There was once a sweet little maid

There was once a sweet little maid who lived with her father and mother in a pretty little cottage at the edge of the village. At the further end of the wood was another pretty cottage and in it lived her grandmother.

Everybody loved this little girl, her grandmother perhaps loved her most of all and gave her a great many pretty things. Once she gave her a red cloak with a hood which she always wore, so people called her Little Red Riding Hood.

One morning Little Red Riding Hood’s mother said, “Put on your things and go to see your grandmother. She has been ill; take along this basket for her. I have put in it eggs, butter and cake, and other dainties.”

It was a bright and sunny morning. Red Riding Hood was so happy that at first she wanted to dance through the wood. All around her grew pretty wild flowers which she loved so well and she stopped to pick a bunch for her grandmother.

Little Red Riding Hood wandered from her path and was stooping to pick a flower when from behind her a gruff voice said, “Good morning, Little Red Riding Hood.” Little Red Riding Hood turned around and saw a great big wolf, but Little Red Riding Hood did not know what a wicked beast the wolf was, so she was not afraid.

“What have you in that basket, Little Red Riding Hood?”

“Eggs and butter and cake, Mr. Wolf.”

“Where are you going with them, Little Red Riding Hood?”

“I am going to my grandmother, who is ill, Mr. Wolf.”

“Where does your grandmother live, Little Red Riding Hood?”

“Along that path, past the wild rose bushes, then through the gate at the end of the wood, Mr. Wolf.”

Then Mr. Wolf again said “Good morning” and set off, and Little Red Riding Hood again went in search of wild flowers.

At last he reached the porch covered with flowers and knocked at the door of the cottage.

“Who is there?” called the grandmother.

“Little Red Riding Hood,” said the wicked wolf.

“Press the latch, open the door, and walk in,” said the grandmother.

The wolf pressed the latch, and walked in where the grandmother lay in bed. He made one jump at her, but she jumped out of bed into a closet. Then the wolf put on the cap which she had dropped and crept under the bedclothes.

In a short while Little Red Riding Hood knocked at the door, and walked in, saying, “Good morning, Grandmother, I have brought you eggs, butter and cake, and here is a bunch of flowers I gathered in the wood.” As she came nearer the bed she said, “What big ears you have, Grandmother.”

“All the better to hear you with, my dear.”

“What big eyes you have, Grandmother.”

“All the better to see you with, my dear.”

“But, Grandmother, what a big nose you have.”

“All the better to smell with, my dear.”

“But, Grandmother, what a big mouth you have.”

“All the better to eat you up with, my dear,” he said as he sprang at Little Red Riding Hood.

Just at that moment Little Red Riding Hood’s father was passing the cottage and heard her scream. He rushed in and with his axe chopped off Mr. Wolf’s head.

Everybody was happy that Little Red Riding Hood had escaped the wolf. Then Little Red Riding Hood’s father carried her home and they lived happily ever after.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีครั้งหนึ่งที่หวานน้อย แม่บ้านที่อาศัยอยู่กับพ่อและแม่ในกระท่อมเล็กๆที่ขอบของหมู่บ้าน ท้ายเพิ่มเติมของไม้อื่นสวยกระท่อมและในมันอยู่คุณยายของเธอ

ทุกคนรักสาวน้อยคนนี้ยายของเธออาจจะรักเธอมากที่สุดของทั้งหมด และให้เธอเป็นสิ่งที่เยี่ยมมากเมื่อเธอเสื้อคลุมสีแดงกับกระโปรงที่เธอสวมอยู่เสมอ ดังนั้น คนที่เรียกเธอว่าหนูน้อยหมวกแดง

ตอนเช้าหนูน้อยหมวกแดง แม่บอกว่า " ใส่สิ่งของ และไปดูยายของเธอ เธอได้ป่วย ; เอาตะกร้านี้เพื่อเธอ ฉันได้ใส่ในไข่ , เนยและเค้ก และโอชะ ๆ "

มันสดใสและแดดเช้าหนูน้อยหมวกแดงดีใจมาก ตอนแรกเธออยากจะเต้นผ่านไม้ รอบ ๆ เธอเติบโตป่าสวยดอกไม้ที่เธอแสนรัก เธอหยุดรับพวงให้คุณยาย

สีแดงเล็ก ๆขี่เครื่องดูดควันหลงจากเส้นทางของเธอ และก้มลงหยิบดอกไม้จากด้านหลังของเธอ เมื่อเสียงแหบว่า " อรุณสวัสดิ์ หนูน้อยหมวกแดง .หนูน้อยหมวกแดงหันมาเห็นหมาป่าตัวใหญ่ดี แต่หนูน้อยหมวกแดงไม่รู้ว่าหมาป่าเป็นสัตว์ชั่วร้าย ดังนั้นเธอจึงไม่กลัว

" คุณมีสิ่งที่อยู่ในตะกร้า , หนูน้อยหมวกแดง ? "

" ไข่ , เนยและเค้ก คุณหมาป่า "

" เธอจะไปไหนกับพวกเขา หนูน้อยหมวกแดง ? "

" ผมจะยายที่กำลังป่วย คุณหมาป่า "

" แล้วคุณยายอยู่ หนูน้อยหมวกแดง ? "

" ไปตามเส้นทางที่ผ่านป่าพุ่มกุหลาบ แล้วผ่านประตูที่ปลายไม้ คุณหมาป่า "

แล้วนายหมาป่าอีกครั้งว่า " อรุณสวัสดิ์ " และตั้งปิดและหนูน้อยหมวกแดงอีกครั้งไปในการค้นหาของดอกไม้ป่า

ในที่สุดก็มาถึง ระเบียงปกคลุมด้วยดอกไม้ และเคาะประตูกระท่อม

" ใครอยู่ตรงนั้น ?" เรียกว่ายาย

" หนูน้อยหมวกแดง " หมาป่าพูดร้าย

" กดสลัก , เปิดประตูและเดินเข้ามาบอกว่า " คุณยาย

หมาป่าอัดสลัก และเดินในที่คุณยายนอนอยู่ที่เตียง เขาก็กระโดดใส่เธอ แต่เธอกระโดดออกจากเตียงในตู้ แล้วหมาป่าใส่หมวกที่เคยลดลงและคืบคลานภายใต้ที่นอนหมอนมุ้ง .

ในระยะสั้นในขณะที่หนูน้อยหมวกแดงเคาะประตูและเดินเข้ามาบอกว่า " สวัสดีครับ คุณย่า ผมได้นำเจ้าไข่ , เนยและเค้ก และที่นี่เป็นช่อดอกไม้ที่ผมรวบรวมในไม้ " ขณะที่เธอมาใกล้เตียงเธอกล่าวว่า , " สิ่งที่ใหญ่หูคุณคุณย่า . . . "

" แต่ก็ดีที่ได้ยินคุณ . . . ที่รักของฉัน "

" ตาเธอช่างใหญ่เหลือเกิน คุณยาย "

" ดีกว่าที่จะเห็นคุณ . . . ที่รักของฉัน "

" แต่ยายว่าจมูกใหญ่คุณได้ "

" ก็ดี กลิ่นด้วย ที่รัก "

" แต่ยาย ทำไมปากคุณ "

" เลยดีกว่า กินกับคุณ , ที่รักของฉัน , " เขากล่าวว่าเขาดีดที่หนูน้อยหมวกแดง

แค่ตอนนั้นหนูน้อยหมวกแดงของพ่อผ่านกระท่อมและได้ยินเธอกรีดร้องเขารีบเร่ง และมีขวานสับหัวของนายหมาป่า

ทุกคนมีความสุขที่หนูน้อยหมวกแดงหนีหมาป่า แล้วสีแดงเล็ก ๆขี่เครื่องดูดควันของพ่อแบกเธอกลับบ้านและพวกเขาอาศัยอยู่อย่างมีความสุขหลังจากที่เคย