In the postwar decades, the standar

In the postwar decades, the standard of living in Japan has undergone a dramatic rise.[1] Japanese consumers have benefited from the nation's economic growth, while in turn they have stimulated the economy through demand for sophisticated products, loyalty to domestically produced goods, and saving and pooling investment funds. But personal disposable income has not risen as fast as the economy as a whole in many years—at 1 percentage point less than average GNP growth in the late 1980s.[citation needed]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทศวรรษพ้น มาตรฐานการครองชีพในญี่ปุ่นได้เปลี่ยนเพิ่มขึ้นอย่างมาก [1] ญี่ปุ่นผู้บริโภคได้รับประโยชน์จากการเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศ ขณะใช้จะได้ถูกกระตุ้นเศรษฐกิจผ่านความต้องการผลิตภัณฑ์ที่มีความซับซ้อน ภักดีต่อสินค้าที่ผลิตในประเทศ และกองทุนการออม และการทำพูลเก็บ แต่รายได้ส่วนบุคคลได้ไม่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วที่เศรษฐกิจโดยรวมในหลายปี — จุด 1 เปอร์เซ็นต์น้อยกว่าเจริญเติบโตของ GNP เฉลี่ยในปลายทศวรรษ 1980 [ต้องการอ้างอิง]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทศวรรษที่ผ่านมาหลังสงครามมาตรฐานการครองชีพในประเทศญี่ปุ่นมีระดับการเพิ่มขึ้นอย่างมาก. [1] ผู้บริโภคชาวญี่ปุ่นได้รับประโยชน์จากการเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศในขณะที่ในทางกลับกันพวกเขาได้กระตุ้นเศรษฐกิจผ่านความต้องการสินค้าที่มีความซับซ้อนความจงรักภักดีต่อสินค้าที่ผลิตในประเทศ และการออมและการร่วมกันกองทุนรวมที่ลงทุน แต่รายได้ส่วนบุคคลที่ยังไม่ได้ปรับตัวเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในขณะที่เศรษฐกิจโดยรวมในหลายปีที่ 1 ร้อยละจุดน้อยกว่าการเติบโตของผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติโดยเฉลี่ยในช่วงปลายทศวรรษ 1980. [อ้างจำเป็น]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทศวรรษหลังสงคราม ค่าครองชีพในญี่ปุ่นได้รับการเพิ่มขึ้นอย่างมาก [ 1 ] ญี่ปุ่น ผู้บริโภคได้รับประโยชน์จากการเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศ ในขณะที่ในทางกลับกันพวกเขาได้กระตุ้นเศรษฐกิจผ่านความต้องการสำหรับผลิตภัณฑ์ที่ซับซ้อน และความภักดีต่อสินค้าที่ผลิตในประเทศ และการบันทึก และการเงิน การลงทุนแต่รายได้ส่วนบุคคลได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเป็นเศรษฐกิจโดยรวมในหลายปีที่ 1 ชี้ร้อยละน้อยกว่าการเติบโตผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติเฉลี่ยในช่วงปลายทศวรรษ 1980 . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]