Description is principally an acces

Description is principally an access technique designed for the benefit of people—all people, including children—who are blind or have low vision. I think of it as a literary art form, a kind of poetry—a haiku. It provides a verbal version of the visual--the visual is made verbal, and aural (he points to his ear), and oral (he points to his mouth). Using words that are succinct, vivid, and imaginative, it conveys the visual image that is not fully accessible to a segment of the population and not fully realized by the rest of us—the rest of us, sighted folks who see but who may not observe.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำอธิบายเป็นหลักเทคนิคเข้ามาเพื่อประโยชน์ของท่าน — ทุกคน รวมทั้งเด็ก — ที่ตาบอด หรือมีปัญหาสายตา ผมคิดว่า มันเป็นรูปศิลปะ ชนิดของบทกวี — ไฮกุ มีรุ่นวาจาตา - ภาพทำทางวาจา และฟัง (เขาชี้ไปยังหู), และทางปาก (เขาชี้ไปที่ปากของเขา) ใช้คำ ที่กระชับ สดใส จินตนาการ สื่อรูปภาพที่ไม่สามารถเข้าถึงส่วนของประชากร และไม่รับรู้ โดยส่วนเหลือของเรา — ส่วนเหลือของเรา คนตาปกติที่มองเห็น แต่ที่ไม่อาจสังเกต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบายเป็นหลักเทคนิคการเข้าถึงการออกแบบมาเพื่อประโยชน์ของประชาชนทุกคนรวมทั้งเด็กที่ตาบอดหรือมีการมองเห็นต่ำ ฉันคิดว่ามันเป็นรูปแบบศิลปะวรรณกรรมประเภทบทกวี-A ไฮกุ มันให้รุ่นวาจาของภาพ - ภาพที่ทำด้วยวาจาและหู (เขาชี้ไปที่หูของเขา) และช่องปาก (เขาชี้ไปที่ปากของเขา) การใช้คำที่มีความรวบรัดสดใสและจินตนาการมันบ่งบอกถึงภาพที่ไม่สามารถเข้าถึงได้อย่างเต็มที่ให้กับกลุ่มของประชากรและไม่ได้ตระหนักอย่างเต็มที่โดยส่วนที่เหลือของเราที่เหลือของเราคนสายตาที่เห็น แต่ที่อาจจะไม่ สังเกต.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รายละเอียดเป็นหลักใช้เทคนิคการออกแบบเพื่อประโยชน์ของประชาชนทุกคน รวมทั้งเด็กที่ตาบอดหรือมีการมองเห็นต่ำ ฉันคิดว่ามันเป็นรูปแบบศิลปะวรรณกรรม ประเภทของ poetry-a ไฮกุ . มันมีรุ่นวาจาของภาพ -- เป็นภาพที่ทำให้การพูดและการฟัง ( เขาชี้ไปที่หูของเขา ) และปาก ( เขาชี้ที่ปาก ) การใช้คำที่สั้นกระชับ สดใส และจินตนาการ มันบ่งบอกถึง ภาพที่เห็นคือ ไม่สามารถเข้าถึงส่วนของประชากรและไม่ได้ตระหนักอย่างเต็มที่ โดยพวกเราที่เหลือ เห็นคนที่ดูแต่ที่อาจไม่สังเกต