าที่เป็นแกนนำในการสร้างสรรค์สารคดีขยายตัวมากขึ้น เงื่อนไขเดียวของเขาคือการที่ฉันใช้เวลาของฉันและได้รับรู้การทำงานของเขาอย่างถูกต้อง.

TwoMag: มันเป็นโครงการต่อเนื่อง / การทำงานร่วมกัน?

SB: เราเริ่มต้นด้วยภาพยนตร์ แต่หลังจากสองปีที่เราดูเหมือนจะทำงานในการสำรวจภาพยนตร์มากกว่าเพียงแค่การทำ ชิ้นเดียว.

ฉันเอาคำขอของเขาสำหรับการเต้นของหัวใจช้าและยังปรากฎว่าพิเชษฐ์ทำงานอย่างรวดเร็ว ตั้งแต่เราเริ่มต้นถ่ายภาพเขาได้เสร็จสิ้นสี่การแสดงการเต้นรำใหม่และชิ้นส่วนหลายแกลเลอรี่ด้วยงานศิลปะ เขาดูเหมือนจะไม่เหลือเขามักจะทั้งการฝึกซ้อมหรือการพัฒนาท่าเต้นใหม่.

เราได้เสร็จสิ้นเพียงแค่ภาพยนตร์สแตนด์อะโลนของฉันเป็นปีศาจด้วยการสนับสนุนจากจิมทอมป์สันมูลนิธิซึ่งจะทำหน้าที่เป็นพื้นฐานสำหรับ ส่วนที่เหลือของชิ้น ผลการดำเนินงานเป็นที่เข้มงวดมากในพิเชษฐทั้งทางร่างกายและจิตใจ เขาให้ฉันไม่กี่วันในการถ่ายภาพในระหว่างที่เรายากจนประสิทธิภาพการทำงานเป็นกลุ่มเพื่อให้เราสามารถออกแบบท่าเต้นการเคลื่อนไหวของกล้องและยังจับความเข้มอยู่กับความยาวเต็มวิ่งผ่านในตอนท้ายของแต่ละวัน ฉันรู้สึกเหมือนฉันถูกทรมานเขาสามวันไม่ได้ว่าเขาบ่นหรือเคยพลาดเครื่องหมาย.

นอกเหนือจากผมปีศาจฉันได้รับการถ่ายทำสารคดีสไตล์พิเชษฐ์ในกรุงเทพฯต่างจังหวัดและแม้กระทั่งในประเทศฝรั่งเศส แยกต่างหากจากโครงการหลักปีศาจนักเต้นเรายังวางแผนที่หนังสั้นใหม่บนพื้นฐานของผลงานล่าสุดของเขาในการถ่ายภาพในเดือนพฤศจิกายน.

TwoMag: วิธีการเป็นลูกผสม?

SB: ฉันได้รับการเรียกปีศาจ Dancer โครงการไฮบริดหรือ สารคดีสร้างสรรค์เพราะมันไม่พอดีประเภทมาตรฐาน ภาพยนตร์เรื่องนี้จะสานเข้าด้วยกันฉากประสิทธิภาพการทำงานและสารคดีเชิงด้วยวัสดุจดหมายเหตุ มันไม่ได้จะอธิบายรากของรำไทยแบบดั้งเดิมหรือให้ภาพรวมของชุมชนเต้นรำในกรุงเทพฯ แต่มันจะสำรวจกระบวนการตัวละครและการทำงานที่ไม่ซ้ำกันของศิลปินที่ไม่ธรรมดา.

การทำงานของพิเชษฐ์มักจะท้าทายประเภทผสมคลาสสิกไทย การเต้นรำร่วมสมัยเนื้อเรื่อง digressions วาจาและมัลติมีเดีย มันเหมาะสมที่จะผสมพันธุ์รูปแบบสารคดีในกรณีนี้และยังเล่นรอบกับบางส่วนขององค์ประกอบการเล่าเรื่องพิเชษฐ์แนะนำในการแสดงสดของเขาวิจารณ์สังคมนัยภายในภาษาทางกายภาพ.

TwoMag: เมื่อเราสามารถคาดหวังที่จะดูหนัง (s) ?

โครงการกว้างของการสำรวจการเต้นในภาพยนตร์เรื่องนี้ได้เพียงเพิ่งเริ่มต้น แต่สำหรับงานชิ้นนี้เฉพาะฉันคิดว่าฉันก็มีวัสดุพอ ลีชาตะเมธีกุลซึ่งเป็นหนึ่งในสินทรัพย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโรงภาพยนตร์ของไทยคือการผลิตปีศาจนักเต้น ถ้าเราสามารถระดมเงินทุนขั้นสุดท้ายแล้วก็จะดีในการดำเนินการโครงการหลักในปีถัดไป ในขณะเดียวกันผมเป็นปีศาจจะเล่นในงานเทศกาลภาพยนตร์สั้นและเราควรจะทำในเดือนธันวาคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

twomag : โปรดบอกเราเพิ่มเติมเกี่ยวกับโครงการของคุณกับพิเชษฐ ?เชนบุนนาค : พิเชษฐ์ และฉันได้รับการทำงานบนฟิล์ม สำหรับตอนนี้เราเรียกมันเต้นปีศาจ เริ่มโดยบังเอิญ ผมโชคดีที่จะจับการแสดงเดี่ยวของพิเชษฐ ฉันเป็นปีศาจและทันทีหลังจากนั้น ขณะที่ผมออกจากโรงหนัง ผมถามเขา ถ้าผมถ่ายมันในบางจุด มันไม่ได้เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นงานของเขา แต่มันสัมผัสฉันอย่างลึกซึ้ง ในแบบที่ผมไม่เคยคาดหวังหรือมีประสบการณ์กับการเต้น ผมเป็นปีศาจห่อหุ้มความรู้สึกที่ผมได้กับประเทศไทย โดยเฉพาะกรุงเทพฯ ความรู้สึก และ intimations ฉันมีเวลาที่ยากลำบากแม้กระทั่งการกำหนด . ดังนั้นเมื่อเราพบเพื่อหารือเกี่ยวกับการถ่ายทำ เราตัดสินใจที่จะใช้ในโครงการไม่กี่ขั้นตอนต่อไปและพยายามอะไรอีกหลายอย่างที่อาจเป็นสารคดีเกี่ยวกับกระบวนการของเขา ผลงานบางผลงานในอดีตของเขา และสมาธิในรัฐไทย ผมเป็นปีศาจจะใช้เป็นแกนหลักให้ขยายตัวมากขึ้น สร้างสรรค์สารคดี เงื่อนไขของเขาเท่านั้นที่ฉันใช้เวลาของฉันและได้รับรู้ผลงานของเขาอย่างถูกต้องtwomag : มันเป็นโครงการต่อเนื่อง / การทำงานร่วมกัน ?SB : เราเริ่มกับฟิล์ม แต่หลังจากสองปีที่เราดูเหมือนจะทำงานในการสํารวจภาพยนตร์มากกว่าแค่ชิ้นเดียวผมเอา คำขอของเขาสำหรับความช้าหัวใจ แต่กลับกลายเป็นว่า พิเชษฐ์ ทำงานอย่างรวดเร็ว ตั้งแต่เราเริ่มยิงเขาได้เสร็จสิ้นการแสดงสี่เต้นใหม่และชิ้นหลายแกลเลอรี่กับงานศิลปะ ดูเหมือนเขาจะไม่ได้พักผ่อน เขามักจะให้ฝึก ซ้อม หรือการพัฒนาท่าเต้นใหม่เราเพิ่งเสร็จเดี่ยวภาพยนตร์ของฉันเป็นปีศาจ ด้วยการสนับสนุนจากมูลนิธิจิม ทอมป์สัน ซึ่งจะใช้เป็นฐานสำหรับส่วนที่เหลือของชิ้น ประสิทธิภาพมากเข้มงวดในพิเชษฐ์ ทั้งทางร่างกายและทางจิตใจ เขาให้ฉันสักสองสามวันเพื่อยิงในระหว่างที่เราทำผลงานในกลุ่ม ดังนั้นเราสามารถออกแบบกล้อง การเคลื่อนไหว และยัง จับ สดเข้มกับวิ่งยาวผ่านที่ส่วนท้ายของแต่ละวัน ฉันรู้สึกเหมือนฉันกำลังทรมานเขา 3 วัน เขาไม่ได้บ่น หรือเคยพลาดเครื่องหมายนอกจากผมเป็นปีศาจ ฉันได้ถูกถ่ายทำสารคดีพิเชษฐ์ สไตล์ ใน กรุงเทพ ต่างจังหวัด และแม้ในประเทศฝรั่งเศส แยกต่างหากจากโครงการหลัก ปีศาจเต้น เรายังวางแผนใหม่ ภาพยนตร์สั้น โดยผลงานล่าสุดของเขาที่จะยิงในเดือนพฤศจิกายนtwomag : มันจะเป็นพันธุ์ทางSB : ฉันได้รับการเรียกนักเต้นปีศาจโครงการไฮบริด หรือสร้างสรรค์สารคดี เพราะมันไม่เหมาะกับประเภทมาตรฐาน ฟิล์มจะสานกันฉากการแสดงและสารคดีสังเกตการณ์ด้วยวัสดุจดหมายเหตุ มันไม่อธิบายรากของนาฏศิลป์ไทยแบบดั้งเดิม หรือให้ภาพรวมของการเต้นในชุมชนกรุงเทพฯ แต่จะศึกษากระบวนการ อักขระ และผลงานที่เป็นเอกลักษณ์ของศิลปินพิเศษงานของพิเชษฐมักจะเป็นประเภทท้าทายผสมไทยกับการเต้นร่วมสมัยที่มี digressions วาจา และมัลติมีเดีย มันเหมาะสมที่จะผสมแบบฟอร์มเอกสารในคดีนี้ และยัง เล่นรอบกับบางส่วนของการบรรยายองค์ประกอบพิเชษฐ์ แนะนำในการแสดงสดของเขา ความเห็นทางสังคม , เป็นนัยในภาษาทางกายtwomag : เมื่อเราสามารถคาดหวังที่จะเห็นภาพยนตร์ ( s )แขวะโครงการสํารวจฟิล์มเต้นเพิ่งเริ่มต้นแต่นี้ เฉพาะชิ้นที่ฉันคิดว่าในที่สุดฉันก็มีวัสดุเพียงพอ ลี ชาตะเมธีกุล หนึ่งของภาพยนตร์ไทย คือ สินทรัพย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราคือการผลิตเต้นปีศาจ ถ้าเราสามารถเพิ่มทุน สุดท้าย มันก็จะดีเพื่อให้โครงการหลักในปีหน้า ในตอนนี้ฉันเป็นปีศาจจะเล่นในเทศกาล ภาพยนตร์สั้น และเราควรจะทำโดยธันวาคม