“My husband and I sold everything w

“My husband and I sold everything we had to afford the journey. We worked 15 hours a day in Turkey until we had enough money to leave. The smuggler put 152 of us on a boat. Once we saw the boat, many of us wanted to go back, but he told us that anyone who turned back would not get a refund. We had no choice. Both the lower compartment and the deck were filled with people. Waves began to come into the boat so the captain told everyone to throw their baggage into the sea. In the ocean we hit a rock, but the captain told us not to worry. Water began to come into the boat, but again he told us not to worry. We were in the lower compartment and it began to fill with water. It was too tight to move. Everyone began to scream. We were the last ones to get out alive. My husband pulled me out of the window. In the ocean, he took off his life jacket and gave it to a woman. We swam for as long as possible. After several hours he told me he that he was too tired to swim and that he was going to float on his back and rest. It was so dark we could not see. The waves were high. I could hear him calling me but he got further and further away. Eventually a boat found me. They never found my husband.” (Kos, Greece)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ฉันขายทุกอย่างเลยสามารถเดินทาง เราทำงานตลอด 15 ชั่วโมงในตุรกีจนเรามีเงินมากพอไป เอาใส่ 152 ของเราบนเรือ เมื่อเราเห็นเรือ มายเราอยากไปกลับ แต่เขาบอกเราที่ ใครปิดจะไม่ได้เงินคืน เราเลือกไม่ได้ ช่องล่างและดาดฟ้าเต็มไป ด้วยคน คลื่นเริ่มมาในเรือดังนั้นกัปตันบอกว่า ทุกคนโยนสัมภาระของพวกเขาลงในทะเล ในมหาสมุทร เราตีก้อนหิน แต่กัปตันบอกว่า เราไม่ต้องกังวล น้ำเริ่มมาเรือ แต่อีก เขาบอกว่า เราไม่ต้องกังวล เราอยู่ในช่องด้านล่าง และจะเริ่ม มีน้ำ มันแน่นเกินไปเมื่อต้องการย้าย ทุกคนเริ่มร้อง เรามีคนสุดท้ายจะได้รับ สามีดึงฉันออกจากหน้าต่าง ในมหาสมุทร เขาออกเขาชูชีพ และให้กับผู้หญิง เรามารถนานที่สุด หลายชั่วโมงหลังจาก เขาบอกเขาว่าเขาเหนื่อยเกินไปว่ายน้ำและที่ เขากำลังจะลอยบนหลังของเขาและส่วนที่เหลือ ดึกจังเราไม่สามารถเห็นได้ คลื่นสูงขึ้น ได้ยินเขาเรียกฉัน แต่เขาได้ต่อไป และห่างออกไป ในที่สุดเรือพบฉัน พวกเขาไม่พบสามีของฉัน" (คอส กรีซ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"สามีของฉันและฉันขายทุกอย่างที่เราต้องจ่ายการเดินทาง เราทำงาน 15 ชั่​​วโมงต่อวันในตุรกีจนกว่าเราจะมีเงินมากพอที่จะออกจาก ลักลอบนำ 152 เราบนเรือ เมื่อเราเห็นเรือพวกเราหลายคนต้องการที่จะกลับไป แต่เขาบอกกับเราว่าทุกคนที่หันกลับมาจะไม่ได้รับเงินคืน เราไม่มีทางเลือก ทั้งสองช่องที่ต่ำกว่าและดาดฟ้าเต็มไปด้วยผู้คน คลื่นเริ่มที่จะเข้ามาในเรือเพื่อให้กัปตันบอกทุกคนที่จะโยนกระเป๋าของพวกเขาลงไปในทะเล ในมหาสมุทรเราตีหิน แต่กัปตันบอกกับเราว่าไม่ต้องกังวล น้ำเริ่มที่จะเข้ามาในเรืออีกครั้ง แต่เขาบอกเราว่าไม่ต้องกังวล เราอยู่ในช่องที่ลดลงและเริ่มเต็มไปด้วยน้ำ มันเป็นแน่นเกินไปที่จะย้าย ทุกคนเริ่มที่จะกรีดร้อง เราเป็นคนสุดท้ายที่จะได้รับการออกยังมีชีวิตอยู่ สามีของฉันดึงฉันออกไปนอกหน้าต่าง ในมหาสมุทรที่เขาเอาออกแจ็คเก็ตชีวิตของเขาและมอบมันให้กับผู้หญิงคนหนึ่ง เราว่ายน้ำให้นานที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ หลังจากผ่านไปหลายชั่วโมงเขาบอกผมว่าเขาว่าเขาเหนื่อยเกินไปที่จะว่ายน้ำและว่าเขากำลังจะไปลอยที่ด้านหลังและส่วนที่เหลือของเขา มันมืดดังนั้นเราจึงไม่สามารถมองเห็น คลื่นสูง ผมได้ยินเขาเรียกผม แต่เขาได้ต่อไปและต่อไป ในที่สุดเรือพบฉัน พวกเขาไม่เคยพบสามีของฉัน. "(คอส, กรีซ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" สามีของฉันและฉันขายทุกอย่างที่เราต้องจ่ายการเดินทาง เราทำงาน 15 ชั่วโมงต่อวันในตุรกี จนเรามีเงินเพียงพอที่จะไป นักลักลอบใส่ 152 ของเราบนเรือ เมื่อเราเห็นเรือ หลายคนอยากไป แต่เค้าบอกเราว่า คนที่หันหลังกลับจะไม่ได้รับการคืนเงิน เราไม่มีทางเลือก ทั้งช่องล่างและดาดฟ้าที่เต็มไปด้วยผู้คนคลื่นเริ่มเข้ามาในเรือแล้ว กัปตันบอกทุกคนจะโยนสัมภาระของตนเองลงในทะเล ในมหาสมุทรที่เราตีหิน แต่กัปตันบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วง น้ำเริ่มเข้ามาในเรือ แต่เค้าบอกเราว่าไม่ต้องเป็นห่วง เราอยู่ในช่องด้านล่างและเริ่มที่จะกรอกด้วยน้ำ มันแน่นเกินไปที่จะย้าย ทุกคนเริ่มร้อง เราเป็นกลุ่มสุดท้ายที่จะออกจากชีวิตสามีของฉันดึงฉันออกมาจากหน้าต่าง ในมหาสมุทร เขาถอดแจ็คเก็ตชีวิตของเขาและมอบมันให้กับผู้หญิง เราก็ว่ายน้ำได้นานเท่าที่เป็นไปได้ หลังจากหลายชั่วโมง เขาบอกฉันว่า เขาเหนื่อยเกินกว่าที่จะว่ายน้ำ และว่าเขาจะลอยอยู่บนหลังของเขา และพักผ่อน มันมืดมาก เราไม่อาจมองเห็น คลื่นสูง ฉันได้ยินเสียงเขาเรียกฉัน แต่เขาได้ไกลและไกลออกไปในที่สุดเรือก็พบฉัน พวกเขาไม่เคยเจอสามีของฉัน " ( Kos , กรีซ )