In citrus, nucellar or embryogenic

In citrus, nucellar or embryogenic callus has a great potential as a conserved germplasm that will provide starting material for somatic hybridization in protoplast fusion (Kobayashi and Ohgawara, 1988; Grosser and Gmitter, 1990) and somatic embryos for the production of virus free plants (Navarro et al., 1979). Induction of nucellar calli from ovules was genotype dependent in terms of media composition. In this work, while ovule-derived embryogenic callus of lemon varieties was obtained with the supplementation of 2,4-D hormone into culture medium, similar callus from ‘Washingto navel’ orange and ‘Clementine’ mandarin was obtained by the addition of adenine into the same basic MT medium. This has been also reported by pioneer researchers (Kochba and Spiegel-Roy, 1973; Hidaka and Omura, 1989; Grosser and Gmitter, 1990; Koc et al., 1992; Pe ́rez et al., 1998). In plant tissue culture, differentiation and dedifferentiation are usually controlled with plant growth regulators (Hidaka and Omura, 1989). In citrus,
however, the presence of auxin and cytokinin in the medium inhibits somatic embryogenesis (Kochba et al., 1978a). So, somatic embryogenesis from for all tested cultivars was achieved in the absence of growth regulators with different carbohydrate sources. In addition, glycerol, galactose, or galactose-yielding sugars, e.g. lactose, as the sole carbon source were used for the stimulation of embryogenesis from nucellar calli of some citrus varieties (Lin and Kado, 1977; Kochba et al., 1978a,b, 1982; Ben-Hayyim and Neumann, 1983). Hidaka and Omura (1989) has also found the stimulatory effect of maltose or cellobiose yielding glucose on embyrogenesis in nucellar calli of various citrus species. In our experiments, however, embryoid formation was stimulated not only by saccharides which yield galactose but also by sorbitol with limited number of embryos formed.
Our data presented that the best result of embryogenesis from the different citrus varieties was obtained in glycerol and was different as the optimal concentration for supporting growth of citrus embryogenesis from nucellar calli. The highest rate of callus proliferation from various citrus species and cultivars was obtained with high concentrations of lactose (3– 5%) in the medium. Lactose yielded less callus then did its component monosaccharide, glucose but about the same as fructose. It is likely that some of the lactose was hydrolyzed during autoclaving but, the relatively strong growth and prolific organization suggest that the necessary enzyme systems exist in the callus for its utilization (Button, 1978).
Our results demonstrated that galactose-yielding sugars, e.g. lactose and sorbitol have the greatest stimulatory effect on embryogenesis after glycerol, although galactose or galactose yielding sugars, e.g. lactose was shown to be toxic for many tissues in plants (Kochba et al., 1978b). Similar results have been reported by Tomaz et al. (2001) with the work on somatic embryogenesis in Citrus spp. using galactose, lactose and maltose carbohydrate sources. Glycerol and lactose were required to elicit a significantly higher stimulating effect on embryogenesis than with the other sugars tested. But sorbitol and galactose were less effective for the stimulation of embryogenesis and on callus growth. Glucose did not stimulate embryogenesis but effected callus growth poorly. Mannitol was remarkable less effective for the stimulation of embryogenesis and the callus growth when compared with other carbon sources as described by Hidaka and Omura (1989).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในส้ม nucellar หรือเพาะแคลลัสมีศักยภาพดีเป็นแหล่งนำที่จะให้วัสดุเริ่มต้นสำหรับกาย hybridization ใน protoplast fusion (โคบายาชิและ Ohgawara, 1988 เร่อร่า และ Gmitter, 1990) และโคลนร่างกายสำหรับการผลิตของพืชไวรัสฟรี (Navarro et al. 1979) เหนี่ยวนำของ nucellar เอเรียจากเมล็ดคือ จีโนไทป์ขึ้นในแง่ขององค์ประกอบสื่อ ในงานนี้ ในขณะที่ได้รับไข่มาแคลลัสเพาะพันธุ์มะนาว ด้วยการเสริมฮอร์โมน 2, 4-ดีเป็นวัฒนธรรมกลาง คล้ายแคลลัสจากส้ม 'Washingto สะดือ' และ 'คลีเมนไทน์' แมนดารินได้รับ โดยการเพิ่มคือเป็นสื่อ MT พื้นฐานเดียวกัน นี้ได้รับรายงาน โดยนักวิจัยผู้บุกเบิก (Kochba และ Spiegel-Roy, 1973 ฮิดากะและโอมุระ 1989 เร่อร่า และ Gmitter, 1990 Koc et al. 1992 Pe ́rez et al. 1998) ในเนื้อเยื่อพืช ความแตกต่างและ dedifferentiation จะควบคุม ด้วยฮอร์โมนพืช (ฮิดากะและโอมุระ 1989) ในส้มอย่างไรก็ตาม การปรากฏตัวของออกซินและไซโตไคนิในการยับยั้งการเกิดเอ็มบริโอกาย (Kochba et al. 1978a) ดังนั้น การเกิดเอ็มบริโอกายจากสำหรับสายพันธุ์ที่ผ่านการทดสอบทั้งหมดสำเร็จขาดฮอร์โมนกับแหล่งคาร์โบไฮเดรตแตกต่างกัน นอกจากนี้ กลีเซอรอล กาแล็กโทส หรือใช่กาแล็กโทส น้ำตาล เช่นแลคโตส เป็นแหล่งคาร์บอนแต่เพียงผู้เดียวใช้สำหรับกระตุ้นการเกิดเอ็มบริโอจาก calli nucellar ของบางสายพันธุ์ส้ม (Lin และ Kado, 1977 Kochba et al. 1978a, b, 1982 Ben-Hayyim และ Neumann, 1983) ฮิดากะและโอมุระ (1989) ได้พบผลกระตุ้น maltose หรือ cellobiose กลูโคสบน embyrogenesis ในเอเรีย nucellar พันธุ์ส้มต่าง ๆ ที่ให้ผลผลิต ในการทดลองของเรา อย่างไรก็ตาม ก่อ embryoid ถูกกระตุ้นไม่เพียง โดย saccharides ที่ผลกาแล็กโทส แต่ ด้วยซอร์บิทอลกับตัวอ่อนที่เกิดขึ้นแสดงข้อมูลของเราว่า ผลที่ดีสุดของการเกิดเอ็มบริโอจากส้มหลากหลายมาในกลีเซอรอล และแตกต่างเป็นความเข้มข้นที่เหมาะสมเพื่อสนับสนุนการเจริญเติบโตของการเกิดเอ็มบริโอจาก nucellar calli ส้ม อัตราสูงสุดเจริญเติบโตของแคลลัสจากส้มสายพันธุ์ต่าง ๆ และพันธุ์ได้รับกับความเข้มข้นสูงของแล็กโทส (3-5%) ในการ แลคโตสให้ผลน้อยแคลลัส แล้วได้ของคอมโพเนนต์ monosaccharide กลูโคสแต่เหมือนกับฟรักโทส ก็มีแนวโน้มว่า บางส่วนของแล็กโทสถูกไลซ์ระหว่างสปอร์ แต่ การเติบโตที่ค่อนข้างแข็งแรงและอุดมสมบูรณ์องค์กรแนะนำว่า ระบบจำเป็นเอนไซม์ที่มีอยู่ในแคลลัสสำหรับการใช้ประโยชน์ (ปุ่ม 1978)ผลของเราแสดงให้เห็นว่า ใช่กาแล็กโทสน้ำตาล เช่นแลคโตสและซอร์บิทอลมีผลกระตุ้นมากที่สุดในการเกิดเอ็มบริโอจากกลีเซอรอล แม้ว่ากาแล็กโทสหรือยอมกาแล็กโทสน้ำตาล เช่นแลคโตแสดงต่อจะเป็นพิษต่อเนื้อเยื่อต่าง ๆ ในพืช (Kochba et al. 1978b) ผลที่คล้ายกันได้รับรายงานโดย Tomaz et al. (2001) กับการทำงานในร่างกายเกิดเอ็มบริโอในส้มออกซิเจนที่ใช้กาแล็กโทส แลคโตส และ maltose แหล่งคาร์โบไฮเดรต กลีเซอรอลและแลคโตสที่ถูกต้องเพื่อผลกระตุ้นสูงในการเกิดเอ็มบริโอกว่ากับน้ำตาลอื่น ๆ ที่ได้รับการทดสอบ แต่ซอร์บิทอลและกาแล็กโทสมีประสิทธิภาพน้อยในการกระตุ้นการเติบโตของแคลลัส และการเกิดเอ็มบริโอ กลูโคสไม่กระตุ้นการเกิดเอ็มบริโอ แต่ผลแคลลัสการเจริญเติบโตได้ไม่ดี Mannitol ถูกน้อยกว่ามีประสิทธิภาพโดดเด่นสำหรับกระตุ้นการเกิดเอ็มบริโอและการเติบโตของแคลลัสเมื่อเปรียบเทียบกับแหล่งอื่น ๆ คาร์บอนตามที่อธิบายไว้ โดยฮิดากะและโอมุระ (1989)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในส้มเกิดจากเนื้อเยื่อหรือ embryogenic แคลลัสมีศักยภาพที่ดีเป็นพันธุ์ป่าสงวนที่จะช่วยให้วัสดุเริ่มต้นสำหรับการผสมพันธุ์ร่างกายในโปรโตพลาฟิวชั่น (โคบายาชิและ Ohgawara 1988; Grosser และ Gmitter, 1990) และโซมาติกเอ็มบริโอสำหรับการผลิตของพืชฟรีไวรัส ( Navarro et al., 1979) การชักนำให้เกิดแคลลัสเกิดจากเนื้อเยื่อจาก ovules เป็นจีโนไทป์ขึ้นในแง่ขององค์ประกอบของสื่อ ในงานนี้ในขณะที่ไข่ที่ได้มาจากแคลลัส embryogenic พันธุ์มะนาวที่ได้รับกับการเสริม 2,4-D ฮอร์โมนเข้าไปในอาหารเลี้ยงเชื้อ, แคลลัสที่คล้ายกันจาก 'Washingto สะดือ' ส้ม 'Clementine' ส้มแมนดารินที่ได้รับจากการเพิ่มขึ้นของ adenine ลงใน เดียวกลางมอนแทนาขั้นพื้นฐาน นี้ยังได้รับรายงานจากนักวิจัยผู้บุกเบิก (Kochba และเดอร์ส-รอย 1973; Hidaka และ Omura 1989; Grosser และ Gmitter, 1990; Koc et al, 1992;.. Pe Rez, et al, 1998) ในการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อพืชแตกต่างและ dedifferentiation มักจะควบคุมด้วยการควบคุมการเจริญเติบโต (Hidaka และ Omura, 1989) ในส้ม
แต่การปรากฏตัวของออกซินและไซโตไคนิในระยะกลางยับยั้ง embryogenesis ร่างกาย (Kochba et al., 1978a) ดังนั้น embryogenesis ร่างกายจากสายพันธุ์ที่ผ่านการทดสอบทั้งหมดก็ประสบความสำเร็จในกรณีที่ไม่มีควบคุมการเจริญเติบโตกับแหล่งคาร์โบไฮเดรตที่แตกต่างกัน นอกจากนี้กลีเซอรอล, กาแลคโตหรือกาแลคโตให้ผลผลิตน้ำตาลเช่นแลคโตสเป็นแหล่งคาร์บอนถูกนำมาใช้สำหรับการกระตุ้นของเอมบริจากแคลลัสเกิดจากเนื้อเยื่อบางพันธุ์ส้ม (หลินและ Kado, 1977. Kochba, et al, 1978a, B 1982; เบนยิมและนอยมันน์, 1983) Hidaka และ Omura (1989) ยังพบว่ามีผลกระตุ้นของมอลโตสหรือ cellobiose ผลผลิตน้ำตาลกลูโคสใน embyrogenesis ในแคลลัสเกิดจากเนื้อเยื่อของสายพันธุ์ส้มต่างๆ ในการทดลองของเรา แต่การก่อ embryoid ถูกกระตุ้นโดยไม่เพียง แต่นํ้าตาลซึ่งผลผลิตกาแลคโต แต่ยังโดยซอร์บิทอมีจำนวน จำกัด ของตัวอ่อนที่เกิดขึ้น.
ข้อมูลของเรานำเสนอว่าผลที่ดีที่สุดของเอมบริจากพันธุ์ส้มที่แตกต่างกันได้ในกลีเซอรอลและเป็นที่แตกต่างกัน ความเข้มข้นที่เหมาะสมในการสนับสนุนการเติบโตของส้ม embryogenesis จากแคลลัสเกิดจากเนื้อเยื่อ อัตราสูงสุดของการแพร่กระจายแคลลัสจากสายพันธุ์ส้มต่างๆและสายพันธุ์ที่ได้รับมีความเข้มข้นสูงของแลคโตส (3- 5%) ในระยะกลาง แลคโตสแคลลัสให้ผลน้อยแล้วก็องค์ประกอบโมโนแซ็กคาไรด์ของกลูโคส แต่เรื่องเดียวกันกับที่ฟรุกโตส มันเป็นไปได้ว่าบางส่วนของแลคโตสที่ถูกไฮโดรไลซ์ในระหว่างการนึ่งฆ่าเชื้อ แต่การเจริญเติบโตที่ค่อนข้างแข็งแกร่งและองค์กรที่อุดมสมบูรณ์ชี้ให้เห็นว่าระบบการทำงานของเอนไซม์ที่จำเป็นอยู่ในแคลลัสสำหรับการใช้ประโยชน์ (ปุ่ม, 1978).
ผลของเราแสดงให้เห็นว่ากาแลคโตให้ผลผลิตน้ำตาลเช่น แลคโตสและซอร์บิทอมีผลกระตุ้นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดใน embryogenesis หลังจากกลีเซอรอลแม้ว่ากาแลคโตหรือกาแลคโตให้ผลผลิตน้ำตาลเช่นแลคโตสได้รับการแสดงที่จะมีความเป็นพิษต่อเนื้อเยื่อจำนวนมากในพืช (Kochba et al., 1978b) ผลที่คล้ายกันได้รับรายงานจาก Tomaz et al, (2001) ที่มีการทำงานในร่างกายของเอมบริโอในส้ม spp โดยใช้กาแลคโต, แหล่งคาร์โบไฮเดรตแลคโตสและมอลโตส กลีเซอรีนและแลคโตสที่ถูกต้องที่จะล้วงเอาผลต่อการกระตุ้นที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน embryogenesis กว่าด้วยน้ำตาลอื่น ๆ ที่ผ่านการทดสอบ แต่ซอร์บิทอและกาแลคโตมีประสิทธิภาพน้อยลงสำหรับการกระตุ้นของเอมบริโอและการเจริญเติบโตของแคลลัส กลูโคสไม่ได้กระตุ้นให้เกิดเอมบริโอ แต่การเจริญเติบโตแคลลัสได้รับผลกระทบไม่ดี Mannitol เป็นที่น่าทึ่งที่มีประสิทธิภาพน้อยลงสำหรับการกระตุ้นของเอมบริโอและการเติบโตของแคลลัสเมื่อเทียบกับแหล่งคาร์บอนอื่น ๆ ตามที่อธิบาย Hidaka และ Omura (1989)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในส้ม nucellar หรือเลี้ยงแคลลัสมีศักยภาพที่ดีเป็นการอนุรักษ์พันธุกรรมนั้นจะให้เริ่มทำในส่วนวัสดุสำหรับโปรฟิวชั่น ( โคบายาชิ และ ohgawara , 1988 ; ใหญ่ และ gmitter 1990 ) และตัวอ่อนเซลล์เพื่อการผลิตไวรัสฟรีพืช ( Navarro et al . , 1979 ) การชักนำให้เกิดแคลลัสจากพันธุกรรม มี nucellar มีขึ้นในแง่ของสื่อองค์ประกอบ ในงานนี้ ขณะที่ ออวุลที่ได้มาเลี้ยงแคลลัสของพันธุ์มะนาวได้ด้วยการเสริมด้วย 2 , 4-D , ฮอร์โมนในอาหารเลี้ยงเชื้อ , แคลลัสที่คล้ายกันจาก " " และ " washingto สะดือส้มคลีเมนไทน์ " ภาษาจีนกลางได้โดยการเติมสารอัลคาลอยด์ในเดียวกันกลางตัน พื้นฐาน นี้ได้ถูกรายงานโดยนักวิจัยผู้บุกเบิก ( kochba และกระจก รอย 1973 ; ดากะกับโอมุระครับ , 1989 ; ใหญ่ และ gmitter 1990 ; koc et al . , 1992 ; PE ́เรซ et al . , 1998 ) การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อพืช ที่แตกต่าง และ กล้าหาญ มักจะควบคุมด้วยสารควบคุมการเจริญเติบโตของพืช ( ดากะกับโอมุระครับ , 1989 ) ในส้มอย่างไรก็ตาม การปรากฏตัวของออกซิน ) และในระดับยับยั้งเซลล์เพาะเลี้ยง ( kochba et al . , 1978a ) ดังนั้นการเกิดโซมาติกเอ็มบริโอจากทั้งหมดทดสอบพันธุ์จะประสบความสำเร็จในการควบคุมการเจริญเติบโตของแหล่งคาร์โบไฮเดรตที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ , กลีเซอรอล , galactose , หรือน้ำตาลกาแลคโตส หยุ่น เช่น แลคโตสเป็นแหล่งคาร์บอนที่ใช้ในการเพาะเลี้ยงแคลลัสจาก nucellar บางพันธุ์ส้ม ( หลิน และคาโด้ , 1977 ; kochba et al . , 1978a , B , 1982 ; เบนและ hayyim นอยมันน์ , 1983 ) ดากะกับโอมุระครับ ( 1989 ) นอกจากนี้ยังพบว่าฤทธิ์ของน้ำตาลหรือกลูโคสที่ให้ผลผลิตใน embyrogenesis ใน nucellar แคลลัสส้มชนิดต่างๆ ในการทดลองของเรา แต่ไม่เพียง แต่การเซ็นต์ถูกกระตุ้นโดยไรด์ซึ่งผลผลิต galactose แต่ยังให้ผลกับจำกัดจำนวนของตัวอ่อนขึ้นข้อมูลที่นำเสนอที่ผลที่ดีที่สุดของเอ็มบริโอจากพันธุ์ส้มที่แตกต่างกันได้ในกลีเซอรอลและแตกต่างกันเป็นสมาธิที่เหมาะสม เพื่อรองรับการเจริญเติบโตของเอ็มบริโอจากแคลลัสส้ม nucellar . อัตราสูงสุดของการจากแคลลัสชนิดต่างๆและพันธุ์ส้มได้มีความเข้มข้นสูงของแลคโตส ( 3 - 5 % ) อยู่ในระดับปานกลาง แลคโตสจากแคลลัสน้อยลงแล้ว องค์ประกอบของน้ำตาลโมเลกุลเดี่ยวกลูโคส แต่พอๆ กับฟรักโทส . มันเป็นไปได้ว่าบางส่วนของแลคโตสเป็นไฮโดรไลซ์ในอัตราส่วนโฟกัสแต่การเจริญเติบโตที่ค่อนข้างแข็งแรง และแนะนำว่า องค์กรที่มีระบบเอนไซม์ที่จำเป็นอยู่ในแคลลัสของการใช้ปุ่ม ( 1978 )ผลของเราแสดงให้เห็นว่าน้ำตาลกาแล็กโตสน้ำตาลแลคโตส และให้ผลผลิต เช่นซอร์บิทอลมีมากที่สุดของการต่อจากกลีเซอรอลหรือน้ำตาลกาแล็กโตสน้ำตาลกาแลคโตสจะให้ผลผลิต เช่น การแสดงจะเป็นพิษสำหรับเนื้อเยื่อมากในพืช ( kochba et al . , 1978b ) ผลที่คล้ายกันได้รับการรายงานโดย tomaz et al . ( 2001 ) กับงานเกิดโซมาติกเอ็มบริโอใน spp . ส้มใช้กาแลคโตส แลคโตส และแหล่งคาร์โบไฮเดรตน้ำตาล . กลีเซอรอลและแลคโตสคือต้องกระตุ้นสูงกว่าผลกระตุ้นในเอ็มบริโอมากกว่าน้ำตาลอื่น ๆทดสอบ แต่ ซอร์บิทอลและกาแลคโตสมีประสิทธิภาพน้อยกว่าการเพาะเลี้ยงและเจริญเป็นแคลลัส กลูโคสไม่ได้กระตุ้นการเพาะเลี้ยงแคลลัสแต่มีผลต่อการเจริญเติบโตไม่ดี mannitol คือโดดเด่นน้อยกว่าที่มีประสิทธิภาพสำหรับการกระตุ้นของเอ็มบริโอและการเจริญเติบโต ของแคลลัสเมื่อเทียบกับแหล่งคาร์บอนอื่น ๆ ตามที่อธิบายไว้โดยดากะกับโอมุระครับ ( 1989 )