Secondly, significant differences w

Secondly, significant differences were observed among different proficiency groups in long term retention. The source of difference lied in high and low students. The results are in line with some previous studies such as Rubin (1975) who discussed characteristics of good language learners. Similarly, Chamot and El-Dinary (1999), Khaldieh (2000), Rubin (1975), Takeuchi (2003), Vandergrift (2003), and Yang (2007) asserted that good language learners use wide ranges of strategies. Thus, all the above strategies used by high proficiency students in Iran can provide a basis to aid less proficient language learners.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประการที่สอง ความแตกต่างกันถูกสังเกตในกลุ่มความสามารถที่แตกต่างกันในการเก็บข้อมูลระยะยาว แหล่งที่มาของความแตกต่างโกหกในสูงและต่ำนักเรียน ผลลัพธ์จะสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้เช่นรูบิน (1975) ที่กล่าวถึงลักษณะของผู้เรียนภาษาที่ดี ในทำนองเดียวกัน Chamot และ El Dinary (1999), Khaldieh (2000), รูบิน (1975), สแมน (2003), Vandergrift (2003), และยาง (2007) ถูกกล่าวหาว่า เรียนดีภาษาที่ใช้กลยุทธ์ที่หลากหลาย ดังนั้น กลยุทธ์ข้างต้นทั้งหมดที่ใช้ โดยนักศึกษาระดับสูงในอิหร่านสามารถใช้เป็นเกณฑ์เพื่อช่วยผู้เรียนภาษาเก่งน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประการที่สองความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มความสามารถที่แตกต่างกันในการเก็บรักษาในระยะยาว แหล่งที่มาของความแตกต่างในการโกหกนักเรียนสูงและต่ำ ผลลัพธ์ที่ได้จะสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้บางอย่างเช่นรูบิน (1975) ที่กล่าวถึงลักษณะของผู้เรียนภาษาที่ดี ในทำนองเดียวกัน Chamot และ El-Dinary (1999), Khaldieh (2000), รูบิน (1975), ทาเคอุจิ (2003), Vandergrift (2003) และยาง (2007) ถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้เรียนภาษาที่ดีใช้ช่วงกว้างของกลยุทธ์ ดังนั้นทุกกลยุทธ์ดังกล่าวข้างต้นที่นักศึกษาใช้ความสามารถสูงในอิหร่านสามารถเป็นเกณฑ์ในการที่จะช่วยให้ผู้เรียนภาษาที่มีความเชี่ยวชาญน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประการที่สอง เปรียบเทียบระหว่างกลุ่มที่แตกต่างกันในการตรวจสอบความสามารถในระยะยาว แหล่งที่มาของความแตกต่างโกหกนักเรียนสูงและ ต่ำ ผลลัพธ์ในบรรทัดกับการศึกษาก่อนหน้านี้ เช่น รูบิน ( 1975 ) ที่กล่าวถึงคุณลักษณะของผู้เรียนภาษา ในทํานองเดียวกัน chamot และ El dinary ( 1999 ) , khaldieh ( 2000 ) , รูบิน ( 1975 ) , ทาเคอุจิ ( 2003 ) , vandergrift ( 2003 ) และ หยาง ( 2007 ) กล่าวหาว่าผู้เรียนภาษาดีใช้ช่วงกว้างของกลยุทธ์ ดังนั้น , ทั้งหมดข้างต้นกลยุทธ์ที่ใช้ โดยนักเรียนความสามารถในอิหร่านสามารถให้พื้นฐานที่จะช่วยผู้เรียนภาษาเชี่ยวชาญ น้อยลง