Context Soy foods are rich in isofl

Context Soy foods are rich in isoflavones, a major group of phytoestrogens that have been hypothesized to reduce the risk of breast cancer. However, the estrogen-like effect of isoflavones and the potential interaction between isoflavones and tamoxifen have led to concern about soy food consumption among breast cancer patients.

Objective To evaluate the association of soy food intake after diagnosis of breast cancer with total mortality and cancer recurrence.

Design, Setting, and Participants The Shanghai Breast Cancer Survival Study, a large, population-based cohort study of 5042 female breast cancer survivors in China. Women aged 20 to 75 years with diagnoses between March 2002 and April 2006 were recruited and followed up through June 2009. Information on cancer diagnosis and treatment, lifestyle exposures after cancer diagnosis, and disease progression was collected at approximately 6 months after cancer diagnosis and was reassessed at 3 follow-up interviews conducted at 18, 36, and 60 months after diagnosis. Annual record linkage with the Shanghai Vital Statistics Registry database was carried out to obtain survival information for participants who were lost to follow-up. Medical charts were reviewed to verify disease and treatment information.

Main Outcome Measures Total mortality and breast cancer recurrence or breast cancer–related deaths. Cox regression analysis was carried out with adjustment for known clinical predictors and other lifestyle factors. Soy food intake was treated as a time-dependent variable.

Results During the median follow-up of 3.9 years (range, 0.5-6.2 years), 444 deaths and 534 recurrences or breast cancer–related deaths were documented in 5033 surgically treated breast cancer patients. Soy food intake, as measured by either soy protein or soy isoflavone intake, was inversely associated with mortality and recurrence. The hazard ratio associated with the highest quartile of soy protein intake was 0.71 (95% confidence interval [CI], 0.54-0.92) for total mortality and 0.68 (95% CI, 0.54-0.87) for recurrence compared with the lowest quartile of intake. The multivariate-adjusted 4-year mortality rates were 10.3% and 7.4%, and the 4-year recurrence rates were 11.2% and 8.0%, respectively, for women in the lowest and highest quartiles of soy protein intake. The inverse association was evident among women with either estrogen receptor–positive or –negative breast cancer and was present in both users and nonusers of tamoxifen.

Conclusion Among women with breast cancer, soy food consumption was significantly associated with decreased risk of death and recurrence.

Estrogen is believed to play a central role in breast cancer development and progression. Blocking the effect of estrogen, either by inhibiting estrogen action or by reducing estrogen production, has been widely used in breast cancer treatment as an adjuvant therapy.1 Soy foods are rich in phytoestrogens, mainly in the form of isoflavones, which are natural estrogen receptor modulators that possess both estrogen-like and antiestrogenic properties. Soy constituents have also been shown to have other anticancer effects, including the inhibition of DNA topoisomerase I and II, proteases, tyrosine kinases, inositol phosphate, and angiogenesis and may also boost immune response and possess antioxidative effects.2,3

Consumption of soy food has been inversely related to the risk of breast cancer in many epidemiological studies.4- 6 However, genistein, a major form of isoflavone, has been shown to enhance the proliferation of breast cancer cells in vitro and to promote estrogen-dependent mammary tumor growth in ovariectomized rats.3,7 In addition, breast cancer treatments often lead to a decrease in the endogenous estrogen supply of survivors, and a concern has been raised as to whether soy isoflavones may exert their estrogenic effects, promote cancer recurrence, and, thus, negatively influence overall survival.7,8 Furthermore, both in vivo and in vitro studies have suggested that soy isoflavones may interact with tamoxifen, although both synergistic and antagonistic interactions have been reported.3,9- 13

To our knowledge, only 1 epidemiological study, the Life After Cancer Epidemiology (LACE) study, has evaluated the association of postdiagnosis soy isoflavone intake with cancer recurrence. An inverse association was suggested for postmenopausal women who had used tamoxifen.14

Herein, we report a comprehensive evaluation of the association of soy food consumption after diagnosis of breast cancer with outcomes using data from a longitudinal study of 5042 breast cancer patients, with a particular focus on differences in the association according to the estrogen receptor (ER) status of the cancer and tamoxifen use by patients.

METHODS
ABSTRACT | METHODS | RESULTS | COMMENT | ARTICLE INFORMATION | REFERENCES
Study Population
The current report includes participants of the Shanghai Breast Cancer Survival Study, a longitudinal, population-based study of women aged 20 to 75 years who were diagnosed as having primary breast cancer between March 2002 and April 2006 and were permanent residents of Shanghai, China. Patients were identified from the population-based Shanghai Cancer Registry and recruited into the study approximately 6 months after cancer diagnosis.

Of the 6299 cases identified, 5042 provided written informed consent and participated in the study (participation rate, 80.0%). Among the remaining cases, 757 (12.0%) refused to participate, 258 (4.1%) were absent during study enrollment, 83 (1.3%) could not be contacted, and 159 (2.5%) were excluded for other miscellaneous reasons such as health or communication problems. Nonparticipants were similar in age at cancer diagnosis but were more likely to have an advanced stage of cancer than study participants. Nine patients did not receive surgical therapy and were excluded from the analysis, leaving a total of 5033 participants for the current study. Cancer diagnoses were confirmed by a combination of medical record review and central review of pathological slides.

Data Collection
In-person recruitment and interviews using a structured questionnaire were carried out approximately 6.5 months (SE, 0.7 months) after cancer diagnosis by trained interviewers who were retired health care professionals. The baseline survey questionnaire covered demographic characteristics, reproductive history, disease history, medication use, selected lifestyle factors, diet, use of complementary and alternative medicine, and quality of life.

Clinical information collected included cancer stage, tumor ER and progesterone receptor (PR) status, and primary treatments (surgery/mastectomy, radiation therapy, chemotherapy, immunotherapy, and hormone therapy such as tamoxifen). Inpatient medical charts were reviewed to verify clinical information. Anthropometric measurements, including height, weight, waist circumference, and hip circumference, were taken according to a standard protocol.

Habitual dietary intake was assessed for specific time windows: the preceding 6 months for the baseline survey, the preceding 12 months for the 18-month survey, and the preceding 18 months for the 36-month survey. We used a validated food frequency questionnaire15 that was designed to measure consumption of soy foods commonly consumed in Shanghai, including tofu, soy milk, fresh soy beans, and other soy products, as well as meat, fish, and cruciferous vegetables. Nutrient consumption, including soy protein and isoflavone intake, was estimated by summing the product of food intake and the nutrient content of the food item based on the Chinese Food Composition Tables 2002.16

The cohort is being followed up by in-person interviews that take place at 18 months, 36 months, and 60 months after cancer diagnosis, supplemented by record linkage to the Shanghai Vital Statistics Registry (Figure). The follow-up interviews update soy food intake and complementary and alternative medicine use and collect information on disease progression and survival status.

Figure. Patient Flow

Image not available.
View Large | Save Figure | Download Slide (.ppt)
As of June 30, 2009, the 36-month interview had been completed for 4354 of 4934 eligible patients (follow-up rate, 88.2%). The 60-month interview is still ongoing and has been completed for 1868 patients. Women who completed the 36-month follow-up and women who dropped out had similar intakes of soy food and other foods at the baseline survey. However, the 2 groups differed in age at diagnosis, body mass index (BMI), education level, and income, and these factors were adjusted for in the analyses.

Outcome information for dropouts was ascertained by annual linkage to the Vital Statistics Registry database. The most recent record linkage was conducted in October 2008. A Charlson comorbidity index was created for each woman based on a validated comorbidity scoring system17 and the diagnostic codes from the International Classification of Diseases, Ninth Revision, Clinical Modification.18 The institutional review boards of all participating institutions approved the study protocol.

Statistical Analysis
The major end points for the study were any death (total mortality analysis) and cancer recurrence/metastasis or death related to breast cancer (recurrence analysis). Survival status was censored at the date of last in-person contact or May 31, 2008 (5 months before the most recent linkage to the Vital Statistics Registry), whichever was most recent. For 15 participants who died of breast cancer but had missing information about disease recurrence, we used the disease stage (TNM)–specific median interval between disease recurrence and death to impute the date of disease recurrence. We excluded 20 patients who had a disease-free survival time of 0 from the recurrence analysis.

Cox proportional hazards models were used to evaluate the associations of soy intake with mortality an

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริบทอาหารถั่วเหลืองจะอุดมไปด้วย isoflavones กลุ่มหลักของ phytoestrogens ซึ่งตั้งสมมติฐานว่าการลดความเสี่ยงของมะเร็งเต้านม อย่างไรก็ตาม ผลฮอร์โมนหญิงเหมือนของ isoflavones และการโต้ตอบที่เป็นไปได้ระหว่าง isoflavones tamoxifen ได้นำไปสู่กังวลเกี่ยวกับการบริโภคอาหารของถั่วเหลืองในผู้ป่วยมะเร็งเต้านมวัตถุประสงค์เพื่อประเมินสมาคมบริโภคอาหารถั่วเหลืองหลังจากการวินิจฉัยมะเร็งเต้านมกับการเกิดการตายและโรคมะเร็งทั้งหมดออกแบบ ตั้งค่า และผู้เข้าร่วมเซี่ยงไฮ้เต้านมมะเร็งรอด ศึกษา ใหญ่ cohort ตามประชากรศึกษาของผู้รอดชีวิตมะเร็งเต้านมสตรี 5042 ในจีน ผู้หญิงอายุ 20 60 ปี มีการวิเคราะห์ระหว่าง 2002 มีนาคม 2549 เมษายนได้พิจารณา และติดตามผ่าน 2552 มิถุนายน ข้อมูลในการวินิจฉัยโรคมะเร็ง และรักษา ภาพวิถีชีวิตหลังจากการวินิจฉัยโรคมะเร็ง และโรคก้าวหน้าถูกรวบรวมไว้ที่ประมาณ 6 เดือนหลังการวินิจฉัยโรคมะเร็ง และมี reassessed ที่ 3 สัมภาษณ์ติดตามผลดำเนินการที่ 18, 36 และ 60 เดือนหลังการวินิจฉัย เชื่อมโยงระเบียนประจำปีกับฐานข้อมูลรีจิสทรีสถิติชีพเซี่ยงไฮ้ถูกดำเนินการรับข้อมูลอยู่รอดสำหรับคนที่ขาดการติดตามผล แผนภูมิทางการแพทย์ได้ตรวจทานการตรวจสอบข้อมูลโรคและการรักษาหลักผลมาตรการรวมตาย และเกิดมะเร็งเต้านม หรือตาย – ที่เกี่ยวข้องกับมะเร็งเต้านม วิเคราะห์การถดถอยค็อกซ์ได้ดำเนิน ด้วยปรับปรุง predictors รู้จักคลินิกและสาเหตุอื่น ๆ รับประทานอาหารถั่วเหลืองถือว่าเป็นตัวแปรขึ้นอยู่กับเวลาผลลัพธ์ระหว่างติดตามมัธยฐาน 3.9 ปี (ช่วง 0.5 6.2 ปี), 444 ตาย และ 534 เกิด หรือตาย – ที่เกี่ยวข้องกับมะเร็งเต้านมได้จัดทำเอกสารในผู้ป่วยมะเร็งเต้านมผ่าตัดบำบัด 5033 รับประทานอาหารถั่วเหลือง วัดจากโปรตีนถั่วเหลืองหรือถั่วเหลือง isoflavone บริโภค inversely เกี่ยวข้องกับการตายและการเกิดซ้ำได้ อัตราส่วนอันตรายที่เกี่ยวข้องกับควอไทล์สูงสุดของการบริโภคโปรตีนถั่วเหลืองถูก 0.71 (95% ช่วงความเชื่อมั่น [CI], 0.54-0.92) 0.68 (95% CI, 0.54-0.87) สำหรับการเกิดซ้ำเมื่อเทียบกับควอไทล์ต่ำสุดของการบริโภคและการตายรวม อัตราการตาย 4 ปีปรับปรุง multivariate ได้ 10.3% และ 7.4% และราคาเกิดขึ้น 4 ปีได้ 11.2% และ 8.0% ตามลำดับ สตรีใน quartiles ต่ำสุด และสูงสุดของการบริโภคโปรตีนถั่วเหลือง ความสัมพันธ์ที่ผกผันได้ชัดในหมู่ผู้หญิงที่มีทั้งฮอร์โมนหญิง บวกตัวรับ – หรือ – ลบมะเร็งเต้านม และมีทั้งผู้ใช้และ nonusers ของ tamoxifenบทสรุประหว่างผู้หญิงกับมะเร็งเต้านม การบริโภคอาหารถั่วเหลืองเกี่ยวข้องอย่างมากกับความเสี่ยงที่ลดลงของการตายและการเกิดซ้ำฮอร์โมนหญิงเชื่อว่าบทบาทศูนย์กลางในการพัฒนามะเร็งเต้านมและก้าวหน้า บล็อกผลของฮอร์โมนหญิง โดย inhibiting ฮอร์โมนหญิงการกระทำ หรือ โดยการลดการผลิตฮอร์โมนหญิง ได้ถูกใช้ในการรักษามะเร็งเต้านมเป็นการประเมิน therapy.1 ถั่วเหลืองอาหารอุดม phytoestrogens ส่วนใหญ่ในรูปแบบของ isoflavones ซึ่งเป็นข้อตัวรับฮอร์โมนหญิงจากธรรมชาติที่มีคุณสมบัติ คล้ายฮอร์โมนหญิง และ antiestrogenic ยังมีการแสดง constituents ถั่วเหลืองมีผลอื่น ๆ anticancer รวมทั้งยับยั้ง DNA topoisomerase ฉัน และ II, proteases, tyrosine kinases, inositol ฟอสเฟต และ angiogenesis อาจยัง กระตุ้นการตอบสนองภูมิคุ้มกัน และมี antioxidative effects.2,3ปริมาณของอาหารถั่วเหลืองได้รับ inversely ที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของมะเร็งเต้านมในหลายความ studies.4-6 อย่างไรก็ตาม genistein ฟอร์มหลักของ isoflavone ได้รับการแสดงเพื่อเพิ่มการขยายตัวของมะเร็งเต้านมเซลล์เพาะเลี้ยง และเพื่อส่งเสริมการเจริญเติบโตของเนื้องอกทางหน้าอกขึ้นอยู่กับฮอร์โมนหญิงใน rats.3,7 ovariectomized นอกจากนี้ รักษามะเร็งเต้านมมักจะนำไปสู่การลดลงในการผลิตฮอร์โมนหญิง endogenous ผู้รอดชีวิตและมีการยกความกังวลว่า isoflavones ถั่วเหลืองอาจสำแดงผลของพวกเขา estrogenic ส่งเสริมการเกิดมะเร็ง และ จึง ส่งอิทธิพลโดยรวม survival.7,8 Furthermore การศึกษาในสัตว์ทดลอง และเพาะเลี้ยงได้แนะนำว่า isoflavones ถั่วเหลืองอาจโต้ตอบกับ tamoxifen ถึงแม้ว่าทั้งพลัง และต่อต้านโต้ตอบได้ reported.3,9-13To our knowledge, only 1 epidemiological study, the Life After Cancer Epidemiology (LACE) study, has evaluated the association of postdiagnosis soy isoflavone intake with cancer recurrence. An inverse association was suggested for postmenopausal women who had used tamoxifen.14Herein, we report a comprehensive evaluation of the association of soy food consumption after diagnosis of breast cancer with outcomes using data from a longitudinal study of 5042 breast cancer patients, with a particular focus on differences in the association according to the estrogen receptor (ER) status of the cancer and tamoxifen use by patients.METHODSABSTRACT | METHODS | RESULTS | COMMENT | ARTICLE INFORMATION | REFERENCESStudy PopulationThe current report includes participants of the Shanghai Breast Cancer Survival Study, a longitudinal, population-based study of women aged 20 to 75 years who were diagnosed as having primary breast cancer between March 2002 and April 2006 and were permanent residents of Shanghai, China. Patients were identified from the population-based Shanghai Cancer Registry and recruited into the study approximately 6 months after cancer diagnosis.Of the 6299 cases identified, 5042 provided written informed consent and participated in the study (participation rate, 80.0%). Among the remaining cases, 757 (12.0%) refused to participate, 258 (4.1%) were absent during study enrollment, 83 (1.3%) could not be contacted, and 159 (2.5%) were excluded for other miscellaneous reasons such as health or communication problems. Nonparticipants were similar in age at cancer diagnosis but were more likely to have an advanced stage of cancer than study participants. Nine patients did not receive surgical therapy and were excluded from the analysis, leaving a total of 5033 participants for the current study. Cancer diagnoses were confirmed by a combination of medical record review and central review of pathological slides.Data CollectionIn-person recruitment and interviews using a structured questionnaire were carried out approximately 6.5 months (SE, 0.7 months) after cancer diagnosis by trained interviewers who were retired health care professionals. The baseline survey questionnaire covered demographic characteristics, reproductive history, disease history, medication use, selected lifestyle factors, diet, use of complementary and alternative medicine, and quality of life.Clinical information collected included cancer stage, tumor ER and progesterone receptor (PR) status, and primary treatments (surgery/mastectomy, radiation therapy, chemotherapy, immunotherapy, and hormone therapy such as tamoxifen). Inpatient medical charts were reviewed to verify clinical information. Anthropometric measurements, including height, weight, waist circumference, and hip circumference, were taken according to a standard protocol.Habitual dietary intake was assessed for specific time windows: the preceding 6 months for the baseline survey, the preceding 12 months for the 18-month survey, and the preceding 18 months for the 36-month survey. We used a validated food frequency questionnaire15 that was designed to measure consumption of soy foods commonly consumed in Shanghai, including tofu, soy milk, fresh soy beans, and other soy products, as well as meat, fish, and cruciferous vegetables. Nutrient consumption, including soy protein and isoflavone intake, was estimated by summing the product of food intake and the nutrient content of the food item based on the Chinese Food Composition Tables 2002.16The cohort is being followed up by in-person interviews that take place at 18 months, 36 months, and 60 months after cancer diagnosis, supplemented by record linkage to the Shanghai Vital Statistics Registry (Figure). The follow-up interviews update soy food intake and complementary and alternative medicine use and collect information on disease progression and survival status.Figure. Patient Flow Image not available.View Large | Save Figure | Download Slide (.ppt)As of June 30, 2009, the 36-month interview had been completed for 4354 of 4934 eligible patients (follow-up rate, 88.2%). The 60-month interview is still ongoing and has been completed for 1868 patients. Women who completed the 36-month follow-up and women who dropped out had similar intakes of soy food and other foods at the baseline survey. However, the 2 groups differed in age at diagnosis, body mass index (BMI), education level, and income, and these factors were adjusted for in the analyses.Outcome information for dropouts was ascertained by annual linkage to the Vital Statistics Registry database. The most recent record linkage was conducted in October 2008. A Charlson comorbidity index was created for each woman based on a validated comorbidity scoring system17 and the diagnostic codes from the International Classification of Diseases, Ninth Revision, Clinical Modification.18 The institutional review boards of all participating institutions approved the study protocol.Statistical AnalysisThe major end points for the study were any death (total mortality analysis) and cancer recurrence/metastasis or death related to breast cancer (recurrence analysis). Survival status was censored at the date of last in-person contact or May 31, 2008 (5 months before the most recent linkage to the Vital Statistics Registry), whichever was most recent. For 15 participants who died of breast cancer but had missing information about disease recurrence, we used the disease stage (TNM)–specific median interval between disease recurrence and death to impute the date of disease recurrence. We excluded 20 patients who had a disease-free survival time of 0 from the recurrence analysis.
Cox proportional hazards models were used to evaluate the associations of soy intake with mortality an

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บริบทอาหารถั่วเหลืองที่อุดมไปด้วยคุณสมบัติคล้ายกลุ่มที่สำคัญของ phytoestrogens ที่ได้รับการตั้งสมมติฐานเพื่อลดความเสี่ยงของมะเร็งเต้านม อย่างไรก็ตามผลกระทบเหมือนสโตรเจนของคุณสมบัติคล้ายและการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างที่มีศักยภาพและคุณสมบัติคล้าย tamoxifen ได้นำไปสู่ความกังวลเกี่ยวกับการบริโภคอาหารถั่วเหลืองในผู้ป่วยโรคมะเร็งเต้านม. วัตถุประสงค์เพื่อประเมินความสัมพันธ์ของการบริโภคอาหารถั่วเหลืองหลังการวินิจฉัยโรคมะเร็งเต้านมที่มีอัตราการเสียชีวิตทั้งหมดเกิดขึ้นอีกและโรคมะเร็ง . การออกแบบ, การตั้งค่าและผู้เข้าร่วมเซี่ยงไฮ้มะเร็งเต้านมการอยู่รอดการศึกษาขนาดใหญ่หมู่ประชากรที่ใช้การศึกษา 5042 ผู้รอดชีวิตจากมะเร็งเต้านมหญิงในประเทศจีน ผู้หญิงที่มีอายุ 20-75 ปีที่มีการวินิจฉัยระหว่างเดือนมีนาคมปี 2002 และเมษายน 2006 ได้รับคัดเลือกและติดตามจนถึงเดือนมิถุนายนปี 2009 ข้อมูลเกี่ยวกับการวินิจฉัยโรคมะเร็งและการรักษาความเสี่ยงการดำเนินชีวิตหลังการวินิจฉัยโรคมะเร็งและโรคถูกเก็บที่ประมาณ 6 เดือนหลังจากการวินิจฉัยโรคมะเร็งและเป็น คล้อยที่ 3 การสัมภาษณ์การติดตามดำเนินการที่ 18, 36, และ 60 เดือนหลังการวินิจฉัย การเชื่อมโยงบันทึกประจำปีกับเซี่ยงไฮ้ Vital สถิติฐานข้อมูล Registry ได้รับการดำเนินการเพื่อให้ได้ข้อมูลการอยู่รอดสำหรับผู้เข้าร่วมที่ได้รับการสูญเสียให้กับการติดตาม แผนภูมิการแพทย์ได้รับการตรวจสอบเพื่อตรวจสอบข้อมูลการเกิดโรคและการรักษา. มาตรวัดผลลัพธ์หลักการตายทั้งหมดเกิดขึ้นอีกและมะเร็งเต้านมหรือการเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับมะเร็งเต้านม การวิเคราะห์การถดถอยค็อกซ์ได้รับการดำเนินการที่มีการปรับที่รู้จักกันสำหรับการพยากรณ์ทางคลินิกและปัจจัยการดำเนินชีวิตอื่น ๆ การบริโภคอาหารถั่วเหลืองได้รับการรักษาเป็นตัวแปรที่ขึ้นกับเวลา. ผลในระหว่างการติดตามผลเฉลี่ย 3.9 ปี (ช่วง 0.5-6.2 ปี) 444 534 คนตายและการกลับเป็นซ้ำหรือการเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับมะเร็งเต้านมที่ได้รับการบันทึกไว้ใน 5033 ได้รับการรักษาผ่าตัดมะเร็งเต้านม ผู้ป่วย การบริโภคอาหารถั่วเหลืองเป็นวัดโดยทั้งโปรตีนถั่วเหลืองหรือถั่วเหลือง isoflavone บริโภค, มีความสัมพันธ์ผกผันกับอัตราการตายและการเกิดซ้ำ อัตราส่วนอันตรายที่เกี่ยวข้องกับควอไทล์สูงสุดของการบริโภคโปรตีนจากถั่วเหลืองเป็น 0.71 (95% confidence interval [CI], 0.54-0.92) สำหรับการเสียชีวิตทั้งหมดและ 0.68 (95% CI, 0.54-0.87) สำหรับการเกิดขึ้นอีกเมื่อเทียบกับควอไทล์ . หลายตัวแปรปรับอัตราการตาย 4 ปีเป็น 10.3% และ 7.4% และอัตราการเกิดขึ้นอีก 4 ปีเป็น 11.2% และ 8.0% ตามลำดับสำหรับผู้หญิงในควอไทล์ต่ำสุดและสูงสุดของการบริโภคโปรตีนจากถั่วเหลือง ความสัมพันธ์แบบผกผันเห็นได้ชัดในหมู่ผู้หญิงที่มีทั้งมะเร็งเต้านมโตรเจนตัวรับในเชิงบวกหรือเชิงลบและเป็นอยู่ในทั้งผู้ใช้และ nonusers ของ tamoxifen. สรุปในกลุ่มผู้หญิงที่เป็นมะเร็งเต้านม, การบริโภคอาหารถั่วเหลืองที่เกี่ยวข้องอย่างมีนัยสำคัญกับการลดความเสี่ยงของการตายและการเกิดซ้ำสโตรเจนเชื่อว่าจะมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาโรคมะเร็งเต้านมและความก้าวหน้า การปิดกั้นผลกระทบของสโตรเจนไม่ว่าจะโดยการยับยั้งการกระทำของสโตรเจนหรือโดยการลดการผลิตสโตรเจนได้รับการใช้กันอย่างแพร่หลายในการรักษาโรคมะเร็งเต้านมเป็นอาหารเสริม therapy.1 ถั่วเหลืองจะอุดมไปด้วย phytoestrogens ส่วนใหญ่อยู่ในรูปแบบของคุณสมบัติคล้ายซึ่งเป็นรับฮอร์โมนธรรมชาติ modulators ที่มีทั้งสโตรเจนเหมือนและคุณสมบัติ antiestrogenic องค์ประกอบถั่วเหลืองยังได้รับการแสดงให้เห็นว่ามีผลต้านมะเร็งอื่น ๆ รวมถึงการยับยั้งดีเอ็นเอ topoisomerase I และ II, โปรตีเอส, ไคเนสซายน์, ฟอสเฟตทอและเจเนซิสและยังอาจช่วยเพิ่มการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันและมีสารต้านอนุมูลอิสระ effects.2,3 การบริโภคอาหารถั่วเหลือง ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการแปรผกผันกับความเสี่ยงของการเป็นมะเร็งเต้านมใน studies.4- ระบาดวิทยา 6 อย่างไรก็ตาม genistein เป็นรูปแบบที่สำคัญของถั่วเหลืองได้รับการแสดงเพื่อเพิ่มการแพร่กระจายของเซลล์มะเร็งเต้านมในหลอดทดลองและเพื่อส่งเสริมสโตรเจนที่ขึ้นอยู่กับการเจริญเติบโตของเนื้องอกเต้านม ใน rats.3,7 ตัดรังไข่นอกจากนี้การรักษาโรคมะเร็งเต้านมมักจะนำไปสู่การลดลงของอุปทานสโตรเจนภายนอกของผู้รอดชีวิตและความกังวลได้รับการยกเป็นไปได้ว่าคุณสมบัติคล้ายถั่วเหลืองอาจออกแรงผล estrogenic ของพวกเขาส่งเสริมการกำเริบของโรคมะเร็งและทำให้ , มีอิทธิพลทางลบโดยรวม survival.7,8 นอกจากนี้ทั้งในร่างกายและในการศึกษาในหลอดทดลองได้ชี้ให้เห็นว่าคุณสมบัติคล้ายถั่วเหลืองอาจเกิดปฏิกิริยากับ tamoxifen แม้ว่าทั้งสองมีปฏิสัมพันธ์กันอย่างลงตัวและเป็นศัตรูได้รับ reported.3,9- 13 เพื่อความรู้ของเราเพียง 1 ทางระบาดวิทยา ศึกษาชีวิตหลังมะเร็งระบาดวิทยา (ลูกไม้) การศึกษาได้มีการประเมินความสัมพันธ์ของการบริโภคถั่วเหลือง isoflavone postdiagnosis กับการเป็นซ้ำโรคมะเร็ง ความสัมพันธ์แบบผกผันได้รับการแนะนำสำหรับผู้หญิงวัยหมดประจำเดือนที่ได้ใช้ tamoxifen.14 ที่นี้เรารายงานการประเมินผลที่ครอบคลุมของความสัมพันธ์ของการบริโภคอาหารถั่วเหลืองหลังการวินิจฉัยโรคมะเร็งเต้านมกับผลโดยใช้ข้อมูลจากการศึกษาระยะยาวของ 5042 ผู้ป่วยโรคมะเร็งเต้านมด้วยโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มุ่งเน้นไปที่ความแตกต่างในการเชื่อมโยงตามที่รับสโตรเจน (ER) สถานะของโรคมะเร็งและการใช้ tamoxifen โดยผู้ป่วย. วิธีบทคัดย่อ | วิธี | ผล | ข้อเสนอแนะ | บทความข้อมูล | อ้างอิงการศึกษาประชากรรายงานปัจจุบันรวมถึงผู้เข้าร่วมการเซี่ยงไฮ้มะเร็งเต้านมการอยู่รอด การศึกษาระยะยาว, การศึกษาประชากรที่ใช้ของผู้หญิงที่มีอายุ 20-75 ปีที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งเต้านมหลักระหว่างเดือนมีนาคมปี 2002 และเมษายน 2006 และมีถิ่นที่อยู่ถาวรของเซี่ยงไฮ้, จีน ผู้ป่วยที่มีการระบุจากประชากรตามเซี่ยงไฮ้ Registry มะเร็งและได้รับคัดเลือกในการศึกษาประมาณ 6 เดือนหลังจากการวินิจฉัยโรคมะเร็ง. ของ 6299 กรณีที่ระบุ 5042 ให้ยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรและมีส่วนร่วมในการศึกษา (อัตราการมีส่วนร่วม 80.0%) ท่ามกลางกรณีที่เหลือ 757 (12.0%) ปฏิเสธที่จะมีส่วนร่วม, 258 (4.1%) ขาดระหว่างการลงทะเบียนการศึกษา 83 (1.3%) ไม่สามารถติดต่อและ 159 (2.5%) ได้รับการยกเว้นด้วยเหตุผลเบ็ดเตล็ดอื่น ๆ เช่นสุขภาพ หรือปัญหาการสื่อสาร nonparticipants มีความคล้ายคลึงกันในยุคที่การวินิจฉัยโรคมะเร็ง แต่มีแนวโน้มที่จะมีขั้นสูงของโรคมะเร็งกว่าเข้าร่วมการศึกษา เก้าผู้ป่วยที่ไม่ได้รับการรักษาด้วยการผ่าตัดและได้รับการยกเว้นจากการวิเคราะห์ออกรวมของ 5033 ผู้เข้าร่วมสำหรับการศึกษาในปัจจุบัน การวินิจฉัยโรคมะเร็งได้รับการยืนยันจากการรวมกันของการทบทวนเวชระเบียนและทบทวนกลางของภาพนิ่งพยาธิวิทยา. การเก็บรวบรวมข้อมูลในบุคคลการสรรหาและการสัมภาษณ์โดยใช้แบบสอบถามได้ดำเนินการประมาณ 6.5 เดือน (SE 0.7 เดือน) หลังจากการวินิจฉัยโรคมะเร็งโดยการสัมภาษณ์ผู้ที่ได้รับการฝึกอบรม เกษียณผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพ แบบสอบถามพื้นฐานที่ครอบคลุมลักษณะทางประชากรประวัติศาสตร์สืบพันธุ์ประวัติโรคการใช้ยา, ปัจจัยการดำเนินชีวิตที่เลือก, อาหาร, การใช้ยาเสริมและทางเลือกและคุณภาพของชีวิต. ข้อมูลทางคลินิกที่เก็บรวบรวมรวมมะเร็งเนื้องอก ER และกระเทือน (PR) สถานะและการรักษาหลัก (การผ่าตัด / ป่วยมะเร็งเต้านม, การรักษาด้วยรังสีเคมีบำบัดภูมิคุ้มกันและการรักษาด้วยฮอร์โมนเช่น tamoxifen) แผนภูมิทางการแพทย์ที่ผู้ป่วยได้รับการตรวจสอบเพื่อตรวจสอบข้อมูลทางคลินิก การวัดสัดส่วนของร่างกายรวมทั้งความสูงน้ำหนักรอบเอวและรอบสะโพกถูกนำตามโปรโตคอลมาตรฐาน. นิสัยการบริโภคอาหารได้รับการประเมินสำหรับหน้าต่างเวลาที่เฉพาะเจาะจง: ก่อนหน้านี้ 6 เดือนสำหรับการสำรวจพื้นฐานก่อน 12 เดือน 18 การสำรวจเดือนและ 18 เดือนก่อนหน้านี้สำหรับการสำรวจ 36 เดือน เราใช้ questionnaire15 ความถี่การตรวจสอบอาหารที่ได้รับการออกแบบมาเพื่อวัดการบริโภคอาหารจากถั่วเหลืองที่นิยมบริโภคในเซี่ยงไฮ้รวมทั้งเต้าหู้นมถั่วเหลืองถั่วเหลืองสดและผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลืองอื่น ๆ เช่นเดียวกับเนื้อปลาและผักตระกูลกะหล่ำ การบริโภคสารอาหารรวมถึงโปรตีนถั่วเหลืองและการบริโภคถั่วเหลืองได้รับการประเมินโดยข้อสรุปของการบริโภคสินค้าอาหารและปริมาณสารอาหารของรายการอาหารที่ขึ้นอยู่กับตารางส่วนประกอบอาหารจีน 2,002.16 หมู่จะถูกตามมาด้วยการสัมภาษณ์ในคนที่ใช้สถานที่ 18 เดือน, 36 เดือนและ 60 เดือนหลังจากการวินิจฉัยโรคมะเร็งเสริมด้วยการเชื่อมโยงไปยังเซี่ยงไฮ้ Vital สถิติ Registry (รูป) สัมภาษณ์ติดตามปรับปรุงการบริโภคอาหารจากถั่วเหลืองและการใช้ยาเสริมและทางเลือกและรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับการดำเนินของโรคและสถานะการอยู่รอด. เต็มตัว การไหลของผู้ป่วย. ไม่มีรูปภาพดูขนาดใหญ่ | บันทึกรูป | สไลด์ดาวน์โหลด (.ppt) ณ วันที่ 30 มิถุนายน 2009, การสัมภาษณ์ 36 เดือนเสร็จสมบูรณ์สำหรับ 4354 ของ 4934 ผู้ป่วยมีสิทธิ์ (อัตราติดตาม 88.2%) สัมภาษณ์ 60 เดือนยังคงต่อเนื่องและได้รับการเสร็จสมบูรณ์สำหรับผู้ป่วย 1,868 ผู้หญิงที่เสร็จสมบูรณ์ 36 เดือนติดตามและหญิงที่หลุดออกไปมีการบริโภคที่คล้ายกันของอาหารจากถั่วเหลืองและอาหารอื่น ๆ ที่สำรวจพื้นฐาน อย่างไรก็ตาม 2 กลุ่มแตกต่างกันในยุคที่การวินิจฉัยดัชนีมวลกาย (BMI) ระดับการศึกษาและรายได้และปัจจัยเหล่านี้มีการปรับในการวิเคราะห์. ข้อมูลผลสำหรับ dropouts ได้รับการตรวจสอบได้โดยการเชื่อมโยงประจำปีที่สำคัญสถิติฐานข้อมูล Registry การเชื่อมโยงบันทึกล่าสุดได้ดำเนินการในเดือนตุลาคม 2008 ดัชนี Charlson comorbidity ถูกสร้างขึ้นสำหรับผู้หญิงแต่ละคนขึ้นอยู่กับการให้คะแนน system17 comorbidity การตรวจสอบและรหัสการวินิจฉัยจากการจำแนกระหว่างประเทศของโรค Revision เก้าคลินิก Modification.18 คณะกรรมการทบทวนสถาบัน สถาบันที่เข้าร่วมโครงการทั้งหมดได้รับการอนุมัติโปรโตคอลการศึกษา. การวิเคราะห์ทางสถิติจุดสิ้นสุดที่สำคัญสำหรับการศึกษาคือความตายใด ๆ (การวิเคราะห์การตายรวม) และการกำเริบมะเร็งแพร่กระจาย / หรือการเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับโรคมะเร็งเต้านม (การวิเคราะห์การเกิดซ้ำ) สถานะการอยู่รอดได้รับการตรวจสอบ ณ วันที่ติดต่อในคนสุดท้ายหรือ 31 พฤษภาคม 2008 (5 เดือนก่อนที่จะเชื่อมโยงล่าสุดที่สำคัญสถิติ Registry) แล้วแต่จำนวนใดเป็นล่าสุด สำหรับผู้เข้าร่วม 15 ที่เสียชีวิตจากโรคมะเร็งเต้านม แต่ก็หายไปข้อมูลเกี่ยวกับการกลับมาของโรคเราใช้ระยะของโรค (TNM) ช่วงเวลาที่แบ่งตัวเฉพาะระหว่างการกำเริบของโรคและความตายเพื่อใส่ร้ายวันที่ของการเกิดซ้ำของโรค เราได้รับการยกเว้น 20 ผู้ป่วยที่มีเวลาการอยู่รอดปลอดโรคของ 0 จากการวิเคราะห์การเกิดขึ้นอีก. Cox สัดส่วนรุ่นอันตรายถูกนำมาใช้ในการประเมินความสัมพันธ์ของการบริโภคถั่วเหลืองที่มีอัตราการเสียชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บริบทถั่วเหลืองจะอุดมไปด้วยไอโซฟลาโวน กลุ่มหลักของไฟโตเอสโตรเจนที่มีการตั้งสมมติฐานเพื่อลดความเสี่ยงของโรคมะเร็งเต้านม อย่างไรก็ตาม ผลของฮอร์โมนเอสโตรเจน เช่น ไอโซฟลาโวน และปฏิสัมพันธ์ระหว่างไอโซฟลาโวน Tamoxifen มีศักยภาพและนำไปสู่ความกังวลเกี่ยวกับการบริโภคอาหารถั่วเหลือง ของผู้ป่วยมะเร็งเต้านม .

วัตถุประสงค์เพื่อประเมินความสัมพันธ์ของอาหารที่บริโภคถั่วเหลืองหลังจากการวินิจฉัยมะเร็งเต้านมกับอัตราการตายรวมและการเกิดโรคมะเร็ง .

การออกแบบ , การตั้งค่า , และผู้เข้าร่วมเซี่ยงไฮ้เต้านมมะเร็งรอดการศึกษา , ขนาดใหญ่ , - ตามจำนวนประชากรการศึกษาไปข้างหน้าของ 5042 หญิงผู้รอดชีวิตจากโรคมะเร็งเต้านมในประเทศจีนเพศหญิง อายุ 20 ถึง 75 ปีราย ระหว่างเดือนมีนาคม พ.ศ. 2545 และเมษายน 2549 คัดเลือกและติดตามถึงมิถุนายน 2552 ข้อมูลเกี่ยวกับการวินิจฉัยและรักษามะเร็ง วิถีชีวิตแบบหลังจากการวินิจฉัยโรคมะเร็ง และโรครวบรวมประมาณ 6 เดือนหลังจากการวินิจฉัยโรคมะเร็งและ reassessed ที่ 3 ติดตามการสัมภาษณ์ดำเนินการที่ 18 , 36และ 60 เดือนหลังการวินิจฉัย การเชื่อมโยงบันทึกประจำปีกับเซี่ยงไฮ้ที่สำคัญสถิติฐานข้อมูลรีจิสทรีได้ดำเนินการเพื่อให้ได้ข้อมูลการอยู่รอดสำหรับผู้สูญหายติดตาม แผนภูมิการแพทย์ทบทวนเพื่อตรวจสอบโรคและการรักษาข้อมูล การวัดผล

โดยรวมหลักและมะเร็งเต้านมซ้ำ หรือมะเร็งเต้านม–เสียชีวิต .การวิเคราะห์การถดถอย Cox ได้ดำเนินการกับการปรับตัวเพื่อรู้จักคลินิกพยากรณ์และปัจจัยการดำเนินชีวิตอื่น ๆ อาหารที่บริโภคถั่วเหลืองก็เหมือนตัวแปรเวลา ผล

ในระยะติดตามผลเฉลี่ย 3.9 ปี ( ช่วง 0.5-6.2 ปี ) , 444 คน และเพราะการเกิดขึ้นหรือมะเร็งเต้านม–ที่เสียชีวิตถูกบันทึกไว้ใน 5033 การผ่าตัดรักษาผู้ป่วยโรคมะเร็งเต้านม อาหารที่บริโภคถั่วเหลืองเป็นวัดโดยให้โปรตีนถั่วเหลืองหรือถั่วเหลืองปริมาณไอโซฟลาโวน เป็นตรงกันข้ามที่เกี่ยวข้องกับการเสียชีวิต และการเกิด . อันตรายอัตราส่วนที่เกี่ยวข้องกับควอไทล์สูงสุดของการบริโภคโปรตีนของถั่วเหลือง ( 95% ช่วงความเชื่อมั่น [ CI ] , 0.54-0.92 ) อัตราการตายรวมและ 0.68 ( 95% CI , 0.54-0.87 ) สำหรับการเปรียบเทียบกับค่าควอไทล์ของบริโภคมีหลายตัวแปรปรับ 4 อัตราการเสียชีวิตได้ร้อยละ 10.3 และ 7.4 % และอัตราการเกิด 4 ปีเป็น 11.2% และ 8.0 ตามลำดับ สำหรับผู้หญิงในต่ำสุดและคว ไทลสูงสุดของการบริโภคโปรตีนจากถั่วเหลือง . สมาคมผกผันได้ชัดเจนระหว่างผู้หญิงกับ estrogen receptor ( บวกหรือลบ ) มะเร็งเต้านม และปัจจุบัน ทั้งผู้ใช้และ nonusers ของ Tamoxifen .