AbstractBackground: This study was

Abstract
Background: This study was conducted to examine the frequency of contamination in retail meat available in Karachi, Pakistan.
Methodology: Raw meat samples (250) and surface swabs (90) from meat processing equipment and the surrounding environment were analyzed for microbiological contamination.
Results: Out of 340 samples, 84% were found to be contaminated with bacterial species, including Klebsiella, Enterobacter, Staphylococcus aureus and Bacillus subtilis. A total of 550 (66%) of the bacterial isolates were potential pathogens. Of these, 342 and 208 isolates were from meat and environmental samples respectively. Food-borne pathogens isolated from meat samples included Escherichia coli O157:H7, Listeria, Salmonella Enteritidis and Shigella species whereas environmental samples yielded Staphylococcus aureus and Shigella species. Four strains of Brucella species were also isolated from meat samples. Total aerobic counts ranged between 108 –1010 CFU/g or cm2. Resistance to a wide range of antibiotics was observed. Resistance rates to ampicillin, amoxicillin, novobiocin and cefaclor were from 62 to 75% in general. Thirty-three percent of Salmonella isolates were resistant to ampicillin. No quinolone resistance was observed. Biofilm formation was observed among 88 (16%) pathogenic bacteria including E. coli, Klebsiella, Enterobacter species and Staphylococcus aureus.
Conclusions: Food-borne pathogens found in retail shops could be sources for horizontal contamination of meat. Our data confirm the circulation of antibiotic resistant and biofilm forming pathogens in raw meat and its environment in retail shops in Pakistan, which could play a role in the spread of antimicrobial resistance amongst food-borne bacteria

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อพื้นหลัง: การศึกษานี้ได้ดำเนินการตรวจสอบความถี่ในการปนเปื้อนในเนื้อสัตว์ขายปลีกในการาจี ปากีสถานวิธี: (250) ตัวอย่างเนื้อดิบ และผิว swabs (90) จากเนื้อสัตว์แปรรูปอุปกรณ์และสภาพแวดล้อมได้วิเคราะห์การปนเปื้อนทางจุลชีววิทยาผลลัพธ์: จากตัวอย่าง 340, 84% พบการปนพันธุ์แบคทีเรีย รวม Klebsiella, Enterobacter คัด subtilis และ Staphylococcus หมอเทศข้างลาย จำนวน 550 (66%) ของแยกเชื้อแบคทีเรียโรคที่อาจเกิดขึ้นได้ เหล่านี้ 342 และ 208 แยกได้จากเนื้อและตัวอย่างสิ่งแวดล้อมตามลำดับ โรคที่เชื่อว่าอาหารแยกต่างหากจากตัวอย่างเนื้อรวม Escherichia coli สายพันธุ์ O157:H7 ออลิ ซัล Enteritidis และ Shigella โดยตัวอย่างสิ่งแวดล้อมหาหมอเทศข้างลาย Staphylococcus และ Shigella พันธุ์ สี่สายพันธุ์พันธุ์ Brucella ยังถูกแยกต่างหากจากตัวอย่างเนื้อสัตว์ แอโรบิกรวมนับแสก ๆ ระหว่าง 108 –1010 CFU/g หรือ cm2 ความต้านทานต่อยาปฏิชีวนะที่หลากหลายถูกตรวจสอบ ราคาพิเศษต้านทานแอมพิซิลลิน amoxicillin, novobiocin และ cefaclor ได้จาก 62 เป็น 75% โดยทั่วไป ร้อยละสามสิบสามแยกสายทนต่อแอมพิซิลลิน ไม่ต้านทานควิโนโลนถูกตรวจสอบ ก่อ Biofilm ได้สังเกตระหว่าง 88 (16%) อุบัติแบคทีเรีย E. coli, Klebsiella พันธุ์ Enterobacter และ Staphylococcus หมอเทศข้างลายรวมทั้งบทสรุป: โรคที่เชื่อว่าอาหารในร้านค้าอาจเป็นแหล่งสำหรับแนวการปนเปื้อนของเนื้อ ข้อมูลยืนยันการหมุนเวียนของการทนทานต่อยาปฏิชีวนะและ biofilm เป็นโรคในเนื้อดิบและสภาพแวดล้อมในร้านค้าปลีกในปากีสถาน ซึ่งสามารถมีบทบาทในการแพร่กระจายของความต้านทานจุลินทรีย์หมู่แบคทีเรียแบกรับอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลังนามธรรม
: การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความถี่ของการปนเปื้อนในเนื้อค้าปลีกที่มีอยู่ในการาจี , ปากีสถาน
วิธีการตัวอย่างเนื้อดิบ ( 250 ) และจากพื้นผิว ( 90 ) จากอุปกรณ์แปรรูปเนื้อและสภาพแวดล้อมโดยรอบ วิเคราะห์การปนเปื้อนทางจุลชีววิทยา .
ผลลัพธ์ : 340 ตัวอย่าง พบว่า ร้อยละ 84 มีการปนเปื้อนด้วยแบคทีเรียชนิดรวมทั้ง Klebsiella , Enterobacter , Staphylococcus aureus และ Bacillus subtilis . ผลรวมของ 550 ( 66 เปอร์เซ็นต์ ) จากแบคทีเรียสายพันธุ์เป็นเชื้อโรคที่มีศักยภาพ ของเหล่านี้และ 208 ไอโซเลทจากเนื้อและตัวอย่างสิ่งแวดล้อม ตามลำดับ จุลินทรีย์ก่อโรคในอาหารที่แยกได้จากตัวอย่างเนื้อรวม Escherichia coli เป็นสมาชิก Listeria ) ,และเชื้อชิเกลลา enteritidis ชนิดในขณะที่ตัวอย่างสิ่งแวดล้อมให้ผล aureus Staphylococcus และ ชิเกลล่าชนิด สี่สายพันธุ์ สายพันธุ์ที่แยกได้จากตัวอย่าง บรูเซลล่า มีเนื้อ แอโรบิก นับรวมมีค่าอยู่ระหว่าง 108 – 1010 CFU / g หรือ cm2 ต้านทานต่อยาปฏิชีวนะได้หลากหลาย ) ต้านทานอัตราแอมพิซิลลิน , ,โนโวไบโอซินเอราทอสเทนีสจาก 62 และ 75% ในทั่วไป สามสิบสามเปอร์เซ็นต์ของเชื้อไอโซเลททนทานต่อยาเพนนิซิลลิน ควิโนโลนไม่มีความต้านทาน ) การสร้างไบโอฟิล์มถูกพบในหมู่ 88 ( 16% ) แบคทีเรียก่อโรค ได้แก่ เชื้อ E . coli , Enterobacter , ชนิดและ Staphylococcus aureus .
สรุปจุลินทรีย์ก่อโรคในอาหารพบได้ในร้านค้าปลีกจะเป็นแหล่งของการปนเปื้อนในเนื้อ ข้อมูลยืนยันการไหลเวียนของยาปฏิชีวนะป้องกัน และฟิล์มเป็นเชื้อโรคในอาหารดิบและสภาพแวดล้อมในร้านค้าปลีกในปากีสถาน ซึ่งอาจมีบทบาทในการแพร่กระจายของเชื้อในอาหาร borne แบคทีเรียต้านทาน