Further, some ASEAN countries have

Further, some ASEAN countries have launched portfolios of Public-Private Partnership
(PPP) projects to tap into private financing, including Thailand, Indonesia and Philippines.
As an example, Indonesia estimates that only 15 per cent of their required investment can
be financed by the public sector; the remaining will need to rely on PPPs. To encourage
investor participation in a range of water, ports and airport projects, Jakarta is embarking
on a European road show to market these projects to potential investors. In another
example, the Philippines has prepared over 16 PPP projects worth more than US$ 4
billion, but has only successfully bid out two.
The lower than expected success rate for PPPs across ASEAN can be attributed to a wide
variety of factors including poor project selection, lack of sufficient preparation for the
private sector to adequately assess the viability of the project and disagreement over the
allocation of risk and returns between the public and private sectors.
Globally, many poorly conceived projects have been approved “because benefit-cost
ratios presented to investors and legislators were hugely inflated, deliberately or not,”
according to Bent Flyvbjerg, professor and chair of major programme management
at Oxford University. “Competition between projects and authorities creates … an
incentive structure that makes it rational for project promoters to emphasize benefits
and de-emphasise costs and risks,” Flyvbjerg notes. McKinsey’s experience in helping
governments rationalise infrastructure project portfolios confirms the need for projects
to be more clearly linked to national priorities and more accurately evaluated in terms
of their system-wide costs and benefits. Some of the root causes of poor planning and
decision making include the failure to link infrastructure planning to broader social and
economic goals, routine under-estimation of costs and over-statement of benefits, the
pressure to allocate resources to cater to narrow political interests, and, in the most
extreme cases, the damaging impact of corruption on the selection of projects.
Often PPP projects which are offered to private sector investors do not come with
the necessary level of information that is required for the investors to make a fair and
accurate assessment of the project’s viability. For example, Independent Power Products
(IPPs) in Indonesia are often required to identify the land upon which the plant will be
built and conduct extensive due diligence such as site surveys, soil investigation and
environmental impact assessments in order to arrive at a cost estimate. This often results
in investors pricing in high risk premiums due to the lack of information, a duplication of
efforts across bidders or a long drawn out tender and negotiation process. Best practice
PPPs typically have clearly defined scope and boundaries (such as the site identified
and ideally already purchased) and provide the private sector with sufficient level of
information in a comprehensive information memorandum to allow them to competitively
price their offers – ultimately reducing the price tag to the public sector and consumers.
Another cause of PPP failure is the inability of the public and private sector to agree on
the allocation of roles and responsibilities (and hence risk and returns). Lack of clarity
on policies around market structure, pricing and subsidies and ownership and finance
can lead to delays in implementation as the private sector are unable to accept the
initial terms laid out for PPP projects. For example, the Indonesian government, under
pressure from investors, ultimately introduced a series of implicit and explicit financial
guarantee packages for IPP projects in order to ensure that the projects can successfully
achieve financial closure. In another example, Malaysian toll road PPPs evolved over time
transitioning from explicit revenue guarantees (on traffic volume and price) to price
guarantees for later concessions, making the terms less attractive for investors. This
negotiation of assigning risk and returns across the public and private sectors is critical
because the terms that are agreed on upfront need to be upheld over the life of the PPP
concession which can last decades.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพิ่มเติม บางประเทศอาเซียนได้เปิดพอร์ตการลงทุนของโครงการรัฐเอกชน Partnership
(PPP) เคาะเป็นเงินส่วนตัว ไทย อินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์
เป็นตัวอย่าง อินโดนีเซียประเมินเฉพาะ 15 ร้อยละของผู้ลงทุนต้องสามารถ
ภาครัฐ เคหะ เหลือจะต้องพึ่ง PPPs ส่งเสริม
เข้าร่วมลงทุนในช่วงน้ำ โครงการสนามบินและพอร์ต จาการ์ตาล่วง
บนรายการถนนยุโรปตลาดเหล่านี้โครงการลงทุนที่อาจเกิดขึ้น อีก
อย่าง ฟิลิปปินส์ได้จัดทำโครงการ PPP ที่ 16 กว่าคุ้มค่ากว่าสหรัฐอเมริกา $ 4
พันล้าน แต่มีเฉพาะสำเร็จประมูลออก 2.
ต่ำกว่าสามารถบันทึกอัตราความสำเร็จที่คาดหวังสำหรับ PPPs ในอาเซียนเป็น
หลากหลายรวมทั้งเลือกโครงการไม่ดี ขาดการเตรียมเพียงพอสำหรับปัจจัย
ภาคเอกชนเพื่อประเมินศักยภาพของโครงการทางศาสนาอย่างเพียงพอมากกว่า
การปันส่วนของความเสี่ยงและผลตอบแทนระหว่างรัฐและภาคเอกชน
ทั่วโลก หลายงานรู้สึกได้รับการอนุมัติโครงการ "เนื่องจากผลประโยชน์ต้นทุน
อัตราส่วนแสดงการลงทุนและกรอบนโยบายได้อย่างมหาศาลสูงเกินจริง โดยเจตนา หรือ ไม่, "
ตามโค้ง Flyvbjerg ศาสตราจารย์ และเก้าอี้บริหารโครงการสำคัญ
ที่มหาวิทยาลัยออกซฟอร์ด "แข่งขันระหว่างโครงการและหน่วยงานสร้าง...การ
โครงสร้างจูงใจที่ทำให้เชือดสำหรับก่อโครงการเน้นประโยชน์
และยกเลิกย้ำต้นทุนและความเสี่ยง, " หมายเหตุ Flyvbjerg ประสบการณ์ของ McKinsey ช่วย
รัฐบาล rationalise พอร์ตการลงทุนของโครงการโครงสร้างพื้นฐานยืนยันต้องการโครงการ
ลิงค์ชัดเจนขึ้นกับระดับความสำคัญของชาติ และเพิ่มความถูกต้องค่าในเงื่อนไข
ของระบบต้นทุนและผลประโยชน์ของพวกเขา บางสาเหตุหลักของการวางแผนไม่ดี และ
ตัดสินใจได้รวมถึงความล้มเหลวในการเชื่อมโยงโครงสร้างพื้นฐานการวางแผนเพื่อสังคมที่กว้างขึ้น และ
เป้าหมายทางเศรษฐกิจ การประเมินน้อยประจำของต้นทุนและเกินงบผลประโยชน์ การ
ดันจัดสรรทรัพยากรเพื่อตอบสนองการจำกัดผลประโยชน์ทางการเมือง และ ในสุด
มากกรณี ผลกระทบความเสียหายของการทุจริตในการเลือกโครงการการ
โครงการ PPP มักที่จะนำเสนอให้นักลงทุนภาคเอกชนไม่มี
ระดับความจำเป็นของข้อมูลที่จำเป็นสำหรับนักลงทุนให้เป็นธรรม และ
ถูกต้องประเมินศักยภาพของโครงการ ตัวอย่าง Products
(IPPs) พลังงานอิสระในอินโดนีเซียมักจะต้องระบุแผ่นดินซึ่งพืชจะ
สร้าง และดำเนินการอย่างละเอียดครบเพียรเช่นไซต์สำรวจ ตรวจสอบดิน และ
ประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมเพื่อให้การประเมินต้นทุน นี้มักจะ
ในเบี้ยความเสี่ยงสูงเนื่องจากขาดข้อมูล ทำซ้ำของการกำหนดราคาทุน
ความพยายามข้ามผู้ชนะการประมูลหรือยาวยืดกระบวนการเจรจาต่อรองและวิธีการชำระเงิน ปฏิบัติที่ดีที่สุด
PPPs โดยทั่วไปมีกำหนดขอบเขตและขอบเขต (เช่นเว็บไซต์
และเชิญซื้อ) และให้ภาคเอกชนระดับพอ
ข้อมูลในสารสนเทศครอบคลุมเพื่อช่วยให้พวกเขาสามารถแข่งขันได้
ราคาเสนอของพวกเขา – สุด ลดป้ายราคาภาครัฐและผู้บริโภค
ไม่รัฐและภาคเอกชนสามารถยอมรับเป็นอีกสาเหตุของความล้มเหลวของ PPP
การปันส่วนของบทบาทและความรับผิดชอบ (ดังนั้นความเสี่ยง และส่งกลับ) ขาดความชัดเจน
นโยบายโครงสร้างตลาด ราคา และเงินอุดหนุน และความเป็นเจ้าของ และเงินใน
สามารถนำไปสู่ความล่าช้าในการดำเนินเป็นภาคเอกชนไม่สามารถยอมรับการ
เริ่มต้นเงื่อนไขแอร์สำหรับโครงการ PPP ตัวอย่าง รัฐบาลอินโดนีเซีย ต่ำกว่า
กดดันจากนักลงทุน แนะนำชุดของนัย และชัดเจนทางการเงินสุด
รับประกันแพคเกจสำหรับโครงการ IPP เพื่อให้แน่ใจว่า โครงการสามารถสำเร็จ
ให้ปิดทางการเงิน อีกตัวอย่างหนึ่ง ถนนโทรมาเลเซีย PPPs พัฒนาเวลา
เปลี่ยนจากประกันรายได้ที่ชัดเจน (ในปริมาณและราคา) ราคา
รับประกันขอสัมปทานในภายหลัง ทำเงื่อนไขน้อยน่าสนใจสำหรับนักลงทุน นี้
เจรจากำหนดความเสี่ยงและผลตอบแทนทั้งในภาครัฐและเอกชนเป็นสิ่งสำคัญ
เนื่องจากเงื่อนไขที่ได้ตกลงล่วงหน้าต้องการจะยึดถืออายุ PPP
สัมปทานซึ่งสามารถทศวรรษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้บางประเทศในกลุ่มอาเซียนได้เปิดพอร์ตการลงทุนของเอกชนห้างหุ้นส่วน
(PPP) โครงการที่จะเข้าไปในการจัดหาเงินทุนของภาคเอกชนรวมทั้งไทยอินโดนีเซียและฟิลิปปินส์
เป็นตัวอย่าง, อินโดนีเซียประมาณการว่ามีเพียงร้อยละ 15 ของการลงทุนของพวกเขาสามารถ
ได้รับการสนับสนุนจาก ภาคประชาชน ส่วนที่เหลือจะต้องพึ่งพา PPPs เพื่อส่งเสริมให้
มีส่วนร่วมของนักลงทุนในช่วงน้ำพอร์ตและโครงการสนามบินจาการ์ตาที่เริ่มดำเนินการ
ในการแสดงถนนในยุโรปการตลาดโครงการเหล่านี้ให้กับนักลงทุนที่มีศักยภาพ อีก
เช่นฟิลิปปินส์ได้เตรียมกว่า 16 โครงการ PPP ค่ามากกว่า US $ 4
พันล้าน แต่มีเพียงการเสนอราคาที่ประสบความสำเร็จออกมาสอง
อัตราความสำเร็จต่ำกว่าที่คาดหวังสำหรับ PPPs ในอาเซียนสามารถนำมาประกอบกับหลากหลาย
ปัจจัยหลายประการรวมทั้งโครงการที่น่าสงสาร การเลือกการขาดการเตรียมความพร้อมเพียงพอสำหรับ
ภาคเอกชนเพียงพอที่จะประเมินศักยภาพของโครงการและความขัดแย้งในเรื่อง
การจัดสรรของความเสี่ยงและผลตอบแทนระหว่างภาครัฐและเอกชน
ทั่วโลกโครงการรู้สึกไม่ดีจำนวนมากได้รับการอนุมัติ "เพราะผลประโยชน์ค่าใช้จ่าย
ในอัตราส่วนที่นำเสนอ ให้กับนักลงทุนและสมาชิกสภานิติบัญญัติได้สูงเกินจริงอย่างจงใจหรือไม่ "
ตามก้ม Flyvbjerg ศาสตราจารย์และเก้าอี้ของการบริหารจัดการโครงการที่สำคัญ
ที่ Oxford University "การแข่งขันระหว่างโครงการและหน่วยงานสร้าง ...
โครงสร้างของแรงจูงใจที่ทำให้มันมีเหตุผลในการส่งเสริมโครงการที่จะเน้นผลประโยชน์
และความสำคัญของค่าใช้จ่ายและความเสี่ยงที่ "บันทึก Flyvbjerg McKinsey ประสบการณ์ในการช่วย
รัฐบาลหาเหตุผลเข้าข้างตนเองพอร์ตการลงทุนโครงการโครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็นที่จะต้องยืนยันสำหรับโครงการ
ที่จะเชื่อมโยงได้อย่างชัดเจนมากขึ้นในการจัดลำดับความสำคัญของชาติและอื่น ๆ ได้รับการประเมินอย่างถูกต้องในแง่
ของค่าใช้จ่ายทั้งระบบของพวกเขาและผลประโยชน์ บางส่วนของสาเหตุของการวางแผนที่ดีและ
การตัดสินใจรวมถึงความล้มเหลวในการเชื่อมโยงการวางแผนโครงสร้างพื้นฐานเพื่อสังคมและกว้าง
เป้าหมายทางเศรษฐกิจตามปกติภายใต้การประมาณค่าใช้จ่ายและเกินงบผลประโยชน์
ความดันในการจัดสรรทรัพยากรเพื่อตอบสนองผลประโยชน์ทางการเมืองแคบ, และในที่สุด
กรณีที่ส่งผลกระทบต่อความเสียหายของการทุจริตในการเลือกของโครงการ
บ่อยครั้งที่โครงการ PPP ซึ่งจะถูกนำเสนอให้กับนักลงทุนภาคเอกชนไม่ได้มาด้วย
ระดับที่จำเป็นของข้อมูลที่เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับนักลงทุนเพื่อให้เป็นธรรมและ
ถูกต้อง การประเมินศักยภาพของโครงการ ตัวอย่างเช่นสินค้าที่ผลิตไฟฟ้าอิสระ
(ไอพีพี) ในประเทศอินโดนีเซียมักจะต้องระบุที่ดินตามที่พืชจะได้รับการ
สร้างขึ้นและดำเนินการขยันเนื่องจากกว้างขวางเช่นการสำรวจสถานที่การสอบสวนของดินและ
การประเมินผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมในการที่จะมาถึงที่ประมาณการค่าใช้จ่าย นี้มักจะส่งผลให้
นักลงทุนในการกำหนดราคาในพรีเมี่ยมที่มีความเสี่ยงสูงเนื่องจากการขาดของข้อมูลที่ซ้ำซ้อนของ
ความพยายามในการประมูลหรือประกวดราคาและการเจรจาต่อรองกระบวนการลากยาวออก ปฏิบัติที่ดีที่สุด
PPPs มักจะมีการกำหนดไว้อย่างชัดเจนในขอบเขตและขอบเขต (เช่นเว็บไซต์ที่ระบุ
และความนึกคิดซื้อแล้ว) และให้ภาคเอกชนที่มีระดับความเพียงพอของ
ข้อมูลในบันทึกข้อมูลที่ครอบคลุมเพื่อช่วยให้พวกเขาสามารถแข่งขัน
ราคาข้อเสนอของพวกเขา - ในที่สุดการลดราคาแท็ก ที่ภาครัฐและผู้บริโภค
สาเหตุของความล้มเหลวของพรรคพลังประชาชนก็คือการไร้ความสามารถของภาครัฐและภาคเอกชนเห็นด้วยกับ
การจัดสรรบทบาทและความรับผิดชอบ (และด้วยเหตุนี้ความเสี่ยงและผลตอบแทน) การขาดความชัดเจน
เกี่ยวกับนโยบายรอบโครงสร้างตลาดการกำหนดราคาและการอุดหนุนและการเป็นเจ้าของและการเงิน
สามารถนำไปสู่ความล่าช้าในการดำเนินการในขณะที่ภาคเอกชนไม่สามารถที่จะยอมรับ
ข้อตกลงครั้งแรกออกมาวางไว้สำหรับโครงการ PPP ตัวอย่างเช่นรัฐบาลอินโดนีเซียภายใต้
แรงกดดันจากนักลงทุนในที่สุดเปิดตัวชุดของทางการเงินนัยและชัดเจน
แพคเกจการรับประกันสำหรับโครงการไอพีพีในการสั่งซื้อเพื่อให้แน่ใจว่าโครงการที่ประสบความสำเร็จสามารถ
บรรลุการปิดทางการเงิน ในตัวอย่างอื่นมาเลเซียโทร PPPs ถนนพัฒนาในช่วงเวลา
การเปลี่ยนจากการรับประกันรายได้ชัดเจน (กับปริมาณการจราจรและราคา) ราคา
ค้ำประกันสัมปทานภายหลังการทำข้อตกลงที่น่าสนใจน้อยลงสำหรับนักลงทุน นี้
การเจรจาต่อรองของการกำหนดความเสี่ยงและผลตอบแทนในภาครัฐและเอกชนที่มีความสำคัญ
เพราะเงื่อนไขที่มีการตกลงกันไว้ล่วงหน้าเกี่ยวกับความจำเป็นที่จะต้องรักษาตลอดอายุของ PPP
สัมปทานซึ่งสามารถล่าสุดทศวรรษที่ผ่านมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้บางประเทศในอาเซียนมีการเปิดพอร์ตการลงทุนของบริษัทเอกชนสาธารณะ
( PPP ) โครงการประปาในการเงินส่วนบุคคล ได้แก่ ไทย อินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์
เป็นตัวอย่าง อินโดนีเซีย ประมาณการว่ามีเพียง 15 เปอร์เซ็นต์ของการลงทุนที่ต้องการของพวกเขาสามารถ
ถูก financed โดยภาครัฐ และส่วนที่เหลือจะต้องพึ่งพา ppps . เพื่อส่งเสริมการมีส่วนร่วม
นักลงทุนในช่วงน้ำท่าเรือและสนามบิน โครงการ จาการ์ตาเป็นปลายทาง
บนถนนยุโรปแสดงตลาดโครงการเหล่านี้ให้กับนักลงทุนที่มีศักยภาพ ในตัวอย่างอื่น
, ฟิลิปปินส์ เตรียมไว้กว่า 16 PPP โครงการมูลค่ากว่า $ 4
พันล้าน แต่มีเพียงความสําเร็จในการเสนอราคา 2 .
ต่ำกว่าคาดอัตราความสำเร็จ PPPs ในอาเซียนสามารถประกอบกับกว้าง
ความหลากหลายของปัจจัยรวมทั้งการเลือกโครงการที่ยากจน ขาดการเตรียมการอย่างเพียงพอสำหรับ
เอกชนอย่างเพียงพอประเมินความมีชีวิตของโครงการและความขัดแย้งมากกว่า
จัดสรรความเสี่ยงและผลตอบแทนระหว่างภาครัฐและเอกชน
ทั่วโลกหลายงานรู้สึกโครงการได้รับการอนุมัติ " เพราะ
ต้นทุน ผลประโยชน์อัตราส่วนที่แสดงถึงนักลงทุนและผู้ออกกฎหมายที่มีมากมหาศาล จงใจหรือไม่ "
ตามโค้ง flyvbjerg ศาสตราจารย์และเก้าอี้ของการจัดการหลักสูตรสาขาที่มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด " การแข่งขันระหว่างโครงการและหน่วยงานสร้าง . . . . . . . มีโครงสร้างที่ทำให้มันสมเหตุสมผล
แรงจูงใจสำหรับโครงการส่งเสริมเพื่อเน้นประโยชน์
และ de เน้นต้นทุนและความเสี่ยง " flyvbjerg หมายเหตุด้านประสบการณ์ในการช่วยรัฐบาลใช้เหตุผลตัดสินผลงานโครงการโครงสร้างพื้นฐาน ยืนยัน

ต้องการโครงการชัดเจนมากขึ้นเชื่อมโยงกับแห่งชาติลำดับและถูกต้องมากขึ้น ประเมินในแง่ของระบบของพวกเขากว้าง
ต้นทุนและผลประโยชน์ บางส่วนของสาเหตุหลักของการวางแผนไม่ดีและ
การตัดสินใจรวมถึงความล้มเหลวในการเชื่อมโยงโครงสร้างพื้นฐานทางสังคมในวงกว้างและ
วางแผนเป้าหมายทางเศรษฐกิจ ภายใต้ประมาณการค่าใช้จ่ายประจำและงบผลประโยชน์
ความดันที่จะจัดสรรทรัพยากรเพื่อตอบสนองแคบ ผลประโยชน์ การเมือง และในกรณีที่มากที่สุด
, ทำลายผลกระทบของการทุจริตในการคัดเลือกโครงการ .
มักจะ PPP โครงการซึ่งเสนอขายให้กับนักลงทุนภาคเอกชนไม่ได้มากับ
ระดับของข้อมูลที่จำเป็นที่จำเป็นสำหรับนักลงทุนเพื่อให้ยุติธรรมและ
การประเมินความถูกต้องของความมีชีวิตของโครงการ เช่นผลิตภัณฑ์พลังงานอิสระ
( IPPs ) ในอินโดนีเซีย มักจะต้องระบุที่ดินซึ่งเมื่อพืชจะถูกสร้างขึ้น ดำเนินการเนื่องจากความขยัน
อย่างละเอียด เช่น การตรวจสอบดินและ
เว็บไซต์การประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมเพื่อที่จะมาถึงที่ค่าใช้จ่ายประมาณ นี้มักจะส่งผล
ในราคาทีเบี้ยเสี่ยงสูงเนื่องจากการขาดของข้อมูลมีความซ้ำซ้อนของ
ความพยายามข้ามผู้ประมูลหรือลากยาวออกมานุ่มและกระบวนการเจรจาต่อรอง . ppps ฝึก
ที่ดีที่สุดมักจะมีขอบเขตและขอบเขตที่ชัดเจน เช่น ระบุ
เว็บไซต์และแน่นอนซื้อแล้ว ) และให้ภาคเอกชนที่มีระดับความเพียงพอของข้อมูลในบันทึก
ข้อมูลที่ครอบคลุมที่จะช่วยให้พวกเขาสามารถแข่งขันราคาเสนอของพวกเขาและในที่สุด
ลดป้ายราคาให้ภาคประชาชนและผู้บริโภค .
อีกสาเหตุของความล้มเหลวของ PPP คือการไร้ความสามารถของภาครัฐและเอกชนที่เห็นด้วยกับ
การจัดสรรบทบาท และความรับผิดชอบ ( และดังนั้น ความเสี่ยงและผลตอบแทน ) ขาดความชัดเจนในนโยบายรอบ
โครงสร้างตลาด การกำหนดราคาและการอุดหนุนและความเป็นเจ้าของและการเงิน
สามารถนำไปสู่ความล่าช้าในการดำเนินงาน ตามที่ภาคเอกชนไม่สามารถยอมรับ
เริ่มต้นข้อตกลงที่แสดงสำหรับโครงการ PPP . ตัวอย่างเช่น รัฐบาลอินโดนีเซียภายใต้
แรงกดดันจากนักลงทุนในที่สุดก็เปิดตัวชุดของนัยชัดเจนแพคเกจรับประกันการเงิน
โครงการ IPP ในการสั่งซื้อเพื่อให้แน่ใจว่าโครงการจะประสบความสำเร็จ
บรรลุการปิดงบการเงิน ในตัวอย่างอื่น ทางด่วนมาเลเซีย PPPs การพัฒนาอยู่ตลอดเวลา
เปลี่ยนจากที่มีรายได้รับประกัน ( ปริมาณจราจรและราคา ) รับประกันราคา
ได้รับในภายหลังทำให้เงื่อนไขน้อยที่น่าสนใจสำหรับนักลงทุน นี้มีความเสี่ยงและผลตอบแทน
การทั้งภาครัฐและเอกชน เป็นวิกฤต
เพราะเงื่อนไขที่ตกลงกันล่วงหน้า ต้องยึดถือมากกว่าชีวิตของ PPP
สัมปทานซึ่งเมื่อทศวรรษ