Müller and Schumann (1894) discover

Müller and Schumann (1894) discovered that more time [p. 644] was necessary to relearn a series of nonsense syllables if the stimulus syllables had been associated with other syllables in the meantime. From their results they deduced the law of associative inhibition which is quoted by Kline (1921, p. 270) as follows: "If a is already connected with b, then it is difficult to connect it with k, b gets in the way." Nonsense syllables were also used by Shepard and Fogelsonger (1913) in a series of experiments in association and inhibition. Only three subjects were used in any experiment and the changes introduced to produce the inhibition were so great in many cases as to present novel situations. This latter fact was shown by the introspections. The results showed an increase in time for the response which corresponded roughly to the increase in the complexity of the situation. The only conclusion was stated thus: "We have found then that in acquiring associations there is involved an inhibitory process which is not a mere result of divided paths but has some deeper basis yet unknown"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Müllerและแมนน์ (1894) พบว่ามีเวลามากขึ้น [p 644] จำเป็นที่จะต้องเรียนรู้ชุดของพยางค์เรื่องไร้สาระถ้าพยางค์กระตุ้นเศรษฐกิจที่ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับพยางค์อื่น ๆ ในขณะเดียวกัน จากผลของพวกเขาพวกเขาสรุปได้ว่ากฎหมายของการยับยั้งการเชื่อมโยงซึ่งถูกยกมาโดยไคลน์ (1921, หน้า 270.) ดังต่อไปนี้: "ถ้ามีการเชื่อมต่ออยู่แล้วด้วย b แล้วมันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อมต่อกับ k ขได้รับในทาง " พยางค์ไร้สาระยังถูกนำมาใช้โดย Shepard และ Fogelsonger (1913) ในชุดการทดลองในการเชื่อมโยงและการยับยั้ง เพียงสามวิชาที่ถูกนำมาใช้ในการทดลองใด ๆ และการเปลี่ยนแปลงที่นำไปผลิตยับยั้งเป็นเพื่อที่ดีในหลาย ๆ กรณีที่จะนำเสนอสถานการณ์นวนิยาย นี้เป็นจริงหลังถูกแสดงโดยรอบคอบ ผลการศึกษาพบเพิ่มขึ้นในเวลาสำหรับการตอบสนองที่ตรงประมาณเพิ่มขึ้นในความซับซ้อนของสถ​​านการณ์ เพียง แต่เป็นข้อสรุปที่ระบุไว้ดังนี้: "เราพบแล้วว่าในการแสวงหาความสัมพันธ์ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการยับยั้งกระบวนการที่ไม่ได้เป็นเพียงผลของเส้นทางแบ่งออก แต่มีบางส่วนที่ลึกพื้นฐานยังไม่ทราบ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

M ü ller และ ชูมันน์ ( 1894 ) พบว่าเวลา [ หน้า 644 ] จำเป็นต้องเรียนรู้ชุดของไร้สาระพยางค์พยางค์ ถ้าเศรษฐกิจมีความสัมพันธ์กับคำอื่น ๆในขณะเดียวกัน จากผลลัพธ์ของพวกเขาพวกเขาได้ยับยั้งกฎหมายของสมาคมที่ยกมาโดย ไคลน์ ( 1921 , หน้า 270 ) ดังนี้ : " ถ้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ที่เกี่ยวข้องกับ บี แล้ว มันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อมกับเคB ได้รับในทาง . " ไร้สาระพยางค์ถูกใช้โดย Shepard และ fogelsonger ( 1913 ) ในชุดของการทดลองในสมาคม และการยับยั้ง เพียงสามจำนวนที่ใช้ในการทดลอง และการเปลี่ยนแปลงที่แนะนำเพื่อผลิตสารได้ดีดังนั้นในหลายกรณี เช่น สอดคล้องกับสถานการณ์ใหม่ ความเป็นจริงหลังนี้ถูกแสดงโดย introspections .พบการเพิ่มเวลาการตอบสนองที่สอดคล้องประมาณการเพิ่มขึ้นในความซับซ้อนของสถานการณ์ สรุป แค่ระบุไว้ดังนี้ " เราพบแล้วว่า ในสมาคมมีการเกี่ยวข้องกับการยับยั้งกระบวนการซึ่งจะไม่เพียง แต่การแบ่งเส้นทางมีบางลึกพื้นฐานยังไม่ทราบ "