The impulse of expansion in any or

The impulse of expansion in any or all of these modes can be interpreted in Hegelian
terms as each being a specific manifestation of a general relation between an “inner dialectic”
of crisis formation manifest as overaccumulation within a space (most virulently as
surpluses of capital and labor side by side) and an “outer dialectic” of geographical
(spatial) release of these surpluses. This was roughly how Hegel envisioned it in The
Philosophy of Right. The effect is to allow capital accumulation on a world scale to continue its problematic temporal trajectory through continuous and sometimes disruptive
geographical adjustments and reconfigurations. But the effect is also to project and
replicate the contradictions of capital onto an ever-broadening geographical terrain. Closer
analysis also show how a whole series of contradictions arise within the production of
space. These need to be unravelled. Not only are the contradictions of capitalism worked
through and embedded in the production of the geographical landscape, but these
contradictions can and manifestly have at certain historical points been the locus of
political-economic earthquakes that have shaken the prospects for further capital
accumulation to their very core. We now turn to consider how this typically happens.
There are two dimensions to the problem that require separate treatment. Both,
incidentally, track back to the complicated meanings of the word “fix”. The first concerns
the difficulties posed by the circulation of fixed capital and the contradictions that attach
thereto. The second deals more broadly with the whole problem of the territorial
structures, spatial forms and uneven geographical development of capital accumulation.
The category of fixed capital in Marxian theory refers to capital that is embedded in some
asset or thing (such as machinery) which is not directly or even indirectly consumed in
production (as are raw materials or energy inputs) but which gets used up (and worn out)
over several production cycles. The lifetime of the fixed capital determines the rate at
which it is used up (amortized) and the rate its value (e.g. that embodied in the machine)
has to be transferred to the final product (e.g. the shirt). The lifetime is not only
determined by rates of physical deterioration. Physically viable machinery can be replaced
by new or less costly machines so that obsolescence through technological change plays a
key role. Obsolescence can destroy the value remaining in existing fixed capital well
before its physical lifetime is up (I still have an old Remington typewriter in my study,
though I never use it). The devaluation of fixed capital is a serious problem for capitalists.
It locates a potential crisis point for capital accumulation (hence the connection between
business cycles and cycles of fixed capital investment and the importance of real-estate
crashes in triggering crises, as, for example, in 1973). Note that the term “fixed” in this
case refers to the way capital is locked up and committed to a particular physical form for
a certain time-period. But a distinction must be drawn between fixed capital that is mobile
and that which is not. Some fixed capital is embedded in the land (primarily in the form of
the built environment or more broadly as ‘second nature’) and therefore fixed in place.
This capital is “fixed” in a double sense (tied up in a particular object like a machine and
pinned down in place). There is a relationship between the two forms. Aircrafts (a highly
mobile form of fixed capital) require investments in immobile airport facilities if they are
to function. The dialectic between fixity and motion then comes into play even within the
category of fixed capital. While jumbo-jets can in principle fly anywhere, in practice they
are confined to landing at fixed sites. In order for the capital invested in airport facilities to
be realised, aircraft must fly in and out fully laden. In order for the capital invested in the
aircraft to be paid off, the airports must encourage as much traffic as possible which means
that the places they serve must be attractive sites for the convergence of commodities,
people, ideas, information, cultural activities, and the like. Plainly there are multiple
opportunities here for mismatches, localised crises (perhaps building into regional and
even global crises) as well as abundant opportunities to absorb surplus capital in mutually
reinforcing structures of investment (airlines need airports and vice versa). Much of what
we call “globalization” has been produced through innumerable symbiotic and mutually
reinforcing activities of this kind (airline expansion and airport building). The “spatial fix”
(in the sense of geographical expansion to resolve problems of overaccumulation) is in
part achieved through fixing investments spatially, embedding them in the land, to create
an entirely new landscape (of airports and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถตีความใน Hegelian แรงกระตุ้นของขยายหรือโหมดเหล่านี้ทั้งหมดข้อกำหนดตามแต่ละการรวมตัวกันที่เฉพาะเจาะจงของความสัมพันธ์ทั่วไประหว่างการ "แห่งภายใน"ของการก่อตัวของวิกฤตแสดงรายการเป็น overaccumulation ในพื้นที่ (สุด virulently เป็นสินทรัพยของทุนและแรงงานเคียงข้าง) และตัว "นอกแห่ง" ภูมิศาสตร์(spatial) รุ่นเหล่านี้การเกินดุล นี้เป็นประมาณว่า Hegel จินตนาการในการปรัชญาสิทธิ ผลที่ได้คือให้สะสมทุนในระดับโลกไปโคจรขมับมีปัญหาต่อเนื่อง และบางครั้งก่อกวนปรับปรุงทางภูมิศาสตร์และ reconfigurations แต่ผลเป็นโครงการ และทำซ้ำฮฺที่ทุนลงเคยขยายภูมิประเทศทางภูมิศาสตร์ ใกล้ชิดวิเคราะห์แสดงวิธีการทั้งชุดของความขัดแย้งที่เกิดขึ้นภายในการผลิตพื้นที่ เหล่านี้จำเป็นต้อง unravelled ไม่มีความขัดแย้งของระบบทุนนิยมการทำงานเฉพาะผ่าน และฝังตัวในการผลิตของภูมิทัศน์ทางภูมิศาสตร์ แต่เหล่านี้ความขัดแย้งสามารถ และ manifestly มีบางจุดที่ทางประวัติศาสตร์ได้ทีของแผ่นดินไหวทางการเมืองเศรษฐกิจที่มีเขย่าแนวโน้มทุนเพิ่มเติมสะสมการหลักของพวกเขามาก ตอนนี้เราหันไปพิจารณาวิธีนี้มักจะเกิดขึ้นมีสองมิติปัญหาที่ต้องรักษาแยกต่างหาก ทั้งสองโดยบังเอิญ ติดตามกลับไปที่ซับซ้อนของความหมายของคำว่า "แก้ไข" เรื่องแรกปัญหาที่เกิดจากการไหลเวียนของทุนถาวรและความขัดแย้งการที่แนบดังกล่าว ที่สองเกี่ยวข้องกับปัญหาทั้งหมดของอาณาเขตอย่างกว้างขวางขึ้นโครงสร้าง รูปแบบเชิงพื้นที่ และไม่สม่ำเสมอทางภูมิศาสตร์การพัฒนาสั่งสมประเภททุนถาวรในทฤษฎี Marxian หมายถึงทุนที่ฝังอยู่ในสินทรัพย์หรือสิ่ง (เช่นเครื่องจักร) ซึ่งไม่ตรง หรือทางอ้อมแม้จะบริโภคในการผลิต (เป็นวัตถุดิบหรือปัจจัยการผลิตพลังงาน) แต่ที่ได้รับใช้ (การเดินทาง)ผ่านหลายรอบการผลิต อายุการใช้งานในเมืองหลวงคงกำหนดอัตราที่ซึ่งใช้ค่า (ค) และอัตราค่า (เช่นที่รวบรวมไว้ในเครื่อง)มีการโอนผลิตภัณฑ์สุดท้าย (เช่นเสื้อ) มีอายุการใช้งานไม่เพียงแต่กำหนด โดยอัตราการเสื่อมสภาพทางกายภาพ เครื่องจักรทำงานได้จริงสามารถถูกแทนโดยเครื่องจักรใหม่ หรือค่าใช้จ่ายน้อยดังนั้นสินค้าที่ผ่านเทคโนโลยีเปลี่ยนเล่นแบบบทบาทสำคัญ เสื่อมสภาพสามารถทำลายมูลค่าคงเหลือในถาวรทุนทั้งที่มีอยู่ก่อนอายุการใช้งานจริงจะขึ้น (ผมยังมีมีเรมิงตันพิมพ์ดีดเก่าในการศึกษาของฉันแต่ ไม่เคยใช้) ทุนถาวรซึ่งเป็นปัญหาร้ายแรงสำหรับทุนตั้งอยู่จุดวิกฤตอาจเกิดการสะสมทุน (ดังนั้นการเชื่อมต่อระหว่างวงจรธุรกิจและรอบของการลงทุนคงที่และความสำคัญของอสังหาริมทรัพย์ขัดข้องในการเรียกวิกฤต เป็น เช่น 1973) หมายเหตุว่า คำว่า "ถาวร" ในที่นี้กรณีหมายถึงวิธีล็อคขึ้น และมุ่งมั่นที่จะแบบทางกายภาพนั้น ๆ สำหรับทุน-ระยะเวลา แต่แตกต่างต้องดึงทุนถาวรที่มือถือและได้ บางทุนถาวรฝังอยู่ในดินแดน (ส่วนใหญ่อยู่ในรูปของสภาพแวดล้อมที่สร้างขึ้น หรือวงกว้างขึ้นเป็น 'ธรรมชาติที่สอง') และคงที่ดังนั้น ในนี้ทุนนี้เป็น "ถาวร" ในความรู้สึกคู่ (ผูกขึ้นในวัตถุเฉพาะเจาะจงเช่นเครื่องจักร และปักหมุดลงในสถาน) มีความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบที่สอง เครื่องบิน (สูงฟอร์มมือถือทุนถาวร) ต้องใช้เงินลงทุนในสนามบินอดีตกาลถ้ามีการทำงาน แห่งระหว่าง fixity และเคลื่อนไหวจากนั้นมาลงเล่นได้ภายในการประเภททุนถาวร ในขณะที่จัมโบ้ไอพ่นสามารถในหลักการบินทุกแห่ง ในทางปฏิบัติพวกเขาถูกคุมขังขึ้นฝั่งที่ไซต์ถาวร เพื่อให้ทุนที่ลงทุนในสิ่งอำนวยความสะดวกสนามบินจะตระหนัก เครื่องบินต้องบินลาเดนเต็มที่เข้าและออก เพื่อให้ทุนที่ลงทุนในการเครื่องบินจะต้องจ่ายออก สนามบินต้องสนับสนุนให้การจราจรมากที่สุดซึ่งหมายความว่าว่า สถานที่พวกเขาให้บริการต้องเป็นเว็บไซต์ที่น่าสนใจสำหรับการบรรจบกันของสินค้าโภคภัณฑ์คน ความคิด ข้อมูล กิจกรรมทางวัฒนธรรม และชอบ ชัดถ้อยชัดคำมีหลายโอกาสที่นี่สำหรับไม่ตรงกัน หน่วงวิกฤต (อาจเป็นอาคารในภูมิภาค และแม้วิกฤตการณ์ระดับโลก) รวมทั้งโอกาสในการดูดซับส่วนเกินทุนร่วมกันมากมายเสริมโครงสร้างของการลงทุน (ต้องการสายการบินที่สนามบิน และในทางกลับกัน) มากของอะไรเราเรียก "โลกาภิวัตน์" ได้ถูกผลิตผ่านนับไม่ถ้วนชีวภาพ และร่วมกันกิจกรรมเสริมชนิดนี้ (ขยายสายการบินและอาคารสนามบิน) "แก้ไขเชิงพื้นที่"(ในแง่ของการขยายตัวทางภูมิศาสตร์เพื่อแก้ไขปัญหาของ overaccumulation) อยู่ในส่วนทำได้ โดยยึดทุน spatially ฝังในดิน สร้างมีภูมิทัศน์ใหม่ (สนามบิน และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แรงกระตุ้นของการขยายตัวในการใดหรือทั้งหมดของโหมดเหล่านี้สามารถตีความในเฮเก็
คำเป็นแต่ละคนรวมตัวกันที่เฉพาะเจาะจงของความสัมพันธ์ทั่วไประหว่าง "ตรรกวิทยาภายใน"
ของการก่อวิกฤตเป็นที่ประจักษ์ overaccumulation ภายในพื้นที่ (ส่วนใหญ่น้ำหมึกเป็น
ส่วนเกินของเงินทุนและ ด้านแรงงานโดยด้านข้าง) และ "ตรรกวิทยานอก" ของทางภูมิศาสตร์
(อวกาศ) การเปิดตัวของส่วนเกินเหล่านี้ ซึ่งใกล้เคียงกับวิธี Hegel จินตนาการใน
ปรัชญาขวา ผลที่ได้คือการอนุญาตให้การสะสมทุนในระดับโลกเพื่อดำเนินการต่อวิถีชั่วขณะที่มีปัญหาอย่างต่อเนื่องผ่านและบางครั้งก่อกวน
การปรับเปลี่ยนทางภูมิศาสตร์และ reconfigurations แต่ผลที่ได้ยังเป็นโครงการและการ
ทำซ้ำความขัดแย้งของเงินทุนไปยังทางภูมิศาสตร์ภูมิประเทศที่เคยขยาย ใกล้ชิด
การวิเคราะห์ยังแสดงให้เห็นว่าทั้งชุดของความขัดแย้งที่เกิดขึ้นภายในการผลิตของ
พื้นที่ เหล่านี้จะต้องหลุด ไม่เพียง แต่เป็นความขัดแย้งของทุนนิยมทำงาน
ผ่านและฝังตัวในการผลิตของภูมิทัศน์ทางภูมิศาสตร์ แต่เหล่านี้
ขัดแย้งและสามารถแจ้งได้ที่จุดประวัติศาสตร์บางอย่างได้รับความเชื่ออำนาจของ
การเกิดแผ่นดินไหวทางการเมืองและเศรษฐกิจที่มีการเขย่าโอกาสในการเพิ่มทุน
สะสมของพวกเขามาก แกน ตอนนี้เราหันไปพิจารณาวิธีนี้มักจะเกิดขึ้น.
มีสองมิติในการแก้ไขปัญหาที่ต้องมีการรักษาเฉพาะกิจการมี ทั้งสอง
บังเอิญติดตามกลับไปที่ความหมายที่มีความซับซ้อนของคำว่า "แก้ไข" ความกังวลแรก
ความยากลำบากที่เกิดจากการไหลเวียนของเงินทุนคงที่และความขัดแย้งที่แนบ
การขออนุญาต ข้อเสนอที่สองวงกว้างมากขึ้นกับปัญหาทั้งหมดของดินแดน
โครงสร้างรูปแบบเชิงพื้นที่และการพัฒนาทางภูมิศาสตร์ไม่สม่ำเสมอของการสะสมทุน.
ประเภทของเงินทุนคงที่ในทางทฤษฎีมาร์กซ์หมายถึงเงินทุนที่ฝังอยู่ในบางส่วน
ของสินทรัพย์หรือสิ่ง (เช่นเครื่องจักร) ซึ่งเป็น ไม่ว่าโดยตรงหรือโดยอ้อมแม้การบริโภคใน
การผลิต (ตามที่เป็นวัตถุดิบหรือปัจจัยการผลิตพลังงาน) แต่ที่ได้รับใช้ขึ้น (และสวมใส่ออก)
ในช่วงวงจรการผลิตหลาย อายุการใช้งานของเงินทุนคงที่กำหนดอัตราที่
ที่มีการใช้เพิ่มขึ้น (ตัดจำหน่าย) และอัตราค่า (เช่นที่เป็นตัวเป็นตนในเครื่อง)
จะต้องมีการถ่ายโอนไปยังผลิตภัณฑ์สุดท้าย (เช่นเสื้อ) อายุการใช้งานไม่ได้เป็นเพียง
กำหนดโดยอัตราการเสื่อมสภาพทางกายภาพ ร่างกายเครื่องจักรทำงานได้จะถูกแทนที่
โดยเครื่องใหม่หรือค่าใช้จ่ายน้อยเพื่อให้การเสื่อมสภาพผ่านการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีเล่น
บทบาทสำคัญ ล้าสมัยสามารถทำลายมูลค่าที่เหลืออยู่ในทุนถาวรที่มีอยู่อย่างดี
ก่อนที่จะอายุการใช้งานทางกายภาพของตนขึ้น (ผมยังมีเครื่องพิมพ์ดีดเก่าเรมิงตันในการศึกษาของฉัน
แต่ฉันไม่เคยใช้) การลดค่าของเงินทุนคงเป็นปัญหาที่ร้ายแรงสำหรับนายทุน.
มันหาจุดวิกฤตที่มีศักยภาพสำหรับการสะสมทุน (เพราะฉะนั้นการเชื่อมต่อระหว่าง
วงจรธุรกิจและรอบของการลงทุนคงที่และความสำคัญของอสังหาริมทรัพย์
เกิดปัญหาในวิกฤตวิกฤติเป็นตัวอย่างเช่น ในปี 1973) โปรดทราบว่าคำว่า "คงที่" อยู่ในนี้
กรณีหมายถึงทุนทางถูกล็อคขึ้นและมุ่งมั่นที่จะรูปแบบทางกายภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ
บางช่วงเวลา แต่ความแตกต่างที่จะต้องวาดระหว่างทุนถาวรที่เป็นโทรศัพท์มือถือ
และสิ่งที่ไม่ได้เป็น ทุนถาวรบางคนถูกฝังอยู่ในดินแดน (ส่วนใหญ่ในรูปแบบของ
การสร้างสภาพแวดล้อมหรือวงกว้างมากขึ้นเป็น 'ธรรมชาติที่สอง) และดังนั้นจึงคงที่ในสถานที่.
ทุนในครั้งนี้คือ "คงที่" ในความรู้สึกคู่ (ผูกขึ้นในวัตถุโดยเฉพาะเช่น เครื่องและ
กดลงไปในสถานที่) มีความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองรูปแบบคือ เครื่องบิน (สูง
รูปแบบมือถือของเงินทุนคงที่) จำเป็นต้องใช้เงินลงทุนในสิ่งอำนวยความสะดวกที่สนามบินไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ถ้าพวกเขาจะ
ทำงาน ตรรกวิทยาระหว่าง fixity และการเคลื่อนไหวแล้วมาลงเล่นแม้จะอยู่ใน
หมวดหมู่ของทุนถาวร ในขณะที่จัมโบ้เจ็ตส์สามารถในหลักการบินได้ทุกที่ในทางปฏิบัติพวกเขา
ถูกกักบริเวณให้เชื่อมโยงไปที่เว็บไซต์คงที่ ในการสั่งซื้อเพื่อใช้เป็นเงินลงทุนในสิ่งอำนวยความสะดวกที่สนามบิน
ได้ตระหนักเครื่องบินต้องบินเข้าและออกเต็มเพียบ ในการสั่งซื้อเพื่อใช้เป็นเงินลงทุนใน
เครื่องบินที่จะต้องจ่ายออกไปสนามบินจะต้องกระตุ้นให้เกิดการจราจรมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ซึ่งหมายความ
ว่าสถานที่ที่พวกเขาให้บริการจะต้องมีเว็บไซต์ที่น่าสนใจสำหรับการบรรจบกันของสินค้าที่
ผู้คน, ความคิด, ข้อมูล, กิจกรรมทางวัฒนธรรมและ ชอบ. ชัดถ้อยชัดคำมีหลาย
โอกาสที่ไม่ตรงกันนี่สำหรับวิกฤตที่มีการแปล (อาจจะสร้างลงไปในระดับภูมิภาคและ
วิกฤตการณ์ระดับโลก) เช่นเดียวกับโอกาสมากมายที่จะดูดซับส่วนเกินทุนในการร่วมกัน
เสริมโครงสร้างของเงินลงทุน (สายการบินที่สนามบินต้องและในทางกลับกัน) มากของสิ่งที่
เราเรียกว่า "โลกาภิวัตน์" ได้รับการผลิตผ่านทางชีวภาพมากมายและร่วมกัน
ทำกิจกรรมเสริมชนิดนี้ (การขยายตัวของสายการบินและอาคารสนามบิน) "แก้ไขปัญหาเชิงพื้นที่"
(ในความหมายของการขยายตัวทางภูมิศาสตร์ในการแก้ไขปัญหาของ overaccumulation) อยู่ใน
ส่วนหนึ่งประสบความสำเร็จผ่านการแก้ไขการลงทุนเชิงพื้นที่ฝังไว้ในที่ดินเพื่อสร้าง
ภูมิทัศน์ใหม่ทั้งหมด (จากสนามบินและ