Hoover’s early careerHoover, a very

Hoover’s early career

Hoover, a very successful mining engineer, thought that the engineer’s focus on efficiency could enable government to play a larger and more constructive role in the economy. In 1917, he became head of the wartime Food Administration, working to reduce American food consumption. Many Democrats, including FDR, saw him as a potential presidential candidate for their party in the 1920s. For most of the 1920s, Hoover was Secretary of Commerce under Republican Presidents Harding and Coolidge. As Commerce Secretary during the 1920-21 recession, Hoover convened conferences between government officials and business leaders as a way to use government to generate “cooperation” rather than individualistic competition. He particularly liked using the “cooperation” that was seen during wartime as an example to follow during economic crises. In contrast to Harding’s more genuine commitment to laissez-faire, Hoover began one 1921 conference with a call to “do something” rather than nothing. That conference ended with a call for more government planning to avoid future depressions, as well as using public works as a solution once they started.2 Pulitzer-Prize winning historian David Kennedy summarized Hoover’s work in the 1920-21 recession this way: “No previous administration had moved so purposefully and so creatively in the face of an economic downturn. Hoover had definitively made the point that government should not stand by idly when confronted with economic difficulty.”3 Harding, and later Coolidge, rejected most of Hoover’s ideas. This may well explain why the 1920-21 recession, as steep as it was, was fairly short, lasting 18 months.

Interestingly, though, in his role as Commerce Secretary, Hoover created a new government program called “Own Your Own Home,” which was designed to increase the level of homeownership. Hoover jawboned lenders and the construction industry to devote more resources to homeownership, and he argued for new rules that would allow federally chartered banks to do more residential lending. In 1927, Congress complied, and with this government stamp of approval and the resources made available by Federal Reserve expansionary policies through the decade, mortgage lending boomed. Not surprisingly, this program became part of the disaster of the depression, as bank failures dried up sources of funds, preventing the frequent refinancing that was common at the time, and high unemployment rates made the government-encouraged mortgages unaffordable. The result was a large increase in foreclosures.4

The Hoover presidency

Hoover did not stand idly by after the depression began. To fight the rapidly worsening depression, Hoover extended the size and scope of the federal government in six major areas: (1) federal spending, (2) agriculture, (3) wage policy, (4) immigration, (5) international trade, and (6) tax policy.

Consider federal government spending. (See Fiscal Policy.) Federal spending in the 1929 budget that Hoover inherited was $3.1 billion. He increased spending to $3.3 billion in 1930, $3.6 billion in 1931, and $4.7 billion and $4.6 billion in 1932 and 1933, respectively, a 48% increase over his four years. Because this was a period of deflation, the real increase in government spending was even larger: The real size of government spending in 1933 was almost double that of 1929.5 The budget deficits of 1931 and 1932 were 52.5% and 43.3% of total federal expenditures. No year between 1933 and 1941 under Roosevelt had a deficit that large.6 In short, Hoover was no defender of “austerity” and “budget cutting.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาชีพแรก ๆ ของฮูเวอร์ฮูเวอร์ วิศวกรประสบความสำเร็จมากเหมือง ความคิดของวิศวกรเน้นประสิทธิภาพอาจให้รัฐบาลมีบทบาทใหญ่ และสร้างสรรค์มากในเศรษฐกิจ ใน 1917 เขาเป็นหัวหน้าของความโหดร้ายการจัดการอาหาร การทำงานเพื่อลดการบริโภคอาหารอเมริกัน ประชาธิปไตยหลาย รวมทั้ง FDR เห็นเขาเป็นประธานาธิบดีผู้มีศักยภาพสำหรับพรรคในปี 1920 สำหรับส่วนใหญ่ของปี 1920 ฮูเวอร์เป็นเลขานุการการค้าภายใต้ประธานาธิบดีพลดดิงและ Coolidge เป็นพาณิชย์เลขานุการระหว่างถดถอย 1920-21 ฮูเวอร์แต่ประชุมระหว่างเจ้าหน้าที่ของรัฐและผู้นำธุรกิจเป็นวิธีการใช้รัฐบาลเพื่อสร้าง "ความร่วมมือ" แทนที่จะแข่งขัน individualistic เขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งชอบใช้ "ความร่วมมือ" ที่ได้เห็นระหว่างความโหดร้ายเป็นตัวอย่างตามช่วงวิกฤตเศรษฐกิจ ตรงข้ามของดดิงแท้มากเสน่ห์ laissez-faire ฮูเวอร์เริ่มหนึ่งประชุม 1921 โดยการเรียก "ทวน" แทนไม่ ที่ประชุมจบลงด้วยการเรียกรัฐบาลวางแผนเพื่อหลีกเลี่ยงในอนาคตทราย รวมทั้งใช้ทำงานสาธารณะเป็นการแก้ปัญหาครั้งที่ started.2 รางวัลพูลิตเซอร์นักประวัติศาสตร์ชนะเคนเนดี้ David สรุปงานของฮูเวอร์ในภาวะถดถอย 1920-21 วิธีนี้: "ไม่จัดการก่อนหน้านี้ได้ย้ายเพื่อสร้างสรรค์ และเพื่อให้ทุกหน้าการชะลอตัวทางเศรษฐกิจ ฮูเวอร์ได้แน่นอนได้จุดที่รัฐบาลควรยืนโดยเปล่า ๆ เมื่อเผชิญกับความยากลำบากทางเศรษฐกิจ" 3 ดดิง และ Coolidge ภายหลัง ส่วนใหญ่ปฏิเสธความคิดของฮูเวอร์ ทั้งนี้อาจอธิบายเหตุที่ 1920-21 ถดถอย ชันก็ ถูกค่อนข้างสั้น ถาวร 18 เดือนเป็นเรื่องน่าสนใจ แม้ว่า ในบทบาทของเขาเป็นเลขานุการพาณิชย์ ฮูเวอร์สร้างโปรแกรมรัฐบาลใหม่เรียกว่า "ตัวเองของคุณเองหน้าแรก ซึ่งถูกออกแบบมาเพื่อเพิ่มระดับของ homeownership ฮูเวอร์ jawboned ผู้ให้กู้และอุตสาหกรรมก่อสร้างจะอุทิศทรัพยากรเพิ่มเติมเพื่อ homeownership และเขาโต้เถียงสำหรับกฎใหม่ที่จะช่วยให้ผ่อนธนาคารกลางจะทำให้สินเชื่อที่อยู่อาศัยมากขึ้น ใน 1927 สภากำกับ และ มีแสตมป์นี้รัฐบาลอนุมัติและทรัพยากรที่ทำ โดยธนาคารกลางนโยบายการคลังขยายตัวผ่านทศวรรษ สินเชื่อจำนอง boomed ไม่น่าแปลกใจ โปรแกรมนี้กลายเป็น ส่วนหนึ่งของภัยพิบัติโรคซึมเศร้า เป็นความล้มเหลวของธนาคารงวดแหล่งเงิน รีไฟแนนซ์เป็นการป้องกันที่ทั่วไปที่เวลา และอัตราการว่างงานสูงทำ mortgages รัฐบาลสนับสนุนให้ข้าวยากหมากแพง ผลถูกเพิ่มขนาดใหญ่ใน foreclosures.4ประธานาธิบดีฮูเวอร์ฮูเวอร์ได้ยืนเปล่า ๆ โดยหลังจากเริ่มภาวะซึมเศร้า เพื่อต่อสู้กับภาวะซึมเศร้าอย่างรวดเร็ว worsening ฮูเวอร์ขยายขนาดและขอบเขตของรัฐบาลกลางในพื้นที่หลักหก: ใช้จ่าย (1) รัฐบาลกลาง, (2) เกษตร นโยบายค่าจ้าง (3), (4) ตรวจคนเข้าเมือง, (5) และการ (6) ภาษีนโยบายการพิจารณาการใช้จ่ายของรัฐบาล (ดูนโยบายทางการเงิน) กลางที่ใช้จ่ายในงบประมาณ 1929 ที่ฮูเวอร์ที่สืบทอดมาเป็น 3.1 พันล้าน เหรียญ เขาใช้จ่าย 3.3 พัน ล้านเหรียญใน 1930, 3.6 พัน ล้านเหรียญในปี 1931, 4.7 พัน ล้านเหรียญ และ 4.6 พัน ล้านเหรียญในปี 1932 และ 1933 ตามลำดับ เพิ่มขึ้น 48% เพิ่มขึ้นปีที่สี่ของเขา เนื่องจากนี้ระยะเวลาของภาวะเงินฝืด เพิ่มขึ้นจริงในการใช้จ่ายของรัฐบาลมีขนาดใหญ่กว่า: ขนาดแท้จริงของรัฐบาลที่ใช้จ่ายในปี 1933 ได้เกือบสองที่ 1929.5 ขาดดุลงบประมาณของ 1931 1932 มี 52.5% และ 43.3% ของรายจ่ายของรัฐบาลกลางรวมกัน ไม่ปี 1941 ภายใต้รูสเวลท์ระหว่างปี 1933 มีการขาดดุล large.6 ที่ในระยะสั้น ฮูเวอร์เป็น defender ไม่ "เข้มงวด" และ "งบประมาณตัด"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาชีพแรกฮูเวอร์ฮูเวอร์เป็นวิศวกรเหมืองแร่ที่ประสบความสำเร็จมากคิดว่าโฟกัสของวิศวกรกับประสิทธิภาพสามารถเปิดใช้งานของรัฐบาลที่จะมีบทบาทขนาดใหญ่และสร้างสรรค์มากขึ้นในระบบเศรษฐกิจ ในปี 1917 เขาก็กลายเป็นหัวของสำนักงานคณะกรรมการอาหารสงครามการทำงานเพื่อลดการบริโภคอาหารอเมริกัน พรรคประชาธิปัตย์หลายคนรวมทั้ง FDR เห็นว่าเขาเป็นผู้สมัครประธานาธิบดีที่มีศักยภาพสำหรับงานเลี้ยงของพวกเขาในปี ค.ศ. 1920 สำหรับส่วนมากของปี ค.ศ. 1920, ฮูเวอร์เป็นปลัดกระทรวงพาณิชย์ภายใต้ประธานาธิบดีพรรครีพับลิฮาร์ดิ้งและคูลิดจ์ ในฐานะที่เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ในช่วง 1920-1921 ภาวะถดถอยฮูเวอร์ประชุมการประชุมระหว่างเจ้าหน้าที่ของรัฐและผู้นำทางธุรกิจเป็นวิธีการที่จะใช้รัฐบาลในการสร้าง "ความร่วมมือ" มากกว่าการแข่งขันคณิตศาสตร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาชอบใช้ "ความร่วมมือ" ที่เห็นในช่วงสงครามเป็นตัวอย่างที่จะปฏิบัติตามในช่วงวิกฤตเศรษฐกิจ ในทางตรงกันข้ามกับฮาร์ดิ้งความมุ่งมั่นของแท้มากขึ้นที่จะไม่รู้ไม่ชี้ฮูเวอร์เริ่มหนึ่ง 1921 ประชุมที่มีการเรียกร้องให้ "ทำอะไร" มากกว่าไม่มีอะไร การประชุมที่จบลงด้วยการเรียกร้องให้รัฐบาลวางแผนมากขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงความหดหู่ในอนาคตรวมทั้งการใช้งานสาธารณะเป็นวิธีแก้ปัญหาเมื่อพวกเขา started.2 พูลิตเซอร์รางวัลชนะเดวิดเคนเนดี้ประวัติศาสตร์สรุปการทำงานของฮูเวอร์ใน 1920-1921 ภาวะเศรษฐกิจถดถอยด้วยวิธีนี้: "ไม่มี รัฐบาลชุดที่แล้วได้ย้ายเพื่อเด็ดเดี่ยวและสร้างสรรค์ในใบหน้าของภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ ฮูเวอร์ได้ทำจุดแตกหักว่ารัฐบาลไม่ควรยืนตามอย่างเกียจคร้านเมื่อเผชิญหน้าด้วยความยากลำบากทางเศรษฐกิจ. "3 ฮาร์ดิ้งและต่อมาคูลิดจ์ปฏิเสธมากที่สุดของความคิดของฮูเวอร์ นี้อาจอธิบายได้ว่าทำไมภาวะถดถอย 1920-1921 เป็นที่สูงชันที่มันเป็นเป็นที่ค่อนข้างสั้นเป็นเวลานาน 18 เดือน. ที่น่าสนใจ แต่ในบทบาทของเขาในฐานะรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์, ฮูเวอร์สร้างโปรแกรมที่รัฐบาลใหม่ที่เรียกว่า "ของตัวเองที่บ้านของคุณเอง" ซึ่งได้รับการออกแบบมาเพื่อเพิ่มระดับของเจ้าของบ้าน ฮูเวอร์ jawboned ผู้ให้กู้และอุตสาหกรรมการก่อสร้างที่จะอุทิศทรัพยากรมากขึ้นเพื่อเจ้าของบ้านและเขาก็เป็นที่ถกเถียงกันสำหรับกฎระเบียบใหม่ที่จะช่วยให้ธนาคารรัฐธรรมนูญรัฐบาลจะทำอย่างไรให้กู้ยืมที่อยู่อาศัยมากขึ้น ในปี 1927 สภาคองเกรสปฏิบัติและมีตราประทับของรัฐบาลนี้ได้รับการอนุมัติและทรัพยากรที่มีอยู่โดย Federal Reserve นโยบายการขยายตัวผ่านทศวรรษสินเชื่อจำนองดัง ไม่น่าแปลกใจโปรแกรมนี้กลายเป็นส่วนหนึ่งของภัยพิบัติของภาวะซึมเศร้าที่เป็นความล้มเหลวของธนาคารแห้งแหล่งเงินทุนเพื่อป้องกันไม่ให้การรีไฟแนนซ์บ่อยว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่เวลาและอัตราการว่างงานสูงทำให้การจำนองได้รับการสนับสนุนรัฐบาล unaffordable ผลที่ได้เพิ่มขึ้นมากใน foreclosures.4 ประธานาธิบดีฮูเวอร์ฮูเวอร์ไม่ได้ยืนอย่างเกียจคร้านโดยหลังจากภาวะซึมเศร้าที่จะเริ่มต้น เพื่อต่อสู้กับภาวะซึมเศร้าเลวลงอย่างรวดเร็วฮูเวอร์ขยายขนาดและขอบเขตของรัฐบาลในพื้นที่ที่หกที่สำคัญคือ (1) การใช้จ่ายของรัฐบาลกลาง (2) การเกษตร (3) นโยบายค่าจ้าง (4) ตรวจคนเข้าเมือง (5) การค้าระหว่างประเทศ และ (6) นโยบายภาษี. พิจารณาการใช้จ่ายของรัฐบาล (ดูเศรษฐกิจการคลัง.) การใช้จ่ายของรัฐบาลกลางในงบประมาณ 1929 ที่ฮูเวอร์ได้รับมรดกเป็น $ 3100000000 เขาจะเพิ่มการใช้จ่าย $ 3300000000 ในปี 1930, 3600000000 $ ในปี 1931 และ $ 4700000000 และ 4600000000 $ ในปี 1932 และ 1933 ตามลำดับเพิ่มขึ้น 48% ในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา เพราะนี่คือช่วงเวลาของภาวะเงินฝืดที่เพิ่มขึ้นจริงในการใช้จ่ายของรัฐบาลเป็นได้ขนาดใหญ่: ขนาดที่แท้จริงของการใช้จ่ายภาครัฐในปี 1933 เกือบสองเท่าของ 1929.5 ขาดดุลงบประมาณของปี 1931 และ 1932 เป็น 52.5% และ 43.3% ของค่าใช้จ่ายของรัฐบาลกลางรวม ไม่มีระหว่างปี 1933 และ 1941 ภายใต้โรสเวลต์มีการขาดดุลที่ large.6 ในระยะสั้นฮูเวอร์เป็นกองหลังที่ไม่มี "เข้มงวด" และ "ตัดงบประมาณ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮูเวอร์ อาชีพ

ฮูเวอร์ , วิศวกรเหมือนแร่ที่ประสบความสำเร็จมากคิดว่าวิศวกรมุ่งเน้นประสิทธิภาพสามารถช่วยให้รัฐบาลมีบทบาทขนาดใหญ่และสร้างสรรค์มากขึ้นในระบบเศรษฐกิจ ในปี 1917 เขากลายเป็นหัวหน้าของสงครามอาหาร การบริหาร การทำงานเพื่อลดการบริโภคอาหารอเมริกัน ประชาธิปัตย์มากมาย รวมถึง FDRเห็นเขาเป็นผู้สมัครประธานาธิบดีของพรรคที่อาจเกิดขึ้นในช่วงปี ค.ศ. 1920 . สำหรับส่วนใหญ่ของปี 1920 Hoover ถูกกระทรวงพาณิชย์ภายใต้สาธารณรัฐประธานาธิบดีฮาร์ดิง และคูลลิช ในฐานะเลขานุการพาณิชย์ระหว่าง 1920-21 ภาวะถดถอยในการประชุมการประชุมระหว่างเจ้าหน้าที่ของรัฐและผู้นำธุรกิจ เป็น วิธี การ ใช้ รัฐบาลในการสร้าง " ความร่วมมือ " มากกว่าการแข่งขันของปัจเจก เขาชอบโดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้ " ความร่วมมือ " ที่เห็นในช่วงสงครามเป็นตัวอย่างตามในช่วงวิกฤตเศรษฐกิจ ในทางตรงกันข้าม ฮาร์ดิ้ง ของ แท้ มีความมุ่งมั่นที่จะ Laissez faireฮูเวอร์เริ่มหนึ่ง 1921 ประชุมเรียก " ทำ " มากกว่าครับ การประชุมจบลงด้วยเรียกแผนรัฐบาลมากขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงทะเลในอนาคต ตลอดจนใช้งานเป็นโซลูชั่นที่เมื่อพวกเขาเริ่มต้น 2 รางวัลพูลิตเซอร์รางวัลนักประวัติศาสตร์เดวิด เคนเนดี้ สรุป ฮูเวอร์ ในงาน 1920-21 ถดถอยด้วยวิธีนี้ :" ไม่มีรัฐบาลก่อนได้ย้ายแล้วตั้งใจและสร้างสรรค์ในหน้าของการ downturn ทางเศรษฐกิจ ฮูเวอร์มีแตกหักได้ชี้ว่า รัฐบาลควรยืนเฉยๆ เมื่อเผชิญหน้ากับความยากลำบากทางเศรษฐกิจ " 3 ฮาร์ดิงและต่อมาคูลิดจ์ ปฏิเสธ ที่สุดของความคิด ฮูเวอร์ของ นี้อาจอธิบายได้ว่า ทำไม 1920-21 ภาวะถดถอยเป็นสูงชันซึ่งมันค่อนข้างสั้นนาน 18 เดือน

น่าสนใจ แม้ว่า ในบทบาทของเขาในฐานะเลขานุการพาณิชย์ ฮูเวอร์สร้างโปรแกรมใหม่ของรัฐบาล เรียกว่า " บ้านของตัวเองของคุณเอง " ซึ่งถูกออกแบบมาเพื่อเพิ่มระดับของเจ้าของบ้าน . ฮูเวอร์ jawboned ตลอดจนและอุตสาหกรรมการก่อสร้างที่จะทุ่มเททรัพยากรมากขึ้นสำหรับเจ้าของบ้าน ,และเขาเป็นที่ถกเถียงกันสำหรับกฎระเบียบใหม่ที่จะอนุญาตให้ธนาคารสหรัฐ เหมาทำสินเชื่อที่อยู่อาศัยมากขึ้น 1927 , รัฐสภาปฏิบัติตาม และรัฐบาลนี้ ตราประทับของการอนุมัติและทรัพยากรที่ทำใช้ได้โดยเฟดผ่อนคลายนโยบายผ่านทศวรรษ , สินเชื่อจำนอง boomed . ไม่น่าแปลกใจ , โปรแกรมนี้เป็นส่วนหนึ่งของภัยพิบัติของภาวะซึมเศร้าความล้มเหลวของธนาคารแห้งเป็นแหล่งที่มาของเงินทุน , ป้องกันการรีไฟแนนซ์ที่พบบ่อยในเวลา และอัตราการว่างงานสูงให้รัฐบาลสนับสนุนการจำนอง unaffordable . ผลที่ได้คือการเพิ่มขนาดใหญ่ใน foreclosures 4



ฮูเวอร์ประธานาธิบดีฮูเวอร์ไม่ได้ยืนอย่างเกียจคร้านโดยหลังจากที่พายุดีเปรสชันเริ่ม การต่อสู้เลวลงอย่างรวดเร็ว หดหู่ในการขยายขนาดและขอบเขตของรัฐบาลใน 6 ด้านหลัก ได้แก่ ( 1 ) การใช้จ่ายของรัฐบาลกลาง ( 2 ) เกษตร ( 3 ) นโยบายค่าจ้าง ( 4 ) , ( 5 ) และ ( 6 ) การค้าระหว่างประเทศ นโยบายภาษี

พิจารณาการใช้จ่ายของรัฐบาลสหรัฐ ( ดูนโยบาย การคลังของรัฐบาลกลางใน 1929 ) ใช้งบประมาณที่ฮูเวอร์สืบทอด $ 3.1 พันล้าน เขาใช้จ่ายเพิ่มขึ้นถึง $ 3.3 พันล้านดอลลาร์ในปี 1930 , $ 36 พันล้านในปี 1931 และ $ 4.7 พันล้านและ $ 4.6 พันล้านดอลลาร์ ในปี 1932 1933 และ 48% ตามลำดับ เพิ่มขึ้นกว่าสี่ปีของเขา เพราะนี้เป็นช่วงเงินฝืด การเพิ่มขึ้นจริงในการใช้จ่ายของรัฐบาล คือแม้มีขนาดใหญ่ : ขนาดจริงของการใช้จ่ายของรัฐบาลในปี 1933 เป็นเกือบสองเท่าของ 1929.5 งบประมาณขาดดุลของ 2474 และ 2475 เป็น 52.5 % และ 43.3 % ของรายจ่ายของรัฐบาลกลางทั้งหมดไม่ปีระหว่าง 1933 และ 1941 ใน Roosevelt มีการขาดดุลขนาดใหญ่ 6 ในสั้น , เครื่องดูดฝุ่นไม่มีกองหลังของ " ความเข้มงวด " งบประมาณ " ตัด " .