Marcel Breuer’s cantilever chair is

Marcel Breuer’s cantilever chair is one of the best-known chairs in the world, but it often first came to the attention of consumers through cheap imitations. Breuer’s fondness for tubular steel and his knowledge of how to use it in chair construction was already illustrated in the Club chair “B 3” (Wassily) introduced in 1925. Breuer was revolutionary in abandoning the traditional construction of a chair based on four legs, but he was not the originator of this idea. The Dutch architect Mart Stam had already introduced the notion of a cantilevered chair to Heinz Rasch and Ludwig Mies van der Rohe in 1926 during the preparation of the Werkbund exhibition “Die Wohnung” (the apartment) for the Weissenhof Settlement in Stuttgart. The design was a far cry from a free-swinger for it was rigid. Ludwig Mies van der Rohe was the first to pick up on the idea of a chair without traditional leg support with his model “MR 10” and continued the straight barrel shape in a single curve to the seat. Both chairs were presented in the exhibition “Die Wohnung” (the apartement) in 1927 where Marcel Breuer saw them. Although Breuer allowed many of his tubular steel designs to be produced as standard furniture, he gave the production rights for the “B 32” (without armrests) and the “B 64” to Thonet. Stam’s complaint about the use of his designs was rejected by Breuer with the argument that he had already designed a U-shaped stool in 1925-6 for the canteen of the Bauhaus which – if it were laid on its side – anticipated the principle of the cantilevered chair. The main difference from Stam’s model lay in the combination of tubular steel construction with wooden frames for the seat and back, with a bentwood technique referring to the origins of the bending of tubular steel. Even if Breuer was not the originator of the cantilevered chair, his springy free-swinger became his greatest commercial success. When the Italian company Gavina s.p.a. took over production of the Breuer designs in 1962, the “B 64” received the nickname “Cesca” after Breuer’s adopted daughter, Francesca. PD

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Marcel Breuer cantilever เก้าอี้เป็นเก้าอี้ที่รู้จักในโลกอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ก่อนมักมากับความสนใจของผู้บริโภคผ่านการเลียนแบบที่ผลิตราคาถูก Fondness Breuer ของท่อเหล็กและความรู้วิธีการใช้ในการก่อสร้างเก้าอี้แล้วถูกแสดงในเก้าอี้คลับ " B 3" (Wassily) ใน 1925 Breuer ถูกปฏิวัติในละทิ้งการก่อสร้างแบบดั้งเดิมของเก้าอี้ที่ยึดขาสี่ แต่เขาไม่ใช่ผู้ริเริ่มความคิดนี้ สถาปนิกเนเธอร์แลนด์ Stam มินิมาร์ทมีแล้วนำแนวคิดของเก้าอี้ cantilevered Heinz Rasch และลุดวิกแห่ง Mies van der Rohe ใน 1926 ในระหว่างการจัดเตรียมนิทรรศการ Werkbund "Die Wohnung" (อพาร์ทเมนท์) สำหรับการชำระเงิน Weissenhof สตุตการ์ต การออกแบบถูกร้องไกลจากแบบฟรี-swinger มันไม่แข็ง ลุดวิกแห่ง Mies van der Rohe คนแรกรับขึ้นในความคิดของเก้าอี้ไม่สนับสนุนขาแบบดั้งเดิมกับแบบจำลองของเขา "นาย 10" และยังคงรูปทรงกระบอกตรงในโค้งเดียวจะนั่ง เก้าอี้ทั้งสองถูกนำเสนอในนิทรรศการ "Die Wohnung" (อพาร์ตเมนท์จี) ใน 1927 ที่ Marcel Breuer เห็นพวกเขา แม้ว่า Breuer ได้มากมายเขาท่อเหล็กการออกแบบเพื่อผลิตเป็นเฟอร์นิเจอร์มาตรฐาน เขาให้สิทธิ์ผลิตสำหรับการ " B 32" (ไม่มี) และ "บี 64" Thonet ของ Stam ร้องเรียนเกี่ยวกับการใช้การออกแบบของเขาถูกปฏิเสธ โดย Breuer กับอาร์กิวเมนต์ที่เขามีแล้วออกแบบเป็นเก้าอี้รูปตัวยูใน 1925-6 สำหรับห้องอาหารของแสวงซึ่งถ้ามันถูกวางตะแคง – คาดว่าหลักการของเก้าอี้ cantilevered ความแตกต่างหลักจากแบบจำลองของ Stam วางในชุดของท่อเหล็ก กับเฟรมไม้สำหรับนั่ง และกลับ เทคนิค bentwood ที่อ้างอิงถึงต้นกำเนิดของการดัดท่อเหล็ก แม้ Breuer ไม่ใช่ต้นกำเนิดของเก้าอี้ cantilevered เขา springy ฟรี-swinger กลายเป็น ความสำเร็จเชิงพาณิชย์ของเขามากที่สุด เวลาหยด Gavina บริษัทอิตาเลียนมากกว่าผลิตออกแบบ Breuer ใน 1962 "ได้รับ B 64" ชื่อเล่น "Cesca" หลังจาก Breuer ของนำลูกสาว ฟรานเซสซา PD

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เก้าอี้เท้าแขน Marcel Breuer เป็นหนึ่งในเก้าอี้ที่รู้จักกันดีในโลก แต่มันก็มักจะเป็นครั้งแรกที่สนใจของผู้บริโภคที่ผ่านการถูกเลียนแบบ ความชื่นชอบ Breuer สำหรับท่อเหล็กและความรู้ของเขาวิธีการใช้งานในการก่อสร้างเก้าอี้เป็นตัวอย่างแล้วในเก้าอี้คลับ "บี 3" (Wassily) นำมาใช้ในปี 1925 Breuer คือการปฏิวัติในการละทิ้งการก่อสร้างแบบดั้งเดิมของเก้าอี้ขึ้นอยู่กับสี่ขา แต่เขาไม่ได้เป็นผู้ริเริ่มของความคิดนี้ สถาปนิกชาวดัตช์มาร์ท Stam แนะนำแล้วมีความคิดของเก้าอี้แพร่งไปที่ Heinz Rasch และลุดวิกมีสฟานเดอร์โรห์ในปี 1926 ในระหว่างการเตรียมความพร้อมของการจัดนิทรรศการท์เชอร์ Werkbund "Die Wohnung" (อพาร์ทเม้น) สำหรับการชำระบัญชี Weissenhof ในสตุตกา การออกแบบเป็นหนทางไกลจาก swinger ฟรีสำหรับมันก็แข็ง ลุดวิกมีสฟานเดอร์โรห์เป็นครั้งแรกที่จะหยิบขึ้นมาในความคิดของเก้าอี้โดยการสนับสนุนขาแบบดั้งเดิมที่มีรูปแบบของเขา "นาย 10" และยังคงรูปทรงกระบอกตรงในโค้งเดียวที่จะนั่ง เก้าอี้ทั้งสองถูกนำเสนอในนิทรรศการ "Die Wohnung" (คน Apartement) ในปี 1927 ที่ Marcel Breuer เห็นพวกเขา แม้ว่า Breuer ได้รับอนุญาตจำนวนมากของการออกแบบท่อเหล็กของเขาที่จะมีการผลิตเป็นเฟอร์นิเจอร์มาตรฐานเขาให้สิทธิการผลิตสำหรับ "B 32" (โดยไม่เท้าแขน) และ "B 64" เพื่อ Thonet Stam ร้องเรียนเกี่ยวกับการใช้งานของการออกแบบของเขาถูกปฏิเสธโดย Breuer ที่มีการโต้แย้งว่าเขาได้ออกแบบไว้แล้วอุจจาระรูปตัวยูใน 1925-6 สำหรับโรงอาหารของ Bauhaus ที่ - ถ้ามันถูกวางอยู่ด้านข้าง - คาดว่าหลักการของ เก้าอี้แพร่ง แตกต่างที่สำคัญจากแบบจำลองของ Stam วางในการรวมกันของการก่อสร้างท่อเหล็กที่มีกรอบไม้สำหรับที่นั่งและด้านหลังด้วยเทคนิค bentwood หมายถึงต้นกำเนิดของการดัดเหล็กท่อที่ แม้ว่า Breuer ไม่ได้เป็นผู้ริเริ่มของเก้าอี้แพร่งที่ swinger ฟรีสปริงของเขากลายเป็นความสำเร็จในเชิงพาณิชย์มากที่สุดของเขา เมื่อ บริษัท อิตาเลียน Gavina สปาเข้ามาในการผลิตการออกแบบ Breuer ในปี 1962 "B 64" ที่ได้รับฉายา "Cesca" หลังจากที่ลูกสาวบุญธรรมของ Breuer, ฟรานเชส PD

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

I don't speak English.I don't speak English.I don't speak English.I don't speak English.I don't speak English.I don't speak English.I don't speak English.เมตรสูง