and that development of the domesti

and that development of the domestic, national economy should be the priority. The other side argued that in fact China still had too little foreign investment, and that more liberalization was required to insure progress.The Asia crisis in 1997 gave the national economy advocates the upper hand. By 1998 it looked as if China would stop pushing so hard for WTO membership, and focus on APEC and other regional organizations instead (Hai, 1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และการพัฒนาของเศรษฐกิจภายในประเทศ ชาติควรลำดับความสำคัญ ด้านอื่น ๆ โต้เถียงว่า ในความเป็นจริงประเทศจีนยังมีน้อยเกินไปลงทุนต่างประเทศ และว่า การเปิดเสรีเพิ่มเติมถูกต้องประกันความก้าวหน้า วิกฤตเอเชียในปี 1997 ให้สนับสนุนเศรษฐกิจมือบน โดยปี 1998 มองว่าจีนจะหยุดผลักดันจึงยากสำหรับสมาชิกองค์การ และเน้นเอเปคและองค์กรระดับภูมิภาคอื่น ๆ แทน (Hai, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และการพัฒนาของประเทศที่เศรษฐกิจของประเทศที่ควรให้ความสำคัญ ด้านอื่น ๆ ที่ถกเถียงกันอยู่ว่าในความเป็นจริงประเทศจีนยังคงมีการลงทุนต่างประเทศน้อยเกินไปและการเปิดเสรีมากขึ้นจะต้องประกันวิกฤต progress.The เอเชียในปี 1997 ทำให้เศรษฐกิจของประเทศสนับสนุนมือบน 1998 โดยมันดูเหมือนว่าจีนจะหยุดการผลักดันอย่างหนักเพื่อเป็นสมาชิกองค์การการค้าโลกและมุ่งเน้นไปที่เอเปคและองค์กรระดับภูมิภาคอื่น ๆ แทน (Hai, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และการพัฒนาประเทศ เศรษฐกิจแห่งชาติควรเป็นอันดับแรก อีกด้านหนึ่งที่ถกเถียงกันอยู่ว่าในความเป็นจริงจีนยังคงมีการลงทุนจากต่างประเทศน้อยเกินไป และการเปิดเสรีมากขึ้น ต้องประกันความก้าวหน้า เอเชีย วิกฤติ 2540 สนับสนุนให้เศรษฐกิจของประเทศดีขึ้น โดย 1998 ดูเหมือนว่าจีนจะหยุดผลักดันอย่างหนักเพื่อเข้าเป็นสมาชิกองค์การการค้าโลกและเน้นเอเปคและองค์กรระดับภูมิภาคอื่น ๆ แทน ( Hai , 1998 )