To communicate with each other usin

To communicate with each other using the language of each area. In contact with each of the other languages. There is the beauty of the words used in the communication of each sector in Thailand, a Thai dialect is that of it. And we should preserve the dialect in Thailand for a long period so that the offspring can inherit the following.
Northern dialect (dialect), a dialect is used to communicate in some provinces in the North often talk a lot of Mae Hong Son, Lampang, phayao, Chiang Rai, Chiang Mai, lamphun, Tak, Nan, phrae, etc.
The reason that tongonurak the North dialect include:
1. is the local language of the people who live north of the Thai language is required to communicate in everyday life as language used since birth.
2. as a part of the culture that should be studied, because local language education will help understand the social conditions. Culture and wisdom of the villagers in various aspects.
3. the historical Foundation of the ethnic group of the northern Thai.
4. the results of the local literary inheritance — oral, or is derived from a story by word of mouth.
Therefore, it is important to have a dialect as the language of the local people that their ancestors have been creative and continuous inheritance. The descendants through the language of culture

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สื่อสารกันโดยใช้ภาษาของแต่ละพื้นที่ กับแต่ละภาษาอื่น ๆ มีความสวยงามของคำที่ใช้ในการสื่อสารของแต่ละภาคในประเทศไทย ภาษาไทยเป็นของมัน และเราควรรักษาภาษาถิ่นในประเทศไทยเป็นเวลานานเพื่อให้ลูกหลานจะสืบทอดต่อไปนี้ภาษาเหนือ (ภาษา), ภาษาที่ใช้สื่อสารในบางจังหวัดในภาคเหนือมักจะพูดคุยจำนวนมาก Mae Hong Son ลำปาง พะเยา เชียงราย เชียงใหม่ ลำพูน ตาก น่าน แพร่ ฯลฯ เหตุผลที่ tongonurak ภาษาเหนือรวม:1. เป็นภาษาท้องถิ่นของคนที่อยู่ทางเหนือของภาษาไทยที่จะต้องสื่อสารในชีวิตประจำวันเป็นภาษาที่ใช้ตั้งแต่เกิด 2. เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมที่ควรจะศึกษา เนื่องจากการศึกษาภาษาถิ่นจะช่วยให้ เข้าใจสภาพสังคม วัฒนธรรมและภูมิปัญญาของชาวบ้านในด้านต่าง ๆ 3.รากฐานประวัติศาสตร์ของกลุ่มชาติพันธุ์ไทยภาคเหนือ 4.ผลลัพธ์ของการสืบทอดวรรณกรรมท้องถิ่น – ปาก หรือมาจากเรื่องปาก ดังนั้น มันจะต้องมีภาษาที่เป็นภาษาของคนในท้องถิ่นที่บรรพบุรุษได้สืบทอดความคิดสร้างสรรค์ และต่อเนื่อง ลูกหลานผ่านทางภาษาวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสื่อสารกับแต่ละอื่น ๆ โดยใช้ภาษาของแต่ละพื้นที่ ในการติดต่อกับแต่ละภาษาอื่น ๆ มีความงามของคำที่ใช้ในการสื่อสารของภาคในประเทศไทยแต่ละที่เป็นภาษาไทยเป็นที่ของมัน และเราควรจะรักษาภาษาถิ่นในประเทศไทยเป็นระยะเวลานานเพื่อให้ลูกหลานสามารถสืบทอดต่อไป.
ภาษาถิ่นภาคเหนือ (ภาษา) ภาษาที่ใช้ในการติดต่อสื่อสารในบางจังหวัดในภาคเหนือมักจะพูดคุยมากแม่ฮ่องสอนลำปาง พะเยา, เชียงราย, เชียงใหม่, ลำพูน, ตาก, น่าน, แพร่, ฯลฯ
เหตุผลที่ tongonurak ภาษาถิ่นเหนือรวมถึง:
1 เป็นภาษาท้องถิ่นของคนที่อาศัยอยู่ทางตอนเหนือของภาษาไทยที่จำเป็นในการสื่อสารในชีวิตประจำวันเป็นภาษาที่ใช้มาตั้งแต่เกิด.
2 เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมที่ควรมีการศึกษาเพราะการศึกษาภาษาท้องถิ่นจะช่วยให้เข้าใจสภาพสังคม วัฒนธรรมและภูมิปัญญาของชาวบ้านในแง่มุมต่าง ๆ .
3 มูลนิธิประวัติศาสตร์ของกลุ่มชาติพันธุ์ในภาคเหนือของไทย.
4 ผลของมรดกวรรณกรรมท้องถิ่น -. ในช่องปากหรือมีที่มาจากเรื่องคำพูดจากปาก
ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะมีภาษาถิ่นเป็นภาษาของคนในท้องถิ่นที่บรรพบุรุษของพวกเขาได้รับมรดกความคิดสร้างสรรค์และต่อเนื่อง ลูกหลานผ่านภาษาของวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อสื่อสารกับแต่ละอื่น ๆโดยใช้ภาษาของแต่ละพื้นที่ ในการติดต่อกับแต่ละของภาษาอื่น ๆ มีความงามของถ้อยคำที่ใช้ในการสื่อสารของแต่ละภาคในประเทศไทย ภาษาถิ่นไทยมันมัน และเราก็ควรรักษาภาษาถิ่นในประเทศไทยเป็นระยะเวลานานเพื่อให้ลูกหลานสืบทอดต่อไป .
คำเมือง ( ภาษา )เป็นภาษาถิ่นที่ใช้ในการติดต่อสื่อสารในบางจังหวัดในภาคเหนือมักพูดมาก แม่ฮ่องสอน ลำปาง พะเยา เชียงราย เชียงใหม่ ลำพูน ตาก น่าน แพร่ เป็นต้น
เหตุผลที่ tongonurak สำเนียงเหนือรวม :
1 เป็นภาษาท้องถิ่น ของผู้คนที่อาศัยอยู่ทางเหนือของภาษาไทยจะต้องสื่อสารในชีวิตประจำวัน เช่น การใช้ภาษามาตั้งแต่เกิด
2 .เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมที่ควรศึกษา เพราะการศึกษาภาษาท้องถิ่นจะช่วยให้เข้าใจสภาพของสังคม วัฒนธรรมและภูมิปัญญาของชาวบ้านในด้านต่างๆ
3 รากฐานทางประวัติศาสตร์ของกลุ่ม ชาติพันธุ์ของคนไทยภาคเหนือ
4 ผลของวรรณคดีมรดกภายในช่องปาก หรือมีที่มาจากเรื่องราวโดยคำพูดจากปาก
ดังนั้นมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะมีสำเนียงเป็นภาษาของคนในท้องถิ่นที่บรรพบุรุษได้สร้างสรรค์และถ่ายทอดอย่างต่อเนื่อง ลูกหลานผ่านภาษาวัฒนธรรม