referred to as ‘baby boomers’ are n

referred to as ‘baby boomers’ are now entering older
adulthood. When compared with earlier or subsequent
birth cohorts, they have had a relatively higher rate of suicide.
Consequently, a substantial increase in the absolute
number of deaths of older people by suicide is expected
(Conwell et al., 2011). Therefore, it
is timely that we address gaps in
knowledge so that we can provide
effective care and support to a
population who possess a historically
high susceptibility to suicide.
The major aim of this review is to
build on the work of Draper (1996)
and Chan et al. (2007) by identifying
and critically reviewing
research studies which examined
the attempted suicides of older people. Because no single
risk factor can explain suicide attempts in older people,
a theory of suicide offers a multifaceted framework from
which to advance our understanding of this phenomenon
and develop effective interventions (Stanley et al. 2015).
Inherent in the biopsychosocial model of suicide is recognition
of the relative contributions of biological, psychological
and social factors (Bryan & Rudd, 2011). Drawing
on the specific recommendation of Chan et al. (2007) for
future research in the field, quantitative and qualitative
studies examining the interaction of biological, psychological
and social factors within the suicidal process were
of key interest.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียกว่าตอนนี้ป้อนเก่า 'ปี'วัยผู้ใหญ่ เมื่อเปรียบเทียบกับรุ่นก่อนหน้า หรือภายหลังรุ่นเกิด พวกเขาจะมีอัตราการฆ่าตัวตายค่อนข้างสูงดังนั้น เพิ่มเป็นการพบสัมบูรณ์คาดว่าจำนวนผู้เสียชีวิตของผู้สูงอายุโดยการฆ่าตัวตาย(Conwell ร้อยเอ็ด 2011) ดังนั้น มันคือเวลาที่เราที่อยู่ช่องว่างในความรู้เพื่อให้เราสามารถให้ประสิทธิภาพการดูแลและสนับสนุนการประชากรที่มีในอดีตสูงความไวต่อการฆ่าตัวตายสำคัญมาก ๆ คือการสร้างการทำงานของ Draper (1996)และจัน et al. (2007) โดยระบุและทบทวนถึงการศึกษาวิจัยซึ่งการตรวจสอบอัตวินิบาตกรรมที่ความพยายามของคนรุ่นเก่า เนื่องจากไม่มีเดียวปัจจัยเสี่ยงสามารถอธิบายพยายามฆ่าตัวตายในผู้สูงอายุทฤษฎีของฆ่าตัวตายมีกรอบหลายแง่มุมจากการทำความเข้าใจปรากฏการณ์นี้ล่วงหน้าและพัฒนามีประสิทธิภาพแทรกแซง (Stanley et al. 2015)อยู่ในรูปแบบ biopsychosocial ฆ่าตัวตายเป็นการรับรู้ของผลงานญาติของชีวภาพ จิตวิทยาและปัจจัยทางสังคม (Bryan และรัด 2011) รูปวาดในการแนะนำเฉพาะของจัน et al. (2007) สำหรับงานวิจัยในอนาคตในฟิลด์ เชิงปริมาณ และเชิงคุณภาพตรวจสอบการโต้ตอบของชีวภาพ จิตวิทยาการศึกษาและปัจจัยทางสังคมในกระบวนการฆ่าตัวตายน่าสนใจสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรียกว่า 'เบบี้บูมเมอ' กำลังเข้าสู่ที่เก่ากว่า
วัย เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้หรือภายหลัง
cohorts เกิดพวกเขาได้มีอัตราที่ค่อนข้างสูงของการฆ่าตัวตาย.
ดังนั้นการเพิ่มขึ้นอย่างมากในแน่นอน
จำนวนผู้เสียชีวิตของผู้สูงอายุโดยการฆ่าตัวตายเป็นที่คาดหวัง
(Conwell et al. 2011) ดังนั้นจึง
เป็นเวลาที่เหมาะสมที่เราอยู่ช่องว่างใน
ความรู้เพื่อให้เราสามารถให้
การดูแลที่มีประสิทธิภาพและการสนับสนุนให้เป็น
ประชากรที่มีประวัติศาสตร์
ความไวสูงในการฆ่าตัวตาย.
จุดมุ่งหมายที่สำคัญของการตรวจสอบนี้คือการ
สร้างการทำงานของผัก (1996) เดอะ
และ Chan et al, (2007) โดยการระบุ
และวิกฤตการทบทวน
การศึกษาวิจัยซึ่งการตรวจสอบ
การฆ่าตัวตายพยายามของผู้สูงอายุ เพราะไม่มีเดียว
ปัจจัยเสี่ยงที่สามารถอธิบายได้ว่าพยายามฆ่าตัวตายในผู้สูงอายุ,
ทฤษฎีของการฆ่าตัวตายมีกรอบหลายแง่มุมจาก
ที่จะก้าวไปสู่ความเข้าใจของเราของปรากฏการณ์นี้
และพัฒนาการแทรกแซงที่มีประสิทธิภาพ (สแตนลี่ย์ et al. 2015).
แฝงในรูปแบบ biopsychosocial การฆ่าตัวตายเป็น การรับรู้
ของผลงานที่ญาติของทางชีวภาพทางด้านจิตใจ
และสังคมปัจจัย (ไบรอันและรัดด์ 2011) การวาดภาพ
ในคำแนะนำที่เฉพาะเจาะจงของ Chan et al, (2007) สำหรับ
การวิจัยในอนาคตในเขตเชิงปริมาณและคุณภาพ
การศึกษาตรวจสอบการทำงานร่วมกันของทางชีวภาพทางด้านจิตใจ
และสังคมปัจจัยภายในกระบวนการฆ่าตัวตายเป็น
ที่น่าสนใจที่สำคัญ