It looks like Nest isn’t worried ab

It looks like Nest isn’t worried about his manlihood….

M-my hand is reacting!?

After leaving the castle, I first headed out of the capital.
I walk for a while outside the capital and then check to make sure no one is around.
Since the matter with the goblins, I haven’t had a proper chance to test out my new skills.
Even if I’m going to sneak into the castle later, I have to make sure of my own strengths to some degree.

My first test was [supposing that that is the result of my special training in recovery magic, can I really use it?].
A number of monsters were living in the outskirts of the capital. Right at that moment, a small group of goblins appeared. They appeared to be transporting something and stopped when they noticed me.
Confronting these goblins, I prepared my trusty knife.
……… Little by little, the feeling of my arm moving by itself appeared, just like last time.
In that instant, a goblin came charging at me and I separated its arm from its body with my knife.

Thinking that this response could be due to the fact that goblins had a humanoid figure, I found other monsters to test it on but I was able to cut off their limbs as well.
Like this, I understood that the answer to my first question was [I can use it].

Next is testing [whether that sensation will respond to non-living things].
I picked up a relatively large rock and threw it overhead.
……Thunk.
The rock fell but that [reaction] didn’t appear at all.
The result: it didn’t react to [non-living] things.

After that was [can I use something other than a knife?].
I first tried wielding a sword dropped by the goblin I killed. I fought a number of monsters and discovered that I can use it somehow, but using my knife is easier.
Then, I tried using a tree branch that fell. I stare at the goblin in front, thinking that it was probably impossible without a blade of some sort.
….Huh? M-my hand is reacting!?
Being oblivious to this, the goblin charged at me like the goblin from before.
……My hand moves on its own.
I had thought there was no way a tree branch could defeat them, but behind me were its severed limbs and the dead goblin collapsed onto the ground.
As one would expect, even I was surprised. A tree branch with no blade was able to do this sort of thing.
I attempted it several times after that but the results were the same, I could cut off the limbs of goblins and other monsters with just a tree branch.
Even I had no idea how that came to be, but I’m honestly very pleased that I can fight with a tree branch if the time comes to that.
Afterwards, I went a little overboard and did in all the monsters……


What I concluded from these experiments was that I could certainly use other weapons but my knife was the easiest to use, and I can fight with a tree branch in the worst situation.



The final test was [the extent of pain I feel].
Although I had only been moving my [hand] when fighting the monsters just now, my body wasn’t at that level and I occasionally received a few attacks.
I didn’t feel any pain then but I’m experimenting with it just to make sure.
Just like in the past, I started with my finger but I only felt a little itch.
Next, I cut off my arm – this was also done in the past – and because it only itched a little, I also cut off my leg. It was the same as well.
Cutting my head or neck would indeed be scary so I left that alone but I cut everything else with no exception and still only felt itching.
As a result, I understood that everything else was fine, but the head and neck were unknown.



With this, I had finished all my tests for the time being so I cleaned up while healing myself and returned to the district.
I didn’t know what to do with the monsters’ corpses though……

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูเหมือนรังไม่ได้กังวลเกี่ยวกับ manlihood ของเขา...M-ฉันมือเป็นปฏิกิริยาหลังออกจากปราสาท ฉันก่อนมุ่งหน้าจากเมืองหลวงเดินในขณะหลวง และจากนั้น ตรวจสอบ ให้แน่ใจว่า ไม่มีใครรอบตั้งแต่เรื่องมีผี ผมยังไม่มีโอกาสที่เหมาะสมที่จะทดสอบทักษะของฉันใหม่แม้ว่าผมจะแอบเข้าไปในปราสาทหลังจากนั้น จะต้องตรวจสอบว่าจุดแข็งของตัวเองระดับหนึ่งถูกทดสอบครั้งแรกของฉัน [ถ้าว่า เป็นผลของการฝึกอบรมพิเศษในเวทมนตร์กู้คืน จะจริง ๆ ใช้]จำนวนของมอนสเตอร์อาศัยอยู่ในชานเมืองหลวง ที่เวลา กลุ่มเล็ก ๆ ของผีปรากฏ พวกเขาปรากฏขึ้นเพื่อที่ จะขนส่งบางสิ่งบางอย่าง และเมื่อพวกเขาสังเกตเห็นฉันเผชิญหน้ากับผีเหล่านี้ เตรียมมีดของฉันเชื่อถือ……… ค่อย ๆ ความรู้สึกของแขนของฉันย้าย ด้วยตัวเองปรากฏ เช่นเดียวกับครั้งทันทีที่ ผีมาชาร์จที่ฉัน และฉันระหว่างแขนของร่างกาย ด้วยมีดของฉันคิดว่า ผลตอบรับนี้อาจจะเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าผีมีรูปหุ่น พบมอนสเตอร์ไปทดลอง แต่ได้ตัดแขนขาของพวกเขาเช่นกันเช่นนี้ ฉันเข้าใจว่า เป็นคำตอบสำหรับคำถามแรกของฉัน [สามารถใช้]ถัดไป เป็นการทดสอบ [ว่าความรู้สึกที่จะตอบสนองกับสิ่งไม่มีชีวิต]ฉันหยิบหินค่อนข้างมาก และโยนค่าใช้จ่าย…… Thunkหินตกแต่ว่า [ปฏิกิริยา] ไม่ปรากฏเลยผล: มันไม่ได้ตอบสนองสิ่งต่าง ๆ [ห้องนั่งเล่น]หลังจากที่ [ฉันจะใช้สิ่งที่ไม่ใช่มีด]ฉันแรกพยายาม wielding ดาบลดลงผีเสี้ยว ฉันสู้จำนวนของมอนสเตอร์ และค้นพบว่า สามารถใช้อย่างใด แต่การใช้มีดของฉันนั้นง่ายแล้ว ฉันพยายามใช้สาขาที่ลดลง ผมจ้องที่ผีหน้า คิดว่า มันคงเป็นไปไม่ได้ โดยไม่มีใบมีดบางอย่าง...ฮะ M-ฉันมือเป็นปฏิกิริยาผีถูก oblivious จะนี้ เรียกเก็บที่ฉันเหมือนผีจากก่อน…… มือตัวเลื่อนบนตัวเองผมคิดมีวิธีไม่ให้สาขาสามารถเอาชนะพวกเขา แต่ข้างหลัง ถูกแขนขาของมันนั้นและผีตายยุบลงบนพื้นดินเป็นอย่างไร แม้กระทั่งผมรู้สึกประหลาดใจ สาขากับมีดไม่ได้ทำการจัดเรียงของสิ่งนี้ฉันพยายามหลายครั้งหลังจากนั้น แต่ผลได้เหมือนกัน ฉันสามารถตัดแขนขาของผีและมอนสเตอร์อื่น ๆ มีเพียงสาขาแม้มีความคิดอย่างไรที่มาเป็น แต่ฉันซื่อสัตย์ยินดีมากที่ฉันสามารถต่อสู้กับสาขาถ้าต้องการที่หลังจากนั้น ฉันไปน้อยมาก ๆ และในมอนสเตอร์ทั้งหมด...สิ่งที่ผมสรุปจากการทดลองเหล่านี้เป็นที่แน่นอนสามารถใช้อาวุธอื่น ๆ แต่มีดของฉันใช้ง่ายที่สุด และฉันสามารถต่อสู้กับสาขาในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด การทดสอบสุดท้ายไม่ [ขอบเขตของความเจ็บปวดรู้สึก]แม้ว่าฉันมีเพียงการย้ายของฉันมือเมื่อต่อสู้กับมอนสเตอร์ตอนนี้ ฉันไม่ได้ที่ระดับ และในบางครั้งได้รับการโจมตีกี่ผมไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ แล้ว แต่ผมกำลังทดลองกับเพียงให้แน่ใจแค่เหมือนในอดีตที่ผ่านมา ผมเริ่ม ด้วยนิ้ว แต่รู้สึกการลดอาการคันเล็กน้อยเท่านั้นถัดไป ฉันจะตัดแขนของฉัน– นี้ยังทำในอดีต- และเนื่องจากมันเท่า itched น้อย ฉันยังตัดขาของฉัน มันก็เหมือนกันเป็นอย่างดีตัดศีรษะหรือคอของฉันจริง ๆ จะน่ากลัวเหลือที่เดียว แต่ผมตัดทุกอย่าง มีข้อยกเว้นไม่ และเพียง รู้สึกอาการคันดังนั้น ผมเข้าใจว่า ทุกอย่างดี แต่ศีรษะและลำคอไม่รู้จัก ด้วย ฉันจบการทดสอบทั้งหมดของฉันในขณะจึงล้างในขณะที่การรักษาตนเอง และกลับไปอำเภอว่าไม่รู้จะทำอะไรกับศพมอนสเตอร์ว่า...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดูเหมือนว่า Nest ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับ manlihood ของเขา ... . M-ของฉันมือปฏิกิริยา !? หลังจากออกจากปราสาทครั้งแรกที่ผมเดินออกของเงินทุน. ฉันเดินในขณะที่นอกเมืองหลวงและจากนั้นตรวจสอบเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใคร ประมาณ. ตั้งแต่เรื่องนี้กับก๊อบลิน, ฉันไม่ได้มีโอกาสที่เหมาะสมในการทดสอบทักษะใหม่ของฉัน. แม้ว่าฉันจะแอบเข้าไปในปราสาทต่อมาผมต้องให้แน่ใจว่าจุดแข็งของตัวเองได้ในระดับหนึ่ง . การทดสอบครั้งแรกของฉันถูก [สมมติว่าเป็นผลมาจากการฝึกอบรมพิเศษของฉันในการกู้คืนความมหัศจรรย์ที่สามารถผมใช้มัน?]. จำนวนของมอนสเตอร์อาศัยอยู่ในเขตชานเมืองของเมืองหลวง ที่เหมาะสมในขณะที่กลุ่มเล็ก ๆ ของก๊อบลินปรากฏ พวกเขาดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่การขนส่งและหยุดเมื่อพวกเขาสังเกตเห็นฉัน. เผชิญหน้ากับก๊อบลินเหล่านี้ผมเตรียมมีดคู่ใจของฉัน. ......... นิด ๆ ความรู้สึกของแขนของฉันย้ายด้วยตัวเองที่ปรากฏเช่นเดียวกับครั้งสุดท้าย. ในทันทีว่าเป็น ผีมาชาร์จที่ผมและผมแยกแขนออกจากร่างกายด้วยมีดของฉัน. คิดว่าการตอบสนองนี้อาจจะเนื่องมาจากความจริงที่ว่าก๊อบลินมีรูปทรงผมพบว่ามอนสเตอร์อื่น ๆ เพื่อทดสอบบน แต่ผมก็สามารถที่จะตัดออกของพวกเขา แขนขาเช่นกัน. เช่นนี้ผมเข้าใจว่าคำตอบของคำถามแรกของฉันคือ [ฉันสามารถใช้มัน]. ถัดไปคือการทดสอบ [ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกที่จะตอบสนองต่อสิ่งที่ไม่มีชีวิต]. ฉันหยิบขึ้นมาเป็นร็อคที่ค่อนข้างใหญ่และโยนมัน . ค่าใช้จ่าย. ...... Thunk หินลดลง แต่ที่ [ปฏิกิริยา] ไม่ปรากฏ at all. ผล: มันไม่ได้ตอบสนองต่อ [ไม่มีชีวิต] สิ่ง. หลังจากนั้นเป็น [ฉันสามารถใช้สิ่งอื่นนอกเหนือจากมีด? ]. ครั้งแรกที่ผมพยายามกวัดแกว่งดาบลดลงผีฆ่าฉัน ผมต่อสู้จำนวนของมอนสเตอร์และพบว่าฉันสามารถใช้มันอย่างใด แต่การใช้มีดของฉันเป็นเรื่องง่าย. แล้วฉันพยายามใช้ต้นไม้ที่ลดลง ฉันจ้องมองที่ก๊อบลินในด้านหน้าที่คิดว่ามันอาจจะเป็นไปไม่ได้โดยไม่ต้องมีใบมีดบางจัดเรียง. ... .Huh? M-ของฉันมือปฏิกิริยา !? เป็นลบเลือนไปนี้ผีที่เรียกเก็บที่ผมเหมือนผีจากก่อน. ...... ย้ายมือของฉันในตัวของมันเอง. ผมเคยคิดว่ามีวิธีที่ต้นไม้สามารถเอาชนะพวกเขาไม่ได้ แต่อยู่ข้างหลังผม เป็นแขนขาถูกตัดและผีที่ตายแล้วทรุดตัวลงบนพื้นดิน. เป็นหนึ่งคาดหวังแม้ฉันรู้สึกประหลาดใจ สาขาต้นไม้ที่มีใบมีดไม่มีก็สามารถที่จะทำเรียงลำดับของสิ่งนี้. ฉันพยายามหลายครั้งหลังจากนั้น แต่ผลที่ได้เหมือนกันฉันจะตัดแขนขาของก๊อบลินและมอนสเตอร์อื่น ๆ ที่มีเพียงต้นไม้. แม้ผมไม่มี ความคิดวิธีการที่จะมาถึง แต่ฉันสุจริตความยินดีมากที่ผมสามารถต่อสู้กับกิ่งไม้ถ้ามีเวลามาถึงที่. หลังจากนั้นผมก็น้อยลงน้ำและทำในมอนสเตอร์ทั้งหมด ...... สิ่งที่ผมได้ข้อสรุปจากการทดลองเหล่านี้ คือการที่ฉันแน่นอนสามารถใช้อาวุธอื่น ๆ แต่มีดของฉันคือการที่ง่ายที่สุดที่จะใช้และฉันสามารถต่อสู้กับกิ่งไม้อยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด. การทดสอบขั้นสุดท้ายเป็น [ขอบเขตของความเจ็บปวดฉันรู้สึก]. ถึงแม้ว่าผมจะได้รับเพียงการเคลื่อนย้ายของฉัน [มือ] เมื่อต่อสู้มอนสเตอร์เพียงแค่ตอนนี้ร่างกายของฉันก็ไม่อยู่ในระดับที่และบางครั้งผมได้รับการโจมตีไม่กี่. ฉันไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ แล้ว แต่ฉันทดลองกับมันเพียงเพื่อให้แน่ใจ. เช่นเดียวกับใน . ที่ผ่านมาผมเริ่มต้นด้วยนิ้วมือของฉัน แต่ฉันรู้สึกเพียงคันเล็ก ๆ น้อย ๆต่อไปผมจะตัดแขนของฉัน - นี่ก็ทำมาในอดีต - และเพราะเพียงคันเล็ก ๆ น้อย ๆ ผมยังตัดขาของฉัน มันเป็นเช่นเดียวกับดี. ตัดศีรษะหรือคอของฉันแน่นอนจะน่ากลัวเพื่อให้ผมออกจากที่อยู่คนเดียว แต่ฉันตัดทุกอย่างอื่นโดยไม่มีข้อยกเว้นและยังคงรู้สึกเพียงอาการคัน. เป็นผลให้ผมเข้าใจว่าทุกอย่างอื่นถูกปรับ แต่หัว และลำคอไม่รู้จัก. ด้วยวิธีนี้ผมได้เสร็จสิ้นการทดสอบของฉันทุกเวลาที่ถูกดังนั้นฉันทำความสะอาดขึ้นในขณะที่การรักษาตัวเองและกลับไปที่อำเภอ. ผมไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรกับศพมอนสเตอร์ 'แม้ว่า ......

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดูเหมือนว่ามันรังไม่ห่วง manlihood ของเขา . . . . . . .มือนา - เป็นปฏิกิริยา ! ?หลังจากออกจากปราสาทแรกที่ฉันมุ่งหน้าออกจากเมืองหลวงฉันเดินไปข้างนอกเมืองหลวง และจากนั้น ตรวจสอบเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ตั้งแต่เรื่องก๊อบ ผมยังไม่มีโอกาสที่เหมาะสมที่จะทดสอบทักษะใหม่ของฉันแม้ว่าผมจะแอบเข้ามาในปราสาท ต่อมา ผมต้องทำให้แน่ใจว่าจุดแข็งของตัวเองได้ในระดับหนึ่งการทดสอบครั้งแรกของฉัน [ ต่างว่าว่าเป็นผลของการฝึกพิเศษในการกู้คืนเวทมนตร์ ผมจะได้ใช้มันจริงๆ ]จำนวนของมอนสเตอร์ที่อาศัยอยู่ในเขตชานเมืองของเมืองหลวง ในขณะเดียวกัน กลุ่มเล็ก ๆของปีศาจปรากฏตัว พวกเขาดูเหมือนจะส่งบางสิ่งบางอย่าง และหยุดเมื่อพวกเขาเห็นฉันเผชิญหน้ากับปีศาจเหล่านี้ ผมเตรียมมีดคู่ใจของฉัน. . . นิด ๆ ความรู้สึกของแขนเคลื่อนที่เอง ปรากฏ เหมือนคราวก่อนในวินาทีนั้น ปีศาจมาชาร์จที่ผมและผมแยกแขนของมันออกจากร่างด้วยมีดของฉันคิดว่าคำตอบนี้อาจจะเนื่องจากความจริงที่ว่าปีศาจมีรูปมนุษย์ เจอมอนสเตอร์อื่น ๆเพื่อทดสอบ แต่ผมสามารถที่จะตัดแขนขาของพวกเขาเช่นกันแบบนี้ ผมก็เข้าใจคำตอบของคำถามแรกของฉันฉันสามารถใช้มันได้ต่อไปคือการทดสอบ [ ไม่ว่าความรู้สึกจะตอบสนองกับสิ่งไม่มีชีวิต ]ฉันหยิบก้อนหินขนาดค่อนข้างใหญ่และโยนไว้เหนือศีรษะ. . . . . . . ตึก .หินตก แต่ปฏิกิริยาที่ [ ] ยังไม่มาเลยผลลัพธ์ : มันไม่ได้ตอบสนองกับชีวิต [ ไม่ ] สิ่งหลังจากนั้นคือ [ ฉันสามารถใช้อย่างอื่นที่ไม่ใช่มีด ]แรกพยายามกวัดแกว่งดาบลดลงโดยปีศาจที่ฉันฆ่า ฉันต่อสู้กับจำนวนของมอนสเตอร์และค้นพบว่าฉันสามารถใช้มันได้ แต่การใช้มีดได้ง่ายขึ้นแล้วฉันก็พยายามใช้ต้นไม้ที่ล้มลง ฉันจ้องมองไปที่ปีศาจในหน้า คิดว่า มันก็คงจะเป็นไปไม่ได้ ถ้าไม่มีมีดบางจัดเรียง. . . . . . . หือ ? มือนา - เป็นปฏิกิริยา ! ?ถูกลืมนี้ ก๊อบลินคิดที่ผมชอบจากปีศาจมาก่อน. . . . . . . มือของฉันเลื่อนของมันเองฉันคิดว่าไม่มีทางที่ต้นไม้จะล้ม แต่ข้างหลังมีขาด แขนขาและ Goblin ตายล้มลงบนพื้นดิน .เป็นหนึ่งจะคาดหวังด้วยซ้ำ ผมก็แปลกใจ สาขาต้นไม้ที่มีใบก็สามารถที่จะทำเรื่องพรรค์นี้ผมพยายามหลายครั้งแล้ว แต่ผลลัพธ์ที่ได้เหมือนกัน ผมจะตัดแขนของปิศาจและมอนสเตอร์อื่น ๆที่มีเพียงต้นไม้สาขาฉันมีความคิดว่า มาเป็น แต่ผมก็ยังพอใจที่สามารถต่อสู้กับต้นไม้ถ้าเวลานั้นมาถึงหลังจากนั้น ฉันทำเกินไปแล้วในมอนสเตอร์ทั้งหมด . . . . . . .สิ่งที่ผมสรุปได้จากการทดลองนี้ คือ ผมจะต้องใช้อาวุธอื่น ๆแต่ มีดของฉันเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดที่จะใช้ และสามารถต่อสู้กับต้นไม้ ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดการทดสอบขั้นสุดท้ายคือ [ ขอบเขตของความเจ็บปวดที่ฉันรู้สึก ]ถึงแม้ว่าฉันได้เพียงขยับมือของฉัน [ ] เมื่อสู้กับมอนสเตอร์ ตอนนี้ร่างกายของฉันไม่ได้อยู่ในระดับนั้น และบางครั้งฉันได้รับไม่กี่การโจมตีผมไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดอะไรแล้ว แต่ผมทดลองกับมันเพื่อให้แน่ใจว่าเหมือนที่ผ่านมา ผมเริ่มต้นด้วยนิ้วของผม แต่ผมแค่รู้สึกคันเล็กน้อยต่อไป ผมจะตัดแขนฉัน และนี่ก็ทำใน–อดีตเพราะมันแค่รู้สึกคันเล็กน้อย ผมก็ตัดขาของฉัน มันก็เหมือนกันการตัดศีรษะหรือคอจริงจะน่ากลัวดังนั้นฉันซ้ายที่โดดเดี่ยว แต่ผมตัดทุกอย่าง โดยไม่มีข้อยกเว้นและเท่านั้นยังรู้สึกคันผลคือ ผมเข้าใจทุกอย่างดี แต่ หัว และคอก็ไม่ทราบกับนี้ฉันได้เสร็จสิ้นการทดสอบทั้งหมดของฉันตอนนี้ดังนั้นฉันทำความสะอาดในขณะที่การรักษาด้วยตัวเอง และส่งกลับไปยังเขตฉันไม่รู้จะทำยังไงกับศพของปีศาจ แต่ . . . . . . .