“My name is Zhang Ye. I’m 23 years

“My name is Zhang Ye. I’m 23 years old this year. I graduated from…” Zhang Ye began his self-introduction.

During this, a few interviewers were whispering to each other. Some frowned, while others shook their heads. It was as if they did not wish for Zhang Ye to enter their Arts Channel.

Wang Shuixin was also one of them. Back at the Silver Microphone Awards, he and Hu Fei were present. He had heard with his own ears Zhang Ye’s angry recitation of “Dead Water”. The atmosphere seemed to have exploded, but Wang Shuixin had secretly shook his head. He knew that Zhang Ye was a problematic person. It was not easy to handle him. His literary standards were passable, but his temper was too terrible. No Leader would want such a person. Leaders tended to want obedient subordinates, so by getting such a different kind of guy in, he would not be as gregarious and he had to worry that he would stir up something daily! So even though he treated Teacher Hu’s recommendations seriously, Wang Shuixin was unimpressed!

Of course, there was another reason.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ชื่อของฉันคือจางเย่ ผมอายุ 23 ปีปีนี้ จบศึกษาจาก..." จางเย่เริ่มแนะนำตัวเองของเขาในระหว่างนี้ ผู้นั้นเคยถูกกี่ได้กระซิบกัน บาง frowned ในขณะที่คนอื่นส่ายหัวของพวกเขา มันก็เป็นถ้าพวกเขาไม่ต้องการจางเย่เพื่อป้อนช่องศิลปะของพวกเขาวัง Shuixin เป็นหนึ่งในพวกเขา กลับไปที่ไมโครโฟนรางวัลซิลเวอร์ เขาและ Hu Fei ได้ในปัจจุบัน เขาได้ยิน ด้วยหูของตัวเองจางเย่ของโกรธกุรอาน "น้ำตาย" บรรยากาศดูเหมือนจะ มีกระจาย แต่ Shuixin วังมีแอบส่ายหัวของเขา เขารู้ว่า จางเย่ เป็นคนที่มีปัญหา ก็ไม่ง่ายที่จะจัดการกับเขา มาตรฐานวรรณกรรมของเขาถูกพอควร แต่อารมณ์ของเขาก็น่ากลัวเกินไป ผู้นำไม่ต้องคน แนวโน้มที่จะ ต้องเชื่อฟังผู้นำ subordinates ดังนั้น โดยการเดินทางดังกล่าวแตกต่างคนใน เขาจะไม่เป็นที่คอยอยู่เคียงข้าง และเขาจะกังวลว่าเขาจะผัดอะไรสักอย่างทุกวัน ดังนั้นแม้ว่าเขาปฏิบัติอย่างจริงจังแนะนำครูฮู วัง Shuixin ประทับใจแน่นอน เป็นอีกเหตุผลหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉันชื่อ Zhang เจ้า ผมอายุ 23 ปีในปีนี้ ผมจบการศึกษาจาก ... "จางเจ้าเริ่มแนะนำตัวเองของเขา.

ในช่วงนี้จะมีการสัมภาษณ์บางคนกระซิบกับแต่ละอื่น ๆ บางขมวดคิ้วขณะที่คนอื่นส่ายหัวของพวกเขา มันเป็นเหมือนกับว่าพวกเขาไม่ได้ต้องการให้จางเจ้าจะเข้าสู่ช่องทางศิลปะของพวกเขา.

วัง Shuixin ยังเป็นหนึ่งในพวกเขา กลับไปที่เงินรางวัลไมโครโฟนและเขา Hu Fei อยู่ในปัจจุบัน เขาเคยได้ยินกับหูของตัวเองสวดโกรธจางเจ้าของ "ตายน้ำ" บรรยากาศที่ดูเหมือนจะมีการระเบิด แต่วัง Shuixin แอบส่ายหัว เขารู้ว่าจางเจ้าเป็นคนที่มีปัญหา มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดการกับเขา มาตรฐานวรรณกรรมของเขาได้พอควร แต่อารมณ์ของเขาน่ากลัวเกินไป ไม่มีผู้นำต้องการบุคคลดังกล่าว ผู้นำมักจะต้องการผู้ใต้บังคับบัญชาเชื่อฟังดังนั้นโดยได้รับดังกล่าวเป็นชนิดที่แตกต่างของคนที่อยู่ในเขาจะไม่เป็นที่คอยอยู่เคียงข้างและเขาก็กังวลว่าเขาจะกวนบางสิ่งบางอย่างในชีวิตประจำวัน! ดังนั้นถึงแม้ว่าเขาจะได้รับการรักษาให้คำแนะนำครู Hu อย่างจริงจังวัง Shuixin ประทับใจ!

แน่นอนไม่มีเหตุผลอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฉันชื่อ จาง " ผมอายุ 23 ปี ในปีนี้ ผมจบจาก . . . . . . . " จางเยเริ่มของเขาด้วยตนเองเบื้องต้นในระหว่างนี้ ไม่กี่ ผู้สัมภาษณ์ก็กระซิบกับแต่ละอื่น ๆ บางขมวดคิ้ว ในขณะที่คนอื่นสั่นศีรษะของพวกเขา มันเป็นถ้าพวกเขาไม่ได้ต้องการให้จางเยใส่ศิลปะของช่องวัง shuixin เป็นหนึ่งของพวกเขา กลับไปที่ไมโครโฟนและเงินรางวัล เขาหูเฟยถูกปัจจุบัน เขาได้ยินกับหูของตัวเองของจางเจ้าโกรธได้ " ตายน้ำ " บรรยากาศเหมือนจะระเบิด แต่หวัง shuixin แอบส่ายหน้า เขารู้ว่าจาง ท่านเป็นคนที่มีปัญหา มันไม่ง่ายที่จะจัดการกับเขา มาตรฐานวรรณกรรมของเขาพอควร แต่อารมณ์ของเขาน่ากลัวมาก ไม่มีผู้นำ ต้องการคนเช่น ผู้นำมีแนวโน้มที่จะต้องการให้ลูกน้องเชื่อฟัง ดังนั้นโดยการเช่นชนิดที่แตกต่างกันของผู้ชาย เขาจะไม่ชอบและเขาก็กังวลว่าเขาจะกวนอะไรทุกวัน ดังนั้น แม้ว่าเขาถือว่า ครูฮูเป็นข้อเสนอแนะอย่างจริงจัง หวัง shuixin ไม่น่าประทับใจเลย !แน่นอน มีอีกเหตุผลหนึ่ง